เข้าสู่ระบบแชร์
21
บทที่เกี่ยวข้อง
เพลิงรักพญามาร 22
“รวมเบ็ดเสร็จแล้วก็หกพันกว่าบาทครับ” “ก็ดีแล้ว ถือเสียว่าฟาดเคราะห์ไปก็แล้วกัน” “แล้วผมก็ให้นามบัตรเขาไปแล้วครับ เผื่อมีอะไรเกิดขึ้นอีก ก็ให้ติดต่อมา” “ต๊าย แกนี่ จ่ายแล้วก็ถือว่าจบ ยังอยากจะเสียเงินซ้ำซาก เอานามบัตรไปให้เขา” คุณปานนิตย์เอ่ยด้วยน้ำเสียงดุอย่างไม่พอใจ “แกถือว่าตัวเองเป็นพ่อพระหรือยังไงรังสินัย ถึงได้เที่ยวทำตัวเองเป็นมูลนิธิสังคมสงเคราะห์ ” คุณปานนิตย์อดไม่ได้ที่ลูกชายนั้นหวังดีเกินเหตุ “แต่ผมเป็นคนขับรถเฉี่ยวเขานี่ครับ ผมต้องรับผิดชอบเต็มที่” “ย่ะ พ่อพระพ่อสุภาพบุรุษ เชิญแกคิดอย่างนั้นเถอะย่ะ”คุณปานนิตย์ค้อนสีหน้าปะหลับปะเหลือกใส่ลูกชายที่เพิ่งกลับมาถึงบ้านอย่างน่าหมั่นไส้ หล่อนประสบพบเหตุอะไรที่เพิ่งเกิดขึ้นหนอ และมณีรัชดาก็จับคลำที่ข้อเท้าของหล่อน เห็นว่ามีอาการบวมช้ำเล็กน้อย หลังจากที่นวดด้วยยาคลายกล้ามเนื้อที่นายแพทย์ให้มา อาการของหล่อนก็พอทุเลาขึ้น นึกถึงใบหน้าของชายหนุ่มที่มีน้ำใจที่ไม่ทอดทิ้งทิ้งขว้างไร้การรับผิดชอบเหมือนรายกรณีอื่นๆ ที่ส่วนมากชนแล้วหนีทุกราย ปัดความรับผิดชอบ
เพลิงรักพญามาร 23
ถ้าหากไม่เป็นความจริง มณีรัชดาก็มีสิทธิ์ค้านและโต้เถียงรวมทั้งบอกความจริงได้ เพราะมณีรัชดาบอกกับตัวเองไว้ว่า หล่อนไม่เป็นคนที่โกหกแก่ตัวเอง และความจริงหล่อนก็ไม่คิดจะโกหกด้วยเพราะมณีรัชดาไม่มีอุปนิสัยเช่นนี้ พอเข้าใจแล้ว ปันณชาจึงเอ่ย “อ๋อ เด็กใหม่ของพี่เองจ้ะ หนูกิ๊กขอโทษนะจ้ะ แกยังไม่คล่องสักเท่าไหร่” ปันณชาตอบแก้ตัวแทนพนักงานคนใหม่ของหล่อนมากกว่า เพราะหล่อนก็เข้าใจพื้นอารมณ์ของดาราสาวผู้นี้ดี หล่อนอารมณ์เสียง่ายและเป็นคนที่เอาแต่ใจตัวเองมาแต่ไหนแต่ไร วีนเหวี่ยงเก่ง เพราะถือว่าหล่อนเป็นดาราที่มีชื่อเสียงปันณชาไม่อยากจะเข้าไปยุ่งนัก และไม่อยากให้พนักงานคนใหม่ของหล่อนเข้าไปยุ่งด้วย แม้ปันณชาจะเอ่ยคำนี้ ก็ไม่ทำให้กาญจนรัตน์นั้นรู้สึกดีขึ้นมาหรอก หญิงสาวนิ่วหน้าด้วยอารมณ์โกรธอย่างไม่มีต้นสายปลายเหตุ เหตุที่หล่อนขุ่นเคืองเป็นเพราะเด็กสาวที่หน้าตาหมดจดคนนี้ไงบอกแล้วไง ว่าถ้าได้รับการขัดสีฉวีวรรณเข้าหน่อย หญิงสาวผู้นี้จะโดดเด่นทีเดียว กาญจนรัตน์จึงมองด้วยสายตาที่ไม่ชื่นชอบและกดเอาไว้ หันมามองจ้องหญิงสาวพนักงานคนใหม่ ด้วยแววตาที่ไม่ได้เป็น
เพลิงรักพญามาร 24
“เอ้อ รู้สึกว่าคุณณี เอ้อ จะลืมอะไรไปสักอย่างหรือเปล่าครับ” เสียงหยอดกลับมาพร้อมชั่งใจและประเมินดูท่าทีของหล่อน คิดแน่ใจด้วยว่าหล่อนกำลังจะลืมแน่ ไม่ลืมหรือแกล้งลืมล่ะ แต่วันนี้ก็ยอมรับว่า มณีรัชดาทำงานหนักและเหนื่อยแต่ก็สนุก จนหล่อนแทบจะลืมเรื่องอื่นทิ้งไปเลย“ณีลืมอะไรหรือคะ คุณวิภัส” ทวนถามกลับให้แน่ใจ พร้อมกับขมวดคิ้ว “ไหนลองคิดดูอีกทีสิครับ ว่า เอ้อ เมื่อวานนี้ คุณให้สัญญากับผมว่าอย่างไร” มณีรัชดาเพิ่งถึงบางอ้อ เมื่อทวนคำแล้วจริงสินะ หลุดปากออกไป ขอโทษเขาที่เผลอลืมไปหน่อย “ตายจริง อุ้ย ขอโทษค่ะ ณีก็เกือบลืมไปจริงๆ ตายแล้วด้วยขอบคุณนะคะที่คุณวิภัสมาเตือนความทรงจำ พอเลิกงานแล้ว ดิฉันจะรีบไป” มณีรัชดาละล่ำละลักบอก เมื่อนึกได้ “ดีมากครับขอให้มาเร็วๆหน่อยนะครับ เพราะผมเองก็กำลังเดินทางมาแล้ว” “ตายจริงคุณวิภัส ดิฉันยังไม่ได้เลิกงานเลย” หล่อนบอกสารภาพถึงความจริงว่ายังไม่เลิกงาน ชายหนุ่มจึงบอก “งั้นเอาอย่างนี้ ผมจะไปรับคุณที่บริษัทได้ไหม ห้ามว่าอย่างโน้นอย่างนี้เลยนะครับ นี่คุณก็ต้องคิดว่าที่เป็
เพลิงรักพญามาร 25
ที่หล่อนไม่รู้สึกชอบใจสักนิด ถ้าใครยัดเยียดคำพูดที่ไม่ดีใส่หูหล่อน พลอยทำให้เจ้าของร้านนึกกระหยิ่มยิ้มขำอยู่ในใจ ในความเด็ดเดี่ยวของหญิงสาวร่างบางระหงที่ดูสวยคนนี้อย่างอึ้งและแกมทึ่งที่หล่อนช่างหาทางออกได้ดี แบบไม่กลัวใคร และปัณนชาได้มองเห็นความชาญฉลาด และเป็นตัวเองอยู่ลึกๆของพนักงานสาวคนใหม่คนนี้ ร่างสูงเพรียวของวิภัสมาถึงเขาก็รีบเข้าไปทักคุณปัณนชาแล้วเอ่ยขอตัวกับหล่อน พร้อมผายมือเปิดประตูให้มณีรัชดาขึ้นไปนั่งหล่อนจำเป็นต้องทำตามเขา เพราะนึกหวั่นกับสายตาหลายคู่ที่มองจ้องมายังภาพนี้ มณีรัชดาไม่อยากให้ใครมองจ้องหล่อนด้วยสายตาที่น่าเกลียด วิภัสออกรถทันทีหญิงสาวชำเลืองมองดูเขาแวบหนึ่ง ใบหน้าของเขาดูเหมือนจะซ่อนความนิ่งและดูขรึมแย้มยิ้มออกมาเพียงน้อย เขาคิดอะไรของเขากัน มณีรัชดาอยากจะคิดตามเหมือนกันแววตาที่ดูแปลกและรู้สึกอ่านยากเพราะเขาเงียบ หากแต่ใบหน้าที่คมคายดูหล่อเหลาและเกลี้ยงเกลา ก็ไม่ผิดหรอกที่เธอชม แต่บางครั้งบางคราวแววตานั้นก็กระด้างขึ้นมา ชวนตกใจ หล่อนไม่คาดคิดสักนิด ว่าเขาเป็นอะไรของเขา แต่ก็ไม่พยายามจะคิดให้หนักหัว
เพลิงรักพญามาร 26
“ก็ดีค่ะ”เขาหยิบแผ่นซีดีมาเปิดเพลงที่ค่อนข้างไปในทางโรแมนติกจังหวะแผ่วพลิ้วไพเราะด้วยเนื้อหาของเพลงสากล ซึ่งหล่อนก็ชอบฟัง right here waiting กับ sorry seem to be the hardes wold เพลงเก๋ากึ๊กแต่คงความโรแมนติกด้านภาษาและอรรถรสของริชาร์ดมาร์ค กับเอลตันจอห์น ถึงเสียทีนั่งรถจนเมื่อย ก็จบเพลงพอดี หลังจากที่มือของเขาเอื้อมปิดอีกครั้ง และมณีรัชดานึกถึงความโรแมนติกที่บังเกิดขึ้น และในหัวใจของหล่อนก็โรแมนติกจริงๆเช่นกันตามบทเพลงที่ฟังและเคลิบเคลิ้มอ่อนไหว กระทั่งได้ฟังจนจบ กระทั่งเผลอร้องคลอฮัมไปตามเสียงเพลงเช่นเดียวกับเขา มีความรู้สึกว่า เขานั้นชอบสิ่งเดียวกับหล่อนเลยล่ะ จากนั้นเมื่อก้าวเข้าไปในร้านมณีรัชดาทรุดนั่งลงพร้อมกับเขา ก่อนที่จะสั่งอาหารสังเกตดูเหมือนว่า เขาจะคุ้นและเคยชินเป็นอย่างมาก คงมาบ่อยครั้ง ดูจากพนักงานเสิร์ฟที่ห้อมล้อมเรียกเขาอย่างสนิทสนมแต่สำหรับมณีรัชดา การมาที่นี่คือครั้งแรกของหล่อน หากว่าวิภัสไม่ทวงบุญคุณต่อหล่อน และจ้างให้มณีรัชดาก็ไม่มาด้วยหรอก นี่หล่อนก็ยังนึกถึงเขา เป็นคนแปลกหน้าดั่งเดิม เป็นเพราะหล่อนนั้นยินยอมรับ
เพลิงรักพญามาร 27
เพราะเขาต้องการให้หล่อนตกหลุมพรางเหลี่ยมเล่ห์ที่เขาพยายามแสดงออกมาให้แนบเนียนที่สุด แต่สิ่งที่บอกเขาในยามนี้ มณีรัชดานั้นไม่ใช่คนโง่สักนิด และคงจะยากที่หล่อนจะทิ้งปล่อยวางหรือยอมไว้ใจใครง่ายดังนั้นเขาจึงควรจะเริ่มต้นสานความสัมพันธ์ตรงนี้ก่อน ก็เพื่อที่หล่อนจะได้ไว้วางใจเขาไง และไม่ตะขิดตะขวงใจเขา หรือเหมือนว่าหล่อนมากับเขาแบบความรู้สึกที่ฝืนใจไปหน่อย ครั้นเมื่ออาหารมาถึงแล้ว ฝ่ายจอมภูหรือวิภัสเขาจึงพยายามเอาใจใส่หล่อน ด้วยการตักอาหารใส่จานให้แบบเทกแคร์ หากมณีรัชดาก็รู้สึกแปลกใจ เพราะไม่เคยมีใครนั้นมาเอาอกเอาใจกับหล่อนถึงขนาดนี้เลยจึงรู้สึกเขิน แม้แต่ภูวพลก็ไม่ถึงขนาดนี้ แต่ชายหนุ่มคนนี้นั้นดูเหมือนเขามีความกล้าอย่างทีเดียว และเขาตักต้มยำที่มีเนื้อกุ้งล้วนส่งให้หล่อน และต่อมาก็ตักปูอบวุ้นเส้นพร้อมแกะเนื้อปูให้หล่อนทาน จนมณีรัชดารู้สึกอึ้ง ไม่เคยมีผู้ชายคนไหน ทำให้หล่อนถึงขนาดนี้ทำให้หล่อนรู้สึกหวั่นไหวข้างในเหมือนกันเพียงแต่ไม่ได้แสดงออกมาเท่านั้น พร้อมด้วยกันนั้น เขาถือวิสาสะคุยด้วยและสรรหาเรื่องมาคุยเรื่อยเปื่อยที่คิดว่าตรงใจของหล่อนมากที่สุด
เพลิงรักพญามาร 28
เขาหรี่ดวงตาคมมองหล่อนรู้สึกขวางหล่อนเต็มประดาในใจนี่มณีรัชดาคิดจะสั่งเขางั้นหรือหล่อนถึงได้คิดจะชี้แนะอย่างนี้ และอีกอย่างเขาก็บอกกับตัวเองไว้ว่า ต้องหนีบเอาความเป็นสุภาพบุรุษเอาไว้มากที่สุด แล้วจากนั้นด้านความร้ายกาจกระโจนเถื่อนเหี้ยมเกรียมใส่ ก็คอยนำมาใช้ เมื่อถึงเวลาสมควรของมัน เพราะผู้หญิงอย่างหล่อน เขาคิดว่ามันคงไม่มีดีอะไรไปกว่ากับการที่หวังคิดร่ำรวยทางลัดและคิดมักง่ายเหมือนคนอื่นๆที่มองเห็นเงินแล้วตาโต ต้องการอะไรก็คงไม่มีทางขัดขืนได้ เพราะผู้หญิงอย่างหล่อนลึกๆแล้วก็น่าจะบูชาเงินเป็นพระเจ้าไม่ต่างไปจากคนอื่น “โถ ทำไมคุณใจร้ายกับผมเหลือเกินคุณณี” เขาตัดพ้ออีกครั้ง เลยทำให้มณีรัชดาชะงักอีกครั้ง กับน้ำเสียงนุ่มสุภาพน่าฟังหากว่าหล่อนกำลังถามใจตัวเองว่า นี่หล่อนทำผิดอีกแล้วหรือกับการที่คิดปฏิเสธเขาแล้วทำไมหล่อนต้องตอบรับเขาด้วยละ มณีรัชดา เอ นี่ เขามีอิทธิพลใดเหนือใจหล่อนยังงั้นหรือดังนั้นจึงกลับไม่มีคำตอบในใจของหล่อน หากแต่ความรู้สึกของหล่อนนั้นก็มีบ้างที่แกว่งไกวไหววูบไปตามอารมณ์เช่นกัน ยอมรับว่ามณีรัชดานั้น ยอมที่จะหวนเก็บตัวเ
เพลิงรักพญามาร 29
“คงไม่ต้องหรอกค่ะคุณวิภัส ขอบใจที่กรุณามาส่ง นี่ก็ถึงบ้านของณีแล้ว แค่เดินไปแป๊บอีกอย่างณี ขอตัว เพราะมีธุระเข้าร้านสะดวกซื้อ” หญิงสาวบอกเหตุผล แม้จะรู้สึกขัดใจต่อความรู้สึกของวิภัสบ้าง เพราะค่ำคืนและค่อนข้างจะดึกในยามนี้ หล่อนเป็นผู้หญิงเดินคนเดียวมันอันตราย แม้จะมีดวงไฟรอบถนนสาดเป็นทางยาวก็ดี แต่ค่อนข้างจะไม่มีใครเดินผ่านเลย จึงดูเปลี่ยวในความคิดของวิภัส แต่หญิงสาวก็ดื้อเหลือเกินและวิภัสแอบเหยียดริมฝีปากในความมืดอีกอย่างเคย เมื่อลงมาส่งหล่อน และยืนอยู่ใกล้พร้อมกับกวาดตามองสภาพความเป็นอยู่ของผู้คนในละแวกนี้ เขาอยากจะรั้งหรือยื้อหล่อนให้ไปที่ไหนต่อด้วยกันแต่มณีรัชดาไม่ใช่คนที่กล่อมง่าย หล่อนรั้นและเด็ดเดี่ยว เขากลัวจะต้องผิดหวัง จึงได้ปล่อยเลยตามเลยและให้ตามใจของหล่อนไปก่อน สักระยะ ถ้าอะไรเข้าที่เข้าทาง สนิทสนมกับหล่อนมากเพียงพอเขาจะให้หล่อนตามใจเขาบ้าง และเขาจะได้จัดการในสิ่งที่ตัวเองปรารถนาและคิดในใจเอาไว้ว่า คนอย่างมณีรัชดาหนีไม่พ้นเงื้อมมือเขาแน่ ฮึ ทำเป็นเก่งไปเหอะ อวดดีและปากดีนัก ในวันนั้นเขาอยากจะรู้นักว่า หล่อนจะรู้สึกอย่างไรกันหนอ เพราะต
บทล่าสุด
