Mag-log inShare
บทที่ 45 เตรียมของย้ายที่อยู่
Huling Na-update:
2025-03-11 00:39:46
Kaugnay na kabanata
เด็กสาวสกุลเซี่ย เซี่ยซูเหยา บทที่ 46 เพิ่มขึ้นทีละนิด
ของบางส่วนถูกขนเข้าไปไว้ในจวนแล้ว จวนและเหลาอาหารที่ซื้อมาก็ถูกซ่อมแซมพร้อมเข้าอยู่ พร้อมเปิดเหลาอาหารแล้ว ท่านปู่ซ่งพร้อมภรรยาจากไปทันทีที่ขายเหลาอาหารได้จากที่คิดว่าจะเข้าไปในเมืองเลยเซี่ยซูเหยาก็ต้องวางแผนใหม่ทั้งหมด เซี่ยซูเหยียนก็ต้องออกมาเช่าโรงเตี๊ยมอยู่ระหว่างที่พวกนางยังจัดการอะไรไม่เสร็จ รวมๆ ก็สิบกว่าวันเลยทีเดียวเซี่ยห้าวไห่ได้มาคุยกับนางแล้ว เซี่ยซูเหยาจะไปอยู่ในเมืองพร้อมพี่หลิวซิ่น ฟางไฉ่ ส่วนหม่าลี่ปิง หม่าลี่หลิน และสองพี่น้องมี่จะอยู่กับบิดานาง เนื่องจากทุกคนยังต้องทำอาหารขายเหมือนเดิมบางวันก็ต้องเอาของเข้าไปส่งให้พวกนางอีก อีกอย่างก็คือเซี่ยซูเหยาไม่ต้องการแยกพี่น้องออกจากกันฟางไฉ่เคยเป็นองครักษ์มาก่อน บิดาของนางจึงไว้ใจให้ติดตามนางไป ส่วนพี่หลิวซิ่นนั้นติดตามนางมาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่นางจะพาไปด้วย หม่าลี่ปิงเป็นบุรุษจึงต้องอยู่ช่วยเซี่ยห้าวไห่ ผู้เป็นน้องสาวอย่างหม่าลี่หลินจึงต้องอยู่ด้วยส่วนสองพี่น้องมี่ถิง มี่ถง หากเซี่ยซูเหยานำไปด้วยทั้งสองคน ที่บ้านเซี่ยก็จะไม่มีคนไว้ช่วยงาน นางเชื่อว่าหากนางไปหาคนใหม่อย่างไรก็หาได้ ส่วนเจ้าเสี่ยวเฮยนาง
Huling Na-update : 2025-03-11เด็กสาวสกุลเซี่ย เซี่ยซูเหยา บทที่ 47 เกลือเป็นหนอน
เพราะชื่อเสียงข้าวไข่ตุ๋นของบ้านเซี่ย ทำให้เหลาอาหารขนาดเล็กที่ปรับปรุงขึ้นใหม่และใช้ชื่อว่าเหลาอาหารเซี่ย ได้มีโอกาสได้ต้อนรับลูกค้าอย่างล้นหลาม เหลาอาหารเปิดตัวได้เพียงหนึ่งเดือนทว่าห้องอาหารส่วนตัวที่มีเพียงสองห้อง ก็ถูกจองยาวเกือบสามร้อยชื่อแล้ว ซึ่งแน่นอนว่าการจองที่ว่าก็ไม่ได้จองปากเปล่าชั้นสองของเหลาอาหารเซี่ยมีสองห้อง เซี่ยซูเหยาจึงรับลูกค้าเพียงสองชื่อต่อวันเท่านั้น และการจองของนางก็ต่างจากคนอื่น เพราะผู้ที่จองต้องเป็นหนึ่งในคนที่เข้าใช้งาน ลงชื่อจองว่ามากี่คน รับอาหารรายการไหนบ้าง และต้องมัดจำไว้ครึ่งหนึ่งของราคาอาหารหากมีจำนวนคนเพิ่มและอาหารเพิ่ม เมื่อถึงวันนั้นก็ต้องจ่ายเพิ่มเป็นสองเท่า เพราะข้อตกลงนี้ลูกค้าได้อ่านแล้ว ซึ่งใครที่คิดว่าเหลาอาหารเอาเปรียบก็ไม่สามารถจองได้ปัญหาต่างๆ แทบไม่มีเลย หรืออันที่จริงมีหลายคนรู้มาว่านางเป็นสหายของหลานสาวท่านแม่ทัพใหญ่เสวี่ยจึงไม่กล้าหาเรื่องแน่นอนว่าพอเป็นเหลาอาหารแล้วเซี่ยซูเหยาก็เพิ่มราคาอาหารขึ้นเป็นเท่าตัว อย่างข้าวไข่ตุ๋นที่ราคาไม่ถึงร้อยอีแปะ เซี่ยซูเหยาก็เพิ่มเป็นถ้วยละหนึ่งตำลึงเงิน! ซึ่งนางต้องขนผัก ขนกุ้งมาจากบ้าน ราคาจะ
Huling Na-update : 2025-03-11เด็กสาวสกุลเซี่ย เซี่ยซูเหยา บทที่ 48 ท่านหญิงหมิงเมี่ยวผิง
กว่าท่านแม่ทัพใหญ่เสวี่ยจะรู้สึกตัวก็ผ่านไปเป็นเดือนแล้ว และกว่าจะตอบสนองได้ก็ราวๆ สองเดือน เรื่องนี้มีเพียงขุนนางคนสำคัญที่รับรู้ ไม่เช่นนั้นวังหลวงคงปั่นป่วนแล้วท่านแม่ทัพใหญ่เสวี่ยเดินวนด้านหน้าตำหนักทรงอักษรขององค์ฮ่องเต้ ถึงจะยังไม่หายดีทว่าเรื่องราวที่รับรู้มาก็สำคัญยิ่ง! คนที่ช่วยชีวิตหลานชายคนเล็กของเขามาจากสกุลเซี่ย เซี่ยห้าวไห่! หลายปีก่อนเขาเป็นคนพาท่านหญิงหมิงเมี่ยวผิงหลบหนีไปโชคช่างไม่เข้าข้างท่านแม่ทัพใหญ่แห่งแคว้นหนานมากนักเมื่อองค์ฮ่องเต้ที่มาขอเข้าเฝ้ายังไม่ทรงงาน เวลานี้เห็นว่ายังไม่ออกจากตำหนักของฮองเฮาที่เสด็จไปหาตั้งแต่เมื่อคืน“ท่านพ่อ นั่งก่อนหรือไม่ขอรับ”แม่ทัพเสวี่ยที่ตามมาเอ่ยถามอย่างเป็นห่วง บิดาของเขาเพิ่งลุกขึ้นมาได้ก็ฝืนร่างกายมาที่วังหลวงแล้ว แม้ว่าตัวเขาอาสาจะมาให้แทนก็ไม่ยอมท่านแม่ทัพใหญ่เสวี่ยส่ายหน้า จริงๆ ขันทีหน้าตำหนักก็เชิญให้เข้าไปนั่งรอด้านในแล้ว ทว่าฝ่าบาทไม่อยู่ ถึงเขาจะมีศักดิ์เป็นลุงของอีกฝ่ายก็ไม่ควรทำตัวไม่เหมาะสม“ฮ่องเต้เสด็จจจจจ”เวลาผ่านไปเพียงหนึ่งก้านธูป เสียงขานแหลมสูงของขันทีหน้าขบวนเสด็จของฮ่องเต้หมิงหลงอันก็ดังขึ้นมา บรรดานา
Huling Na-update : 2025-03-11เด็กสาวสกุลเซี่ย เซี่ยซูเหยา บทที่ 49 เป็นห่วง
“เมื่อครู่เจ้าว่าอันใดนะ!”มือที่กำลังหยิบผลไม้เข้าปากชะงักค้าง ใบหน้าเล็กรีบหันไปมองฟางไฉ่ที่เอ่ยรายงาน เมื่อวานบิดาของนางไม่ได้นำของมาส่ง เซี่ยซูเหยาจึงต้องให้เขาไปดู“นายท่านถูกทำร้ายได้รับบาดเจ็บขอรับ! โชคดีที่ท่านแม่ทัพเสวี่ยไปหาที่บ้านพอดี จึงได้รับการช่วยเหลือจากหมอหลวง” ฟางไฉ่พยักหน้าเมื่อทวนคำพูดจบเซี่ยซูเหยามองพี่ชายที่หน้าซีดเผือด นางเองก็มีอาการไม่ต่างกันเพียงแต่นางมีสติมากกว่า อะไรก็สามารถเกิดขึ้นได้และบิดาของนางก็เตือนเอาไว้แล้วทว่าคนเป็นลูกอย่างพวกนางเมื่อได้รับข่าวก็ต้องกลับไป! นางพยักหน้าให้ฟางไฉ่ออกจากห้องโถง ส่วนนางหันกลับมาหาพี่ชายที่หยุดรับประทารอาหารมื้อเย็นแล้ว“ท่านพ่อ ท่านพ่อจะเป็นอะไรมากหรือไม่” เซี่ยซูเหยียนพึมพำเซี่ยอยู่เหยานั่งนิ่งอย่างใช้ความคิด พรุ่งนี้ที่ร้านนางต้องทำอาหารให้ห้องบนชั้นสองไม่มากและมีทำอาหารเพิ่มเติมอีกเล็กน้อย เห็นทีคงต้องกลับไปหาบิดา นางไม่เชื่อว่าจะเป็นการทำร้ายร่างกายธรรมดา“พรุ่งนี้หลังทำอาหารให้ลูกค้าบนชั้นสองเสร็จ อาเหยาจะกลับบ้านเจ้าค่ะ”“พี่ไปด้วย!”“ไม่ได้เจ้าค่ะ พี่ชายมีทดสอบสำคัญไม่ใช่หรือเจ้าคะ” เซี่ยซูเหยารีบปฏิเสธ ก่อนหน
Huling Na-update : 2025-03-11เด็กสาวสกุลเซี่ย เซี่ยซูเหยา บทที่ 50 สกุลเซี่ยถึงคราวแตกหัก
เซี่ยซูเหยามองใบหน้าที่ซีดเซียวของบิดา ผ่านไปไม่ถึงชั่วยามเซี่ยห้าวไห่ที่หลับไปด้วยฤทธิ์ยาก็รู้สึกตัว นางที่หลับไปไม่นานก็ถูกปลุกด้วยฝีมือของพี่มี่ถิง“ท่านพ่อ”ตามร่างกายของบิดามีผ้าพันแผลพันรอบกาย ไม่ต้องพูดก็สามารถรับรู้ได้ว่าบิดาของนางถูกทำร้ายอย่างหนัก นางรีบนั่งลงที่เก้าอี้ข้างเตียง“แค่กๆ อาเหยา” เซี่ยห้าวไห่ต้องการลุกขึ้นนั่ง จึงถูกมี่ถิงที่ยืนรออยู่ช่วยประคองดวงตากลมโตคลอไปด้วยหยาดน้ำตาเมื่อเห็นบิดาได้รับบาดเจ็บมากกว่าที่คิด ภายในอกราวกับถูกบดขยี้ด้วยอะไรสักอย่าง เป็นนางที่ชะล่าใจเกินไปที่คิดว่าบิดาของนางเก่ง จึงไม่ได้ส่งคนมาเฝ้าที่จวน“ท่านพ่อเจ็บมากหรือไม่เจ้าคะ”กลิ่นสมุนไพรคละคลุ้งไปทั่วห้องนอนของบิดา เป็นกลิ่นที่พวกนางคุ้นเคยกันดี เซี่ยซูเหยาหยิบถ้วยกระเบื้องเคลือบราคาแพงที่นางซื้อกลับมาด้วยให้บิดาจิบน้ำอุ่นที่นางสั่งให้ต้มเอาไว้“ขอบคุณอาเหยา”ภายในห้องมีเพียงเซี่ยซูเหยา เซี่ยห้าวไห่ และมี่ถิงเท่านั้น หม่าลี่หลินขอกลับไปดูอาการของพี่ชาย ส่วนแม่ทัพเสวี่ยกล่าวว่าเซี่ยห้าวไห่คงอยากคุยกับบุตรสาวมากกว่า“ท่านพ่อรู้หรือไม่เจ้าคะว่าเป็นผู้ใดที่ทำร้ายท่าน” มองดูบาดแผลแล้วคนร้า
Huling Na-update : 2025-03-11เด็กสาวสกุลเซี่ย เซี่ยซูเหยา บทที่ 51 ทายาทของท่านหญิง
หลังจากให้คนส่งนางซือหลิงไปให้ทางการพร้อมทั้งแจ้งข้อหาของนางเสร็จ เซี่ยซูเหยาก็ยืนมองคนในบ้านรองเซี่ยที่ช่วยกันพัดให้ย่าเซี่ย นางทำเพียงมองนิ่งๆ เท่านั้น“เจ้าหมายความว่ายังไงที่ย่าสามีของข้าเคยเป็นทาสมาก่อน”เซี่ยซูเหยามองสตรีที่ถามนางอย่างใช้ความคิด นางไม่คุ้นสตรีตรงหน้าทว่าก็คงเป็นสะใภ้คนเล็กของย่าเซี่ย และวันที่นางแต่งเข้าบ้านรองบ้านหลักเซี่ยก็ไม่ได้เข้าร่วม“ไม่ลองถามบิดาของสามีท่านดู” สตรีนางนี้ยังไม่เคยทำอะไรให้นาง เซี่ยซูเหยาจึงยอมพูดคุยด้วยพลางมองไปยังปู่เซี่ยที่เริ่มมีเหงื่อผุดขึ้นบนใบหน้าและแผ่นหลัง เรื่องนี้มีเพียงไม่กี่คนและแต่ละคนก็ล้วนเสียชีวิตแทบจะหมดแล้ว!เซี่ยซูเหยารู้ได้อย่างไร หรือปู่ของนางเป็นคนบอก ทว่าปู่เซี่ยไม่กล้าสอบถามและไม่กล้าพูด ถ้าเขาตอบก็หมายความว่าเขายกทาสเป็นภรรยาจริงๆ! ถึงจะได้สัญญาทาสคืนแล้วก็ตาม สีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออกของปู่เซี่ย ช่างทำให้เซี่ยซูเหยาอารมณ์ดีเสียจริง“หึๆ เดี๋ยวข้าจะส่งคนไปบอกเซี่ยหยุนหรงให้นะเจ้าคะ ว่ามารดาของเขาถูกจับส่งทางการไปแล้ว” นางทิ้งท้ายให้คนบ้านรองเซี่ยร้อนรน เพราะทุกคนคาดหวังในตัวเขามาก ซึ่งเซี่ยซูเหยาก็ไม่ได้จะส่งคนไ
Huling Na-update : 2025-03-14เด็กสาวสกุลเซี่ย เซี่ยซูเหยา บทที่ 52 จัดการร้าน
มีเวลาเพียงห้าวันในการจัดการร้าน เซี่ยซูเหยาจึงทำการปิดเหลาอาหารชั้นหนึ่งระหว่างที่นางสอนสาวใช้ทำอาหาร ส่วนชั้นสองของเหลาอาหารยังเปิดทำการปกติ เพราะลูกค้าจ่ายเงินไว้แล้ว เซี่ยซูเหยาจึงขายเพียงบนชั้นสองโชคดีที่อาหารบนชั้นสองขายเพียงสิบรายการเท่านั้น เซี่ยซูเหยาจึงใช้เวลาหลังเตรียมอาหารให้ลูกค้า สอนสาวใช้ในครัวทั้งห้าคน จริงๆ สาวใช้หรือก็คือแม่ครัวทำอาหารที่เหลาอาหารมีเพียงสามนาง ทว่าเซี่ยซูเหยาจะไม่อยู่ จึงให้อาซินและอาโหย่วสาวใช้ในจวนเข้ามาช่วยที่นี่แทนเซี่ยซูเหยาหยิบเนื้อหมูยื่นให้หลิวซิ่นจัดการหั่นเต๋าให้สาวใช้ที่เหลือดู เป็นการหั่นเต๋าที่มีขนาดพอดีคำ นางจะนำไปทำหมูตุ๋นน้ำตาล อาหารขึ้นชื่อของเหลาอาหาร อันที่จริงสาวใช้ก็รับรู้ขั้นตอนการทำบ้าง ทว่าวันนี้เซี่ยซูเหยาจะสอนอย่างละเอียด“หั่นชิ้นพอดีคำ และหนึ่งจานจะมียี่สิบชิ้นพอดี ห้ามขาดและห้ามเกิน” เซี่ยซูเหยาเน้นย้ำ เหลาอาหารของนางลูกค้าที่สั่งจะได้รับอาหารในปริมาณเท่าๆ กันและรายละเอียดจำนวนชิ้นต่อจานนางก็สั่งให้พี่ชายของนางเขียนให้ด้วย ถ้าขาดก็เป็นความผิดของเหลาอาหาร ทว่าหากเกินก็ไม่มีอะไรมาก“คุณหนูเจ้าคะ ทำไมเราต้องนับจำนวนชิ้นด้
Huling Na-update : 2025-03-14เด็กสาวสกุลเซี่ย เซี่ยซูเหยา บทที่ 53 เดินทางไกล
รถม้าโคลงเคลงไปตามทางขรุขระ เซี่ยซูเหยาไม่รู้ว่าพวกนางออกเดินทางมานานแค่ไหนแล้ว รู้เพียงว่าอีกไม่นานก็จะถึงเมืองข้างหน้า แม่ทัพเสวี่ยจึงส่งคนไปแจ้งท่านเจ้าเมือง เพื่อไม่ให้ชาวบ้านที่ได้พบตื่นตระหนกที่พบเจอกองทัพทหารนับพันนายเซี่ยซูเหยาเลิกผ้าม่านที่ถูกนำมาติดไว้ก่อนออกเดินทาง ด้านหน้าอีกไม่กี่ลี้ก็ถึงหน้าประตูเมือง ยามนี้แสงแดดก็เริ่มหมดแล้ว แม่ทัพเสวี่ยจึงต้องหาที่พักให้ทุกคนทหารและองครักษ์ที่ตามขบวนมีจำนวนหนึ่งพันนาย ทำให้ไม่สามารถเข้าพักในโรงเตี๊ยมได้ แม่ทัพเสวี่ยถึงจะเร่งการเดินทางแต่ว่าทหารก็ต้องหยุดพัก พรุ่งนี้เช้าค่อยออกเดินทางต่อ“หยุด!”“หยุดดดดด”เสียงตะโกนจากหน้าขบวนทำให้ม้าที่ขี่ตามกันมาหยุดวิ่งและตะโกนบอกกันเป็นทอดๆ บริเวณด้านหน้าเป็นพื้นหญ้าที่เหมาะสำหรับพักผ่อนยามกลางคืนของเหล่าทหารในขบวนเซี่ยซูเหยาเดินลงจากรถม้าหลังเห็นว่ามีหลายคนลงจากม้า เซี่ยซูเหยียนก็เดินตามน้องสาว ไม่นานสาวใช้อย่างหลิวซิ่นและหม่าลี่หลินก็เดินมาตามประกบ ทั้งหกคนจึงเดินไปที่หน้าขบวน เนื่องจากเพื่อป้องกันจากอันตราย รถม้าของเซี่ยซูเหยาจึงอยู่กลางขบวนที่ล้อมไปด้วยทหาร“ท่านแม่ทัพ”“อีกไม่นานแสงจะหมดแ
Huling Na-update : 2025-03-14
Pinakabagong kabanata
เด็กสาวสกุลเซี่ย เซี่ยซูเหยา บทที่ 80 ตราบชั่วนิรันดร์
เช้าวันนี้ในเมืองหลวงแคว้นหนานมีการถกเถียงเรื่องเมื่อหลายปีก่อนของคนสกุลเจิ้ง ว่ากันว่าวันนั้นภรรยาทั้งสามคนของอดีตเสนาบดีเจิ้งที่ล่วงลับไปแล้วคลอดบุตรพร้อมกันหนึ่งฮูหยินใหญ่ภรรยาเอกของเสนาบดีเจิ้งคลอดบุตรชายออกมาเป็นคนที่สอง บุตรชายของนางจึงกลายเป็นคุณชายรองไปโดยปริยาย หากไม่เกิดเรื่องถูกไล่ออกจากสกุลครานั้นคงได้ขึ้นเป็นเสนาบดีเจิ้งคนปัจจุบัน แทนพี่ชายที่เป็นบุตรอนุสองฮูหยินรองที่คลอดบุตรสาวคนเล็กพร้อมเสียชีวิตลงระหว่างคลอดบุตรสาวออกมา จากการสอบถามหมอที่ทำคลอด หมอผู้นั้นกล่าวว่าฮูหยินรองเสียเลือดมาก อีกทั้งเด็กขาดอากาศหายใจจึงไม่สามารถช่วยชีวิตไว้ได้สามคืออนุสามที่คลอดบุตรชายคนโตของสกุลเจิ้งก่อนฮูหยินทั้งสอง กล่าวได้ง่ายๆ ก็คือคุณชายใหญ่เจิ้ง หรือประมุขสกุลเจิ้งคนปัจจุบันนั่นเองทว่าเรื่องที่ถกเถียงในวันนี้ก็คือบุตรชายของฮูหยินผู้เฒ่าเจิ้งนั้นเป็นบุตรชายแท้ๆ ของฮูหยินรอง! ส่วนบุตรแท้ๆ ของนางนั้นเป็นบุตรสาวที่คลอดออกมาแล้วเสียชีวิต หมอทำคลอดกล่าวว่าฮูหยินผู้เฒ่าเจิ้งในยามนั้นเสียเลือดมากและไม่มีโอกาสที่จะมีบุตรได้อีก จึงทำการสลับเปลี่ยนตัวเด็กทั้งยังสังหารฮูหยินรองทิ้ง ซึ่งเรื่องนี
เด็กสาวสกุลเซี่ย เซี่ยซูเหยา บทที่ 79 ง้อ
ซื่อจื่อหมิงซูเหยียนที่กำลังช่วยสหายสะสางฎีกาต้องรีบกลับตำหนักบูรพาทันทีเมื่อได้ยินว่าน้องสาวมีใบหน้าเศร้าหมองมาจากจวนสกุลเจิ้ง พอๆ กับผู้เป็นสามีอย่างรองแม่ทัพเจิ้งที่ตามพี่ภรรยาไปด้วยตำหนักบูรพาเดิมทีเป็นตำหนักขององค์รัชทายาทที่จะได้รับตำแหน่งฮ่องเต้องค์ถัดไป ทว่าฮ่องเต้หมิงหลงอันกลับไม่ยอมให้องค์รัชทายาทเข้าไปอยู่และสร้างตำหนักใหม่ให้แทน ในระหว่างนี้องค์รัชทายาทก็ต้องอยู่ในตำหนักเดิมของพระองค์ไปก่อนส่วนตำหนักบูรพาถูกยกให้เป็นจวนสกุลเซี่ยที่มีรองแม่ทัพเซี่ยเป็นประมุขสกุล ซึ่งองค์รัชทายาทไม่มีปัญหาในเรื่องนี้เพราะหากเขายอมรับตำหนักใหม่ยังสามารถเลือกได้ว่าต้องการตำหนักแบบใด และเรื่องนี้เหล่าขุนนางก็ไม่มีผู้ใดคัดค้าน อาจเป็นเพราะแต่ละคนล้วนเป็นขุนนางที่ขึ้นตรงต่อฮ่องเต้หมิงหลงอันเพียงผู้เดียวก็ได้ยิ่งยามนี้จวนสกุลเซี่ยเพิ่งถูกองค์หญิงเจิ้นกั๋วหมิงเมี่ยวซือจ่างกงจู่สั่งทุบไป และจะสร้างเป็นสวนดอกไม้เพื่อรำลึกถึงคนที่เสียชีวิตแทน ทำให้สามพี่น้องไม่ได้ย้ายไปพักที่นี่ อีกอย่างความทรงจำต่างๆ คงไม่ดีสำหรับผู้รอดชีวิตในวันนั้นรองแม่ทัพเจิ้งกระโดดลงจากรถม้าด้วยความเร่งรีบ เมื่อสอบถามนางกำนั
เด็กสาวสกุลเซี่ย เซี่ยซูเหยา บทที่ 78 ย่าสามีหรือ ข้าไม่ต้องการ
เสียงการเคลื่อนไหวที่ข้างนอกห้องนอนทำให้เซี่ยซูเหยารู้สึกตัวตื่นขึ้นบนที่นอน ตั้งแต่แต่งงานมาตลอดหนึ่งสัปดาห์ วันนี้นางตื่นสายมากๆ ได้ยินว่าวันนี้ฮูหยินผู้เฒ่าเจิ้งกลับมาจากเยี่ยมบุตรชายที่นอกเมืองหลวง นางผู้เป็นหลานสะใภ้จึงต้องไปยกน้ำชาเพื่อแสดงความเคารพสักหน่อย“องค์หญิง”“ยามใดแล้ว” เสียงแหบพร่าเอ่ยถามคนสนิทที่เข้ามาช่วยพยุงตัวให้ลุกขึ้น ทั้งยังยกอ่างล้างหน้ามาให้ผู้เป็นฮูหยินน้อยสกุลเจิ้งหมาดๆ นางพยักหน้า“ยามซื่อแล้วเพคะ ท่านเขยกล่าวว่าไม่ต้องปลุกท่าน บ่าวจึงรอให้ท่านตื่นเอง”“ยามซื่อ!”สามวันมานี้เหลาอาหารอิ้งเยว่เกิดเรื่องขึ้น นางจึงต้องจัดการปัญหาต่างๆ จะให้สามีจัดการให้ก็ไม่ได้ เขาไม่รู้เรื่องในเหลาอาหารทั้งยังมีเพียงนางที่แก้ปัญหาได้ จึงต้องนอนดึกและตื่นเช้ามาตลอดสามวัน เพียงทว่าเมื่อคืนนางคงจะเหนื่อยจริงๆ จึงหลับลึกมากชนิดที่ว่าคนข้างกายลุกไปก็ยังไม่รู้สึกตัว“เพคะ”“เขาล่ะ” นางหมายถึงสามีของนางที่ไม่เห็นหน้าเมื่อตื่นนอน“ท่านเขยออกไปพบองค์รัชทายาทเพคะ ได้ยินว่าพระองค์ป่วยหนักหลังจากถูกฝ่าบาททิ้งงานไว้ให้หลายวัน” หลิวซิ่นกล่าวยิ้มๆ อย่างขบขัน เมื่อองค์รัชทายาทถูกบิดาและบรรด
เด็กสาวสกุลเซี่ย เซี่ยซูเหยา บทที่ 77 งานมงคล
วันที่สิบเจ็ด เดือนสอง รัชศกหมิงปีที่ยี่สิบเอ็ด แคว้นหนานมีงานมงคลครั้งใหญ่โดยมีฮ่องเต้หมิงหลงอันเป็นญาติผู้ใหญ่ของฝ่ายหญิง หรือก็คือองค์หญิงเจิ้นกั๋วหมิงเมี่ยวซือจ่างกงจู่ ที่สมรสกับรองแม่ทัพเจิ้งรั่วซาน คุณชายรองเจิ้งแห่งสกุลเจิ้งแม้จะมีเสียงกล่าวว่าไม่เหมาะสมบ้าง แต่ใครจะสนกันล่ะ องค์หญิงเจิ้นกั๋วหมิงเมี่ยวลี่จ่างกงจู่ผู้เป็นพี่สาวไม่ปราถนาที่จะแต่งงานเร็วๆ นี้ ทั้งได้ยินว่านางจะออกบวชชีที่อารามนอกเมือง หากรอพี่สาวแต่งงาน องค์หญิงเจิ้นกั๋วหมิงเมี่ยวซือจ่างกงจู่ผู้เป็นน้องสาวก็คงไม่ได้แต่งงานแล้วชีวิตนี้ฮ่องเต้หมิงหลงอันมีราชโองการให้องค์หญิงเจิ้นกั๋วหมิงเมี่ยวซือจ่างกงจู่แต่งให้รองแม่ทัพเจิ้งรั่วซาน โดยที่ไม่ต้องลดบรรดาศักดิ์เชื้อพระวงศ์หญิงอันดับหนึ่ง ยังเป็นองค์หญิงเจิ้นกั๋วเช่นเดิม ไม่ต้องกล่าวก็รู้ว่าเป็นคนโปรดเพียงใด ขนาดองค์หญิงรอง องค์หญิงสี่ที่แต่งไปกับเชื้อพระวงศ์แคว้นอื่นยังต้องลดบรรดาศักดิ์ลงเลยเสียงสนทนาเบาๆ ดังขึ้นที่หน้าห้องแต่งตัวของผู้เป็นเจ้าสาว ทำให้เซี่ยซูเหยาที่แต่งตัวอยู่อดที่จะมองดูไม่ได้ เมื่อได้ยินว่าคนสนิทของนางเดินทางมาถึงแล้ว“องค์หญิง”“ฟางไฉ่!”ฟางไฉ
เด็กสาวสกุลเซี่ย เซี่ยซูเหยา บทที่ 76 สมรสพระราชทาน
เสียงหัวเราะท่ามกลางบรรยากาศเงียบสงบสร้างความสุขให้แก่นางกำนัลและองครักษ์ในตำหนักบูรพาเป็นอย่างยิ่ง ทั้งอากาศยังเย็นสบาย“ได้ยินมาว่าพี่หญิงถูกชินอ๋องแคว้นหลิงตามเกี้ยวหรือขอรับ” ซื่อจื่อหมิงซูเหยียนที่นั่งตรงข้ามกล่าวถามองค์หญิงเจิ้นกั๋วหมิงเมี่ยวลี่จ่างกงจู่ชะงักมือที่ยกถ้วยน้ำชาขึ้นจิบ ริมฝีปากบางยกยิ้มเล็กน้อย หวนนึกถึงคนผู้หนึ่งที่ตามเกี้ยวมาตลอดห้าปีอย่างขบขัน“อืม”“พี่หญิงยังไม่ใจอ่อนให้เขาอีกหรือเจ้าคะ” เซี่ยซูเหยาผู้นั่งข้างๆ พี่สาวเอ่ยถามบ้าง“ใจอ่อนอันใด นางมาปรึกษาข้าว่าอยากบวชชีอยู่เลย”แค่กๆหลายคนถึงกับน้ำพุ่งออกจากปากเมื่อได้ยินคุณหนูเจ็ดเย่กล่าว ทั้งยังหันมององค์หญิงเจิ้นกั๋วหมิงเมี่ยวลี่จ่างกงจู่ที่นั่งจิบน้ำชาอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาวเป็นตาเดียว“ฮ่าๆ เหตุใดสีหน้าพวกเจ้าจึงเป็นเช่นนั้น” นางเพียงอยากบวชชีก็เท่านั้นเองเซี่ยซูเหยามองพี่สาวอย่างอึ้งๆ หลายปีที่ผ่านมาชินอ๋องผู้นั้นยังพิชิตใจพี่หญิงของนางไม่ได้อีกหรือ นางคิดว่าเขาจะตามเกี้ยวพี่สาวจนยอมตกลงแล้วเสียอีก“แล้วชินอ๋องแคว้นหลิงเล่า”“ชินอ๋องผู้นนั้นหรือ พี่ไล่เขากลับแคว้นหลิงแล้ว เชื้อพระวงศ์สองแคว้นควรเกี่ยวดอง
เด็กสาวสกุลเซี่ย เซี่ยซูเหยา บทที่ 75 พี่น้องพบหน้า
ต้นไม้สั่นไหวไปตามสายลมที่พัดมาเอื่อย ๆ บนเนินเขาเต็มไปด้วยทุ่งดอกไม้อยู่ไม่ห่างจากเมืองหลวงมาก ทั้งยังเงียบสงบเหมาะแก่การพักผ่อน ทั่วทั้งเนินเขาไม่มีผู้ใดอาศัยอยู่ เพราะเป็นพื้นที่ขององค์หญิงเจิ้นกั๋วหมิงเมี่ยวซือจ่างกงจู่ที่ได้รับพระราชทานมาในยามที่ได้รับตำแหน่งองค์หญิงเจิ้นกั๋วม้าสองตัวถูกบังคับตามกันขึ้นไปยังเนินเขาที่มีเหล่าองครักษ์รออยู่ตีนเขา เสียงหัวเราะของสองพี่น้องช่างทำให้ฟางไฉ่และผู้ที่ติดตามมาตั้งแต่เมืองเฟิงยิ้มกว้าง หลายปีที่ผ่านมาองค์หญิงของพวกเขาร่าเริงเมื่ออยู่ต่อหน้าผู้คนก็จริงทว่าโดดเดี่ยวนักเมื่ออยู่เพียงลำพังเด็กหนุ่มเด็กสาวที่เคยเรียกว่าคุณชาย คุณหนู ยามนี้กลายเป็นองค์หญิงและซื่อจื่อกันหมดแล้ว ยิ่งแต่ละคนเติบโตการมีบรรดาศักดิ์ยิ่งแตกต่างกันมากขึ้นองค์หญิงเจิ้นกั๋วหมิงเมี่ยวลี่จ่างกงจู่ผู้เป็นพี่สาวคนโต ยามนี้มีชื่อเสียงเป็นที่เลื่องลือนั่นก็คือการเป็นศิษย์ของหมอเทวดาหญิง ทั้งยังมีชื่อเรียกว่าองค์หญิงเทพธิดาจากการช่วยเหลือชาวบ้านที่ยากจน กลับมาหาน้องสาวเพียงปีละครั้งเท่านั้นซื่อจื่อหมิงซูเหยียนพี่ชายคนรองที่อีกไม่กี่ปีข้างหน้าจะได้รับบรรดาศักดิ์อ๋องและยามนี้เ
เด็กสาวสกุลเซี่ย เซี่ยซูเหยา บทที่ 74 งานเลี้ยงฉลองชัยชนะ
ท้องฟ้าเริ่มมืด รถม้าของจวนขุนนางต่างทยอยจอดที่หน้าประตูวังเพื่อเข้าร่วมงานเลี้ยงเฉลิมฉลอง ยิ่งงานเลี้ยงครั้งนี้อนุญาตให้นำบุตรอนุเข้าร่วมได้ ผู้คนจึงเยอะมากเป็นพิเศษ หากเป็นที่ถูกใจของเชื้อพระวงศ์อย่างน้อยก็อาจได้เป็นสนมเซี่ยซูเหยาก้าวลงรถม้าเมื่อถึงเวลาที่ควรเข้าไปด้านใน อาภรณ์ที่สวมใส่ล้วนเป็นสีแดงที่หมายถึงมงคล กลับปักหลายหงส์ที่ไม่ควรจะสวมใส่ เสด็จลุงเป็นผู้ส่งอาภรณ์นี้ให้นางเพื่องานนี้โดยเฉพาะ แม้ตัวนางจะไม่เห็นด้วยเนื่องจากหงส์เป็นสัญลักษณ์ของฮองเฮาที่เคียงคู่มังกร ทว่าก็ถูกลี่กงกงเอ่ยขอร้อง มิเช่นนั้นจะถูกเสด็จลุงโทษนางจึงยอมเมินเหล่าคุณหนูสกุลใหญ่ที่มองมาอย่างอยากรู้อยากเห็น ก้าวเท้าตามลี่กงกงที่นั่งเฝ้านางแต่งตัวเพื่อไปหาเสด็จลุง อันที่จริงนางควรจะเข้าไปในงานเลยด้วยซ้ำ เพียงแต่เสด็จลุงของนางกล่าวว่าให้ไปหาก่อนเสียงซุบซิบที่พอเห็นว่านางเหลือบมองก็เงียบลง เซี่ยซูเหยาถอนหายใจ หมายมั่นว่าหลังจากจบงานเลี้ยงนี้นางจะไม่ยอมใส่ชุดหงส์ที่เสด็จลุงส่งมาให้แน่“หลานรักมาแล้วหรือ”เซี่ยซูเหยามองฮ่องเต้หมิงหลงอันที่ให้นางกำนัลสวมชุดให้อย่างเบื่อหน่าย หลายปีมานี้นางสนิทกับเสด็จลุงและเสด็
เด็กสาวสกุลเซี่ย เซี่ยซูเหยา บทที่ 73 ห้าวสันต์ที่พ้นผ่าน
วันที่สิบสาม เดือนสอง รัชศกหมิงปีที่สิบห้า สกุลเย่เป็นหนึ่งในกบฎเมื่อหลายปีก่อน ฮ่องเต้หมิงหลงอันมีราชโองการประหารเจ็ดชั่วโคตรโทษฐานกบฏ ละเว้นคุณหนูหกเย่ คุณหนูเจ็ดเย่ ที่สร้างชื่อเสียงให้แคว้นในการแข่งขันที่ผ่านมา ทว่าถูกกักตัวภายในคุก ส่วนคุณชายสี่เย่ไม่ได้รับการละเว้น บุรุษสกุลเย่ไม่สามารถสอบขุนนางได้อีกตลอดชีวิต รวมถึงสตรีที่ไม่สามารถเข้าวังเป็นพระสนมได้เย่ฮองเฮาคบชู้สู่ชายสวมหมวกเขียวให้ฝ่าบาทจนมีองค์ชายเจ็ด ปลดออกจากตำแหน่งฮองเฮา พระราชทานผ้าแพรขาว รวมถึงพระราชทานยาพิษให้แก่องค์ชายน้อยให้เป็นเยี่ยงอย่างของพระสนม ว่าหากคบชู้จะถูกลงโทษอย่างไร องค์หญิงใหญ่ถูกกักบริเวณภายในตำหนักจนกว่าจะมีการสืบสวนว่าเกี่ยวข้องหรือไม่บ้านรองสกุลเซี่ยถูกราชโองการประหารโทษฐานสร้างความเสื่อมเสียให้แก่แคว้นหนานในขณะที่มีแคว้นพันธมิตรอยู่ในแคว้น ทั้งยังลอบทำร้ายองครักษ์ของฮ่องเต้หมิงหลงอันที่เป็นบิดาขององค์หญิงเจิ้นกั๋วทั้งสองจนถึงแก่ความตายวันที่สิบห้า เดือนสอง รัชศกหมิงปีที่สิบห้ามีราชโองการประกาศรายชื่อผู้เกี่ยวข้องกับสกุลเย่ ขุนนางที่เกี่ยวข้องล้วนต้องโทษประหาร บุรุษในสกุลถูกส่งไปเป็นทาสนอกเมืองหล
เด็กสาวสกุลเซี่ย เซี่ยซูเหยา บทที่ 72 โทษประหาร
เสียงกระทบกันของโลหะบ่งบอกว่ามีคนเปิดประตูคุก ฝีเท้าหลายคู่เดินตามทางที่ทอดยาวไปยังห้องขังใต้ดิน คบเพลิงถูกจุดตามกรงขังเป็นระยะๆ เพื่อให้แสงสว่างแก่ทางเดิน ห้องขังที่เต็มไปด้วยน้ำขังถูกสนิมกัดเซาะชวนให้อาเจียนกลิ่นอับชื้นตีขึ้นคละคลุ้งไปทั่วจมูก เซี่ยซูเหยารีบใช้ผ้าเช็ดหน้าปิดจมูกเอาไว้ รีบก้าวเท้าตามองครักษ์ที่ถูกส่งมาเปิดห้องขังในยามวิกาล ด้านหลังมีคนติดตามมาอีกหลายคน วันนี้นางมายังคุกคุมขังนักโทษที่บังอาจก่อเรื่องในวันงาน‘ปล่อยข้านะ!’‘หยุนหรง! เพราะเจ้า เป็นเพราะเจ้าคนเดียว!’‘ท่านพ่อ!’‘ข้ากลัว ฮืออ’‘แม่เจ้าก็เข้าคุกไปแล้ว! ยังต้องพาข้าเข้าคุกอีก’‘หุบปาก! ท่านเป็นคนฆ่ามันเองไม่ใช่เหรอ’‘ฮือๆ'เสียงทะเลาะกันที่คุ้นหูทำให้เซี่ยซูเหยาเหยียดยิ้ม หลายวันมานี้คงจะอยู่กันอย่างทรมานสินะ ถึงได้ด่ากันมากขนาดนี้ หลังจัดงานศพบิดาเสร็จนางก็เพิ่งมีเวลามาที่นี่“องค์หญิง ถึงแล้วพ่ะย่ะค่ะ”องครักษ์ที่ฮ่องเต้หมิงหลงอันสั่งให้นำหลานสาวมายังคุกหลวงกล่าวกับเด็กสาวด้วยความเคารพ หากไม่ใช่บุคคลสำคัญหรือมีอำนาจมากพอ มีหรือที่จะสามารถเดินเข้าออกคุกหลวงได้อย่างสบายแบบนี้นัยน์ตาเล็กหรี่มองเซี่ยหยุนหรง
