“พะ พูดแบบนี้หมายความว่ายังไง” ในขณะที่ถามหยดน้ำตามันก็ค่อยๆ ไหลลงมาอาบแก้ม ฉันไม่สนใจคนที่เดินผ่านไปมาเลยว่าเขาจะมองยังไง ตอนนี้ฉันสนใจแค่อลันคนเดียว “ต้องให้พูดจริงๆ ?” ฉันรู้แล้วว่าอลันต้องการจะบอกอะไร เขาแค่ไม่พูดคำนั้นออกมาแค่นั้นเอง แววตาที่เย็นชาคู่นั้นทำให้ฉันเจ็บเจียนตาย “ไม่อยากฟังฉันอธิบายหรอ อึก~ ฟังสักหน่อยก็ไม่ได้เลยหรอ”“กลับไปหาเพื่อนเหอะ! อย่ามาทำตัวแบบนี้”“ล…แล้วนายจะกลับห้องไหม” “เก็บเสื้อผ้าออกไปเมื่อไหร่จะกลับ” “จะเลิกกับฉันหรอ อึก” มันเจ็บจนไม่รู้จะเจ็บยังไงแล้วจริงๆ ทำไมอลันถึงไม่ฟังเหตุผลของฉันบ้าง “ยังจะถามทำไมอีก ในเมื่อรู้คำตอบดีอยู่แล้ว” “ไหนบอกว่ารักฉันไง รักแล้วมันเลิกกันง่ายๆ แบบนี้เลยหรอ อึก~”“…….” ครั้งนี้อลันเงียบ เขาทำเหมือนเบื่อฉันเต็มทน “พ่อฉันบังคับ พยายามจับคู่แต่ฉันไม่ได้ยอม แต่ที่ฉันไม่บอกนาย ที่ฉันยอมบาสเพราะ….” “ไม่อยากฟัง” อลันพลักฉันจนแผ่นหลังกระแทกกับผนัง ก่อนที่เขาจะรีบเดินหนี ฉันไม่รู้จะทำอะไรสมองมันอื้อไปหมดจึงวิ่งไปรั้งอลันไว้โดยการสวมกอดเขาจากด้านหลัง “อึก~ กลับห้องกันนะ กลับไปคุยกันด้วยเหตุผล ถ้าจะต้องเลิกกันจริงๆ ฉันจะป
อลันเช็ดน้ำตาออกจากแก้มให้ฉัน ก่อนที่เขาจะพูด “หยุดร้องไห้” “อึก~ มันหยุดไม่ได้” “หยุดร้องแล้วมาช่วยกันคิดแก้ปัญหา” “แก้ปัญหายังไง อึก~” “บอกให้หยุดร้องก่อน” ฉันเม้มปากแน่นพยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้มันไหลออกมาอีก ส่วนอลันก็เอากระเป๋าไปเก็บในห้องให้ ฉันจึงเดินมานั่งรอเขาที่โซฟา ไม่นานนักอลันก็เดินออกมาจากห้อง เขานั่งลงข้างๆ ฉันมองเห็นนาฬิกาที่ซื้อให้เป็นของขวัญถูกถอดวางไว้จึงหยิบขึ้นมาใส่ข้อมือให้เขาเหมือนเดิม “ห้ามถอดนะ”“คิดอยู่ว่าจะเอาไปขายแล้วเอาเงินมาใช้” “นายไม่ทำแบบนั้นหรอก” ฉันมั่นใจได้ร้อยเปอร์เซ็นต์เลยว่าอลันไม่มีทางเอานาฬิกาเรือนนี้ที่ฉันให้ไปขายแน่ๆ “ไม่คิดจะหมั้นกับมันจริงๆ หรือแค่พูดให้สบายใจ” อลันพูดขึ้นด้วยสีหน้าที่เป็นกังวล เขากลัวว่าฉันจะหมั้นกับบาสจริงๆ งั้นหรอ “ทำไมถามแบบนั้น ฉันเป็นแฟนนายนะ”“ถ้าเห็นว่าเป็นแฟนแล้วทำไมต้องโกหก บอกว่าพ่อป่วยเพื่อจะไปอยู่กับมัน รู้ไหมว่าตอนรู้ความจริงแม่งโคตรเจ็บ” “…ฉันอธิบายไปแล้วไง นายเองก็ใจร้ายที่หายไปแบบนั้น”“ไม่อยากเจอหน้า ไม่อยากพูดคุยอะไร อยากอยู่เงียบๆ คนเดียว” อลันพูดโดยไม่มองหน้าฉัน ก่อนที่เขาจะถอนหายใจออกมาหนักๆ ฉั
อลันถอยตัวออกไปตั้งใจอ่านคู่มือติดตั้งกล้องวงจรปิดต่อ จากนั้นก็เริ่มติดมันไว้ในแต่ละจุดของห้อง ติดแทบจะทุกมุมเลยก็ว่าได้ ไม่เว้นแม้กระทั่งภายในห้องนอนของฉัน และที่น่าตกใจคือติดในห้องน้ำด้วย “ดะ เดี๋ยวนะ ทำไมต้องติดในห้องน้ำด้วย” ฉันรีบเบรคอลันเอาไว้ “ความชอบส่วนตัว อยากเห็นเมียอาบน้ำ” อลันตอบแบบกวนๆ มันน่าตีจริงๆ เลย “ทะลึ่ง!!” ฉันมองค้อนอลันที่กำลังเอากล้องวงจรปิดติดในห้องน้ำ หลังจากติดกล้องหมกทุกตัวแล้วเขาก็เอาโทรศัพท์มาเชื่อมต่อ เพื่อเช็คว่ากล้องทุกตัวใช้งานได้ดี “อย่าทำให้มันสงสัย” อลันปิดจอโทรศัพท์แล้วพูดขึ้น “อื้อรู้แล้วน่า” กริ้ง~ โทรศัพท์ของอลันมีสายเรียกเข้า เขากดรับสายแล้วคุยต่อหน้าฉัน“มีอะไร” ไม่รู้ว่าปลายสายคือใครเหมือนกัน เขาไม่ได้เปิดลำโพงคุย “อืม” พูดแค่นั้นอลันก็กดวางสายแล้วเก็บโทรศัพท์ใส่ในกระเป๋ากางเกง “ไอ้กันโทรมาบอกว่าไอ้บาสกำลังจะกลับ” “นายต้องไปแล้วหรอ” “อื้อ” “ก่อนไปขออะไรสักอย่างได้ไหม ?” ฉันเดินมาใกล้ๆ อลันแล้วยิ้มหวานให้เขา “ขออะไร ?” “พูดคำว่า ผมไปก่อนนะครับพี่แพรก่อนสิ”พอฉันขอแบบนั้นอลันก็เงียบ ที่ผ่านมาเขาไม่เคยพูดอะไรทำนองนี้ในเวลาปกติเล
ไม่รู้ว่าตอนนี้ฉันควรทำตัวยังไงเมื่อได้ยินสิ่งที่บาสพูด เขาโหดร้ายมากเกินไปแล้ว มันก็แค่เรื่องผู้หญิงทำไมต้องเอากันถึงตาย ทำไมต้องเล่นงานไปอลันแทนที่จะจัดการผู้หญิงคนนั้นด้วย “พี่แพร” บาสหันมาเห็นฉันเขาจึงรีบเก็บโทรศัพท์ก่อนจะเดินมาหยุดตรงหน้าฉัน “มาตั้งแต่เมื่อไหร่ ?”“พะ พี่เพิ่งมา พอดีพี่คิดได้ว่าลืมของไว้ที่รถ ดะ เดี๋ยวพี่ไปเอาของก่อนนะ” ยังไม่ทันจะได้ก้าวขาเดินไปไหนบาสก็รั้งแขนฉันเอาไว้ ก่อนที่เขาจะถาม “เมื่อกี้พี่แพรได้ยินอะไรหรือเปล่า ?” “มะ ไม่พี่ไม่ได้ยินอะไรเลย” ฉันรีบตอบแต่ไม่กล้าสบตา “แน่ใจนะว่าไม่ได้ยิน”“แน่ใจสิพี่เพิ่งเข้ามาในห้องนี่เอง”“ถ้ามันรู้แปลว่าพี่แพรยังไม่เลิกกับมัน” คำพูดที่เหมือนกำลังขู่ของบาสมันทำให้ฉันรู้สึกกลัวขึ้นมาจับใจ “พูดเรื่องอะไรหรอบาส” ฉันแสร้งถาม“ผมจะเล่นมันให้หนักถ้าเกิดว่าทั้งหมดนี้เป็นแค่เรื่องตบตา” “……” ฉันจะทำยังไงดีถ้าไม่บอกอลันต้องเจ็บตัวแน่ๆ ถ้าลงแข่ง แต่ถ้าบอกมันก็มีค่าเท่ากัน “ในเมื่อผมเชื่อใจพี่ก็อย่าทำให้ผมผิดหวัง รู้ไหมว่าผมไม่ชอบการถูกมองเป็นคนโง่” บาสขยับใบหน้าเข้ามาใกล้ๆ ฉันเอามากๆ ใกล้ซะจนฉันสัมผัสได้ถึงไอร้อนจากลมหายใจขอ
ฉันรีบโทรไปยกเลิกเพื่อนที่ว่าจะไปคลับ แล้วบอกให้มินนี่มาหาที่ห้องแทน ให้เธอแสร้งเอาของมาให้บาสกินบอกว่าของชิ้นนั้นเธอทำเองกับมือเลยถือมาฝากก่อนจะไปคลับ และในของนั้นจะใส่ยาไว้พอบาสกินก็จะท้องเสียเข้าห้องน้ำทั้งคืนจนไม่สามารถไปไหนได้ คิดว่าบาสไม่สงสัยอะไรเพราะกับมินนี่ก็รู้จักกันอยู่แล้ว เพื่อนของฉันบาสรู้จักทุกคนยกเว้นอลิช เพราะกับอลิชบาสไม่เคยเจอกันมาก่อนนี่แหละแผนของฉัน ที่เลือกมินนี่เพราะเธอน่าจะแสดงเก่งที่สุดแล้ว หลังจากวางแผนกับมินนี่แล้วฉันก็อาบน้ำแต่งตัวเพื่อไม่ให้ถูกสงสัย พออาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ได้ยินเสียงมินนี่มาที่ห้อง เธอกำลังพูดคุยอยู่กับบาส ตอนนี้ฉันจะยังไม่ออกไปเพราะถ้าเจอหน้าฉันบาสอาจจะจับพิรุธได้ ผ่านไปสิบนาทีได้มินนี่นางก็ส่งแชตมา มินนี่ : เรียบร้อยแล้วค่ะเพื่อนพออ่านข้อความแล้วฉันก็เปิดประตูห้องเดินออกมา ทำแสร้งว่าไม่รู้เรื่องอะไร “บาสล่ะแก เขาบอกว่าจะไปด้วย” “ไม่รู้สิเห็นบอกจะไปเข้าห้องน้ำ นี่หายไปสักพักแล้ว” เราสองคนพูดกันเสียงดังหน่อยหวังจะให้บาสได้ยิน ฉันเดินไปที่ห้องบาส ประตูห้องน้ำปิดเอาไว้อยู่ฉันจึงเดินไปเคาะเรียก “บาสเสร็จหรือยังพี่เสร็จแล้วนะ” “เพื
ฉันลุกขึ้นจากเตียงวิ่งไปที่ประตูแต่มันไม่ทันเพราะถูกบาสคว้าตัวเอาไว้ได้ทัน ทำให้ร่างของฉันถูกเหวี่ยงมากระแทกกับเตียงอีกครั้ง “ผมไม่อยากทำให้พี่เจ็บตัวนะ” บาสบอกเสียงแข็ง “แค่ผู้หญิงคนเดียวถึงกับต้องทำกับแบบนี้เลยหรือไง” ฉันกำลังเตือนสติว่าสิ่งที่บาสทำมันผิด แต่เขาขาดสติไปแล้วไม่รับฟังอะไรที่พูดทั้งนั้น“ใช่แค่ผู้หญิงคนเดียว แต่ดันเป็นผู้หญิงที่ผมรักมากซะด้วยสิ” ร้อยยิ้มชั่วร้ายผุดขึ้นมาที่มุมปากของเขาบาสขึ้นมาคร่อมบนตัวของฉัน ฉันทั้งดิ้นและหยิกๆ ที่แขนเขาจนถูกรวบแขนทั้งสองข้างขึ้นมาขึงตรึงไว้เหนือศีรษะด้วยมือเพียงข้างเดียวของเขา“บาส ตั้งสติอย่าทำแบบนี้กับพี่นะ!!” ฉันพยายามร้องบอก แต่ต่อให้พูดจนไม่มีเสียงก็ไม่ได้รับความเห็นใจ “เคยมีอะไรกับไอ้อลันแล้วนี่ ไม่ต้องกลัวพี่แพรไม่เจ็บหรอก” “อย่านะบาส กรี๊ด!!” ฉันร้องกรี๊ดออกมาเสียงดังเมื่อใบหน้าคมคายของบาสก้มลงมาซุกไซร้ที่ซอกคอ ใจมันแทบแหลกสลายถ้าหากวันนี้ฉันมีอะไรกับบาสจริงๆ คงไม่สามารถยอมรับได้ “อย่าดิ้นเดี๋ยวจะเจ็บเอานะ” บาสพูดอู้อี้อยู่ตรงซอกคอของฉัน จากนั้นมันก็รู้สึกเจ็บจี๊ดๆ ในตอนที่ริมฝีปากหน่กดทับหนักๆ “ปล่อยนะ ฉันบอกให้
เวลาผ่านไปเป็นชั่วโมงๆ ยังไม่มีวี่แววว่าอลันจะกลับขึ้นมาบนห้อง เขารู้บ้างไหมว่าฉันรอ รอให้เขามาปลอบใจ ในตอนนี้ฉันต้องการเขามากที่สุด ผ่านไปครู่ใหญ่ฉันตัดสินใจค่อยๆ ลุกขึ้นจากเตียงหยิบผ้าขนหนูมาอาบน้ำ ฉันใช้มือถูตัวเองจนแดงเพื่อลบรอยที่น่ารังเกียจ สัมผัสที่น่าขยะแขยงทั้งน้ำตา “อึก~” ฉันทรุดตัวนั่งลงกับพื้นในห้องน้ำแล้วก้มหน้าร้องไห้ ไม่เคยมีครั้งไหนที่มันรู้สึกอยากจบชีวิตตัวเองมากเท่าครั้งนี้มาก่อน บาสทำกับฉันได้ยังไง ฉันรักและเอ็นดูเขาเหมือนน้องชายแท้ๆ คนหนึ่ง แต่นี่หรอคือสิ่งที่ได้ตอบแทน ผู้หญิงคนนั้นทำให้บาสเป็นบ้าได้ขนาดนี้เชียวหรอ ทำร้ายแม้กระทั่งฉัน ฉันใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำนานนับชั่วโมง แต่อลันก็ยังไม่มา จะโทรไปก็ไม่กล้า ทั้งที่เรายังเป็นแฟนกันอยู่แต่ จู่ๆ ทำไมฉันถึงรู้สึกห่างไกลจากคำนั้น…จะโทรไปหาเพื่อนก็ไม่กล้า ไม่อยากเล่าอะไรตอนนี้ ฉันได้แต่นั่งรอที่โซฟา เปิดทีวีทิ้งไว้แต่ไม่ได้สนใจ สายตามันเอาแต่จ้องมองดูเบอร์ของอลันในโทรศัพท์ เวลาผ่านไปจนถึงตีสอง ในขณะที่ฉันถอดใจและคิดว่าอลันคงไปแบบไม่กลับมาแล้ว เขารังเกียจฉันไปแล้วจริงๆ แต่จู่ๆ ประตูห้องก็เปิดเข้ามา ฉันค่อยๆ ยิ้มได้เม
อลันนิ่งไปครู่หนึ่ง ทำเอาใจฉันมันเจ็บจี๊ดถึงจะเข้าใจว่านี่มันคือรอยของคนอื่นเขาคงไม่อยากสัมผัส แต่ฉันไม่อยากให้มีรอยของใครนอกจากรอยของเขา“ถ้านายยังไม่พร้อมงั้นก็นอนเถอะ” ฉันดันตัวอลันออก แต่เขาไม่ยอมลุกไปไหนยังคร่อมบนตัวฉันอยู่ “ไม่อยากทำไม่ใช่หรอ ?“ ฉันถามย้ำ อลันเงียบครู่หนึ่งสายตามองตรงรอยแดงบนเนินหน้าอกของฉัน ก่อนที่เขาจะก้มหน้าลงมาแล้วใช้ริมฝีปากสัมผัสที่รอยนั่น “…อลัน อ๊ะ” ฉันกัดริมฝีปากแน่นเมื่อรู้สึกเจ็บจี๊ดบริเวณเนินหน้าอก บ่งบอกว่าตอนนี้อลันกำลังลบรอยนั่นอยู่ ฝ่ามือใหญ่สัมผัสที่สะโพกของฉันแล้วค่อยๆ ลูบไล้ขึ้นลงช้าๆ อลันลากริมฝีปากไปทั่วเนินหน้าอก เขาขบเม้มทำรอยไว้ ก่อนจะเลื่อนขึ้นมาที่ซอกคอ “อื้อ~” มันรู้สึกว่านอกจากจะทับรอยที่บาสทำไว้แล้วอลันยังทำรอยเพิ่มอีก เพราะฉันเจ็บจี๊ดๆ หลายจุดที่ริมฝีปากหนาค่อยๆ ลากผ่าน ครู่หนึ่งอลันก็หยัดตัวขึ้นแล้วลุกออกไปจากตัวฉัน จากนั้นก็ถอดเสื้อผ้า ฉันเองก็ไม่ปล่อยให้เวลาผ่านไปเสียเปล่า รีบจัดการสอดเสื้อผ้าของตัวเอง หลังจากถอดเสื้อแล้วอลันก็กลับขึ้นมาคร่อมบนตัวฉัน เรามองตากันอยู่ครู่ใหญ่ก่อนที่อลันจะเป็นฝ่ายพูดขึ้นมาก่อน “ขอโทษที่ไม่ไ