บทที่ 297

เฉาเค่อหมิงเข้าใจเรื่องนี้แล้ว ก็เลยกล่าวอย่างตรงไปตรงมาเสียเลย “ขอบคุณคุณหลินที่เข้าใจความลำบากใจของผม”

“การฝังเข็มยังต้องดำเนินการต่อเนื่องไปอีกประมาณสี่สิบนาที ไม่สามารถหยุดกลางคันได้ ลูกน้องของจ้าวเจี้ยนชิงน่าจะใกล้มาถึงแล้วสินะ? ขึ้นอยู่กับผู้อำนวยการแล้ว”

หลินหยางเองก็ไม่สนใจแผนการเล็ก ๆของเฉาเค่อหมิง คนที่เป็นข้าราชการระดับสูง รู้รักษาตัวรอดมาแต่ไหนแต่ไร นอกเสียจากว่าจะเกี่ยวข้องกับผลประโยชน์ของตัวเอง ไม่อย่างนั้นก็ไม่มีทางแตกคอกับคนอื่นง่าย ๆ

เฉาเค่อหมิงพยักหน้ากล่าว “คุณหลินโปรดวางใจ ต่อให้เป็นจ้าวเจี้ยนชิงมาด้วยตัวเอง ผมก็จะคิดหาหนทางขวางเขาเอาไว้ให้ได้สี่สิบนาทีแน่”

“ผมไม่มีอะไรที่ไม่วางใจ ขวางไม่ได้ เกิดปัญหาขึ้นก็เป็นชีวิตของพ่อคุณ”

หลินหยางกล่าว

ประจบสอพลอ และประจบประแจงแล้ว ฟังแล้วก็ไม่รู้สึกไม่ค่อยสบายหูเท่าไหร่ แต่ก็เป็นเรื่องจริงมาก ๆ

จากนั้นเฉาเค่อหมิงก็พูดอย่างตรงไปตรงมา “คุณหลิน อีกเดี๋ยวผมจะพยายามยืดเวลาเอาไว้ให้ได้มากที่สุด คุณสามารถออกไปทางประตูด้านหลังได้”

เฉาเค่อหมิงพาเลขาเดินมาถึงด้านนอกบ้านพัก เตรียมที่จะขัดขวางลูกน้องของจ้าวเจี้ยนชิง

ในบ้านพักเหลือ