เข้าสู่ระบบแชร์
เชื่อแล้วว่ากินดุ 3
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-05 16:25:03ทันทีที่เปิดประตูร้านก้าวขาเข้ามาในร้านก็มองสำรวจไปรอบๆ ร้านที่เต็มแน่นไปด้วยผู้คนที่มาทานมื้อเที่ยง และเขาเองก็มาทานข้าวเช่นกัน พรรธน์ยศถึงกับเม้มปากแน่นเมื่อมองไปเห็นมุมในสุดของร้านที่มีชายหญิงกำลังพูดคุยหัวร่อต่อกระซิกกัน เท้าหนาจึงก้าวเดินฉับๆ ไวๆ ตรงไปหาทั้งคู่ทันทีด้วยความเดือดดาล
“พี่แทค” เธอแหงนหน้าขึ้นมองคนที่เดินมาหยุดข้างโต๊ะทานข้าวของตน
“นึกว่าลืมผัวไปแล้ว” เขาตอบกลับมาน้ำเสียงขุ่น
“พี่แทคเพิ่งมาเหรอคะ นั่งด้วยกันไหมคะ” เธอไม่ตอบแต่เอ่ยถามและชวนเขานั่งด้วยพร้อมขยับตัวเองไปนั่งอีกเก้าอี้ให้เขานั่งลงเก้าอี้ของตนที่นั่งก่อนหน้านี้แทน
“เห็นแล้วยังจะถาม” เขาตอบเสียงห้วนแล้วนั่งลงเก้าอี้ตัวที่เธอขยับลุกออกทันที
“แล้วพี่แทคกินอะไรมารึยังคะ” เธอถามเขา โดยลืมไปเลยว่ามีรเณศนั่งร่วมโต๊ะอยู่
บทที่เกี่ยวข้อง
เจ้าสาวบำเรอใจ มื้อดึกที่แสนเร่าร้อน 1
ชุดนอนตัวบางถูกถอดโยนทิ้งไปอย่างไม่ไยดี พร้อมกับกางเกงบ็อกเซอร์ตัวบางของพรรธน์ยศ ตอนนี้ไม่อาจปฏิเสธได้เลยว่าไม่ต้องการ ไม่โหยหาความคับแน่นและกลิ่นตัวหอมๆ ของจอมใจ เขาเฝ้าคิดถึงแต่คืนที่ผ่านมา คืนที่ได้ครอบครองร่างเปลือยใต้ร่างของตนในตอนนี้ “เป็นมื้อดึกให้ฉันทั้งคืนทูนหัว” ใจสาวเต้นแรงราวแผ่นดินไหวเมื่อได้ยินเสียงกระซิบข้างหูที่แสนจะอ่อนโยน เธอไม่เคยได้ยินน้ำเสียงแบบนี้ของเขามาก่อน ใช่...เขาไม่เคยพูดอ่อนโยนแบบนี้กับเธอมาก่อน “ค่ะ จอมจะเป็นมื้อดึกให้พี่แทคจนกว่าพี่แทคจะอิ่มจอม” เธอตอบกลับเสียงแผ่วและแทบอยากกัดลิ้นตัวเองเมื่อพูดจบ ทั้งเขินทั้งอาย ดีที่เขาปิดไฟจึงไม่ได้อายหลบตาเขา หึหึ พรรธน์ยศยิ้มขำในความมืดกับคำตอบของคนใต้ร่าง แล้วเขาก็เริ่มซุกไซ้ปลายจมูกโด่งไปกับซอกคอหอมกรุ่นของหล่อนทันที เริ่มถูไถตวัดลิ้นสากไล้เลียขบเม้มตามซอกคอหอมกรุ่นและเคลื่อนมาขบเม้มติ่งหูน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-06เจ้าสาวบำเรอใจ มื้อดึกที่แสนเร่าร้อน 2
“อ่ะ...อื้อ ไม่ไหวแล้ว จอม อ่ะ...อื้อ จอมไม่ไหวแล้ว อ่ะ...กรี๊ด!” แล้วเธอก็ร้องกรี๊ดออกมาสุดเสียงเมื่อได้พบความสุข นิ้วแกร่งถอดถอนออกมาจากความคับแน่นที่กระตุกเกร็งของหล่อนทันที เขาส่งเธอถึงสวรรค์แล้ว แต่เขายังปวดหนึบเอ็นเนื้ออวบใหญ่กลางหว่างขาอยู่ “สบายตัวใช่ไหม งั้นก็ทำให้ผัวบ้าง” เขารู้ว่าตอนนี้จอมใจกำลังมีความสุขกับการที่นิ้วเขาสอดแทรกป้อนสวาทให้ในตัว พรรธน์ยศเคลื่อนไหวไปนอนข้างๆ พร้อมเกี่ยวรั้งร่างน้อยตามมานอนคร่อมทับตัวเองแทน “จัดการผัวสิ ใช้ปากให้ผัว สัมผัสผัวตั้งแต่อกถึงเอ็นกลางหว่างขา” เขาบอกสั่งเสียงทุ้มพร่าพร้อมกดหัวทุยเล็กที่ผงกเงยจากอกของเขาเล็กน้อย เธอกลิ้งกลอกตาไปมาด้วยความมึนงงในคำพูดของสามี ไม่เข้าใจนั่นแหละ “สัมผัสเนี่ยยังไงคะพี่แทค อกถึงเอ็น เอ็นเนี่ยเอ็นไหนคะ?” “แกล้งโง่หรือโง่จริงๆ จอม” เขาถามอย่างหงุดหงิดเมื่อเจอคำถามไร้เดียงสาของ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-07เจ้าสาวบำเรอใจ มื้อดึกที่แสนเร่าร้อน 3
พั่บ! พั่บ! พั่บ! เสียงกระแทกเอวยกเร่าขึ้นหาปากน้อย สอดเร่าเคลื่อนไหวท่อนเนื้ออวบใหญ่คับในปากน้อยเงอะงะของจอมใจ มือน้อยของเธอแม้จะไร้ประสบการณ์ แต่ยามนี้มันให้ความรู้สึกดีเหลือเกิน เอวหนาเร่งสาวเอวกระแทกตัวเองเข้าออกในปากน้อยเพื่อให้ถึงความสุข และในที่สุดก็กระตุกเกร็งแตกซ่านปล่อยน้ำสวาทอาบล้นออกมานอกปากน้อย “โอว์...ดีเหลือเกินเมียพี่ อืม...” “อ่า...มีความสุขไหมคะพี่แทค” เธอคายปากออกจากท่อนเนื้อใหญ่ของเขามาถามเขา “ก็พอได้” เขาตอบตรงข้ามความรู้สึก ทั้งๆ ที่ตอนนี้เขาสุขจนล้นอกเลยแหละ และก็เอ่ยต่อ “จัดการน้ำเสียวพี่สิ เลียให้หมด กลืนกินพี่ทูนหัว” “ค่ะ จอมจะทำ” แล้วเธอก็จัดการเลียน้ำเสียวของเขาตามโคนขาและท่อนเนื้ออวบใหญ่จนหมดเกลี้ยงตามเขาสั่ง “ชู
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-08เจ้าสาวบำเรอใจ เริ่มมีความห่วงใย 1
ชีวิตแต่งงานที่วาดฝันไว้กับชีวิตแต่งงานที่ได้สัมผัสจริงๆ แตกต่างกันเหลือเกินในความรู้สึกของจอมใจ แต่เธอก็ทำอะไรไม่ได้เมื่อเธอเลือกเดินมายังหลุมดำครั้งนี้เอง สภาพหลังแต่งงานได้สองเดือน เธอทรุดโทรมเหลือเกิน เพราะกลางคืนแทบไม่ได้หลับไม่ได้นอน เพราะสามีของเธอมีความต้องการทุกวัน และทุกวันก็ใช่จะแค่ยกสองยก เขาเล่นเกือบเช้าทุกวัน ไม่รู้ไปเอาแรงมาจากไหนและอดอยากมาจากไหน แต่เธอก็มีความสุขดี เพราะคนที่เขานอนด้วยคือเธอไม่ใช่คนอื่น หากปฏิเสธเขาก็จะออกไปหาผู้หญิงคนอื่น ซึ่งเธอยอมไม่ได้ที่จะให้เขาไปกอด ไปจูบ ไปมีเซ็กซ์กับผู้หญิงคนอื่น ตื๊ด! ตื๊ด! ตื๊ด! ขณะที่นั่งรถแท็กซี่ไปร้านอาหารในตอนเที่ยงก็มีเสียงสั่นเตือนของโทรศัพท์ในกระเป๋าสะพายที่วางที่หน้าตักดังขึ้นจึงรีบค้นออกมาเพื่อจะกดรับสาย แต่พอเห็นเป็นเบอร์แปลกก็ลังเล ตื๊ด! ตื๊ด! ตื๊ด! “ไม่รับมือถือเหรอครับหนู”
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-09เจ้าสาวบำเรอใจ เริ่มมีความห่วงใย 2
ภูธิปนั่งกัดกรามแน่นมองลูกสาวที่นั่งก้มกราบเท้าตัวเองที่พื้น และมือของเขาก็มีมือของภรรยาคู่ทุกข์คู่ยากอย่างทิพย์มณีที่นั่งข้างๆ จับกุมไว้แน่น แม้จะโกรธลูกสาวมากแค่ไหน แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เมื่อลูกสาวหมดทางจะไปแล้ว ภูธิปหันมามองหน้าภรรยาที่แหงนเงยมองตัวเองพอดีแล้วเอ่ยขึ้น “ทิพย์คุยเองเถอะลูกสาวทิพย์ เพราะตั้งแต่ที่มันหนีตามผู้ชายไปทิ้งผู้ชายดีๆ อย่างพ่อแทคไป มันก็ไม่ใช่ลูกสาวพี่อีกแล้ว” เขาเอ่ยบอกภรรยาพร้อมดึงมือออกจากอุ้งมือเหี่ยวย่นของทิพย์มณีแล้วลุกขึ้นยืนและปรายตามองคนที่ก้มลงกราบเท้าตัวเองที่เงยหน้าขึ้นสบตาตัวเองทันที “อย่าคิดว่ากลับมาอยู่ที่บ้านแล้วฉันจะให้อภัยแก นังลูกไม่รักดี สมน้ำหน้าโดนมันทิ้ง โดนมันหลอก” แม้จะพูดแบบนั้น แต่ในใจนั้นห่วงลูกสาวคนโตเหลือเกินเมื่อมองเห็นรอยฟกช้ำตามแขนตามหน้า “พี่ภูไม่เอาไม่พูดแบบนี้กับลูกนะคะ ยังไงขวัญก็กลับมาแล้ว ยังไงขวัญก็เป็นลูกเรา ลูกเราพลาดไปใช่ว่าจะแก้ไขไม่ได้ เราคุ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-10เจ้าสาวบำเรอใจ เริ่มมีความห่วงใย 3
“จอม!” เธอเรียกชื่อน้องสาวด้วยความโกรธพร้อมเช็ดน้ำตาที่เปื้อนแก้มตัวเองออกแรงๆ “คะ? สุดท้ายแล้วพี่ขวัญก็เห็นแก่ตัว จอมเสียใจที่มีพี่สาวแบบพี่” “ใช่ พี่มันเห็นแก่ตัว พี่ผิดเหรอที่พี่จะทำเพื่อลูกพี่” “พี่ไม่ผิด แต่ต้องไม่แย่งผัวน้องแบบนี้ ตอนนี้จอมกับพี่แทคเราเป็นผัวเมียกัน ไม่ใช่พี่ พี่ลืมไปแล้วรึไง พี่เป็นคนทิ้งตำแหน่งเมียพี่แทคไปเลือกผู้ชายติดการพนันคนนั้นเอง” “อย่าพูดถึงไอ้สารเลวนั่นจอม! พี่ไม่อยากฟัง ถ้าจอมไม่คืนพี่แทคให้พี่ พี่ก็จะแย่งเขากลับมา” พูดจบขวัญใจก็เดินจากไปทันที ส่วนจอมใจก็ได้แต่ยืนกำหมัดแน่นอยู่ที่เดิม เธอผิดหวังในตัวพี่สาวเหลือเกินตอนนี้ พี่สาวที่เคยแสนดีคนเดิมได้ตายไปแล้วจริงๆ สินะ ไม่มีอีกแล้วขวัญใจผู้ที่ตามใจน้องสาวและยอมน้องทุกอย่างคนนั้น พรรธน์ยศกลับมาถึงบ้านก็รีบเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-11เจ้าสาวบำเรอใจ หย่า! 1
จอมใจมาร้านอาหารตามปกติ วันนี้พี่สาวเธอก็มาที่ร้านเหมือนกัน และคนที่เดินเข้ามาในร้านพร้อมพี่สาวก็คือสามีของเธอนั่นเอง เธอเม้มปากแน่นฝืนยิ้มให้ทั้งสองเล็กน้อย ก่อนจะเดินไปหลังร้าน ส่วนพรรธน์ยศก็รีบสาวเท้าเดินตามจอมใจไปทางหลังร้านทันที ส่วนขวัญใจก็เดินตามไปติดๆ “เมื่อคืนไปนอนที่ไหน?” พรรธน์ยศถามเรื่องที่รบกวนตัวเองตลอดคืนจนนอนไม่หลับทันที “ทำไมคะ? จอมจะนอนที่ไหนมันก็เรื่องของจอม” เธอตอบกลับอย่างมีอารมณ์ขุ่นไม่แพ้กัน หึ! “คงไปนอนกับไอ้ชู้นั่นสินะ ถึงได้ปากดีแบบนี้วันนี้ บอกมาว่าไปนอนให้มันเอามาใช่ไหม เผียะ!” เสียงมือเล็กกระแทกใส่หน้าเต็มแรงทันทีที่เขาพูดจบ “ต่ำ! ในหัวพี่คิดแต่เรื่องต่ำๆ ถ้าคิดว่าจอมมีชู้ก็หย่ากันสิคะ หย่ากันเลย ไหนๆ พี่ขวัญคนที่พี่รักก็กลับมาแล้วนี่ ใช่ไหมคะพี่ขวัญ พี่ขวัญเองก็
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-12เจ้าสาวบำเรอใจ หย่า! 2
“ยัยโง่!” เขาไม่รู้จะตอบอะไร เขารู้สึกเจ็บกับคำขอ ‘หย่า’ ของคนดื้อ ดื้อที่จะอยู่ข้างเขามาตลอด แต่ทำไมตอนนี้ถึงยอมแพ้แล้วล่ะ คนอวดดีปากเก่งก่อนหน้านี้ไปไหน คนที่ตะโกนบอกตลอดว่าจะไม่ยอมหย่า แล้วทำไมวันนี้กลับยอมแพ้เสียแล้วล่ะ มันน่านัก มันน่าลงโทษให้หลาบจำว่าหล่อนน่ะคือของเขา ไม่มีสิทธิ์จะขอ ‘หย่า’ ถ้าเขาไม่อนุญาต“ใช่ค่ะ จอมมันโง่ โง่ที่รักคนที่ไม่รักจอม โง่ที่รักคนที่เกลียดตัวเอง แต่ต่อไปนี้จอมจะตัดใจแล้วค่ะ จะไม่พยายามแล้ว เพราะความพยายามสองเดือนที่ผ่านมามันสูญเปล่า เพราะสุดท้ายแล้วคนที่พี่แทคต้องการก็คือพี่ขวัญอยู่ดี” เธอบอกเขาพร้อมกับก้มหน้าไปหาความอุ่นร้อนที่กำลังเหยียดตัวขยายใหญ่ขึ้นในตอนนี้‘ให้ตายสิ ยัยบ้านี่จะมายอมแพ้อะไรตอนนี้วะ เขาไม่มีทางหย่าหรอก ไม่มีทางแน่นอน ฉันไม่หย่ากับเธอแน่นอนจอม’ พรรธน์ยศพึมพำในใจด้วยความหงุดหงิดพร้อมกับสูดปากร้องครางออกมาเมื่อปากน้อยเริ่มทำงานให้ความสุขความอุ่นร้อนกลางหว่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-13
บทล่าสุด
เจ้าสาวบำเรอใจ บทพิเศษ ทาสรักของเมีย 2
พรรธน์ยศปล่อยร่างอวบอิ่มของภรรยาคนสวยของตัวเองยืนข้างอ่างอาบน้ำเพื่อรอให้ตัวเองเปิดน้ำผสมน้ำในอ่างให้ได้อุณหภูมิพอดี และเพียงเวลาไม่นานก็ได้น้ำที่พอดีและอุณหภูมิพอดี เขาก็อุ้มจอมใจลงไปนอนแช่ในอ่างแล้วตามด้วยตัวเขาลงไปนั่งในอ่างซ้อนหลังภรรยา“อ่ะ...พี่แทค อืม...” เธอครางกระเส่าเมื่อปากหนาของเขาเริ่มจูบคลอเคลียกับต้นคอระหงเลื้อยมายังหัวไหล่เนียนมายังแผ่นหลัง“อ่า...หอม ขนาดมีเหงื่อยังหอมขนาดนี้ ขอบคุณนะทูนหัว ที่วันนี้แต่งงานกับพี่ และพี่ดีใจที่พี่ไม่ล่มงานแต่งงานของเรา ขอบคุณที่ขวัญหนีไปและทำให้พี่ได้เจ้าสาวแสนสวยคนนี้มา” เขาพึมพำกับหัวไหล่เปลือยของเธอพร้อมสอดมือโอบกอดมาด้านหน้าเคล้นคลึงสองเต้าอวบใหญ่ล้นมือไปด้วย“อ่ะ...อื้อ ถ้าย้อนเวลากลับไปวันนั้นอีกครั้ง จอมก็จะยังแต่งงานแทนพี่ขวัญค่ะ เพราะจอมรักพี่แทค จอมอยากเป็นเจ้าของพี่แทคมาตลอด อ่ะ...ชูว์ เบาๆ พี่แทค จอม...อ่า...เสียว” เธอจับมือใหญ่ที่ขยุ้มขยำหน้าอกตนเองให้ผ่อนแรงลงอีกนิดเมื่อเขาบีบแรงเกินไป“อ่า...แล้วก็ได้เป็นเจ้าสาวสมดั่งใจหวัง และที่สำคัญตอนนี้ได้ครองหัวใจพี่ด้วย จอมเป็นเหมือนยาชั้นดีที่หล่อเลี
เจ้าสาวบำเรอใจ บทพิเศษ ทาสรักของเมีย 1
ร่างเล็กที่เคยผอมบางเพรียวระหงตอนนี้อวบอิ่มและกำลังเดินอุ้ยอ้ายถือตะกร้าผักเข้ามาในบ้าน ตั้งแต่ง้อกันสำเร็จ เขาก็ได้รับของขวัญในเย็นนั้นคือจอมใจกำลังตั้งครรภ์ลูกของเขา เขากำลังจะเป็นพ่อคน และทั้งคู่ก็พากันย้ายมาอยู่บ้านสามี เพราะพรรธน์ยศเป็นห่วงแม่ที่เริ่มอายุเยอะแล้วอยู่คนเดียว และจอมใจก็เห็นด้วย เพราะที่บ้านขวัญใจพี่สาวก็กลับมาอยู่บ้านแล้ว ตอนนี้จึงสบายใจที่พี่สาวอยู่ดูแลพ่อกับแม่แทนตัวเอง “ไปเก็บผักสวนครัวหลังบ้านเหรอจ๊ะทูนหัว” เขาที่เพิ่งกลับมาจากทำงานก็รีบถามสาวใช้ทันทีว่าภรรยาตัวเองอยู่ไหน พอรู้ก็รีบมาหาและเห็นร่างอุ้ยอ้ายของหญิงท้องแก่อีกสองเดือนก็จะคลอดเจ้าตัวเล็กเดินถือตะกร้าผักบุ้ง ผักคะน้าเข้ามาในบ้านพอดี “ค่ะ พี่แทค เพิ่งมาถึงเหรอคะ?” “ครับ เหนียวตัวจังเลย เก็บผักมาเหงื่อคงเยอะแน่เลย ไปอาบน้ำกันเถอะ” เขาเดินมาโอบประคองภรรยาที่ถือตะกร้าผักในมือแล้วยื้อแย่งจากมือส่งให้สาวใช้ที่เดินตามหลังภรร
เจ้าสาวบำเรอใจ อยากหย่าก็มาหย่าเอง 4
“ไม่หย่า! กลับมาอยู่ด้วยกันนะ ให้โอกาสพี่นะ ที่ผ่านมาพี่มันไม่ดีจริงๆ ปากไม่ดีและนิสัยก็ไม่ดี ให้พี่ได้แก้ตัวกับสิ่งที่ผ่านมานะ พี่จะเป็นสามีที่ดีของจอม กลับมาอยู่กับพี่นะคนดีของพี่” เขายื่นมือคว้ามือเล็กมากุมไว้แน่นด้วยกลัวเธอจะวิ่งหนี“โอกาสเหรอคะ? จอมถามหน่อยเถอะ พี่แทคจะให้จอมกลับไปทำไม ในเมื่อในใจพี่แทคไม่เคยมีจอม พี่แทคไม่เคยมีผู้หญิงคนนี้ แล้วจะรั้งจอมไว้ทำไมคะ?” หัวใจดวงน้อยเจ็บทุกครั้งเมื่อต้องย้ำกับตัวเองว่าเขาไม่เคยรักตน“ใครบอกว่าพี่ไม่เคยมีจอม ถ้าไม่มีจอม พี่จะทำแบบนี้เหรอ พี่ไม่เคยคุกเข่าให้ใครเลยนะนอกจากจอมคนเดียวที่คู่ควรกับการคุกเข่าของพี่ กลับมาอยู่ด้วยกันนะทูนหัว ดูพี่สิ ตอนนี้สภาพพี่แย่มาก กินไม่ได้ นอนไม่หลับเพราะคิดถึงเมีย กลับบ้านเรานะทูนหัว” พรรธน์ยศอ้อนทันทีพร้อมกับดึงมือเล็กมาลูบไล้แก้มสากที่ซูบตอบลงของตัวเองเมื่อเขาพูดนั่นแหละ จอมใจถึงได้มองหน้าหล่อๆ ของสามี เพิ่งสังเกตว่ามันซูบลงไปเยอะจริงๆ ดวงตาก็คล้ำโบ๋เหมือนคนไม่ได้หลับได้นอน“แล้วทำไมจอมต้องสนใจพี่แทคด้วยคะ ก็ในเมื่ออีกไม่กี่นาทีข้
เจ้าสาวบำเรอใจ อยากหย่าก็มาหย่าเอง 3
“กลับมาอยู่บ้านเรานะลูก” ทิพย์มณีเอ่ยพร้อมกับลูบแผ่นหลังเล็กของลูกสาว ส่วนภูธิปก็ทำเช่นเดียวกันกับภรรยา ตอนนี้พ่อแม่ลูกกอดกันกลม“กลับมาอยู่บ้านเรานะจอม พี่ขอโทษนะที่เห็นแก่ตัว ตอนนี้พี่คิดได้แล้ว” ขวัญใจเดินมาโอบกอดทั้งสามอีก เป็นภาพที่ดูแล้วอิ่มใจมากสำหรับคนที่เดินผ่านไปมา ส่วนรเณศและหนึ่งฤทัยก็ได้แต่หันมาส่งยิ้มให้กันแล้วพากันเดินถอยไปอยู่เงียบๆ ในมุมของตัวเอง เพื่อให้ทุกคนเคลียร์ใจกัน“จอม...พี่ขอโทษนะ ที่ก่อนหน้านี้พี่เห็นแก่ตัว พี่ขอโทษจริงๆ พี่รักจอมนะน้องพี่ ให้อภัยพี่นะจอม” เมื่อทั้งสี่คนผละออกจากกัน ขวัญใจก็จับมือเล็กของน้องสาวมากุมแน่นเพื่อขอให้น้องยกโทษให้กับความผิดของตัวเองที่ผ่านมา“ตอนนี้พี่เขารู้แล้วว่าพี่เขาควรอยู่ตรงไหน” ทิพย์มณีเอ่ยเสริม“ใช่ลูก กลับมาอยู่ด้วยกันนะ กลับมาอยู่ด้วยกันเป็นครอบครัวเราเหมือนเดิม ตอนนี้พี่เขาสำนึกผิดแล้วและพ่อก็ให้อภัยพี่เขาแล้ว อย่าแบกความทุกข์ไว้คนเดียวเลยนะลูก และอย่าหนีไปแบบนี้อีกรู้ไหมพ่อกับแม่เป็นห่วงมากแค่ไหน โดยเฉพาะพ่อแทคเขาเป็นห่วงเรามากนะจอม&rdq
เจ้าสาวบำเรอใจ อยากหย่าก็มาหย่าเอง 2
หนึ่งฤทัยพาจอมใจมากรุงเทพฯ มาถึงตั้งแต่เช้ามาแวะที่คอนโดของเพื่อนรักก่อน เพื่อรอเวลานัดกับพรรธน์ยศที่หน้าสำนักงานเขตเพื่อไปจดทะเบียนหย่ากับสามี จริงๆ รู้ว่าเพื่อนไม่ไหว แต่ทำยังไงได้เมื่อเพื่อนอยากมาหย่าให้ขาดจากสามี แม้จะรักแต่ยอมเจ็บปวดดีกว่าปล่อยไว้นาน ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! “เราไปเปิดประตูก่อนนะ สงสัยพี่เป๊กมาแล้วน่ะ” หนึ่งฤทัยบอกเพื่อนรักแล้วเดินไปเปิดประตูห้องทันที แล้วก็จริงเป็นรเณศจริงๆ ถึงเดินกลับมาพร้อมกับผู้มาใหม่และปิดประตูไว้เหมือนเดิม “เป็นยังไงมั่งจอม โอเคไหม พร้อมไหม” รเณศถามหญิงสาวพร้อมนั่งลงโซฟาตัวที่ว่างตรงข้ามเธอ ส่วนหนึ่งฤทัยก็เดินไปนั่งลงที่เดิมข้างเพื่อนรัก “แล้วจอมไม่โอเคได้ไหมล่ะพี่เป๊ก ไม่โอเคก็ต้องโอเคแหละ ไปกันเถอะค่ะ จอมไหว ตอนนี้ก็ใกล้ได้เวลานัดแล้ว” เธอบอกชายหนุ่ม&n
เจ้าสาวบำเรอใจ อยากหย่าก็มาหย่าเอง 1
เลขาแจ้งว่ามีคนมาขอพบอยู่ข้างล่าง เขาจึงถามว่าใคร พอรู้ว่าเป็นรเณศก็รีบให้ขึ้นมาหาตัวเองที่ห้องทำงานทันที ทันทีที่รเณศมาถึง พรรธน์ยศก็ถามทันทีว่าอีกฝ่ายมาทำไม และก็เห็นว่าในมือของอีกฝ่ายมีซองเอกสารสีน้ำตาลมาด้วย รเณศไม่ตอบ แต่กลับเดินมาดึงลากเก้าอี้นั่งโดยไม่สนใจว่าเจ้าของห้องทำงานจะเชิญชวนหรือไม่ “อะไร?” พรรธน์ยศถามเสียงห้วนเมื่อเห็นซองเอกสารในมืออีกฝ่ายที่โยนมาทิ้งตรงหน้าตัวเอง “เปิดดูสิ” รเณศตอบสั้นๆ พร้อมเอนตัวพิงพนักเก้าอี้ยกขาไขว่ห้างด้วยท่าทางสบายๆ พรรธน์ยศรีบหยิบซองเอกสารเปิดออกมาดูทันทีว่ามันคือซองอะไร พอไล่สายตาอ่านก็ถึงกับขมวดคิ้วเป็นปมด้วยความโกรธ สันกรามปูดโปนขึ้นทันที มือใหญ่ก็กำเอกสารในมือแน่น “ใบหย่างั้นเหรอ?” “เซ็นซะ จะได้เสร็จธุระของฉัน” รเณศเอ่ยสั่งอีกฝ่าย&nb
เจ้าสาวบำเรอใจ เธอไปอยู่ไหน 3
ส่วนภูธิปได้แต่นั่งนิ่งเม้มปากแน่นพร้อมกำมือแน่นกับหน้าตักของตัวเองมองดูลูกสาวคนโตที่กำลังร้องไห้ซบหน้ากับขาของตนที่กอดไว้ อยากจะลูบหัวปลอบ แต่ก็ยั้งมือไว้แล้วเอ่ย “พี่ภูคะ ยังไงเสียตอนนี้ขวัญก็สำนึกผิดแล้วนะคะ อย่าเอามาเป็นอารมณ์เลย ยังไงเสียยัยขวัญก็ลูกเราสองคนนะคะ” ทิพย์มณีลูบแขนสามีให้คลายความโกรธ ความเสียใจพร้อมกับอีกมือกุมมือสามีที่กำแน่นให้คลายออก “ให้อภัยลูกเราเถอะนะคะ ยังไงซะ ตอนนี้ยัยขวัญก็สำนึกและขอโทษเราแล้ว ตอนนี้ยัยขวัญก็กำลังมีหลานให้เราด้วย นึกสงสารหลานที่จะเกิดมาเถอะนะคะพี่ภู” นางบอกสามีพร้อมกับปล่อยมือจากมือของสามีมาลูบอกที่เต้นแรงของภูธิป “พี่...” “นะคะพี่ภู ให้อภัยยัยขวัญนะคะ ตอนนี้ยัยขวัญก็รู้ตัวแล้วว่าตัวเองควรอยู่ตรงไหน” นางเอ่ยแทรกไม่รอสามีเอ่ยจบความ ภูธิปมองลูกสาวที่กอดขาตัวเองซบหน้าร้องไห้ในตอน
เจ้าสาวบำเรอใจ เธอไปอยู่ไหน 2
รเณศไม่แปลกใจที่อยู่ๆ สามีของจอมใจมาหาตัวเอง เขายิ้มต้อนรับชายหนุ่มที่เปิดประตูเข้ามาในร้าน พร้อมกับเอ่ยทักทายตามประสาพ่อค้าร้านทอง “มาซื้อทองให้น้องจอมเหรอครับคุณแทค” เขาถามเชิงประชด “ซื้อกับผีน่ะสิ มึงเอาเมียกูไปไว้ไหน” เขาตอกกลับเสียงกระด้างเดือดดาลทันที “ไม่ต้องครับคุณตำรวจ ผมกับเขารู้จักกัน” รเณศยกมือห้ามตำรวจที่ทำหน้าที่ดูแลร้านทองประจำของตัวเองที่กำลังเดินมาหมายจะล็อกตัวพรรธน์ยศไว้ เขาก็รีบบอกห้ามทันทีแล้วเดินออกมาหาคนพาล “จะมาหาเรื่องก็ดูสถานที่ด้วยครับ และคุณแทคเห็นน้องจอมอยู่ในร้านผมไหม? ก็ไม่นี่ ไม่มีน้องจอม แล้วผมจะรู้เหรอว่าเมียคุณอยู่ไหน นั่นเมียคุณนี่” เขาตอบกลับกวนๆ พลางชี้มือไปรอบๆ ร้านให้เขาดูว่าในนี้ไม่มีคนที่เขาตามหา “อย่ามาปากดี มึงเอาจอมไปไว้ไหน” พรรธน์ยศกระชากคอเสื้อเช
เจ้าสาวบำเรอใจ เธอไปอยู่ไหน 1
ระหว่างการประชุม ใจของพรรธน์ยศแทบอยู่ไม่นิ่ง เขารู้สึกมีลางสังหรณ์บางอย่างจึงรีบปิดประชุมเลื่อนไปเป็นวันจันทร์ของอาทิตย์หน้า เพราะคิดถึงคนที่จากมา พอสั่งเลื่อนการประชุมก็สั่งเลขาของตัวเองส่งรายงานเข้าอีเมล ก่อนจะรีบออกจากห้องประชุมเพื่อขับรถกลับมาที่คอนโด และเพียงเวลาไม่นานในช่วงบ่ายสองโมงก็มาถึงคอนโดแล้วรีบดับเครื่องยนต์วิ่งไปในตึกกดเรียกลิฟต์ พอประตูลิฟต์เปิดก็เข้าไปพร้อมกดเลือกชั้นทันทีแล้วลิฟต์ก็พาไปยังชั้นที่เลือก เมื่อโดยสารมาถึงชั้นที่เลือกก็รีบวิ่งตรงสาวเท้าไปยังห้องตัวเองทันที แต่พอเปิดประตูเข้าไปกลับเงียบว่างเปล่าอย่างที่นึกสังหรณ์ไม่มีผิด ไม่มีร่างเล็กนอนเปลือยห่มผ้าบนเตียง “ไปไหนของเธอยัยเด็กโง่!” เมื่อส่องทุกซอกในห้องของคอนโดแล้ว ในห้องน้ำ ระเบียงก็ไม่เจอจึงรีบล้วงโทรศัพท์ออกมากดต่อสายหาหญิงสาวทันที และก็ไร้สัญญาณตอบรับ โทรกี่ครั้งๆ ก็ติดต่อไม่ได้จึงตัดสินใจโทรกลับไปบ้านถามพ่อตาแม่ยาย ซึ่งทั้งสองก็บอกว่าจอมใจยังไม่กลับบ้าน จึงโทรหาแม่ตัวเองเผื่อคนตัวเล็กจะไปบ้านตัวเอง และคำตอบก็เหมือนกันหมด จึงรีบอ
