เข้าสู่ระบบแชร์
เชื่อแล้วว่ากินดุ 2
ร่างเล็กขยับตัวไปมาในตอนสาย เธอตื่นสาย ตื่นมาไม่เจอคนที่นอนด้วยทั้งคืนแล้ว พอจะลุกขึ้นจากเตียงก็เมื่อยล้าและปวดร้าวตรงกลางหว่างขา เขามันคนกินดุจริงๆ อย่างที่เขาบอก เขาปล่อยให้เธอได้นอนพักก็เกือบจะตีห้าแล้ว ร่างเล็กพาร่างบอบช้ำตัวเองที่แสนจะโทรมขยับเคลื่อนลงจากเตียงช้าๆ เพื่อไม่ให้เรียวขาทั้งสองเสียดสีกันมากและไม่ให้น้องสาวเธอเจ็บจากการก้าวเดินมากนัก
“อ่า...เจ็บ!” เธอพึมพำกับตัวเองเดินเข้าไปในห้องน้ำ พอเห็นสภาพตัวเองที่เต็มไปด้วยรอยขบเม้มของเขาแล้วก็นึกอายหน้าแดงขึ้นมาทันที เขามันหื่นที่สุด
“แล้วจะออกไปจากห้องยังไงสภาพนี้ ตอนนี้จะเที่ยงแล้วด้วย” เธอพึมพำกับตัวเอง ตามเนื้อตัวเต็มไปด้วยร่องรอยที่พรรธน์ยศฝากไว้ตามตัว ไหนจะซอกคอ เนินอก หน้าท้อง ต้นแขน ต้นขา และที่เยอะสุดคือหน้าอกอวบอูมของเธอ
นิษฐาไม่ได้ขึ้นมาปลุกลูกสะใภ้ เพราะลูกชายบอกไว้ว่าให้จอมใจตื่นเอง เพราะนอนกันตอนเช้า นางยิ้มแก้มแ
บทที่เกี่ยวข้อง
เจ้าสาวบำเรอใจ เชื่อแล้วว่ากินดุ 3
ทันทีที่เปิดประตูร้านก้าวขาเข้ามาในร้านก็มองสำรวจไปรอบๆ ร้านที่เต็มแน่นไปด้วยผู้คนที่มาทานมื้อเที่ยง และเขาเองก็มาทานข้าวเช่นกัน พรรธน์ยศถึงกับเม้มปากแน่นเมื่อมองไปเห็นมุมในสุดของร้านที่มีชายหญิงกำลังพูดคุยหัวร่อต่อกระซิกกัน เท้าหนาจึงก้าวเดินฉับๆ ไวๆ ตรงไปหาทั้งคู่ทันทีด้วยความเดือดดาล “พี่แทค” เธอแหงนหน้าขึ้นมองคนที่เดินมาหยุดข้างโต๊ะทานข้าวของตน “นึกว่าลืมผัวไปแล้ว” เขาตอบกลับมาน้ำเสียงขุ่น “พี่แทคเพิ่งมาเหรอคะ นั่งด้วยกันไหมคะ” เธอไม่ตอบแต่เอ่ยถามและชวนเขานั่งด้วยพร้อมขยับตัวเองไปนั่งอีกเก้าอี้ให้เขานั่งลงเก้าอี้ของตนที่นั่งก่อนหน้านี้แทน “เห็นแล้วยังจะถาม” เขาตอบเสียงห้วนแล้วนั่งลงเก้าอี้ตัวที่เธอขยับลุกออกทันที “แล้วพี่แทคกินอะไรมารึยังคะ” เธอถามเขา โดยลืมไปเลยว่ามีรเณศนั่งร่วมโต๊ะอยู่
เจ้าสาวบำเรอใจ มื้อดึกที่แสนเร่าร้อน 1
ชุดนอนตัวบางถูกถอดโยนทิ้งไปอย่างไม่ไยดี พร้อมกับกางเกงบ็อกเซอร์ตัวบางของพรรธน์ยศ ตอนนี้ไม่อาจปฏิเสธได้เลยว่าไม่ต้องการ ไม่โหยหาความคับแน่นและกลิ่นตัวหอมๆ ของจอมใจ เขาเฝ้าคิดถึงแต่คืนที่ผ่านมา คืนที่ได้ครอบครองร่างเปลือยใต้ร่างของตนในตอนนี้ “เป็นมื้อดึกให้ฉันทั้งคืนทูนหัว” ใจสาวเต้นแรงราวแผ่นดินไหวเมื่อได้ยินเสียงกระซิบข้างหูที่แสนจะอ่อนโยน เธอไม่เคยได้ยินน้ำเสียงแบบนี้ของเขามาก่อน ใช่...เขาไม่เคยพูดอ่อนโยนแบบนี้กับเธอมาก่อน “ค่ะ จอมจะเป็นมื้อดึกให้พี่แทคจนกว่าพี่แทคจะอิ่มจอม” เธอตอบกลับเสียงแผ่วและแทบอยากกัดลิ้นตัวเองเมื่อพูดจบ ทั้งเขินทั้งอาย ดีที่เขาปิดไฟจึงไม่ได้อายหลบตาเขา หึหึ พรรธน์ยศยิ้มขำในความมืดกับคำตอบของคนใต้ร่าง แล้วเขาก็เริ่มซุกไซ้ปลายจมูกโด่งไปกับซอกคอหอมกรุ่นของหล่อนทันที เริ่มถูไถตวัดลิ้นสากไล้เลียขบเม้มตามซอกคอหอมกรุ่นและเคลื่อนมาขบเม้มติ่งหูน
เจ้าสาวบำเรอใจ มื้อดึกที่แสนเร่าร้อน 2
“อ่ะ...อื้อ ไม่ไหวแล้ว จอม อ่ะ...อื้อ จอมไม่ไหวแล้ว อ่ะ...กรี๊ด!” แล้วเธอก็ร้องกรี๊ดออกมาสุดเสียงเมื่อได้พบความสุข นิ้วแกร่งถอดถอนออกมาจากความคับแน่นที่กระตุกเกร็งของหล่อนทันที เขาส่งเธอถึงสวรรค์แล้ว แต่เขายังปวดหนึบเอ็นเนื้ออวบใหญ่กลางหว่างขาอยู่ “สบายตัวใช่ไหม งั้นก็ทำให้ผัวบ้าง” เขารู้ว่าตอนนี้จอมใจกำลังมีความสุขกับการที่นิ้วเขาสอดแทรกป้อนสวาทให้ในตัว พรรธน์ยศเคลื่อนไหวไปนอนข้างๆ พร้อมเกี่ยวรั้งร่างน้อยตามมานอนคร่อมทับตัวเองแทน “จัดการผัวสิ ใช้ปากให้ผัว สัมผัสผัวตั้งแต่อกถึงเอ็นกลางหว่างขา” เขาบอกสั่งเสียงทุ้มพร่าพร้อมกดหัวทุยเล็กที่ผงกเงยจากอกของเขาเล็กน้อย เธอกลิ้งกลอกตาไปมาด้วยความมึนงงในคำพูดของสามี ไม่เข้าใจนั่นแหละ “สัมผัสเนี่ยยังไงคะพี่แทค อกถึงเอ็น เอ็นเนี่ยเอ็นไหนคะ?” “แกล้งโง่หรือโง่จริงๆ จอม” เขาถามอย่างหงุดหงิดเมื่อเจอคำถามไร้เดียงสาของ
เจ้าสาวบำเรอใจ มื้อดึกที่แสนเร่าร้อน 3
พั่บ! พั่บ! พั่บ! เสียงกระแทกเอวยกเร่าขึ้นหาปากน้อย สอดเร่าเคลื่อนไหวท่อนเนื้ออวบใหญ่คับในปากน้อยเงอะงะของจอมใจ มือน้อยของเธอแม้จะไร้ประสบการณ์ แต่ยามนี้มันให้ความรู้สึกดีเหลือเกิน เอวหนาเร่งสาวเอวกระแทกตัวเองเข้าออกในปากน้อยเพื่อให้ถึงความสุข และในที่สุดก็กระตุกเกร็งแตกซ่านปล่อยน้ำสวาทอาบล้นออกมานอกปากน้อย “โอว์...ดีเหลือเกินเมียพี่ อืม...” “อ่า...มีความสุขไหมคะพี่แทค” เธอคายปากออกจากท่อนเนื้อใหญ่ของเขามาถามเขา “ก็พอได้” เขาตอบตรงข้ามความรู้สึก ทั้งๆ ที่ตอนนี้เขาสุขจนล้นอกเลยแหละ และก็เอ่ยต่อ “จัดการน้ำเสียวพี่สิ เลียให้หมด กลืนกินพี่ทูนหัว” “ค่ะ จอมจะทำ” แล้วเธอก็จัดการเลียน้ำเสียวของเขาตามโคนขาและท่อนเนื้ออวบใหญ่จนหมดเกลี้ยงตามเขาสั่ง “ชู
เจ้าสาวบำเรอใจ เริ่มมีความห่วงใย 1
ชีวิตแต่งงานที่วาดฝันไว้กับชีวิตแต่งงานที่ได้สัมผัสจริงๆ แตกต่างกันเหลือเกินในความรู้สึกของจอมใจ แต่เธอก็ทำอะไรไม่ได้เมื่อเธอเลือกเดินมายังหลุมดำครั้งนี้เอง สภาพหลังแต่งงานได้สองเดือน เธอทรุดโทรมเหลือเกิน เพราะกลางคืนแทบไม่ได้หลับไม่ได้นอน เพราะสามีของเธอมีความต้องการทุกวัน และทุกวันก็ใช่จะแค่ยกสองยก เขาเล่นเกือบเช้าทุกวัน ไม่รู้ไปเอาแรงมาจากไหนและอดอยากมาจากไหน แต่เธอก็มีความสุขดี เพราะคนที่เขานอนด้วยคือเธอไม่ใช่คนอื่น หากปฏิเสธเขาก็จะออกไปหาผู้หญิงคนอื่น ซึ่งเธอยอมไม่ได้ที่จะให้เขาไปกอด ไปจูบ ไปมีเซ็กซ์กับผู้หญิงคนอื่น ตื๊ด! ตื๊ด! ตื๊ด! ขณะที่นั่งรถแท็กซี่ไปร้านอาหารในตอนเที่ยงก็มีเสียงสั่นเตือนของโทรศัพท์ในกระเป๋าสะพายที่วางที่หน้าตักดังขึ้นจึงรีบค้นออกมาเพื่อจะกดรับสาย แต่พอเห็นเป็นเบอร์แปลกก็ลังเล ตื๊ด! ตื๊ด! ตื๊ด! “ไม่รับมือถือเหรอครับหนู”
เจ้าสาวบำเรอใจ เริ่มมีความห่วงใย 2
ภูธิปนั่งกัดกรามแน่นมองลูกสาวที่นั่งก้มกราบเท้าตัวเองที่พื้น และมือของเขาก็มีมือของภรรยาคู่ทุกข์คู่ยากอย่างทิพย์มณีที่นั่งข้างๆ จับกุมไว้แน่น แม้จะโกรธลูกสาวมากแค่ไหน แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เมื่อลูกสาวหมดทางจะไปแล้ว ภูธิปหันมามองหน้าภรรยาที่แหงนเงยมองตัวเองพอดีแล้วเอ่ยขึ้น “ทิพย์คุยเองเถอะลูกสาวทิพย์ เพราะตั้งแต่ที่มันหนีตามผู้ชายไปทิ้งผู้ชายดีๆ อย่างพ่อแทคไป มันก็ไม่ใช่ลูกสาวพี่อีกแล้ว” เขาเอ่ยบอกภรรยาพร้อมดึงมือออกจากอุ้งมือเหี่ยวย่นของทิพย์มณีแล้วลุกขึ้นยืนและปรายตามองคนที่ก้มลงกราบเท้าตัวเองที่เงยหน้าขึ้นสบตาตัวเองทันที “อย่าคิดว่ากลับมาอยู่ที่บ้านแล้วฉันจะให้อภัยแก นังลูกไม่รักดี สมน้ำหน้าโดนมันทิ้ง โดนมันหลอก” แม้จะพูดแบบนั้น แต่ในใจนั้นห่วงลูกสาวคนโตเหลือเกินเมื่อมองเห็นรอยฟกช้ำตามแขนตามหน้า “พี่ภูไม่เอาไม่พูดแบบนี้กับลูกนะคะ ยังไงขวัญก็กลับมาแล้ว ยังไงขวัญก็เป็นลูกเรา ลูกเราพลาดไปใช่ว่าจะแก้ไขไม่ได้ เราคุ
เจ้าสาวบำเรอใจ เริ่มมีความห่วงใย 3
“จอม!” เธอเรียกชื่อน้องสาวด้วยความโกรธพร้อมเช็ดน้ำตาที่เปื้อนแก้มตัวเองออกแรงๆ “คะ? สุดท้ายแล้วพี่ขวัญก็เห็นแก่ตัว จอมเสียใจที่มีพี่สาวแบบพี่” “ใช่ พี่มันเห็นแก่ตัว พี่ผิดเหรอที่พี่จะทำเพื่อลูกพี่” “พี่ไม่ผิด แต่ต้องไม่แย่งผัวน้องแบบนี้ ตอนนี้จอมกับพี่แทคเราเป็นผัวเมียกัน ไม่ใช่พี่ พี่ลืมไปแล้วรึไง พี่เป็นคนทิ้งตำแหน่งเมียพี่แทคไปเลือกผู้ชายติดการพนันคนนั้นเอง” “อย่าพูดถึงไอ้สารเลวนั่นจอม! พี่ไม่อยากฟัง ถ้าจอมไม่คืนพี่แทคให้พี่ พี่ก็จะแย่งเขากลับมา” พูดจบขวัญใจก็เดินจากไปทันที ส่วนจอมใจก็ได้แต่ยืนกำหมัดแน่นอยู่ที่เดิม เธอผิดหวังในตัวพี่สาวเหลือเกินตอนนี้ พี่สาวที่เคยแสนดีคนเดิมได้ตายไปแล้วจริงๆ สินะ ไม่มีอีกแล้วขวัญใจผู้ที่ตามใจน้องสาวและยอมน้องทุกอย่างคนนั้น พรรธน์ยศกลับมาถึงบ้านก็รีบเ
เจ้าสาวบำเรอใจ หย่า! 1
จอมใจมาร้านอาหารตามปกติ วันนี้พี่สาวเธอก็มาที่ร้านเหมือนกัน และคนที่เดินเข้ามาในร้านพร้อมพี่สาวก็คือสามีของเธอนั่นเอง เธอเม้มปากแน่นฝืนยิ้มให้ทั้งสองเล็กน้อย ก่อนจะเดินไปหลังร้าน ส่วนพรรธน์ยศก็รีบสาวเท้าเดินตามจอมใจไปทางหลังร้านทันที ส่วนขวัญใจก็เดินตามไปติดๆ “เมื่อคืนไปนอนที่ไหน?” พรรธน์ยศถามเรื่องที่รบกวนตัวเองตลอดคืนจนนอนไม่หลับทันที “ทำไมคะ? จอมจะนอนที่ไหนมันก็เรื่องของจอม” เธอตอบกลับอย่างมีอารมณ์ขุ่นไม่แพ้กัน หึ! “คงไปนอนกับไอ้ชู้นั่นสินะ ถึงได้ปากดีแบบนี้วันนี้ บอกมาว่าไปนอนให้มันเอามาใช่ไหม เผียะ!” เสียงมือเล็กกระแทกใส่หน้าเต็มแรงทันทีที่เขาพูดจบ “ต่ำ! ในหัวพี่คิดแต่เรื่องต่ำๆ ถ้าคิดว่าจอมมีชู้ก็หย่ากันสิคะ หย่ากันเลย ไหนๆ พี่ขวัญคนที่พี่รักก็กลับมาแล้วนี่ ใช่ไหมคะพี่ขวัญ พี่ขวัญเองก็
บทล่าสุด
