Share

บทที่ 381

เมื่อเห็นฉู่เฉินอีกครั้ง หนิงชิงเสว่รู้สึกตื้นตันมากจนน้ำตาไหลออกมา

เธอไม่รู้ว่า เธอต้องต่อสู้อดทนกับความยากลำบากมามากเพียงใดระหว่างทางมาที่นี่ แม้ว่าจะวนเวียนอยู่บนปากเหวแห่งความตายมาหลายครั้งก็ตาม

แต่สุดท้ายก็โชคดีพอที่เธอได้พบน้องเสี่ยวสือโถวในที่สุด

หนิงชิงเสว่ไม่มีเสียเวลามาคิดมากไปกว่านี้ และรีบกระโดดลงไปในน้ำทันที

โดยที่เธอไม่ได้คำนึงถึงความลึกของแม่น้ำใต้ดินนี้ด้วยซ้ำ หรือแม้แต่จะคิดว่ามีอันตรายใดๆ ซึ่งจะแอบแฝงอยู่ข้างล่างนั้นหรือไม่

สิ่งที่เธอคิดอย่างเดียวคือ ต้องช่วยเหลือฉู่เฉินให้เร็วที่สุด

น้ำเย็นมาก เย็นเข้าจนถึงกระดูก แต่โชคดีที่กระแสน้ำนั้นไม่แรงมากนัก

หนิงชิงเสว่ลากเท้าขวาที่หักและค่อย ๆ ลุยลงไปในน้ำที่ค่อยๆ ลึกไปถึงเอวและหน้าอกของเธอ

เธอตะเกียกตะกายย่างมาก เพราะรู้สึกเหมือนขาของเธอเต็มไปด้วยตะกั่วและถ่วงการเคลื่อนไหว ทำให้เคลื่อนไหวอย่างยากลำบาก

เธอว่ายน้ำไม่เป็น ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถว่ายข้ามไปได้โดยตรง เธอต้องรักษาสมดุลในขณะที่เคลื่อนตัวไปหาฉู่เฉินอย่างสิ้นหวัง

สิบเมตร...

แปดเมตร...

เจ็ดเมตร...

เมื่อน้ำกำลังจะเกือบท่วมมิดศรีษะของเธอแล้วก็ได้มาถึง ใกล้กับ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status