LOGINShare
บทที่ 460
Last Updated:
2024-09-20 18:00:00Related chapters
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 461
เพ่ยจี้เพิ่งเงยหน้าขึ้น ก็ได้ยินคำสั่งรอบที่สองของเฉินฝานบรรดาหญิงสาวเมื่อได้ยินคำสั่ง พวกนางก็รีบลุกขึ้นเพ่ยจี้กวาดตามองไปจำนวนคนในหลุมยังมากเท่าเดิม ระเบิดรุนแรงเช่นนั้น ระยะห่างก็ไม่ไกลมาก แต่คนของเฉินฝานกลับไม่บาดเจ็บเลยสักคนย้อนกลับมามองค่ายโจร เต็มไปด้วยซากศพ เลือดไหลนองเป็นสายน้ำบางคนถึงขั้นแหลกละเอียดเป็นผุยผงบรรดาทหารไม่เคยพบเห็นภาพเหตุการณ์เช่นนี้มาก่อน บางคนถึงขั้นอาเจียนเอ่อ...เพ่ยจี้สะเทือนจิตใจอีกครั้งเขาไม่เข้าใจมาโดยตลอด เหตุใดเฉินฝานจึงให้สตรีพวกนั้นขุดหลุม ที่แท้ก็เพื่อรักษาชีวิตนี่เองในเมื่อเป็นการขุดหลุมป้องกันตัว เช่นนั้นการระเบิดอย่างรุนแรงของไหสุราเมื่อครู่ หญิงสาวพวกนั้นน่าจะเป็นคนโยนเฉินฝานคนนี้ ร้ายกาจจริงๆภายในค่ายชิงหลง“อ๊าก!”“น่ากลัวเกินไปแล้ว น่ากลัวเกินไปแล้ว!”“ท่านแม่ ท่านแม่!”มีเสียงกรีดร้อง ทั้งยังมีเสียงร่ำไห้ ถึงขั้นมีเสียงร้องเรียกมารดาโจรภูเขาวิฬาร์ผู้ถูกขนานนามว่าเหี้ยมโหด เพิ่งเห็นเป็นครั้งแรกว่าความเหี้ยมโหดที่แท้จริงเป็นอย่างไรบางคนไม่โดนระเบิด แต่กลับล้มลงแน่นิ่งบนพื้น ฉี่ราดกางเกงพวกเขาเห็นสหายที่ปกตินั่ง
Last Updated : 2024-09-20เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 462
มองกำแพงค่ายโจรที่พังทลายลงมากขึ้นเรื่อยๆ และพวกโจรที่ล้มตายมากขึ้นเรื่อยๆ พวกหญิงสาวยิ่งได้ใจบางคนถึงขั้นลุกขึ้นโยน“ห้ามลุกยืนเด็ดขาด กลับเข้าไปในหลุมเร็วเข้า!”เสียงร้องเตือนของเฉินฝานดังขึ้น แต่คำพูดของเฉินฝานสายไปแล้วลูกศรแปดดอกพุ่งออกมาจากค่ายโจร อีกทั้งลูกศรทั้งแปดก็แม่นยำยิ่งนัก ลูกศรหนึ่งดอกล้มสตรีไปหนึ่งคนเพียงครู่เดียวหญิงสาวก็ตายไปสามคน ส่วนที่เหลือ แม้ไม่ถึงแก่ชีวิต แต่พวกนางก็ไม่อาจต่อสู้ได้อีกด้วยความร้อนใจ เฉินฝานที่ยกมือเตือนพวกหญิงสาว ก็บาดเจ็บด้วย“นายท่าน!”ฉินเย่ว์เจียวโผเข้าหาเฉินฝาน“คุณท่าน!”“เสี่ยวฝาน!”พวกหญิงสาวและเฉียนลิ่ววิ่งไปหาเฉินฝาน“พวกเจ้าอย่าเข้ามา ข้าไม่เป็นไร ระเบิดต่อ!” เพื่อให้พวกเขาวางใจ ตอนออกคำสั่ง เฉินฝานนั่งเหยียดตัวตรงตำแหน่งของพวกเขาถือว่าเป็นตำแหน่งเสียเปรียบ ต้องอาศัยจังหวะที่พวกค่ายชิงหลงไม่ทันตั้งตัว จัดการพวกเขา“นายท่าน!” ฉินเย่ว์เจียวมองแขนของเฉินฝานที่ถูกยิง ปวดใจจนน้ำตารินไหล “เป็นความผิดของข้าน้อยเองเจ้าค่ะ ที่ไม่อาจปกป้องนายท่านได้!”“เย่ว์เจียว เจ้าอย่าโทษตัวเอง เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับเจ้า”ขณะพูด เฉินฝา
Last Updated : 2024-09-21เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 463
ค่ายชิงหลงมีโจรประมาณสามร้อยกว่าคน ทั้งตาย ทั้งบาดเจ็บ เหลือคนที่ยังมีกำลังในการต่อสู้เพียงไม่กี่คนเท่านั้น“เสี่ยวฝาน!” เฉียนลิ่วร้องเรียก “ข้าพาพวกผู้หญิงบุกไป ใช้ระเบิดไหสุราระเบิดพวกมันให้สิ้นซาก”โดยปกติสามารถทำระเบิดง่ายๆ โดยการเททรายและดินปืนประมาณนิ้วหัวแม่โป้งลงไปในไหสุราตามอัตราส่วนที่ถูกต้องแล้วเชื่อมกับตะกั่วเมื่อครั้นก่อนจะทะลุมิติมา เฉินฝานเคยทำดินปืน ประทัด ของอันตรายเช่นนี้ แคว้นต้าชิ่งมีเจ้าหน้าที่คอยควบคุมร้านขายประทัด มีเพียงทางการเท่านั้นที่เปิดได้นี่จึงเป็นเหตุผลว่าเพราะเหตุใดเฉินฝานขอให้หลูเฉิงกวงช่วยไม่มีหลูเฉิงกวง เขาไม่อาจทำระเบิดมือเช่นนี้ได้“ไม่ต้อง พวกท่านกลับมา!”เฉินฝานรีบร้องเรียกเฉียนลิ่ว เผชิญหน้ากันโต้งๆ พวกเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของโจรภูเขาเรื่องที่ต้องอาศัยความชำนาญ ปล่อยให้คนชำนาญเป็นคนดำเนินการขณะพูด เฉินฝานหันไปมองหลูเฉิงกวงที่ตกตะลึงนิ่งค้างอยู่นาน “ใต้เท้าหลูขอรับ!”ร้องเรียกสามครั้งติดต่อกัน กว่าหลูเฉิงกวงจะดึงสติกลับมา“เฮ้อ เสี่ยวฝาน เสี่ยวฝาน ข้าอยู่นี่! เจ้าเรียกข้ามีอะไรรึเปล่า? หลูเฉิงกวงตอบ พร้อมกับเดินมาหาเฉินฝาน“ใต้เท
Last Updated : 2024-09-21เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 464
“เผียะ!”โคลนก้อนใหญ่ถูกโยนไปยังใบหน้าของจางหย่งชุน โคลนก้อนนี้เป็นโคลนที่ถูกเผาจึงร้อนยิ่งนัก“อ๊าก!”จางหย่งชุนร้องเรียกด้วยความเจ็บปวด มือกุมหน้าด่าทอเสียงดัง “ใคร? ใครอยากตาย ถึงโยนโคลนใส่หน้าข้า เดินออกมาคุกเข่าขอโทษข้าเสียโดยดี ข้าจะพิจารณาไว้ชีวิตเจ้า!”“ข้า”เสียงนิ่งสงบ ทุ้มต่ำเปี่ยมไปด้วยพลัง“คือท่าน ท่านยังไม่...”ตอนจางหย่งชุนเห็นหน้าคนที่พูดชัดเจนแล้วนั้น ขาทั้งสองข้างราวกับโคลนเหลวอย่างไรอย่างนั้น ทรุดตัวคุกเข่าบนพื้น“ท่าน ท่านจอมพลเสถียรภาพ ข้า ข้า...”สีหน้าของจางหย่งชุนซีดขาว พูดติดอ่างมานานพักใหญ่ ก็ยังไม่อาจพูดประโยคที่สมบูรณ์ได้“ข้าสมควรตาย ข้าสมควรตาย!”เห็นสีหน้าของเพ่ยจี้แย่ลงอย่างต่อเนื่อง จางหย่งชุนตบหน้าตนเองไม่หยุด“พอได้แล้ว!” สีหน้าของเพ่ยจี้ฉายความหงุดหงิด “หยุดเสแสร้งได้แล้ว มานี่!”“ขอรับ ขอรับ” จางหย่งชุนทั้งคลานและกระโดดลงไปในหลุม “จอมพล ไม่ทราบว่าท่านมีอะไรจะสั่งการขอรับ?”“ย่อตัวลง แบกเฉินฝานลงเขา!”คำพูดของเพ่ยจี้ ทำให้ภูเขาที่เสียงดังกึกก้องเงียบสงบลงกะทันหัน“ขอรับ?” จางหย่งชุนมองเพ่ยจี้ด้วยความตกตะลึง ไม่ใช่ว่าเขาได้ยินไม่ชัด แ
Last Updated : 2024-09-21เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 465
“ไม่ต้องแบกข้า ข้าเดินเองได้!” เฉินฝานพูดต่อ เขาไม่สบอารมณ์เล็กน้อย ทั้งยังรู้สึกยุ่งยาก เดินเองเร็วกว่า“ต้องแบก จำต้องแบก ตอนนี้เจ้าบาดเจ็บสาหัส หากเดินลงเขาเอง ทำให้บาดแผลที่มือกระทบกระเทือน วันข้างหน้ามือของเจ้าจะเบี้ยวเอาได้”เพ่ยจี้พูด แล้วหันไปถามหมอที่รักษาเฉินฝาน “เจ้าว่าใช่ไหม?”“เอ่อ...ใช่ๆ พ่อหนุ่มตอนนี้เจ้าไม่ควรเดินด้วยตนเอง”หมอคนนั้นยกมือขึ้นปาดเหงื่อบนหน้าผากตั้งแต่เป็นหมอมาหลายปี นี่เป็นครั้งแรกที่เขาพูดโกหกแววตาของจอมพลแทบจะกินคนแล้ว เขาจะกล้าพูดความจริงได้อย่างไร“นายท่าน ท่านเชื่อฟังท่านหมอเถอะเจ้าค่ะ” ฉินเย่ว์เจียวพูดด้วยความเป็นห่วงนี่คงจะเป็นคนคลั่งรักที่ว่ากันกระมังฉินเย่ว์เจียวที่เป็นห่วงเฉินฝาน เมื่อเห็นเขาบาดเจ็บ นางไม่อาจพิจารณาสิ่งใดได้แล้ว“หึ!” เพ่ยจี้พูดเสียงดัง “ได้ยินแล้วใช่ไหม ไม่ใช่แค่หมอพูดเช่นนี้ ภรรยาของเจ้าก็คิดเช่นนี้เหมือนกัน”“...” เฉินฝานจนปัญญารอยยิ้มของเพ่ยจี้ มีความร้ายกาจแล่นผ่านเขาย่อมรู้ว่าเฉินฝานเดินเองได้ เขาทำเช่นนี้มีสองจุดประสงค์ประการแรกจางหย่งชุนแค่ปราบโจรก็ทำให้สูญเสียกำลังทหารมากมาย เขาต้องลงโทษจางหย่งชุน
Last Updated : 2024-09-21เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 466
“เจ้าเดิน ผู้ใดบอกว่าจะให้เจ้านั่งรถม้าเล่า?”แม้รถม้าจะใหญ่มากพอ เพ่ยจี้ก็ไม่มีทางให้หลี่หงโห่วขึ้นไปนั่ง“ข้าน้อย เดิน เดินหรือขอรับ?”เจ้าเมืองขุนนางขั้นห้า ยกรถม้าให้บัณฑิต แล้วตนเดินเองเนี่ยนะ!นี่เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นครั้งแรก ตลอดหลายร้อยปีนับตั้งแต่ก่อตั้งราชวงศ์ต้าชิ่งแววตาของเพ่ยจี้ลุ่มลึง จ้องเขม็งไปที่หลี่หงโห่ว “ทำไม? ร่างกายของเจ้า แค่เดินก็เดินไม่ได้แล้วหรือ? หากเป็นเช่นนั้น ข้าจะรายงานฝ่าบาท ให้เจ้าเกษียณก่อนกำหนด”“จอมพล สุขภาพร่างกายของข้าน้อยยังแข็งแรงดีขอรับ เดินได้ เดินได้!”หลี่หงโห่วไม่กล้าพูดพล่ามอีกแม้แต่คำเดียว หันไปบอกองครักษ์ของตน “เร็วเข้า บอกลุงเหอให้นำรถม้าออกมาจากที่ซ่อน แล้วรอตรงนั้น”ไปถึงหน้ารถม้า เพ่ยจี้ชำเลืองมองเก้าอี้ที่วางอยู่ข้างรถม้า ใช้เท้าแตะ “เก้าอี้ตัวนี้ดูไม่แข็งแรงแม้แต่น้อย เจ้า!”เพ่ยจี้ชี้ไปที่จางหย่งชุน “หลังจากวางเฉินฝาน คลานเข่าลงซะ!”เขาจะให้จางหย่งชุนคลานเข่าเป็นเก้าอี้เหยียบขึ้นรถม้าให้กับเฉินฝานจางหย่งชุนไม่กล้าปฏิเสธ หลี่หงโห่วก็ไม่กล้าช่วยเขาพูด“ผู้เฒ่า ข้าขึ้นไปเอง”ลงจากหลังของจางหย่งชุน เฉินฝานกระโดดเล็กน้อย
Last Updated : 2024-09-22เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 467
“ไม่ได้ขอรับ!”เฉินฝานไม่แม้แต่จะคิด ก็ปฏิเสธไปทันทีระเบิดมือจากดิน สำหรับคนยุคปัจจุบันอย่างเขา ไม่ใช่เรื่องยาก แต่สำหรับคนโบราณที่ไม่เข้าใจหลักการระเบิด และไม่อาจแยกแยะอัตราส่วนได้นั้น ไม่ใช่เรื่องง่ายพวกเฉียนลิ่ว ตอนนี้หากไม่มีเฉินฝานคอยชั่งสารต่างๆ พวกเขาก็ไม่อาจทำได้การสอนคนโบราณคนหนึ่งไม่ใช่เรื่องง่าย ทั้งยังมีอีกหนึ่งเหตุผลอีกหนึ่งเหตุผลก็คือ เฉินฝานยังไม่รู้จักเพ่ยจี้ดีเท่าใดนัก หากเขาเป็นคนทะเยอทะยาน เช่นนั้นเฉินฝานก็จะกลายเป็นคนบาปของแคว้นต้าชิ่งถอยอีกก้าว แม้เพ่ยจี้จะเป็นขุนนางจงรักภักดี ซื่อสัตย์ต่อราชวงศ์ต้าชิ่งแต่คนข้างกายเขาเล่า?เขาอายุมากแล้ว ไม่ช้าก็เร็วย่อมยกกองทัพหมาป่าให้ผู้อื่น“เสี่ยวฝาน” เพ่ยจี้ยังอยากจะขอร้องอีก“ไม่ได้ขอรับ ข้าบอกว่าไม่ได้ก็ไม่ได้ หากท่านยังพูดไม่จบ รถม้าคันนี้ ท่านนั่ง ข้าลง!”ขณะพูด เฉินฝานยื่นมือไปเปิดผ้าม่าน“อย่าๆๆ!” เพ่ยจี้รีบปรามเฉินฝาน “ระเบิดมือนั้น ข้าไม่เอาแล้ว ไม่เอาแล้ว!”เฉินฝานได้ยินเช่นนี้ค่อยนั่งลง“เสี่ยวฝาน ข้าไม่เอาระเบิดมือแล้ว เช่นนั้นเจ้าบอกข้าได้หรือไม่ หลุมของเจ้า แล้วก็รหัสคำต่างๆ เหล่านั้นแม้การโ
Last Updated : 2024-09-22เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 468
“เสี่ยวฝาน เจ้าอย่าเข้าใจผิด แม้ข้าไม่มีลูกชาย แต่ข้ามีลูกสาวสิบแปดคน ข้าเป็นชายแท้ หากเจ้าไม่เชื่อ!”เพ่ยจี้ยกมือขึ้น หยิบยกลูกสาวตนเองขึ้นมากล่าวคำสาบาน “หากข้าพูดโกหก ขอให้ลูกสาวทั้งหมดของข้าไม่อาจออกเรือน บรรดาลูกสาวที่ออกเรือนแล้วก็ขอให้พวกนางไม่มีลูกชาย”“...” เสี้ยววินาทีนี้ เฉินฝานรู้สึกปวดใจแทนลูกสาวของเพ่ยจี้ พ่อแบบนี้มีที่ไหน“หากท่านไม่มีปัญหา แล้วเหตุใดจู่ๆ จึงเหม่อลอยเล่า?”“ข้าเหม่อลอยหรือ? เฮ้อ เจ้าเป็นบัณฑิตไม่ใช่หรือ? เหตุใดจึงมีความรู้ด้านการทหารมากมายเช่นนี้ รู้สึกคล้ายเมื่อก่อนสู้รบบ่อยครั้งอย่างไรอย่างนั้นเพ่ยจี้ไม่เพียงไม่ตอบคำถามเฉินฝาน ยังเปลี่ยนบทสนทนามาสงสัยในตัวเฉินฝานแทนเฉินฝานมองเพ่ยจี้เงียบๆช่างเป็นชายชราแสนเจ้าเล่ห์จริงๆเรื่องเล็กน้อย ชายชราเจ้าเล่ห์เช่นนี้ ใช่ว่าเขาเพิ่งเคยเจอเป็นครั้งแรก“ท่านบอกว่าข้าเป็นบัณฑิตไม่ใช่หรือ ล้วนได้ความรู้มากจากการอ่านตำรับตำรา”“พ่อหนุ่มคนนี้!” เพ่ยจี้มองเฉินฝานอย่างไม่สบอารมณ์เล็กน้อย “เจ้าช่างไม่ซื่อสัตย์ แคว้นของเราไม่อาจสั่งพิมพ์และขายตำราทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับด้านการทหาร แล้วเจ้าจะเคยอ่านเจอได้อย่าไง
Last Updated : 2024-09-22
Latest chapter
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 910
เฉินฝานที่พักสายตาโดยตลอดลืมตาขึ้น “ครอบครัวผู้เฒ่ามีหลานสาวสิบคนที่ยังมิได้ออกเรือนงั้นหรือ?”“เฮ้อ หากจะกล่าวให้ถูกต้องคือมีทั้งหมดสิบห้าคน มีห้าคนที่คิดว่าตนเองอายุมากแล้ว กลายเป็นภาระของคนในบ้านจึงตัดสินใจฆ่าตัวตาย”เสียงของผู้เฒ่าตาบอดตะกุกตะกักเป็นอย่างมาก “ปีที่แล้วผูกคอตาย เดือนที่แล้ว ก็มีอีกสองคนที่จวนจะ...โชคดีที่ยายเฒ่าไปเจอเสียก่อน มิเช่นนั้นก็คง...”ผู้เฒ่าตาบอดพูดมิออกแล้ว มีเพียงดวงตาที่ขาวโพลนมิมีตาดำพรั่งพรูน้ำตาอุ่นๆออกมามิหยุดอากาศหนาวจนถึงจุดเยือกแข็ง มินานนักน้ำตาก็แข็งตัวเป็นน้ำแข็งคำพูดของผู้เฒ่าตาบอดแทงใจดำของเย่ว์หนูในตอนแรกที่นางอยู่ในครอบครัว ก็มีพี่น้องสิบคนเช่นกัน รายชื่อล้วนถูกแจ้งไปที่จวนอำเภอแล้ว ทว่าต่อให้ถูกส่งตัวไปแล้ว ท้ายที่สุดก็ถูกส่งตัวคืนมาอยู่ดีหากมิใช่ตอนนั้นเห็นว่าเฉินฝานกำลังรับกองกำลังหญิงพอดี ตอนนี้นางก็คงจะเป็นวิญญาณสาวเร่ร่อนตนหนึ่งในอำเภอผิงอันไปเรียบร้อยแล้ว“เช่นนั้นพ่อแม่เหล่าหลานสาวของท่านล่ะ? พวกเขามิสนใจพวกนางเลยหรือ?”ถึงแม้จะยากลำบาก พ่อแม่ของเย่ว์หนู ก็ยังดูแลพวกนางอย่างดีที่สุด“เฮ้อ～”เมื่อได้ยินคำพูดของเย่ว์ห
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 909
“ตอบคำถามข้ามา!”“คำถามของเจ้างั้นรึ? คำถามอันใดกัน?”“อย่ามาแกล้งโง่!”“นี่ ๆ ข้ามิได้แกล้งเสียหน่อย!” ใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยเหี่ยวย่นของเซียนเจี้ยนหวงทำเหมือนกับว่ามิมีความผิด “เมื่อครู่ข้าเผลอหลับไป ได้ยินมิชัดเจนจริง ๆ เจ้ากล่าวว่าตำหนักเซียวเหยารึ? ตำหนักเซียวเหยาคืออะไรกัน?”“จุดประสงค์ที่ตำหนักเซียวเหยายังคงอยู่คืออันใด เจ้าก็รู้แก่ใจดีมิใช่รึ หรือว่าเจ้าจะรอให้ผู้ชายจำนวนมากต้องถูกสังหารโดยที่เจ้ามิทำอันใดเลยงั้นรึ”“เพื่อนของซูซิวฉีเป็นเช่นนี้งั้นรึ?”เฉินฝานมองซียนเจี้ยนหวงอย่างมิละสายตา“ข้า ข้า...” ในท้ายที่สุดเสียงของเซียนเจี้ยนหวงก็ขาดหายไป “ข้าทำได้เพียงรับปากเจ้าว่าจะมิยอมให้คนของตำหนักเซียวเหยาสังหารชายผู้บริสุทธิ์ไม่เลือกหน้าอย่างเด็ดขาด”“เรื่องอื่นข้าก็มิรู้แล้ว เจ้ามิต้องถามข้าแล้ว” เซียนเจี้ยนหวงวิ่งหายไปในกลีบเมฆทันทีตอนที่เฉินฝานเดินออกจากหลุมศพของเมี่ยวอวี่แล้วเดินมาตรงถนน เห็น...“เย่ว์หนู ไฉนเจ้ายืนอยู่คนเดียว? รถม้าล่ะ?”เฉินฝานกล่าวถามเย่ว์หนูสีหน้าคับข้องใจยืนอยู่บนถนนโดยลำพังนิสัยของเย่ว์หนูค่อนข้างคล้ายคลึงกับผู้ชาย น้อยครั้งที่จะเป็นเช่นน
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 908
ความเย็นที่หัวไหล่ปลุกฉินเย่ว์เหมยที่กำลังเคลิบเคลิ้มให้ตื่นจากภวังค์“ชายมักมาก!”ฉินเย่ว์เหมยที่อับอายจนโมโหถีบเฉินฝานออกไปทันที“โอ๊ย ๆ ๆ!”เฉินฝานกุมท้องที่ถูกถีบจนเจ็บปวดกลิ้งตัวไปมา ครั้งนี้เป็นความเจ็บของจริงทว่าครั้งนี้ ฉินเย่ว์เหมยเพิกเฉยอย่างจริงจัง มิว่าเฉินฝานจะร้องอย่างไร นางก็จะมิเดินเข้าไปหาอีกนางพร่ำบอกตนเองเสมอนางเป็นจักรพรรดินีของต้าชิ่ง ๆชีวิตของนางถูกลิขิตให้อุทิศแก่ราชวงศ์ต้าชิ่ง นางจะอภิเษกสมรสมิได้“ตอนนี้ก็เป็นเวลาดึกดื่นแล้ว เจ้ายังมีเรื่องอันใดจะกราบทูลอีกหรือไม่? หากมิมีก็กลับไปเถอะ”ความเจ็บตรงท้องของเฉินฝานเพิ่งจะจางหายไป โสตประสาทก็ได้ยินเสียงอันเยือกเย็นของฉินเย่ว์เหมยเมื่อเงยหน้ามอง เห็นว่าฉินเย่ว์เหมยที่นั่งตรงข้ามกับเขาได้กลับสู่ท่าทางเย่อหยิ่งเยือกเย็นดังเดิมแล้วเฉินฝานยักไหล่หากต้องการพิชิตจักรพรรดินีท่านนี้ ดูแล้วหนทางด้านยังอีกยาวไกลสินะ“ข้ามิได้มีเรื่องอันใดเป็นพิเศษ เดิมทีก็แค่อยากเจอเจ้า”เฉินฝานจัดเสื้อผ้าตนเองเล็กน้อย เขาก็เตรียมตัวที่จะจากไปแล้วเช่นกันหลังจากที่กลับมาพบกับพวกฉินเย่ว์โหรวอีกครั้ง ก็อยู่ในสถานการณ์เสี่ย
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 907
“เจ้า...เจ้าผู้ชายมักมาก ปล่อยข้าเดี๋ยวนี้!”ฉินเย่ว์เหมยที่สูญเสียการทรงตัวไถลเข้าไปในอ้อมอกของเฉินฝาน ใบหน้าขึ้นสี ใช้มือผลักเฉินฝานออกไป“มิปล่อย!”เฉินฝานกอดรัดแน่นกว่าเดิม“เจ้าตัวหอมนุ่มนิ่มเช่นนี้ ข้าจะตัดใจยอมปล่อยได้อย่างไรกัน”“เจ้า!” ฉินเย่ว์เหมยโกรธจนตัวสั่น “หน้าด้านไร้ยางอาย!”“ถูกต้อง!” เฉินฝานทำท่าทีหน้าด้านหน้าทน “ข้าก็เป็นเช่นนี้มาโดยตลอด ฝ่าบาทท่านเพิ่งมารู้ตัวตอนนี้งั้นหรือ?”“เจ้า...”ฉินเย่ว์เหมยยื่นมือออกไปคิดที่จะผลักเฉินฝานออกอีกครั้ง“ห้ามขยับตัว!” เฉินฝานจับมือสองข้างของฉินเย่ว์เหมยไว้ “เจ้าให้ข้านอนพักสักครู่ได้หรือไม่?”ระหว่างที่พูด เฉินฝานก็ปล่อยมือของฉินเย่ว์เหมย หยิบหมอนมาไว้บนตักของนางสองสามเดือนที่ผ่านมานี้ หากเขามิได้อยู่ในเส้นทางการสู้รบกำจัดกบฏ ก็เผชิญความยากลำบากที่คาบเกี่ยวกับความตายห้องของฉินเย่ว์เหมยอบอุ่น เรือนร่างของฉินเย่ว์เหมยกลิ่นช่างหอมหวนยิ่งนัก ทำให้เฉินฝานได้สัมผัสกับความอบอุ่นและความปลอดภัยที่มิเคยรู้สึกมาก่อน“อยากนอน เจ้าไยมิกลับห้องตนเอง...”ฉินเย่ว์เหมยหยุดพูดทันที เพราะนางเห็นว่าเฉินฝานที่นอนหนุนตักของนางได้หลับไ
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 906
ยามค่ำคืนสำนักบัณฑิตเมืองเซียนตูตอนนี้เป็นที่พำนักของฉินเย่ว์เหมยชั่วคราวณ เรือนหลักลานกลางฉินเย่ว์เหมยสวมชุดบรรทมสีเหลือง ก้มหน้าก้มตาอ่านสาสน์กราบทูล“นี่โกรธข้าอยู่งั้นหรือ มิใช่ว่าข้ามิอยากพบเจ้าในทันทีเสียหน่อย กองกำลังทหารหลวงของหลี่ชิ่งปิดล้อมจวนเจ้าเมืองอย่างแน่นหนา เข้าได้ไปยากยิ่งนัก!”เฉินฝานพูดอธิบายกับฉินเย่ว์เหมย ฉินเย่ว์เหมยกลับเพิกเฉยมิได้สนใจเขาแม้แต่น้อยเฉินฝานเดินไปทางซ้าย นางก็จะหันหน้าไปทางขวาเฉินฝานเดินไปทางขวา นางก็จะหันหน้าไปทางซ้ายอย่างไรเสียมิว่าเฉินฝานจะพยายามเพียงใด นางก็จะมิสบตากับเฉินฝานหมดหนทางแล้วจริง ๆ เฉินฝานจึงแย่งสาสน์กราบทูลในมือฉินเย่ว์เหมยมา จากนั้นมิพูดมิจาดึงฉินเย่ว์เหมยเข้ามาในอ้อมอกทันที“เจ้า เจ้าผู้ชายมักมาก!”ฉินเย่ว์เหมยมีวรยุทธ์ต่อสู้ติดตัว และฝีมือยอดเยี่ยมอีกด้วยตบสองสามทีก็สามารถทำให้เฉินฝานลงไปนอนกับพื้นได้“โอ๊ย ๆ ๆ เจ็บเหลือเกิน เจ็บจะตายแล้ว!”เฉินฝานกุมท้องตนเอง กลิ้งไปกลิ้งมาบนพื้น“เจ้าอย่ามาแสร้ง...”ราวกับเฉินฝานมิได้ยินคำพูดของฉินเย่ว์เหมย ยังคงกุมท้องกลิ้งไปกลิ้งมา สีหน้าแสดงถึงความเจ็บปวดสุดขีด“เจ
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 905
“เฉินฝาน ถึงแม้ตอนเจ้าจะเป็นอัครเสนาบดีขั้นหนึ่งระดับสูง ทว่าก็มิสามารถสังหารเลขาธิการขั้นสองระดับสูงอย่างไร้เหตุผลเช่นนี้ได้!”เสิ่นหมิงหยวนที่พอจะสงบสติอารมณ์ได้แล้ว เริ่มประณามเฉินฝาน“ถูกต้อง ในฐานะที่หยางอวิ๋นหู่เป็นเลขาธิการกรมโยธาธิการขั้นสอง ต่อให้จะทำความผิด ก่อนที่จะสังหารก็ต้องฝ่าบาทออกคำสั่งก่อนจึงจะสังหารได้ อัครเสนาบดีเบื้องซ้ายทำเกินไปแล้ว”“เพิ่งจะได้รับตำแหน่งอัครเสนาบดีเบื้องซ้าย ก็กำเริบเสิบสานแล้วหรือ? คิดว่าสามารถสังหารขุนนางที่ยศน้อยกว่าเขาได้ ตามอำเภอใจงั้นหรือ?”“คนที่โหดเหี้ยม และมิให้เกียรติฝ่าบาทเช่นนี้ จะสามารถเป็นอัครเสนาบดีเบื้องซ้ายเยี่ยงไร?”มีขุนนางจำนวนมากที่เดือดดาลกับการกระทำของเฉินฝานแน่นอนว่าเหล่าคนที่เดือดดาลเหล่านั้น ส่วนใหญ่ล้วนเป็นพรรคพวกของเสิ่นหมิงหยวน“ฝ่าบาท!” เสิ่นหยวนเลี่ยงรีบเดินออกมาจากด้านหลังเสิ่นหมิงหยวนทันที “ท่านอัครเสนาบดีเบื้องซ้าย...”“ชิ้ง!”เฉินฝานตวัดกระบี่ในมือชี้ไปที่เสิ่นหยวนเลี่ยงทันที “ถ้าเจ้ายังพูดพล่ามอีก อย่าหาว่ากระบี่ในมือข้าไร้ความปรานี”น้ำเสียงเฉินฝานดุดันราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ ท่าทางโหดเหี้ยมอย่างมา
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 904
“ฝ่าบาท”เฉินฝานพุ่งตัวขึ้นไป ส่ายหน้าให้กับฉินเย่ว์เหมยหลี่ชิ่งยังมีทหารหลวงประจำการอยู่ด้านนอกเมืองเซียนตูห้าหมื่นกว่าคน สามารถเคลื่อนทัพตามคำสั่งของเสิ่นหมิงหยวนได้ทุกเมื่ออำนาจของเสิ่นหมิงหยวนเป็นปึกแผ่นอย่างมาก ตอนนี้หากอยากจะโค่นล้มเสิ่นหมิงหยวนในคราเดียว ต้องบีบบังคับให้เสิ่นหมิงหยวนจนตรอกให้ได้สถานการณ์ตอนนี้ ควรปล่อยตามน้ำไปก่อนน้ำเสียงของฉินเย่ว์เหมยผ่อนคลายลงแล้ว “ทหารหลวงรวมพลมากมายอยู่ที่แห่งนี้ ข้าคิดว่าใต้เท้าเสิ่นจะก่อกบฏเสียอีก?”เสิ่นหมิงหยวนเลิกคิ้วขึ้นทันที เขารู้ว่าฉินเย่ว์เหมยยอมอ่อนข้อแล้วเหมือนกับที่เฉินฝานคาดการณ์ เสิ่นหมิงหยวนได้เตรียมการโต้กลับไว้เรียบร้อยแล้ว ขอเพียงฉินเย่ว์เหมยออกคำสั่งโจมตีเขา เขาก็จะสั่งให้กองกำลังทหารหลวงห้าหมื่นคนของหลี่ชิ่งปิดล้อมเมืองทันทีเสิ่นหมิงหยวนรีบกล่าวอย่างลนลาน “ฝ่าบาทคิดจะทำให้ข้าน้อยตกใจตายหรือกระไร ข้าน้อยเป็นขุนนางฝ่ายบุ๋นคนหนึ่ง ไฉนจะคิดก่อกบฏได้”คำพูดนี้เสิ่นหมิงหยวน มิเพียงแสดงความจงรักภักดีเท่านั้น และยังเป็นการพูดจาเหน็บแนมเฉินฝานอีกด้วยอำนาจในการนำทัพกองกำลังลาดตระเวนยังคงอยู่ในมือของเฉินฝาน ถึงแม้
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 903
ตอนที่ห่างจากเฉินฝานอย่างน้อยสิบเมตร ฉินเย่ว์เหมยก็ลงจากเกี้ยวเดินลงมาสาวเท้ามาหาเฉินฝานอย่างเร่งรีบตอนที่ห่างจากเฉินฝานประมาณสามสี่เมตร ฉินเย่ว์เหมยกลับหยุดฝีเท้าของตนเองไว้หิมะค่อยๆโปรยปรายลงมาตอนที่ห่างกันประมาณสองสามเมตร ฉินเย่ว์เหมยและเฉินฝานยืนมองหน้ากันและกันห่างกันไปเพียงเวลาสั้นๆมิกี่เดือน ทว่ารู้สึกห่างจากเฉินฝานไปสองภพชาติจึงได้กลับมาพบกันอีกครั้งน้ำตาคลอเบ้า จวนจะเอ่อล้นไหลออกมาแต่ท้ายที่สุดก็ต้องฝืนกล้ำกลืนน้ำตากลับไปแต่ไรมานางมิเคยลืมนางเป็นจักรพรรดินี เขาเป็นขุนนางนางต้องเก็บอาการไว้!“เขาคือใต้เท้าเฉินจริงๆ”“ใต้เท้าเฉินฝานยังมีชีวิตอยู่!”ท่ามกลางเหล่าขุนนาง มีคนตะโกนลั่นด้วยความดีใจคนผู้นี้คือเลขาธิการกรมยุติธรรมไป่เผยหราน“ใต้เท้าเฉินคืนชีพจากความตาย ช่างเป็นโชคดีของพวกเราต้าชิ่งเสียจริง!”เหล่าขุนนางที่ปกติมิฝักใฝ่เป็นพวกของเสิ่นหมิงหยวนพากันซาบซึ้งใจ“เฉินฝาน!”เสียงตื่นเต้นดีใจครั้งนี้ดังกว่าเสียงดีใจก่อนหน้านี้เสียอีก“ไอ้หยา!”ร่างเงาหนึ่งพุ่งผ่านเหล่าขุนนาง ข้ามผ่านฉินเย่ว์เหมยไป เดินตรงไปหาเฉินฝานทันที“เป็นเจ้าจริงๆด้วย ช่างดีเ
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 902
ตวนซินอ๋องมิอยากเชื่อสายตาของตนเอง เขายกกำปั้นไปด้านหน้าเฉินฝานทันที หลังนั้นก็ชูสามนิ้วออกไปชูสามนิ้วแล้วตะโกนพูดขึ้นหนึ่งประโยค“หนึ่งกฎเกณฑ์ สองสตรี สามเงินเหวิน!”เมื่อตะโกนจบก็จ้องไปที่เฉินฝาน สื่อความหมายว่าถึงตาเจ้าแล้วเฉินฝานรู้สึกหมดคำพูดอีกครั้ง ถูกพลทหารหนึ่งพันปิดล้อมมิสำคัญ จวนจะถูกตัดหัวประหารก็มิสำคัญเช่นกันสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ...เฉินฝานก็ยกกำปั้นขึ้นมาชูนิ้วยื่นไปด้านหน้าตวนซินอ๋องเช่นกัน“สี่ฤดูกาล ห้าปรมาจารย์ หกที่นั่ง!”ทหารหลวงที่ปิดล้อมเฉินฝานและตวนซินอ๋องไว้มึนงงในบัดดลแม้กระทั่งหลี่ชิ่งที่เป็นหัวหน้าของพวกเขายังกวาดสายตามองไปรอบข้าง เขากำลังสงสัยว่านี้เป็นสัญญาณลับระหว่างเฉินฝานและตวนซินอ๋องหรือไม่“ถูกต้องทั้งหมด ๆ!”ตวนซินอ๋องดีใจออกนอกหน้าเดินไปกอดเฉินฝาน “เจ้าพูดรหัสลับของการเล่นทายตัวเลขถูกทั้งหมด เจ้าเป็นลูกเขยที่แสนดีของข้าจริงๆด้วย เจ้ายังมีชีวิตดังคาดสินะ”กำปั้นแห่งความปีติของตวนซินอ๋อง ทุบไปหลังเฉินฝานครั้งแล้วครั้งเล่าเฉินฝานรู้สึกวิงเวียนศีรษะ เขาจวนจะถูกพ่อตาของตนเองตบหลังจนแทบจะกระอักเลือดออกมาแล้ว“ชาวบ้านใจกล้า ก่อความวุ่
