เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 420
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-09-07 18:00:00บทที่เกี่ยวข้อง
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 421
โจวลี่เหรินไม่มีกองกำลังทหาร ทว่าอำนาจบารมีของเขาเกรียงไกรกว่ามังกรตาเดียวมาก เมื่อเขาพูด วานรและถูซิงซุนหุบปากทันที“การรุกรานของเฉินฝานครั้งก่อน พวกเราปล่อยปละละเลยไม่ได้เด็ดขาด จะปล่อยให้เขาขึ้นเขามาไม่ได้ เพียงแค่เขาปรากฎตัว ฆ่าทิ้งทันที” โจวลี่เหรินกล่าว“ใต้เท้านายกองของหรงตูนำกำลังทหารมาด้วยตัวเอง ก็ยังทะลวงประตูภูเขาพวกเราไม่ได้ แค่ปัญญาชนคนเดียวจะกลัวอะไร?”“นั้นนะสิ ถ้าข่าวแพร่ออกไป คนอื่นก็ต้องหัวเราะเยาะพวกเราแน่ ปัญญาชนคนเดียวทำให้เราตกใจกลัวจนเป็นแบบนี้ ต่อจากนี้ไปใครจะกลัวพวกเราอีก”วานรกับถูซิงซุนที่ทะเลาะกันวุ่นวายใหญ่โตเมื่อครู่ ตอนนี้กระซิบกระซาบเข้าขากันได้อย่างดี“น้องรอง เจ้าระแวงเกินเหตไปละมั้ง?” มังกรตาเดียวก็แสดงความเห็นต่าง“พี่ใหญ่ ข้าเคยเจอเฉินฝานนั้นที่อำเภอผิงอัน เขาไม่ใช่คนไร้ความสามารถแน่นอน เขาสามารถหลบลูกธนูของโจวอวี่ได้”โจวลี่เหรินสีหน้าเคร่งขรึม ถ้าคนที่จะมาเป็นหลูเฉิงกวง เขาจะไม่สนใจเลย ปล่อยให้มังกรตาเดียวจัดการตามอำเภอใจตอนนี้เปลี่ยนมาเป็นเฉินฝาน.....เขากังวลใจมาตลอด การประลองสามครั้งระหว่างเฉินฝานกับอำเภอตูอัน การเกษตร เค้ก รถเครื่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-09-07เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 422
“หนึ่งร้อยคน?!”เสียงของหลูเฉิงกวงดังราวผ่าเปรี้ยงลงไปในโสตประสาทของเฉินฝานเฉินฝานแสยะยิ้ม “ใช่แล้ว หนึ่งร้อยเหวินหนึ่งคนหนึ่งเหวิน ข้าไม่มีเงินจ้างเยอะขนาดนั้น”“เสี่ยวฝาน ข้ารู้ว่าเจ้าปราดเปรื่องใช่ย่อย ทว่านี่ไม่ใช่เวลาที่จะมาล้อเล่น” สีหน้าของหลูเฉิงกวงจริงจังเฉินฝานก็หุบยิ้มเช่นกัน “ใต้เท้า ข้าไม่ได้ล้อเล่น หนึ่งร้อยคนก็เพียงพอ”หลี่ซานเคยวาดลักษณะทางภูมิประเทศของภูเขาวิฬาร์ให้เฉินฝานดูเส้นทางที่จะขึ้นเขาไปมีทางเดียวที่กว้างไม่ถึงสิบเมตร เป็นที่คับแคบ ถึงขั้นไม่ถึงห้าเมตรด้วยซ้ำ ตรงที่อื่นๆก็เป็นหน้าผาสูงชันถ้าต้องขึ้นไปทั้งหนึ่งพันคนจริงๆ คนเยอะขนาดนั้นคงจะตายตั้งแต่ยังไม่ได้รบการสูญเสียที่ไม่ได้มาจากการรบเป็นข้อห้ามของการทหารเฉินฝานไปเรือนแขกสำราญสุขคัดสรรหนึ่งร้อยคนด้วยตัวเองเลือกหนึ่งร้อยคนจากพันคน ก็ควรจะได้คนที่ร่างกายกำยำผลลัพธ์ทำให้เขาผิดหวังเล็กน้อยเนื่องด้วยผู้ชายเยอะผู้หญิงน้อย ชายหนุ่มพวกนี้ถูกเลี้ยงด้วยการเอาอกเอาใจ สภาพร่างกายของพวกเขาธรรมดามากจริงๆก็ไม่แปลกที่พวกโจรภูเขาวิฬาร์จะออกอาละวาดขนาดนั้นแต่ก็ช่างเถอะอย่างไรเสียครั้งนี้ ก็ไม่ได้ต้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-09-08เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 423
“ถ้าข้าไม่พุ่งไปข้างหน้า จะยิงมังกรตาเดียวนั้นตายได้อย่างไร!” ฉินเย่ว์เจียวทำตาโตมองเฉินฝานด้วยความไร้เดียงสาในสามพี่น้องนี่ นิสัยใจร้อนที่สุดคือฉินเย่ว์เจียว อ่านความคิดออกง่ายที่สุดก็เป็นนางเช่นกัน“เมื่อถึงตอนนั้นเจ้าก็อยู่ข้างๆข้า ข้าให้เจ้ารุดหน้าเจ้าค่อยออกไป”“ได้เลย” ฉินเย่ว์เจียวพยักหน้าอย่างว่าง่าย นายท่าน ท่านไม่มีเรื่องอะไรแล้วใช่ไหม?”“ไม่มีอะไรแล้วล่ะ”“ไม่มีอะไรแล้วเช่นนั้นข้าจะไปฝึกซ้อมธนูต่อ!”“เฮ้อ......”มองแผ่นหลังของฉินเย่ว์เจียวผอมกระหร่องเช่นนั้น เฉินฝานสีหน้าจนปัญญาเด็กนี่เมื่อครู่ก็บอกไปแล้วไม่ใช่หรือว่าไม่ต้องฝึกแล้ว ทำไมพูดไปประเดี๋ยวเดียวก็ลืมอีกแล้ว?“เจ้านาย!”สาวใช้โบตั๋นเดินมาโค้งคำนับเฉินฝานครึ่งตัว“อืม” เฉินฝานพยักหน้าส่งสัญญาณให้นางลุกขึ้น“เตรียมน้ำร้อนไว้ให้ท่านเรียบร้อยแล้ว เชิญเจ้านายอาบน้ำได้เลย”“เยี่ยม!”วันนี้มีเรื่องราวมากมาย ไม่ได้อาบน้ำให้ดีๆจริงๆ“ทุกคนออกไปเถอะ!” เมื่อเข้ามาให้องอาบน้ำแล้ว เฉินฝานโบกมือบอกเจตจำนงให้สาวใช้ที่อยู่ในห้องออกไปเจ้าขุนมูลนายครอบครัวมหาเศรษฐีในยุคโบราณ เวลาที่อาบน้ำล้วนมีสาวใช้คอยปรนนิบัติอยู
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-09-08เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 424
หลังจากที่ผ่านไปสามวินาทีเต็มๆ เฉินฝานถึงจะได้สติกลับมาว่าเรื่องมันเป็นอย่างไรคนที่ซุกตัวในอ้อมอกเขาตัวสั่นเล็กน้อยไม่ใช่เพราะกลัว และไม่ใช่เพราะหนาว กำลังยิ้มอยู่ณ ตอนนี้ ในที่สุดเฉินฝานก็เข้าใจ มาวัดอุณหภูมิน้ำ สำนึกผิดอะไรนั้น ล้วนเป็นเรื่องเสแสร้งทั้งเพความจริงแล้ว เกรงว่าคงจะเป็น......เฉินฝานง้างมือตีทันที“เผียะ!”“อ้าก!” ฉินเย่ว์โหรวร้องออกมา ยันร่างขึ้นทำปากจู๋ “นายท่าน ตีข้าทำไม!”“เจ้าคิดว่าไงล่ะ?” เฉินฝานน้ำเสียงแหบพร่าเสื้อผ้าของฉินเย่ว์โหรวเปียกปอน ใต้แสงเทียน ผิวขาวเรียบเนียนเปล่งประกายออกมามองเห็นทรวดทรงองค์เอวอรชรอ้อนแอ้นได้อย่างไม่มีอะไรปิดกั้น“คืออะไรหรือ ข้าน้อยไม่รู้เลย!” ฉินเย่ว์โหรวที่เมื่อครู่ยังเหมือนกับแกะน้อยตัวหนึ่ง ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ทันทีตอนกลางวันเป็นเด็กน้อยที่นุ่มนวลสงบเสงี่ยม เมื่อถึงกลางคืนก็กลายร่างเป็นสาวพราวเสน่ห์ที่ยั่วยวนคนคืนนี้คงจะลิขิตให้......น้ำในอ่างขนาดใหญ่สาดกระเซ็นไปทั่วจันทราบนท้องนภาเมื่อได้เห็นก็เขินอายจนเคลื่อนย้ายไปหลบหลังเมฆา.......รุ่งสางหลังจากที่พวกสาวใช้แต่งตัวเรียบร้อยแล้ว เฉินฝานเปิดประตูออกไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-09-08เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่425
เฉินฝานในตอนนี้ เป็นคนสอบได้อันดับแรกสอบระดับมณฑลอำเภอผิงอัน เป็นปัญญาชั้นสูง และยังเป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดในอำเภอผิงอันตอนนี้อีกด้วยตามที่พวกเขาเคยรู้มา คนเช่นนี้สูงส่งยากที่จะเข้าถึง อย่าว่าแต่ทำงานร่วมกันเลย แม้แต่สบตากับพวกเขาโดยตรงก็ยังทำไม่ได้“ไม่ใช่เหยือกทรายก็เป็นถุงทราย โลกนั้นปราบโจรแบบนี้จริงๆหรือ? ไม่ได้ล้อเล่นใช่ไหม?” หลี่ซานเริ่มบ่นอีกครั้ง“พี่หลี่!” เฉินฝานที่นั่งอยู่ม้านั่งตัวเล็กกำลังใส่ทรายเข้าไปในถุงยิ้มพลางพูดว่า “แทนที่พี่จะมาบ่นอุบอิบมาช่วยกันใส่ทรายดีกว่า”ตอนที่ใกล้จะทำถุงทรายใกล้จะเสร็จแล้ว เฉินฝานให้หลี่ซานไปหาหลูเฉิงกวง เขาต้องยืมใช้สนามฝึกม้า“นี่คือ....”หลูเฉิงกวงเพิ่งจะจัดการงานหลวงของวันนี้เสร็จ ก็รีบตาลีตาเหลือกไปที่สนามฝึกม้า วันนี้ช่วงเช้าเฉินฝานวานให้หลี่ซานมายืมสนามฝึกม้าเขาที่พาทหารมา แค่ครู่เดียวก็เดาได้ว่า เฉินฝานยืมใช้สถานที่ต้องเอามาฝึกทหารแน่นอน เขาอยากจะไปดูว่าเฉินฝานจะฝึกอย่างไรในใจของหลูเฉิงกวงคิดว่าต้องเจ๋งเป้งมากแน่นอน ไม่เช่นนั้นคงจะไม่เอาแค่หนึ่งร้อยคนหรอกตอนที่เขามาถึงสนามฝึกม้าเห็นสภาพด้านในรู้สึกงงงัน ตื่นตกใจ และมีค
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-09-09เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 426
“โจมตียามวิกาล?” โจวลี่เหรินลุกขึ้นยืนคนแรก “มากันมากน้อยเพียงใด?”“มองเห็นไม่ชัดเจน เหมือนว่า....” ลูกสมุนคนนั้นเค้นสมอง หน้านิ่วคิ้วขมวด “มีแค่ร้อยคน ทว่าก็เหมือนไม่ได้มีแค่นั้น เหมือนห้าหกร้อยคนมากกว่า น่าจะมากกว่านั้น คงจะหนึ่งพันคนขึ้นไป”“พลั่ก”ถ้วยสุราลอยละลิ่วใส่ลูกสมุนคนนั้น“ไอ้สถุล!” มังกรตาเดียวโมโหตวาดลั่น “มากี่คน? พวกเจ้ามองไม่ชัดกันหมดเลยหรือไร? พวกสวะ!”พวกเขาตั้งหลักปักฐานอยู่ภูเขาวิฬาร์เกือบจะสิบปีแล้ว เผชิญหน้ากับการปราบโจรมานับไม่ถ้วนนับตั้งแต่ทหารหลวงสิบคนจนไปถึงสองสามพันคนบุกโจมตียามวิกาล บุกทะลวงยามกลางวัน ฝนห่าธนู หรือถึงขั้นลอบวางเพลิง ไม่ว่าจะเป็นช่วงไหน วิธีโจมตีแบบใด พวกเขาก็เคยเจอมาหมดแล้วตอนนี้มาบอกเขาว่า น่าจะหนึ่งร้อย น่าจะห้าร้อยคน และอาจจะมากกว่าพันคน นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน เฉินฝานมีเวทมนตร์หรือกระไร? ครู่หนึ่งเสกคนให้เป็นหนึ่งร้อยคน อีกครู่หนึ่งกลายเป็นห้าหกร้อย อีกครู่หนึ่งก็กลายเป็นพันกว่าคนนอกจากโจวลี่เหรินแล้ว ผู้นำคนอื่นสีหน้าโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ เคียดแค้นอยากจะฉีกลูกสมุนคนนั้นออกเป็นชิ้นๆ“ท่าน ท่านผู้นำ มองไม่ชัดจริงๆ” ร่างกายข
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-09-09เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 427
“และพวกเขาก็พกถุงทรายจริงด้วย พวกเขาลงทุนขนาดนั้นมาบุกพวกเรายามวิกาล ก็คืออยากจะใช้ถุงทรายขว้างใส่พวกเราให้ตายงั้นรึ?” วานรผู้นำที่สาม พูดอย่างกลั้นขำ“ฮ่าฮ่า!” ถูซิงซุนผู้นำที่ห้า หัวเราะเสียงดังอย่างห้ามไม่ได้ “เฮ้อ พวกเราช่างอ่อนแอเกินไปเสียจริง โดนถุงทรายแค่ถุงเดียวขว้างใส่ก็ทนไม่ไหวแล้ว”“เปิดประตูค่าย!” วานรตะโกนลั่น ข้าจะไปตัดหัวพวกเขาให้ขาดวิ่น เอาไว้ให้พวกพี่น้องไปเล่นเตะบอล!”“น้องสาม ช้าก่อน!” โจวลี่เหรินรีบร้อนห้ามปราม “มันไม่ใช่เรื่องง่ายแบบนั้นแน่นอน”“ท่านโจว ท่านหวาดระแวงเกินไปแล้ว เมื่อครู่ก็เห็นอย่างชัดเจนว่ามีแค่ร้อยกว่าคน และคนพวกนั้นดูแล้วก็พวกชายหนุ่มโง่ๆที่ไม่มีประสบการณ์การรบอะไรเลย บนตัวก็แขวนทราย......”“ดับแล้ว พวกเขาดับคบไฟแล้ว”วานรยังพูดไม่ทันจบ ข้างหูก็มีเสียงตื่นตกใจดังขึ้น“ดับไฟแล้วมันอย่างไรล่ะ ใครจะไปจับเป็นกับข้า......”“วาบ”“วาบ วาบ วาบ!”“ฆ่ามัน!”“ตึงตึงตึง!”ด้านล่างของเขามีแสงคบไฟขนาดใหญ่ส่องสว่างขึ้น เสียงกลองศึกและเสียงการฆ่าฟันก็ตามมาเสียงกองกำลังนี้มีไม่ถึงพันคนอย่างน้อยก็ต้องมีเจ็ดแปดร้อยคน“เมื่อครู่ที่พวกเราเห็นพวกนั้นเป็
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-09-09เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 428
ถุงทราย!แถมยังมี.....เหยือกสุรา?โจวลี่เหรินก้มตัวไปหยิบเหยือกสุราขึ้นมา เตรียมจะเปิดออก“คุณท่าน ระวังมีกับดัก!” มังกรตาเดียวปรามโจวลี่เหรินไว้ เขาเอาเหยือกสุราจากโจวลี่เหรินส่งให้ลูกสมุนข้างๆ “เปิดมันออกมา!”ตอนที่ลูกสมุนเปิดเหยือกสุราออก ทุกคนกลั้นหายใจ ลูกสมุนนั้นยิ่งกว่าหลับตาปี๋ขี้เลื่อยที่อัดปากขวดถูกลูกสมุนกระเทาะออกมา ของด้านในทะลักออกมา....ดินทรายก้อนหินเล็กๆ“ฮ่าฮ่าฮ่า!” เสียงหัวเราะเป็นบ้าเป็นหลังของวานรผู้นำที่สาม ดังกู่ก้องไปทั่วค่ายชิงหลง“ ดินทราย ก้อนหิน พี่ใหญ่ ท่านโจว ข้าว่าพวกท่านหวาดระแวงเกินไปแล้ว ต่อให้ปัญญาชนคนหนึ่งจะเก่งกาจแค่ไหน จะเก่งกาจกว่ากองกำลังที่นายกองหรงตูพามาเชียวหรือ?”“ฆ่ามัน!”“ตึงตึงตึง!”ด้านล่างเขาเสียงแห่งการฆ่าฟัน เสียงกลองศึกดังขึ้นอีกครั้ง“พี่น้องทั้งหลายอย่าได้หวาดกลัวไป ทหารหลวงด้านล่างมันตาขาวกว่าพวกเราอีก ที่รุดหน้ามาเป็นพวกชายหนุ่มโง่ๆที่ปัญญาชนนั้นพามาเท่านั้น” วานรวิ่งมาด้านข้างกำแพงค่ายตะโกนเสียงดัง “ออกไปฆ่าไอพวกสารเลวนั้นให้สิ้นซาก!”ในขณะเวลาเดียวกัน“เย่ว์เจียว เห็นคนนั้นหรือยัง?” เฉินฝานที่ฟุบอยู่กับพื้นชี้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-09-10
บทล่าสุด
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 910
เฉินฝานที่พักสายตาโดยตลอดลืมตาขึ้น “ครอบครัวผู้เฒ่ามีหลานสาวสิบคนที่ยังมิได้ออกเรือนงั้นหรือ?”“เฮ้อ หากจะกล่าวให้ถูกต้องคือมีทั้งหมดสิบห้าคน มีห้าคนที่คิดว่าตนเองอายุมากแล้ว กลายเป็นภาระของคนในบ้านจึงตัดสินใจฆ่าตัวตาย”เสียงของผู้เฒ่าตาบอดตะกุกตะกักเป็นอย่างมาก “ปีที่แล้วผูกคอตาย เดือนที่แล้ว ก็มีอีกสองคนที่จวนจะ...โชคดีที่ยายเฒ่าไปเจอเสียก่อน มิเช่นนั้นก็คง...”ผู้เฒ่าตาบอดพูดมิออกแล้ว มีเพียงดวงตาที่ขาวโพลนมิมีตาดำพรั่งพรูน้ำตาอุ่นๆออกมามิหยุดอากาศหนาวจนถึงจุดเยือกแข็ง มินานนักน้ำตาก็แข็งตัวเป็นน้ำแข็งคำพูดของผู้เฒ่าตาบอดแทงใจดำของเย่ว์หนูในตอนแรกที่นางอยู่ในครอบครัว ก็มีพี่น้องสิบคนเช่นกัน รายชื่อล้วนถูกแจ้งไปที่จวนอำเภอแล้ว ทว่าต่อให้ถูกส่งตัวไปแล้ว ท้ายที่สุดก็ถูกส่งตัวคืนมาอยู่ดีหากมิใช่ตอนนั้นเห็นว่าเฉินฝานกำลังรับกองกำลังหญิงพอดี ตอนนี้นางก็คงจะเป็นวิญญาณสาวเร่ร่อนตนหนึ่งในอำเภอผิงอันไปเรียบร้อยแล้ว“เช่นนั้นพ่อแม่เหล่าหลานสาวของท่านล่ะ? พวกเขามิสนใจพวกนางเลยหรือ?”ถึงแม้จะยากลำบาก พ่อแม่ของเย่ว์หนู ก็ยังดูแลพวกนางอย่างดีที่สุด“เฮ้อ～”เมื่อได้ยินคำพูดของเย่ว์ห
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 909
“ตอบคำถามข้ามา!”“คำถามของเจ้างั้นรึ? คำถามอันใดกัน?”“อย่ามาแกล้งโง่!”“นี่ ๆ ข้ามิได้แกล้งเสียหน่อย!” ใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยเหี่ยวย่นของเซียนเจี้ยนหวงทำเหมือนกับว่ามิมีความผิด “เมื่อครู่ข้าเผลอหลับไป ได้ยินมิชัดเจนจริง ๆ เจ้ากล่าวว่าตำหนักเซียวเหยารึ? ตำหนักเซียวเหยาคืออะไรกัน?”“จุดประสงค์ที่ตำหนักเซียวเหยายังคงอยู่คืออันใด เจ้าก็รู้แก่ใจดีมิใช่รึ หรือว่าเจ้าจะรอให้ผู้ชายจำนวนมากต้องถูกสังหารโดยที่เจ้ามิทำอันใดเลยงั้นรึ”“เพื่อนของซูซิวฉีเป็นเช่นนี้งั้นรึ?”เฉินฝานมองซียนเจี้ยนหวงอย่างมิละสายตา“ข้า ข้า...” ในท้ายที่สุดเสียงของเซียนเจี้ยนหวงก็ขาดหายไป “ข้าทำได้เพียงรับปากเจ้าว่าจะมิยอมให้คนของตำหนักเซียวเหยาสังหารชายผู้บริสุทธิ์ไม่เลือกหน้าอย่างเด็ดขาด”“เรื่องอื่นข้าก็มิรู้แล้ว เจ้ามิต้องถามข้าแล้ว” เซียนเจี้ยนหวงวิ่งหายไปในกลีบเมฆทันทีตอนที่เฉินฝานเดินออกจากหลุมศพของเมี่ยวอวี่แล้วเดินมาตรงถนน เห็น...“เย่ว์หนู ไฉนเจ้ายืนอยู่คนเดียว? รถม้าล่ะ?”เฉินฝานกล่าวถามเย่ว์หนูสีหน้าคับข้องใจยืนอยู่บนถนนโดยลำพังนิสัยของเย่ว์หนูค่อนข้างคล้ายคลึงกับผู้ชาย น้อยครั้งที่จะเป็นเช่นน
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 908
ความเย็นที่หัวไหล่ปลุกฉินเย่ว์เหมยที่กำลังเคลิบเคลิ้มให้ตื่นจากภวังค์“ชายมักมาก!”ฉินเย่ว์เหมยที่อับอายจนโมโหถีบเฉินฝานออกไปทันที“โอ๊ย ๆ ๆ!”เฉินฝานกุมท้องที่ถูกถีบจนเจ็บปวดกลิ้งตัวไปมา ครั้งนี้เป็นความเจ็บของจริงทว่าครั้งนี้ ฉินเย่ว์เหมยเพิกเฉยอย่างจริงจัง มิว่าเฉินฝานจะร้องอย่างไร นางก็จะมิเดินเข้าไปหาอีกนางพร่ำบอกตนเองเสมอนางเป็นจักรพรรดินีของต้าชิ่ง ๆชีวิตของนางถูกลิขิตให้อุทิศแก่ราชวงศ์ต้าชิ่ง นางจะอภิเษกสมรสมิได้“ตอนนี้ก็เป็นเวลาดึกดื่นแล้ว เจ้ายังมีเรื่องอันใดจะกราบทูลอีกหรือไม่? หากมิมีก็กลับไปเถอะ”ความเจ็บตรงท้องของเฉินฝานเพิ่งจะจางหายไป โสตประสาทก็ได้ยินเสียงอันเยือกเย็นของฉินเย่ว์เหมยเมื่อเงยหน้ามอง เห็นว่าฉินเย่ว์เหมยที่นั่งตรงข้ามกับเขาได้กลับสู่ท่าทางเย่อหยิ่งเยือกเย็นดังเดิมแล้วเฉินฝานยักไหล่หากต้องการพิชิตจักรพรรดินีท่านนี้ ดูแล้วหนทางด้านยังอีกยาวไกลสินะ“ข้ามิได้มีเรื่องอันใดเป็นพิเศษ เดิมทีก็แค่อยากเจอเจ้า”เฉินฝานจัดเสื้อผ้าตนเองเล็กน้อย เขาก็เตรียมตัวที่จะจากไปแล้วเช่นกันหลังจากที่กลับมาพบกับพวกฉินเย่ว์โหรวอีกครั้ง ก็อยู่ในสถานการณ์เสี่ย
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 907
“เจ้า...เจ้าผู้ชายมักมาก ปล่อยข้าเดี๋ยวนี้!”ฉินเย่ว์เหมยที่สูญเสียการทรงตัวไถลเข้าไปในอ้อมอกของเฉินฝาน ใบหน้าขึ้นสี ใช้มือผลักเฉินฝานออกไป“มิปล่อย!”เฉินฝานกอดรัดแน่นกว่าเดิม“เจ้าตัวหอมนุ่มนิ่มเช่นนี้ ข้าจะตัดใจยอมปล่อยได้อย่างไรกัน”“เจ้า!” ฉินเย่ว์เหมยโกรธจนตัวสั่น “หน้าด้านไร้ยางอาย!”“ถูกต้อง!” เฉินฝานทำท่าทีหน้าด้านหน้าทน “ข้าก็เป็นเช่นนี้มาโดยตลอด ฝ่าบาทท่านเพิ่งมารู้ตัวตอนนี้งั้นหรือ?”“เจ้า...”ฉินเย่ว์เหมยยื่นมือออกไปคิดที่จะผลักเฉินฝานออกอีกครั้ง“ห้ามขยับตัว!” เฉินฝานจับมือสองข้างของฉินเย่ว์เหมยไว้ “เจ้าให้ข้านอนพักสักครู่ได้หรือไม่?”ระหว่างที่พูด เฉินฝานก็ปล่อยมือของฉินเย่ว์เหมย หยิบหมอนมาไว้บนตักของนางสองสามเดือนที่ผ่านมานี้ หากเขามิได้อยู่ในเส้นทางการสู้รบกำจัดกบฏ ก็เผชิญความยากลำบากที่คาบเกี่ยวกับความตายห้องของฉินเย่ว์เหมยอบอุ่น เรือนร่างของฉินเย่ว์เหมยกลิ่นช่างหอมหวนยิ่งนัก ทำให้เฉินฝานได้สัมผัสกับความอบอุ่นและความปลอดภัยที่มิเคยรู้สึกมาก่อน“อยากนอน เจ้าไยมิกลับห้องตนเอง...”ฉินเย่ว์เหมยหยุดพูดทันที เพราะนางเห็นว่าเฉินฝานที่นอนหนุนตักของนางได้หลับไ
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 906
ยามค่ำคืนสำนักบัณฑิตเมืองเซียนตูตอนนี้เป็นที่พำนักของฉินเย่ว์เหมยชั่วคราวณ เรือนหลักลานกลางฉินเย่ว์เหมยสวมชุดบรรทมสีเหลือง ก้มหน้าก้มตาอ่านสาสน์กราบทูล“นี่โกรธข้าอยู่งั้นหรือ มิใช่ว่าข้ามิอยากพบเจ้าในทันทีเสียหน่อย กองกำลังทหารหลวงของหลี่ชิ่งปิดล้อมจวนเจ้าเมืองอย่างแน่นหนา เข้าได้ไปยากยิ่งนัก!”เฉินฝานพูดอธิบายกับฉินเย่ว์เหมย ฉินเย่ว์เหมยกลับเพิกเฉยมิได้สนใจเขาแม้แต่น้อยเฉินฝานเดินไปทางซ้าย นางก็จะหันหน้าไปทางขวาเฉินฝานเดินไปทางขวา นางก็จะหันหน้าไปทางซ้ายอย่างไรเสียมิว่าเฉินฝานจะพยายามเพียงใด นางก็จะมิสบตากับเฉินฝานหมดหนทางแล้วจริง ๆ เฉินฝานจึงแย่งสาสน์กราบทูลในมือฉินเย่ว์เหมยมา จากนั้นมิพูดมิจาดึงฉินเย่ว์เหมยเข้ามาในอ้อมอกทันที“เจ้า เจ้าผู้ชายมักมาก!”ฉินเย่ว์เหมยมีวรยุทธ์ต่อสู้ติดตัว และฝีมือยอดเยี่ยมอีกด้วยตบสองสามทีก็สามารถทำให้เฉินฝานลงไปนอนกับพื้นได้“โอ๊ย ๆ ๆ เจ็บเหลือเกิน เจ็บจะตายแล้ว!”เฉินฝานกุมท้องตนเอง กลิ้งไปกลิ้งมาบนพื้น“เจ้าอย่ามาแสร้ง...”ราวกับเฉินฝานมิได้ยินคำพูดของฉินเย่ว์เหมย ยังคงกุมท้องกลิ้งไปกลิ้งมา สีหน้าแสดงถึงความเจ็บปวดสุดขีด“เจ
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 905
“เฉินฝาน ถึงแม้ตอนเจ้าจะเป็นอัครเสนาบดีขั้นหนึ่งระดับสูง ทว่าก็มิสามารถสังหารเลขาธิการขั้นสองระดับสูงอย่างไร้เหตุผลเช่นนี้ได้!”เสิ่นหมิงหยวนที่พอจะสงบสติอารมณ์ได้แล้ว เริ่มประณามเฉินฝาน“ถูกต้อง ในฐานะที่หยางอวิ๋นหู่เป็นเลขาธิการกรมโยธาธิการขั้นสอง ต่อให้จะทำความผิด ก่อนที่จะสังหารก็ต้องฝ่าบาทออกคำสั่งก่อนจึงจะสังหารได้ อัครเสนาบดีเบื้องซ้ายทำเกินไปแล้ว”“เพิ่งจะได้รับตำแหน่งอัครเสนาบดีเบื้องซ้าย ก็กำเริบเสิบสานแล้วหรือ? คิดว่าสามารถสังหารขุนนางที่ยศน้อยกว่าเขาได้ ตามอำเภอใจงั้นหรือ?”“คนที่โหดเหี้ยม และมิให้เกียรติฝ่าบาทเช่นนี้ จะสามารถเป็นอัครเสนาบดีเบื้องซ้ายเยี่ยงไร?”มีขุนนางจำนวนมากที่เดือดดาลกับการกระทำของเฉินฝานแน่นอนว่าเหล่าคนที่เดือดดาลเหล่านั้น ส่วนใหญ่ล้วนเป็นพรรคพวกของเสิ่นหมิงหยวน“ฝ่าบาท!” เสิ่นหยวนเลี่ยงรีบเดินออกมาจากด้านหลังเสิ่นหมิงหยวนทันที “ท่านอัครเสนาบดีเบื้องซ้าย...”“ชิ้ง!”เฉินฝานตวัดกระบี่ในมือชี้ไปที่เสิ่นหยวนเลี่ยงทันที “ถ้าเจ้ายังพูดพล่ามอีก อย่าหาว่ากระบี่ในมือข้าไร้ความปรานี”น้ำเสียงเฉินฝานดุดันราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ ท่าทางโหดเหี้ยมอย่างมา
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 904
“ฝ่าบาท”เฉินฝานพุ่งตัวขึ้นไป ส่ายหน้าให้กับฉินเย่ว์เหมยหลี่ชิ่งยังมีทหารหลวงประจำการอยู่ด้านนอกเมืองเซียนตูห้าหมื่นกว่าคน สามารถเคลื่อนทัพตามคำสั่งของเสิ่นหมิงหยวนได้ทุกเมื่ออำนาจของเสิ่นหมิงหยวนเป็นปึกแผ่นอย่างมาก ตอนนี้หากอยากจะโค่นล้มเสิ่นหมิงหยวนในคราเดียว ต้องบีบบังคับให้เสิ่นหมิงหยวนจนตรอกให้ได้สถานการณ์ตอนนี้ ควรปล่อยตามน้ำไปก่อนน้ำเสียงของฉินเย่ว์เหมยผ่อนคลายลงแล้ว “ทหารหลวงรวมพลมากมายอยู่ที่แห่งนี้ ข้าคิดว่าใต้เท้าเสิ่นจะก่อกบฏเสียอีก?”เสิ่นหมิงหยวนเลิกคิ้วขึ้นทันที เขารู้ว่าฉินเย่ว์เหมยยอมอ่อนข้อแล้วเหมือนกับที่เฉินฝานคาดการณ์ เสิ่นหมิงหยวนได้เตรียมการโต้กลับไว้เรียบร้อยแล้ว ขอเพียงฉินเย่ว์เหมยออกคำสั่งโจมตีเขา เขาก็จะสั่งให้กองกำลังทหารหลวงห้าหมื่นคนของหลี่ชิ่งปิดล้อมเมืองทันทีเสิ่นหมิงหยวนรีบกล่าวอย่างลนลาน “ฝ่าบาทคิดจะทำให้ข้าน้อยตกใจตายหรือกระไร ข้าน้อยเป็นขุนนางฝ่ายบุ๋นคนหนึ่ง ไฉนจะคิดก่อกบฏได้”คำพูดนี้เสิ่นหมิงหยวน มิเพียงแสดงความจงรักภักดีเท่านั้น และยังเป็นการพูดจาเหน็บแนมเฉินฝานอีกด้วยอำนาจในการนำทัพกองกำลังลาดตระเวนยังคงอยู่ในมือของเฉินฝาน ถึงแม้
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 903
ตอนที่ห่างจากเฉินฝานอย่างน้อยสิบเมตร ฉินเย่ว์เหมยก็ลงจากเกี้ยวเดินลงมาสาวเท้ามาหาเฉินฝานอย่างเร่งรีบตอนที่ห่างจากเฉินฝานประมาณสามสี่เมตร ฉินเย่ว์เหมยกลับหยุดฝีเท้าของตนเองไว้หิมะค่อยๆโปรยปรายลงมาตอนที่ห่างกันประมาณสองสามเมตร ฉินเย่ว์เหมยและเฉินฝานยืนมองหน้ากันและกันห่างกันไปเพียงเวลาสั้นๆมิกี่เดือน ทว่ารู้สึกห่างจากเฉินฝานไปสองภพชาติจึงได้กลับมาพบกันอีกครั้งน้ำตาคลอเบ้า จวนจะเอ่อล้นไหลออกมาแต่ท้ายที่สุดก็ต้องฝืนกล้ำกลืนน้ำตากลับไปแต่ไรมานางมิเคยลืมนางเป็นจักรพรรดินี เขาเป็นขุนนางนางต้องเก็บอาการไว้!“เขาคือใต้เท้าเฉินจริงๆ”“ใต้เท้าเฉินฝานยังมีชีวิตอยู่!”ท่ามกลางเหล่าขุนนาง มีคนตะโกนลั่นด้วยความดีใจคนผู้นี้คือเลขาธิการกรมยุติธรรมไป่เผยหราน“ใต้เท้าเฉินคืนชีพจากความตาย ช่างเป็นโชคดีของพวกเราต้าชิ่งเสียจริง!”เหล่าขุนนางที่ปกติมิฝักใฝ่เป็นพวกของเสิ่นหมิงหยวนพากันซาบซึ้งใจ“เฉินฝาน!”เสียงตื่นเต้นดีใจครั้งนี้ดังกว่าเสียงดีใจก่อนหน้านี้เสียอีก“ไอ้หยา!”ร่างเงาหนึ่งพุ่งผ่านเหล่าขุนนาง ข้ามผ่านฉินเย่ว์เหมยไป เดินตรงไปหาเฉินฝานทันที“เป็นเจ้าจริงๆด้วย ช่างดีเ
เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ บทที่ 902
ตวนซินอ๋องมิอยากเชื่อสายตาของตนเอง เขายกกำปั้นไปด้านหน้าเฉินฝานทันที หลังนั้นก็ชูสามนิ้วออกไปชูสามนิ้วแล้วตะโกนพูดขึ้นหนึ่งประโยค“หนึ่งกฎเกณฑ์ สองสตรี สามเงินเหวิน!”เมื่อตะโกนจบก็จ้องไปที่เฉินฝาน สื่อความหมายว่าถึงตาเจ้าแล้วเฉินฝานรู้สึกหมดคำพูดอีกครั้ง ถูกพลทหารหนึ่งพันปิดล้อมมิสำคัญ จวนจะถูกตัดหัวประหารก็มิสำคัญเช่นกันสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ...เฉินฝานก็ยกกำปั้นขึ้นมาชูนิ้วยื่นไปด้านหน้าตวนซินอ๋องเช่นกัน“สี่ฤดูกาล ห้าปรมาจารย์ หกที่นั่ง!”ทหารหลวงที่ปิดล้อมเฉินฝานและตวนซินอ๋องไว้มึนงงในบัดดลแม้กระทั่งหลี่ชิ่งที่เป็นหัวหน้าของพวกเขายังกวาดสายตามองไปรอบข้าง เขากำลังสงสัยว่านี้เป็นสัญญาณลับระหว่างเฉินฝานและตวนซินอ๋องหรือไม่“ถูกต้องทั้งหมด ๆ!”ตวนซินอ๋องดีใจออกนอกหน้าเดินไปกอดเฉินฝาน “เจ้าพูดรหัสลับของการเล่นทายตัวเลขถูกทั้งหมด เจ้าเป็นลูกเขยที่แสนดีของข้าจริงๆด้วย เจ้ายังมีชีวิตดังคาดสินะ”กำปั้นแห่งความปีติของตวนซินอ๋อง ทุบไปหลังเฉินฝานครั้งแล้วครั้งเล่าเฉินฝานรู้สึกวิงเวียนศีรษะ เขาจวนจะถูกพ่อตาของตนเองตบหลังจนแทบจะกระอักเลือดออกมาแล้ว“ชาวบ้านใจกล้า ก่อความวุ่
