บทที่ 10 ของขวัญวันเกิด

อะไรนะ!

ทวงมาได้แล้วหรือ?!

เป็นไปได้อย่างไร! ไม่ใช่ว่าพี่เป้าเดือดดาลมากหรอกหรือ

พวกของฉินหลันก็ตกตะลึงไป กระทั่งผู้เฒ่าฉินยังแข็งทื่ออยู่กับที่ จากนั้นจึงแคะหูขึ้นมาแบบไม่รู้ตัว ถามขึ้นว่า "พวก...พวกแกทวงมาได้แล้วหรือ?"

ฉินชิงพยักหน้า ส่งเช็คบัญชีออกไปอย่างนอบน้อม

"คุณปู่ นี่คือเช็คค่ะ คุณปู่ลองดู"

ผู้เฒ่าฉินเลิกเปิดดูหลายครั้ง ถอนหายใจโล่งออกมา พยักหน้า "เป็นเชคของบริษัทพี่เป้าจริงๆ"

สีหน้าตึงเครียดของคนตระกูลฉินจึงผ่อนคลายลงมา

ทวงบัญชีมาได้แล้ว ดูท่าพี่เป้าคงจะไม่ได้โกรธเคืองจริงๆ ตระกูลฉินไม่เป็นไรแล้วสินะ

"เฮอะ พวกแกคิดว่าพวกแกทวงกลับมาได้ด้วยตัวเองหรือไรกัน? ฝันไปเถอะ!" ตอนนี้เอง ฉินหลันจึงร้องเชอะเย็นชาขึ้นมา "ถ้าไม่ใช่เพราะชั้นโดนพี่เป้าตบไป เขาจะคืนบัญชีมาให้พวกแกได้อย่างไรกัน!"

"พี่เป้าเพื่อจะชดเชยให้ชั้น ถึงได้เอาบัญชีคืนมาให้พวกแกแน่ๆ"

หลังจากคนตระกูลฉินได้ยิน ก็พยักหน้าเห็นด้วย

ฉินหลันซื้อรถแล้วถูกตีอย่างไร้เหตุผล พี่เป้าเพื่อชดใช้จึงจ่ายหนี้นี้คืนให้ตระกูลฉิน ก็สมเหตุสมผลดี

ตอนนี้ ฉินชิงลนลานขึ้นมา ฉินหลันพลิกดำให้เป็นขาวเสียอย่างนั้น ทำได้เพียงมองไปทางผู้เฒ่าฉินอย่างมีความหวัง

แต่ทว่า ก็เห็นแค่ผู้เฒ่าฉินนิ่งงันไปครู่หนึ่ง เอ่ยต่อว่า "เสี่ยวหลันพูดไม่ผิด คุณความดีนี้น่าจะเป็นของเสี่ยวหลัน ไม่เกี่ยวกับฉินชิง"

ฉินชิงถามขึ้นอย่างร้อนรน "คุณปู่ แล้วส่วนปันผลกำไรล่ะ?"

เธอไม่อยากจะพัวพันต่อว่าใครได้บัญชีมากันแน่ แต่กังวลถึงส่วนปันผลกำไรที่ถูกหักไปก่อนหน้านี้ว่าจะส่งให้ครอบครัวพวกเธอไหม

"ในเมื่อเสี่ยวหลันเป็นคนนำกลับมา เช่นนั้นส่วนปันผลกำไรของบ้านพวกแกหลายปีนี้ แต่นอนว่าต้องเป็นของเสี่ยวหลัน"

อะไรนะ?!

พอได้ยิน ฉินชิงก็เหมือนโดนฟ้าผ่าใส่จนอื้ออึง ร่างโงนเงนขึ้นมา

สีหน้าหลี่เฟิงก็ขรึมลงไปแล้ว

ระดับความหน้าไม่อายของคนตระกูลฉิน เกินกว่าที่เขาจินตนาการเอาไว้อย่างสมบูรณ์

ฉินหลันรับเช็คที่ผู้เฒ่าฉินส่งให้เธอ ดีอกดีใจสุดๆ

โดนตบไปทีหนึ่ง แลกกับเงินหลายล้าน การแลกเปลี่ยนนี้ไม่ขาดทุน

"ขอบคุณคุณปู่! มีเงินก้อนนี้ เงินที่จะซื้อดวงใจเทพธิดาก็พอแล้ว!"

เดิมทีคิดว่าตอนวันเกิดจะซื้อรถหรูๆ มาฉลอง ตอนนี้มีเงินเพิ่มมาอีกก้อน แน่นอนว่าต้องแลกกับของขวัญที่สูงกว่า

ผู้เฒ่าฉินกลับโบกไม้โบกมือ ถามขึ้นว่า "สามวันจากนี้เป็นวันเกิดของแก กำหนดสถานที่แล้วหรือยัง? ปู่ให้ยืมการ์ดสมาชิกระดับโกลด์ของจิ่วฉงเทียนไหม ไปจัดงานเลี้ยงวันเกิดที่ชั้นสาม?"

"ขอบคุณค่ะคุณปู่ แต่ว่าไม่ต้องหรอก คุณชายฟางมีบัตรสมาชิกระดับแพลตตินั่มอยู่ จองชั้นหกไว้ให้หนูแล้ว"

ผู้เฒ่าฉินฟังคำนี้ สีหน้าก็กลืนไม่เข้าคายไม่ออกขึ้นมาหน่อยๆ แต่ก็ไม่พูดอะไร โบกมือส่งสัญญาณให้แม่บ้านมาประคองเขากลับห้องไปนอน

คนในตระกูลฉินคนอื่นๆ อิจฉากันระนาว

ทั้งดวงใจเทพธิดา ทั้งเจิ่วฉงเทียนชั้นหก งานวันเกิดนี้ยิ่งใหญ่เสียจริง!

ฉินชิงไม่สนใจเรื่องนี้แม้แต่น้อย ทั้งตัวเหมือนถูกดึงกำลังวังชาออกไปจนหมด

พอเห็นเช่นนี้ ฉินหลันก็เดินขึ้นมาหัวเราะเยาะใส่ "ฉินชิง งานวันเกิดของแกน่ะกำหนดสถานที่แล้วหรือยัง ของขวัญวันเกิดซื้อแล้วหรือยัง?" ฉินชิงกัดริมฝีปาก พยายามข่มไม่ให้น้ำตาต้องไหลลงมา

ฉินหลันก็กัดไม่ปล่อย หัวเราะเย้ยหยันมาอีก "เอาเถอะ อย่ามาทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ทุกคนก็รู้ว่าบ้านแกมันจน ถ้าแกมาคุกเข่าอ้อนวอนฉัน ฉันจะให้แกยืมดวงใจเทพธิดาใส่สักสองสามวันเป็นอย่างไร?"

หลี่เฟิงที่อยู่ข้างๆ กวาดสายตาเย็นเยียบไปทางฉินหลัน เอ่ยขึ้นมาอย่างหนาวเหน็บ "ดวงใจเทพธิดาน่ะ ไม่ใช่ของที่ไก่กาอย่างเธอจะมาใส่ได้หรอกนะ"

"คนบ้าอย่างแกยังจะมาปากดีอีก ทำไม ชั้นไม่คู่ควรจะใส่ แล้วฉินชิงที่จนขนาดเงินซื้อเค้กก็ยังไม่มีคู่ควรอย่างนั้นหรือ? ตลกตายล่ะ"

ฉินหลันมองบน เหยียดหยามหลี่เฟิงพยักหน้าอย่างไม่แสดงท่าที "ที่เธอพูดมาก็ถูกต้อง ดวงใจเทพธิดา มีแค่ฉินชิงที่มีคุณสมบัติจะสวมมัน"

ฉินหลันอดหัวเราะขึ้นมาไม่ได้ แล้วยังอยากจะแดกดันอีกหลายคำ

จู่ๆ ก็มีเสียงฝีเท้าเร่งรีบตรงเข้ามา

คนชุดดำกลุ่มหนึ่งคุ้มครองกล่องเครื่องประดับกล่องหนึ่ง รีบเดินเข้ามาในบ้านพักตากอากาศ

"ดวงใจเทพธิดาส่งมาแล้ว รบกวนคุณหนูฉินมาเซ็นรับด้วย!"

ดวงใจเทพธิดา?

คนตระกูลฉินไม่เข้าใจ ฉินหลันยังไม่ได้ซื้อนี่ ทำไมถึงส่งมาแล้วกัน?

หลี่เฟิงเองก็ไม่คิดว่าการเคลื่อนไหวของหลี่เซียงจวินจะเร็วติดจรวดขนาดนี้ จึงเอ่ยเสียงอ่อนโยนกับฉินชิงว่า

"คุณภรรยา ของขวัญวันเกิดของเธอมาส่งแล้ว"

พอได้ยินคำนี้ หลายคนก็เอียงตามองมา

เจ้าบ้าหลี่เฟิงคนนี้ ซื้อดวงใจเทพธิดาอย่างนั้นหรือ?

นั่นมันดวงใจเทพธิดาเลยนะ มูลค่าสามสิบล้านหยวน!

ฉินหลันถลึงตาโตลิ้นพันกัน

"เป็นไปไม่ได้ คนบ้าอย่างแกจะเอาเงินจากไหนมาซื้อดวงใจเทพธิดา!"

ถ้าฉินชิงสวมดวงใจเทพธิดาล่ะก็ นั่นยังทรมานยิ่งกว่าฆ่าเธอให้ตายเสียอีก!

ฉินชิงเองก็สีหน้าตกตะลึง เอ่ยขึ้นอย่างทำอะไรไม่ถูก "หลี่เฟิง นี่มัน..."

"คุณภรรยา นี่เป็นของที่ชั้นซื้อให้เธอ อีกเดี๋ยวจะอธิบายให้เธอฟัง"

หลี่เฟิงยิ้มละไมบอกกับฉินชิง

ฉินชิงรับกล่องเครื่องประดับมาอย่างงงๆ ในฐานะหญิงสาว ใครบ้านที่ไม่ชอบเครื่องประดับแพงๆ แบบนี้?

โดยเฉพาะถ้าเป็นของขวัญวันเกิด ฉินชิงตอนนี้รู้สึกว่าทั้งดวงใจมันอัดแน่นด้วยความสุขไปหมด

ตอนนี้เอง จู่ๆ โทรศัพท์มือถือของฉินหลันก็ดังขึ้น

เสียงของฟางจื่อหานดังลอดออกมาจากในลำโพง

"ที่รัก ของขวัญที่ชั้นส่งให้เธอได้รับแล้วหรือยัง? ชอบไหม?"

ของขวัญ?!

ฉินหลันร้องเสียงแหลม ตบลงไปที่กล่องเครื่องประดับในมือฉินชิง ตะโกนใส่โทรศัพท์มือถือ "ชอบสิ ชอบมาก จื่อหาน ชั้นรักเธอที่สุดเลย ทำไมเธอถึงรู้ว่าชั้นอยากได้ดวงใจเทพธิดาล่ะ?"

ดวงใจเทพธิดา?

ฟางจื่อหานอีกฝั่งของโทรศัพท์งงงันไป ตัวเองก็แค่โอนอั่งเปาแปดหมื่นแปดพันหยวนให้ฉินหลันนี่นา ทำไมกลายเป็นดวงใจเทพธิดาไปล่ะ?

แต่เขาเองก็ไม่พูดอะไร รับไปตรงๆ ว่า "เธอชอบก็ดีแล้ว"

ทั้งสองคนคุยเล่นกันครู่หนึ่ง จากนั้นจึงวางสาย

คนตระกูลฉินจึงเข้าใจขึ้นมา

"ที่แท้คุณชายฟางก็ออกเงินซื้อดวงใจเทพธิดามอบให้ฉินหลันนี่เอง ตกใจแทบแย่"

"ก็นั่นน่ะสิ เกือบจะเข้าใจผิดไปเสียแล้ว"

"อย่าพูดเลย เมื่อครู่ที่เจ้าบ้านั่นทำท่าเหมือนสาบานออกมานั่น ชั้นเกือบจะเชื่ออยู่แล้ว"

ฉินหลันกอดกล่องเครื่องประดับมาแนบอกเหมือนของรัก เชิดหน้ายืดอกเอ่ยขึ้นว่า "นี่มันเป็นของขวัญวันเกิดที่คุณชายฟางซื้อให้ชั้น คนบ้าอย่างแกยังจะกล้าแย่งไปเป็นของขวัญให้ภรรยาอีกหรือ รนหาที่ตายหรือไง!"

ฉินชิงตะลึงอยู่พักหนึ่ง สีหน้าซีดเผือดอย่างแรง

หลี่เฟิงกลับขมวดคิ้ว เอ่ยขึ้นอย่างไม่เกรงใจ "ฉินหลัน นี่ไม่ใช่ของของเธอ!"