Share
บทที่ 94
Related chapters
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 95
“หลิน...หลินโจว?”สวี่เนี่ยนชู เรียกเขาด้วยความไม่น่าเชื่อไม่ว่าคำใดในสามคำนี้ก็เป็นคำที่อ่านได้ง่ายๆเป็นคำที่พูดกันทั่วๆไปในคำพูดแบบนี้คือสิ่งที่เด็กๆพูดกับพ่อแม่ก่อนที่กำลังจะไปโรงเรียนหรือเพื่อบอกลากับพ่อแม่เมื่อพิจารณาบริบทแล้วไม่มีปัญหาอะไรในการอ่าน ดังนั้นสวี่เนี่ยนชูจึงไม่ได้สนใจในตอนนี้แต่ถ้าหยิบขึ้นมาอ่าน...สวี่เนี่ยนชู เขาก็รู้ถึงความหมายของประโยคนี้หลินโจว...ตั้งใจเหรอ?“หือ เกิดอะไรขึ้น? ส่วนนี้ยากไหม ไม่แปลกใจเลยที่เมื่อกี้ฉันได้ยินไม่ชัด”น้ำเสียงของเขาจริงใจมาก และดวงตาของเขาไม่มีความประมาทเลยเป็นไปได้ไหมที่ฉันเข้าใจเขาผิด?เขาได้ยินไม่ชัดจริงเหรอ?เมื่อคิดถึงคะแนนภาษาอังกฤษที่ยุ่งเหยิง หลินโจว สวี่เนี่ยนชู ก็รู้สึกโล่งใจบางทีฉันอาจจะดูเขาผิดไปจริงๆเห็นได้ชัดว่า หลินโจว มาที่นี่เพื่อตั้งใจเรียน“ไม่ยาก ฉันจะอ่านให้ฟัง”“โอเค คุณอ่านแล้วฉันก็ตั้งใจฟัง”หลินโจว หลับตาลงสวี่เนี่ยนชูจ้องมองไปที่หนังสือเรียนถึงแม้ว่าฉันจะตัดสินใจอ่านหนังสือและแต่ฉันก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงยังสับสนอยู่เธอหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อระงับอารมณ์และตั้งสติเมื่อเปิดริมฝีปาก สวี
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 96
คนนี้ช่างหยิ่งผยองและน่าสะพรึงกลัว!เมื่อเทียบกับสวี่เนี่ยนชูของพวกเขา มันก็ตามหลังอยู่มากเขาจะคู่ควรกับหลินโจว ได้อย่างไร?ตอนนี้อวิ๋นรั่วซี ข้ามาแล้วและเธอเกือบจะเดาจุดประสงค์ของเธอได้แล้วฉันจะไม่ให้โอกาสเธอหลินโจวและสวี่เนี่ยนชู ไม่ชอบการเรียนที่ไม่ดีของเธอและเต็มใจที่จะพาเธอไปเรียนและช่วยเธอเตรียมบทเรียน ดังนั้นเธอจึงต้องช่วยพวกเขาเคลียร์สนามรบ“แล้วเขาไปไหนล่ะ?”"ฉันไม่รู้!""....."อวิ๋นรั่วซีเปิดปากของเธอ แต่ไม่มีคำพูดใดหลุดออกมาเธอมองไปรอบๆและพบว่าไม่เพียงแต่หลินโจว ท่านั้น แต่เพื่อนร่วมโต๊ะที่ธรรมดาที่สุดของเขาก็ไม่อยู่ที่นั่นด้วยว่ากันว่าหลินโจวเรียนรู้ได้ดีเพราะเพื่อนร่วมโต๊ะของเขาเมื่อคิดถึงสิ่งนี้อวิ๋นรั่วซีก็รู้สึกอึดอัดและอิจฉาขึ้นมาอย่างมาก“ผู้ชายอีกคนในกลุ่มของคุณอยู่ที่ไหน?”“แน่นอน ฉันไปเรียนกับหลินโจว ”“อะไรนะ พวกเขา... ด้วยกันเหรอ?”" แน่นอน เราอยู่กลุ่มเดียวกัน คนสวยของมหาวิทยาลัยยูนนาน ถ้าไม่มีอะไรทำก็ไปหาที่นั่งนั่งคนเดียว อย่ารอช้าอ่านหนังสือเลย หลิวซื่อหมิง และฉันเรียนไม่เก่งเราเลย เสียเวลาไม่ได้ "หลังจากพูดอย่างนั้น เฉียนกั๋วกั่วก็
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 97
ตลอดทั้งคืน ใบหน้าเล็กๆของสวี่เนี่ยนชูแดงก่ำแต่เธอยังคงอ่านข้อความอย่างระมัดระวังเมื่อการศึกษาด้วยตนเองสิ้นสุดลง เธอก็รีบเก็บหนังสือเรียนของเธอและวิ่งออกจากศาลาโดยไม่กล้ามองหลินโจวเลยด้วยซ้ำเธอจะหายใจไม่ออกถ้าเธออยู่กับหลินโจวอีกต่อไป“ฉัน ฉันง่วงแล้ว ฉันจะกลับหอพักก่อน”เมื่อ หลินโจวเงยหน้าขึ้นมองเธอก็วิ่งหนีไปไกลแล้ว“หืม? เพื่อนร่วมโต๊ะตัวน้อยรอก่อนแล้วฉันจะออกไปส่งคุณ…”“ไม่ต้องหรอก ฉันรู้ทางแล้ว”หลินโจว ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้เพื่อนร่วมโต๊ะตัวน้อยดื้อมาก ฉันควรทำอย่างไรดี?หลังจากเก็บข้าวของแล้ว หลินโจวก็เดินออกไปด้วยรอยยิ้มเมื่อเขามาถึงประตูโรงเรียน เขาเห็นอวิ๋นรั่วซีอยู่ข้างๆวันนี้เธอสวมชุดนักเรียนJK เผยให้เห็นน่องยาวของเธอในถุงเท้าสีเนื้อหนาและรองเท้าส้นสูงริมฝีปากบนคันธนูเป็นสีแดงเล็กน้อยและเธอก็ทาลิปสติก ซึ่งทำให้เธอดูโดดเด่นเป็นพิเศษภายใต้แสงไฟถนนแต่นี่ไม่ได้ทำให้หลินโจวตื่นตาตื่นใจเลย เขาเห็นเธอเพียงเพราะอวิ๋นรั่วซี หยุดเธอ"มีอะไรเหรอ?"“ไม่ ฉันได้ยินมาว่าคุณได้อันดับหนึ่งในวิชาคณิตศาสตร์และคะแนนรวมของคุณดีขึ้นมาก ฉันยังไม่ได้กล่าวแสดงความยินดีเลย”"
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 98
“เสวี่ยโจวกลับมาแล้วเหรอ พ่อของคุณบ้าไปแล้ว คุณไม่เห็นจำเป็นต้องไปสนใจเขาเลย”"ฮ่าฮ่า"หลินโจว อดไม่ได้ที่จะหัวเราะการรักษาในปัจจุบันของเขาเทียบได้กับการรักษาของจักรพรรดิ"มันไม่ปกติจริงๆ"“หือ? คุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไร... บ๊ะ บ๊ะ บ๊ะ ลืมไปเถอะ ฉันจะไม่พูดถึงคุณอีกต่อไปแล้ว วันนี้คุณใหญ่ที่สุดแล้ว เสียงหัวเราะ”“พ่อ นี่เป็นเพียงการทดสอบเล็กๆ น้อยๆ สำหรับฉันยังไม่ถึงการสอบเข้าวิทยาลัย”" ไม่เป็นไร ฉันเชื่อว่าลูกชายของฉันว่าถ้าตอนนี้เขาสอบเข้าได้ดีคะแนน เขาก็จะสอบเข้าวิทยาลัยได้ดีมากด้วย! ฉันจะพาเธอออกไปกินข้าวก่อน และอาหารจะดีกว่าวันนี้ "หลินฉางเจิงเจิ้นวางกระเป๋านักเรียนของหลินโจว: "คุณเล่นคนเดียวสักพักแล้วฉันจะช่วยป้าของคุณทำอาหาร""ดี."เมื่อรู้ว่าเขาไม่สามารถปฏิเสธได้ หลินโจว ก็ทำได้เพียงยอมรับมันอย่างเงียบๆหลังจากนั้นอีกสิบนาที อาหารทั้งหมดก็พร้อมหลินฉางเจิ้นวางอาหารลงบนโต๊ะอย่างมีความสุข:“เสวี่ยโจว มากินข้าวกันเถอะ!”หลินโจว นั่งลงที่โต๊ะอาหารหยิบตะเกียบขึ้นมาและเริ่มรับประทานอาหารบอกเลยว่าเมนูวันนี้อร่อยมากแต่หลังจากกัดไปได้สองสามคำ หลินโจว ก็วางตะเกียบลง
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 99
หลินโจวเปิดประตูและเห็นจอภาพบนโต๊ะของเขาบนพื้นคือโฮสต์ของคอมพิวเตอร์และสายเคเบิลเครือข่ายเชื่อมต่ออยู่หลินฉางเจิงซื้อคอมพิวเตอร์ให้ตัวเองเหรอ?หลินโจวปิดตาซึ่งมีความชื้นเล็กน้อยนี่คือของขวัญที่เขาอยากได้ตั้งแต่เขาเข้าโรงเรียนมัธยมตอนนั้นเขาเพิ่งเข้ามาเล่นอินเตอร์เน็ตและติดเกมเขาร้องไห้มาทั้งสัปดาห์อย่างไรก็ตาม หลินฉางเจิงไม่เห็นด้วยเขารู้นิสัยของหลินโจว เมื่อเขาไม่มีคอมพิวเตอร์เขามักจะนอนดึกและออกไปท่องอินเทอร์เน็ต ถ้ามีคอมพิวเตอร์ก็ไม่เป็นไรดังนั้นเขาจึงสัญญากับหลินโจว ว่าถ้าเขาสามารถสอบติดสี่สิบอันดับแรกในชั้นเรียนได้ เขาจะซื้อมันให้เขาจากมุมมองหลินโจว เรื่องนี้ทำให้เขาอับอายและมันก็น่าอึดอัดยิ่งกว่าการฆ่าเขาเสียอีกด้วยเหตุนี้ เขาจึงทะเลาะวิวาทครั้งใหญ่กับหลินฉางเจิงและไม่ได้พูดอะไรกับเขาเลยเป็นเวลาสองเดือนตั้งแต่นั้นมาพ่อก็หยุดตะโกนตอนนี้ เขาลืมเหตุการณ์เล็กๆ น้อยๆ นี้ในชีวิตก่อนหน้านี้แล้ว แต่เขาไม่คาดคิดว่าหลินฉางเจิงจะยังจำมันได้คอมพิวเตอร์เครื่องนี้ใช้เงินเดือนของหลินฉางเจิงก็อย่างน้อยสามเดือนหลินโจวถอนหายใจโยนกระเป๋านักเรียนที่เขานำมาไว้บนเตียงแล้วเปิ
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 100
อวิ๋นรั่วซีสวมชุดราตรีสีชมพูและนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์เธอทาไวน์รักษาโรคบนเท้าของเธอแต่เธอยังคงรู้สึกเจ็บปวดเล็กน้อยฉันวางแผนจะออนไลน์เพื่อหันเหความสนใจแต่ยิ่งฉันหันเหความสนใจมากเท่าไร ฉันก็ยิ่งรู้สึกไม่สบายใจมากขึ้นเท่านั้นอวิ๋นรั่วซีรู้สึกว่าเธอบ้าสิ่งเดียวที่เธอคิดได้คือหลินโจวหลินโจว ได้อันดับหนึ่งในการสอบหลินโจว ไม่สนใจเธอหลินโจว เรียนกับผู้หญิงคนอื่นหลินโจว มอบของขวัญให้ตัวเองหลินโจว กล่าวว่า " อวิ๋นรั่วซี ฉันชอบเธอ ได้โปรดมาเป็นแฟนฉันเถอะ"หลินโจว รออยู่ที่ประตูโรงเรียนทุกวันและรีบไปหาเธอเมื่อเห็นเธอ“ อวิ๋นรั่วซี ฉันจะพาคุณกลับบ้านไหม?”หลินโจว หยิบขนมกระต่ายขาวแล้วยื่นให้เธอ“ อวิ๋นรั่วซี ทั้งหมดนี้เพื่อคุณ ฉันเตรียมไว้ให้คุณทุกวัน”……ยิ่งเธอคิดถึงเรื่องนี้มากเท่าไหร่ อวิ๋นรั่วซีก็ยิ่งรู้สึกเจ็บปวดในใจมากขึ้นเท่านั้นเป็นอย่างนี้ได้ยังไง?ทำไมจึงเป็นเช่นนี้?เธอไม่ยอมแพ้และตัดสินใจตามหา หลินโจวอีกครั้งอวิ๋นรั่วซี จึงส่งข้อความถึงหลินโจวอย่างรวดเร็วในอดีตทุกครั้งที่เธอส่งข้อความ หลินโจวเขาจะตอบกลับทันทีอวิ๋นรั่วซี รู้สึกว่าคราวนี้คงจะเหมือนเดิม
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 101
สีหน้าของสวี่เนี่ยนชูเปลี่ยนเป็นสีแดงอย่างเห็นได้ชัดมือของเธอสั่นเพราะความลนลาน จึงพูดออกมาโดยไม่รู้ตัว“……ไม่ใช่ซะหน่อย”ผู้ชายคนนี้ทำไมถึงเดาได้แม่นขนาดนี้?เธอยังไม่ได้ไปซื้อด้ายขนสัตว์เลย"ฮ่าฮ่า"หลินโจวยิ้ม หยิบถุงถักทอที่สวยงามถุงหนึ่งออกมาจากในโต๊ะ และยัดมันไว้ในอ้อมแขนของเธอ:“อ่ะให้ เตรียมไว้ให้เธอหมดแล้ว ถักดีๆล่ะ”บริเวณรอบมีผู้คนสัญจรไปมา ด้ายขนสัตว์ที่อยู่ข้างในแทบจะทะลักออกมาแล้วสวี่เนี่ยนชูรีบเอาหนังสือบังถุงเอาไว้:“รู้ รู้แล้ว”หลิวซื่อหมิงที่อยู่ข้างๆมีใบหน้าที่งุนงง:“เกิดอะไรขึ้น? ทั้งสองคนคุยอะไรกันอยู่เหรอ？ทำไมฉันถึงไม่เข้าใจเลยสักนิด”ในเวลานี้ เฉียนกั๋วกั่วก็รีบวิ่งมาจากด้านหน้า และขัดจังหวะการสงสัยของหลิวซื่อหมิง“พวกนายยังไม่ไปกันอีกเหรอ？ดีเหลือเกิน！”เธอรีบหยิบถุงขนมขนาดใหญ่ถุงหนึ่งออกมาจากกระเป๋า และแจกถุงใบเล็กให้แต่ละคน"การสอบในครั้งนี้ก้าวหน้ามาก แม่ของฉันให้ฉันมาขอบคุณพวกนาย รับเอาไป ไม่ต้องเกรงใจ "ตอนที่ส่งมันไปให้สวี่เนี่ยนชู เธอก็พบว่าสวี่เนี่ยนชูมองดูเธออย่างงุนงง และไม่ได้รับเอาไว้เฉียนกั๋วกั่วรู้สึกร้อนใจเล็กน้อย เธอหันศีรษะ
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 102
"....."เงินของผมถูกพี่ปล้นไปหมดแล้ว...ไม่ใช่สิ ถูกพี่ยืมไปแล้ว?แม้ว่าจะพร่ำบ่นแบบนี้ แต่หลิวซื่อหมิงก็ไม่ปฏิเสธและยอมรับเงื่อนไขของหลินโจวจอมเผด็จการอย่างมีความสุขหลินโจวเดินไปร้านโฆษณาที่อยู่ด้านข้าง และปรินต์ป้ายโฆษณาอันหนึ่งออกมาอย่างรวดเร็ว"ผลไม้ตักตระกูลหลิน ซื้อหนึ่งแถมลูกโป่งหนึ่งลูก ซื้อมากแถมมาก"เมื่อจัดเก็บทุกอย่างเสร็จแล้ว หลิวซื่อหมิงก็เป่าลูกโป่งไปแล้วยี่สิบกว่าลูกหลินโจวมัดลูกโป่งเอาไว้ด้วยกันอย่างพึงพอใจ แขวนไว้หน้าร้านแผงลอยของตนเอง และปรบมือ:“อืม ดูไปแล้วไม่เลวเลย งั้นก็เริ่มขายกันเถอะ！”ราคาผลไม้ ปี 2004 ไม่แพงนักแอปเปิ้ลและส้มเหล่านี้ห้าร้อยกรัมราคาเพียงห้าบาทเท่านั้นกล้วยและแก้วมังกรจะมีราคาแพงกว่าเล็กน้อยหลินโจวตั้งราคาผลไม้ตักไว้ที่สามสิบห้าบาทต่อห้าร้อยกรัม ต้นทุนของลูกโป่งหนึ่งลูกก็แค่ไม่กี่สตางค์เท่านั้น ดังนั้นจึงมั่นใจว่าจะได้กำไรและไม่ขาดทุนอย่างแน่นอนเมืองเจียงมีสถานที่เที่ยวเล่นไม่มากนักไทม์สแควร์เป็นอีกที่หนึ่ง ที่รายล้อมไปด้วยห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่ตรงไทม์สแควร์ยังมีเครื่องเล่นเล็กๆที่เด็กๆชื่นชอบมากมาย เช่น ม้าหมุน รถบั๊มเป็น
Latest chapter
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 140
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 139
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 138
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 137
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 136
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 135
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 134
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 133
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 132
