แชร์
บทที่ 93
บทที่เกี่ยวข้อง
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 94
แต่เขากลับกลืนมันทั้งเป็น“ หลินโจว คุณคิดว่าฉันน่ารำคาญหรือเปล่า?”ไม่มีเด็กเมืองไหนชอบฟังสิ่งนี้ความสุขและความทุกข์ของคนไม่เหมือนกันนี่แหละคือกฎเกณฑ์ที่สวี่เนี่ยนชูต้องเข้าใจหลินโจว ที่กำลังฟังเรื่องราวของเธออยู่ ส่ายหัวเขาเดินไปหาเธอโดยปล่อยให้เงาทับซ้อนกัน“ไม่ มันไม่น่ารำคาญ ฉันสนุกกับการฟังมัน”"ชอบ?"“การที่คุณเต็มใจบอกฉัน หมายความว่าคุณถือว่าฉันเป็นเพื่อน เพื่อนร่วมโต๊ะตัวน้อยและฉันมีความสุขมาก”สวี่เนี่ยนชูมองไปที่หลินโจวอย่างงุนงงภายใต้แสงไฟใบหน้าของเขาไม่ชัดเจนนักแต่สวี่เนี่ยนชูรู้สึกว่าหลินโจวไม่ได้โกหกเขาชอบมันมากสวี่เนี่ยนชู ยิ้มขณะที่เขามองดูมัน"ฉันก็มีความสุขมากเช่นกัน""ถ้าอย่างนั้นไปเรียนกันเถอะ""ได้สิ"ทั้งสองวิ่งอย่างมีความสุขไปยังศาลาในขณะที่กำลังวิ่ง สวี่เนี่ยนชูก็หยุดชั่วคราว:“อา หลินโจว มีคนอยู่ทางนั้น!”ในเวลาเดียวกัน หลินโจวก็เห็นศาลาหลังเล็กๆเด็กชายลุกขึ้นอย่างกระวนกระวายใจบดบังสายตาของหญิงสาวจากนั้นเขาก็มองดูพวกเขาอย่างดุเดือดเห็นได้ชัดว่าทั้งสองรบกวนความรู้สึกๆดีของพวกเขาท้ายที่สุดแล้วปากของเด็กผู้ชายก็บวมสวี่เนี่ย
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 95
“หลิน...หลินโจว?”สวี่เนี่ยนชู เรียกเขาด้วยความไม่น่าเชื่อไม่ว่าคำใดในสามคำนี้ก็เป็นคำที่อ่านได้ง่ายๆเป็นคำที่พูดกันทั่วๆไปในคำพูดแบบนี้คือสิ่งที่เด็กๆพูดกับพ่อแม่ก่อนที่กำลังจะไปโรงเรียนหรือเพื่อบอกลากับพ่อแม่เมื่อพิจารณาบริบทแล้วไม่มีปัญหาอะไรในการอ่าน ดังนั้นสวี่เนี่ยนชูจึงไม่ได้สนใจในตอนนี้แต่ถ้าหยิบขึ้นมาอ่าน...สวี่เนี่ยนชู เขาก็รู้ถึงความหมายของประโยคนี้หลินโจว...ตั้งใจเหรอ?“หือ เกิดอะไรขึ้น? ส่วนนี้ยากไหม ไม่แปลกใจเลยที่เมื่อกี้ฉันได้ยินไม่ชัด”น้ำเสียงของเขาจริงใจมาก และดวงตาของเขาไม่มีความประมาทเลยเป็นไปได้ไหมที่ฉันเข้าใจเขาผิด?เขาได้ยินไม่ชัดจริงเหรอ?เมื่อคิดถึงคะแนนภาษาอังกฤษที่ยุ่งเหยิง หลินโจว สวี่เนี่ยนชู ก็รู้สึกโล่งใจบางทีฉันอาจจะดูเขาผิดไปจริงๆเห็นได้ชัดว่า หลินโจว มาที่นี่เพื่อตั้งใจเรียน“ไม่ยาก ฉันจะอ่านให้ฟัง”“โอเค คุณอ่านแล้วฉันก็ตั้งใจฟัง”หลินโจว หลับตาลงสวี่เนี่ยนชูจ้องมองไปที่หนังสือเรียนถึงแม้ว่าฉันจะตัดสินใจอ่านหนังสือและแต่ฉันก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงยังสับสนอยู่เธอหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อระงับอารมณ์และตั้งสติเมื่อเปิดริมฝีปาก สวี
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 96
คนนี้ช่างหยิ่งผยองและน่าสะพรึงกลัว!เมื่อเทียบกับสวี่เนี่ยนชูของพวกเขา มันก็ตามหลังอยู่มากเขาจะคู่ควรกับหลินโจว ได้อย่างไร?ตอนนี้อวิ๋นรั่วซี ข้ามาแล้วและเธอเกือบจะเดาจุดประสงค์ของเธอได้แล้วฉันจะไม่ให้โอกาสเธอหลินโจวและสวี่เนี่ยนชู ไม่ชอบการเรียนที่ไม่ดีของเธอและเต็มใจที่จะพาเธอไปเรียนและช่วยเธอเตรียมบทเรียน ดังนั้นเธอจึงต้องช่วยพวกเขาเคลียร์สนามรบ“แล้วเขาไปไหนล่ะ?”"ฉันไม่รู้!""....."อวิ๋นรั่วซีเปิดปากของเธอ แต่ไม่มีคำพูดใดหลุดออกมาเธอมองไปรอบๆและพบว่าไม่เพียงแต่หลินโจว ท่านั้น แต่เพื่อนร่วมโต๊ะที่ธรรมดาที่สุดของเขาก็ไม่อยู่ที่นั่นด้วยว่ากันว่าหลินโจวเรียนรู้ได้ดีเพราะเพื่อนร่วมโต๊ะของเขาเมื่อคิดถึงสิ่งนี้อวิ๋นรั่วซีก็รู้สึกอึดอัดและอิจฉาขึ้นมาอย่างมาก“ผู้ชายอีกคนในกลุ่มของคุณอยู่ที่ไหน?”“แน่นอน ฉันไปเรียนกับหลินโจว ”“อะไรนะ พวกเขา... ด้วยกันเหรอ?”" แน่นอน เราอยู่กลุ่มเดียวกัน คนสวยของมหาวิทยาลัยยูนนาน ถ้าไม่มีอะไรทำก็ไปหาที่นั่งนั่งคนเดียว อย่ารอช้าอ่านหนังสือเลย หลิวซื่อหมิง และฉันเรียนไม่เก่งเราเลย เสียเวลาไม่ได้ "หลังจากพูดอย่างนั้น เฉียนกั๋วกั่วก็
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 97
ตลอดทั้งคืน ใบหน้าเล็กๆของสวี่เนี่ยนชูแดงก่ำแต่เธอยังคงอ่านข้อความอย่างระมัดระวังเมื่อการศึกษาด้วยตนเองสิ้นสุดลง เธอก็รีบเก็บหนังสือเรียนของเธอและวิ่งออกจากศาลาโดยไม่กล้ามองหลินโจวเลยด้วยซ้ำเธอจะหายใจไม่ออกถ้าเธออยู่กับหลินโจวอีกต่อไป“ฉัน ฉันง่วงแล้ว ฉันจะกลับหอพักก่อน”เมื่อ หลินโจวเงยหน้าขึ้นมองเธอก็วิ่งหนีไปไกลแล้ว“หืม? เพื่อนร่วมโต๊ะตัวน้อยรอก่อนแล้วฉันจะออกไปส่งคุณ…”“ไม่ต้องหรอก ฉันรู้ทางแล้ว”หลินโจว ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้เพื่อนร่วมโต๊ะตัวน้อยดื้อมาก ฉันควรทำอย่างไรดี?หลังจากเก็บข้าวของแล้ว หลินโจวก็เดินออกไปด้วยรอยยิ้มเมื่อเขามาถึงประตูโรงเรียน เขาเห็นอวิ๋นรั่วซีอยู่ข้างๆวันนี้เธอสวมชุดนักเรียนJK เผยให้เห็นน่องยาวของเธอในถุงเท้าสีเนื้อหนาและรองเท้าส้นสูงริมฝีปากบนคันธนูเป็นสีแดงเล็กน้อยและเธอก็ทาลิปสติก ซึ่งทำให้เธอดูโดดเด่นเป็นพิเศษภายใต้แสงไฟถนนแต่นี่ไม่ได้ทำให้หลินโจวตื่นตาตื่นใจเลย เขาเห็นเธอเพียงเพราะอวิ๋นรั่วซี หยุดเธอ"มีอะไรเหรอ?"“ไม่ ฉันได้ยินมาว่าคุณได้อันดับหนึ่งในวิชาคณิตศาสตร์และคะแนนรวมของคุณดีขึ้นมาก ฉันยังไม่ได้กล่าวแสดงความยินดีเลย”"
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 98
“เสวี่ยโจวกลับมาแล้วเหรอ พ่อของคุณบ้าไปแล้ว คุณไม่เห็นจำเป็นต้องไปสนใจเขาเลย”"ฮ่าฮ่า"หลินโจว อดไม่ได้ที่จะหัวเราะการรักษาในปัจจุบันของเขาเทียบได้กับการรักษาของจักรพรรดิ"มันไม่ปกติจริงๆ"“หือ? คุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไร... บ๊ะ บ๊ะ บ๊ะ ลืมไปเถอะ ฉันจะไม่พูดถึงคุณอีกต่อไปแล้ว วันนี้คุณใหญ่ที่สุดแล้ว เสียงหัวเราะ”“พ่อ นี่เป็นเพียงการทดสอบเล็กๆ น้อยๆ สำหรับฉันยังไม่ถึงการสอบเข้าวิทยาลัย”" ไม่เป็นไร ฉันเชื่อว่าลูกชายของฉันว่าถ้าตอนนี้เขาสอบเข้าได้ดีคะแนน เขาก็จะสอบเข้าวิทยาลัยได้ดีมากด้วย! ฉันจะพาเธอออกไปกินข้าวก่อน และอาหารจะดีกว่าวันนี้ "หลินฉางเจิงเจิ้นวางกระเป๋านักเรียนของหลินโจว: "คุณเล่นคนเดียวสักพักแล้วฉันจะช่วยป้าของคุณทำอาหาร""ดี."เมื่อรู้ว่าเขาไม่สามารถปฏิเสธได้ หลินโจว ก็ทำได้เพียงยอมรับมันอย่างเงียบๆหลังจากนั้นอีกสิบนาที อาหารทั้งหมดก็พร้อมหลินฉางเจิ้นวางอาหารลงบนโต๊ะอย่างมีความสุข:“เสวี่ยโจว มากินข้าวกันเถอะ!”หลินโจว นั่งลงที่โต๊ะอาหารหยิบตะเกียบขึ้นมาและเริ่มรับประทานอาหารบอกเลยว่าเมนูวันนี้อร่อยมากแต่หลังจากกัดไปได้สองสามคำ หลินโจว ก็วางตะเกียบลง
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 99
หลินโจวเปิดประตูและเห็นจอภาพบนโต๊ะของเขาบนพื้นคือโฮสต์ของคอมพิวเตอร์และสายเคเบิลเครือข่ายเชื่อมต่ออยู่หลินฉางเจิงซื้อคอมพิวเตอร์ให้ตัวเองเหรอ?หลินโจวปิดตาซึ่งมีความชื้นเล็กน้อยนี่คือของขวัญที่เขาอยากได้ตั้งแต่เขาเข้าโรงเรียนมัธยมตอนนั้นเขาเพิ่งเข้ามาเล่นอินเตอร์เน็ตและติดเกมเขาร้องไห้มาทั้งสัปดาห์อย่างไรก็ตาม หลินฉางเจิงไม่เห็นด้วยเขารู้นิสัยของหลินโจว เมื่อเขาไม่มีคอมพิวเตอร์เขามักจะนอนดึกและออกไปท่องอินเทอร์เน็ต ถ้ามีคอมพิวเตอร์ก็ไม่เป็นไรดังนั้นเขาจึงสัญญากับหลินโจว ว่าถ้าเขาสามารถสอบติดสี่สิบอันดับแรกในชั้นเรียนได้ เขาจะซื้อมันให้เขาจากมุมมองหลินโจว เรื่องนี้ทำให้เขาอับอายและมันก็น่าอึดอัดยิ่งกว่าการฆ่าเขาเสียอีกด้วยเหตุนี้ เขาจึงทะเลาะวิวาทครั้งใหญ่กับหลินฉางเจิงและไม่ได้พูดอะไรกับเขาเลยเป็นเวลาสองเดือนตั้งแต่นั้นมาพ่อก็หยุดตะโกนตอนนี้ เขาลืมเหตุการณ์เล็กๆ น้อยๆ นี้ในชีวิตก่อนหน้านี้แล้ว แต่เขาไม่คาดคิดว่าหลินฉางเจิงจะยังจำมันได้คอมพิวเตอร์เครื่องนี้ใช้เงินเดือนของหลินฉางเจิงก็อย่างน้อยสามเดือนหลินโจวถอนหายใจโยนกระเป๋านักเรียนที่เขานำมาไว้บนเตียงแล้วเปิ
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 100
อวิ๋นรั่วซีสวมชุดราตรีสีชมพูและนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์เธอทาไวน์รักษาโรคบนเท้าของเธอแต่เธอยังคงรู้สึกเจ็บปวดเล็กน้อยฉันวางแผนจะออนไลน์เพื่อหันเหความสนใจแต่ยิ่งฉันหันเหความสนใจมากเท่าไร ฉันก็ยิ่งรู้สึกไม่สบายใจมากขึ้นเท่านั้นอวิ๋นรั่วซีรู้สึกว่าเธอบ้าสิ่งเดียวที่เธอคิดได้คือหลินโจวหลินโจว ได้อันดับหนึ่งในการสอบหลินโจว ไม่สนใจเธอหลินโจว เรียนกับผู้หญิงคนอื่นหลินโจว มอบของขวัญให้ตัวเองหลินโจว กล่าวว่า " อวิ๋นรั่วซี ฉันชอบเธอ ได้โปรดมาเป็นแฟนฉันเถอะ"หลินโจว รออยู่ที่ประตูโรงเรียนทุกวันและรีบไปหาเธอเมื่อเห็นเธอ“ อวิ๋นรั่วซี ฉันจะพาคุณกลับบ้านไหม?”หลินโจว หยิบขนมกระต่ายขาวแล้วยื่นให้เธอ“ อวิ๋นรั่วซี ทั้งหมดนี้เพื่อคุณ ฉันเตรียมไว้ให้คุณทุกวัน”……ยิ่งเธอคิดถึงเรื่องนี้มากเท่าไหร่ อวิ๋นรั่วซีก็ยิ่งรู้สึกเจ็บปวดในใจมากขึ้นเท่านั้นเป็นอย่างนี้ได้ยังไง?ทำไมจึงเป็นเช่นนี้?เธอไม่ยอมแพ้และตัดสินใจตามหา หลินโจวอีกครั้งอวิ๋นรั่วซี จึงส่งข้อความถึงหลินโจวอย่างรวดเร็วในอดีตทุกครั้งที่เธอส่งข้อความ หลินโจวเขาจะตอบกลับทันทีอวิ๋นรั่วซี รู้สึกว่าคราวนี้คงจะเหมือนเดิม
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 101
สีหน้าของสวี่เนี่ยนชูเปลี่ยนเป็นสีแดงอย่างเห็นได้ชัดมือของเธอสั่นเพราะความลนลาน จึงพูดออกมาโดยไม่รู้ตัว“……ไม่ใช่ซะหน่อย”ผู้ชายคนนี้ทำไมถึงเดาได้แม่นขนาดนี้?เธอยังไม่ได้ไปซื้อด้ายขนสัตว์เลย"ฮ่าฮ่า"หลินโจวยิ้ม หยิบถุงถักทอที่สวยงามถุงหนึ่งออกมาจากในโต๊ะ และยัดมันไว้ในอ้อมแขนของเธอ:“อ่ะให้ เตรียมไว้ให้เธอหมดแล้ว ถักดีๆล่ะ”บริเวณรอบมีผู้คนสัญจรไปมา ด้ายขนสัตว์ที่อยู่ข้างในแทบจะทะลักออกมาแล้วสวี่เนี่ยนชูรีบเอาหนังสือบังถุงเอาไว้:“รู้ รู้แล้ว”หลิวซื่อหมิงที่อยู่ข้างๆมีใบหน้าที่งุนงง:“เกิดอะไรขึ้น? ทั้งสองคนคุยอะไรกันอยู่เหรอ？ทำไมฉันถึงไม่เข้าใจเลยสักนิด”ในเวลานี้ เฉียนกั๋วกั่วก็รีบวิ่งมาจากด้านหน้า และขัดจังหวะการสงสัยของหลิวซื่อหมิง“พวกนายยังไม่ไปกันอีกเหรอ？ดีเหลือเกิน！”เธอรีบหยิบถุงขนมขนาดใหญ่ถุงหนึ่งออกมาจากกระเป๋า และแจกถุงใบเล็กให้แต่ละคน"การสอบในครั้งนี้ก้าวหน้ามาก แม่ของฉันให้ฉันมาขอบคุณพวกนาย รับเอาไป ไม่ต้องเกรงใจ "ตอนที่ส่งมันไปให้สวี่เนี่ยนชู เธอก็พบว่าสวี่เนี่ยนชูมองดูเธออย่างงุนงง และไม่ได้รับเอาไว้เฉียนกั๋วกั่วรู้สึกร้อนใจเล็กน้อย เธอหันศีรษะ
บทล่าสุด
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 140
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 139
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 138
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 137
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 136
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 135
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 134
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 133
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 132
