ครอบครัวสุขสันต์ 2

ฟางเหนียงหลับตาลงอย่างเงียบงัน แม้วันนี้นางจะเหนื่อยมาทั้งวันแต่ก็ยังมีเรื่องให้ครุ่นคิดหลายอย่าง และคนที่อยู่ในห้วงคิดของนางตอนนี้คือฟางเหยียนอวี้ อาการบาดเจ็บของอีกฝ่ายต้องรักษาอย่างน้อยก็ครึ่งปีแต่หากใช้ยาเคมีที่นางมีเพียงไม่กี่เค่อก็หายแล้ว แต่นั่นหมายถึงนางต้องเปิดเผยความลับที่นางมี

ขอเวลานางได้พิสูจน์อะไรหลาย ๆ อย่างก่อนก็แล้วกัน และมันคงไม่สายไปหรอก ชีวิตมนุษย์ก็เช่นนี้ นางเองก็เห็นแก่ตัวไม่ต่างจากคนอื่นมากหรอก และอาจโหดเหี้ยมใจดำอำมหิตกว่าพวกเขาจะคิดถึง

นางเลิกคิดฟุ้งซ่านพร้อมเดิมลมปราณภายในร่าง ช้า ๆ เพราะตอนนี้นางมาถึงก้นขวดที่จะก้าวข้ามระดับกลางแล้ว แต่หากนางยิ่งแข็งแกร่งก็ยิ่งรู้สึกปลอดภัย นางเคยผ่านอันตรายมามากจึงเชื่อใจแค่ตนเองเท่านั้น...

ฟางเหนียงตื่นเช้าตามปกติ แต่วันนี้นางไม่ได้พาเจ้าก้อนแป้งน้อยไปนั่งออกกำลังกายด้วยเพราะเวลานี้มีหิมะตกลงมาจนลานบ้านขาวโพลน หิมะแรกของปีนี้ย่างก้าวมาแล้ว

นางให้เด็ก ๆ หัดเดินกำลังภายในอยู่ภายในห้องเพื่อปรับสภาพร่างกายให้ทนกับความเหน็บหนาวได้ แม้จะสอนให้เดินลมปราณ แต่ก็ยังเพิ่มเสื้อให้อีกหนึ่งชั้นเป็นเสื้อกันหนาวขนแกะชั้นดี แก้มอวบอ้ว