เข้าสู่ระบบแชร์
สีสันของชีวิตคู่ 3
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-03-23 11:00:20ทว่าคำพูดของพวกเขาทำให้ฟางเหนียงหรี่ตามอง ก่อนจะหยุดนิ่งตรงสตรีที่ฝั่งตรงข้ามนาง ร่างบอบบางดูน่าทะนุถนอม ใบหน้างดงามเผยรอยยิ้มอย่างเขินอายเล็กน้อย
“พี่อวี้ท่านจำข้าได้หรือไม่ เมื่อสี่ปีก่อนข้าเคยช่วยชีวิตท่าน พี่อวี้เคยบอกว่าจะตอบแทนข้าเมื่อมีโอกาส แต่วันนี้นับว่าเป็นวาสนา ข้ารู้แล้วว่าจะให้ท่านตอบแทนเช่นไร ง่ายเพียงนิดเดียวเพียงแค่พี่อวี้เขียนใบหย่าให้นาง จากนั้นข้าจะช่วยรักษาแขนของท่านให้กลับมามีความรู้สึกเช่นเดิมเจ้าค่ะ” เมื่อได้ยินเช่นนั้นฟางเหยียนอวี้กลับกำมือแน่นยิ่งกว่าเดิม ครั้งนั้นตอนถูกเกณฑ์ทหารไปเขายังไม่เก่งเรื่องการต่อสู้ เพียงแค่จับดาบก็รู้สึกสั่นแล้ว และตอนนั้นพวกเขาถูกส่งไปกำจัดโจรป่าแต่ด้วยพื้นที่ซับซ้อนอีกทั้งฝนตกหนักทำให้เขาพลาดพลั้งจนบาดเจ็บสาหัส แต่ได้นางช่วยเหลือก่อนที่เขาจะได้กลับไปรวมตัวกับกลุ่มทหารอีกครั้ง ไม่คิดว่าคำพูดของเขาในวันนั้นจะกลับมาทำร้ายเขาในวันนี้“ข้าตามหาท่านมาหลายปี ไม่คิดว่าเรายังมีบุพเพกัน” น้ำเสียงที่เอ่ยนั้นอ่อนหวาน ดวงตามีรอยยิ้มงดงามทว่าแต่ละคำกลับเหมือนเป็นคำสั่งที่ผ
บทที่เกี่ยวข้อง
เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน เปิดเผยความลับ 1
“ท่านพ่อเกิดอะไรขึ้น ท่านแม่เล่า”ฟางเหรินเอ่ยถามอย่างกังวล ก่อนที่คนน้องจะตะโกนลั่นพร้อมชี้นิ้วไปกลางลานบ้านอย่างตกอกตกใจ ตอนนี้มารดากำลังต่อสู้และมีคนคิดจะฟันมารดา!“นั่นท่านแม่นี่ขอรับ”“พวกเจ้าห้ามออกห่างจากพ่อ”“ท่านพ่อท่านบาดเจ็บ ใครทำร้ายท่านพ่อ พวกเขาใช่หรือไม่” ฟางเหรินเอ่ยถามเสียงเคร่งขรึมผิดกับร่างกายที่เล็กจ้อย หากสถานการณ์ไม่ผิดปกติฟางเหยียนอวี้อยากจับแก้มกลม ๆ เหมือนที่ฟางเหนียงทำบ้าง“พ่อไม่เป็นไรอย่าห่างพ่อ”ฟางเหยียนอวี้เอ่ยบอกก่อนจะเร่งรีบกลับไปยังห้องนอนของตัวเอง ซึ่งมีกระบี่ดาบเล่มหนึ่งแขวนอยู่บนนั้น ฟางเหนียงบอกว่าเป็นความชอบของนางจึงตกแต่งห้องของเขาเช่นนั้น แต่เวลานี้มันมีประโยชน์เมื่อได้ดาบเขาก็เร่งรีบออกมาดูภรรยา อยากจะเข้าไปช่วยนางแต่ขณะเดียวกันก็ไม่อาจทิ้งลูกชายไปด้วย ใบหน้าจึงเคร่งขรึมมากขึ้น“เดี๋ยวพวกเจ้าจะไปไหน”ฟางเหนียงร้องถามอย่างตกใจเมื่อร่างเล็ก ๆ กำลังพุ่งเข้าหามารดาที่ยังอยู่ระหว่า
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-23เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน เปิดเผยความลับ 2
ทันที่ได้คำสั่งไป๋เสวี่ยหลานชายหนุ่มอีกสามคนที่ถูกเสิ่น-หนานขัดขวางก็เปลี่ยนเป้าหมายไปยังสตรีร่างบางตรงหน้าอย่างพร้อมเพรียงกัน“อยู่ที่นี่ข้าจะไปช่วยแม่เจ้า!”ฟางเหยียนอวี้สบตากับเสิ่นหนานที่พยักหน้ายอมรับว่าจะดูแลเด็กน้อยให้ ที่เขายอมเชื่อใจเพราะอย่างน้อยก็เคยอยู่ในสนามรบด้วยกันมา และเมื่อครู่นี้เสิ่นหนานก็ออกมือช่วยเหลือบุตรชายของเขา แม้จะยังกังวลแต่ก็ไม่อาจให้ภรรยาต่อสู้กับศัตรูพร้อมกันอีกสามคนได้ร่างสูงพุ่งเข้าไปหาภรรยาสาวที่กำลังรับมือกับอีกสามคนอย่างว่องไว แม้จะเหลือเพียงมือเดียวแต่ประสบการณ์หลายปีที่ผ่านมาไม่ได้เป็นอุปสรรคขวางกั้นดาบในมือฟาดฟันชายหนุ่มอย่างคล่องแคล่ว เขาเข้าไปร่วมวงจนสามารถดึงศัตรูออกมาได้หนึ่งคน เพราะว่าพวกเขามีวรยุทธ์แม้จะยังอ่อนด้อยแต่ก็มีความสามารถจัดการชาวบ้านธรรมดาได้อย่างง่ายดายเพียงแต่ฟางเหยียนอวี้มิใช่ชาวบ้านธรรมดา เขาเป็นทหารที่ผ่านความตายมาหลายครั้งแต่ละครั้งที่ลงจึงดุดันและหมายเอาชีวิต หากฆ่าชาวบ้านธรรมดาอาจมีความผิด แต่หากกับชาวยุทธ์นั้นกลับไม่ผิดกฎหมายเขาจึงไม่ละเว้นจุ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-23เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน เปิดเผยความลับ 3
“ข้าไม่รู้ว่าท่านแม่ทัพบอกอะไรแก่ท่านมาบ้าง แต่ฝากคำพูดไปบอกท่านแม่ด้วยว่า”ฟางเหยียนอวี้เอ่ยด้วยน้ำเสียงหนักแน่นและแฝงไว้ด้วยความเย็นชา“หลานชายคนนั้นตายไปแล้ว ตายตั้งแต่ยี่สิบสามปีก่อนแล้ว และหวังว่าจะไม่มีเหตุการณ์เช่นนี้อีก หากอยากชดใช้กับสิ่งที่ผ่านมา” ฟางเหยียนอวี้พูดยาวเหยียดแต่กลับเต็มไปด้วยเหยียดหยามและหมิ่นแคลน“ปล่อยให้พวกข้าใช้ชีวิตแบบชาวบ้านธรรมดาเถอะ”เสิ่นหนานได้ฟังทีแรกกลับรู้สึกสับสน มองร่างสูงที่สง่างามเกินกว่าชาวบ้านธรรมดาทั่วไปด้วยดวงตาสั่นไหว ยิ่งคำพูดนี้ยิ่งฟังยิ่งรู้สึกหัวใจเต้นแรง เขาไม่รู้เหตุผลที่แม่ทัพส่งเขามาแต่เมื่อได้ยินสิ่งที่ฟางเหยียนอวี้ฝากคำพูดไป กลับรู้สึกว่าตนเองรับรู้ความลับที่ดำมืดของท่านแม่ทัพเสียแล้ว“ได้ แต่ศพพวกนี้”“ข้าจะจัดการเอง ท่านไปเถอะเจ้าค่ะ”ฟางเหนียงกลับออกมาอีกครั้ง เพราะเรื่องนี้โหดร้ายเกินไปสำหรับเด็ก ๆ นางจึงแสร้งอุ้มเด็กน้อยเข้าบ้านแต่แท้จริงนำไปไว้ในมิติและบอกให้ไปเล่นน้ำกัน นั่นทำให้เด็ก ๆ หลงล
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-23เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน เปิดเผยความลับ 4
ฟางเหยียนอวี้มองร่างบอบบางเข้าไปในห้องพร้อมกลับออกมาด้วยขวดหน้าตาประหลาด อีกทั้งมีสีสันอย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน ความจริงเขามีเรื่องอยากถามมากมายแต่ไม่รู้ว่าจะเริ่มที่ตรงไหน เพราะอย่างไรคนตรงหน้านี้ก็คือคนที่ทำให้หัวใจเขาอบอุ่น นางอยู่เคียงข้างเขาและไม่เคยตำหนิดูถูกที่เขาพิการเลยแม้แต่น้อย แม้นางจะเป็นปีศาจจิ้งจอกเขาก็ไม่หวาดหวั่น มีเพียงแต่จะกลัวว่าเขาจะมีน้ำหนักในใจของนางแล้ว“ท่านพี่ถอดเสื้อออกก่อนเจ้าค่ะ”ดวงตาคู่คมมองภรรยาสาวอย่างไม่เข้าใจ แต่กลับทำตามคำสั่งนางอย่างว่าง่าย เหมือนกับว่าการตามใจนางคือความสุขของเขาแม้นางไม่ได้ยิ้มอ่อนโยนเช่นเดิมแต่กลับให้ความรู้สึกใกล้ชิดยิ่งกว่าเดิม ฟางเหยียนอวี้ยังมองสบกับดวงตางดงามนั้นอย่างไม่ละสายตาฟางเหนียงวางยาของเหล่าพวกคนมีพลังพิเศษบนโต๊ะ ก่อนจะสบดวงตาคู่คมที่มองนางอยู่ก่อนแล้ว นางรู้สึกเก้อเขินเล็กน้อย เพราะสายตาของฟางเหยียนอวี้เวลานี้ให้ความรู้สึกวาบหวามยิ่งกว่าเดิม ไม่มีความกลัวหรือหวาดระแวงแม้แต่น้อย“ท่านไม่กลัวข้าบ้างหรือเจ้าคะ”ฟางเหนียงรับเสื้อมา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-24เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน ความอบอุ่นที่เฝ้ารอ 1
“ข้ารู้” ฟางเหยียนอวี้ตอบรับ พร้อมกอดร่างบอบบางไว้แน่นขึ้น ดวงตาคมสบกับดวงตางดงามเหมือนดวงดาวนิ่งๆ รอฟังอย่างตั้งใจ เพราะเขาเองก็สงสัยมานานแล้ว ฟางเหนียงคนนั้นไม่แม้แต่จะเรียกเขาว่าท่านพี่ด้วยซ้ำไปและยังไม่เคยพูดดีกับเขาแม้แต่ประโยคเดียว ที่สำคัญนางไม่มีกลิ่นอายแข็งแกร่งและอ่อนโยนเช่นนี้ คนในอ้อมกอดเขานั้นมีกลิ่นอายที่ให้ความรู้สึกอันตราย ขณะเดียวกันมันก็อ่อนโยนจนล่อลวงให้เขาหลงเข้าไปอย่างเต็มใจ ความใจดีและความอบอุ่นเช่นนี้เป็นสิ่งที่เขาใฝ่หามานานแล้ว ในเมื่อคนตรงหน้ายอมมอบความอบอุ่นเช่นนี้เขาก็ยินยอมให้นางหลอกอย่างเต็มใจ หลายเดือนมานี้แม้จะสงสัยแต่ก็ไม่เคยถาม แต่ก็หวังว่าสักวันหนึ่งนางจะบอกเล่าเรื่องราวให้เขาฟังด้วยความเต็มใจ “ความจริงข้าไม่ใช่คนโลกนี้ โลกที่ข้าอยู่นั้นเต็มไปด้วยสิ่งเลวร้าย เพราะมนุษย์ที่คิดว่าตนเองจะสร้างสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งได้ สุดท้ายโลกก็ตกอยู่ความโกลาหล มนุษย์กลายเป็นซากศพเดินได้กัดกินมนุษย์ที่ยังมีเลือดเนื้อ มันเรียกว่าวันสิ้นโลกวันจุดจบของมนุษย์ชาติ และเป็นโลกที่ใกล้จะล่มสลาย” ฟางเหนียงเอ่ยบอกเรื่องราวของตัวเองอย่างช้า ๆ หวังว่าคนตรงหน้าจะเข้าใจที่มา “
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-24เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน ความอบอุ่นที่เฝ้ารอ 2
“ไม่ว่าท่านจะเลือกเส้นทางไหน ข้ากับลูกก็พร้อมเดินไปกับท่านพี่เจ้าค่ะ” ฟางเหนียงเอ่ยบอกความตั้งใจของตนเอง ขณะมองสบกับดวงตาคู่คมที่มองนางด้วยสายตาร้อนแรงจนหน้าร้อนผ่าว “เรา...เรามามีลูกด้วยกันอีกคนได้หรือไม่” ฟางเหยียนอวี้กลับมาโอบกอดคนในอ้อมแขนอีกครั้ง พร้อมเอ่ยถามคำถามที่ทำให้คนฟังใจสั่น หน้าแดงระเรื่ออย่างเก้อเขิน “ข้าอยากได้ลูกสาวเจ้าค่ะ” ฟางเหนียงแม้จะเขินอายแต่กลับไม่เสียอาการ นางยกแขนโอบกอดรอบคอของคนตรงหน้าแล้วเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้มกว้าง เมื่อคิดว่าพวกเขาจะมีลูกสาวตัวน้อยๆ เพิ่มมาอีกคน เมื่อภรรยาสาวเปิดโอกาสให้ขนาดนี้ฟางเหยียนอวี้กลับไม่รอช้าที่จะก้มลงจูบริมฝีปากช่างยั่วนั้นอย่างเอ็นดู ทว่าบ้านหลังนี้เขาไม่รู้ว่าห้องนอนอยู่ที่ไหน อีกทั้งเป็นตอนกลางวันทำให้คนโบราณหน้าบางทำได้แค่จูบมัดจำไว้เท่านั้น ซึ่งฟางเหนียงก็หัวเราะออกมาอย่างมีความสุข โลกของนางไม่มีกฎอะไรว่าต้องนอนด้วยกันกลางวันหรือกลางคืน แค่เพียงจุดไฟติดพวกเขาก็ยินดีร่วมผสานกันเป็นหนึ่งเดียวกันแล้ว นางเองก็เป็นเช่นนั้น เมื่อโอกาสมาถึงขนาดนี้นางจะปล่อยไปได้อย่างไร ฟางเหนียงลากร่างสูงไปยังห้องนอนซึ่งอยู่ทางขวามือ ก่อนจะเป็
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-24เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน ความอบอุ่นที่เฝ้ารอ 3
“พวกเขามีลูกด้วยกันหรือไม่” “มีขอรับท่านแม่ทัพ เป็นเด็กผู้ชายฝาแฝด พวกเขาไม่ธรรมดาไม่รู้ว่าแม่นางคนนั้นเลี้ยงดูอย่างไร แต่พวกเขามีวรยุทธ์อายุเพียงสามสี่ขวบ แต่กล้าที่จะปกป้องบิดาตัวเองขอรับ” เสิ่นหนานเอ่ยรายงานท่านแม่ทัพเหยียนชุน น้ำเสียงมีความชื่นชมเป็นอย่างมาก อายุยังน้อยแต่กลับเก่งกาจยิ่ง หากโตขึ้นไปคงจะอยู่เหนือผู้คน “ดีจริงๆ” เหยียนอวี้เอ่ยตอบดวงตาเป็นประกาย เมื่อนึกเหลนตัวน้อยที่ไม่แม้แต่จะได้พบหน้า และพวกเขาก็คงไม่รู้ว่ายังมีท่านตาทวดคนนี้อยู่ น่าเสียดายจริง ๆ “รีบไปจัดการเถอะ ให้พวกเขาใช้ชีวิตอย่างนั้นจนพอใจ สักวันหนึ่งหากมีวาสนาต่อกันพวกเขาต้องกลับมา” แม่ทัพเหยียนชุนเอ่ยบอก ความจริงอยากจะรับพวกเขากลับมา แต่เมื่อเหยียนอวี้เลือกเดินเส้นทางนี้เขาก็พร้อมที่จะยอมรับการตัดสินใจของอีกฝ่าย “ขอรับ” เสิ่นหนานรับคำก่อนจะเร่งรีบออกไป เมื่อพ้นหลังทหารคนสนิทแล้วได้แต่ถอนหายใจอย่างนึกเสียดายอีกครั้ง เสิ่นหนานมาอยู่กองทัพเขาหลังจากเรื่องราวจบลงไปนานห้าปีแล้ว ทำให้อีกฝ่ายไม่รู้ และเรื่องนี้ก็เป็นความลับมาหลายปี แต่คนฉลาดอย่างเสิ่นหนานคงจะคาดเดาได้ “ส่งคนไปอารักขาพวกเขาเงียบๆ อย่าให้เ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-24เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน ฝึกปราณปกป้องครอบครัว 1
“ดีแล้ว ไม่ต้องให้นางรู้เรื่องฟางเหยียนอวี้” “ทำไมขอรับฮองเฮาทรงทุกข์ใจมาหลายปีแล้ว หากพระนางได้รับข่าวพระนางก็ต้องดีใจมาก ๆ ขอรับ” หมิงเย่วเอ่ยถามและไม่เห็นด้วย และเขาก็หวังว่าเรื่องนี้จะทำให้ฮองเฮายอมให้อภัยเขาบ้าง ทว่าดวงตาคู่คมมองมาราวกับล่วงรู้ความคิดของเขาทุกอย่างทำให้เม้มปากแน่นก้มหน้าลงต่ำ “ข้ารู้ว่าเจ้าต้องการให้ฮองเฮาอภัยให้เจ้า แต่จะมีประโยชน์อะไรในเมื่อนางเลือกเองแล้ว อีกอย่างฟางเหยียนอวี้ต้องการใช้ชีวิตสามัญชนธรรมดา เพราะฉะนั้นเราควรเคารพการตัดสินใจของเขา” เหยียนชุนกล่าวถ้อยคำหนักแน่นและจริงจัง ดวงตาคู่คมมองรองแม่ทัพเย่วที่อะไรก็ดีหมด แต่กลับมาใจอ่อนเกี่ยวกับฮองเฮา แม้จะเคยเป็นคนรักกันแต่แล้วอย่างไร ในเมื่อทุกอย่างไม่อาจเป็นไปได้ สมรสราชทานใครบ้างที่ขัดขืนได้ ฟางเหยียนอวี้เลือกเช่นนั้นอาจเป็นผลดีกับเขาก็ได้ “ฟางเหยียนอวี้บอกท่านแม่ทัพเช่นนั้นหรือขอรับ” เย่วหมิงเอ่ยถามอย่างไม่อยากเชื่อ ใครบ้างไม่อยากมียศถาบรรดาศักดิ์ และชื่อเสียงเงินทอง เพราะตลอดเวลาที่ฟางเหยียนอวี้อยู่ที่กองทัพก็พยายามทำความดีจนเลื่อนตำแหน่ง แต่เวลานี้รู้ว่าตนเองเป็นถึงองค์ชายห้าจะไม่อยากกลับทวงสิทธ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-24
บทล่าสุด
เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน คลื่นใต้น้ำ 2
"ไปไหน""สถานที่ล่าสัตว์วันนั้น"ถ้าเป็นเรื่องนี้ละก็นางไม่ปฏิเสธแน่อยู่แล้ว"เอาสิ"การล่าสัตว์ขององค์ชายรองกับองค์ชายรัชทายาทนั้นเกิดขึ้นระหว่างเสด็จเยี่ยมราษฎร ระหว่างรับเรื่องร้องทุกข์ของชาวบ้าน วันหนึ่งพวกเขาก็ชวนกันไปล่าสัตว์ฆ่าเวลาป่านนี้อยู่ระหว่างเมืองหลวงกับเมืองเหวินทางตะวันออก ป่าหนาทึบเป็นอันดับสองจากป่ารอบเมืองทั้งหมดหลี่เจิ้นหัวออกมากับนางสองคน ครั้งนี้พวกเขาไม่ได้ใช้รถม้าหรือพาหนะใดเพราะไม่อยากสะดุดตา แม้จะมีคนเชื่อว่าเป็นฝีมือองค์ชายรองแต่พระองค์ยืนกรานว่าไม่รู้เรื่อง หากอยากให้คนร้ายดิ้นไม่หลุดก็ต้องหาหลักฐานมาให้ได้"เจ้าคิดไว้ในใจแล้วหรือยัง!""เรื่องอะไร!" เขาตะโกนถามกลับ การวิ่งฝ่าสายลมทำให้พวกเขาไม่ค่อยได้ยินเสียงกันและกัน"จะสืบอย่างไร…" พูดได้ไม่ถึงครึ่งประโยคฉินหลิวซีก็ส่ายหน้า ทำมือเป็นสัญญาได้ไปคุยกันหลังถึงที่หมาย คุยกันตอนนี้ให้ตายอย่างไรก็ไม่รู้เรื่องเดินทางกันอยู่นานในที่สุดก็ถึงป่าระหว่างสองเมืองเสียที พวกเขาตามร่องรอยมาถึงจุดเกิดเหตุ ทั้งรอยเท้าและของตกหายไม่เหลืออะไรแล้ว แต่ก
เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน คลื่นใต้น้ำ 1
โจวเมิ่งอิ๋งคร่ำครวญถึงความน่าสงสารราวโชคชะตากลั่นแกล้งของบุตรสาว ไม่มีแก่ใจมารับรองแขกด้วยตัวเองด้วยซ้ำ ดีที่มีอนุคนสนิทอยู่ข้างกายคอยปลอบใจฟังจากน้ำเสียงคงทุกข์ใจเหลือประมาณ หลี่เจิ้นหัวรู้เรื่องที่ตัวเองสามารถทำได้แล้ว"ทีนี้ข้าจะลงมืออย่างไรดีนะ…"บรรยากาศในห้องค่อนข้างอับชื้น พี่หญิงต้อนรับนางเป็นอย่างดีแม้จะหน้าซีดเซียวกว่าปกติก็ตาม"เป็นอย่างไรบ้างเจ้าคะ พี่หญิงดูผอมลงไปหรือไม่ กินข้าวไม่อร่อยอย่างนั้นหรือ""อยากที่เจ้าเห็น ก็ไม่ค่อยดีเท่าไร แต่ข้าเป็นผู้บริสุทธิ์ดังนั้นเลยเชื่อว่าอีกไม่นานคงดีขึ้น"แต่ดูเหมือนความเชื่อของนางจะทรยศนางทีละนิด แต่ละวันที่ผ่านไปขื่นขมนักสีหน้าของหลี่เมิ่งเหยาอิดโรยเหมือนคนไม่ได้นอน ถึงจะบอกว่าตนเป็นผู้บริสุทธิ์อย่างไร แต่สถานการณ์แบบนี้คงยิ้มไม่ออก"เรื่องนี้จัดการไม่ได้ง่าย ๆ แต่หากต้องการให้ข้าช่วยเหลืออะไรพี่หญิงอย่าได้เกรงใจนะเจ้าคะ""ฉินหลิวซี ถ้าซาบซึ้งน้ำใจเจ้าจริง ๆ" หลี่เมิ่งเหยาน้ำตารื้น พอรู้ว่านางอาจต้องโทษเหล่ามิตรสหายก็พากันหนีหน้า ส่วนหนึ่งก็คงเพราะคำสั่งของบิดามารดามิให้มาข้อง
เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน เป็นที่จับตามอง 2
เหตุการณ์นี้ทั้งสองนัดแนะกันเองโดยไม่ได้บอกผู้ติดตามพวกเขาจึงไม่ได้ถูกลงโทษที่ละเลยหน้าที่ และโชคดีที่แม่ทัพหลี่ซึ่งเดินทางไปด้วยมาช่วยไว้ทันด้วยเหตุนี้จึงบังเกิดความสงสัยขึ้นในหมู่ชาวเมือง ว่าเป็นฉากที่ถูกจัดไว้หรือเปล่า"เพราะอย่างนี้จึงไม่มีใครสนใจเจ้าของร้านเครื่องประทินโฉมแล้วสินะ…"เรื่องนี้มันเป็นเรื่องใหญ่กว่าเห็น ๆ ก็ดี เพราะข้าก็ไม่ได้อยากเป็นจุดสนใจมากนักในตอนนี้ แต่เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับสกุลหลี่ ยังวางใจไม่ได้"ต้องไปหาเจิ้นหัวหน่อยแล้ว"ฉินหลิวซีไปที่หอกระจายข่าวแล้วก็ต้องประหลาดใจเมื่อการรักษาความปลอดภัยเข้มงวดขึ้นกว่าปกติ นางรู้แล้วว่ามีเรื่องไม่ชอบมาพากลเกิดขึ้น แต่ไม่นึกว่าจะส่งผลกระทบถึงสกุลหลี่มากกว่าที่คิด"เพราะพี่หญิงเป็นพระคู่หมั้นขององค์ชายรัชทายาทอย่างนั้นหรือ…?"หรือจะไม่ใช่กันนะคุยกับตัวเองยังไม่จบก็พบว่ายืนอยู่หน้าห้องทำงานของหลี่เจิ้นหัวเสียแล้ว นางเคาะประตูสองครั้งอีกฝั่งก็เอ่ยอนุญาต"หลิวซี~" พอเห็นหน้านางอีกคนก็โอดครวญเสียงอ่อนอย่างน่าสงสาร ท่ามกลางม้วนกระดาษสู่ท่วมหัว"ดูเหมือนเจ้าจะมี
เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน เป็นที่จับตามอง 1
ร้านที่ไม่มีใครรู้ที่มาแน่ชัด รู้แต่ว่าสกุลหลี่เป็นผู้จัดจำหน่ายให้เสมือนคนกลางหลี่ซีเหยาเหยียดยิ้มนึกอยากขัน สินค้านี้มีอยู่ในร้านของบ้านอยู่แล้ว นางเป็นผู้เอามาให้เช่นนี้ช่างน่าขายหน้าจริง ๆ ช่างไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลยหากสังเกตและไตร่ตรองดูสักนิดจะรู้ว่าบรรจุภัณฑ์นี้ไม่ได้วางขายในปัจจุบัน มันเป็นตลับแบบใหม่ที่ยังไม่ได้วางหน้าร้านที่ไหน"นี่เป็น…สินค้าจากร้านของข้าเอง เป็นกระปุกชาดและตลับแป้งลายใหม่ที่ยังไม่ได้วางจำหน่ายที่ไหน ข้ามอบมันให้พี่หญิงเป็นคนแรก"ทันทีที่ฉินหลิวซีพูดจบเสียงฮือฮาก็ดังขึ้นอย่างไม่ขาดสาย"เป็นไปไม่ได้ สามัญชนชั้นต่ำอย่างเจ้าจะเป็นเจ้าของสิ่งนี้ได้อย่างไร อย่ามาแอบอ้างนะ เจ้าต้องไปแอบซื้อที่ไหนมาแน่ ๆ แล้วไปแอบเปลี่ยนตลับทีหลังใช่ไหมล่ะ" หลี่ซีเหยาอย่างไม่ยอม นางเริ่มเสียงดังขึ้นเรื่อย ๆ จนมารดาที่เป็นอนุสั่งให้สาวใช้มาพาตัวออกไปเพราะเริ่มจะทำขายหน้า อีกทั้งแม่ทัพยังมองนางด้วยแววตากรุ่นโกรธอีกด้วย หากไม่รีบจัดการนางก็จะโดนลงโทษหลังจบงานนี้แน่สถานการณ์สงบลงแต่เรื่องของฉินหลิวซียังเป็นที่พูดถึงตัวตนของเจ้าขอ
เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน งานวันเกิดพี่หญิงใหญ่ 2
"บุตรสาวคนเล็กของข้าอยู่ในวัยไล่เลี่ยกับคุณชายหลี่ เรียนรู้งานฝีมือตั้งแต่ยังเล็กจนชำนาญ พิณ หมาก อักษร ล้วนเป็นเลิศ…"เซียนโอสถน้อยรู้สึกกระดากใจเกินจะฟังจึงเดินหนีออกมา รู้หรอกว่าหลี่เจิ้นหัวคงไม่เอาด้วยแต่นางก็ไม่ชอบใจอยู่ดีถึงจะไม่พอใจแต่ถ้านางโวยวายหรืออาละวาดขึ้นมาเพราะเรื่องนี้ รังแต่จะสร้างความไม่พอใจให้ฮูหยินท่านที่มีต่อนางเพิ่มมากขึ้นฉินหลิวซีกลับมานั่งที่โต๊ะ น้าหญิงกับน้าเขยทำตัวไม่ถูกกับงานเช่นนี้จึงเลือกโต๊ะที่ไม่ค่อยโดดเด่น นางเข้าใจว่าทั้งสองคงอึดอัดจึงไม่ห้าม แต่ว่านางร่วมโต๊ะด้วยไม่ได้ ในบัตรเชิญบอกไว้ว่าให้นางนั่งร่วมโต๊ะกับเจ้าของงานโคมไฟแดงประดับต้นไม้สว่างวาบขึ้นจากเดิมพร้อม ๆ กัน ทุกคนพร้อมใจกันหันไปมองหน้าเรือนรับรองที่มีทางเดินหินอ่อนทอดยาวออกมาถึงสวน ฉินหลิวซีเห็นหลี่เมิ่งเหยาออกมาแล้วจึงขอตัวท่านหญิงหลี่ออกมาพร้อมกับสหายท่านหญิงคนอื่น ๆ ฉินหลิวซีรู้สึกคุ้นหน้าพวกนางเกือบทุกคนเพราะเคยเจอกันมาก่อนแล้ว นางรู้สึกสบายใจขึ้นเล็กน้อย ถ้าได้ร่วมโต๊ะกับคนที่คุ้นเคยกันมันดีต่อความรู้สึกนางมากกว่าที่ต้องร่วมโต๊ะกับคนแ
เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน งานวันเกิดพี่หญิงใหญ่ 1
"จริงสิ พี่หญิงเชิญเจ้าไปงานเลี้ยงวันคล้ายวันเกิดของนาง เจ้าพอจะมีเวลาหรือไม่""งานวันคล้ายวันเกิดของพี่หญิงหรือ ต่อให้ข้าไม่ว่างก็จะไปแน่"ฉินหลิวซีได้รับความช่วยเหลือจากพี่หญิงของหลี่เจิ้นหัวมาไม่น้อย แค่ไปร่วมงานแค่นี้ทำไมนางจะทำไม่ได้แล้ว"ถ้าพี่หญิงได้ยินคงดีใจ""งานเริ่มวันไหน""วันมะรืนปลายยามโหย่ว นี่บัตรเชิญของเจ้า น้าหญิงกับน้าเขยเจ้าสามารถมาเข้าร่วมในฐานะผู้ติดตามได้""นางคงตื่นเต้น"ฉินหลิวซีคิดภาพออกเลยว่าชิวหลานจะพูดอะไรหรือแสดงท่าทีประมาณไหนหลังจากได้ยินเรื่องนี้ น้าหญิงของนางร่าเริงมากตั้งแต่มาเมืองหลวง คุ้มค่าแล้วที่พาทั้งคู่มาเปิดหูเปิดตาฉินหลิวซีตั้งใจสร้างชื่อเสียงและตัวตนของตนเอาไว้ที่นี่ ในอนาคตไม่รู้ว่าลูกหลานสกุลชิวกับท่านพ่อท่านแม่จะย้ายมาที่เมืองหลวงหรือไม่ แต่หากพวกเขามาสิ่งที่นางสร้างไว้จะต้องเป็นประโยชน์แน่"ข้าเองก็ตั้งตารอวันนั้น"หลี่เจิ้นหัวมองนาง สายตาแสดงความรู้สึกอย่างไม่ปิดบัง หญิงสาวไม่รู้ว่าคนตรงหน้าเฝ้ารออะไร แต่แววตาของเขานั้นทำให้นางอยากสร้างความประทับใจที่จะได้พบกันยามค่ำคืนให้พิเศษขึ
เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน เปิดกิจการร้านค้าในเมืองหลวง 2
"ที่นี่ยอดเยี่ยมไปเลย""ดีใจที่เจ้าชอบ นี่ใบเสนอราคาที่เถ้าแก่คนก่อนเขียนมา"นางกวาดสายตาอ่านดูแล้วก็พยักหน้า "รับได้ แต่ทำไมถึงปล่อยขายล่ะ ทำเลดีมากไม่ใช่หรือ""เขาจะย้ายไปอยู่เมืองอื่นกับหลานชาย กิจการนี้ไม่มีคนสานต่อแล้วเจ้าตัวก็ไม่อยากเดินทางมาเก็บค่าเช่าทุกเดือนด้วย""เข้าใจล่ะ แต่เจ้าเอามันมาได้อย่างไร ร้านทำเลดีแบบนี้ต้องมีคนแย่งกันประมูลมากมายแน่ คงไม่ใช่ว่าเจ้าแอบสนับสนุนเงินเพิ่มให้ข้าหรอกนะ"พอเห็นนางมองตาขวางเขาก็รีบปฏิเสธ"เปล่า ๆ เถ้าแก่เป็นคนรู้จักของข้า เคยมีบุญคุณต่อกันนิดหน่อยเท่านั้น ข้ามาขอร้องให้เขาช่วยหาเพราะเส้นสายก็ไม่น้อย แล้วเขาก็เสนอร้านที่นี่มา ซึ่งก็เป็นร้านของตัวเองนั่นแหละ"ฉินหลิวซีเคยสำรวจราคาตลาดมาบ้างแล้ว ที่นี่ก็ให้ราคาที่ถูกมากกว่าที่อื่นจริง ๆเมื่อได้คำตอบที่พอใจนางก็ไม่ถามอะไรเขาอีกก่อนจะหมดวันพวกเขาไปยังที่ตั้งโกดัง มันเป็นโรงเก็บไม้เก่าที่เลิกกิจการไปแล้ว อายุการใช้งานก็ยังไม่มาก ไม่ถึงกับต้องซ่อมแซมแค่ปัดฝุ่นนิดหน่อยก็ใช้ได้ฉินหลิวซีจะเริ่มทยอยขนของย้ายไปที่คฤหาสน์วันพรุ่งนี้
เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน เปิดกิจการร้านค้าในเมืองหลวง 1
"ช่างเถอะเจ้าค่ะท่านน้า เราคงจะเจอแบบนี้อีกบ่อยเลยล่ะ ถึงจะน่าหงุดหงิดไปบ้าง แต่คนที่หน้าคบหาและเป็นมิตรยังมีอีกมาก"หลังจากกินอาหารเสร็จแล้ว ฉินหลิวซีก็ให้พวกสาวใช้ไปเดินสำรวจในเมืองโดยให้ไปกันเป็นกลุ่ม ห้ามแยกไปคนเดียวเพราะต่อให้เป็นเมืองหลวงก็ใช่ว่าจะปลอดภัย ที่สำคัญคือห้ามก่อเรื่องเป็นอันขาดหลังจากพวกเขาแยกย้ายกันไปแล้ว นางที่กำลังจะขึ้นไปพักบนห้องก็ถูกเรียกเอาไว้"หลิวซี!""เจิ้นหัว?" นางหันหลังมาเห็นก็รู้แล้วว่าเป็นใคร อีกฝ่ายวิ่งมาหาจากแยกด้านหน้าของถนน ทำหญิงสาวเอ่ยชื่อของเขาด้วยความประหลาดใจวิ่งมาแบบนั้นจะหายใจทันไหมนี่"ดูจากสีหน้าคงไม่ใช่เรื่องฉุกเฉินอะไรหรอก ก็แค่ตื่นเต้น…" หญิงสาวเอ่ยพึมพำกับตัวเองนางอมยิ้มแล้วหัวเราะออกมาเบา ๆเพราะข้าล่ะมั้งหลี่เจิ้นหัววิ่งเข้ามาหาฉินหลิวซีโดยไม่สนสายตาใคร โรงเตี๊ยมนี้อยู่ตรงข้ามเหลาอาหารพวกเขาจึงตกเป็นเป้าสายตา ทำเอานางรู้สึกขัดเขิน"จะ เจ้าไม่ได้บอกว่าจะมาถึงพรุ่งนี้หรอกหรือ ขอโทษนะ ข้าไม่ได้ออกไปรับเลย""ไม่เป็นไร เจ้าหายใจช้า ๆ หน่อย วิ่งมาตั้งแต่ที่จวนหรือไงเนี่ย
เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน พบเจอกันอีกครั้ง 2
แม้ตอนจะจากก็ยังมีอารมณ์ขัน เชื่อแทบไม่ลงเลยว่าเป็นองค์ชายต่างแคว้นเหตุผลหนึ่งที่ไม่มีกล้ามีใครมาโจมตีนอกจากพวกไม่มีหัวคิดก็เพราะสถานะของเจียงหรูอี้ ถึงเจ้าตัวจะบอกว่าตอนนี้เป็นแค่จอมยุทธ์พเนจรไม่มีสถานะอื่น แต่หากติดตามข่าวสารต่างแดนบ้างต้องเคยได้เห็นหรือได้ยินเรื่องของเขาบ้างองค์ชายยังประหลาดใจที่ฉินหลิวซีรู้ว่าตนเป็นใคร ชาวบ้านทั่วไปไม่มีใครสนใจสถานะของเขา ซึ่งนั่นทำให้หรูอี้สบายใจและใช้ชีวิตได้อย่างอิสระ พอรู้ว่านางผิดสังเกตก็ประหม่า ฉินหลิวซีต้องอธิบายนานกว่าเขาจะเข้าใจว่านางไม่ได้เจตนาจับผิดหรือเป็นสายลับที่ไหน ก็แค่มีหน่วยข่าวกรองดี ๆ ให้ถามโดยไม่คิดค่าจ้างแค่นั้นเมื่อสิ้นสุดการเดินทางก็ได้เวลาแปลงโฉม ฉินหลิวซีสั่งตั้งกระโจมด้านนอกหนึ่งวันเพื่อเตรียมตัว"น้าหญิง น้าเขย เชิญทางนี้หน่อยเจ้าค่ะ""นะ น้าเขยหรือ!?" เฉาฟางทั้งเขินอายทั้งประหม่าในคราวเดียว"อย่างไรผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายก็รับรู้แล้ว ไม่เป็นอะไรหรอกเจ้าค่ะ น้าหญิงงามออกปานนี้ ถ้าไม่ทำให้ชัดเจนละก็อาจจะมีคนมาตามตื้อได้""หยา แบบนั้นไม่ได้สิ ไม่ได้เด็ดขาดเลยนะ" โวยวายเสร็จ
