อิ๋นเสี่ยวซือได้ยินแบบนั้นก็ชะงักไป ทว่ายังคงทำเป็นว่าไม่มีใครบงการตนเอง ที่หล่อนไม่อยากให้เฉียวสือเนี่ยนมีชีวิตอยู่อย่างสงบสุข เป็นเพราะหล่อนเกลียดเธอ!เฉียวสือเนี่ยนแค่นเสียงเฮอะอย่างเย็นชา “เธอไม่คิดว่าเหตุผลนี้มันดันทุรังไปหน่อยเหรอ?”“อย่าว่าแต่เธอกับฮั่วเยี่ยนฉือเกี่ยวข้องกันด้วยเรื่องเงินเลย
ระยะเวลาเพียงไม่กี่ชั่วโมงตั้งแต่ที่อิ๋นเสี่ยวซือปรากฏตัวอยู่หน้าอี้หมิงจนถึงตอนนี้ แต่ฮั่วเยี่ยนฉือกลับตรวจสอบได้มากมายขนาดนี้เชียว?“อย่างที่เฉียวสือเนี่ยนเพิ่งพูดไปเมื่อกี้ ถ้าเธอยอมรับ พวกเราจะให้โอกาสเธอได้ผ่อนผันโทษ แต่ถ้าเธอไม่ยอมรับ งั้นเธอก็ค่อยรอออกจากคุกชาติหน้าแล้วกัน” ฮั่วเยี่ยนฉือกล่าว
สิ้นคำถามของหลีพัวถิง กอปรกับขณะที่คนรับใช้ยังไม่ทันได้ตอบคำถาม หลีซูเหยียนก็พูดออกมาด้วยความเป็นห่วงเป็นใยว่า “จริงด้วย พี่ฮวน มือเป็นอะไรเหรอคะ!”พี่ฮวนชักมือกลับไปเล็กน้อย แล้วก้มหน้าตอบคำถาม “ขอบคุณคุณท่านหลีกับคุณหนูหลีที่เป็นห่วงนะคะ พอดีเมื่อวานไปที่สวนดอกไม้แล้วไม่ทันระวังเลยโดนกิ่งไม้เกี่ยว
“งั้นเหรอ ได้ครับ”พูดจบ หลีพัวถิงก็วางสาย แล้วกดเปิดไลน์ขึ้นมาอ่านในนั้นมีคลิปเสียงสั้น ๆ ที่เฉียวสือเนี่ยนส่งมาให้เมื่อกดเล่น เสียงร้องไห้สะอึกสะอื้นของผู้หญิงคนหนึ่งก็ดังออกมา[ฉันบอกแล้ว ฉันยอมบอกแล้ว... คนของหลีซูเหยียนให้ฉันมาเล่นงานเธอ... คนของหล่อนเป็นฝ่ายติดต่อฉันมา แล้วรับปากว่าจะให้เงิน
เมื่อก่อนถ้าหลีซูเหยียนน้อยใจและโกรธแบบนี้ หลีพัวถิงก็คงตามไปอย่างเป็นห่วง แล้วปลอบใจเธอดี ๆแต่ตอนนี้ หลีพัวถิงเหมือนถูกสูบพลังไปหมดร่างกาย เขานั่งลงบนโซฟาอย่างเหนื่อยใจแผลบนแขนเจ็บจนแทบทนไม่ไหว แต่หลีพัวถิงกลับนิ่งไม่ไหวติงภาพท่าทางเชื่อฟังอ่อนหวานของลูกสาวปรากฏตรงหน้าของตัวเองไม่หยุด ทั้ง ๆ ที่
เมื่อได้ยินข้อสงสัยของฮั่วเยี่ยนฉือ เฉียวสือเนี่ยนก็รู้สึกแปลกใจ“มันก็ดูไม่เข้ากับพฤติกรรมของหลีซูเหยียนจริง ๆ แต่บางทีอาจเป็นเพราะคุณท่านหลีมีท่าทีแข็งกร้าว หลีซูเหยียนก็เลยต้องมาหรือเปล่า?” เฉียวสือเนี่ยนวิเคราะห์เพราะถึงอย่างไรหลีพัวถิงก็เป็นที่พึ่งพิงอันยิ่งใหญ่ของหลีซูเหยียน ต่อให้หลีซูเหยียน
ซ่งชิงชวนดูออกว่าเฉียวสือเนี่ยนกำลังสงสัย จึงพูดขึ้น “จริง ๆ เรื่องความรู้สึกมันไม่มีเหตุผลมาอธิบายได้หรอกนะ”“ผมไม่รู้ว่าไปรู้สึกดีกับคุณตอนไหน ที่ผมพูดถึงเรื่องบาร์ ก็แค่อยากตอบคำถามที่คุณบอกว่าเราไม่ได้สนิทกันลึกซึ้งขนาดนั้น”เมื่อได้ยินคำพูดของซ่งชิงชวน เฉียวสือเนี่ยนก็เอ่ยขึ้น “ซ่งชิงชวน ในสายต
พอชาร์จแบตเปิดเครื่อง เฉียวสือเนี่ยนก็เห็นว่าเบอร์ล่าสุดที่โทรเข้าเป็นเบอร์ของฮั่วเยี่ยนฉือซึ่งประวัติสนทนา…นานถึงหกชั่วโมง?เมื่อคืนเฉียวสือเนี่ยนนอนหลับสนิท เธอจึงจำไม่ได้ว่าตัวเองรับสายฮั่วเยี่ยนฉือคงเพราะมีสายโทรเข้า เธอจึงเผลอกดรับ จากนั้นฮั่วเยี่ยนฉือก็ลืมวางสายสินะ?เฉียวสือเนี่ยนขี้เกียจคิ