บทที่ 0546

ไม่นาน ฟู่เถียนเถียนก็เดินมาตรงหน้าของเวินจิ๋งหลี่

เขาถูกหมอผู้ชายคนหนึ่งพยุงไว้ ดวงตาที่อยู่หลังแว่นกรอบเงินเผยให้เห็นว่าตาปรือเล็กน้อย

โครงหน้าที่เหนือกว่า และมุมโค้งอย่างชัดเจนของหมอเวิน แม้จะเมาแล้ว รอบกายก็ยังคงปรากฏรังสีความเย็นชาและระยะห่างที่ยากจะเข้าใกล้ออกมา

ทันใดนั้นฟู่เถียนเถียนก็นึกถึงค