บทที่ 0548

สถานการณ์ของฮั่วอวี่ซานไม่ค่อยสู้ดีนัก เธอนั่งเหม่อลอยอยู่เพียงลำพัง ทั้งยังไม่อยากพูดจากับใคร

เฉียวสือเนี่ยนมองดูหล่อนที่ร่างกายอ่อนแอแล้ว เกิดความรู้สึกสงสารขึ้นมาในใจไม่น้อย

ทั้งที่อยู่ในช่วงวัยแรกแย้ม แต่หล่อนกลับไม่มีความสดใสร่าเริงของเด็กสาวเลยสักนิด ทั้งยังต้องเจอกับสายตาของผู้คนที่มองมาด้วยค