เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 202
บทที่เกี่ยวข้อง
เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า บทที่ 203
บนใบหน้าอ่อนวัยของลู่หวายหนิง แข็งชะงักไปทันที มองเห็นสายฝนที่ด้านนอกตำหนัก หัวใจก็รู้สึกผิดหวังทันที หันหน้ากลับไปมองเป่ยซิวเยี่ยนอย่างตื่นตระหนกเล็กน้อย“ท่านอาจารย์...”จบเห่ เขาประเมินนักพรตผู้นี้ต่ำไปจริง ๆ คิดไม่ถึงว่าจะพอมีความสามารถอยู่บ้าง หากเป็นเช่นนี้ สถานการณ์ของพี่สาวคนสวยก็ตกอยู่ในอันตรายแล้ว!ใบหน้าของเป่ยซิวเยี่ยนเย็นชาฉาบไปด้วยความทุกข์ สีหน้าแววตาอึมครึมยิ่งกว่าท้องฟ้าด้านนอกเสียงฝนดังเป็นระยะ ข้าราชบริพารในวังต่างพากันมองโจวอี๋เจี่ยนด้วยสีหน้าประหลาดใจมู่หว่านหรงข่มรอยยิ้มลงไป สีหน้าตื่นตะลึง“คิดไม่ถึงว่าฝนจะตกจริง ๆ นักพรตหลิงเซียวเก่งกาจอย่างที่คิดไว้ ดูสิ่งที่ท่านพูดมาทั้งหมดคงเป็นเรื่องจริง พระนางกุ้ยเฟยจะคลอดวันนี้ไม่ได้ โชคดีที่มีท่านเตือนสติ ไม่เช่นนั้นเชื่อคำของพระชายา ก็คงจะแย่!”สีหน้าของกุ้ยเฟยเดี๋ยวแดงเดี๋ยวซีด โมโหเสียจนหายใจหอบนางหันมองฮ่องเต้หย่งอัน น้ำเสียงโมโหปนไปด้วยความน้อยใจ “ฝ่าบาท เสิ่นหรูโจวเกือบจะทำร้ายหม่อมฉันกับเลือดเนื้อเชื้อไขของพระองค์แล้วเพคะ!”“สารเลว!” ฮ่องเต้หย่งอันโมโหเป็นอย่างยิ่ง ดวงตามีแสงแห่งความดุร้ายฉายแววออกมา “ต
เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า บทที่ 204
เป่ยซิวเยี่ยนราวกับไม่อยากจะโต้เถียงอะไรกับนาง เพียงแค่เก็บสายตากลับมาอย่างเรียบเฉย กล่าวกับลู่หวายหนิงที่กำลังโมโหอยู่ข้างกาย“หวายหนิง ต่อหน้าพระพักตร์ของฝ่าบาท ห้ามเสียมารบาท รีบนั่งลง”ถึงแม้ว่าลู่หวายหนิงจะโมโห แต่ยังเชื่อฟังคำของท่านอาจารย์ หลังจากจ้องมองมู่หว่านหรงอย่างดุร้ายแวบหนึ่งก็นั่งลงโจวอี๋เจี่ยนที่นั่งอยู่ด้านข้างไม่พูดจา ดวงตาเรียวเล็กแอบสังเกตสีหน้าของเป่ยซิวเยี่ยนแต่คาดไม่ถึงว่าเขาจะมองเป่ยซิวเยี่ยนไม่ออก รู้สึกว่าดวงชะตาของเป่ยซิวเยี่ยนยากจะคาดเดา คนผู้นี้เป็นตัวแปรที่สำคัญที่ยิ่งใหญ่ที่สุดอย่างแน่นอน เป็นไปได้สูงที่จะมีอิทธิพลต่อนายหญิงและอ๋องอู่เฉิง ถึงขนาดเปลี่ยนแปลงแคว้นนี้ได้ เก็บเขาไว้ เกรงว่าจะเป็นหายนะในอนาคต!ไม่ได้ จะเก็บทั้งเสิ่นหรูโจวและเป่ยซิวเยี่ยนเอาไว้ไม่ได้!แสงแห่งความโหดร้ายปรากฏขึ้นในดวงตาแวบหนึ่ง ดวงตาทั้งสองข้างของโจวอี๋เจี่ยนเบิกกว้าง กล่าวน้ำเสียงดุดัน“ในดวงชะตาของท่านอุปราช ดาวทันหลาง[footnoteRef:1]ตกอยู่ในวังกระต่าย ไม่มีความซื่อสัตย์และยุติธรรม เกรงว่าการวักระทำในวันนี้ท่านอุปราชจะแอบแฝงไปด้วยเจตนาชั่วร้าย สงสัยว่ามีแผนจะทำลายเลือ
เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า บทที่ 205
ฉินหมิงพยักหน้า “ข้าน้อยรับคำสั่ง”ในเวลานี้ จวนอ๋องอู่เฉิง“ด้านนอกมีคนหรือไม่ เปิดประตูที!” จุดลมปราณของเสิ่นหรูโจวคลายออกแล้ว แต่มือทั้งสองข้างยังคงถูกมัดอยู่ นางนั่งลงนำมือที่ถูกมัดที่อยู่ด้านหลังสลับมาไว้ด้านหน้า ใช้ฟันแกะปมเชือกออกนางยืนอยู่ด้านหน้าประตูที่ปิดสนิท มองด้านนอกจากร่องประตู ตะโกนและทุบประตูต่อไป“ข้าเห็นเจ้าแล้ว เจ้าช่วยเปิดประตูให้ข้าเถอะ ข้ารู้สึกไม่ค่อยสบาย!”นางมองเห็นองครักษ์ที่อยู่ด้านนอกแล้ว รีบขอร้องเขา แต่คนที่อยู่ด้านนอกกลับเห็นนางเป็นอากาศ ไม่สนใจนางเลยสักนิดเสิ่นหรูโจวร้อนใจจนถีบประตูอีกสองสามครั้ง มองไปรอบ ๆ ด้าน ประตูหน้าต่างทุกบานถูกปิดสนิท มีเพียงแสงเล็กน้อยที่สาดส่องเข้ามาผ่านลวดลายของหน้าต่างนางอยู่ภายในห้องอันคับแคบนี้เพียงลำพัง อดไม่ได้ที่จะตื่นตระหนกขึ้นมาความรู้สึกที่ถูกขังอยู่ในวังหลวงเมื่อชาติก่อน ราวกับงูพิษเลื้อยอยู่ในหัวใจของนาง ท่ามกลางความเหม่อลอย ราวกับว่านางได้เห็นเซียวเฉินเหยี่ยนค่อย ๆ เดินเข้ามาใกล้ ปิดล้อมนางเอาไว้ที่หัวเตียง จากนั้นป้อนยาช่วยชีวิตให้นางด้วยตนเองเขากักขังนาง ควบคุมนาง ไม่ให้นางตาย นางตกลงสู่เหวลึกครั้งแ
เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า บทที่ 206
“เสิ่นหรูโจว!” ตอนที่ประตูเปิดออก เขาก้าวเข้าประตูไป อยากจะเห็นร่างของเสิ่นหรูโจวอย่างอดรนทนไม่ไหวแล้วทันใดนั้นด้านหน้าก็มีผงจำนวนมากลอยเข้ามาที่หน้า เขาไม่ได้ป้องกัน จึงสูดดมเข้าไปไม่น้อย จากนั้นก็เห็นใบหน้างามของเสิ่นหรูโจว ก็ปรากฏขึ้นที่ตรงหน้าของเขานางกำลังจะวิ่งออกไปด้านหน้า เซียวเฉินเหยี่ยนจับนางเอาไว้โดยสัญชาติญาณ เขาไม่ได้สนใจที่จะถามว่าเป็นผงอะไร เมื่อเห็นว่าเสิ่นหรูโจวสบายดี หัวใจที่ถูกความหวาดกลัวครอบงำจึงทรุดลงที่เดิม หลังจากนั้นก็รู้สึกเวียนหัว“เจ้าทำเช่นนี้ คิดไม่ถึงว่าจะหลอกลวงข้า? ผงที่สาดมาเมื่อครู่นี้คืออะไร?”เสิ่นหรูโจวเกลียดที่ตนเองไม่ใช่คนที่ฝึกวรยุทธ์ ออกแรงสะบัดมือของเขาออก “ผงพิษ”เซียวเฉินเหยี่ยนหน้าเปลี่ยนสีทันที มองเสิ่นหรูโจวด้วยดวงตาแดงก่ำ น้ำเสียงแฝงไปด้วยความเหลือเชื่อ“เจ้าจงใจล่อลวงให้ข้ามาที่นี่ จากนั้นก็วางยาข้า?”“ไม่ผิด ข้าขอเตือนให้ท่านไปถอนพิษ ไม่อย่างนั้นท่านจะน่าเวทนามาก!” เสิ่นหรูโจวยิ้มเยาะ ใช้เลือดที่อยู่ในกล่องยาผสมกับน้ำ เทที่ด้านนอก องครักษ์ตื่นตระหนกอย่างที่คิดไว้ และเขาก็มาอย่างที่คิดจริง ๆ นางยกเท้าขึ้นกำลังจะก้าวออกไปด้านน
เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า บทที่ 207
“ท่านอุปราช!” เสิ่นหรูโจวเหลือบตามองไป สีหน้าดีใจมากทันที ความโกรธบนใบหน้ามีชีวิตชีวาขึ้นมาทันที พยายามออกแรงดิ้นรน “ท่านอุปราช ช่วยข้าหน่อย!”ในที่สุดก็ได้รับการช่วยเหลือแล้ว!เป่ยซิวเยี่ยนมองเห็นฉากนี้ สีหน้าของใบหน้าอันหล่อเหลาเปลี่ยนไปเล็กน้อย สายตาจ้องมองใบหน้าที่ร้อนใจของเสิ่นหรูโจว กลับอึมครึมขึ้นไม่น้อยฉินหมิงสองมือกอดอก ยืนอยู่ด้านหลังของเป่ยซิวเยี่ยนด้วยสีหน้าเย็นยะเยือกเมื่อครู่เขาไม่ได้ที่อยู่ของเสิ่นหรูโจวจากปากของเซียวเฉินเหยี่ยน จึงแอบเฝ้าดูมาตลอด ก็พบว่าเซียวเฉินเหยี่ยนไม่ได้พูดความจริงอย่างที่คิดไว้ เสิ่นหรูโจวอยู่ในจวนอ๋องชัด ๆ ดังนั้นเขาจึงรีบไปรายงานท่านอ๋อง ทันทีที่มาถึงก็เจอเข้ากับฉากนี้เข้าพอดีเซียวเฉินเหยี่ยนจ้องเป่ยซิวเยี่ยนด้วยดวงตาที่อึมครึม แล้วก็ฉินหมิงที่อยู่ด้านหลังของเขา ดวงตาเย็นยะเยือก หญิงสาวในอ้อมกอดพยายามดิ้นรนสุดแรงเกิด เขาขมวดคิ้วแน่นขึ้น แรงที่กอดนางเอาไว้ก็ยิ่งรุนแรงขึ้น“ยินดีต้อนรับท่านอุปราช เหตุใดจึงไม่บอกกล่าวกันล่วงหน้าเสียหน่อย ข้าจะได้ไปต้อนรับเป็นอย่างดี” เซียวเฉินเหยี่ยนยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย น้ำเสียงที่เย็นยะเยือกแฝงไปด้วยเจต
เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า บทที่ 208
เสิ่นหรูโจว นางถึงกับโจมตีจุดอ่อนของเขาต่อหน้าคนนอก!นางยังกล้าจากไปพร้อมชายอื่นต่อหน้าเขาโดยไม่แม้จะหันกลับมามอง!ส่วนฉินหมิงได้เหลือบตามองเขาอย่างเฉยเมยคราหนึ่ง เมื่อเห็นเซียวเฉินเหยี่ยนดูไม่สบอารมณ์อย่างยิ่งแต่ไม่มีเจตนาจะไล่ตาม ก็หมุนกายจากไปโดยไม่กล่าวสิ่งใดเช่นกันเซียวเฉิยเหยี่ยนยืนอยู่ที่เดิม สองตาลุกโชนจนแดงก่ำ คิดถึงฝันนั้นขึ้นมาอีกครั้ง ในฝันล้วนเป็นภาพที่เสิ่นหรูโจวค่อยๆ จากเขาไปทีละก้าว ในสมองเกิดความมึนงงขึ้นเป็นระลอก ร่างของเขาโอนเอนอย่างควบคุมไม่อยู่ องครักษ์ที่อยู่ด้านหลังประคองเขาไว้อย่างรวดเร็ว“ท่านอ๋อง ท่านดูไม่สบายอย่างมาก พักก่อนสักครู่ดีหรือไม่ขอรับ?”“ไม่จำเป็น” เซียวเฉินเหยี่ยนหายใจเข้าลึกทีหนึ่ง ฝืนสงบสติอารมณ์ลง หลังยืนตรงขึ้นมาก็สาวเท้าไล่ตามพวกเขาไปในยามที่เขาเร่งฝีเท้าตามมาถึงหน้าประตู รถม้าของเป่ยซิวเยี่ยนก็ได้เคลื่อนออกไปไกลแล้ว เขาจึงอดกัดฟันอย่างแรงไม่ได้สมควรตาย!ครานี้ เรื่องต่างๆ ก็ยากจะอธิบายขึ้นมาจริงๆ แล้ว!……ในรถม้า เสิ่นหรูโจวมองเป่ยซิวเยี่ยนด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความขอบคุณ“ขอบพระคุณท่านผู้สำเร็จราชการแทนมาก หากไม่ใช่เพราะท่านมา
เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า บทที่ 209
เป่ยซิวเยี่ยนกวาดตามองไปอย่างช้าๆ ในยามดวงตาที่เยียบเย็นราวน้ำค้างแข็งตกลงบนตัวของคนผู้นั้น คนผู้นั้นก็สั่นสะท้านขึ้นมาอย่างหยุดไม่ได้ฮ่องเต้หย่งอันจับตามองการกระทำของเป่ยซิวเยี่ยน แววตาก็หรี่ลงเป่ยซิวเยี่ยนปล่อยองครักษ์ผู้นั้น จากนั้นมองฮ่องเต้หย่งอันด้วยสีหน้าสงบราบเรียบ “ฝ่าบาท มิสู้ลองฟังว่าพระชายาของอ๋องอู่เฉิงจะอธิบายอย่างไร แล้วค่อยตัดสินโทษเถิดพ่ะย่ะค่ะ” กุ้ยเฟยเป็นคนอารมณ์ร้อน. จึงตำหนิออกมาโดยตรงว่า “ยังมีอะไรให้อธิบายอีก ที่นางไม่ยอมมาเสียที มิใช่ว่าหลบหนีความผิดไปอย่างนั้นหรือ!”เสิ่นหรูโจวมองฮ่องเต้หย่งอันและกุ้ยเฟยด้วยดวงตาสงบ จากนั้นคุกเข่าลง“ที่ลูกมาสายนั้น มีความผิดจริงๆ เพคะ แต่ลูกมิได้หลบหนีเพราะกลัวความผิดเพคะ!”ฮ่องเต้หย่งอันแค่นเสียงเย็นคราหนึ่ง “ถ้าเช่นนั้นเหตุใดจึงไม่มาปรากฏตัวเสียที?!”มู่หว่านหรงและโจวอี๋เจี่ยนต่างก็มีรอยยิ้มเยาะหยัน รอชมละครสนุกของเสิ่นหรูโจวภายใต้สายตาไม่ประสงค์ดีแต่ละคู่ บนใบหน้าอันงดงามของเสิ่นหรูโจวเต็มไปด้วยความสงบราบเรียบ กล่าวด้วยความสงบว่า “เดิมลูกเตรียมตัวออกเดินทางเข้าวังแล้ว ทว่าระหว่างทางพบว่าลืมของบางอย่างไว้ จึงได้ย
เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า บทที่ 210
สีหน้าของนางแสร้งว่ากังวลอย่างมาก ทว่าคำพูดทั้งทางตรงและทางอ้อมล้วนกำลังฟ้องเรื่องของเสิ่นหรูโจวเมื่อเซียวเฉินเหยี่ยนได้ฟัง สีหน้าก็แข็งค้าง เขาจะไม่รู้ได้อย่างไรว่าเหตุใดเสิ่นหรูโจวจึงมาไม่ได้? แต่เขาคงไม่อาจบอกว่า เป็นเขาจงใจทำกระมัง?เสียงอันสงบและทุ้มต่ำของเป่ยซิวเยี่ยนดังขึ้น “ในยามที่ข้าไปถึงจวนอ๋องนั้น พระชายาของอ๋องอู่เฉิงได้นำของที่ลืมมาแล้ว กำลังจะออกจากจวนเร่งมาที่วังหลวง เวลานั้นท่านอ๋องอู่เฉิงก็อยู่ด้วย ใช่หรือไม่อ๋องอู่เฉิง” แววตาของเซียวเฉิยเหยี่ยนเย็นชาขึ้นสามส่วน มองไปยังเป่ยซิวเยี่ยน แต่สุดท้ายยังตอบคล้อยไปตามคำพูดของเขาว่า “ถูกต้อง” มู่หว่านหรงตะลึงไป “ท่านอ๋อง…”เขาช่วยรับประกันให้เสิ่นหรูโจวได้อย่างไร!เสิ่นหรูโจวไม่สนใจความคิดของเซียวเฉินเหยี่ยน รีบกล่าวว่า “เสด็จพ่อ ลูกมิได้หนีความผิด เรื่องที่เกิดนี้มีที่มาจริงๆ เพคะ” “ต่อให้เป็นเยี่ยงนั้น” เสียงของฮ่องเต้หย่งอันสำแดงความน่าเกรงขาม “เรื่องที่เจ้าเกือบทำร้ายกุ้ยเฟยและครรภ์มังกร ก็ไม่อาจปล่อยผ่านไปเช่นนี้ได้!”เสิ่นหรูโจวขมวดคิ้วเหลือบมองโจวอี๋เจี่ยนครั้งหนึ่ง พูดอย่างเย็นชาว่า “เรื่องที่นักพรตหลิงเซีย
บทล่าสุด
เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า บทที่ 270
เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า บทที่ 269
เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า บทที่ 268
เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า บทที่ 267
เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า บทที่ 266
เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า บทที่ 265
เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า บทที่ 264
เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า บทที่ 263
เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า บทที่ 262
