แชร์

บทที่ 189

เป่ยซิวเยี่ยนเหลือบตาเล็กน้อย จ้องมองเสิ่นหรูโจว

ใบหน้าอันงดงามราวกับภาพวาดของเสิ่นหรูโจวเงียบสงบ น้ำเสียงเย็นยะเยือกแฝงไปด้วยความเด็ดเดี่ยว

“ในสนามรบถูกฟันได้ง่าย การบาดเจ็บเป็นเรื่องยากที่จะหลีกเลี่ยง ท่านพ่อกับท่านพี่ของข้าก็อยู่ในสนามรบเช่นกัน ในฐานะที่ข้าเป็นคนในครอบครัว ย่อมหวังว่าพวกเขาจะปลอดภัย และในสนามรบไม่ได้มีเพียงท่านพ่อกับท่านพี่ของข้า ยังมีท่านพ่อ พี่น้อง ลูกหลานของคนอีกนับแสน ชีวิตของพวกเขาก็จะถูกจดจำเช่นกัน”

“ในเมื่อการศึกไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ เหล่าทหารได้ถูกกำหนดว่าต้องเผชิญกับการบาดเจ็บ เช่นนั้นข้าหวังว่าจะพยายามช่วยชีวิตของพวกเขาเอาไว้ได้มากที่สุด อย่างน้อยก็อย่าได้เป็นโรคเรื้อรัง หรือแม้แต่การเสียชีวิตเนื่องจากขาดยารักษา”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ ดวงตาของเสิ่นหรูโจวก็หดหู่ลงเล็กน้อง เมื่อนึกถึงเรื่องการตายในสนามรบของท่านพ่อกับท่านพี่เมื่อชาติก่อนขึ้นมา

มีชาติถึงมีบ้าน ตระกูลเสิ่นของพวกเขาจงรักภักดีทั้งครอบครัว ป้องปกชาติ แต่การเสียสละชีวิต กลับทำให้ครอบครัวเล็ก ๆ ของพวกเขาต้องแตกสาแหรกขาด

ชาตินี้นางไม่ต้องการความจงรักภักดีอะไรทั้งสิ้น นางเพียงแค่อยากให้คนในครอบครัว
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status