LOGINShare
บทที่ 2 ผิดสัญญา
Last Updated:
2025-02-25 20:02:47“เรนมาแต่เช้าจัง” แพรวที่เห็นเรนเดินอยู่คนเดียวก็รีบวิ่งมาหา
“สายแล้วนะ เช้าตรงไหน” “อ่ะ! ซื้อมาฝาก ขนมจีบกับซาลาเปา” “เรนกินข้าวมาแล้วแพรวกินเลยครับ อ่า! ก็ได้ครับ งั้นไปหาที่นั่งแล้วกินด้วยกัน” เรนที่ปฏิเสธด้วยความเกรงใจ แต่พอเห็นใบหน้าสวยสลดลงก็ทำให้เขาใจอ่อนยวบทำตัวไม่ถูก เขาไม่อยากเห็นคนที่แสนดีกับเขาต้องมีใบหน้าเศร้าหมอง เรนพาหญิงสาวมานั่งใต้ต้นไม้และจัดแจงของที่หญิงสาวเอามาให้ เขาแกะซาลาเปาร้อน ๆ ออกจากกระดาษรอง ก่อนที่จะยื่นให้คนตรงหน้าที่ตอนนี้ยิ้มแป้นจนทำให้เขาอดยิ้มตามไม่ได้ และแกะอีกชิ้นในส่วนของตนเองหยิบเครื่องปรุง น้ำซอสกับกระเทียมเจียวมาเทใส่ในถุงขนมจีบ ก่อนจะเลื่อนถุงให้หญิงสาวตรงหน้า แค่ดูการกินก็รู้ว่ายังไม่มีอะไรตกถึงท้อง ทำไมต้องมาดักรอเขาด้วยแทนที่จะกินอะไรก่อน ถ้าเป็นลมขึ้นมาจะทำยังไง “อร่อยไหมแพรว เดี๋ยวตอนพักเรนเลี้ยงข้าวแทนนะ” “ได้สิ เอาไก่ทอดอีกนะ หอมมาก” “แพรวชอบไก่ทอดมากเลยเหรอ” “อื้อ!” เธอพยักหน้าขึ้นลงเหมือนไก่จิก “เรน” “ครับ?” “ทำกับข้าวให้เรากินบ้างสิ เราอยากกินฝีมือเรนบ้าง” “ไปทำที่ไหน แพรวสะดวกมาห้องผมไหม” “สะดวกสิ สะดวกมากเลย” “งั้นพรุ่งนี้แพรวมาห้องเรนนะ สักสาย ๆ หน่อย เดี๋ยวเรนตื่นทำกับข้าวไว้ให้แพรวมาคงได้กินพอดี” “ได้สิ ขอบคุณน๊า” ทั้งสองคนต่างกินไปด้วยหัวเราะไปด้วย ใบหน้าหวานชื่นมีรอยยิ้มประดับตลอดเวลา เรนที่ได้มองก็อดยิ้มตามไม่ได้และต่างแยกย้ายไปตึกใครตึกมัน ต่างจากอีกคนที่แอบมองอยู่ฝั่งตรงข้าม สองเท้าก้าวขายาว ๆ ตามอีกคนหนึ่งเข้าตึกไปแล้วคว้า หมับ!! แล้วลากเข้ามาในห้องน้ำที่ตอนนี้แทบไม่มีผู้คน ปึก!!! “ทำไม!! เปลี่ยนจากรับเป็นรุกแล้วหรือไงถึงขนาดสนใจผู้หญิงแบบนี้” “แพรวคือเพื่อนผมและเธอก็ดีกับผมไม่ทำร้ายผมเหมือนพี่” “เหอะ! บอกว่าทำร้ายเวลาเอาก็เห็นแหกปากร้องแทบตาย” “ผมหมายถึงพี่ไม่ได้จริงใจกับผม คบกับผมก็ไม่กล้าเปิดตัว หลบ ๆ ซ่อน ๆ อยากก็มาหาผมมาพูดคำหวานใส่ได้เสร็จก็ไป พออยู่ข้างนอกก็ทำไม่สนใจกัน ขนาดเพื่อนพี่ล้อเลียนผมพี่ยังนิ่งเฉยเลย อีกอย่างพี่ก็เลิกยุ่งกับผมไปเองจะมาเรียกร้องอะไรอีก” “เรนก็ดูสถานะตัวเองด้วย ก็สนุกกันทั้งคู่มั้ย อีกอย่างเรนจะให้พี่แนะนำอะไร เรนเช่าห้องรูหนูอยู่ ทำงานร้านข้าวต้มนี่จะให้บอกคนอื่นแบบนี้จริงเหรอ เรนไม่อายแต่พี่อายนะเราคบกันเงียบ ๆ ก็ดีแล้ว วินทั้งคู่ ถ้าเรนไม่อยากลำบากพี่ก็ให้เงินเรนใช้ได้” เรนปาดน้ำตาที่ไหลออกมา ยิ่งห้ามน้ำตายิ่งไม่หยุดไหล ไม่เคยคิดว่าคนที่เขาเคยชอบจะพูดจากันได้เลือดเย็นแบบนี้ “พี่เลิกยุ่งกับผมดีกว่า และหลีกทางด้วย ผมมีเรียน” “คิดว่ากลุ่มนั้นมันจะหวังดีจริง ๆ เหรอเรน ดูก็รู้ว่ามันหวังเคลม อยากเปลี่ยนจากเกย์รับเป็นรุกหรือไง น่าสมเพช” เรนก้าวขายาว ๆ พูดประโยคหนึ่งโดยไม่ได้หันหน้ากลับมา “ถ้าแพรวชอบผมก็ดี อย่างน้อยเขาก็จริงใจกับผม ถ้าวันหนึ่งผมเปลี่ยนจากรับเป็นรุก จากเมียเป็นผัวก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยก็มีคนที่ผมรักและจริงใจกับผมคนหนึ่ง” เรนพูดจบก็เดินออกไปทันที ทิ้งให้ผู้ชายที่เห็นแก่ตัวอยู่กับตัวเองในห้องน้ำต่อไป โรงอาหาร “เรนอ่ะ ยังไม่มาอีกเหรอ” “ยังไม่เห็นเลยอ่ะ อาจจะยังไม่ลงมามั้ง” “กินไปก่อนนะ เดี๋ยวฉันมา” แพรวพรรณเดินออกจากโรงอาหาร หยิบมือถือส่งข้อความหาอีกคนที่ไม่มาตามนัด แพรว : ไม่มาเหรอ ไม่เห็นเลย เรน : ขอโทษครับ พอดีเรนออกมากินข้างนอกอ่ะ แพรว : เหรอ เรน : ครับ แพรวอย่าลืมกินข้าวนะ แพรว : เราจะกินกับเรนในเมื่อเรนไม่มากินกับเรา เราก็ไม่กิน เรน : ไม่ดื้อสิแพรว แพรวพรรณตัดจบข้อความและกลับไปหาเพื่อน ๆ เหมือนเดิม สิ่งที่รู้คือเรนไม่ปกติ ห่างเหินยังไงก็ไม่รู้ รอจนทุกคนกินกันหมด เรนก็ไม่มาและเธอก็ทำอย่างที่รับปากไว้ คือไม่กิน หันซ้ายหันขวาก็ไม่เจอแม้แต่เงา หมดเวลาก็แยกย้ายกันต่อ หมดคาบค่อยว่ากันใหม่ พอลงตึกมาเธอก็ทักหาเรนแต่ก็ไม่มีการตอบกลับแม้กระทั่งการอ่านและก็เป็นแบบนี้จนผ่านมาหนึ่งอาทิตย์ เขาลืมแม้กระทั่งนัดทำอาหาร แต่เธอก็ไม่ย่อท้อ ดักรอทุกที่ที่เรนจะไป แต่ก็ไม่มีวี่แวว จนเธอเริ่มท้อกับเพื่อนใหม่คนนี้แล้ว ยังไม่ทันได้จีบเลย เขาก็หนีหายเข้ากลีบเมฆไปแล้ว… ร้านข้าวต้มโต้รุ่ง เรนที่เดินเสิร์ฟอาหารจนมือแทบไม่ว่าง เขาเข้าทำงานตั้งแต่หนึ่งทุ่มจนตอนนี้ตีสองกว่า เตรียมตัวเก็บร้านพอใกล้เสร็จจึงยกมือปาดเหงื่อ โครตเหนื่อยเลย โดยเฉพาะวันที่อากาศร้อนสุด ๆ กลิ่นตัวแทบไม่ต้องพูดถึง “เจ๊ผมกลับก่อนนะ” “กลับดี ๆ ล่ะเจ้าเรน” เรนเดินออกจากร้านข้าวต้มพร้อมถุงข้าวต้มกับผัดผักและเป็ดพะโล้ถุงเล็ก ที่เจ๊เจ้าของร้านจะใส่ถุงเล็ก ๆ เป็นกับข้าวให้ทุกครั้งเพราะดีกว่าเหลือทิ้ง ชายหนุ่มเดินมาตามทางแล้วเลี้ยวเข้าซอยด้านข้าง เขากดตู้น้ำหยอดเหรียญเพื่อซื้อน้ำอัดลม เพราะอยากได้อะไรเย็น ๆ มาคลายร้อน เขาเปิดฝาขวดออกดื่มด่ำเต็มที่ แต่ติดที่ว่ามันแค่เย็นนิดเดียวและรสชาติก็เฝื่อนมาก เขาเดินขึ้นบันไดชั้นสามไขกุญแจและเปิดประตูเข้าไป เอาถุงกับข้าวใส่ตู้เย็นเพื่อเก็บไว้กินพรุ่งนี้ตอนเช้า หยิบเสื้อผ้าแล้วเข้าห้องน้ำอาบน้ำและเตรียมตัวนอน ก่อนนอนก็อ่านหนังสือเพิ่มเติมความรู้ ไม่กี่อึดใจก็ปิดไฟนอน แพรวพรรณที่นอนกระสับกระส่ายไปมาไม่หยุด ผุดลุกขึ้นนั่งด้วยความหัวเสีย ก่อนจะลุกไปต้มมาม่ากินแก้หงุดหงิด อากาศร้อนแบบนี้ ใครมันจะไปหลับลง ตอนนี้อีกไม่กี่นาทีจะตีสี่ มือข้างขวาก็กดมือถือเล่นเกมส์ไม่หยุด ระหว่างที่กินไปด้วยพอเงยหน้าขึ้นมา ฟ้าก็เริ่มสว่างแล้วทั้งที่คิดว่าเพิ่งเล่นไปไม่นาน เธอกำที่อยู่ของคนคนหนึ่ง และจะต้องเอาคำตอบมาให้ได้ ไม่ว่ายังไงเธอจะไม่ยอมแพ้เด็ดขาด เสียงไก่ขันไม่รู้ไก่ที่ไหน แต่เป็นเสียงที่ได้ยินไปสามบ้านแปดบ้าน เธอลุกเอาชามไปล้างแล้วเข้าไปอาบน้ำ เสร็จจากการอาบน้ำก็เลือกเสื้อผ้าที่เรียบร้อยแต่น่ารัก หยิบกระเป๋าเงินก่อนจะออกจากห้องไป เธอเดินไปตลาดเช้าที่อยู่ใกล้บ้าน ซื้อน้ำเต้าหู้ ปาท่องโก๋และกระเพาะปลา และก็ขนมหวานอย่างข้าวเหนียวสังขยา และเดินออกจากตลาดและนั่งรถไปหอพักแถวร้านข้าวต้มชื่อดัง พอเดินเข้าซอยมาก็เจอหอพักที่ว่าซึ่งไม่ไกลมาก เธอเดินเข้าไปในตึกที่เงียบสงบเดินขึ้นบันไดไปชั้นสามด้วยความตื่นเต้นทำให้เหงื่ออกเยอะ มือไม้สั่นไปหมด ไม่รู้ว่าเจอกันจะโดนไล่ไหม เธอเป็นประเภทชอบคิดไปเอง ทั้งที่มันไม่มีอะไรอย่างที่เธอหวาดกลัวเลยสักนิด แต่ร่างกายชอบออกอาการก่อนตลอด ตอนนี้เธอมาถึงหน้าห้องเรนแล้ว ในเวลาเจ็ดโมงครึ่ง ไม่แน่ใจว่าจะตื่นหรือยัง แต่อยู่ดี ๆ ก็เกิดความลังเลไม่รู้ควรจะเคาะประตูหรือว่ากลับบ้านไปดีหรือไม่ควรมาตั้งแต่แรก ความมั่นใจที่เคยมีแทบหายไปหมด เอาก็เอา มาขนาดนี้แล้ว!!! ก๊อก ก๊อก ก๊อก เงียบ!! ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เธอเลยกลั้นใจเคาะประตูอีกทีสักพักเหมือนจะได้ยินเสียงคนข้างในเดินมาเปิดประตู กึก บานประตูค่อย ๆ เปิดออก พร้อมใบหน้าของเรนที่เหมือนเพิ่งตื่นนอน “เรนนนนน ยังไม่ตื่นเหรอ เราซื้ออาหารเช้ามาฝาก” เรนที่มองหน้าอีกคนด้วยสีหน้านิ่งอึ้ง ไม่คิดว่าอีกคนจะถึงขั้นมาหาเขาถึงห้อง ทั้งที่เขาใจร้ายไปแบบนั้น แพรวพรรณที่เห็นสีหน้าเฉยเมยของเรนก็ใจแป้ว ได้แต่ก้มหน้าลงแล้วยื่นถุงอาหารให้ “อาหารเช้าน่ะ ซื้อมาฝาก ขอโทษที่มารบกวนนะ” พูดจบก็จะเดินออกไปทันทีถ้าไม่มือของอีกคนมาจับไว้ “รีบไปไหนล่ะ อาหารซื้อมาก็มากินด้วยกันเถอะ เข้าห้องมั้ย” แพรวพรรณที่เห็นเรนชวนก็ไม่ขัดศรัทธา รีบพยักหน้าถอดรองเท้าและรีบตามเข้าไปทันที เธอเดินตามเรนเข้าไปก็เห็นห้องกว้างที่มีตู้เย็น ทีวี ตู้เสื้อผ้า ที่นอนก็เป็นแบบฟูกที่ปูกับพื้นไม่มีเตียง มีโต๊ะไม้ยาวที่เรนเอาถุงอาหารไปวาง และก็โต๊ะเขียนหนังสือที่เก่ามากแล้ว ด้านหลังก็มีครัวเล็ก ๆ เพราะพื้นที่แคบมาก “สำรวจเสร็จหรือยังแพรว ถ้าเสร็จแล้วมากินอาหารเช้าเถอะ”
Related chapters
เกย์รับขอเป็นผัว บทที่ 3 เป็นรับไม่ใช่รุก
แพรวเดินลงไปนั่งกับพื้นตรงข้ามกับเรน ชายหนุ่มแกะอาหารใส่ชาม และเลื่อนมันไปให้หญิงสาวพร้อมกับเครื่องปรุงและช้อนส้อม เทน้ำเต้าหู้ใส่แก้วและวางถุงปาท่องโก๋ไว้ข้าง ๆ ส่วนข้าวเหนียวสังขยาก็แกะใสจานใบเล็กและเอามาวางข้างหน้า ทั้งคู่กินกันอย่างเงียบเชียบ แทบไม่เงยหน้ามาพูดกันด้วยซ้ำ สร้างความอึดอัดใจให้กันและกันจนกระเพาะปลาในชามพร่องลงไปเรนก็เปิดปากถาม “แพรวชอบเรนหรือครับ” แพรวพรรณที่ก้มหน้าก้มตากิน ก็ตกใจกับคำถามที่เรนถามออกมา ก่อนจะพยักหน้าออกไป “แพรวรู้ใช่ไหมว่าเรนเป็นเกย์ เรนเป็นรับไม่ใช่รุก และแพรวดูสภาพแวดล้อมที่เรนอยู่สิแพรวก็เห็น อีกอย่างเรนทำงานร้านข้าวต้มนะ มาชอบเรนเป็นเพื่อนเรนแพรวไม่อายคนหรือไงเวลามีคนถาม หรือว่าแพรวอยากลองของแปลกแบบเรนที่มีแต่คนรังเกียจหรือว่ามันน่าสนใจ เลยลองเล่นสนุกดูเบื่อเมื่อไหร่ค่อยไป” “ไม่ใช่แบบนั้นสักหน่อย ทำไมถึงเลือกดูถูกกันแบบนี้ การที่เราเข้าไปคุยกับเรนทำให้เรนอึดอัดเหรอ เราขอโทษนะ เราผิดเองแหละแต่อย่าดูถูกตัวเองเลยนะ เราแค่เป็นห่วงเรนเท่านั้น ถ้าเราทำอะไรผิดไปเราขอโทษนะ เราไม่รู้เรนเป็นอะไรทั้งที่นัดกันไว้เรนก็ไม่มาแถมเรนยังผิดสัญญากับเราอ
Last Updated : 2025-02-25เกย์รับขอเป็นผัว บทที่ 4 ตกลงอยู่ด้วยกัน
บ่ายคล้อยแสงเริ่มตก เรนที่นอนหลับข้างกายหญิงสาวก็ลุกขึ้น เขาเริ่มเก็บกวาดข้าวของในห้องย้ายนั่นยกนี่เป็นว่าเล่นทั้งกวาดทั้งถู เช็ดแล้วเช็ดอีก เขาหยิบมือถือขึ้นมากดเข้าแอพธนาคารยอดเงินที่เขามีตอนนี้คงเหลือแค่หมื่นเดียวเท่านั้น เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่กว่าเงินเดือนเขาจะออกไม่รู้จะพอหรือเปล่า อยู่ดี ๆ ก็มีมือบางยื่นบัตรมาให้ เขาหันหน้าไปมองก็เห็นหญิงสาวยิ้มแป้นหน้าระรื่น “เอาบัตรเราไปใช้สิเรน” “ไม่เอาหรอก เกรงใจแพรวเรนไม่กล้า” “ไม่กล้าอะไรยังไงก็ต้องอยู่ด้วยกันอยู่แล้ว เรนรับไปนะ น๊าาา” “บัตรมีเงินเท่าไหร่” “ห้าแสนบาทจ้า อ๊ะ อ๊ะ ใช้เถอะนะ อย่าคิดมากเลย” “อยากได้อะไรบ้าง จะได้ซื้อถูก” “ที่นอนอยากได้สูงกว่านี้ ซื้อของกินกับขนมมาตุนไว้ด้วย ชอบหิวจุกจิกตอนกลางคืน ซื้อพัดลมด้วยสักตัวขอผ้านวมด้วยหนากว่านี้” เรนที่สองจิตสองใจไม่อยากใช้เงินหญิงสาว สุดท้ายก็ตัดใจ ยื่นบัตรคืนให้หญิงสาวเขาไม่กล้าใช้จริง ๆ ต่อให้ชอบเขาแค่ไหน ก็ไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้ “ทำไมล่ะ! เรนจะไล่เราเหรอ ไม่อยากให้อยู่ด้วยใช่มั้ย” “เปล่า เรนเกรงใจ” “งั้นเอางี้ เราย้ายออกจากหอเราดีกว่าและเอามาล
Last Updated : 2025-02-25เกย์รับขอเป็นผัว บทที่ 5 ร้อนระอุในห้องน้ำ
หลังจากที่ทุกคนกินข้าวกันเสร็จก็แยกย้ายกันกลับตอนนี้ก็เหลือแค่สองคนที่อยู่ภายในห้อง “แพรว เดี๋ยวเรนอาบน้ำและไปทำงานนะ” “ให้ไปรับมั้ย” “ไม่เป็นไรหรอก แค่นี้เอง” “อยากไปรับนี่นา” “มันอันตรายครับแพรว ตีสามเรนก็ถึงห้องแล้ว” “นอนด้วยกันนะบนที่นอน ห้ามนอนพื้นเด็ดขาด” “ได้สิ ไปอาบน้ำก่อนนะ” แพรวพรรณมองชายหนุ่มเดินเข้าไปอาบน้ำ ส่วนเธอก็นั่งอยู่บนที่นอนนุ่ม เธอมองไปรอบ ๆ ห้อง ถึงจะรู้สึกแปลกก็ไม่เป็นไรเดี๋ยวเธอก็ชินไปเอง เพราะการได้อยู่กับคนที่ชอบคือสิ่งที่ดีที่สุดแล้ว จนเรนแต่งตัวเสร็จก็ออกมาจากห้องน้ำ เธอมองการกระทำคนตรงหน้าด้วยความเบิกบานใจ “รีบกลับมานะจะนอนรอ” “โอเค ล็อกห้องด้วยนะ” เรนสั่งจบก็เดินออกไปจากห้องแพรวจึงเข้าไปอาบน้ำบ้าง ก่อนจะออกมาพร้อมกับผ้าขนหนู เธอเปิดตู้เสื้อผ้าฝั่งของเธอก็พบชุดนอนของเพื่อนสาวที่เป็นสายเดี่ยวสีดำ เธอหยิบมาสวมใส่และเดินไปหน้ากระจก พระเจ้า!! มันสั้นมาก เลยแก้มก้นไปนิดเดียวเองแถมช่วงบนก็ยังเน้นหน้าอกของเธอให้เด่นชัดขึ
Last Updated : 2025-02-26เกย์รับขอเป็นผัว บทที่ 6 บทรักจากเกย์หนุ่ม
เรนเดินออกมาจากห้องน้ำโดยพันผ้าขนหนูผืนใหญ่อย่างหมิ่นเหม่ เขาเดินมายังปลายเตียงที่มีหญิงสาวนั่งอยู่เนื้อตัวปกคลุมไปด้วยผ้าห่มผืนหนา ใบหน้านวลแดงก่ำเต็มไปด้วยความเขินอาย น่ารักจังแฮะ!! คนปากเก่งแต่นั่งตัวสั่นเป็นลูกนกตกน้ำ น่าเอ็นดูเป็นบ้าเลย!! “จะต่อหรือหยุด” “ต่อ อยากเป็นของเรน” “คิดดีแล้วใช่มั้ย” เรนลูบหัวร่างเล็กเบา ๆ “คิดดีแล้ว เลือกเรนแล้ว” แพรวผงกศีรษะขึ้นลง เรนนั่งคุกเข่าลงกับพื้น “แพรวคู่นอนของเรนคือ เราต้องอยู่ด้วยกัน ถ้ามีการนอกใจเรนจบนะและรับเพศสภาพของเรนได้ใช่มั้ย” “เขารับได้ ดีซะอีกมีเพื่อนสาวด้วย จะได้ชอบอะไรเหมือน ๆ กัน” “แล้วรออะไรอยู่ล่ะ” แพรวดึงผ้าห่มออกจากตัว ทำให้เรนเห็นร่างกายแบบเต็มตาจนกลืนน้ำลาย ฉับพลัน!! ใบหน้าก็แดงเถือกอย่างช่วยไม่ได้ “แพรว เรนเขินร่างกายแพรว” แพรวพรรณที่ปรับอารมณ์ไม่ทันได้แต่งุนงงกับอาการของเรน และก็เข้าใจได้ทันที “เรนขา เรนดูสิคะ เรนดูตรงนี้สิ” เรนเงยหน้ามองตามมือที่หญิงสาวเชื้อเชิญให้ดู สองขาที่แยก
Last Updated : 2025-02-27เกย์รับขอเป็นผัว บทที่ 7 ทำดีไม่ได้ดี
พระอาทิตย์ที่แผ่แสงร้อนแรงก็ถึงคราวต้องหม่นแสงลงและค่อย ๆ ลาลับกลับไป เรนยืนมองพระอาทิตย์ที่ตกดินระหว่างทำกับข้าวไปด้วย เขาเลือกทำอาหารง่าย ๆ อย่างเช่นไข่เจียวกับผัดพริกแกงใส่หมู ไม่แน่ใจว่าอีกคนทานเผ็ดได้มากน้อยแค่นั้น เลยทอดไข่ทิ้งไว้ด้วยแก้เผ็ด เขาเลือกจะเขียนโน๊ตทิ้งไว้ ก่อนจะเอาอาหารไปวางบนโต๊ะเล็กและเอาจานมาปิดทับอีกที และเดินไปหอมแก้มหญิงสาวที่นอนหลับไม่ยอมตื่นสักที ฟอด ฟอด~ “ไปทำงานก่อนนะครับ อย่าดื้อล่ะ เดี๋ยวคืนนี้กลับมาให้รางวัล” “รางวัลอะไรเหรอ” “ตื่นแล้วเหรอ เรนกำลังจะไปทำงาน” “เรานอนนานมากเลย” “นอนไปเถอะ เรนทำผัดพริกแกงหมูกับไข่เจียวไว้ให้ และก็ซื้อยามาให้แล้ว” “เขาฝังยาคุมน่ะ เรนไม่ต้องกังวลนะ” “แพรวเตรียมพร้อมเกินไปหรือเปล่า เรนกลัวแล้วนี่” “ก็แหมม” “เอาเถอะ กินข้าวแล้วนอนพักเถอะนะ เอาขนมมั้ย? เดี๋ยวเรนซื้อติดมือมา พวกขนมหวานอ่ะ” “กินของหวานจากเรนไม่ได้เหรอ” “อันนั้นมันของตาย ไปล่ะ จุ๊บ” แพรวพรรณมองตามชาย
Last Updated : 2025-02-28เกย์รับขอเป็นผัว บทที่ 8 ง้อยังไงถึงเร่าร้อนไม่หยุด
“โกรธเรนมากเลยใช่มั้ย” “แพรว เปิดผ้าห่มมาคุยกันหน่อย” “เฮ้อ!! แพรวครับ ถ้าเราไม่คุยกันแล้วมันจะไปต่อไม่ได้นะ หรือแพรวต้องการให้เรื่องของเราจบ” แพรวพรรณโผล่หน้าออกมาจากผ้าห่มเล็กน้อย ก่อนจะมองเรนด้วยแววตาน้อยใจ ขอบตาแดงเรื่อเพราะผ่านการร้องไห้แบบเงียบ ๆ มาไม่นาน “ร้องไห้ทำไม ไหนลุกขึ้นก่อน” เรนดึงผ้าห่มออกและจับตัวหญิงสาวให้ยกตัวขึ้น ใช้ทิชชู่ซับน้ำตาเบา ๆ “ร้องไห้เพราะตาลหรอ น้องที่ทำงานอ่ะแพรว” “เหอะ สนิทมากเลยดิ” “โอ๋ ๆ ๆ ไม่ร้องนะ ไม่นอยนะ ขอโทษครับ อยากฟังไหม” แพรวพรรณไม่ตอบแต่ก็พยักหน้า จนเรนอดไม่ได้ที่จะลูบแก้มหญิงสาวอย่างหยอกล้อ “น้องที่ทำงาน เรนไม่สนิทนะแค่รู้จัก นาน ๆ คุยกันที พอดีตอนกลับเจ๊เจ้าของร้านให้อาหารกลับบ้าน มีข้าวต้มถุงใหญ่เราสองคนกินได้สองมื้อเลยนะ มีเป็ดพะโล้ด้วย ผัดผักบุ้ง ผัดผักกาดดองและก็หมูกรอบ และพี่ที่ทำงานเขาให้โดนัทฝากมาให้แพรว เรนหวง เรนเลยนั่งกินตรงฟุตบาทกะว่ากินหมดก็จะเดินกลับห้องเลย แต่น้องเขามาทักทายและพูดอะไรมากมาย อย่างเช่นจะซื้อน้ำเต้าหู
Last Updated : 2025-03-01เกย์รับขอเป็นผัว บทที่ 9 ใครผัวใครเมีย
“ต่อมั้ยแพรว แต่ช่วยสวมชุดดิลโด้และเอาเรนที เล่นกับร่างกายเรนที” “พูดแล้วนะ” “อืม ตามใจแพรวเลย” แพรวพรรณเดินไปหยิบกล่องลังในตู้เสื้อผ้า และเปิดลิ้นชักหยิบถุงยางมือออกมา และเดินตรงมาหาชายหนุ่มที่นอนอยู่บนเตียงด้วยความตื่นเต้น “พร้อมมั้ยเรน” “พร้อมสิ” เรนสบตาแพรวด้วยสายตาร้อนแรง มือก็ตีไปบนที่นอน แปะ แปะ ดวงตาสีดำขลับจ้องมองมาอย่างเชิญชวน ก้าวเท้าเดินไปหาอย่างคนถูกสะกดจิต แพรวเดินมายืนตรงหน้าชายหนุ่มและวางกล่องของเล่นไว้ข้างตัว ก่อนจะขยับมือที่สั่นระริกด้วยความตื่นเต้นไปจับท่อนเอ็นใหญ่ที่แข็งปั๋งพร้อมสู้รบ และแลบลิ้นเลียลงไปสลับดูดดึงส่วนปลายที่ถอกเข้าถอกออกอย่างเป็นงาน แผล็บ จุ๊บ จ๊วบ!!! ลิ้นร้อนลากเลียไล้ส่วนปลายไปยังโคนที่มีขนไหมสีดำขึ้นประปลาย อีกมือก็บีบเคล้นขยำพวงองุ่นเล่นไปมา และดูดดึงขึ้นลงแรง ๆ พยายามห่อลิ้นและให้น้ำลายขับออกมาเยอะ ๆ ให้มันไหลลื่นลดการบาดเจ็บ “ซี๊ด..แพรว อ่า เก่งจังเลยครับ” ไม่พูดเปล่ามือหนาทั้งลูบทั้งขยำเส้นผมจนผมยุ่งไม่เป็นทรง ร่างบางที่ก
Last Updated : 2025-03-02เกย์รับขอเป็นผัว บทที่ 10 จัดจนไม่มีแรงเดิน
เรนรู้สึกกลัวแพรวพรรณที่เป็นแบบนี้ แต่ก็ตื่นเต้นทุกครั้ง ยิ่งได้เล่นสนุกกันแบบนี้ รสชาติแบบนี้มันหอมหวานมาก หวานจนอยากให้เป็นแบบนี้ทุกค่ำคืน “อ๊ะ” เรนที่ตกใจเพราะโดนพลิกให้นอนหงายอย่างไม่ทันตั้งตัว “เจ็บหรือเรน” แพรวพรรณหน้าเสียที่อีกคนส่งเสียงออกมา เรนลูบใบหน้าหวาน ด้วยความทะนุถนอม ยิ่งได้ทำกิจกรรมร่วมกันก็ยิ่งรู้สึกผูกพันมากขึ้นทวีคูณ ขนาดนี้แล้วยังมีแก่ใจเป็นห่วงเขา ทั้งชีวิตนอกจากพ่อแม่ก็ไม่มีใครห่วงเขาแบบนี้มาก่อน ต้องรักมากขนาดไหน ถึงยอมทำแบบนี้ ไม่มีใครทำกันหรอก แต่ผู้หญิงคนนี้กลับทำ ทำโดยที่ไม่ต้องร้องขอ แต่ชีวิตมันไม่ง่ายเลย ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเจออะไร แม่ของแพรวจะบอกให้เขาเลิกคบกับแพรวพรรณไหม แต่เขาขอกอบโกยความสุขตรงนี้เอาไว้ก่อน ได้ใช่มั้ย?! “ไม่เจ็บเลย แค่ตกใจเท่านั้นเอง ไม่เห็นต้องทำหน้าแบบนั้นเลย มามีความสุขกันต่อเถอะ จะได้นอนกันนะ” “เรนอยากให้ทำต่อหรือเปล่า” “ทำต่อสิ ยังไม่โดนเสียบจะนอนได้ไง” แพรวพรรณยิ้มรับ และหยิบเจลมาราดอีกรอบ เธอหยิบกางเกงมาสวมซึ่งไม่ใช่ตัว
Last Updated : 2025-03-03
Latest chapter
เกย์รับขอเป็นผัว บทที่ 20 ทะเลและสองเรา
ชายหนุ่มอาบน้ำรอระหว่างที่แฟนสาวกำลังนอนหลับสบาย แต่ใครจะคิดว่าทันทีที่ออกมาจากห้องน้ำจะเห็นเธอนั่งรอบนเตียงอยู่แล้วและในมือก็ถือชุดวาบหวิวสีดำ “ตื่นแล้วหรือ อาบน้ำไหมจะได้สดชื่น” “ใส่ชุดนี้ให้ดูหน่อย” “แพรวใส่สิ แพรวใส่ต้องสวยมากแน่เลย” เรนที่เริ่มเหงื่อแตกพลั่ก เริ่มสังหรณ์ใจแปลก ๆ จะเล่นอะไรกับร่างกายเขาอีก “เรนใส่ ไม่งั้นโกรธ” สุดท้ายเรนก็ต้องพ่ายแพ้กับความเอาแต่ใจของแฟนสาว เขาคว้าเสื้อมาสวมใส่ตรงหน้า และไม่พอเธอยื่นถุงเท้าสีดำลายลูกไม้ให้เขาอีก เขาอยากจะบ้าตาย!!! นอกจากจะใส่ชุดนอนที่บางจนเห็นเนื้อสีดำ และถุงเท้าลายลูกไม้ เขายังต้องใส่ถุงมือสีดำ และที่คาดผมกระต่ายสีดำ ไม่พอเขายังถูกบังคับให้ใส่รองเท้าส้นสูงสีดำอีก ถ้าไม่คิดจะเล่นกับร่างกายก็คงจะลองของแปลกกับเขาล่ะ “สวยมากเลยค่ะที่รัก ดูในกระจกสิสวยมากเลย” เรนมองผู้ชายหน้าหวานในกระจก บนศีรษะเขามีที่คาดผมสีดำและมีลูกกระต่ายจูบกัน ชุดนอนที่เป็นสายเดี่ยวเนื้อผ้าซาตินที่ลูบแล้วลื่นไปตามการสัมผัส ไหนจะถุงมือถุงเท้าที่เป็นลายลู
เกย์รับขอเป็นผัว บทที่ 19 เคลียร์ให้จบ
หนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมา ชีวิตของเรนกับแพรวดำเนินไปได้ด้วยดี ทุกคนรอบตัวต่างรักและเอ็นดูชายหนุ่มมากขึ้นจนแทบจะเป็นลูกรักแทนลูกสาวตัวจริงของบ้าน และทั้งสองคนก็ได้ย้ายไปอยู่บ้านหลังใหม่ในหมู่บ้านข้างหน้า เป็นบ้านสองชั้นไม่เล็กไม่ใหญ่ขนาดกลาง เพื่อความสะดวกสบายของทั้งคู่ ร้านอาหารตามสั่งของคุณนายรตีก็ยกให้เรนเป็นของขวัญเรียนจบ และซื้อบ้านหลังนี้ให้เป็นของขวัญแพรวพรรณ และวันนี้เป็นวันสุดท้ายที่ทั้งคู่จะเหยียบย่างในที่แห่งนี้ ต่อจากนี้คงไม่ได้มาอีกแล้ว ทุกคนยิ้มแย้มแจ่มใสโดยเฉพาะคุณนายรตี ที่ลูกสาวและลูกเขยเรียนจบสักที “ม๊า เดี๋ยวแพรวมานะ” “ไปไหน คนเขาถ่ายรูปกันอยู่” “เดี๋ยวมาไปไม่นานหรอก” พูดจบแพรวพรรณก็วิ่งไปข้างหน้าทันที ทิ้งให้คนทั้งกลุ่มมองด้วยความแปลกใจ แฮ่ก! แฮ่ก! แฮ่ก! เธอวิ่งมาข้างหน้าเลี้ยวแล้วเลี้ยวอีก แต่ก็ไม่ทันชายหนุ่มคนนั้น จนทำให้คลาดกัน เธอทำได้แค่ยืนหอบแฮ่ก แฮ่ก และโกยอากาศเข้ามา “หาใครอยู่เหรอน้องแพรว” แพรวพรรณหันหน้าไปช้า ๆ เพื่อประจันหน้ากับชายหนุ่มคนนั้น
เกย์รับขอเป็นผัว บทที่ 18 เอากันจนห้องสะเทือน
เขาดึงแก่นกายออกแล้วกระแทกเข้ามาอย่างแรง แล้วขยับเข้าออกอย่างช้า ๆ เนิบนาบไม่เร็วเหมือนตอนแรก ทำให้เธอเสียวมากกว่าเดิมอีก จนอยากขอแรง ๆ แต่สภาพช่วงล่างน่าจะไม่ไหว ช้าแบบนี้ดีแล้ว “อื้อ! เรน เสียวกว่าเดิมอีกและมันก็แสบร้อนมากเลย” แพรวพรรณเอ่ยออกมาด้วยใบหน้าที่เชิดขึ้นสูง “แพรวครับ วันนี้เรนเจอคนนั้น” “เขาทำอะไรเรน อื้อ หรือเปล่า” “แค่จับข้อมือ พูดจาถากถางแค่นั้น” “ไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวก็ไม่ต้องไปแล้ว” “แพรวครับ เรื่องของเรนกับเขามันเป็นอดีตไปแล้ว ไม่ว่าเขาจะพูดอะไรเรนอดทนมาตลอด แต่เรนทนไม่ได้ถ้าเขาเอาแพรวมาเกี่ยวข้องด้วย” “เขาพูดอะไร ซี๊ดด” “เขาบอกว่าเรนติดใจแพรวจนลืมของเก่า ถามว่าเอากับแพรวมันไหม” “ตอบไปดิมันส์มาก เอาแทบทุกคืนไม่ขาด น้ำแทบไม่เคยแห้ง” “เซี้ยวจริง ๆ เลย ใครจะไปพูดแบบนั้นเล่า” “แล้วไงต่อ อยู่นิ่ง ๆ สิ จะขยับทำไม มันแน่น” “ไม่ชอบหรือไง ก็ตบไปทีหนึ่งด่าไปนิดหน่อย แต่ดูแล้วไม่ละอายใจเลย บอกคนอื่นว่ามาอ่อยและบอกว่าเรนไม่เหมื
เกย์รับขอเป็นผัว บทที่ 17 ร้อนแรงจนต้องร้องขอ
เรนที่รีบเดินขึ้นบันไดเพื่อพาหญิงสาวที่ชอบยั่วจนเขาแทบไปไม่เป็นมาสำเร็จโทษ ข้าวปลาไม่ต้องกินเพราะคงอิ่มน้ำเรียบร้อย พอเข้าห้องมาได้ ก็ผลักร่างบางนอนไปบนเตียงทันที เขาจัดการเสื้อผ้าตัวเองและเสื้อผ้าหญิงสาวจนเนื้อตัวทั้งสองเปลือยเปล่าท่ามกลางแสงไฟสว่างในห้อง “หุ่นน่ากินมากค่ะผัวขา” “หึ น่ากินก็อย่าลืมกินให้อิ่มล่ะ” เรนที่ทนความยั่วยวนของหญิงสาวไม่ไหว จับท่อนเอ็นร้อนและชักต่อหน้า ก่อนจะคลานขึ้นไปบนเตียงและคร่อมบนตัวของหญิงสาว “เรนขา ใหญ่จังเลยค่ะ มีผัวเป็นเกย์รับนี่มันดีจริง ทั้งใหญ่ทั้งหวาน” “ไปเอาคำพูดพวกนี้มาจากไหน ปกติไม่พูดแบบนี้นี่ คำพูดคำจาแต่ละอย่าง” พูดไปมือก็จับท่อนเอ็นถูไถไปตามร่องแก้ม บางทีก็ถูไปกับริมฝีปาก พอหญิงสาวแลบลิ้นออกมาจะเลียก็เอาออกไปถูจุดอื่นแทน ทำให้อีกคนขัดใจจนชักหน้าสีหน้าทำเขาหลุดหัวเราะออกมา “เวลาเราหลอกล่อเหยื่อให้ตายใจ ใครเขาเอาตัวตนตัวเองให้เหยื่อเห็นกันคะเรน ต้องติดเบ็ดก่อนสิ” “แย่จังเลยนะ เหยื่อดันติดเบ็ดซะด้วยสิ แต่คนวางเบ็ดก็น่าสนใจจนตกหลุมพราง เพราะน่าล่อ” เรนยักค
เกย์รับขอเป็นผัว บทที่ 16 หยอกล้อใต้โต๊ะกินข้าว
หลังจากหมดคาบเรียน ชายหนุ่มก็เดินลงมาจากตึก แต่ไม่คิดว่าจะมีคนมาดักรอแบบนี้ เขาคิดจะหลบเลี่ยงออกไปแต่ก็ไม่พ้นเมื่ออีกคนเดินเข้ามาและจับข้อมือเขาแน่น “ตามมา” “ไม่ไป” เรนสะบัดมือใส่และเดินหนีก่อนจะถูกกระชากข้อมืออีกครั้งจนนิ่วหน้า และถูกลากมาหลังตึกอีกแล้ว “มีอะไรครับ แต่อย่ามาทำแบบนี้” “ทำไม! ถูกใจของใหม่จนลืมของเก่าหรือไง” “ของเก่าของใหม่อะไร” “อย่าคิดว่าไม่รู้ว่าเอากับมันแล้ว มันไหมล่ะเอากับผู้หญิง” เพียะ!! “อย่าได้มาดูถูกแพรวเด็ดขาด เก็บคำพูดชั่ว ๆ ลงไปเลยนะ ต้องเป็นคนแบบไหนถึงได้ระรานกันไม่เลิก ลืมไปหรือเปล่าครับ พี่บอกเองว่าแค่เล่น ๆ กับผม ล่อลวงคนอื่นจนเขาต้องเกือบตรอมใจ ความมักง่ายของพี่ทำร้ายคนไปกี่คนแล้ว หัดคิดบ้างสิครับ” “แล้วไง มาอ่อยเองจะเรียกร้องอะไร แต่เรนไม่เหมือนกัน” “จะบอกว่าพี่รักผมหรือครับ หรือเสียดายกันล่ะที่ไม่มีคนตามใจ หาข้าวปลาให้กินทำความสะอาดห้อง อยากเอาก็มีคนอ้าขาให้ หรือว่าเพราะชนะพนันแล้วเลยปล่อย แต่ตอนนี้รู้สึกอยากได้คืน แบบนี้หรือครับ”
เกย์รับขอเป็นผัว บทที่ 15 มิตรภาพใหม่
ตอนเช้ามืดที่เกือบจะสว่าง เขาลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัว และรีบลงมาข้างล่างเพื่อมาช่วยงานในครัว เพราะไม่อยากให้คนในบ้านหญิงสาวมองเขาในทางที่ไม่ดี “สวัสดีครับป้า มีอะไรให้ผมช่วยไหมครับ” “อ้าว! คุณเรนตื่นเช้าจังเลยค่ะ” “ครับป้า เรนตื่นไวจะได้มาช่วยคนในบ้านเตรียมอาหารไงครับ เดี๋ยวก็ต้องออกไปกับม๊าอีกและจะได้ไปเรียนเลย” “มาค่ะ คุณเรนมาหั่นผักนะคะ ตอนเช้าจะผัดผักกับทำของเผ็ดหนึ่งอย่าง และของทอดหนึ่งอย่างจะเป็นอะไรก็ได้ ตอนเย็นเน้นแกงค่ะ มื้อหนักหน่อย” “ได้ครับ” เรนก้มหน้าก้มตาหั่นผักใส่กะละมังหลังจากทำเสร็จก็เอาไปล้าง ทำไปทำมา เขาก็ลงมือทำอาหารไปแล้ว ด้วยความเคยชิน “เคยชินใช่มั้ยคะ คุณเรนทำเร็วมากเลยค่ะ” “น่าจะใช่ครับ ว่าจะช่วยหั่นผักแท้ ๆ เห็นป้าทำอย่างอื่นอยู่ก็เลยช่วยทำดีกว่าจะได้เสร็จเร็วขึ้น” “ไปกันค่ะ เราไปตั้งโต๊ะกัน” เรนหยิบจานอาหารที่ร้อนหอมกรุ่นเดินตามหลังป้าแม่บ้านออกมา เขาช่วยวางอาหารจัดจาน และเทน้ำใส่แก้วเตรียมไว้ให้ ก่อนที่ม๊าจะลงมา ไม่กี่อึดใจม๊ารตีก็ลงมา “ตื่นแต่เช้าเลย
เกย์รับขอเป็นผัว บทที่ 14 เล่นผัวเมียกันอีกครั้ง
แพรวพรรณที่หอบเหนื่อยถึงกับมองค้อนด้วยความไม่ชอบใจ ทำไมเรนถึงกลายเป็นคนเอาแต่ใจแบบนี้ เธออยากนอนพักแล้ว ทำไมถึงไม่เข้าใจ? ลืมไปได้ไงกันฉันเป็นคนเริ่มทุกอย่างเองนี่นา จะมายอมแพ้กลางคันไม่ได้ แต่ตาไม่รักดีก็จะปิดให้ได้ “พี่เรน แพรวง่วงนอนอ่ะ ตามันจะปิดให้ได้เลยนะ” “แต่พี่ต้องการนี่ครับ ให้พี่เรนนะครับ ให้นอนไม่ได้จริง ๆ ยั่วกันขนาดนี้ จะให้ปล่อยไปได้ยังไง” “อ๊ะ…อื้อออ” จบประโยคริมฝีปากของเรนก็ครอบครองริมฝีปากบางของหญิงสาวทันที จูบครั้งนี้ช่างเผ็ดร้อนและรุนแรงตามอารมณ์ของเจ้าของ วงแขนเรียวสวยก็โอบรัดรอบคอของชายหนุ่มทันที ลิ้นหนากับลิ้นเล็กเกาะเกี่ยวตวัดไปมาอย่างหยอกล้อ ปล่อยให้น้ำสีใสไหลออกมา สองมือก็จับใบหน้าของอีกคนแน่น ปลุกไฟสวาทให้อีกคนได้ตื่นตัวตลอดเวลา เรียวลิ้นดูดดันกลืนกินปาดไปปาดมาทั่วโพรงปากหวานจนได้ยินเสียงเฉอะแฉะของน้ำลาย ร่างกายสองร่างที่เปล่าเปลือยเกี่ยวกวัดเบียดเข้าหากันเหมือนงูตัวเมียที่ติดสัตว์ต้องการผสมพันธ์กับตัวผู้ เรียวขารัดกันไปมา มือไม้ก็ลูบคลำไปตามลำตัว จับตรงไหนก็บีบตรงนั้น เสียงหอบครางเป็นยาปลุก
เกย์รับขอเป็นผัว บทที่ 13 ลักหลับจนได้เสียว
ไม่กี่อึดใจเสียงประตูห้องน้ำก็เปิดออกมา ชายหนุ่มที่สวมใส่ชุดนอนสีชมพูก็ก้าวเท้าเดินออกมาด้วยใบหน้าที่แดงจัดเห่อร้อนด้วยความเขินอาย “สวยมากเลยเรน ไม่ใช่สิ มันน่ารักมากเลยต่างหาก” เรนที่มือไม้อยู่ไม่สุข แก้เขินด้วยการไปปิดไฟและมาล้มตัวนอน ถึงแม้จะปิดไฟแต่ห้องนี้ก็สามารถมองเห็นอะไรได้ชัดเจน เพราะแสงสว่างจากข้างนอก ไม่ได้มืดสนิทจนมองอะไรไม่เห็น เขาคว้าผ้านวมมาคลุมตัวจนมิดหัว “นอนได้แล้ว พรุ่งนี้ต้องทำอะไรอีกเยอะ” “เรนเขินแล้วดุเหรอ น่ารักเป็นบ้า” “พอได้แล้วแพรว เรนเขินบิดจนจะตกเตียงแล้วนะ” “โอ๋ โอ๋ ไม่แกล้งแล้ว งั้นนอนกัน” “อือ ฝันดีนะครับ” “ฝันดีค่า” ประมาณห้านาทีที่ติดอยู่ในความเงียบ หัวสมองของเรนว่างเปล่า เขานอนไม่หลับแต่พยายามนอนนิ่ง ๆ ให้ได้มากที่สุด เพื่อไม่ให้เป็นการรบกวนหญิงสาวที่นอนหลับอยู่ข้างกาย เขาเอื้อมมือมาลูบกางเกงไปมา ที่มันแข็งขึ้นมาไม่ดูเวลา แต่ยิ่งลูบไปตามร่างกาย และยิ่งได้ใส่เสื้อผ้าที่ชอบทำให้อารมณ์ของเขายิ่งพลุ่งพล่าน บอกไม่ถูกว่าเป็นเพราะอะไร แต่รู้แค่ว่าเ
เกย์รับขอเป็นผัว บทที่ 12 ดักตบดีมั้ย?
พอรถมาจอดที่หน้าบ้าน เรนก็ช่วยทุกคนขนของลงจากรถจนหมด ไม่ลืมที่จะยกมือไหว้ขอบคุณ ทำให้ทุกคนที่เอ็นดูเขาอยู่แล้ว กลับเอ็นดูเขามากขึ้นกว่าเดิม เรนกับแพรวช่วยกันจัดของจนเข้าที่เข้าทาง ไม่กี่อึดใจก็มีคนมาเคาะประตูเพื่อตามไปกินข้าว เรนจับมือแพรวลงมา การที่แพรวอยู่บ้านทำให้เห็นแพรวในอีกมุมหนึ่ง ไม่คิดว่าหญิงสาวที่อะไรก็ดูง่ายไปหมด ก็มีมุมที่ดื้อไม่น้อยเหมือนกัน เขาชอบตอนที่แพรวกับม๊ารตีเถียงกัน ถึงแม้แพรวกับม๊าจะโต้เถียงแบบไม่ยอมกัน แต่มันคือความรักของแม่กับลูกแถมมันยังเผื่อแผ่มาถึงเขาอีกด้วย เมื่อเขาเดินมาถึงโต๊ะอาหาร แม่บ้านก็ตักข้าวใส่จานให้เขาเรียบร้อย บนโต๊ะอาหารจะเน้นผัดมากกว่าของทอด แต่ใช่จะไม่มีเพราะแพรวพรรณชอบของทอดมากกว่านึ่ง “ม๊าลองกินเป็ดพะโล้สิครับ พอดีเจ๊ที่ร้านให้ผมมา” “ไหนอั๊วลองชิมดูสิ ใช้ได้นี่นา รสชาติดีเลย” “ไหนเขากินบ้าง อร่อยอ่ะม๊า” “ลื้อไม่เคยกินหรือไง” “ไม่เคย เพิ่งเคยกินครั้งแรก” “ทำไมถึงไม่เคย” “กิจกรรมคู่รักอ่ะม๊า หลับอย่างเดียว ส่วนมากเรนทำอย่างอื่นทิ้งไ
