LOGINShare
บทที่ 4 ตกลงอยู่ด้วยกัน
Last Updated:
2025-02-25 20:02:57บ่ายคล้อยแสงเริ่มตก เรนที่นอนหลับข้างกายหญิงสาวก็ลุกขึ้น เขาเริ่มเก็บกวาดข้าวของในห้องย้ายนั่นยกนี่เป็นว่าเล่นทั้งกวาดทั้งถู เช็ดแล้วเช็ดอีก
เขาหยิบมือถือขึ้นมากดเข้าแอพธนาคารยอดเงินที่เขามีตอนนี้คงเหลือแค่หมื่นเดียวเท่านั้น เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่กว่าเงินเดือนเขาจะออกไม่รู้จะพอหรือเปล่า อยู่ดี ๆ ก็มีมือบางยื่นบัตรมาให้ เขาหันหน้าไปมองก็เห็นหญิงสาวยิ้มแป้นหน้าระรื่น “เอาบัตรเราไปใช้สิเรน” “ไม่เอาหรอก เกรงใจแพรวเรนไม่กล้า” “ไม่กล้าอะไรยังไงก็ต้องอยู่ด้วยกันอยู่แล้ว เรนรับไปนะ น๊าาา” “บัตรมีเงินเท่าไหร่” “ห้าแสนบาทจ้า อ๊ะ อ๊ะ ใช้เถอะนะ อย่าคิดมากเลย” “อยากได้อะไรบ้าง จะได้ซื้อถูก” “ที่นอนอยากได้สูงกว่านี้ ซื้อของกินกับขนมมาตุนไว้ด้วย ชอบหิวจุกจิกตอนกลางคืน ซื้อพัดลมด้วยสักตัวขอผ้านวมด้วยหนากว่านี้” เรนที่สองจิตสองใจไม่อยากใช้เงินหญิงสาว สุดท้ายก็ตัดใจ ยื่นบัตรคืนให้หญิงสาวเขาไม่กล้าใช้จริง ๆ ต่อให้ชอบเขาแค่ไหน ก็ไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้ “ทำไมล่ะ! เรนจะไล่เราเหรอ ไม่อยากให้อยู่ด้วยใช่มั้ย” “เปล่า เรนเกรงใจ” “งั้นเอางี้ เราย้ายออกจากหอเราดีกว่าและเอามาลงที่ห้องนี้ เรนจะได้เลิกกังวลด้วย ดีไหม?” “อ่า..คือ” “ตามนี้แหละ เรนไปกับเรานะไปช่วยเก็บของ จะได้ย้ายของมานอนที่นี่” “อืม..ทำไรไม่ได้แล้วนี่ ไปก็ไป” แพรวพรรณลุกขึ้นรีบฉุดข้อมือเรน ก่อนที่จะปิดห้องและพากันออกไป ทั้งสองคนเดินข้างกันอยู่ริมถนน แพรวพรรณแอบชำเลืองมองคนด้านข้างด้วยสีหน้าที่มีความสุข “เรน” “ครับ?” “แพรวมีเพื่อนคนหนึ่งเขาเป็นกะเทย แต่แฟนของเขาเป็นเลสเบี้ยน เขาสองคนเป็นเพื่อนกันและดันพลาดมีอะไรกัน ต่างคนต่างมีรสนิยมของตัวเองเหมือนเดิมแค่ไม่ยุ่งกับใคร อยู่ด้วยกันสองคน หึงหวงกันตามประสาผัวเมีย สุดท้ายก็มีลูกด้วยกัน เราสองคนจะเป็นแบบนั้นมั้ย? แพรวเป็นผู้หญิงก็จริงแต่ชอบเกย์รับนะ แพรวว่าพวกเขาน่ารัก น่าทะนุถนอมดี เรนเคยทำอะไรก็ทำไปแบบนั้นแค่มีแพรวเข้ามาในชีวิตแค่นั้นเอง” “ครับ” “แค่นี้เองเหรอ เราพูดไปตั้งเยอะ” “และจะให้พูดอะไรล่ะ” เรนเอามือไปขยี้หัวแพรวและเขย่าเบา ๆ “น้อยใจนะ ชิ” “อย่าคิดมากเลย เรนไม่รู้จะพูดอะไรถือว่าเรามาลองใช้ชีวิตกันดูนะ โอเคไหม” แพรวพยักหน้าขึ้นลงและถูกเรนดึงมือไปขึ้นรถเมล์ ต่างคนต่างเงียบเหมือนที่เคยเป็น แต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือมือน้อย ๆ ของเธออุ่นร้อนชื้นเหงื่อไปด้วยอุ้งมือของผู้ชายที่นั่งข้างกาย แพรวพรรณเอียงหน้าเข้าหาหน้าต่างรถและเผลอยิ้มออกมาอย่างมีความสุขซึ่งเรนก็มองเห็นใบหน้าหวานที่สีหน้าแดงเถือกและระบายยิ้มไปทั่วหน้า เขาก็มีความสุขเช่นกัน ผ่านไปไม่นานก็เดินทางมาถึงหอพักที่แพรวพรรณอยู่ ซึ่งมันต่างจากที่เรนอาศัยอยู่มาก เขาเดินตามแพรวขึ้นไปอย่างเงียบ ๆ โดยไม่เอ่ยอะไรออกมาสักคำ แค่เปิดประตูเข้าไปก็รู้ถึงความแตกต่างที่ต่างกัน ห้องนี้ใหญ่กว่าห้องที่เขาอยู่เยอะเลย ไหนจะสิ่งอำนวยความสะดวกพวกนี้อีก เขาเริ่มลังเลอีกแล้ว “เข้ามานี่เร็วเรน ขนทุกอย่างเลยดีมั้ย” “ห้องมันจะไม่พอสิแพรว ของแพรวน่าจะเยอะ” “ไม่ ๆ ของเราที่ซื้อมีแค่ที่นอน และก็ท็อปเปอร์ ผ้านวม หมอน หมอนข้าง ตู้เสื้อผ้า ที่เหลือมันของหอพักอ่ะ” “อ่อ” “เก็บของกัน เรนเก็บของกินไปให้หมดนะใส่กล่องไว้ ข้าวของเอาไปให้หมด อะไรไม่มีค่อยไปหาซื้อเอา” “ได้เลย ตัดสินใจแน่นะ” “ไม่เปลี่ยนใจหรอก สบายใจได้” เรนพยักหน้ารับ จากนั้นก็ช่วยกันเก็บข้าวของลงกล่อง ซึ่งใช้เวลาอย่างต่ำเกือบสี่ชั่วโมง เรนโทรหารถขนของให้มารับ หลังจากที่ได้รถและขนของขึ้นรถ แพรวก็ให้เรนไปกับรถเลย ส่วนเธอจะไปซื้อกับข้าวแล้วเจอกันที่ห้อง หลังจากที่ทั้งสองแยกทางกัน แพรวก็โทรหาแก๊งเพื่อนให้มาเจอกันหน้าร้านสะดวกซื้อและใช้เวลารอไม่นาน เธอก็เห็นสามสาวต่างเดินต่างวิ่งกันเข้ามา “โอ๊ย!! อีผีบ้านึกไงมาตามตอนนี้จ๊ะ ฉันนี่กำลังคุยกับผู้อยู่เลย” ฝ้ายบ่นพึมพำแบบไม่จริงจัง “นั่นสิ รีบวิ่งมาเลยนะ” เกลก็บ่นตามอีกคนทั้งที่หอบหายใจ แฮ่ก แฮ่ก ไม่หยุด “แล้วมีอะไรคะเพื่อน เร่งเชียว” เอมี่ก็ยืนเท้าเอวตามสไตล์ของสาวห้าว “ไปซื้อกับข้าวไปกินข้าวห้องเรนกัน” “อ้าว ดีกันแล้วเหรอ” “อืม” “ตอบความจริงมาแพรวพรรณ” ฝ้ายเอ่ยเสียงดุ อีกสองคนก็จ้องเขม็งไม่ต่างกัน แพรวพรรณเดินถอยหลังมานั่งตรงขั้นบันไดหน้าร้านสะดวกซื้อ อีกสามคนถึงนั่งตาม “ไหนเหลามาสิ อะไรยังไง” “คือเราตัดสินใจจะอยู่กับเรน ในฐานะคนอยู่ร่วมห้องและคู่นอนถ้าเผลอเกินเลยกัน แต่เวลาไปเรียนให้ทำตัวเหมือนเพื่อน จนครบหนึ่งเดือน ถ้ายังไปกันได้ดีเรนบอกค่อยคบหากันเป็นเรื่องเป็นราว เพราะไม่อยากให้ใครมามองเราในทางที่ไม่ดี วันนี้ก็เลยตัดสินใจย้ายของไปห้องเรน” แพรวพรรณตัดสินใจบอกไป สิ่งที่ได้รับกลับมาคือความเงียบ คงน่าตกใจสำหรับเพื่อน ๆ อยู่ไม่น้อย ฝ้าย “เหรอ” เกล “อ่อ” เอมี่ “นึกว่าเรื่องอะไร” ทำให้แพรวงุนงงกับท่าทางของสามสาวมาก ที่ดูไม่ตกใจอะไรเลย “จะไม่ตกใจ ทักท้วงอะไรหน่อยหรือไง” “ไม่อ่ะ ทำไมต้องตกใจเพราะรู้ว่าแกต้องทำแบบนี้แน่นอน” เอมี่พูดด้วยท่าทีสบาย ๆ ก่อนจะลุกไปซื้อลูกชิ้นกิน “แพรว มันคือความสุขของแกทำให้เต็มที่ ถ้าเจ็บก็มาหาพวกฉันนะ พวกฉันจะซับน้ำตาแกเอง” เกลพูดจบก็กอดแพรวไว้หลวม ๆ “รู้แล้ว ขอบคุณที่เข้าใจนะ” “แต่แกรู้ใช่มั้ยแพรว ไฟที่แกพุ่งเข้าหามันร้อนมันอาจทำแกเจ็บได้ ถึงแม้จะเรนจะเป็นเกย์ถึงแม้ความรักจะไม่มีเพศ แต่เขาก็ชอบผู้ชายมาก่อน ถึงแม้เขาจะรักแกหรือมีอะไรกับแก แต่แกอย่าไปเปลี่ยนเขาเด็ดขาด ถ้าคนสองคนรักกัน แม้ภายนอกจะเป็นแบบไหนมันขึ้นอยู่กับการยอมรับนะ รู้มั้ย” “รู้แล้วฝ้าย” “ไปหาซื้องของอร่อยและไปหาเรนกันเถอะ” ฝ้ายพูดด้วยรอยยิ้ม “เกลแกไปซื้อ ลาบไม่ใส่หนังหมู น้ำตกเผ็ดนิดเดียว ยำวุ้นเส้นรวมมิตร ยำหมูยอ ส้มตำไทย ไก่ย่างตับย่าง เอมี่แกเข้าร้านนี้ ไปซื้อน้ำอัดลมกับขนมปังมาติดห้องไว้ ซื้อหลายขวดเลย นมเปรี้ยวด้วย แพรวแกกับฉันไปเอารถกัน ถือของหนักได้ตายก่อนถึงห้อง” ทั้งสี่คนแยกย้ายไปทำตามหน้าที่ตัวเองทันที แพรวก็เดินมากับฝ้าย กกกอดแขนกันไม่หยุดและเดินขึ้นห้องไปด้วยกันพอถึงห้องฝ้ายก็รื้อตู้เสื้อผ้าทันที “แกหาอะไรฝ้าย” “หาของดิ ถามได้ เจอแล้ว!!” ฝ้ายเงยหน้าขึ้นพร้อมกล่องลังขนาดกลาง “อะไรอ่ะ กล่องใส่หนังสือเหรอ” “เหอะ เพื่อนจะมีผัวทั้งที ก็จัดเต็มกันหน่อย นี่เลยของปลอมเอาไว้เล่นสนุก” “บ้าาา!! ไม่เอา!!” “เอาจ้า อย่าลืมว่าผัวแกเป็นเกย์รับนะ เราจะสุขคนเดียวไม่ได้ แกต้องทำให้เขาสุขด้วย แค่นี้ก็ไปไหนไม่รอดแล้วอยู่ที่แกแหละว่ามีความกล้าแค่ไหน มานี่ฉันจะสอนใช้” แพรวถูกฝ้ายดึงมือไปสอนใช้อุปกรณ์ซึ่งมันเยอะมาก ไม่คิดมาก่อนว่าฝ้ายจะมีของพวกนี้ “อ๊ะ อย่ามามองฉันแบบนี้ คนเรามันต้องมีเรื่องแบบนี้บ้าง สุขโดยไม่ต้องพึ่งผู้ชาย ของพวกนี้ใช้ไม่ยากแค่กดปุ่มเท่านั้น มีแบบใช้สายกับไม่มีสาย ส่วนอันนี้ดิลโด้ ฉันให้แกสามอันเลย ส่วนอันสีแดงเอาไว้ใช้กับผัวแกนะมันใหญ่รับรองจุกฟินเวอร์อย่าบอกใคร อันนี้คือดิลโด้กางเกงแบบสวม” แพรวหยิบออกมาดูด้วยความสนใจ จินตนาการในหัวทำให้หน้าแดงไม่หยุด “แหมมม หน้านี่แดงเถือกเลยนะอย่างที่แกคิดแหละ แกใส่แล้วทำมันกับเรน แต่อย่าลืมนะว่าต้องทาเจลหล่อลื่นทุกครั้ง หรือแกจะให้เขาด้านหลังแกก็ได้นะ ถ้าแกกล้าอ่ะ” “หมดแล้วใช่มั้ย” “อ่ะ เอาไป” แพรวยื่นมือไปจับชุดนอนสั้น ๆ บาง ๆ นี่มันชุดนอนไม่ได้นอน เธอเงยหน้ามองเพื่อนสาว “เอาไปใส่ให้เกย์ตบะแตกไปเลยจ้า” หลังจากนั้นพวกเราก็นั่งรถมารับสองสาวที่ร้านสะดวกซื้อและพากันไปหอพักของเรนที่ว่า พอทุกคนไปถึงก็ทักทายเรนตามปกติ แต่ของทุกอย่างกลับถูกจัดไว้เรียบร้อยแล้วแทบไม่มีอะไรให้ช่วยเลย ทำได้แค่เอาอาหารใส่จาน และเอามาวางบนโต๊ะเตี้ยที่เรนหามาใหม่เพราะมันใหญ่กว่าเดิม สี่สาวได้แต่ละอายใจที่ไม่ได้ช่วยจัดของ เพราะเรนทำหมดแล้ว เปล่าเลย~อายเพราะเรนทำได้ดีและเป็นระเบียบมากกว่าพวกเธออีก ถ้าให้พวกเธอทำวันนี้ก็คงไม่เสร็จ นี่คือข้อดีของเกย์รับสินะ สะอาดเรียบร้อยยิ่งกว่าผู้หญิงซะอีก เพื่อนเราช่างโชคดีซะจริงที่ได้พ่อบ้านงานดีแบบนี้โดยไม่ต้องเปลืองค่าแรง
Related chapters
เกย์รับขอเป็นผัว บทที่ 5 ร้อนระอุในห้องน้ำ
หลังจากที่ทุกคนกินข้าวกันเสร็จก็แยกย้ายกันกลับตอนนี้ก็เหลือแค่สองคนที่อยู่ภายในห้อง “แพรว เดี๋ยวเรนอาบน้ำและไปทำงานนะ” “ให้ไปรับมั้ย” “ไม่เป็นไรหรอก แค่นี้เอง” “อยากไปรับนี่นา” “มันอันตรายครับแพรว ตีสามเรนก็ถึงห้องแล้ว” “นอนด้วยกันนะบนที่นอน ห้ามนอนพื้นเด็ดขาด” “ได้สิ ไปอาบน้ำก่อนนะ” แพรวพรรณมองชายหนุ่มเดินเข้าไปอาบน้ำ ส่วนเธอก็นั่งอยู่บนที่นอนนุ่ม เธอมองไปรอบ ๆ ห้อง ถึงจะรู้สึกแปลกก็ไม่เป็นไรเดี๋ยวเธอก็ชินไปเอง เพราะการได้อยู่กับคนที่ชอบคือสิ่งที่ดีที่สุดแล้ว จนเรนแต่งตัวเสร็จก็ออกมาจากห้องน้ำ เธอมองการกระทำคนตรงหน้าด้วยความเบิกบานใจ “รีบกลับมานะจะนอนรอ” “โอเค ล็อกห้องด้วยนะ” เรนสั่งจบก็เดินออกไปจากห้องแพรวจึงเข้าไปอาบน้ำบ้าง ก่อนจะออกมาพร้อมกับผ้าขนหนู เธอเปิดตู้เสื้อผ้าฝั่งของเธอก็พบชุดนอนของเพื่อนสาวที่เป็นสายเดี่ยวสีดำ เธอหยิบมาสวมใส่และเดินไปหน้ากระจก พระเจ้า!! มันสั้นมาก เลยแก้มก้นไปนิดเดียวเองแถมช่วงบนก็ยังเน้นหน้าอกของเธอให้เด่นชัดขึ
Last Updated : 2025-02-26เกย์รับขอเป็นผัว บทที่ 6 บทรักจากเกย์หนุ่ม
เรนเดินออกมาจากห้องน้ำโดยพันผ้าขนหนูผืนใหญ่อย่างหมิ่นเหม่ เขาเดินมายังปลายเตียงที่มีหญิงสาวนั่งอยู่เนื้อตัวปกคลุมไปด้วยผ้าห่มผืนหนา ใบหน้านวลแดงก่ำเต็มไปด้วยความเขินอาย น่ารักจังแฮะ!! คนปากเก่งแต่นั่งตัวสั่นเป็นลูกนกตกน้ำ น่าเอ็นดูเป็นบ้าเลย!! “จะต่อหรือหยุด” “ต่อ อยากเป็นของเรน” “คิดดีแล้วใช่มั้ย” เรนลูบหัวร่างเล็กเบา ๆ “คิดดีแล้ว เลือกเรนแล้ว” แพรวผงกศีรษะขึ้นลง เรนนั่งคุกเข่าลงกับพื้น “แพรวคู่นอนของเรนคือ เราต้องอยู่ด้วยกัน ถ้ามีการนอกใจเรนจบนะและรับเพศสภาพของเรนได้ใช่มั้ย” “เขารับได้ ดีซะอีกมีเพื่อนสาวด้วย จะได้ชอบอะไรเหมือน ๆ กัน” “แล้วรออะไรอยู่ล่ะ” แพรวดึงผ้าห่มออกจากตัว ทำให้เรนเห็นร่างกายแบบเต็มตาจนกลืนน้ำลาย ฉับพลัน!! ใบหน้าก็แดงเถือกอย่างช่วยไม่ได้ “แพรว เรนเขินร่างกายแพรว” แพรวพรรณที่ปรับอารมณ์ไม่ทันได้แต่งุนงงกับอาการของเรน และก็เข้าใจได้ทันที “เรนขา เรนดูสิคะ เรนดูตรงนี้สิ” เรนเงยหน้ามองตามมือที่หญิงสาวเชื้อเชิญให้ดู สองขาที่แยก
Last Updated : 2025-02-27เกย์รับขอเป็นผัว บทที่ 7 ทำดีไม่ได้ดี
พระอาทิตย์ที่แผ่แสงร้อนแรงก็ถึงคราวต้องหม่นแสงลงและค่อย ๆ ลาลับกลับไป เรนยืนมองพระอาทิตย์ที่ตกดินระหว่างทำกับข้าวไปด้วย เขาเลือกทำอาหารง่าย ๆ อย่างเช่นไข่เจียวกับผัดพริกแกงใส่หมู ไม่แน่ใจว่าอีกคนทานเผ็ดได้มากน้อยแค่นั้น เลยทอดไข่ทิ้งไว้ด้วยแก้เผ็ด เขาเลือกจะเขียนโน๊ตทิ้งไว้ ก่อนจะเอาอาหารไปวางบนโต๊ะเล็กและเอาจานมาปิดทับอีกที และเดินไปหอมแก้มหญิงสาวที่นอนหลับไม่ยอมตื่นสักที ฟอด ฟอด~ “ไปทำงานก่อนนะครับ อย่าดื้อล่ะ เดี๋ยวคืนนี้กลับมาให้รางวัล” “รางวัลอะไรเหรอ” “ตื่นแล้วเหรอ เรนกำลังจะไปทำงาน” “เรานอนนานมากเลย” “นอนไปเถอะ เรนทำผัดพริกแกงหมูกับไข่เจียวไว้ให้ และก็ซื้อยามาให้แล้ว” “เขาฝังยาคุมน่ะ เรนไม่ต้องกังวลนะ” “แพรวเตรียมพร้อมเกินไปหรือเปล่า เรนกลัวแล้วนี่” “ก็แหมม” “เอาเถอะ กินข้าวแล้วนอนพักเถอะนะ เอาขนมมั้ย? เดี๋ยวเรนซื้อติดมือมา พวกขนมหวานอ่ะ” “กินของหวานจากเรนไม่ได้เหรอ” “อันนั้นมันของตาย ไปล่ะ จุ๊บ” แพรวพรรณมองตามชาย
Last Updated : 2025-02-28เกย์รับขอเป็นผัว บทที่ 8 ง้อยังไงถึงเร่าร้อนไม่หยุด
“โกรธเรนมากเลยใช่มั้ย” “แพรว เปิดผ้าห่มมาคุยกันหน่อย” “เฮ้อ!! แพรวครับ ถ้าเราไม่คุยกันแล้วมันจะไปต่อไม่ได้นะ หรือแพรวต้องการให้เรื่องของเราจบ” แพรวพรรณโผล่หน้าออกมาจากผ้าห่มเล็กน้อย ก่อนจะมองเรนด้วยแววตาน้อยใจ ขอบตาแดงเรื่อเพราะผ่านการร้องไห้แบบเงียบ ๆ มาไม่นาน “ร้องไห้ทำไม ไหนลุกขึ้นก่อน” เรนดึงผ้าห่มออกและจับตัวหญิงสาวให้ยกตัวขึ้น ใช้ทิชชู่ซับน้ำตาเบา ๆ “ร้องไห้เพราะตาลหรอ น้องที่ทำงานอ่ะแพรว” “เหอะ สนิทมากเลยดิ” “โอ๋ ๆ ๆ ไม่ร้องนะ ไม่นอยนะ ขอโทษครับ อยากฟังไหม” แพรวพรรณไม่ตอบแต่ก็พยักหน้า จนเรนอดไม่ได้ที่จะลูบแก้มหญิงสาวอย่างหยอกล้อ “น้องที่ทำงาน เรนไม่สนิทนะแค่รู้จัก นาน ๆ คุยกันที พอดีตอนกลับเจ๊เจ้าของร้านให้อาหารกลับบ้าน มีข้าวต้มถุงใหญ่เราสองคนกินได้สองมื้อเลยนะ มีเป็ดพะโล้ด้วย ผัดผักบุ้ง ผัดผักกาดดองและก็หมูกรอบ และพี่ที่ทำงานเขาให้โดนัทฝากมาให้แพรว เรนหวง เรนเลยนั่งกินตรงฟุตบาทกะว่ากินหมดก็จะเดินกลับห้องเลย แต่น้องเขามาทักทายและพูดอะไรมากมาย อย่างเช่นจะซื้อน้ำเต้าหู
Last Updated : 2025-03-01เกย์รับขอเป็นผัว บทที่ 9 ใครผัวใครเมีย
“ต่อมั้ยแพรว แต่ช่วยสวมชุดดิลโด้และเอาเรนที เล่นกับร่างกายเรนที” “พูดแล้วนะ” “อืม ตามใจแพรวเลย” แพรวพรรณเดินไปหยิบกล่องลังในตู้เสื้อผ้า และเปิดลิ้นชักหยิบถุงยางมือออกมา และเดินตรงมาหาชายหนุ่มที่นอนอยู่บนเตียงด้วยความตื่นเต้น “พร้อมมั้ยเรน” “พร้อมสิ” เรนสบตาแพรวด้วยสายตาร้อนแรง มือก็ตีไปบนที่นอน แปะ แปะ ดวงตาสีดำขลับจ้องมองมาอย่างเชิญชวน ก้าวเท้าเดินไปหาอย่างคนถูกสะกดจิต แพรวเดินมายืนตรงหน้าชายหนุ่มและวางกล่องของเล่นไว้ข้างตัว ก่อนจะขยับมือที่สั่นระริกด้วยความตื่นเต้นไปจับท่อนเอ็นใหญ่ที่แข็งปั๋งพร้อมสู้รบ และแลบลิ้นเลียลงไปสลับดูดดึงส่วนปลายที่ถอกเข้าถอกออกอย่างเป็นงาน แผล็บ จุ๊บ จ๊วบ!!! ลิ้นร้อนลากเลียไล้ส่วนปลายไปยังโคนที่มีขนไหมสีดำขึ้นประปลาย อีกมือก็บีบเคล้นขยำพวงองุ่นเล่นไปมา และดูดดึงขึ้นลงแรง ๆ พยายามห่อลิ้นและให้น้ำลายขับออกมาเยอะ ๆ ให้มันไหลลื่นลดการบาดเจ็บ “ซี๊ด..แพรว อ่า เก่งจังเลยครับ” ไม่พูดเปล่ามือหนาทั้งลูบทั้งขยำเส้นผมจนผมยุ่งไม่เป็นทรง ร่างบางที่ก
Last Updated : 2025-03-02เกย์รับขอเป็นผัว บทที่ 10 จัดจนไม่มีแรงเดิน
เรนรู้สึกกลัวแพรวพรรณที่เป็นแบบนี้ แต่ก็ตื่นเต้นทุกครั้ง ยิ่งได้เล่นสนุกกันแบบนี้ รสชาติแบบนี้มันหอมหวานมาก หวานจนอยากให้เป็นแบบนี้ทุกค่ำคืน “อ๊ะ” เรนที่ตกใจเพราะโดนพลิกให้นอนหงายอย่างไม่ทันตั้งตัว “เจ็บหรือเรน” แพรวพรรณหน้าเสียที่อีกคนส่งเสียงออกมา เรนลูบใบหน้าหวาน ด้วยความทะนุถนอม ยิ่งได้ทำกิจกรรมร่วมกันก็ยิ่งรู้สึกผูกพันมากขึ้นทวีคูณ ขนาดนี้แล้วยังมีแก่ใจเป็นห่วงเขา ทั้งชีวิตนอกจากพ่อแม่ก็ไม่มีใครห่วงเขาแบบนี้มาก่อน ต้องรักมากขนาดไหน ถึงยอมทำแบบนี้ ไม่มีใครทำกันหรอก แต่ผู้หญิงคนนี้กลับทำ ทำโดยที่ไม่ต้องร้องขอ แต่ชีวิตมันไม่ง่ายเลย ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเจออะไร แม่ของแพรวจะบอกให้เขาเลิกคบกับแพรวพรรณไหม แต่เขาขอกอบโกยความสุขตรงนี้เอาไว้ก่อน ได้ใช่มั้ย?! “ไม่เจ็บเลย แค่ตกใจเท่านั้นเอง ไม่เห็นต้องทำหน้าแบบนั้นเลย มามีความสุขกันต่อเถอะ จะได้นอนกันนะ” “เรนอยากให้ทำต่อหรือเปล่า” “ทำต่อสิ ยังไม่โดนเสียบจะนอนได้ไง” แพรวพรรณยิ้มรับ และหยิบเจลมาราดอีกรอบ เธอหยิบกางเกงมาสวมซึ่งไม่ใช่ตัว
Last Updated : 2025-03-03เกย์รับขอเป็นผัว บทที่ 11 ย้ายเข้าบ้านใหม่
บ่ายคล้อยทั้งสองคนก็ลุกขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัว และพากันไปห้างเพื่อซื้อผลไม้และขนม ก่อนจะเดินทางไปหาแม่ของหญิงสาวในวันนี้ จวบจนสี่โมงเย็นแท็กซี่ก็มาจอดหน้าบ้านหลังหนึ่ง ในสายตาของเรนบ้านนี้ใหญ่มาก และร่มรื่นที่สุด แพรวพรรณจับมือของชายหนุ่มและพากันเดินเข้าไปในบ้าน “ม๊า เขามาแล้ว คิดถึงจังเลย ฟอด ฟอด” “อี๋ เหม็นปาก” “ออกจะหอม” แพรวพรรณที่ได้เจอแม่ก็ทำตัวเป็นลูกลิงทันที กอดรัดฟัดเหวี่ยงหญิงวัยกลางคนด้วยความมันเขี้ยว จนหญิงวัยกลางคนเบนสายตามาทางอีกคนที่กำลังมองทั้งสองด้วยรอยยิ้ม เรนก็สะดุ้งทันที ตื่นเต้นจนเหงื่อออก “สวัสดีครับคุณป้า” เรนยกมือไหว้หญิงวัยกลางคนด้วยความนอบน้อม “อั๊วแก่ขนาดนั้นเลย” อดไม่ได้ที่จะแกล้งให้ตกใจเล่น “ไม่ครับ ผมขอโทษครับ เอ่อ..คือ” “เรียกม๊าเหมือนอาแพรว” “ครับม๊า” เรนตอบรับอัตโนมัติ “เด็กดี และซื้ออะไรมา” อดไม่ได้ที่จะลูบหัวอีกคน “ผลไม้ครับและก็ขนมนิดหน่อย” “ไป เข้าไปนั่งข้างในกันก่อน เดี๋ยวอั๊วเอาผลไม้มาให้กินรองท้อ
Last Updated : 2025-03-04เกย์รับขอเป็นผัว บทที่ 12 ดักตบดีมั้ย?
พอรถมาจอดที่หน้าบ้าน เรนก็ช่วยทุกคนขนของลงจากรถจนหมด ไม่ลืมที่จะยกมือไหว้ขอบคุณ ทำให้ทุกคนที่เอ็นดูเขาอยู่แล้ว กลับเอ็นดูเขามากขึ้นกว่าเดิม เรนกับแพรวช่วยกันจัดของจนเข้าที่เข้าทาง ไม่กี่อึดใจก็มีคนมาเคาะประตูเพื่อตามไปกินข้าว เรนจับมือแพรวลงมา การที่แพรวอยู่บ้านทำให้เห็นแพรวในอีกมุมหนึ่ง ไม่คิดว่าหญิงสาวที่อะไรก็ดูง่ายไปหมด ก็มีมุมที่ดื้อไม่น้อยเหมือนกัน เขาชอบตอนที่แพรวกับม๊ารตีเถียงกัน ถึงแม้แพรวกับม๊าจะโต้เถียงแบบไม่ยอมกัน แต่มันคือความรักของแม่กับลูกแถมมันยังเผื่อแผ่มาถึงเขาอีกด้วย เมื่อเขาเดินมาถึงโต๊ะอาหาร แม่บ้านก็ตักข้าวใส่จานให้เขาเรียบร้อย บนโต๊ะอาหารจะเน้นผัดมากกว่าของทอด แต่ใช่จะไม่มีเพราะแพรวพรรณชอบของทอดมากกว่านึ่ง “ม๊าลองกินเป็ดพะโล้สิครับ พอดีเจ๊ที่ร้านให้ผมมา” “ไหนอั๊วลองชิมดูสิ ใช้ได้นี่นา รสชาติดีเลย” “ไหนเขากินบ้าง อร่อยอ่ะม๊า” “ลื้อไม่เคยกินหรือไง” “ไม่เคย เพิ่งเคยกินครั้งแรก” “ทำไมถึงไม่เคย” “กิจกรรมคู่รักอ่ะม๊า หลับอย่างเดียว ส่วนมากเรนทำอย่างอื่นทิ้งไ
Last Updated : 2025-03-05
Latest chapter
เกย์รับขอเป็นผัว บทที่ 20 ทะเลและสองเรา
ชายหนุ่มอาบน้ำรอระหว่างที่แฟนสาวกำลังนอนหลับสบาย แต่ใครจะคิดว่าทันทีที่ออกมาจากห้องน้ำจะเห็นเธอนั่งรอบนเตียงอยู่แล้วและในมือก็ถือชุดวาบหวิวสีดำ “ตื่นแล้วหรือ อาบน้ำไหมจะได้สดชื่น” “ใส่ชุดนี้ให้ดูหน่อย” “แพรวใส่สิ แพรวใส่ต้องสวยมากแน่เลย” เรนที่เริ่มเหงื่อแตกพลั่ก เริ่มสังหรณ์ใจแปลก ๆ จะเล่นอะไรกับร่างกายเขาอีก “เรนใส่ ไม่งั้นโกรธ” สุดท้ายเรนก็ต้องพ่ายแพ้กับความเอาแต่ใจของแฟนสาว เขาคว้าเสื้อมาสวมใส่ตรงหน้า และไม่พอเธอยื่นถุงเท้าสีดำลายลูกไม้ให้เขาอีก เขาอยากจะบ้าตาย!!! นอกจากจะใส่ชุดนอนที่บางจนเห็นเนื้อสีดำ และถุงเท้าลายลูกไม้ เขายังต้องใส่ถุงมือสีดำ และที่คาดผมกระต่ายสีดำ ไม่พอเขายังถูกบังคับให้ใส่รองเท้าส้นสูงสีดำอีก ถ้าไม่คิดจะเล่นกับร่างกายก็คงจะลองของแปลกกับเขาล่ะ “สวยมากเลยค่ะที่รัก ดูในกระจกสิสวยมากเลย” เรนมองผู้ชายหน้าหวานในกระจก บนศีรษะเขามีที่คาดผมสีดำและมีลูกกระต่ายจูบกัน ชุดนอนที่เป็นสายเดี่ยวเนื้อผ้าซาตินที่ลูบแล้วลื่นไปตามการสัมผัส ไหนจะถุงมือถุงเท้าที่เป็นลายลู
เกย์รับขอเป็นผัว บทที่ 19 เคลียร์ให้จบ
หนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมา ชีวิตของเรนกับแพรวดำเนินไปได้ด้วยดี ทุกคนรอบตัวต่างรักและเอ็นดูชายหนุ่มมากขึ้นจนแทบจะเป็นลูกรักแทนลูกสาวตัวจริงของบ้าน และทั้งสองคนก็ได้ย้ายไปอยู่บ้านหลังใหม่ในหมู่บ้านข้างหน้า เป็นบ้านสองชั้นไม่เล็กไม่ใหญ่ขนาดกลาง เพื่อความสะดวกสบายของทั้งคู่ ร้านอาหารตามสั่งของคุณนายรตีก็ยกให้เรนเป็นของขวัญเรียนจบ และซื้อบ้านหลังนี้ให้เป็นของขวัญแพรวพรรณ และวันนี้เป็นวันสุดท้ายที่ทั้งคู่จะเหยียบย่างในที่แห่งนี้ ต่อจากนี้คงไม่ได้มาอีกแล้ว ทุกคนยิ้มแย้มแจ่มใสโดยเฉพาะคุณนายรตี ที่ลูกสาวและลูกเขยเรียนจบสักที “ม๊า เดี๋ยวแพรวมานะ” “ไปไหน คนเขาถ่ายรูปกันอยู่” “เดี๋ยวมาไปไม่นานหรอก” พูดจบแพรวพรรณก็วิ่งไปข้างหน้าทันที ทิ้งให้คนทั้งกลุ่มมองด้วยความแปลกใจ แฮ่ก! แฮ่ก! แฮ่ก! เธอวิ่งมาข้างหน้าเลี้ยวแล้วเลี้ยวอีก แต่ก็ไม่ทันชายหนุ่มคนนั้น จนทำให้คลาดกัน เธอทำได้แค่ยืนหอบแฮ่ก แฮ่ก และโกยอากาศเข้ามา “หาใครอยู่เหรอน้องแพรว” แพรวพรรณหันหน้าไปช้า ๆ เพื่อประจันหน้ากับชายหนุ่มคนนั้น
เกย์รับขอเป็นผัว บทที่ 18 เอากันจนห้องสะเทือน
เขาดึงแก่นกายออกแล้วกระแทกเข้ามาอย่างแรง แล้วขยับเข้าออกอย่างช้า ๆ เนิบนาบไม่เร็วเหมือนตอนแรก ทำให้เธอเสียวมากกว่าเดิมอีก จนอยากขอแรง ๆ แต่สภาพช่วงล่างน่าจะไม่ไหว ช้าแบบนี้ดีแล้ว “อื้อ! เรน เสียวกว่าเดิมอีกและมันก็แสบร้อนมากเลย” แพรวพรรณเอ่ยออกมาด้วยใบหน้าที่เชิดขึ้นสูง “แพรวครับ วันนี้เรนเจอคนนั้น” “เขาทำอะไรเรน อื้อ หรือเปล่า” “แค่จับข้อมือ พูดจาถากถางแค่นั้น” “ไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวก็ไม่ต้องไปแล้ว” “แพรวครับ เรื่องของเรนกับเขามันเป็นอดีตไปแล้ว ไม่ว่าเขาจะพูดอะไรเรนอดทนมาตลอด แต่เรนทนไม่ได้ถ้าเขาเอาแพรวมาเกี่ยวข้องด้วย” “เขาพูดอะไร ซี๊ดด” “เขาบอกว่าเรนติดใจแพรวจนลืมของเก่า ถามว่าเอากับแพรวมันไหม” “ตอบไปดิมันส์มาก เอาแทบทุกคืนไม่ขาด น้ำแทบไม่เคยแห้ง” “เซี้ยวจริง ๆ เลย ใครจะไปพูดแบบนั้นเล่า” “แล้วไงต่อ อยู่นิ่ง ๆ สิ จะขยับทำไม มันแน่น” “ไม่ชอบหรือไง ก็ตบไปทีหนึ่งด่าไปนิดหน่อย แต่ดูแล้วไม่ละอายใจเลย บอกคนอื่นว่ามาอ่อยและบอกว่าเรนไม่เหมื
เกย์รับขอเป็นผัว บทที่ 17 ร้อนแรงจนต้องร้องขอ
เรนที่รีบเดินขึ้นบันไดเพื่อพาหญิงสาวที่ชอบยั่วจนเขาแทบไปไม่เป็นมาสำเร็จโทษ ข้าวปลาไม่ต้องกินเพราะคงอิ่มน้ำเรียบร้อย พอเข้าห้องมาได้ ก็ผลักร่างบางนอนไปบนเตียงทันที เขาจัดการเสื้อผ้าตัวเองและเสื้อผ้าหญิงสาวจนเนื้อตัวทั้งสองเปลือยเปล่าท่ามกลางแสงไฟสว่างในห้อง “หุ่นน่ากินมากค่ะผัวขา” “หึ น่ากินก็อย่าลืมกินให้อิ่มล่ะ” เรนที่ทนความยั่วยวนของหญิงสาวไม่ไหว จับท่อนเอ็นร้อนและชักต่อหน้า ก่อนจะคลานขึ้นไปบนเตียงและคร่อมบนตัวของหญิงสาว “เรนขา ใหญ่จังเลยค่ะ มีผัวเป็นเกย์รับนี่มันดีจริง ทั้งใหญ่ทั้งหวาน” “ไปเอาคำพูดพวกนี้มาจากไหน ปกติไม่พูดแบบนี้นี่ คำพูดคำจาแต่ละอย่าง” พูดไปมือก็จับท่อนเอ็นถูไถไปตามร่องแก้ม บางทีก็ถูไปกับริมฝีปาก พอหญิงสาวแลบลิ้นออกมาจะเลียก็เอาออกไปถูจุดอื่นแทน ทำให้อีกคนขัดใจจนชักหน้าสีหน้าทำเขาหลุดหัวเราะออกมา “เวลาเราหลอกล่อเหยื่อให้ตายใจ ใครเขาเอาตัวตนตัวเองให้เหยื่อเห็นกันคะเรน ต้องติดเบ็ดก่อนสิ” “แย่จังเลยนะ เหยื่อดันติดเบ็ดซะด้วยสิ แต่คนวางเบ็ดก็น่าสนใจจนตกหลุมพราง เพราะน่าล่อ” เรนยักค
เกย์รับขอเป็นผัว บทที่ 16 หยอกล้อใต้โต๊ะกินข้าว
หลังจากหมดคาบเรียน ชายหนุ่มก็เดินลงมาจากตึก แต่ไม่คิดว่าจะมีคนมาดักรอแบบนี้ เขาคิดจะหลบเลี่ยงออกไปแต่ก็ไม่พ้นเมื่ออีกคนเดินเข้ามาและจับข้อมือเขาแน่น “ตามมา” “ไม่ไป” เรนสะบัดมือใส่และเดินหนีก่อนจะถูกกระชากข้อมืออีกครั้งจนนิ่วหน้า และถูกลากมาหลังตึกอีกแล้ว “มีอะไรครับ แต่อย่ามาทำแบบนี้” “ทำไม! ถูกใจของใหม่จนลืมของเก่าหรือไง” “ของเก่าของใหม่อะไร” “อย่าคิดว่าไม่รู้ว่าเอากับมันแล้ว มันไหมล่ะเอากับผู้หญิง” เพียะ!! “อย่าได้มาดูถูกแพรวเด็ดขาด เก็บคำพูดชั่ว ๆ ลงไปเลยนะ ต้องเป็นคนแบบไหนถึงได้ระรานกันไม่เลิก ลืมไปหรือเปล่าครับ พี่บอกเองว่าแค่เล่น ๆ กับผม ล่อลวงคนอื่นจนเขาต้องเกือบตรอมใจ ความมักง่ายของพี่ทำร้ายคนไปกี่คนแล้ว หัดคิดบ้างสิครับ” “แล้วไง มาอ่อยเองจะเรียกร้องอะไร แต่เรนไม่เหมือนกัน” “จะบอกว่าพี่รักผมหรือครับ หรือเสียดายกันล่ะที่ไม่มีคนตามใจ หาข้าวปลาให้กินทำความสะอาดห้อง อยากเอาก็มีคนอ้าขาให้ หรือว่าเพราะชนะพนันแล้วเลยปล่อย แต่ตอนนี้รู้สึกอยากได้คืน แบบนี้หรือครับ”
เกย์รับขอเป็นผัว บทที่ 15 มิตรภาพใหม่
ตอนเช้ามืดที่เกือบจะสว่าง เขาลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัว และรีบลงมาข้างล่างเพื่อมาช่วยงานในครัว เพราะไม่อยากให้คนในบ้านหญิงสาวมองเขาในทางที่ไม่ดี “สวัสดีครับป้า มีอะไรให้ผมช่วยไหมครับ” “อ้าว! คุณเรนตื่นเช้าจังเลยค่ะ” “ครับป้า เรนตื่นไวจะได้มาช่วยคนในบ้านเตรียมอาหารไงครับ เดี๋ยวก็ต้องออกไปกับม๊าอีกและจะได้ไปเรียนเลย” “มาค่ะ คุณเรนมาหั่นผักนะคะ ตอนเช้าจะผัดผักกับทำของเผ็ดหนึ่งอย่าง และของทอดหนึ่งอย่างจะเป็นอะไรก็ได้ ตอนเย็นเน้นแกงค่ะ มื้อหนักหน่อย” “ได้ครับ” เรนก้มหน้าก้มตาหั่นผักใส่กะละมังหลังจากทำเสร็จก็เอาไปล้าง ทำไปทำมา เขาก็ลงมือทำอาหารไปแล้ว ด้วยความเคยชิน “เคยชินใช่มั้ยคะ คุณเรนทำเร็วมากเลยค่ะ” “น่าจะใช่ครับ ว่าจะช่วยหั่นผักแท้ ๆ เห็นป้าทำอย่างอื่นอยู่ก็เลยช่วยทำดีกว่าจะได้เสร็จเร็วขึ้น” “ไปกันค่ะ เราไปตั้งโต๊ะกัน” เรนหยิบจานอาหารที่ร้อนหอมกรุ่นเดินตามหลังป้าแม่บ้านออกมา เขาช่วยวางอาหารจัดจาน และเทน้ำใส่แก้วเตรียมไว้ให้ ก่อนที่ม๊าจะลงมา ไม่กี่อึดใจม๊ารตีก็ลงมา “ตื่นแต่เช้าเลย
เกย์รับขอเป็นผัว บทที่ 14 เล่นผัวเมียกันอีกครั้ง
แพรวพรรณที่หอบเหนื่อยถึงกับมองค้อนด้วยความไม่ชอบใจ ทำไมเรนถึงกลายเป็นคนเอาแต่ใจแบบนี้ เธออยากนอนพักแล้ว ทำไมถึงไม่เข้าใจ? ลืมไปได้ไงกันฉันเป็นคนเริ่มทุกอย่างเองนี่นา จะมายอมแพ้กลางคันไม่ได้ แต่ตาไม่รักดีก็จะปิดให้ได้ “พี่เรน แพรวง่วงนอนอ่ะ ตามันจะปิดให้ได้เลยนะ” “แต่พี่ต้องการนี่ครับ ให้พี่เรนนะครับ ให้นอนไม่ได้จริง ๆ ยั่วกันขนาดนี้ จะให้ปล่อยไปได้ยังไง” “อ๊ะ…อื้อออ” จบประโยคริมฝีปากของเรนก็ครอบครองริมฝีปากบางของหญิงสาวทันที จูบครั้งนี้ช่างเผ็ดร้อนและรุนแรงตามอารมณ์ของเจ้าของ วงแขนเรียวสวยก็โอบรัดรอบคอของชายหนุ่มทันที ลิ้นหนากับลิ้นเล็กเกาะเกี่ยวตวัดไปมาอย่างหยอกล้อ ปล่อยให้น้ำสีใสไหลออกมา สองมือก็จับใบหน้าของอีกคนแน่น ปลุกไฟสวาทให้อีกคนได้ตื่นตัวตลอดเวลา เรียวลิ้นดูดดันกลืนกินปาดไปปาดมาทั่วโพรงปากหวานจนได้ยินเสียงเฉอะแฉะของน้ำลาย ร่างกายสองร่างที่เปล่าเปลือยเกี่ยวกวัดเบียดเข้าหากันเหมือนงูตัวเมียที่ติดสัตว์ต้องการผสมพันธ์กับตัวผู้ เรียวขารัดกันไปมา มือไม้ก็ลูบคลำไปตามลำตัว จับตรงไหนก็บีบตรงนั้น เสียงหอบครางเป็นยาปลุก
เกย์รับขอเป็นผัว บทที่ 13 ลักหลับจนได้เสียว
ไม่กี่อึดใจเสียงประตูห้องน้ำก็เปิดออกมา ชายหนุ่มที่สวมใส่ชุดนอนสีชมพูก็ก้าวเท้าเดินออกมาด้วยใบหน้าที่แดงจัดเห่อร้อนด้วยความเขินอาย “สวยมากเลยเรน ไม่ใช่สิ มันน่ารักมากเลยต่างหาก” เรนที่มือไม้อยู่ไม่สุข แก้เขินด้วยการไปปิดไฟและมาล้มตัวนอน ถึงแม้จะปิดไฟแต่ห้องนี้ก็สามารถมองเห็นอะไรได้ชัดเจน เพราะแสงสว่างจากข้างนอก ไม่ได้มืดสนิทจนมองอะไรไม่เห็น เขาคว้าผ้านวมมาคลุมตัวจนมิดหัว “นอนได้แล้ว พรุ่งนี้ต้องทำอะไรอีกเยอะ” “เรนเขินแล้วดุเหรอ น่ารักเป็นบ้า” “พอได้แล้วแพรว เรนเขินบิดจนจะตกเตียงแล้วนะ” “โอ๋ โอ๋ ไม่แกล้งแล้ว งั้นนอนกัน” “อือ ฝันดีนะครับ” “ฝันดีค่า” ประมาณห้านาทีที่ติดอยู่ในความเงียบ หัวสมองของเรนว่างเปล่า เขานอนไม่หลับแต่พยายามนอนนิ่ง ๆ ให้ได้มากที่สุด เพื่อไม่ให้เป็นการรบกวนหญิงสาวที่นอนหลับอยู่ข้างกาย เขาเอื้อมมือมาลูบกางเกงไปมา ที่มันแข็งขึ้นมาไม่ดูเวลา แต่ยิ่งลูบไปตามร่างกาย และยิ่งได้ใส่เสื้อผ้าที่ชอบทำให้อารมณ์ของเขายิ่งพลุ่งพล่าน บอกไม่ถูกว่าเป็นเพราะอะไร แต่รู้แค่ว่าเ
เกย์รับขอเป็นผัว บทที่ 12 ดักตบดีมั้ย?
พอรถมาจอดที่หน้าบ้าน เรนก็ช่วยทุกคนขนของลงจากรถจนหมด ไม่ลืมที่จะยกมือไหว้ขอบคุณ ทำให้ทุกคนที่เอ็นดูเขาอยู่แล้ว กลับเอ็นดูเขามากขึ้นกว่าเดิม เรนกับแพรวช่วยกันจัดของจนเข้าที่เข้าทาง ไม่กี่อึดใจก็มีคนมาเคาะประตูเพื่อตามไปกินข้าว เรนจับมือแพรวลงมา การที่แพรวอยู่บ้านทำให้เห็นแพรวในอีกมุมหนึ่ง ไม่คิดว่าหญิงสาวที่อะไรก็ดูง่ายไปหมด ก็มีมุมที่ดื้อไม่น้อยเหมือนกัน เขาชอบตอนที่แพรวกับม๊ารตีเถียงกัน ถึงแม้แพรวกับม๊าจะโต้เถียงแบบไม่ยอมกัน แต่มันคือความรักของแม่กับลูกแถมมันยังเผื่อแผ่มาถึงเขาอีกด้วย เมื่อเขาเดินมาถึงโต๊ะอาหาร แม่บ้านก็ตักข้าวใส่จานให้เขาเรียบร้อย บนโต๊ะอาหารจะเน้นผัดมากกว่าของทอด แต่ใช่จะไม่มีเพราะแพรวพรรณชอบของทอดมากกว่านึ่ง “ม๊าลองกินเป็ดพะโล้สิครับ พอดีเจ๊ที่ร้านให้ผมมา” “ไหนอั๊วลองชิมดูสิ ใช้ได้นี่นา รสชาติดีเลย” “ไหนเขากินบ้าง อร่อยอ่ะม๊า” “ลื้อไม่เคยกินหรือไง” “ไม่เคย เพิ่งเคยกินครั้งแรก” “ทำไมถึงไม่เคย” “กิจกรรมคู่รักอ่ะม๊า หลับอย่างเดียว ส่วนมากเรนทำอย่างอื่นทิ้งไ
