เรนเดินออกมาจากห้องน้ำโดยพันผ้าขนหนูผืนใหญ่อย่างหมิ่นเหม่ เขาเดินมายังปลายเตียงที่มีหญิงสาวนั่งอยู่เนื้อตัวปกคลุมไปด้วยผ้าห่มผืนหนา ใบหน้านวลแดงก่ำเต็มไปด้วยความเขินอาย
น่ารักจังแฮะ!! คนปากเก่งแต่นั่งตัวสั่นเป็นลูกนกตกน้ำ น่าเอ็นดูเป็นบ้าเลย!! “จะต่อหรือหยุด” “ต่อ อยากเป็นของเรน” “คิดดีแล้วใช่มั้ย” เรนลูบหัวร่างเล็กเบา ๆ “คิดดีแล้ว เลือกเรนแล้ว” แพรวผงกศีรษะขึ้นลง เรนนั่งคุกเข่าลงกับพื้น “แพรวคู่นอนของเรนคือ เราต้องอยู่ด้วยกัน ถ้ามีการนอกใจเรนจบนะและรับเพศสภาพของเรนได้ใช่มั้ย” “เขารับได้ ดีซะอีกมีเพื่อนสาวด้วย จะได้ชอบอะไรเหมือน ๆ กัน” “แล้วรออะไรอยู่ล่ะ” แพรวดึงผ้าห่มออกจากตัว ทำให้เรนเห็นร่างกายแบบเต็มตาจนกลืนน้ำลาย ฉับพลัน!! ใบหน้าก็แดงเถือกอย่างช่วยไม่ได้ “แพรว เรนเขินร่างกายแพรว” แพรวพรรณที่ปรับอารมณ์ไม่ทันได้แต่งุนงงกับอาการของเรน และก็เข้าใจได้ทันที “เรนขา เรนดูสิคะ เรนดูตรงนี้สิ” เรนเงยหน้ามองตามมือที่หญิงสาวเชื้อเชิญให้ดู สองขาที่แยกออกกันกว้าง เผยให้เห็นเนินโหนกตรงกลางที่อวบใหญ่น่าสัมผัส ยิ่งสองนิ้วที่แพรวพรรณแบะมันออกให้เห็นเนื้อสีแดง ทำให้ร่างกายของเขาตื่นตัวจนขนลุกซู่ไปหมด ยิ่งมองต่ำลงไปก็เห็นรูร่องตรงกลางที่ขับน้ำหวานสีใสออกมาแถมยังขมิบอากาศเรียกให้เขาไปสัมผัสอย่างเชื้อเชิญอีก “มันเป็นของเรน เรนสัมผัสมันสิคะ” “เรนขอสัมผัสมันนะครับ” น้ำเสียงติดสั่นพร่าของเรนทำให้แพรวพรรณรู้สึกสยิวจนขับน้ำเมือกสีใสออกมาไม่ขาดสายและยังขมิบไม่หยุด ยิ่งเรนก้มมองเธอยิ่งขมิบมากขึ้น หญิงสาวต้องการให้เรนใช้นิ้วกับร่างกายของเธอ แต่เรนกลับมองมันใกล้ ๆ เท่านั้น จนเธอเสียวจนคันก็ยังจ้องมองไม่เลิก เธอเลยแหวกกลีบสาวให้มากขึ้นจนเรนเงยหน้าขึ้นมามอง “ขอโทษ เรนมองนานไปหน่อย จะทำเดี๋ยวนี้แหละ” เรนพูดจบพลางเอานิ้วชี้ไปกรีดรอยแยกกลางกลีบจนเธอสะดุ้ง เขาใช้นิ้วชี้ตีไปเบา ๆ กลางร่องที่ฉ่ำน้ำจนน้ำเยิ้มติดนิ้ว ก่อนที่จะก้มลงไปจูบมันอย่างอ่อนโยน และใช้ลิ้นร้อนของเขาปาดขึ้นลงแทน สองมือก็จับโคนขาและใช้นิ้วโป้งคลึงวนมันไปมาตรงกลีบสาว ไม่รู้ว่าเขานวดทำไมแต่มันกลับกระตุ้นอารมณ์ของเธอให้พุ่งทะยานสูงขึ้นไปอีก จนต้องกัดปากตัวเองแน่น และบีบหน้าอกตัวเองอย่างแรงเพื่อระบายความเสียว แผล็บ แผล็บ แผล็บ แผล็บ!!! ซู๊ดดดดด จ๊วบบบ แจะ แจะ แจะ!!! ปลายจมูกถูไถไปพร้อมกับริมฝีปากและลิ้นที่ทำหน้าที่ของมันอย่างดี มือบางขยุ้มหัวของชายหนุ่มที่กำลังก้มเลียช่วงล่างของเธออย่างเมามัน พร้อมกับส่ายหัวไปมา บทรักที่เกย์รับกำลังสอนเธอ มันทำให้เธอเสียวสะท้านจนแทบจะขาดใจ ลิ้นร้อนที่แทงเข้าแทงออกทำเธอตัวสั่นขาสั่นไปหมด “อ๊ายยยย เรนขา อื้อ ลิ้นดีเหลือเกิน อ้ะ อ้ะ เรนขาอย่ารัวลิ้นแบบนั้น” แผล็บ แผล็บ แผล็บ จ๊วบ จ๊าบ แผล็บ!!! สะโพกบางโยกขึ้นโยกลง ตอบรับปลายลิ้นที่ร้อนชื้นที่ขยับเข้าออกรัวเว เธอกดหน้าของเรนให้ติดกับช่องทางรักของเธอมากขึ้น มือบางก็ทั้งทึ้งทั้งดึงผมชายหนุ่มไม่หยุด ปากก็ร้องครางเสียงออกมาเบา ๆ เพราะกลัวว่าข้างห้องจะได้ยินเสียงร้องครางของเธอ “เสียวมากเลยหรือครับ หัวเรนจะหลุดหมดแล้วนะ” “งื้อ..แพรวเสียว เสียวมากเลย ลิ้นเรนมันดีมากเลย” “แล้วชอบหรือเปล่า ชอบให้เรนเลียแบบนี้มั้ย” “ชะ~ชอบค่ะ เรนอ่า เขาอายนะ ถามอะไรแบบนี้” “จูบได้มั้ย เรนขอจูบแพรวได้มั้ยครับ” “เรนจะทำอะไรก็ทำไม่ต้องมาขอ” เรนจับร่างกายของหญิงสาวมาใกล้ชิดเขามากขึ้น ก่อนจะโน้มหน้าไปบดปากบางของหญิงสาวด้วยความเสน่หา แต่มีหรือที่หญิงสาวจะยอมศิโรราบให้ง่าย ๆ ลิ้นบางไล่ต้อนลิ้นร้อนหนาคืนแทบจะทันที บทจูบเร่าร้อนที่ทั้งสองมอบให้แก่กัน ประทับลงไปในใจของชายหนุ่ม เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้รับการปฏิบัติที่จริงใจ และอ่อนโยน ไร้การเสแสร้งและทำร้ายความรู้สึก เรนถอนจูบออกจนน้ำลายเหนียวยืดติดปากตามมาด้วย สองมือของชายหนุ่มจับหน้าหญิงสาวเอาไว้ก่อนจะจูบปากย้ำ ๆ เพื่อตอกย้ำความรู้สึกของหญิงสาว ว่าเขาเลือกเธอแล้ว เรนลุกขึ้นยืน มือหนารูดท่อนเอ็นที่แข็งปั๋งพร้อมสอดใส่ แล้วจับมันมาฟาดตรงริมฝีปากของหญิงสาว แพรวพรรณที่ถูกท่อนเอ็นฟาดปากก็ตาวาวลุกไปด้วยไฟสวาท เธอได้จับมันไปแล้ว ต่อไปเธอจะกินมัน ไม่ทันขาดคำ เธอก็จับมันเข้าปากใช้ลิ้นเลียวนปลายหัวจนเรนต้องร้องซี๊ด บ๊วบ บ๊วบ บ๊วบ บ๊วบ!!! เธอทั้งดูดทั้งเลียมันอย่างเอาเป็นเอาตาย กดให้มันลึกเข้าไปอีก สองมือก็ทำหน้าที่ชักรูดกับลูบคลำพวงองุ่นเล่นเพื่อเพิ่มความเสียวสยิวให้ร่างชายหนุ่มที่ยืนโยกเข้าโยกออกในโพรงปากของเธอ เรนเงยหน้าขึ้นซู้ดปากไปมา มือก็เล่นหัวนมของตัวเอง อีกมือก็กดหัวหญิงสาวไว้ไม่ยอมปล่อย มันเสียวจนสั่นไปทั้งร่าง เขาอยากปลดปล่อยแต่ก็พยายามฝืนเอาไว้ให้มากที่สุด ไม่กี่อึดใจเขาก็ชักออกมาจากปากของหญิงสาวและปลดปล่อยมันใส่บนหน้าอกของเธอ เรนเดินไปหยิบทิชชู่มาเช็ดน้ำสีขาวที่เขาทำเลอะหน้าอกคู่นอนคนสวย ก่อนจะอุ้มเธอไปวางบนเตียงนอนอีกครั้ง เขาสบตาหญิงสาวที่กำลังตื่นเต้นและรอคอยเขาอย่างจดจ่อ เขาก้มลงจูบเธออีกครั้ง มือหนาของเรนจับขาแยกออก ทั้งที่ยังป้อนจูบให้อีกคนอย่างเร่าร้อน เขาลากริมฝีปากร้อนลงมาใล่ตามลำคอ และเลียไปทุกจุดที่ลิ้นร้อนสามารถไต่ลงไปได้จนมาถึงเนินเนื้อหน้าอกที่เขาปล่อยน้ำรักออกมา กลิ่นของมันที่ตีรวนกับกลิ่นกายของหญิงสาว ทำให้ชายหนุ่มโหยหามันหนักขึ้น “หิวนมจัง” “หิวก็กินสิคะ ใครห้ามกันล่ะ” “หน้าแดงขนาดนี้ ยังจะปากเก่งอีก” เรนเอานิ้วชี้กดหัวนมจนมันจมหายไปกับเต้าอวบ เขาทำแบบนี้เล่นไปมาอย่างนึกสนุก ก่อนจะบีบขยำเต้าสวยด้วยความมันส์มือ และอ้าปากให้น้ำลายมันไหลออกมาจนโดนจุกเล็ก ทำให้หญิงสาวสะดุ้งเมื่อเจอกับความเย็น ไม่รอช้าเรนเลียมันอย่างออกรสชาติ ทั้งดูดเลียขบเม้ม จนเขาเผลอกัดมันอย่างมันเขี้ยว ส่งผลให้หญิงสาวแอ่นหน้าอกขึ้นด้วยความเสียว จ๊วบ จ๊วบ จุ๊บ แผล็บ แผล็บ แผล็บ!!! สองเต้าถูกเรนละเลงลิ้นร้อนจนมันชุ่มไปด้วยน้ำลายของชายหนุ่ม ไม่มีส่วนไหนเลยที่อกสวยไม่มีรอยดูด รอบขบเม้มหรือรอยฟันของเขา เรนที่เห็นว่าร่างบางเสียวจนได้ที่แล้ว เขายืดตัวขึ้น กดท่อนเอ็นเสียบเข้าไปในช่องทางรักที่ฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำรักสีใส “อ๊าาา” แพรวพรรณที่ร้องออกมาดังลั่นก็รีบยกมือปิดปาก แต่ใบหน้าเหยเกที่โดนท่อนเอ็นของชายหนุ่มกระแทกเข้ามาก็แสดงความเจ็บปวดอยู่ดี “เจ็บหรอ” “เจ็บ แต่แพรวทนได้ ของเรนมันใหญ่นี่นา” “ต่อมั้ย?” “ต่อสิคะ แพรวอยากเป็นของเรน” “ยัยโง่” เรนส่ายหัวให้เล็กน้อย เรนจับขาสองข้างของหญิงสาวพาดบ่าพยายามดันเข้าดันออก ก่อนจะกดลงไปอีก ความเสียวซ่าน ความเจ็บ ความแสบร้อน ทำให้หญิงสาวร้องไห้ออกมายิ่งเรนกระแทกเข้ามา เธอยิ่งทรมาน ดวงตาของเธอเบิกกว้างก่อนจะร้องไห้ออกมา หน้าเธอสะบัดไปมาด้วยความเจ็บปวด สองมือจิกลำแขนชายหนุ่มแน่น ยิ่งสะโพกแกร่งกระแทกเข้ามา ร่างกายของเธอเหมือนสำลักน้ำลาย ทำให้น้ำลายไหลย้อยออกมาทางมุมปาก อัก อัก อัก!!! “อูยยย จุก จุกค่ะเรน โอยย แน่นท้องไปหมดแล้ว อ่า~~ยะ อย่าเพิ่งดันเข้ามา ฮึก” แพรวพรรณร้องเสียงหลง ขอร้องเกย์หนุ่มด้วยแววตาน่าสงสาร เมื่อเอวหนากระแทกเข้าออกซ้ำ ๆ ไม่ยอมหยุดตามที่เธอร้องขอเลย ส่วนเรนที่พยายาตอกอัดกระแทกเข้าไป แต่สีหน้าเหยเกไม่ต่างกัน เพราะร่องแคบบีบอัดจนเขาทรมานจนขยับแทบไม่ไหว ร่องบางทั้งตอดทั้งรัดจนเขาต้องกัดฟันแน่น เขาเลยต้องเดินหน้าอย่างเดียว เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังอย่างหยาบโลนลั่นห้อง คลุกเคล้าไปด้วยเสียงกัดฟันของชายหนุ่มและเสียงครางของหญิงสาว เรนที่ตอกเอวสอบใส่ร่างบางอย่างหนักหน่วง จากอ่อนโยนก็เปลี่ยนเป็นรุนแรงตามอารมณ์ของทั้งสอง ก่อนจะได้ยินเสียงกรีดร้องของหญิงสาวและตามด้วยเสียงคำรามของชายหนุ่ม “เจ็บมั้ยแพรว มันแย่มากเลยใช่มั้ย” “ไม่ค่ะ เรนทำดีแล้ว” “งั้นเรนเลียให้นะ แพรวจะได้หายเจ็บ” เรนถอดท่อนเอ็นออกจากช่องทางรัก ทำให้น้ำหวานที่ถูกกักขังไหลออกมา เรนก้มลงไปดูดเลียอย่างไม่รังเกียจ แผล็บ แผล็บ แผล็บ แผล็บ แผล็บ!!! แจะ แจะ แจะ จ๊วบ แผล็บ แผล็บ!!! นิ้วเรียวกลางกดเข้าไปแทรกผ่านน้ำหวานที่ชุ่มฉ่ำทำให้ร่องรักของหญิงสาวตอดรัดนิ้วแน่นจนแทบขยับไม่ได้ “เสียวหรอแพรว ดูดนิ้วเรนซะแน่นจนขยับไม่ได้เลย แถมข้างในยังตอดตุบตุบไม่หยุดเลย ร้อนจี๋อย่างกะไฟเลย” เรนเลื้อยตัวขึ้นเพื่อดูดหน้าอกของหญิงสาว นิ้วร้ายก็ยังดันเข้าดันออกจนร่องแคบผ่อนคลาย ปล่อยให้เขาทะลวงนิ้วเข้าออกไม่หยุด “อยากหรือคะ เรนแหย่ตรงนี้ดีมั้ย” “อื้อ! เรน เขาเสียว” “หรือตรงนี้นะ ใช่มั้ย” “อ๊ายยย เรนขา อ๊าา อย่ารัวนิ้ว อ้ะ อ้ะ อ้ะ จะแตกแล้ว แพรวจะเสร็จ ซี๊ด อ่ะ อ่ะ” เรนที่รู้จุดเสียวก็รัวนิ้วจนหญิงสาวแตกออกมาจนเต็มมือของเขา เขาเอาน้ำของหญิงสาวมาละเลงที่รูเสียวของตัวเองด้านหลัง และใช้สองนิ้วกดมันลงไปและแทงนิ้วเข้าออกจนเสร็จตามหญิงสาวไปอีกคน แพรวพรรณที่เห็นเรนช่วยตัวเองต่อหน้าก็ตื่นเต้นไม่หยุด ก่อนจะเอ่ยถามทันทีที่เรนทำเสร็จและฟุบตัวลงข้าง ๆ เธอ “เสร็จมั้ยเรน มีความสุขมั้ย” “ขอบคุณนะแพรวที่เข้ามาในชีวิตของเรน” “ก็เราชอบเรนนี่นา อะไรที่พอทำได้ เราพร้อมทำหมดแหละ” “เรนก็ชอบแพรวนะ รอคำนั้นของเรนหน่อยนะ” “เราจะรอเรนนะ รอได้เสมอ” “เรามานอนกันนะ เพราะเรนต้องนอนเอาแรงและคืนนี้จะมาจัดให้ อย่าลืมพักผ่อนเอาแรงล่ะ” “คนหื่น เกย์บ้า” “ใครกันที่ทำให้เป็นแบบนี้ เรื่องนี้ต้องโทษใครดีล่ะ หืม” “นอน นอน ไม่คุยด้วยแล้ว” เรนที่ได้หยอกแกล้งหญิงสาวจนอายหน้าม้วนคลุมโปงก็มีความสุข จนนอนหลับไปข้าง ๆ มุมปากของเขายังมีรอยยิ้มประดับใบหน้าขณะที่นอนหลับฝันหวานพระอาทิตย์ที่แผ่แสงร้อนแรงก็ถึงคราวต้องหม่นแสงลงและค่อย ๆ ลาลับกลับไป เรนยืนมองพระอาทิตย์ที่ตกดินระหว่างทำกับข้าวไปด้วย เขาเลือกทำอาหารง่าย ๆ อย่างเช่นไข่เจียวกับผัดพริกแกงใส่หมู ไม่แน่ใจว่าอีกคนทานเผ็ดได้มากน้อยแค่นั้น เลยทอดไข่ทิ้งไว้ด้วยแก้เผ็ด เขาเลือกจะเขียนโน๊ตทิ้งไว้ ก่อนจะเอาอาหารไปวางบนโต๊ะเล็กและเอาจานมาปิดทับอีกที และเดินไปหอมแก้มหญิงสาวที่นอนหลับไม่ยอมตื่นสักที ฟอด ฟอด~ “ไปทำงานก่อนนะครับ อย่าดื้อล่ะ เดี๋ยวคืนนี้กลับมาให้รางวัล” “รางวัลอะไรเหรอ” “ตื่นแล้วเหรอ เรนกำลังจะไปทำงาน” “เรานอนนานมากเลย” “นอนไปเถอะ เรนทำผัดพริกแกงหมูกับไข่เจียวไว้ให้ และก็ซื้อยามาให้แล้ว” “เขาฝังยาคุมน่ะ เรนไม่ต้องกังวลนะ” “แพรวเตรียมพร้อมเกินไปหรือเปล่า เรนกลัวแล้วนี่” “ก็แหมม” “เอาเถอะ กินข้าวแล้วนอนพักเถอะนะ เอาขนมมั้ย? เดี๋ยวเรนซื้อติดมือมา พวกขนมหวานอ่ะ” “กินของหวานจากเรนไม่ได้เหรอ” “อันนั้นมันของตาย ไปล่ะ จุ๊บ” แพรวพรรณมองตามชาย
“โกรธเรนมากเลยใช่มั้ย” “แพรว เปิดผ้าห่มมาคุยกันหน่อย” “เฮ้อ!! แพรวครับ ถ้าเราไม่คุยกันแล้วมันจะไปต่อไม่ได้นะ หรือแพรวต้องการให้เรื่องของเราจบ” แพรวพรรณโผล่หน้าออกมาจากผ้าห่มเล็กน้อย ก่อนจะมองเรนด้วยแววตาน้อยใจ ขอบตาแดงเรื่อเพราะผ่านการร้องไห้แบบเงียบ ๆ มาไม่นาน “ร้องไห้ทำไม ไหนลุกขึ้นก่อน” เรนดึงผ้าห่มออกและจับตัวหญิงสาวให้ยกตัวขึ้น ใช้ทิชชู่ซับน้ำตาเบา ๆ “ร้องไห้เพราะตาลหรอ น้องที่ทำงานอ่ะแพรว” “เหอะ สนิทมากเลยดิ” “โอ๋ ๆ ๆ ไม่ร้องนะ ไม่นอยนะ ขอโทษครับ อยากฟังไหม” แพรวพรรณไม่ตอบแต่ก็พยักหน้า จนเรนอดไม่ได้ที่จะลูบแก้มหญิงสาวอย่างหยอกล้อ “น้องที่ทำงาน เรนไม่สนิทนะแค่รู้จัก นาน ๆ คุยกันที พอดีตอนกลับเจ๊เจ้าของร้านให้อาหารกลับบ้าน มีข้าวต้มถุงใหญ่เราสองคนกินได้สองมื้อเลยนะ มีเป็ดพะโล้ด้วย ผัดผักบุ้ง ผัดผักกาดดองและก็หมูกรอบ และพี่ที่ทำงานเขาให้โดนัทฝากมาให้แพรว เรนหวง เรนเลยนั่งกินตรงฟุตบาทกะว่ากินหมดก็จะเดินกลับห้องเลย แต่น้องเขามาทักทายและพูดอะไรมากมาย อย่างเช่นจะซื้อน้ำเต้าหู
“ต่อมั้ยแพรว แต่ช่วยสวมชุดดิลโด้และเอาเรนที เล่นกับร่างกายเรนที” “พูดแล้วนะ” “อืม ตามใจแพรวเลย” แพรวพรรณเดินไปหยิบกล่องลังในตู้เสื้อผ้า และเปิดลิ้นชักหยิบถุงยางมือออกมา และเดินตรงมาหาชายหนุ่มที่นอนอยู่บนเตียงด้วยความตื่นเต้น “พร้อมมั้ยเรน” “พร้อมสิ” เรนสบตาแพรวด้วยสายตาร้อนแรง มือก็ตีไปบนที่นอน แปะ แปะ ดวงตาสีดำขลับจ้องมองมาอย่างเชิญชวน ก้าวเท้าเดินไปหาอย่างคนถูกสะกดจิต แพรวเดินมายืนตรงหน้าชายหนุ่มและวางกล่องของเล่นไว้ข้างตัว ก่อนจะขยับมือที่สั่นระริกด้วยความตื่นเต้นไปจับท่อนเอ็นใหญ่ที่แข็งปั๋งพร้อมสู้รบ และแลบลิ้นเลียลงไปสลับดูดดึงส่วนปลายที่ถอกเข้าถอกออกอย่างเป็นงาน แผล็บ จุ๊บ จ๊วบ!!! ลิ้นร้อนลากเลียไล้ส่วนปลายไปยังโคนที่มีขนไหมสีดำขึ้นประปลาย อีกมือก็บีบเคล้นขยำพวงองุ่นเล่นไปมา และดูดดึงขึ้นลงแรง ๆ พยายามห่อลิ้นและให้น้ำลายขับออกมาเยอะ ๆ ให้มันไหลลื่นลดการบาดเจ็บ “ซี๊ด..แพรว อ่า เก่งจังเลยครับ” ไม่พูดเปล่ามือหนาทั้งลูบทั้งขยำเส้นผมจนผมยุ่งไม่เป็นทรง ร่างบางที่ก
เรนรู้สึกกลัวแพรวพรรณที่เป็นแบบนี้ แต่ก็ตื่นเต้นทุกครั้ง ยิ่งได้เล่นสนุกกันแบบนี้ รสชาติแบบนี้มันหอมหวานมาก หวานจนอยากให้เป็นแบบนี้ทุกค่ำคืน “อ๊ะ” เรนที่ตกใจเพราะโดนพลิกให้นอนหงายอย่างไม่ทันตั้งตัว “เจ็บหรือเรน” แพรวพรรณหน้าเสียที่อีกคนส่งเสียงออกมา เรนลูบใบหน้าหวาน ด้วยความทะนุถนอม ยิ่งได้ทำกิจกรรมร่วมกันก็ยิ่งรู้สึกผูกพันมากขึ้นทวีคูณ ขนาดนี้แล้วยังมีแก่ใจเป็นห่วงเขา ทั้งชีวิตนอกจากพ่อแม่ก็ไม่มีใครห่วงเขาแบบนี้มาก่อน ต้องรักมากขนาดไหน ถึงยอมทำแบบนี้ ไม่มีใครทำกันหรอก แต่ผู้หญิงคนนี้กลับทำ ทำโดยที่ไม่ต้องร้องขอ แต่ชีวิตมันไม่ง่ายเลย ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเจออะไร แม่ของแพรวจะบอกให้เขาเลิกคบกับแพรวพรรณไหม แต่เขาขอกอบโกยความสุขตรงนี้เอาไว้ก่อน ได้ใช่มั้ย?! “ไม่เจ็บเลย แค่ตกใจเท่านั้นเอง ไม่เห็นต้องทำหน้าแบบนั้นเลย มามีความสุขกันต่อเถอะ จะได้นอนกันนะ” “เรนอยากให้ทำต่อหรือเปล่า” “ทำต่อสิ ยังไม่โดนเสียบจะนอนได้ไง” แพรวพรรณยิ้มรับ และหยิบเจลมาราดอีกรอบ เธอหยิบกางเกงมาสวมซึ่งไม่ใช่ตัว
บ่ายคล้อยทั้งสองคนก็ลุกขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัว และพากันไปห้างเพื่อซื้อผลไม้และขนม ก่อนจะเดินทางไปหาแม่ของหญิงสาวในวันนี้ จวบจนสี่โมงเย็นแท็กซี่ก็มาจอดหน้าบ้านหลังหนึ่ง ในสายตาของเรนบ้านนี้ใหญ่มาก และร่มรื่นที่สุด แพรวพรรณจับมือของชายหนุ่มและพากันเดินเข้าไปในบ้าน “ม๊า เขามาแล้ว คิดถึงจังเลย ฟอด ฟอด” “อี๋ เหม็นปาก” “ออกจะหอม” แพรวพรรณที่ได้เจอแม่ก็ทำตัวเป็นลูกลิงทันที กอดรัดฟัดเหวี่ยงหญิงวัยกลางคนด้วยความมันเขี้ยว จนหญิงวัยกลางคนเบนสายตามาทางอีกคนที่กำลังมองทั้งสองด้วยรอยยิ้ม เรนก็สะดุ้งทันที ตื่นเต้นจนเหงื่อออก “สวัสดีครับคุณป้า” เรนยกมือไหว้หญิงวัยกลางคนด้วยความนอบน้อม “อั๊วแก่ขนาดนั้นเลย” อดไม่ได้ที่จะแกล้งให้ตกใจเล่น “ไม่ครับ ผมขอโทษครับ เอ่อ..คือ” “เรียกม๊าเหมือนอาแพรว” “ครับม๊า” เรนตอบรับอัตโนมัติ “เด็กดี และซื้ออะไรมา” อดไม่ได้ที่จะลูบหัวอีกคน “ผลไม้ครับและก็ขนมนิดหน่อย” “ไป เข้าไปนั่งข้างในกันก่อน เดี๋ยวอั๊วเอาผลไม้มาให้กินรองท้อ
พอรถมาจอดที่หน้าบ้าน เรนก็ช่วยทุกคนขนของลงจากรถจนหมด ไม่ลืมที่จะยกมือไหว้ขอบคุณ ทำให้ทุกคนที่เอ็นดูเขาอยู่แล้ว กลับเอ็นดูเขามากขึ้นกว่าเดิม เรนกับแพรวช่วยกันจัดของจนเข้าที่เข้าทาง ไม่กี่อึดใจก็มีคนมาเคาะประตูเพื่อตามไปกินข้าว เรนจับมือแพรวลงมา การที่แพรวอยู่บ้านทำให้เห็นแพรวในอีกมุมหนึ่ง ไม่คิดว่าหญิงสาวที่อะไรก็ดูง่ายไปหมด ก็มีมุมที่ดื้อไม่น้อยเหมือนกัน เขาชอบตอนที่แพรวกับม๊ารตีเถียงกัน ถึงแม้แพรวกับม๊าจะโต้เถียงแบบไม่ยอมกัน แต่มันคือความรักของแม่กับลูกแถมมันยังเผื่อแผ่มาถึงเขาอีกด้วย เมื่อเขาเดินมาถึงโต๊ะอาหาร แม่บ้านก็ตักข้าวใส่จานให้เขาเรียบร้อย บนโต๊ะอาหารจะเน้นผัดมากกว่าของทอด แต่ใช่จะไม่มีเพราะแพรวพรรณชอบของทอดมากกว่านึ่ง “ม๊าลองกินเป็ดพะโล้สิครับ พอดีเจ๊ที่ร้านให้ผมมา” “ไหนอั๊วลองชิมดูสิ ใช้ได้นี่นา รสชาติดีเลย” “ไหนเขากินบ้าง อร่อยอ่ะม๊า” “ลื้อไม่เคยกินหรือไง” “ไม่เคย เพิ่งเคยกินครั้งแรก” “ทำไมถึงไม่เคย” “กิจกรรมคู่รักอ่ะม๊า หลับอย่างเดียว ส่วนมากเรนทำอย่างอื่นทิ้งไ
ไม่กี่อึดใจเสียงประตูห้องน้ำก็เปิดออกมา ชายหนุ่มที่สวมใส่ชุดนอนสีชมพูก็ก้าวเท้าเดินออกมาด้วยใบหน้าที่แดงจัดเห่อร้อนด้วยความเขินอาย “สวยมากเลยเรน ไม่ใช่สิ มันน่ารักมากเลยต่างหาก” เรนที่มือไม้อยู่ไม่สุข แก้เขินด้วยการไปปิดไฟและมาล้มตัวนอน ถึงแม้จะปิดไฟแต่ห้องนี้ก็สามารถมองเห็นอะไรได้ชัดเจน เพราะแสงสว่างจากข้างนอก ไม่ได้มืดสนิทจนมองอะไรไม่เห็น เขาคว้าผ้านวมมาคลุมตัวจนมิดหัว “นอนได้แล้ว พรุ่งนี้ต้องทำอะไรอีกเยอะ” “เรนเขินแล้วดุเหรอ น่ารักเป็นบ้า” “พอได้แล้วแพรว เรนเขินบิดจนจะตกเตียงแล้วนะ” “โอ๋ โอ๋ ไม่แกล้งแล้ว งั้นนอนกัน” “อือ ฝันดีนะครับ” “ฝันดีค่า” ประมาณห้านาทีที่ติดอยู่ในความเงียบ หัวสมองของเรนว่างเปล่า เขานอนไม่หลับแต่พยายามนอนนิ่ง ๆ ให้ได้มากที่สุด เพื่อไม่ให้เป็นการรบกวนหญิงสาวที่นอนหลับอยู่ข้างกาย เขาเอื้อมมือมาลูบกางเกงไปมา ที่มันแข็งขึ้นมาไม่ดูเวลา แต่ยิ่งลูบไปตามร่างกาย และยิ่งได้ใส่เสื้อผ้าที่ชอบทำให้อารมณ์ของเขายิ่งพลุ่งพล่าน บอกไม่ถูกว่าเป็นเพราะอะไร แต่รู้แค่ว่าเ
แพรวพรรณที่หอบเหนื่อยถึงกับมองค้อนด้วยความไม่ชอบใจ ทำไมเรนถึงกลายเป็นคนเอาแต่ใจแบบนี้ เธออยากนอนพักแล้ว ทำไมถึงไม่เข้าใจ? ลืมไปได้ไงกันฉันเป็นคนเริ่มทุกอย่างเองนี่นา จะมายอมแพ้กลางคันไม่ได้ แต่ตาไม่รักดีก็จะปิดให้ได้ “พี่เรน แพรวง่วงนอนอ่ะ ตามันจะปิดให้ได้เลยนะ” “แต่พี่ต้องการนี่ครับ ให้พี่เรนนะครับ ให้นอนไม่ได้จริง ๆ ยั่วกันขนาดนี้ จะให้ปล่อยไปได้ยังไง” “อ๊ะ…อื้อออ” จบประโยคริมฝีปากของเรนก็ครอบครองริมฝีปากบางของหญิงสาวทันที จูบครั้งนี้ช่างเผ็ดร้อนและรุนแรงตามอารมณ์ของเจ้าของ วงแขนเรียวสวยก็โอบรัดรอบคอของชายหนุ่มทันที ลิ้นหนากับลิ้นเล็กเกาะเกี่ยวตวัดไปมาอย่างหยอกล้อ ปล่อยให้น้ำสีใสไหลออกมา สองมือก็จับใบหน้าของอีกคนแน่น ปลุกไฟสวาทให้อีกคนได้ตื่นตัวตลอดเวลา เรียวลิ้นดูดดันกลืนกินปาดไปปาดมาทั่วโพรงปากหวานจนได้ยินเสียงเฉอะแฉะของน้ำลาย ร่างกายสองร่างที่เปล่าเปลือยเกี่ยวกวัดเบียดเข้าหากันเหมือนงูตัวเมียที่ติดสัตว์ต้องการผสมพันธ์กับตัวผู้ เรียวขารัดกันไปมา มือไม้ก็ลูบคลำไปตามลำตัว จับตรงไหนก็บีบตรงนั้น เสียงหอบครางเป็นยาปลุก
ชายหนุ่มอาบน้ำรอระหว่างที่แฟนสาวกำลังนอนหลับสบาย แต่ใครจะคิดว่าทันทีที่ออกมาจากห้องน้ำจะเห็นเธอนั่งรอบนเตียงอยู่แล้วและในมือก็ถือชุดวาบหวิวสีดำ “ตื่นแล้วหรือ อาบน้ำไหมจะได้สดชื่น” “ใส่ชุดนี้ให้ดูหน่อย” “แพรวใส่สิ แพรวใส่ต้องสวยมากแน่เลย” เรนที่เริ่มเหงื่อแตกพลั่ก เริ่มสังหรณ์ใจแปลก ๆ จะเล่นอะไรกับร่างกายเขาอีก “เรนใส่ ไม่งั้นโกรธ” สุดท้ายเรนก็ต้องพ่ายแพ้กับความเอาแต่ใจของแฟนสาว เขาคว้าเสื้อมาสวมใส่ตรงหน้า และไม่พอเธอยื่นถุงเท้าสีดำลายลูกไม้ให้เขาอีก เขาอยากจะบ้าตาย!!! นอกจากจะใส่ชุดนอนที่บางจนเห็นเนื้อสีดำ และถุงเท้าลายลูกไม้ เขายังต้องใส่ถุงมือสีดำ และที่คาดผมกระต่ายสีดำ ไม่พอเขายังถูกบังคับให้ใส่รองเท้าส้นสูงสีดำอีก ถ้าไม่คิดจะเล่นกับร่างกายก็คงจะลองของแปลกกับเขาล่ะ “สวยมากเลยค่ะที่รัก ดูในกระจกสิสวยมากเลย” เรนมองผู้ชายหน้าหวานในกระจก บนศีรษะเขามีที่คาดผมสีดำและมีลูกกระต่ายจูบกัน ชุดนอนที่เป็นสายเดี่ยวเนื้อผ้าซาตินที่ลูบแล้วลื่นไปตามการสัมผัส ไหนจะถุงมือถุงเท้าที่เป็นลายลู
หนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมา ชีวิตของเรนกับแพรวดำเนินไปได้ด้วยดี ทุกคนรอบตัวต่างรักและเอ็นดูชายหนุ่มมากขึ้นจนแทบจะเป็นลูกรักแทนลูกสาวตัวจริงของบ้าน และทั้งสองคนก็ได้ย้ายไปอยู่บ้านหลังใหม่ในหมู่บ้านข้างหน้า เป็นบ้านสองชั้นไม่เล็กไม่ใหญ่ขนาดกลาง เพื่อความสะดวกสบายของทั้งคู่ ร้านอาหารตามสั่งของคุณนายรตีก็ยกให้เรนเป็นของขวัญเรียนจบ และซื้อบ้านหลังนี้ให้เป็นของขวัญแพรวพรรณ และวันนี้เป็นวันสุดท้ายที่ทั้งคู่จะเหยียบย่างในที่แห่งนี้ ต่อจากนี้คงไม่ได้มาอีกแล้ว ทุกคนยิ้มแย้มแจ่มใสโดยเฉพาะคุณนายรตี ที่ลูกสาวและลูกเขยเรียนจบสักที “ม๊า เดี๋ยวแพรวมานะ” “ไปไหน คนเขาถ่ายรูปกันอยู่” “เดี๋ยวมาไปไม่นานหรอก” พูดจบแพรวพรรณก็วิ่งไปข้างหน้าทันที ทิ้งให้คนทั้งกลุ่มมองด้วยความแปลกใจ แฮ่ก! แฮ่ก! แฮ่ก! เธอวิ่งมาข้างหน้าเลี้ยวแล้วเลี้ยวอีก แต่ก็ไม่ทันชายหนุ่มคนนั้น จนทำให้คลาดกัน เธอทำได้แค่ยืนหอบแฮ่ก แฮ่ก และโกยอากาศเข้ามา “หาใครอยู่เหรอน้องแพรว” แพรวพรรณหันหน้าไปช้า ๆ เพื่อประจันหน้ากับชายหนุ่มคนนั้น
เขาดึงแก่นกายออกแล้วกระแทกเข้ามาอย่างแรง แล้วขยับเข้าออกอย่างช้า ๆ เนิบนาบไม่เร็วเหมือนตอนแรก ทำให้เธอเสียวมากกว่าเดิมอีก จนอยากขอแรง ๆ แต่สภาพช่วงล่างน่าจะไม่ไหว ช้าแบบนี้ดีแล้ว “อื้อ! เรน เสียวกว่าเดิมอีกและมันก็แสบร้อนมากเลย” แพรวพรรณเอ่ยออกมาด้วยใบหน้าที่เชิดขึ้นสูง “แพรวครับ วันนี้เรนเจอคนนั้น” “เขาทำอะไรเรน อื้อ หรือเปล่า” “แค่จับข้อมือ พูดจาถากถางแค่นั้น” “ไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวก็ไม่ต้องไปแล้ว” “แพรวครับ เรื่องของเรนกับเขามันเป็นอดีตไปแล้ว ไม่ว่าเขาจะพูดอะไรเรนอดทนมาตลอด แต่เรนทนไม่ได้ถ้าเขาเอาแพรวมาเกี่ยวข้องด้วย” “เขาพูดอะไร ซี๊ดด” “เขาบอกว่าเรนติดใจแพรวจนลืมของเก่า ถามว่าเอากับแพรวมันไหม” “ตอบไปดิมันส์มาก เอาแทบทุกคืนไม่ขาด น้ำแทบไม่เคยแห้ง” “เซี้ยวจริง ๆ เลย ใครจะไปพูดแบบนั้นเล่า” “แล้วไงต่อ อยู่นิ่ง ๆ สิ จะขยับทำไม มันแน่น” “ไม่ชอบหรือไง ก็ตบไปทีหนึ่งด่าไปนิดหน่อย แต่ดูแล้วไม่ละอายใจเลย บอกคนอื่นว่ามาอ่อยและบอกว่าเรนไม่เหมื
เรนที่รีบเดินขึ้นบันไดเพื่อพาหญิงสาวที่ชอบยั่วจนเขาแทบไปไม่เป็นมาสำเร็จโทษ ข้าวปลาไม่ต้องกินเพราะคงอิ่มน้ำเรียบร้อย พอเข้าห้องมาได้ ก็ผลักร่างบางนอนไปบนเตียงทันที เขาจัดการเสื้อผ้าตัวเองและเสื้อผ้าหญิงสาวจนเนื้อตัวทั้งสองเปลือยเปล่าท่ามกลางแสงไฟสว่างในห้อง “หุ่นน่ากินมากค่ะผัวขา” “หึ น่ากินก็อย่าลืมกินให้อิ่มล่ะ” เรนที่ทนความยั่วยวนของหญิงสาวไม่ไหว จับท่อนเอ็นร้อนและชักต่อหน้า ก่อนจะคลานขึ้นไปบนเตียงและคร่อมบนตัวของหญิงสาว “เรนขา ใหญ่จังเลยค่ะ มีผัวเป็นเกย์รับนี่มันดีจริง ทั้งใหญ่ทั้งหวาน” “ไปเอาคำพูดพวกนี้มาจากไหน ปกติไม่พูดแบบนี้นี่ คำพูดคำจาแต่ละอย่าง” พูดไปมือก็จับท่อนเอ็นถูไถไปตามร่องแก้ม บางทีก็ถูไปกับริมฝีปาก พอหญิงสาวแลบลิ้นออกมาจะเลียก็เอาออกไปถูจุดอื่นแทน ทำให้อีกคนขัดใจจนชักหน้าสีหน้าทำเขาหลุดหัวเราะออกมา “เวลาเราหลอกล่อเหยื่อให้ตายใจ ใครเขาเอาตัวตนตัวเองให้เหยื่อเห็นกันคะเรน ต้องติดเบ็ดก่อนสิ” “แย่จังเลยนะ เหยื่อดันติดเบ็ดซะด้วยสิ แต่คนวางเบ็ดก็น่าสนใจจนตกหลุมพราง เพราะน่าล่อ” เรนยักค
หลังจากหมดคาบเรียน ชายหนุ่มก็เดินลงมาจากตึก แต่ไม่คิดว่าจะมีคนมาดักรอแบบนี้ เขาคิดจะหลบเลี่ยงออกไปแต่ก็ไม่พ้นเมื่ออีกคนเดินเข้ามาและจับข้อมือเขาแน่น “ตามมา” “ไม่ไป” เรนสะบัดมือใส่และเดินหนีก่อนจะถูกกระชากข้อมืออีกครั้งจนนิ่วหน้า และถูกลากมาหลังตึกอีกแล้ว “มีอะไรครับ แต่อย่ามาทำแบบนี้” “ทำไม! ถูกใจของใหม่จนลืมของเก่าหรือไง” “ของเก่าของใหม่อะไร” “อย่าคิดว่าไม่รู้ว่าเอากับมันแล้ว มันไหมล่ะเอากับผู้หญิง” เพียะ!! “อย่าได้มาดูถูกแพรวเด็ดขาด เก็บคำพูดชั่ว ๆ ลงไปเลยนะ ต้องเป็นคนแบบไหนถึงได้ระรานกันไม่เลิก ลืมไปหรือเปล่าครับ พี่บอกเองว่าแค่เล่น ๆ กับผม ล่อลวงคนอื่นจนเขาต้องเกือบตรอมใจ ความมักง่ายของพี่ทำร้ายคนไปกี่คนแล้ว หัดคิดบ้างสิครับ” “แล้วไง มาอ่อยเองจะเรียกร้องอะไร แต่เรนไม่เหมือนกัน” “จะบอกว่าพี่รักผมหรือครับ หรือเสียดายกันล่ะที่ไม่มีคนตามใจ หาข้าวปลาให้กินทำความสะอาดห้อง อยากเอาก็มีคนอ้าขาให้ หรือว่าเพราะชนะพนันแล้วเลยปล่อย แต่ตอนนี้รู้สึกอยากได้คืน แบบนี้หรือครับ”
ตอนเช้ามืดที่เกือบจะสว่าง เขาลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัว และรีบลงมาข้างล่างเพื่อมาช่วยงานในครัว เพราะไม่อยากให้คนในบ้านหญิงสาวมองเขาในทางที่ไม่ดี “สวัสดีครับป้า มีอะไรให้ผมช่วยไหมครับ” “อ้าว! คุณเรนตื่นเช้าจังเลยค่ะ” “ครับป้า เรนตื่นไวจะได้มาช่วยคนในบ้านเตรียมอาหารไงครับ เดี๋ยวก็ต้องออกไปกับม๊าอีกและจะได้ไปเรียนเลย” “มาค่ะ คุณเรนมาหั่นผักนะคะ ตอนเช้าจะผัดผักกับทำของเผ็ดหนึ่งอย่าง และของทอดหนึ่งอย่างจะเป็นอะไรก็ได้ ตอนเย็นเน้นแกงค่ะ มื้อหนักหน่อย” “ได้ครับ” เรนก้มหน้าก้มตาหั่นผักใส่กะละมังหลังจากทำเสร็จก็เอาไปล้าง ทำไปทำมา เขาก็ลงมือทำอาหารไปแล้ว ด้วยความเคยชิน “เคยชินใช่มั้ยคะ คุณเรนทำเร็วมากเลยค่ะ” “น่าจะใช่ครับ ว่าจะช่วยหั่นผักแท้ ๆ เห็นป้าทำอย่างอื่นอยู่ก็เลยช่วยทำดีกว่าจะได้เสร็จเร็วขึ้น” “ไปกันค่ะ เราไปตั้งโต๊ะกัน” เรนหยิบจานอาหารที่ร้อนหอมกรุ่นเดินตามหลังป้าแม่บ้านออกมา เขาช่วยวางอาหารจัดจาน และเทน้ำใส่แก้วเตรียมไว้ให้ ก่อนที่ม๊าจะลงมา ไม่กี่อึดใจม๊ารตีก็ลงมา “ตื่นแต่เช้าเลย
แพรวพรรณที่หอบเหนื่อยถึงกับมองค้อนด้วยความไม่ชอบใจ ทำไมเรนถึงกลายเป็นคนเอาแต่ใจแบบนี้ เธออยากนอนพักแล้ว ทำไมถึงไม่เข้าใจ? ลืมไปได้ไงกันฉันเป็นคนเริ่มทุกอย่างเองนี่นา จะมายอมแพ้กลางคันไม่ได้ แต่ตาไม่รักดีก็จะปิดให้ได้ “พี่เรน แพรวง่วงนอนอ่ะ ตามันจะปิดให้ได้เลยนะ” “แต่พี่ต้องการนี่ครับ ให้พี่เรนนะครับ ให้นอนไม่ได้จริง ๆ ยั่วกันขนาดนี้ จะให้ปล่อยไปได้ยังไง” “อ๊ะ…อื้อออ” จบประโยคริมฝีปากของเรนก็ครอบครองริมฝีปากบางของหญิงสาวทันที จูบครั้งนี้ช่างเผ็ดร้อนและรุนแรงตามอารมณ์ของเจ้าของ วงแขนเรียวสวยก็โอบรัดรอบคอของชายหนุ่มทันที ลิ้นหนากับลิ้นเล็กเกาะเกี่ยวตวัดไปมาอย่างหยอกล้อ ปล่อยให้น้ำสีใสไหลออกมา สองมือก็จับใบหน้าของอีกคนแน่น ปลุกไฟสวาทให้อีกคนได้ตื่นตัวตลอดเวลา เรียวลิ้นดูดดันกลืนกินปาดไปปาดมาทั่วโพรงปากหวานจนได้ยินเสียงเฉอะแฉะของน้ำลาย ร่างกายสองร่างที่เปล่าเปลือยเกี่ยวกวัดเบียดเข้าหากันเหมือนงูตัวเมียที่ติดสัตว์ต้องการผสมพันธ์กับตัวผู้ เรียวขารัดกันไปมา มือไม้ก็ลูบคลำไปตามลำตัว จับตรงไหนก็บีบตรงนั้น เสียงหอบครางเป็นยาปลุก
ไม่กี่อึดใจเสียงประตูห้องน้ำก็เปิดออกมา ชายหนุ่มที่สวมใส่ชุดนอนสีชมพูก็ก้าวเท้าเดินออกมาด้วยใบหน้าที่แดงจัดเห่อร้อนด้วยความเขินอาย “สวยมากเลยเรน ไม่ใช่สิ มันน่ารักมากเลยต่างหาก” เรนที่มือไม้อยู่ไม่สุข แก้เขินด้วยการไปปิดไฟและมาล้มตัวนอน ถึงแม้จะปิดไฟแต่ห้องนี้ก็สามารถมองเห็นอะไรได้ชัดเจน เพราะแสงสว่างจากข้างนอก ไม่ได้มืดสนิทจนมองอะไรไม่เห็น เขาคว้าผ้านวมมาคลุมตัวจนมิดหัว “นอนได้แล้ว พรุ่งนี้ต้องทำอะไรอีกเยอะ” “เรนเขินแล้วดุเหรอ น่ารักเป็นบ้า” “พอได้แล้วแพรว เรนเขินบิดจนจะตกเตียงแล้วนะ” “โอ๋ โอ๋ ไม่แกล้งแล้ว งั้นนอนกัน” “อือ ฝันดีนะครับ” “ฝันดีค่า” ประมาณห้านาทีที่ติดอยู่ในความเงียบ หัวสมองของเรนว่างเปล่า เขานอนไม่หลับแต่พยายามนอนนิ่ง ๆ ให้ได้มากที่สุด เพื่อไม่ให้เป็นการรบกวนหญิงสาวที่นอนหลับอยู่ข้างกาย เขาเอื้อมมือมาลูบกางเกงไปมา ที่มันแข็งขึ้นมาไม่ดูเวลา แต่ยิ่งลูบไปตามร่างกาย และยิ่งได้ใส่เสื้อผ้าที่ชอบทำให้อารมณ์ของเขายิ่งพลุ่งพล่าน บอกไม่ถูกว่าเป็นเพราะอะไร แต่รู้แค่ว่าเ
พอรถมาจอดที่หน้าบ้าน เรนก็ช่วยทุกคนขนของลงจากรถจนหมด ไม่ลืมที่จะยกมือไหว้ขอบคุณ ทำให้ทุกคนที่เอ็นดูเขาอยู่แล้ว กลับเอ็นดูเขามากขึ้นกว่าเดิม เรนกับแพรวช่วยกันจัดของจนเข้าที่เข้าทาง ไม่กี่อึดใจก็มีคนมาเคาะประตูเพื่อตามไปกินข้าว เรนจับมือแพรวลงมา การที่แพรวอยู่บ้านทำให้เห็นแพรวในอีกมุมหนึ่ง ไม่คิดว่าหญิงสาวที่อะไรก็ดูง่ายไปหมด ก็มีมุมที่ดื้อไม่น้อยเหมือนกัน เขาชอบตอนที่แพรวกับม๊ารตีเถียงกัน ถึงแม้แพรวกับม๊าจะโต้เถียงแบบไม่ยอมกัน แต่มันคือความรักของแม่กับลูกแถมมันยังเผื่อแผ่มาถึงเขาอีกด้วย เมื่อเขาเดินมาถึงโต๊ะอาหาร แม่บ้านก็ตักข้าวใส่จานให้เขาเรียบร้อย บนโต๊ะอาหารจะเน้นผัดมากกว่าของทอด แต่ใช่จะไม่มีเพราะแพรวพรรณชอบของทอดมากกว่านึ่ง “ม๊าลองกินเป็ดพะโล้สิครับ พอดีเจ๊ที่ร้านให้ผมมา” “ไหนอั๊วลองชิมดูสิ ใช้ได้นี่นา รสชาติดีเลย” “ไหนเขากินบ้าง อร่อยอ่ะม๊า” “ลื้อไม่เคยกินหรือไง” “ไม่เคย เพิ่งเคยกินครั้งแรก” “ทำไมถึงไม่เคย” “กิจกรรมคู่รักอ่ะม๊า หลับอย่างเดียว ส่วนมากเรนทำอย่างอื่นทิ้งไ