เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 182
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-01-31 16:00:01บทที่เกี่ยวข้อง
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 183
อ๋องเจวี้ยนมองดูคู่ที่ยืนอยู่ตรงข้าม ยิ่งมองก็ยิ่งรู้สึกขัดตา พอมองๆ ฟู่จาวหนิ่งยังยิ้่มให้ซือถูไป๋อีกด้วยยิ้มเสียเจิดจ้าเชียว?อ๋องเจวี้ยนยื่นมือกดบนต้นไม้ข้างๆ ใช้กำลังภายในออกมาอย่างไม่ทันระวัง ใบไม้ถูกสะเทือนจนทยอยร่วงลงมาแล้วชิงอีถลึงตาโต ลมฤดูใบไม้ร่วงแรงไปหรือ? ไม่นี่ ทำไมจู่ๆ ใบไม้จึงร่วงลงมากัน?"ข้ายอมให้นางเข้ามาดูอาการข้า"ตอนนี้เองฮูหยินที่อ่อนแอคนนั้นก็ส่งเสียงขึ้นฟู่จาวหนิงหมุนตัวเดินไปที่นาง"ท่านป้า ข้าจะดูอาการให้ท่านเอง ท่านผ่อนคลายไม่ต้องกังวล" ฟู่จาวหนิงดค้งตัวลงดูใบหน้านาง ยื่นมือไปกดเบาๆ บนใบหน้านาง"เจ็บไหม? มีความรู้สึกอย่างไรบ้าง?""ไม่เจ็บไม่คันเลย เหมือนแต่ก่อน" ท่านป้ามองฟู่จาวหนิงใกล้เช่นนี้ ดวงตาก็เป็นประกายขึ้นมา พระชายาอ๋องเจวี้ยนคนนี้หน้าตาดีเหลือเกิน"ตอนที่นอนหลับท่านชอบตะแคงนอนทางนี้ใช่ไหม? แล้วตอนที่ตื่นขึ้นมาตอนเช้า หน้าด้านนี้ก้ไม่มีอะไรผิดปกติใช่ไหม อย่างอาการชาอะไรพวกนี้"ฟู่จาวหนิงถามไปด้วยจับชีพจรไปด้วยฮูหยินรู้สึกว่านางอ่อนโยนมาก พูดจาเองก็แผ่วเบาละเมียดละไม อย่างกับคนละคนกับตอนที่ตบฉาดสองทีที่หน้าของรัฐทายาทเซียวเลยฟู่จาวห
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-01-31อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 184
"หมอเทวดาหลี่เองก็ไม่อดทนเอาเสียเลย สู้ไปหาสถานที่ฟังเพลงดื่มชาเสียดีกว่า อย่ามารออยู่ที่นี่เลย"ฟู่จาวหนิงเหล่มองหมอเทวดาหลี่ผาดหนึ่ง ประชดประชันกลับไป "เมื่อครู่ตัวเองก็พูดไร้สาระไปครึ่งค่อนวัน ตอนนี้ข้าจะใช้ชามเล็กมาพิสูจน์การพิจารณาของตนเอง หมอเทวดาหลี่ก็รอไม่ไหวเสียแล้วหรือ?"ใบหน้าหมอเทวดาหลี่ร้อนวูบวาบ แต่หลักๆ คือโทสะเขาโกรธฟู่จาวหนิงขึ้นแล้วจริงๆก็แค่หญิงสาวที่อายุน้อยกว่าเขาไม่ใช่แค่สองรอบคนหนึ่ง แต่พูดจาไม่เคารพเขาเลย!"ได้ เจ้าทำต่อไปสิ"เขาเองก็จะดูเสียหน่อยว่าจะดิ้นรนเอาผลลัพธ์อะไรออกมากันคนรอบๆ เองก็ดูอยากรู้อยากเห็นมาก ไม่รู้ว่าฟู่จาวหนิงเอาชามเล็กออกมาเทน้ำลงไปครึ่งหนึ่งทำไม"นี่เป็นน้ำสะอาดใช่ไหม?" ฮูหยินเองก็ถามขึ้นอย่างอยากรู้อยากเห็น"ไม่ใช่ นี่เป็นยาน้ำน่ะ" ฟู่จาวหนิงเองก็รู้สึกอดทนต่อคนป่วยอยู่ "สิ่งนี้สามารถละลายวัตถุได้ ด้านในมีสีอะไรอยู่ก็จะปรากฎออกมา""เส้นผมจะมีสีอะไรได้อีกล่ะ? ไม่ใช่ว่าสีดำหรอกหรือ?" คนรอบๆ พูดออกมาคำหนึ่งส่วนซือถูไป๋กลับครุ่นคิด "เมื่อครู่ท่านป้าคนนี้บอกว่านางย้อมผมมา ที่ออกมาก็น่าจะเป็นสีของน้ำยาย้อมผมกระมัง?"ฟู่จาวหนิงส่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-02-01อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 185
หมอเทวดาหลี่รู้สึกโกรธขึ้นบ้างแล้วถ้าเป็นเช่นนีค้จริง เช่นนั้นตรวจไข้เมื่อครู่นี้ของเขาก็กลายเป็นเรื่องตลกไปแล้วสิ?!"ข้าบอกแล้ว ข้าก็แค่พิสูจน์การพิจารณาของตนเอง ตอนนี้สีก็สอดคล้องกัน ข้าจะตรวจสอบอีกครั้ง" ฟู่จาวหนิงล้วงเข็มอีกหลายเล่มออกมา"ท่านอาจารย์ ต้องการไฟเทียนกับผ้าทำแผล" นางพูดกับผู้อาวุโสอีกครั้งผู้อาวุโสจี้ถีบคนข้างๆ อีกครั้ง "เร็ว ไปหยิบไฟเทียนกับผ้าทำแผลมาเร็ว""ศิษย์เอ๋ย เจ้าทำแบบนี้ไม่ได้นะ เจ้าเองก็เป้นหมอคนหนึ่ง ไม่มีกล่องยาได้อย่างไร? เดี๋ยวอาจารย์จะมอบให้เจ้าใบหนึ่งเอง" ผู้อาวุโสจี้พูดกับฟู่จาวหนิงฟู่จาวหนิงคิดถึงกล่องยาน้อยใหญ่ในห้องเภสัชของตนเองขึ้นมานางไม่ใช่ว่าไม่มี กล่องยาของนางระดับสูงอยู่นะ หยิบออกมาไม่ได้เลยด้วยซ้ำ แต่ว่าตอนนี้ดูท่านางต้องเตรียมกล่องยาสำหรับทางนี้แล้วสักใบจริงๆ"ขอบคุณท่านอาจารย์"ซูถูไปตาเปล่งประกายกล่องยาหรือ? เขาเหมือนรู้แล้วว่าตนเองต้องมอบอะไรให้นางไฟเทียนจุดเสร็จแล้ว ฟู่จาวหนิงนำมาใช้เผาเข็มเงิน อันที่จริงเข็มเงินของนางเองก็ฆ่าเชื้อในห้องเภสัชมาแล้ว แต่ตอนนี้ก็ยังเคยชินที่จะทำอีกครั้ง อย่างน้อยก็ทำให้หมอคนอื่นหลังจากที่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-02-01อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 186
ผู้อาวุโสจี้ตื่นเต้นขึ้นมาแล้ว ผลักคนรอบข้างออกแล้วเบียดตัวเข้ามา เข้าไปมองใบหน้าของฮูหยิน"ท่านอาจารย์ อย่าใจร้อน"ฟู่จาวหนิงหยิบผ้าทำแผลเดินออกมาอย่างใจเย็น เช็ดหยดเลือดเหล่านั้นบนผ้าทำแผล สีม่วงสีเลือดพอย้อมปนกัน ก็มองเห็นชัดเจนเป็นพิเศษในขอบเขตเข็มหกเล่มที่แทงลงไป มีตำแหน่งเล็บนิ้วหนึ่ง สีม่วงแต่เดิมจางลงไปมาก เทียบกับข้างๆ แล้วจางลงไปหลายระดับอยู่"เป็นน้ำยาย้อมผมซึมเข้าไปจริงๆ ด้วย" ฟู่จาวหนิงหยิบผ้าทำแผลส่งให้ฮูหยินคนนั้นดู จากนั้นก็หันหน้าไปมองผู้อาวุโสจี้ "ท่านอาจารย์"ผู้อาวุโสจี้เอ่ยขึ้นทันที "จะเอากระจกทองแดงใช่ไหม? มีมีมี" เขาเตะไปที่คนข้างกายอีกทีกระจกทองแดงจึงถูกส่งออกมาทันที ฮูหยินรับไป และก็เห็นว่าส่วนหนึ่งบนใบหน้าสีจางลงไปมากแล้วจริงๆฟู่จาวหนิงเอ่ยต่อ "นี่เป็นเพราะน้ำยาย้อมผมซึมเข้าไปบนหน้าท่าน แต่ว่าเพราะอะไรจึงซึมไปแค่ครึ่งหน้า ก็ยังต้องตรวจอย่างละเอียดอีกที เอาไว้ท่านนำยาเหล่านั้นมาให้ข้าดูหน่อย หมอเองก็ต้องตรวจด้วย รวมถึงผมที่ย้อมไป ต้องบอกกับข้าอย่างละเอียด จึงจะสามารถรักษาให้หายดีได้"ฮูหยินร้องไห้โฮออกมา"ข้าไม่ได้ป่วย ข้าไม่ได้โชคร้าย ไม่ได้ไปแปดเป
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-02-01อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 187
หมอเทวดาหลี่กระแทกไหล่ สะบัดมือของเขาออก"ผู้อาวุโสจี้ หางของเจ้าชี้ขึ้นไปบนฟ้าแล้วหรือไร? เป็นคนก็อย่าได้หยิ่งทะนงนัก ศิษย์ของเจ้าอายุเท่าไรกันเชียว? จะเติบโตต่อไปได้หรือไม่ก็ยังไม่แน่หรอก!""หมอเทวดาหลี่คำพูดนี้เหมือนคุกคามกันนะ" ซือถูไป๋ที่อยู่ข้างๆ เอ่ยประโยคที่ดูไม่ค่อยจะอบอุ่นขึ้นอย่างอบอุ่น "ข้ารู้สึกว่าคุณหนูฟู่ฉลาดเฉลียวเช่นนี้ เส้นทางหลังจากนี้ยังยาวไกลเสียเหลือเกิน""คุณชาย ท่านปกป้องนางทำไมกัน" อาเพียนเอ่ยค้านขึ้นเสียงแผ่วฟู่จาวหนิงเมื่อครู่ไม่เห็นโรงหมอทงฝูในสายตา แม้เขาจะไม่ชอบรองเถ้าแก่หู แต่ว่ารองเถ้าแก่หูก็ถือเป็นคนของตนเอง เขาถูกคนของฟู่จาวหนิงหักนิ้ว เขาแน่นอนว่าต้องไม่ชอบฟู่จาวหนิงหมอเทวดาหลี่ฟังความหมายของซือถูไป๋ออกและชิงอีเองก็ฟังออกแล้ว เขาเงยหน้าขึ้นมองท่านอ๋องบนต้นไม้ เอ่ยขึ้นเสียงแผ่วเบา "ท่านอ๋อง ซือถูไป๋แสดงออกว่าปกป้องพระชายาแล้วใช่ไหม?"ใช่ไหม?นี่เป็นการแสดงออกต่อหน้าหมอเทวดาหลี่เลย ว่าหลังจากนี้เขาจะยืนอยู่ฝั่งฟู่จาวหนิง หมอเทวดาหลี่ถ้าจะคุกคามก็ต้องคิดหนักหน่อยท่านอ๋องหลบมองอยู่ห่างๆ มาตลอด และไม่ยอมออกไปช่วยพระชายาด้วย ทั้งที่เป็นที่พึ่งข
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-02-02อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 188
ฟู่จาวหนิงยังคิดอยู่ ว่าวันนี้ไห่ฉางจวิ้นทำไมถึงไม่โผล่มาเสียทีครั้งที่แล้วก่อนที่นางจะออกไปทิ้งคำพูดไว้ แล้วก็ไม่โผล่ออกมาเลย ฟู่จาวหนิงก็นึกอยู่ว่าเรื่องอะไรที่ยังทำไม่เสร็จตอนนี้พอเห็นไห่ฉางจวิ้นมาแล้ว ฟู่จาวหนิงก็วางใจขึ้นมาไห่ฉางจวิ้นพอมาถึง ซือถูไป๋ก็ขยับตัวเข้ามาขวางสายตาที่นางจ้องเขม็งฟู่จาวหนิงไว้ด้วยสัญชาตญาณ"คุณชายซือถู?"ฟู่จาวหนิงมองเขา ดวงตาเป็นประกายขึ้นมา แต่พอเห็นว่าเขาคิดจะมาปกป้องฟู่จาวหนิง ไฟโกรธของนางก็ปะทุขึ้นมาแล้ว"ฟู่จาวหนิง ถ้าเจ้ามีความสามารถก็ยืนขึ้นมา หลบอยู่ด้านหลังคุณชายซือถูทำไมกัน?" ไห่ฉางจวิ้นเอ่ยขึ้นเย็นชาฟู่จาวหนิงเก็บของเสร็จเรียบร้อย เดินออกมาจากศาลาฮูหยินคนนั้นเองก็กำลังขอบคุณนางจากนั้นก็รีบกลับบ้านไป นางจะรีบไปบอกข่าวดีกับคนที่บ้านส่วนคนอื่นก็ล้วนพาคนไข้เข้ามา แล้วยังมีคนนำวัตถุดิบยาที่อยู่ในกล่อง วิธีเดิมพันต่างๆ ก็เริ่มขึ้นมา หมอคนอื่นเองก็กำลังวุ่นวายขึ้นพวกเขาอยากจะจับตาดูฟู่จาวหนิงต่อ แต่อะไรก็ไม่ได้สำคัญกว่าการเดิมพันหมอการรู้จักยาของพวกเขารอบๆ มีเสียงจอแจขึ้นมา ฟู่จาวหนิงเก็บของเดินออกมาอีกด้านหนึ่ง ห่างออกจากกลุ่มคนหน่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-02-02อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่189
นางมองไปทางซือถูไป๋อาเพียนก็โมโหขึ้นทันที มายืนอยู่ข้างหน้าซือถูไป๋ "เจ้าเป็นบ้าหรือไรกัน? คุณชายของข้าเกี่ยวข้องอะไรกับเจ้า? แล้วเจ้าจะมาเดิมพันถึงตัวคุณชายข้าได้อย่างไร?"เขาหันหน้าไปเอ่ยกับซือถูไป๋ "คุณชาย พวกเราไปเถอะ อย่าไปสนใจพวกนางเลย!"น่าขันเสียจริง!"แม่นางไห่คิดจะเดิมพันอย่างไร?" ซือถูไป๋กลับยืนนิ่งไม่ขยับ เอ่ยถามไห่ฉางจวิ้นขึ้นมาอย่างอ่อนโยน"คุณชาย?" อาเพียนถลึงตาโตมองเขาอย่างไม่อยากเชื่อ หรือว่าคุณชายจะรับปากเดิมพันจริงๆ?"ข้ากับนางมาแข่งความรู้เรื่องยาสมุนไพร วันนี้เดิมทีก็มีการแข่งรู้จักสมุนไพรนี่ พวกเขาล้วนนำเอาวัตถุดิบยาล้ำค่าของตนเองออกมา ข้าจะแข่งกับนางว่าใครรู้จักมากกว่ากัน!"ไห่ฉางจวิ้นี้ไปที่ลานแห่งหนึ่งที่ไม่ห่างออกไปนัก ที่นั่นคนมีคนมากมายนำเอาวัตถุดิบยาออกมาจริงๆ และมีคนกำลังพิจารณาอยู่ที่นั่นด้วยฟู่จาวหนิงมองไปทางผู้อาวุโสจี้ ผู้อาวุโสจี้พยักหน้าสิ่งที่พันธมิตรโอสถใต้หล้ากับโรงหมอเมตตาจะแข่งขันกันก็คือสิ่งนี้!ในเมื่อผู้อาวุโสจี้เองก็จะเข้าร่วมสิ่งนี้ เช่นนั้นจะตอบรับไห่ฉางจวิ้นไปก็ได้ แต่การเอาซือถูไป๋มาเดิมพันเป็นหลัก นางเองก็ไม่ได้บ้าระดับนั้น
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-02-02อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 190
ไม่รู้เพราะอะไร ตอนที่ไม่ได้เห็นอ๋องเจวี้ยน ไห่ฉางจวิ้นรู้สึกว่าซือถูไป๋หล่อเหลาไร้เทียมทาน แต่พออ๋องเจวี้ยนปรากฎตัว นางก็รู้สึกว่าอ๋องเจวี้ยนท่วงท่าชนะขาดลอยถึงแม้อ๋องเจวี้ยนจะสวมหน้ากากจนมองไม่เห็นใบหน้าของเขา แต่ท่วงท่าของเขาที่แสดงออกมานั้น ก็ยังเป็นเป็นประเภทที่จะมองท่วงท่าหรือมองรูปร่างหน้าตาก็ยังเป็นชายงามไร้เทียมทานไห่ฉางจวิ้นมองจ้องไปที่อ๋องเจวี้ยน"ข้าคิดจะเดิมพันกับฟู่จาวหนิง! ถ้าหากนางแพ้ ข้าต้องการให้ท่านอยู่กับข้าสามวัน"เพราะฟู่จาวหนิงก่อนหน้านี้เดินออกมา จึงห่างจากกลุ่มคนมาพอประมาณ คนอื่นจึงไม่ได้ยินว่าพวกเขาทางนี้กำลังคุยอะไรกัน แต่พวกเขายืนกันอยู่ตรงนี้ก็ดึงดูดสายตามาก มีคนไม่น้องกำลังมองมาทางนี้"บังอาจ!"ชิงอีพอได้ยินคำพูดไห่ฉางจวิ้นก็โกรธขึ้นมาแล้ว"ข้าไม่ได้จะเป็นพระชายาอ๋องเจวี้ยนเสียหน่อย ก็แค่ให้ท่านอ๋องของพวกเจ้ามาอยู่กับข้าสามวันก็พอ!"คำพูดไห่ฉางจวิ้นสั่นสะเทือนคนทั้งหมดนี่มันแม่นางที่มาจากไหนกันเนี่ย หนังหน้าทำไมจึงหนาขนาดนี้!ซือถูไป๋มองอ๋องเจวี้ยน สีหน้าอ่อนโยนแต่เดิมก็เก็บลงมาส่วนหนึ่งแล้ว อ๋องเจวี้ยนกลับไม่มองเขา แต่มองไปทางฟู่จาวหนิง"พระ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-02-03
บทล่าสุด
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1564
ชายคนนั้นเองก็ถลึงตาโตมองฟู่จาวหนิงด้วยแน่นอนว่าเขาเองก็ได้ยินชื่อเสียงของฟู่จาวหนิงมาแล้ว แต่ก็ไม่เคยคิดมาก่อน ว่าจะมีวันหนึ่งได้มานั่งอยู่ตรงหน้าฟู่จาวหนิงใกล้ๆ แบบนี้ ยิ่งไปกว่านั้นนางยังจับชีพจรให้ตนเองอีกด้วยนอกจากนี้ สีหน้าของฟู่จาวหนิงก็เคร่งขรึม แต่ไม่ใช่ความรังเกียจหรือหวาดกลัวแบบที่คนอื่นเห็นเขา ไม่มีความไม่สงบไม่มีความกลัวลนลานเอาแค่จุดนี้ ชายหนุ่มก็รู้สึกว่าฟู่จาวหนิงมีชื่อเสียงสมคำร่ำลือจริงๆปากของเขาขยับ อยากจะพูดอะไร ต่อให้หมอเทวดาหลี่มาดูอาการให้เขา หมอเทวดาหลี่ตอนนี้ก็น่าจะสีหน้าไม่สู้ดีนักใครจะไม่รังเกียจเขาบ้าง"คลายจุดใบ้ของเขาเสีย" ฟู่จาวหนิงบอกกับสืออีสืออีไม่ลังเล หนึ่งนิ้วกดหนึ่งการเคลื่อนไหว จัดการคลายจุดใบ้ของชายหนุ่มคนนี้ทันทีไม่รอให้ชายคนนี้เอ่ยปาก ฟู่จาวหนิงก็พูดขึ้นว่า "ในเมื่อเจ้ามาที่นี่เพื่อยา เช่นนั้นก็หมายความว่าอยากมีชีวิตอยู่ต่อ อยากจะรักษาโรคใช่ไหม?"ชายหนุ่มออกแรงพยักหน้าทันทีนี่ก็แน่นอนอยู่แล้ว ถ้ามีชีวิตต่อได้ใครจะอยากตายกัน? ถ้ารักษาโรคได้ ใครจะไม่อยากรักษา?"ในเมื่ออยากจะรักษาโรค เช่นนั้นก็ห้ามอาละวาดอีก ถ้าถามอะไรเจ้าก็ตอบม
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1563
ฟู่จาวหนิงเดินมาถึงตรงหน้าเขา เห็นผ้าคลุมหน้าของเขาดึงลงมาปิดปากอีกครั้ง นางพลิกมือ แล้วก็ไม่รู้ว่าในมือปรากฏมีดเล็กเปล่งประกายเล่มหนึ่งขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไรพอนางโบกมือ ก็ใช้มีดเล็กจัดการกรีดผ้าปิดหน้าของชายคนนั้นออก พอผ้าร่วงลงมาก็เผยสภาพของชายคนนี้ให้เห็นใบหน้าเขา ข้างจมูก มีหลายตำแหน่งเน่าไปแล้วจริงๆ ใบหน้าเองก็บวมแดงขึ้นหน่อยๆมีคนเห็นสภาพเขาก็ร้องตกใจออกมา"หน้าของเขาเน่าไปแล้วจริงๆ!""คนคนนี้ติดโรคระบาดไปแล้ว!"ชั่วขณะหนึ่ง คนทั้งหมดล้วนตกตะลึงถอยห่างอีกครั้ง มีบางส่วนขี้ขลาดกลัวตาย กระทั่งหมุนตัวตั้งท่าจะวิ่งหนีน่ากลัว ที่นี่มีคนป่วยอยู่!ใครจะรู้ว่าพวกเขาจะถูกระบาดเข้าหรือเปล่า! พวกเขากล้าอยู่ต่อกันเสียที่ไหน?ฟู่จาวหนิงก็เหมือนร้ว่าจะเกิดสถานการณ์เช่นนี้ตอนนี้ถึงอย่างไรก็ให้แขกเหล่านี้ทั้งหมดวิ่งออกไปไม่ได้ ไม่อย่างนั้นถ้าพวกเขาเอาออกไปลือกัน ก็ไม่รู้ว่าพันธมิตรโอสถจะถูกลือกันไปแบบไหนดังนั้น นางจึงเอ่ยขึ้นมาว่า"คนผู้นี้ใบหน้าเน่าไปแล้ว แต่พวกเจ้าอยากรู้ว่าเขาเป็นโรคเดียวกับชินอ๋องเซียวหรือไม่ใช่ไหม? ตอนนี้ข้าจะตรวจอาการเขา ข้ายังไม่หนีเลย แล้วพวกเจ้ากลัวอะไรกั
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1562
"พระชายา มีคนมาอาละวาดที่นี่"สืออีสือซานวันนี้ตามมาด้วย ไป๋หู่วันนี้พักผ่อนฟู่จาวหนิงตอนนี้ก็รู้ว่าตนเองออกมาข้างนอก ในเมืองหลวงก็ไม่แน่ว่าจะปลอดภัย ดังนั้นพอพาสืออีสือซานออกมา นางก็ยังพาเฝิ่นซิงมาด้วยเฝิ่นซิงพอเข้ามาก็ได้ยินชายคนนั้นเอะอะโวยวาย หน้าก็ขรึมลงไปทันทีจากที่นางเห็น พระชายาลงแรงปรุงยาเหล่านี้ คิดเอาไว้อย่างรอบคอบ การให้คนในพันธมิตรมาต้ม ถือว่าพิจารณาเอาไว้รอบด้านแล้ววัตถุดิบยาบวกกับฟืนไฟ แล้วยังมีเงินค่าแรงที่เหล่าพนักงานมาทำให้ หนึ่งชามสิบเหวิน พูดได้ว่าถูกมากแล้วเหล่าประชาชนควรจะรู้สึกว่า่โชคดีจึงจะถูก ทำไมถึงมีคนเข้ามาอาละวาดได้กัน?"สืออีสือซาน เข้าไปดูหน่อย"ฟู่จาวหนิงเองก็เห็นชายคนนั้นแล้ว ตอนที่นางหันหน้ามา นางก็เห็นชายคลุมหน้าคนนั้นแล้วนางรีบเสริมเข้ามาให้คำหนึ่ง "ระวังหน่อย อย่าให้ถูกเขาข่วน แล้วก็อย่าโดนเลือดเขาด้วย"ถึงแม้ชายคนนี้พันหน้าไว้อาจจะไม่มีเรื่องอะไร แต่ถึงอย่างไรก็มาซื้อยา แล้วยังแต่งตัวเสียขนาดนี้ นางระวังไว้ก่อนดีกว่า"ขอรับ พระชายา" สืออีกกับสือซานช่วงนี้ตามติดฟู่จาวหนิง แน่นอนว่าเข้าใจความหมายของนางอยู่ทั้งสองคนรีบขึ้นหน้าไปแ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1561
เสียงของชายคนนั้นทุ้มต่ำ ดวงตาก็กวาดมองไปทั่ว ไม่กล้าสบตากับพนักงานตรงๆพนักงานเองก็บอกกฏกับเขาแล้ว"ถ้าท่านคิดจะซื้อ ตอนนี้ก็เอาไปก่อนสามชาม""สามชามจะไปพออะไร? ชามของข้านี่อย่างน้อยก็ใส่ได้ยี่สิบชามเลยนะ! เจ้ารีบเติมให้ข้า ไม่อย่างนั้นข้าจะไม่เกรงใจกับเจ้าแล้วนะ!""คุณลูกค้า ที่นี่เป็นพันธมิตรโอสถ ขอเตือนท่านอย่ามาก่อเรื่องที่นี่เลย" พนักงานหน้าเริ่มดำขึ้นมาแล้วเขาเห็นที่นี่เป็นร้านขายยาธรรมดา เลยคิดจะทำตัวแบบนี้ได้หรือ?"ข้าก็ไม่ใช่ว่าไม่ให้เงินเสียหน่อย! พวกเจ้าถือดีอะไรไม่ขายให้ข้า?""ข้าบอกกฏกับท่านไปแล้ว นี่คือกฏที่หมอเทวดาฟู่วางไว้!""หมอเทวดาฟู่? ก็แค่หญิงสาวคนนั้นไม่ใช่หรือ? ข้าได้ยินว่าผู้จัดการใหญ่ที่นี่สกิลต่ง ไม่ใช่ว่าผู้หญิงคนนั้นจะตัดสินใจได้เสียหน่อย! นางถือดียังไงมากำหนดกฏเกณฑ์ในพันธมิตรโอสถ?"น้ำเสียงชายพันหน้าฟังแล้วเริ่มโกรธขึ้นมาแล้ว"ยานี้เป็นหมอเทวดาฟู่ที่ปรุงออกมา ถ้าท่านมาดูถูกหมอเทวดาฟู่ เช่นนั้นก็อย่ามาซื้อยาสิ" พนักงานหัวเราะเย็นชาขึ้นมาคนผู้นี้น่าขำเสียจริง มาซื้อยาที่ฟู่จาวหนิงปรุง แต่กลับดูหมิ่นฟูจาวหนิงหรือ?ยิ่งไปกว่านั้น ใครไม่รู้บ้างว่า
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1560
ฟู่จาวหนิงปรับปรุงสูตรยา ใช้วัตถุดิบยาที่หาได้ทั่วไปบางส่วน แล้วตนเองก็ปรับปริมาณให้ จากนั้นทุกวันก็ให้คนของพันธมิตรต้มออกมาสามหม้อใหญ่ แล้วอุ่นบนเตาเอาไว้ตลอดคนที่มาซื้อยาเหล่านั้น สามารถใช้ชามของพันธมิตรโอสถ ตอนที่ดื่มเสร็จแล้ว ก็เอาชามกลับมาได้ตอนแรก ต่งฮ่วนจือรู้สึกว่ายาน้ำเช่นนี้ไม่น่าจะขายออก แล้วยังตั้งสามหม้อใหญ่แน่ะ หม้อนั้นก็ใบมโหฬารเลยทีเดียว เป็นหม้อใหญ่ที่เอาไว้ต้มข้าวต้มให้ผู้ประสบภัยตอนช่วงเกิดภัยพิบัติสมัยก่อนยาน้ำสามหม้อใหญ่เต็ม สามารถขายได้หลายร้อยชามแล้ววันเดียวจะขายออกได้หรือ? มีคนมากมายจะมาดื่มยาน้ำขนาดนี้เลยหรือ? ถึงอย่างไรเจ้านี่ก็ไม่ใช่ของดีอะไรมากถ้าขายไม่หมดก็ต้องเททิ้ง สิ้นเปลืองวัตถุดิบยาแย่แต่ผู้อาวุโสจี้ก็ตัดสินใจทันที ให้ผู้ดูแลของพันธมิตรโอสถจัดการเรื่องนี้ผลคือพอปล่อยชื่อเสียงของฟู่จาวหนิงออกไป คนที่มาดื่มยาก็ยังมากกว่าตามโรงน้ำชาหอสุราเสียอีกยาน้ำสามหม้อใหญ่ ขายหมดเกลี้ยงภายในวันเดียววันถัดมา ก็ขายขายหมดเหมือนเดิม กระทั่งมีคนไม่ได้ดื่มด้วยซ้ำ มาถามพวกเขาว่าขายยาไปต้มกินเองเลยได้ไหมแต่ฟู่จาวหนิงก็มีวิธีของนางอยู่ยาชนิดนี้ทำได้แค่ป้
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1559
ต่อมาหมอเทวดาหลี่ก็ทำหน้าขรึมคุกคามสาวใช้สองคนนั้น ถ้ายังไม่รับใช้ปรนนิบัติดีดี ก็จะขายพวกนางทั้งสองคนไปที่ซ่องโสเภณีเสียสาวใช้สองคนจึงร้องไห้ฟูมฟายเข้ามารับใช้ปรนนิบัติองค์จักรพรรดิเองก้ได้ยินเรื่องเลห่านี้ของจวนชินอ๋องเซียวแล้ว"บอกไปแล้วว่าจวนชินอ๋องเซียวต้องคอยระวังไม่ให้เข้าออก หมอเทวดาหลี่กับชินอ๋องเซียวนี่มัน..."เขาทำหน้าขรึม รู้สึกว่าตนเองไม่มีบารมีเอาเสียเลย จวนอ๋องเจวี้ยนก็ไม่เชื่อฟัง ตอนนี้จวนชินอ๋องเซียวเองก็ด้วยหรือ? ใครให้หน้าพวกเขากันถ้าไม่ใช่เพราะเขาอันที่จริงก็กลัวเจ้าโรคนั้น ตอนนี้คงเรียกเซียวเหยียนจิ่งมาด่ากราดให้เลือดซิบไปแล้ว"ตอนนี้หลี่จื่อเหยาในเมื่อถูกหมอเทวดาหลี่รับไปแล้ว เช่นนั้นก็ให้เขาไปรักษาให้ดี ข้าเองก็อยากจะเห็นว่าเขาจะรักษาเจ้าโรคนี้ได้หรือเปล่า!""องค์จักรพรรดิ พระชายาอ๋องเจวี้ยนทางนั้นต้มยาน้ำออกมา ตอนนี้สามารถป้องกันล่วงหน้าได้แล้ว หาซื้อได้ในพันธมิตรโอสถ หนึ่งชามสิบเหวิน" มีคนเข้ามารายงานกับองค์จักรพรรดิ"หนึ่งชามสิบเหวิน?" องค์จักรพรรดิใจสั่นกึก "แล้วได้ผลจริงไหม?""นี่ก็ยังไม่รู้ แต่คนที่ไปซื้อยานั้นไม่น้อยเลย โดยเฉพาะคนที่เคยสัมผัสกั
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1558
จวนชินอ๋องเซียวกลายเป็นขี้ปากคนทั้งเมืองไปแล้วเซียวเหยียนจิ่งอยากจะปิดเรื่องนี้ไว้ แต่ยิ่งปิดกลับยิ่งรุนแรงขึ้นกระทั่งเพราะเขาไปพยายามปิดข่าวลือ เลยมีคนบอกว่าเขาถูกพ่อสวมเขาให้เสียแล้ว หน้าตาป่นปี้ไม่เหลือชิ้นดี และเพราะกลัวคนจะมาล้อเลียนว่าบ้า ดังนั้นจึงพยายามอย่างหนักที่จะหยุดข่าวลือนี้ข่าวลือคาวๆ แบบนี้ ลือกันได้ไวที่สุด และลือกกันไปอย่างพิลึกพิลั่นที่สุดด้วยหลี่จื่อเหยาตอนนั้นมาพัวพันเซียวเหยียนจิ่ง ทำทุกทางเพื่อทำลายพิธีแต่งงานของเซียวเหยียนจิ่งกับฟู่จาวหนิง นางตอนนั้นเอาแต่เรียกเขาว่า "พี่เซียว" ปาวๆ แต่ตอนนี้เพิ่งผ่านไปสองปี ทำไมจึงปีนไปถึงเตียงของพ่อพี่เซียวแล้วกัน?"ถ้าไม่ใช่ครั้งนี้หลี่จื่อเหยาเป็นโรคระบาดนั่น รัฐทายาทเซียวก็คงจะยังไม่รู้เรื่องรู้ราว""เมื่อเป็นแบบนี้ จวนชินอ๋องเซียวคงจะวุ่นวายขึ้นจริงๆ แล้ว""แล้วไม่ใช่หรือ? เช่นนั้นก็โชคดีแล้วที่พระชายาอ๋องเจวี้ยนตอนนั้นไม่ได้แต่งงานเข้าจวนชินอ๋องเซียว นี่ถือว่าแคล้วคลาดเลยสินะ?"ในเมืองหลวงทุกที่มีแต่คนกระซิบกระซาบกันเช่นนี้ แต่คนที่พูดถึงฟู่จาวหนิงก็มีแค่ส่วนน้อยถึงอย่างไรตอนนี้ฟู่จาวหนิงก็เป็นพระชายาอ๋องเจว
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1557
เซียวเหยียนจิ่งรู้สึกว่าตอนนี้ถ้าให้คนนอกรู้เรื่องที่หลี่จื่อเหยาเป็นโรคนี้เข้า คงจะน่าอับอายมากโดยเฉพาะหลี่จื่อเหยาที่ติดโรคระบาดนั้นดังนั้นเรื่องนี้จะต้องเก็บให้สนิท ห้ามเผยแพร่ออกไปเด็ดขาดแต่คนอื่นกลับไม่คิดแบบเขาอย่างเช่นเซียวหลันยวนจังหวะที่หมอเทวดาหลี่กลับมาถึงเมืองหลวง เซียวหลันยวนก็ได้รับข่าวแล้ว ไม่ต้องพูดเรื่องที่เซียวเหยียนจิ่งไปรับหมอเทวดาหลี่เลยถึงแม้จะผ่านไปสามปีแล้ว แต่เรื่องที่หลี่จื่อเหยากับเซียวเหยียนจิ่งทำกับฟู่จาวหนิง เซียวหลันยวนไม่เคยปล่อยผ่านโดยเฉพาะที่ช่วงนี้เซียวเหยียนจิ่งเริ่มหันมาสนใจฟู่จาวหนิงอีกครั้งหลังจากสามีภรรยาฟู่จิ้นเชินกลับมา เซียวเหยียนจิ่งก็ยังแอบคิดจะทำอะไรอีก สิ่งนี้เซียวหลันยวนจะทนได้อย่างไร?ดังนั้นหลังจากที่หมอเทวดาหลี่รับลูกสาวออกไปจากจวนชินอ๋องเซียว เซียวหลันยวนก็ได้รับข่าวแล้ว"ท่าน อ๋อง จากที่หญิงรับใช้ร่างใหญ่ในเรือนหลี่จื่อเหยาบอก หลี่จื่อเหยาไปรื้อเตียงของชินอ๋องเซียวเข้า..."องครักษ์ลับมารายงานข่าวที่ได้รับมากับเซียวหลันยวนฟู่จาวหนิงนั่งฟังอยู่ข้างๆ พอได้ยินเช่นนี้นางก็หัวเราะพรวดออกมานี่มันช่าง...นางยังอยากจะพ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1556
ต่อให้ชินอ๋องเซียวติดโรคระบาด ถ้าตอนนี้ฟู่จาวหนิงเป็นภรรยาเขา พวกเขาก็คงไม่ต้องมากลัวแบบนี้!ไม่เห็นว่าเซียวหลันยวนที่ถูกส่งไปขังในคุกใหญ่ตั้งหลายวัน จนป่านนี้ก็ยังเรียบร้อยดีไม่เป็นอะไรหรือ?จวนอ๋องเจวี้ยนก็ถูกองค์จักรพรรดิบอกว่าห้ามออกไปข้างนอกส่งเดชเหมือนกัน แล้วดูตอนนี้สิ?ฟู่จาวหนิงไม่ใช่ว่าอยากออกไปไหนก็ออกได้หรือ?ฟู่จาวหนิงแบบนั้น เขาอยากได้มาจริงๆ!ถ้าตอนนั้นไม่มีหลี่จื่อเหยา ตอนนี้ฟู่จาวหนิงก็เป็นพระชายารัฐทายาทของเขาแล้ว ไม่ใช่ขยะอย่างหลี่จื่อเหยาคนนี้!พอคิดถึงเรื่องเหล่านี้ ในสายตาเซียวเหยียนจิ่งที่มองหลี่จื่อเหยาก็มีแต่ความเกลียดชังหลี่จื่อเหยาสบกับสายตาของเขา ก็เหมือนสัมผัสได้ถึงความเย็นเยือก ใจนางเย็นวาบไปทันทีนี่คือพี่เซียวที่นางรักมาหลายปีหรือ? ถึงแม้สองปีนี้จะทะเลาะกับเขาอย่างหนัก แต่ตอนนี้เอง นางเพิ่งรู้สึกถึงความหนาวเย็นจนเสียดกระดูกหลี่จื่อเหยาเองก็เกลียดเซียวเหยียนจิ่งขึ้นมาทันทีเช่นกัน"ท่านอยากจะส่งข้าออกไป ข้าจะไม่..." ออกไปหรอกนางยังพูดไม่ทันจบ เซียวเหยียนจิ่งก็ตัดบทนางแล้ว มองไปทางหมอเทวดาหลี่ "ถัดจากนี้ในเมืองหลวงอาจจะเกิดการแตกตื่นกลัวกันเพร
