บทที่ 1385

"ท่านสามี ท่านหนีไม่ได้แล้ว พวกเรากราบไหว้ฟ้าดินกันแล้วนะ นับจากนี้ข้าก็เป็นภรรยาของท่านแล้ว" องค์หญิงหนานฉือมองเขาอย่างใสซื่อ

อันเหนียนสายตาทอดเข้ามา ตกอยู่บนใบหน้างามของนาง

"ข้าไม่หนีหรอก"

"เมื่อครู่ท่านถอนหายใจนี่"

"อืม ในใจมันซับซ้อนน่ะ ไม่ได้หมายความว่าข้าจะหนี"

"ใจซับซ้อน? ถึงอย่างไรข้าก็ดีใจมาก" องค์หญิงหนานฉือเดินเข้ามา ยืนอยู่ตรงหน้าเขา ยื่นมือมาโอบเอวเขา เงยหน้าขึ้นมอง "ตอนนี้พวกเราทำอะไรกันดี? ต้องดื่มสุราสักถ้วยก่อนไหม? แคว้นเจาของพวกท่านมีธรรมเนียมนี้หรือเปล่า?"

นางแนบเขามาในอ้อมอกแล้ว ใบหน้านั้นก็ยิ่งงดงาม เพราะแต่งหน้าเป็นเจ้าสาว จึงยิ่งดูแดงก่ำกว่าปกติ ใบหน้ามีพลังทำลายอย่างมาก

องค์หญิงหนานฉืองดงามจริงๆ

พอไม่เห็นอันเหนียนตอบ องค์หญิงหนานฉือจึงรินสุราลงมาสองถ้วย ถ้วนหนึ่งยัดไปในมือเขา ส่วนตนเองถือไว้ถ้วยหนึ่ง ดึงมือของเขาขึ้นมาแลกถ้วยกันดื่มสุราอย่างเป็นฝ่ายรุก

"สุรานี้แรงมาก" องค์หญิงหนานฉือดื่มจนหมดถ้วย วางถ้วยลง จากนั้นก็มองเขา "แล้วต่อไปล่ะ?"

นางเพิ่งจะดื่มสุรา ริมฝีปากเป็นประกาย ดูยั่วยวนมาก

อันเหนียนค่อยๆ วางถ้วยลง ยื่นมือไปโอบข้างเอวนาง เอ่ยขึ้นแผ่วเบา