เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1188
บทที่เกี่ยวข้อง
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1189
องค์จักรพรรดิเห็นท่าทีของนาง ความคิดในใจก็เลือนหายไปฝูอวิ้นอยากแต่งงาน อยากเป็นแม่คนเขาเองก็ไม่รู้ว่านางทำไมจึงมีทิฐิขนาดนี้ คอยอยู่แต่ในวังไปทั้งชีวิตมันไม่ดีหรอกหรือ?ถ้าเผ่านางแต่งงานกับคนอื่นไป ไปมีทายาทให้กับผู้อื่น แล้วโชคลาภถูกทำให้เบาบางลงล่ะ ถ้าถูกแบ่งออกไปจะทำอย่างไรกัน?แต่ว่าเขาเองก็ไม่สามารถคันค้านอย่างขึงขังได้ เขาไม่มีทางทำลายความรู้สึกระหว่างพี่น้องของพวกเขาแน่ จะให้ฝูอวิ้นเกิดความไม่ลงรอยกับเขาแม้แต่นิดเดียวก็ไม่ได้ ไม่เช่นนั้น ถ้านางไม่ยอมอวยพรให้อย่างเต็มร้อยแล้วจะทำอย่างไรกัน?ดังนั้น เรื่องการขัดขวางการแต่งงานของนาง ยังต้องวางแผนให้ละเอียดอีก"ในคลังส่วนตัวของข้า มีผ้าไหมงามจันทร์พิสุทธิ์ที่สะสมไว้อยู่สองสามม้วน อีกเดี๋ยวให้คนไปนำออกมาแล้วตัดชุดกระโปรงให้เจ้าก็แล้วกัน ผ้าไหมงามจันทร์พิสุทธิ์ทั้งแผ่นดินเหลืออยู่แค่ไม่กี่ม้วนนี้แล้วเท่านั้น เป็นผ้าไหมที่ล้ำค่ามาก สูงสง่ามาก ข้าจะให้เจ้ากลายเป็นแม่นางที่งดงามที่สุดในฟ้าดินนี้ ใครก็เทียบเจ้าไม่ได้"องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นดวงตาเปล่งประกายเล็กน้อย ดูท่าทางชอบใจมาก"ขอบคุณองค์จักรพรรดิ""ขอบคุณอะไรกัน ฝูอวิ้น เจ้าต
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1190
"ช่วยกลับมาได้แล้ว จัดคนเฝ้าเขาไว้ก็พอ อย่าเพิ่งขยับตัวเขา มีเรื่องอะไรตะโกนเรียกข้า"ฟู่จาวหนิงพูดประโยคนี้เสร็จก็ปิดประตูทันที"หมอเทวดาฟู่ ท่านต้องช่วยต๋าเอ๋อร์ของพวกเราให้ได้นะ!"พวกของฮูหยินหลินใหญ่ทั้งสองคนล้วนคุกเข่าร้องไห้อยู่บนพื้น เหล่าสาวใช้ประคองขึ้นมาไม่ได้พวกนางตอนนี้ร่างกายอ่อนไปหมด"ลูกชายข้าช่วยกลับมาได้แล้วจริงหรือ? อ๊า!"นายท่านหลิวไม่สนใจพวกเขาอีก หลังจากได้ยินประโยคนี้ของฟู่จาวหนิงก็ร้องอ๊าพุ่งไปยังห้องของลูกชายทันทีคนรับใช้เองก็ร้องไห้วิ่งตามไปพวกเขาตรงไปข้างเตียง แค่เหลือบมองก็เห็นสีหน้าของหลิวเกาไหลแล้ว"นายท่าน สีหน้าของคุณชายมีสีเลือดแล้ว?" คนรับใช้ถามเสียงสั่นนายท่านหลิวไม่ตอบ ยื่นนิ้วอันสั่นเทาออกไปวัดลมหายใจของลูกชายก่อนหน้านี้วัดลมหายใจของหลิวเกาไหลไม่ได้เลย แม้เขาจะไม่อาจยอมรับความจริงนี้ แต่ตอนที่ผู้ดูแลเขามาถามว่าต้องเตรียมจัดงานศพเลยไหม เขาก็ทำได้แค่พยักหน้าทั้งน้ำตาทั้งจวนหลิวล้วนเตรียมจะจัดงานศพให้กับหลิวเกาไหลแล้วแต่ว่าตอนนี้...ลมหายใจอุ่นร้อน รดลงมาบนนิ้วของนายท่านหลิวนิ้วของนายท่านหลิวสั่นอย่างรุนแรง แต่ก็ยังไม่กล้าจะเชื่อ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1191
"ลูกข้า ลูกชายข้าเขารอดกลับมาแล้ว!" นายท่านหลิวพุ่งออกมาจากในห้อง แทบจะโถมเข้าไปบนตัวผิงเหอกงผิงเหอกงรีบประคองตัวเขา"นายท่านหลิวอย่าเพิ่งตื่นเต้น"อายุตั้งขนาดนี้แล้ว เมื่อครู่คิดจะกระโดดเข้ามาบนตัวเขาอีก ทำเอากระดูกกระเดี้ยวเขากรีดร้องเลยทีเดียว"นายท่านหลิว เกาไหลของบ้านท่านรอดชีวิตแล้วจริงหรือ?" แม่สามีลูกสะใภ้ตระกูลหลินจ้องเขาตาแป๋ว"จริงสิ จริงสิ! ก่อนหน้านนี้ข้าจะให้ผู้ดูแลเอาโคมขาวไปแขวนแล้วด้วยซ้ำ เพราะลูกของข้าเหมือนไม่มีลมหายใจไปแล้ว"นายท่านหลิวปาดน้ำตาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เป็นความตื่นเต้นแทน "ทว่าตอนนี้เขามีลมหายใจขึ้นแล้วจริงๆ มีชีวิตกลับมาแล้วจริงๆ ถึงแม้จะยังไม่ตื่น แต่ว่าข้าเมื่อครู่เพิ่งเห็นหน้าอกเขาพองยุบขึ้นมาแล้ว เขารอดแล้ว!""อามิตตาพุท พระเจ้าคุ้มครองแล้วจริงๆ"ฮูหยินหลินใหญ่กราบไหว้ไปบนฟ้า น้ำตาร่วงผล็อย มองไปทางประตูห้องข้างที่ปิดสนิทนายท่านหลิวเองก็มองไป"หมอเทวดาฟู่จะต้องช่วยหลินต๋ากลับมาได้แน่!"ลูกชายของพวกเขาตอนสามสี่ขวบมักจะมาเล่นอยู่ด้วยกัน ดังนั้นนายท่านเหล่านี้จึงค่อนข้างสนิทกันตอนนี้นายท่านหลิวเองก็หวังว่าหลินต๋าจะรอดกลับมาฟู่จาวหนิงไม
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1192
นี่ถ้าเป็นก่อนหน้านี้ ตอนที่พิษคงค้างยังไม่ถูกกำจัด ถ้าเขามารอข้างนอกครึ่งชั่วยามในอากาศเช่นนี้คงกลายเป็นเหมือนก้อนน้ำแข็งไปแล้ว ต่อให้กระตุ้นกำลังภายในก็แทบไม่มีประโยชน์แต่ก่อนเขาล้วนระวังสิ่งเหล่านี้ คอยเฝ้ารออยู่ด้านนอกไม่ได้นานนักทว่าตอนนี้เขากระทั่งไม่รู้สึกหนาวด้วยซ้ำ เพราะกำลังภายในที่ลึกล้ำแสดงบทบาทออกมาได้เต็มที่เซียวหลันยวนในที่สุดก็รู้สึกถึงประโยชน์ตอนที่มือของตนเองยังอบอุ่นได้ในช่วงเวลาที่หนาวเย็นเสียที"นายท่าน ข้าทำไมถึงไม่ได้ยินการเคลื่อนไหวอะไรเลย? พระชายารักษาคุณชายตระกูลหลินอย่างไรกันแน่?"ชิงอีเองก็อดทนมาหนึ่งชั่วยามแล้วก่อนหน้านี้ตอนที่เขาไม่ได้ยินการเคลื่อนไหวยังคิดว่าฟู่จาวหนิงอาจจะกำลังฝังเข็มมือของนางเบามาก ตอนที่ตั้งสมาธิกลิ่นอายอาจจะเบาบาง ด้วยกำลังภายในของเขาจะไม่ได้ยินก็ไม่แปลกแต่นี่ก็ผ่านไปนานแล้ว ในห้องกลับไม่มีการเคลื่อนไหวใดเลย นี่มันแปลกมากแต่ว่า ชิงอีเองก็แค่รู้สึกอยากรู้อยากเห็นว่าฟู่จาวหนิงช่วยชีวิตคนอย่างไรกัน"เจ้าอยากจะเรียนวิชาแพทย์หรือ?"เซียวหลันยวนเหลือบมองเขา"อ๋า ไม่ใช่ขอรับ" เขามีพรสวรรค์นั้นที่ไหน"ในเมื่อไม่คิดจะเรียนว
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1193
"ระวังหลบเร็ว มีมือสังหาร!"สืออีกระดจนขึ้นยอดหลังคาก่อน แต่เขายังไม่ทันยืนมั่นคง ปราณกระบี่ที่เฉียบคมสายหนึ่งก็พุ่งมาตรงหน้าอกเขาเฉียบคมมิอาจต้าน!สืออีหน้าเปลี่ยนสี เบี่ยงตัวหลบอย่างหวุดหวิด ชิ้นผ้าที่หน้าอกถูกถากออกไปกระบี่ของอีกฝ่ายเป็นกระบี่ล้ำค่าหายาก!เขายังไม่ทันเห็นคนที่ลอบโจมตี ก็เห็นอีกสองคนอีกสองคนกำลังยืนอยู่ยอดหลังคา ขณะเดียวกันก็กระทืบเท้าอย่างรุนแรง ย่ำจนกระเบื้องแตกถ้าหากให้พวกเขาเข้าไปในห้อง พระชายาจะมีอันตราย!ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้พระชายากำลังรักษาคนป่วยยังไม่ออกมา ถ้าหากถูกผลกระทบเข้าล่ะ...สืออีพุ่งเข้าไปโดยไม่สนใจชีวิตตนเองและตอนนี้ ใบไม้กำหนึ่งก็พุ่งแหวกอากาศเข้ามา ซัดไปที่ขาของคนสองคนที่ยกขึ้นกำลังจะเหยียบลงไปพวกเขาเบี่ยงร่าง กลิ้งอยู่บนหลังคาเซียวหลันยวนกับชิงอีกระโจนลงจากต้นไม้สืออีลิงโลด ท่านอ๋องอยู่ด้วยหรือ?"ลงไปคุ้มกัน"เซียวหลันยวนพูดกับเขาคำหนึ่ง ในมือมีใบไม้เหลืองอีกกำ ซัดใส่คนกลุ่มนั้นอีกครั้ง"ขอรับ!"สืออีกกระโจนลงไปอย่างรวดเร็ซ"ใครก็ได้ ใครก็ได้!"นายท่านหลิวรีบร้องหาคนคุ้มครองเรือนเหล่าสาวใช้ประคองแม่สามีลูกสะใภ้ตระกุลหลิ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1194
เสียงดัง "ปึง"ฟู่จาวหนิงไม่ใช่ว่าไม่ได้ยินการเคลื่อนไหวด้านนอกแต่เมื่อครู่นางกำลังเย็บแผลให้หลินต๋า จะหยุดกลางคันไม่ได้ตอนนี้ในที่สุดก็ทำขั้นตอนสุดท้ายเสร็จ นางจึงส่งหลินต๋าออกมาจากในมิติ วางไว้บนเตียงบนหลังคามีกระเบื้องหล่นลงมา แตกบนพื้น กระจัดกระจาย"สืออีสือซาน!"ฟู่จาวหนิงกำมีดผ่าตัดไว้ในมือ ยืนอยู่ข้างเตียงคอยคุ้มกันนางใช้เวลาไปหลายชั่วโมงกว่าจะช่วยชีวิตหลินต๋ากลับมาได้ ตอนนี้ไม่มีทางให้คนอื่นเข้ามากวนเด็ดขาด"คุณหนู ไม่เป็นไร ท่านไม่ต้องออกมา"สืออีกับสือซานกุมกระบี่คุ้มครองอยู่ที่ประตู คอยจับตาการเคลื่อนไหวด้านบนไว้เสียงเคร้งคร้างปะทะกัน รวดเร็วราวห่าฝนแต่ว่าเสียงปึงเมื่อครู่ดังอยู่ด้านนอกเรือนคนคุ้มครองเรือนจวนหลิววิ่งเข้ามาแล้ว แต่พอเห็นการต่อสู้บนหลังคา แสงกระบี่เงาตกค้าง รวดเร็วจนพวกเขามองไม่ชัด"นี่ นี่มันยอดฝีมือจากที่ไหนกัน?""ไม่ใช่คนที่พวกเราจะรับมือไหวเลย!"คนคุ้มครองเรือนหน้าเปลี่ยนสีกันแล้วพวกเขาเป็นกังฟูอยู่บ้าง แต่ก็ไม่ใช่ยอดฝีมือบู๊ลิ้ม วิทยายุทธ์เช่นนี้สูงส่งกว่าพวกเขาอย่างชัดเจน ไม่รู้ว่ามีมือสังหารอยู่มากเท่าไร พวกเขาเข้าไปคงได้ตายเปล่า
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1195
เสียงกรีดร้องดังขึ้น หมอกเลือดสาดกระเซ็นประตูใหญ่เปิดออก ฮูหยินหลินด้านนอกมองเห็นฉากนี้พอดี"ต๋าเอ๋อร์!"นางร้องเสียงแหลม ตกใจเลือดแทบไหลย้อนกลับ นี่มีคนลอบเข้ามาเลยหรือแต่ว่า ตอนที่นางกรีดร้องก็เห็นมีดผ่าตัดของฟู่จาวหนิงปาดเข้าไปที่คอหอยของคนคุ้มครองเรือนคนนั้นพอดีพอเห็นเลือดสาดอยู่บนเตียง แดงฉานจนแทบจะแผดเผาดวงตาอย่างไรอย่างนั้น"หมอ หมอเทวดาฟู่..."นายท่านหลิวเองก็เห็นฉากนี้เขาคิดไม่ถึงว่าฟู่จาวหนิงจะสังหารคน!คนคุ้มครองเรือนคนนั้นถลึงตาโต สองมือกุมคอหอยของตนเอง แต่ว่าก็หยุดเลือดที่สาดกระเซ็นนั่นออกมาไม่ได้เขาล้มลงไปโดยตายังไม่หลับแฝงตัวอยุ่ในจวนหลิวครึ่งปี ก่าจะมีภารกิจที่ได้ใช้ตัวเขา พอลงมือครั้งแรกก็ต้องชดใช้ด้วยชีวิตเสียแล้ว!ยิ่งไปกว่านั้นยังตายด้วยน้ำมือของหญิงสาวหน้าตาสะสวยคนหนึ่งเช่นนี้อีก!"พระชายา!" สืออีกพุ่งเข้ามา เท้าข้างหนึ่งก็ถีบคนปลิวออกไปแม้ว่าเขาจะตายไปแล้ว แต่ก็จะให้มาโดนตัวพระชายาไม่ได้แม้แต่น้อย"ไม่เป็นไร คุ้มกันต่อไป"ฟู่จาวหนิงกำมีดผ่าตัดไว้ สีหน้าไม่เปลี่ยนตอนนี้เอง เซียวหลันยวนบนหลังคาก็ฟาดฝ่ามือไปที่หัวใจคนชุดดำนั่น เสียงดังตูม สะเ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1196
คุณชายที่ประกบติดตัวคุ้มครององค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นฟู่จาวหนิงมองเซียวหลันยวน สายตาเหยียดๆเซียวหลันยวนถ้าไม่ใช่เพราะใส่หน้ากากอยู่ จะต้องเคืองใส่ผิงเหอกงแน่"ก็แค่เข้าช่วยเหลือเพราะไม่ยุติธรรมแค่นั้น มาพูดอะไรประกบติดตัวคุ้มครอง? ผิงเหอกงแก่แล้วตาอาจจะฝ้าฟาง ต้องระวังคำพูดหน่อยนะ"เซียวหลันยวนเอ่ยขึ้นอย่างไม่ไว้หน้า ทำให้ผิงเหอกงหน้าดำไปแล้ว"ท่านนี่ ไร้มารยาทเสียจริง!"เขาสะบัดชายเสื้อ เดิมทียังคิดจะขอบคุณอีกฝ่ายดีดีอยู่ แต่ตอนนี้ไม่พูดแล้ว เฮอะ น่าโมโหเซียวหลันยวนเองก็ไม่ได้ใส่ใจคำขอโทษเขาเขามองฟู่จาวหนิง เอ่ยขึ้นอย่างตั้งใจ "ตอนนั้นเจ้าเองก็อยู่ด้วย ข้าไม่ได้เข้าใกล้คนอื่นเสียหน่อย""ตอนนั้นข้าก็สนแต่ช่วยคนเลยไม่ได้มอง" ฟู่จาวหนิงจงใจเอ่ยขึ้นเซียวหลันยวนนิ่งงันไปครู่หนึ่ง "ถึงอย่างไรข้าก็ไม่ได้ทำผิด""พรวด"ฟู่จาวหนิงหัวเราะร่าออกมาอย่างทนไม่ไหวทางนั้น นายท่านหลิวเข้าห้องไปดูลูกชายตนเอง พอพบว่าในห้องยังไม่เป็นไร คนรับใช้ยังคองคุ้มกันอยู่ เขาก็ผ่อนลมโล่งจากนั้นรีบวิ่งออกมาหาฟู่จาวหนิง พอมาถึงก็เห็นฟู่จาวหนิงหัวเราะจนไหล่สั่น เขาเองก็งงงันไปหน่อยๆ"หมอเทวดาฟู่ มีอะไรทำไ
บทล่าสุด
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1392
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1391
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1390
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1389
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1388
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1387
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1386
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1385
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1384
