บทที่ 1109

หามาตั้งนาน ฟู่จาวหนิงเองก็รู้ว่าเอ็นมังกรหยกมันหายากขนาดไหน

ก่อนหน้านี้นางรู้สึกว่าไม่ต้องรีบร้อนมาก ทว่าตอนนี้พอพบว่าเซียวหลันยวนทนรับกับแผลเป็นพิษบนหน้านี้ไม่ไหวแล้ว นางจึงรู้สึกว่าต้องเอาการรักษาโฉมหน้าเขามาเป็นภารกิจแรกเสียก่อน

ถ้าหากพลาดเอ็นมังกรหยกในมือฟู่จิ้นเชินนี้ไป นางเองก็ไม่รู้ว่าครั้งต่อไปที่จะหาเจอคือเมื่อไร ยิ่งไปกว่านั้นโอกาสที่จะเจออีกก็ยากด้วย

ไม่ว่าอย่างไร เอ็นมังกรหยกชิ้นนี้นางต้องนำมาให้ได้

"ท่านต้องการนำไปแก้พิษหรือ? ท่านติดพิษมาหรือ?" ความสนใจของฟู่จิ้นเชินอยู่ที่จุดนี้ "ข้ารู้ว่าเอ็นมังกรหยกสามารถขับพิษที่ร้ายแรงออกมาได้"

ตอนที่เขาถามฟู่จาวหนิง สายตาก็ดูกังวลอยุ่

เสิ่นเชี่ยวเองก็ร้อนรนขึ้นมา "แม่นางท่านติดพิษมาหรือ?"

ถ้าไม่ใช่พวกเขาเองก็ต้องรับการรักษษ นางอยากจะมอบเอ็นมังกรหยกนี้ให้ฟู่จาวหนิงไปเลย!

"ไม่ใช่นาง แต่เป็นข้า"

เซียวหลันยวนเอ่ยออกมาตรงๆ เขากระทั่งรู้สึกภูมิใจหน่อยๆ ด้วย

เพราะฟู่จาวหนิงล้วนทำเพื่อเขา

พอเห็นนางทำเพื่อตัวเองจนมาเจรจาแลกเปลี่ยนกับพ่อแม่แท้ๆ ได้ เซียวหลันยวนรู้สึกว่าตนเองถูกปลอบขวัญไปเรียบร้อยแล้ว

ตอนนี้ในใจถูกอัดแน่นเต็มไปหมด