Share
บทที่ 1047
Related chapter
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1048
ฟู่จาวหนิงเดิมทีคิดว่าตนเองจะตื่นไว ถึงอย่างไรก็ห่างกันไปครึ่งปีแล้วเพิ่งกลับมานอนร่วมห้องกับเซียวหลันยวน ดังนั้นจะอย่างไรก็คงหลับไม่ลึกนักคิดไม่ถึงว่าตอนนางลืมตาขึ้นมา ด้านนอกฟ้าก็สว่างโล่งเสียแล้วนอนหลับแบบนี้ลึกกว่าที่นางนอนตามปกติเสียอีกนางเหมือนคิดอะไรออก ลุกลงจากเตียงทันที เหลือบมองไปยังแคร่นิ่มทางนั้นผ้าห่มถูกพับไว้อย่างดีตรงนั้น เป็นระเบียบเรียบร้อย แต่ก็ไม่เห็นเงาเซียวหลันยวนเลยฟู่จาวหนิงร้องเรียกขึ้นมา "เสี่ยวชิ่น?"เสี่ยวชิ่นผลักประตูเข้ามาทันที"คุณหนู ท่านตื่นแล้ว?""เขาล่ะ?""อ๋องเจวี้ยนหรือ? ข้าน้อยก็ไม่รู้ ข้าน้อยตอนเช้าตรูเข้ามา ท่านอ๋องก็ไม่อยู่ที่นี่แล้ว"นางรู้ว่าเซียวหลันยวนไม่อยู่ในห้อง เพราะประตูแง้มไว้อยู่ นางมองเข้าไปด้านใน ขณะที่กำลังคิดว่าอ๋องเจวี้ยนอยู่ด้านในไหม สืออีก็เข้ามาบอกว่า ท่านอ๋องตื่นแล้วนางเองก็ไม่กล้าถามอะไรมากเช่นนั้นเมื่อคืนนี้อ๋องเจวี้ยนก็น่าจะนอนอยู่ในห้องคุณหนูกระมังเสี่ยวชิ่นเห็นผ้าห่มบนแคร่นิ้ม ก็คาดเดา อ๋องเจวี้ยนเมื่อคืนคงไม่ได้นอนอยู่บนแคร่นิ่มนี้ใช่ไหม? อ๋องเจวี้ยนตัวสูงเสียขนาดนั้น แคร่นี้ก็ไม่ได้ยาวนัก ถ้าเขานอนท
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1049
ถ้าเป็นเช่นนี้จริง เสิ่นฉยงก็จะยิ่งลบความผิดได้ยากขึ้นน่ะสิ แล้วกลับมาที่บ้านตระกูลเสิ่นได้ยากขึ้นไปอีกมิน่าเสิ่นเสวียนวันนี้สีหน้าถึงปั้นยากนัก"ใช่แล้ว"เสิ่นเสวียนคีบซาลาเปาลูกหนึ่งให้นาง "ยังไม่ต้องคิดมากขนาดนั้น เรื่องนี้มีข้าอยู่นะ เจ้ากินข้าวเช้าไปก่อนเถอะ""จากที่ท่านลุงเห็น ลุงคนโตเป็นไปได้ไหม...""ไม่มีทาง"เสิ่นเสวียนยังไม่ฟังนางพูดจนจบ ก็ปฏิเสธออกมาแล้ว"ข้าเองก็ไม่ได้จะบอกว่าท่านลุงคนโตจะทำเรื่องอะไร แต่จะบอกว่าเขามีแผนการจะช่วยตัวเองหรือเปล่า เข้าน่าจะอยากกลับบ้านตระกูลเสิ่นมากกระมัง"ถ้าหากเสิ่นฉยงทำเรื่องอะไรไป แม้จะไม่ใช่เพื่อรับมือกับองค์จักรพรรดิ แต่แค่จะเพื่อลบล้างความผิด ทว่าหากลับมาเมืองหลวงจักรพรรดิ ก็เป็นไปได้มากว่าจะถูกมองเป็นความผิดนักฆ่าพูดชื่อเมืองหมานออกมา ถ้าหากมีปฏิบัติการอะไรที่เชื่อมเข้ากับเสิ่นฉยงขึ้นมา เช่นนั้นเสิ่นฉยงก็จะยิ่งล้างความผิดไม่ได้อีกถึงอย่างไรองค์จักรพรรดิเดิมทีก็ไม่อยากให้เขากลับมาอยู่แล้วเป็นไปได้มากว่าตอนนั้นกระทั่งชีวิตก็คงจะหาไม่ด้วย"เข้าไม่ทำหรอก" เสิ่นเสวียนส่ายหัว "เจ้าไม่เข้าใจตัวลุงคนโตของเจ้า เขาไม่ใช่คนเช่นนั้
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1050
คำพูดที่เสิ่นเสวียนบอก ฟู่จาวหนิงก็ฟังอยู่แต่ว่าตอนนี้ความคิดนางไม่ได้อยู่ที่นี่ เซียวหลันยวนถ้ายังคิดจะหลบหน้าต่อ นางก็จะตัดขาดกับเขาเสีย บอกขอหย่ากับเขาไปเลยตรงๆเพียงแต่ในฐานะหมอคนหนึ่ง นางก็อยากจะหาเอ็นมังกรหยกให้พบ จัดการขจัดพิษให้เขาเสียก่อน ให้เขาได้หายดีนี่เป็นความรับผิดชอบต่อคนไข้ของนางและมีเพียงการขจัดพิษของเขาให้หมดเท่านั้น หลังจากนี้หากนางจะจากไปถึงจะจากไปได้อย่างไม่ต้องกังวล การรักษาครึ่งๆ กลางๆ ไม่ใช่ลักษณะของตัวนางกินข้าวเช้าเสร็จแล้ว ฟู่จาวหนิงจะกลับไปสกัดยาต่อแล้วนางเริ่มค้นคว้าเรื่องการกำจัดรอยแผลเป็นยังดีที่มีคลังข้อมูลที่สุดยอดอยู่ในห้องเภสัช นางสามารถนำวิทยานิพนธ์กับการค้นคว้าของหมอมีชื่อเสียงด้านนี้ในอดีตมาพลิกอ่านได้ แล้วยังสามารถหาข้อมูลที่ยอดเยี่ยมที่สุดในด้านนี้ได้ด้วยเท่ากับว่านางเริ่มค้นคว้าข้อมูลอีกด้านขึ้นมาแล้วเพื่อเซียวหลันยวนพอเข้าไปในทะเลการค้นคว้า เวลาก็ผ่านไปอย่างรวดเร็วพอถึงช่วงกลางวันที่เสี่ยวชิ่นเข้ามาเรียกนางไปทานข้าวเที่ยว ฟู่จาวหนิงจึงเงยหน้าขึ้นมา และออกมาจากห้องเภสัช ยืดเส้นยืดสายร่างกายเสียหน่อยนั่งมาตลอดทั้งเช้า ร่างกาย
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1051
"มีเรื่องนี้ด้วยหรือ?" ฟู่จาวหนิงประหลาดใจ"ขอรับ ดังนั้นวันนี้เหล่าประชาชนจึงล้วนชื่นชมกับความเมตตาและทรงคุณธรรมขององค์หญิงใหญ่กัน"ฟู่จาวหนิงคิดๆ นี่น่าจะไม่ใช่เพราะเมื่อวานเกิดเรื่องเหยียบกันขึ้นมา มีคนบาดเจ็บล้มตาย กลัวว่าจะส่งผลกระทบกับความรุ่งโรจน์แห่งโชคลาภขององค์หญิงใหญ่ ดังนั้นนางจึงรับมือออกมาแบบนี้ใช่ไหม?แต่นางก็ส่ายหัวทันทีมาคาดเดาองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นเช่นนี้ก็เหมือนจะไม่คอ่ยดี บางทีองค์หญิงใหญ่ฝูอิว้นอาจจะเป็นคนที่มีเมตตาทรงคุณธรรมจริงๆ ก็ได้"ในเมื่อได้รับวัตถุดิบยาบางส่วนมา นางทำไมไม่ส่งมอบให้องค์จักรพรรดิไปเลยล่ะ" สืออีไม่ค่อยเข้าใจสือซานเองก็รีบตอบมา "ให้องค์จักรพรรดิไปแล้วจะได้ชื่อเสียงแบบตอนนี้ที่ไหนกัน?"ฟู่จาวหนิงหัวเราะที่แท้สือซานเองก็คิดเช่นนี้"นายท่านบอกว่าเรื่องนี้ไม่อยากให้อาจารย์ไปเข้าร่วม ดังนั้นจึงไม่ได้บอก" ไป๋หู่รู้สึกกังวล "ท่านอาจารย์ตอนนี้อยากจะไปดูหน่อยไหม?""ในเมื่อมีวัตถุดิบยา เช่นนั้นก็ต้องไปดู"ฟู่จาวหนิงเดิมทีก็จะออกไปหาวัตถุดิบยาอยู่แล้ว ถ้าหากองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นทางนั้นได้เอ็นมังกรหยกมาพอดีล่ะ?เรื่องนี้ องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นเดิมที
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1052
"ชิ่งอวิ๋นเซียวเห็นนางเดินเข้าไป ก็ตามติด"พวกเขาถูกขวางเอาไว้"ป้ายอนุญาตหมอ หมอใหญ่คนหนึ่งพาเข้าไปได้แค่สองคน"ฟู่จาวหนิงหยิบป้ายอนุญาตหมอออกมาป้ายตราสีม่วงชิ้นหนึ่งพอหยิบออกมา คนที่ตรวจสอบป้ายก็ตกตะลึงไป เงยหน้าขึ้นมองฟู่จาวหนิง ท่าทีเปลี่ยนเป็นยิ้มละไมหน้าแป้น"ป้ายอนุญาตหมอสีม่วง หมอเทวดาท่านนี้สกุลใดหรือ?""สกุลหนิง""ผู้อาวุโสหนิง เชิญด้านใน"พอเป็นป้ายอนุญาตสีม่วงการต้อนรับก็ต่างออกไปแล้วฟู่จาวหนิงพาไป๋หู่กับสืออีไปด้วย ให้สือซานรอด้านนอกชิ่งอวิ๋นเซียวร้อง "ท่านลุงท่านพาข้าไปด้วยสิ!"ฟู่จาวหนิงไม่สนใจเขา รีบเดินเข้าไปในโรงหมอใหญ่"ทำไมไม่มีมิตรบ้านคนบ้านเดียวกันเลย? เป็นคนแคว้นเจาด้วยกันแท้ๆ" ชิ่งอวิ๋นเซียวพูดอย่างจนใจกับสือซานสือซานเดินไปข้างๆ ไม่สนใจเขาชิ่งอวิ๋นเซียวอยู่ที่นี่ ท่านอ๋องจะอยู่ที่นี่ด้วยไหมนะ?พูดจริงๆ สือซานเองก็กังวลหน่อยๆ ถ้าหากท่านอ๋องไม่บอกพระชายา แล้วตรงมาพบองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้น พระชายาต้องโกรธมากแน่ๆยังดีที่เขารอไปพักหนึ่งก็ยังไม่เห็นเซียวหลันยวนท่านอ๋องน่าจะไม่ได้มาแต่เขาไม่รู้ ว่าพอฟู่จาวหนิงขึ้นหอ ก็มองเห็นเซียวหลันยวนในชุดคลุมผ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1053
ยังมีอีกคนหนึ่ง อายุราวสามสิบเจ็ดสามสิบแปด รูปร่างราวต้นหลิว มีผ้าบางปิดใบหน้าฟู่จาวหนิงตอนที่มองไป นางก็กำลังมองมาพอดี สายตาทั้งสองคนประสานกันกลางอากาศพริบตานี้ ฟู่จาวหนิงจู่ๆ ก็รู้สึกในใจแปลกประหลาดดวงตาทั้งสองของหญิงสาวคนนั้นราวกับสายน้ำฤดูใบไม้ร่วงอันอุดม เปล่งประกายส่องแสง งดงามจับตานางรู้สึกว่าพอมองดวงตาคู่นี้แล้วรู้สึกคุ้นเคยหญิงสาวคนนั้นมองๆ นาง จากนั้นก็เอนไปด้านหลัง ฟู่จาวหนิงมองไปข้างๆ นางๆ ก็เห็นชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังตบลงเบาๆ ที่บ่าของนาง ราวกับกำลังปลอบโยนชายหนุ่มคนนี้ผอมแห้ง ก้มหน้าอยู่จนไม่เห็นหน้าตาดูแล้วน่าจะเป็นสามีภรรยากันแต่นางก็เอาแต่รู้สึกว่าสามีภรรยาคู่นี้ทำเอาใจของนางรู้สึกแปลกๆตอนที่นางเก็บสายตากลับ หางตาก็เหลือบไปเห็นเซียวหลันยวนกำลังมองที่สามีภรรยาคู่นั้นเช่นกันเขาทำไมจึงจับตาสามีภรรยาคู่นั้นกันล่ะ?ฟู่จาวหนิงขณะที่กำลังคิด ก็มีเสียงหนึ่งดังลอดเข้ามา..."องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นมาถึงแล้ว"พอกลิ่นหอมดอกบัวจางๆ ที่เหมือนมีเหมือนไม่มีลอยเข้ามา องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นก็เข้ามาแล้วนางอยู่ในชุดวังสีเหลืองอ่อน ใบหน้าขาวสะอาด เดินผ่านเบื้องหน้าคนทั้งหมดไ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1054
ท่านอาจารย์วินิจฉัยไปแล้วด้วยหรือ?ฟู่จาวหนิงมองไปทางผู้อาวุโสจี้ รู้สึกเกินคาดหน่อยๆ แต่พอมองดู นางกลับพบว่าสีหน้าผู้อาวูโสจี้ดูประหลาดนิดๆสีหน้าเขามองไม่เห็นความยินดีอยู่เลย กลับดูมึนงงห่อเหี่ยวเสียด้วยซ้ำ แล้วยังมีโทสะอยู่หน่อยๆนี่มันเกิดอะไรขึ้น?ฟู่จาวหนิงรู้สึกว่าต้องมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นแน่ ถึงทำให้ผู้อาวุโสจี้มีสีหน้าแบบนี้"ผู้อาวุโสจี้วินิจฉัยไปแล้ว วัตถุดิบยาเหล่านี้ล้วนค่อนข้างหายาก มีบางส่วนที่หมอใหญ่หลายคนอาจจะไม่รู้จัก ดังนั้นข้าจึงพาผู้อาวุโสจี้มาด้วย ถ้าหากทุกท่านมีวัตถุดิบยาที่ไม่รู้จัก หรือข้อสงสัย ก็สามารถขอคำชี้แนะจากผู้อาวุโสจี้ได้เลย"องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นพูด พลางมองไปทางผู้อาวุโสจี้ภายใต้สายตาให้กำลังใจและวิงวอนของนาง ผู้อาวุโสจี้ลุกขึ้นยืน"ข้าเองก็ไม่กล้าประมาทนัก ถ้าหากทุกท่านมีข้อสงสัยอะไร ก็มาพิจารณาศึกษาร่วมกันเถิด" พอพูดประโยคนี้อย่างหมดเรี่ยวแรง ผู้อาวุโสจี้ก็นั่งลงมาดูแล้วเหมือนจะอารมณ์ไม่ดีจริงๆฟู่จาวหนิงพอเห็นก็กังวลหน่อยๆ แล้ว แต่ตอนนี้นางจะไปถามสถานการณ์ให้ชัดเจนข้างๆ ผู้อาวุโสจี้ก็ลำบาก"ผู้อาวุโสจี้ถ่อมตนจริงๆ"วัตถุดิบยาล้วนถูกยกเข้
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1055
วันนี้มารับวัตถุดิบยา หรือว่ามางานอวยคนที่ชื่นชอบกันแน่?และไม่รู้ว่าองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นโดนอวยตั้งแต่เด็กจนโตมาแค่ไหน แต่ว่า ถ้ายังพูดต่อไป คงได้ยกย่องนางจนกลายเป็นเทพเจ้าไปแล้วกระมังนางมองไปทางเซียวหลันยวนอีกครั้งชายคนนี้ก่อนหน้านี้ไม่มีความอดทนอะไรเลย ต่อให้อยู่ในงานเลี้ยงแคว้นเจา ตอนนั้นที่เลี้ยงต้อนรับองค์หญิงหนานฉือ เขาเองก็ไม่มีความอดทนเลย ไม่ได้นั่งอยู่นานขนาดนี้ตอนนี้กลับนั่งนิ่ง ไม่รู้สึกรำคาญเลยแม้แต่น้อยหรือจะบอกว่าเขามีความอดทนที่พิเศษต่อองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นหรือ?"ไม่ได้เกินจริงเลย ข้ารู้สึกว่าไม่ว่าจะพูดอย่างไร วัตถุดิบยานั้นนำมารักษาช่วยชีวิตคน แต่ว่าก็มีหมอใหญ่มากันมากมายหลายท่าน วัตถุดิบยาก็อยู่ที่นี่แล้ว ข้าก็ไม่รู้ว่าจะต้องแบ่งอย่างไรให้ยุติธรรม"องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นมองไปทางซือถูไป๋"คุณชายซือถูมีคำแนะนำอะไรไหม?"ซือถูไป๋เองก็ดูอดทนมาก นั่งฟังคนเหล่านี้ชมเปราะองค์หญิงใหญ่อยู่ตลอดตอนนี้พอได้ยินนางเรียกชื่อตนเอง ซือถูไป๋ก็คิดๆ เอ่ยขึ้นว่า "เจตนาเดิมขององค์หญิงใหญ่คือจะให้วัตถุดิบยาเหล่านี้มาใช้กับผู้ป่วยที่ต้องการมันที่สุดใช่ไหม?""ถูกต้อง คุณชายซือถูพูดถู
Latest chapter
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1232
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1231
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1230
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1229
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1228
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1227
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1226
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1225
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1224
