3

หลังจากที่จอดรถสนิทแล้ว ออร์แลนโด้ก็เปิดและปิดประตูรถเสียงดัง ใส่คนที่นั่งอยู่ด้านใน จากนั้นก็เดินอ้อมมาเปิดประตูรถฝั่งที่สาวเจ้านั่งอยู่ แล้วก้มตัวลงไปปลดล็อกเข็มขัดนิรภัยออก ก่อนจะดึงกึ่งลากหญิงสาวออกมา

“ถ้าเธอโวยวาย หรือส่งเสียงร้องให้ใครช่วยแม้แต่คนเดียว การ์ดของฉันจะยิงทั้งเธอและคนที่เธอขอความช่วยเหลือทิ้งทันที เข้าใจไหม!” ออร์แลนโด้เอ่ยด้วยน้ำเสียงโหดเหี้ยมดุจดั่งอสูรร้ายที่ไร้ความเมตตา

“...” หญิงสาวพูดไม่ออก น้ำตาไหลทะลักออกมาอีกครั้ง ก่อนจะมองไปรอบๆ ก็เห็นการ์ดดึงเสื้อสูทที่ปิดบังปืนที่ซ่อนเอาไว้ออกให้เห็น

“ฉันถามว่าเข้าใจไหม!” ออร์แลนโด้ตะโกนเสียงดังใส่ ทำเอาคนที่กำลังขวัญเสียถึงกับสะดุ้งสุดตัว

“ขะ... เข้าใจแล้ว!” แพรณารารับคำเสียงสั่นๆ

“เข้าใจแล้วก็เช็ดน้ำตาซะ!” ออร์แลนโด้กัดฟันเอ่ยเสียงเย็น จนคนที่ฟังขนลุกซู่ไปทั้งตัว

“ฮึก!... ฮือ!... ฮึก!” แพรณารากลั้นเสียงสะอื้น ก่อนจะรีบยกมือขึ้นปาดน้ำตาทิ้งอย่างเร็ว ตามคำสั่งของอสูรร้ายตรงหน้า

หญิงสาวตาแดงก่ำขณะที่เดินตามคนเถื่อน ก็เกือบสะดุดเท้าตัวเองอยู่หลายครั้ง พนักงานที่ล็อบบีต่างทำความเคารพออร์แลนโด้กันอย่างมึนงงที่เห็นเจ้าของวิลล่าเดินมากับสาวสวยร่างเล็กหน้าตาจิ้มลิ้ม

ออร์แลนโด้จับแขนของสาวเจ้าเอาไว้มั่น ก่อนจะส่งสายตาดุๆ ไปให้คนที่ทำท่าจะร้องไห้ ให้หยุดนิ่ง ขณะเดินมาหยุดตรงหน้าลิฟต์

แพรณาราหันไปมองการ์ดที่เดินตามเกือบสิบคน อยู่ๆ น้ำตาก็ไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ พอหันไปมองด้านข้างก็เห็นผู้ชายคนหนึ่งเดินแกมวิ่งมากดลิฟต์ให้ด้วยท่าทางเร่งรีบ

“สวัสดีครับท่าน! เดี๋ยวผมกดให้ครับ” หญิงสาวสะดุดตาและอึ้งกับป้ายที่หน้าอกของผู้ชายที่วิ่งมากดลิฟต์ให้ ‘ผู้จัดการ’ แต่เธอก็ไม่สามารถเอ่ยขอความช่วยเหลืออะไรได้ เพราะการ์ดที่เดินตามมาเล็งบางอย่างมาทางเธอภายใต้เสื้อสูทสีดำ ที่มองเห็นกลายๆ ว่าคือปลายกระบอกปืนที่นูนขึ้นมา!

จนกระทั่งลิฟต์ขึ้นมาหยุดตรงชั้นบนสุด แพรณาราก็ต้องอึ้งหนักกว่าเดิม เพราะคนป่าเถื่อนตรงหน้า พักอยู่ชั้นบนสุดของที่นี่คนเดียวทั้งชั้น

‘พระเจ้า! ไอ้บ้านี่คงจะรวยมาก ถึงได้ซื้อทั้งชั้นเอาไว้คนเดียวแบบนี้มิน่า! ผู้จัดการถึงรีบวิ่งมากดลิฟต์ให้ ตอนแรกก็คิดว่าคงจะเป็นมาเฟียทั่วๆ ไป แต่ถ้าซื้อวิลล่าใจกลางกรุงลอนดอนได้ทั้งชั้นไม่ธรรมดาแล้วสิ!’

“ยืนทำซากอะไรล่ะ เข้าไปข้างในสิ!” ออร์แลนโด้เอ่ยเสียงดัง ทำเอาคนที่จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวน้ำตาคลอหน่วยขึ้นมาทันใด

‘หึ! เพิ่งจะกลัวเหรอยัยตัวแสบ’ ออร์แลนโด้คิดในใจก่อนจะดันให้คนที่ยืนอยู่ ขยับเท้าเดินเข้าไปข้างในห้อง

“ไม่! ฉันจะรอคุณตรงนี้ คุณจะไปทำอะไรก็...อ๊ะ!” แพรณารายังไม่ทันได้พูดจบ ก็ถูกเขาดันเธอเข้าไปข้างในห้อง หญิงสาวน้ำตาไหลอาบแก้มรีบยกมือไหว้อ้อนวอนขอความปรานีผู้ชายตรงหน้าด้วยน้ำเสียงสั่นๆ

“ฉันขอโทษ แต่อย่าทำแบบนี้เลยนะ ได้โปรด...คุณเองก็หน้าตาดี ดูหล่อเหลา ฉันเชื่อว่าต้องมีคนที่เต็มใจจะทำแบบนี้กับคุณแน่ๆ ได้โปรดเถอะฮือๆๆ” เธอทรุดลงนั่งกับพื้นแล้วยกมือไหว้ พร้อมกับร้องไห้จนสั่นไปทั้งตัวไม่เข้าใจว่าเธอทำเวรทำกรรมอะไรมา ถึงต้องมาเจอเรื่องแบบนี้

ชายหนุ่มหัวใจกระตุกวูบอย่างบอกไม่ถูก ที่เห็นสาวตรงหน้าทรุดลงนั่งแล้วยกมือไหว้อ้อนวอนอย่างคนที่ไร้กำลังจะต่อสู้ เขานิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะย่อตัวลงแล้วจับใบหน้าหวานที่เปื้อนไปด้วยน้ำตา ใช้นิ้วปาดน้ำตาที่ไหลอาบแก้มนวลทิ้ง และรับรู้ถึงอาการสั่นเทาของเธอ ที่บ่งบอกว่ากำลังกลัวเขาขนาดไหน อะไรบางอย่างบอกเขาให้จูบริมฝีปากบางที่สั่นระริกนิดๆ นั้น

จูบที่แผ่วเบานุ่มนวลและอ่อนโยน ขัดกับการกระทำและคำพูดเมื่อครู่ ทำให้คนที่สั่นกลัวในตอนแรกถึงกับเคลิบเคลิ้มตามราวกับต้องมนตร์อสูรและเผลอครางออกมาเบาๆ อย่างเผลอตัว  

ออร์แลนโด้ยิ้มอย่างชอบใจ กับปฏิกิริยาที่แสนจะอ่อนหัด แต่ทว่ากลับปลุกเร้าอารมณ์ของเขายิ่งนัก

‘พระเจ้า! นี่แค่จูบกับยัยนี่ เขาก็แทบจะคลั่ง ไหนจะเนื้อตัวสั่นๆ นั่นอีก หึ! เล่นบทสาวบริสุทธิ์ซะสมจริงเลยนะ!’ เขาเย้ยหยันในใจ

แพรณารารู้สึกตัวอีกทีก็มาอยู่ในห้องนอนของอีกฝ่าย เธอพยายามดิ้นและขัดขืนหลังจากที่ได้สติ แต่ถูกอสูรร้ายก็ใช้วิชามารที่เหนือชั้นกว่า หลอกล่อให้เธอหลงใหล เคลิบเคลิ้มไปกับการกระทำอันชวนวาบหวิวอย่างที่เธอไม่เคยสัมผัสมันมาก่อนในชีวิต มันปลุกความต้องการบางอย่างในกายของเธอขึ้นมาอย่างแปลกประหลาด

ออร์แลนโด้กระตุกชุดเดรสเพียงครั้งเดียว ก็หลุดติดมือของเขาออกมา เผยให้เห็นสัดส่วนที่เย้ายวนทันใด แพรณารารีบยกมือขึ้นปิดส่วนนั้นส่วนนี้จ้าละหวั่น ใบหน้าแดงก่ำอย่างเขินอายเพราะทั้งเนื้อทั้งตัวตอนนี้มีแค่แพนตี้สีขาวลายลูกไม้แค่ตัวเดียว เนื่องจากชุดเดรสที่ใส่มีดันทรงด้านในจึงไม่ต้องใส่บราและนั่นจึงทำให้คนตรงหน้าเห็นหน้าอกของเธอเข้าอย่างจังตอนที่ดึงชุดออก

‘36-21-31 เพอร์เฟกต์จริงๆ ให้ตายสิ’ ชายหนุ่มถึงกับชะงักไปครู่หนึ่ง เพราะส่วนใหญ่เจอแต่สาวๆ ไซส์ยุโรป หุ่นสะบึ้ม ออร์แลนโด้จ้องมองปลายถัน  สีแดงเชอร์รี่สวยสดด้วยความรู้สึกกระหาย มันทำให้เขาไม่รอช้าที่จะลิ้มลองรสชาติของมัน

“ได้โปรด...อย่าทำแบบนี้เลย” แพรณาราอ้อนวอนและดันใบหน้าของคนที่กำลังซุกไซ้หน้าอกของเธอออก

“อย่าดื้อสิ! แล้วผมสัญญาว่าจะนุ่มนวลกับคุณ” เขาเอ่ยเสียงอ่อนโยน ก่อนจะขยับเข้าดึงเธอขึ้นมากอดและจูบปลอบขวัญคนที่สั่นเป็นเจ้าเข้าให้คลายความกลัว มือหนาลูบไล้สะโพกสวยได้รูป ก่อนจะวนมายังเอวบางที่สัมผัสแล้วรู้สึกหวั่นๆ ว่าถ้าจับกระแทกแรงๆ คนในอ้อมกอดอาจจะแหลกหักคามือเขา เลยต้องยั้งใจที่จะไม่แสดงด้านที่ดิบเถื่อนออกมา!

ออร์แลนโด้ค่อยๆ ไล้มือลงไปสัมผัสยังใจกลางของอิสตรี และใช้นิ้วลูบสัมผัสผ้าลายลูกไม้สีขาว ที่โอบอุ้มดอกไม้งามที่ล่อตา ล่อใจเอาไว้อย่างพยายามข่มอารมณ์

“อ๊ะ! ไม่!” แพรณาราที่กำลังเคลิบเคลิ้มร้องเสียงหลงเมื่อถูกอีกฝ่ายล่วงล้ำความเป็นหญิง และพยายามปัดมือของเขาออก

“อื้อ! อย่าดื้อกับพี่!” ชายหนุ่มครางในลำคอที่ถูกขัดใจ ก่อนจะเอ่ยกระซิบที่ข้างหูคนใต้ร่าง แล้วจับใบหน้าสวยหวาน ที่ผมเผ้ากระจัดกระจายไปทั่วดวงหน้า ริมฝีปากที่เจ่อนิดๆ เพราะถูกเขาจูบไปหลายครั้ง เธอแทบจะไม่แต่งเติมเครื่องสำอางใดๆ แต่กลับสวยเซ็กซี่จนทำให้เขาแทบคลั่ง

แพรณารานิ่งไปชั่วขณะกับคำที่บอกว่า ‘อย่าดื้อกับพี่’ ที่อีกฝ่ายเอื้อนเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูอบอุ่น จนเธอรู้สึกสับสนขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ก่อนจะตกใจเมื่ออยู่ๆ ก็ถูกอีกฝ่ายจับคลึงและดูดกลืนปลายถันของเธอราวกับคนที่หิวกระหาย

“อื้ม...” คนที่กำลังดูดกลืนลิ้มรสดอกบัวงามครางในลำคออย่างถูกใจ ในขณะที่มืออีกข้างก็คลึงดอกบัวที่เต่งตึงราวกับไม่เคยต้องมือชายใดมาก่อน!

“อะ... อืม... อะ...” แพรณาราครวญครางกับความเสียวซ่านที่ไม่เคยพานพบ ทำให้เธอหลงลืมความเป็นตัวเองไปชั่วขณะ และเคลิบเคลิ้มกับสัมผัสรัญจวน ขณะที่ออร์แลนโด้ไล้ปากต่ำลงมาเรื่อยๆ จนถึงจุดกึ่งกลางที่ไวต่อความรู้สึกของอิสตรี และใช้นิ้วเกี่ยวแพนตี้ตัวจิ๋วออกให้พ้นทางอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็จับขาเรียวเล็กทั้งสองข้างที่หุบเข้าหากัน ให้อ้าออกกว้าง

ชายหนุ่มมองกลีบดอกไม้งามที่อวบอูมเต็มๆ ตาอย่างตกตะลึงในความสวยงามของอิสตรี

“ไม่! ได้โปรด...” แพรณาราที่ได้สติกลับมาอีกครั้งรีบอ้อนวอนอีกฝ่ายเสียงสั่นพร่า

“พี่สัญญาว่าจะนุ่มนวล...คนดี!” เขาให้สัญญา ทั้งที่ไม่เข้าใจว่าทำไมตัวเองต้องพูดอะไรแบบนี้ออกมา ทั้งคำพูดเลี่ยนๆ และการโลมเล้าก่อนจะเริ่มเกมบนเตียง หรือเป็นเพราะท่าทางที่ทำเหมือนไม่เคยมีเซ็กซ์มาก่อนของเธอ ถึงทำให้เขาต้องทำอะไรบ้าๆ แบบนี้

ออร์แลนโด้คิดในใจอย่างสับสนกับการกระทำของตัวเอง ก่อนจะรีบแทรกตัวระหว่างขาเรียวงามคู่นั้น ไม่ปล่อยให้เธอได้มีเวลาต่อต้าน

คนที่กำลังสุมความต้องการเอาไว้ จนเริ่มจะปวดแก่นกลางลำตัว ก้มลงใช้ลิ้นควานหาน้ำหวานจากกลีบและเกสรของดอกไม้งามอย่างไม่นึกรังเกียจทั้งๆ ที่ไม่เคยลิ้มลอง หรือทำให้ผู้หญิงที่เคยขึ้นเตียงด้วยสักครั้ง แต่กับเธอ...เธอทำให้เขาอยากจะกลืนกินเธอไปทั้งตัว!

“อะ... อย่า...อื้อ...” แพรณาราพยายามจะร้องห้าม แต่ก็ไม่อาจต้านทานความรู้สึกบางอย่างที่...ลึกๆ แล้วไม่อยากให้เขาหยุดการกระทำนั้น!

ออร์แลนโด้ค่อยๆ สอดนิ้วเข้าไปยังทางรัก ที่รู้สึกถึงความเล็กและคับแน่นอย่างแปลกใจ ‘พระเจ้า! นี่ขนาดนิ้วของเขา เธอยังบีบรัดขนาดนี้ แล้วถ้าเป็นลูกชายของเขาล่ะ จะขนาดไหนกัน!’

เขายิ้มกริ่มก่อนค่อยๆ ขยับนิ้วที่ถูกโอบรัดด้วยเนื้อนุ่มๆ และชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำหวานเข้าออกช้าๆ เพื่อสร้างความคุ้นเคย

“อื้อ...อะ...อืมมม” แพรณาราครางเสียงสั่นๆ เธอทั้งตื่นเต้น ทั้งกลัว ทั้งเสียวซ่าน และไร้ยางอาย ที่ปล่อยให้เขาทำอะไรกับร่างกายของเธอ โดยที่เธอแทบจะไม่ได้ขัดขืนใดๆ ‘ให้ตายสิ! นี่เธอต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ’ หญิงสาวต่อว่าตัวเอง