6

“หึ! เดี๋ยวนี้ปากเก่งขึ้นเยอะเลยนะ เอาตัวไปขึ้นรถ!” คาทอร์หันไปสั่งลูกน้องที่มาด้วย

“ครับ” ชายฉกรรจ์ทั้งสี่ต่างรีบตรงเข้ามาจับหญิงสาวทันที

“กรี๊ดดดด ปล่อยฉันนะ ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย!” แพรณาราส่งเสียงร้องขอความช่วยเหลือจากคนที่อยู่รอบๆ

ผู้ชายสองคนวิ่งเข้ามาจะช่วย แต่ดันถูกคาทอร์ยกปืนขึ้นพร้อมกับข่มขู่สำทับว่า “ใครเสือกกูยิงทิ้งแน่”

“แกจับเธอไปทำไม! แจ้งความเลย!” ผู้ชายคนหนึ่งที่อยู่หอพักเดียวกับแพรณาราเอ่ยขึ้น และตะโกนบอกให้เจ้าของตึกโทร. ไปแจ้งความกับตำรวจ

“ปล่อยฉันนะ! ไอ้สารเลว! ปล่อย!” แพรณาราโวยวายอย่างบ้าคลั่ง ในขณะที่ลูกน้องของคาทอร์กำลังจะผลักเธอให้เข้าไปในรถตู้

“กูบอกแล้วนะ! ว่าใครเสือก กูจะยิงทิ้งให้ดู!” คาทอร์เล็งปืนไปที่เจ้าของตึกซึ่งกำลังกดมือถืออยู่ พร้อมกับทำท่าจะเหนี่ยวไกออกไป ทำให้ชายอีกสองคนและเจ้าของตึกหน้าสลดวูบ เมื่อเห็นปลายกระบอกปืนเล็งมา

“แน่จริง! มึงก็ลองยิงกูดูสิ!” ออร์แลนโด้ที่ยืนอยู่ด้านหลังของคาทอร์ เอ่ยเสียงเย็น

แพรณาราหันไปมองตามเสียง พอเห็นว่าเป็นออร์แลนโด้เท่านั้น น้ำตาของเธอก็ไหลทะลักออกมาราวกับเขื่อนแตก

“มึงเป็นใคร มาเสือกเรื่องของกูทำไม!” คาทอร์เอ่ยถามเสียงดัง   ‘ใครวะไอ้เด็กนี่ หน้ามันคุ้นๆ แต่นึกไม่ออกเหมือนเคยเห็นที่ไหน’

“กูชื่อออร์แลนโด้ โรคาซานเดอร์ เป็นสามีของมิกิ แค่นี้พอจะเสือกได้ไหม?” ออร์แลนโด้ตอบกลับเสียงดัง ทำเอาทุกคนที่ได้ยินต่างอึ้งไปตามๆ กัน

‘ก็ไหนบอกว่าจะเขี่ยเธอทิ้งทันทีไง’ แพรณาราแอบท้วงในใจ ทั้งๆ ที่เธอเพิ่งจะแสดงท่าทางดีใจที่เห็นอีกฝ่ายออกไปเมื่อครู่

“กูไม่เชื่อ! กูเป็นลุงของมิกิ!!” คาทอร์สวนกลับเสียงดัง

‘สามีงั้นเหรอ? ไม่จริง! นังเด็กนี่จะทันมีตอนไหน เพราะคนที่ให้ตามสืบบอกว่าเธอพักอยู่คนเดียว และก็ไม่ได้คบหาชายใด เขาเลยพาคนมาดักรอเพื่อจะพาตัวกลับ อ๊ะ! หรือว่าไอ้เด็กนี่มันจะโกหก!’

“ก็แหกตาดูที่นิ้วนางข้างซ้ายของเธอสิ! แล้วก็ปล่อยเมียกู! ไม่อย่างนั้นพวกมึงทุกตัวได้ตายอย่างหมาข้างถนนแน่ๆ” ออร์แลนโด้เอ่ยเสียงเข้ม ก่อนจะชี้นิ้วไปที่คาทอร์และชายอีกสี่คน

“ไอ้เด็กนี่มันเป็นใครวะ?” คาทอร์มองแหวนเพชรบนนิ้วนางข้างซ้ายของแพรณารา ก่อนจะสบถออกมาอย่างหัวเสีย กับขนาดของเพชรเม็ดใหญ่    ที่บ่งบอกว่าคนที่กำลังทำกร่างอยู่ตอนนี้ไม่ธรรมดา! แถมยังซื้อแหวนเพชรยี่ห้อดังที่เปิดประมูลไปเมื่อเดือนก่อนมาได้ แสดงว่าต้องรวยมาก

 “นะ...นายครับ!” ลูกน้องของคาทอร์เอ่ยเรียกผู้เป็นนาย ก่อนจะใช้นิ้วชี้ไปยังแสงเลเซอร์สีแดง ที่กำลังส่องมายังหัวของทุกคนตอนนี้

“ทุกคนที่นี่...ไม่มีใครไม่รู้จักกู และทุกคนรู้ดี ว่าคนอย่าง ออร์แลนโด้ไม่เคยพูดเล่น ถ้าจะลอง ก็จะจัดให้ เพราะเรื่องนี้...เป็นเรื่องที่กูถนัดที่สุดในชีวิต!” ออร์แลนโด้เอ่ยก่อนจะยกยิ้มที่มุมปากอย่างสมเพชชายแก่กับลูกน้องกระจอกๆ อีกสี่คน ที่ออกอาการกลัวจนลนลาน

“ผู้ชายคนนี้คือบุตรชายคนรองของเลโอนาดท์ มาเฟียใหญ่นะครับนาย” ลูกน้องของคาทอร์สะกิดเตือน

“จะใหญ่สักแค่ไหนวะ!” คาทอร์เอ่ยถามอย่างหงุดหงิดที่โดนเด็กเมื่อวานซืนประกาศศักดาแสดงอำนาจต่อหน้า

“ก็ใหญ่ขนาดที่ รัสเซีย อิตาลี อเมริกา ยังไม่กล้าแตะเลยน่ะสิครับ” โจอี้รีบบอก เพราะรู้กิตติศัพท์ของเลโอนาดท์ มาเฟียใหญ่เลือดผสม ระหว่าง รัสเซีย อิตาลี ตุรกีและไทยเป็นอย่างดี แถมอีกฝ่ายยังรวยติดหนึ่งในห้าของโลก อิทธิพลด้านมืดนั้นไม่ต้องพูดถึง เพราะดังกระฉ่อนเป็นที่รู้จักไปทั่วในหมู่มาเฟียเลยทีเดียว!

“เชี่ยเอ๊ย!” คาทอร์ถึงกับสบถออกมาอย่างหงุดหงิด ‘อุตส่าห์หาจนเจอแต่ต้องหลุดมือไปอีก ฮึ่ย!’

 แพรณารามองที่นิ้วนางข้างซ้ายของตัวเองอย่างรู้สึกมึนงง ‘พระเจ้า! เขาสวมให้เธอตอนไหนกัน?’

การ์ดถือปืนเดินเรียงหน้าเข้ามาจากด้านหลังของออร์แลนโด้ ประมาณสิบกว่าคน พร้อมกับยกปืนเล็งมาที่คาทอร์กับลูกน้อง

“ปล่อยมิกิซะ!” คาทอร์กัดฟันบอกลูกน้องของตนเองอย่างแค้นใจ

“มิกิ...มานี่ที่รัก” ออร์แลนโด้อ้าแขนรอรับ

แพรณาราลังเลนิดหนึ่ง ก่อนจะตัดสินใจเดินเข้าไปหาอีกฝ่าย เพราะเธอจะไม่มีวันกลับไปกับไอ้แก่นั่นอย่างเด็ดขาด!

“ผมขอโทษ” ออร์แลนโด้โอบกอดสาวเจ้าไว้แน่น

แพรณาราได้ยินถึงกับน้ำตาไหลออกมาอีกครั้งกับคำขอโทษของคนเถื่อน มันทำให้เธอรู้สึกว่าอ้อมกอดของเขามันอบอุ่น แม้ว่าเขาจะเป็นคนที่พรากสิ่งมีค่าของเธอไปก็ตาม!

ออร์แลนโด้ช้อนอุ้มร่างบางขึ้น แล้วพาเดินไปยังแอสตันมาร์ตินที่จอดอยู่ แล้วขับออกไปอย่างรวดเร็ว จากนั้นเหล่าบอดี้การ์ดก็ทยอยขับตามออกไปคุ้มกัน

คาทอร์จ้องมองรถที่แล่นออกไปจนลับสายตา ก่อนจะสบถออกมาอย่างหัวเสียและเจ็บใจที่ต้องยอมปล่อยให้แพรณาราไปกับอีกฝ่าย

“อย่าเผลอแล้วกัน กูเอาคืนมึงแน่!” คาทอร์เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเคียดแค้นก่อนจะสั่งลูกน้องให้ขับรถกลับ

Scala Villa…

หลังจากที่ออร์แลนโด้ขับรถออกมา แพรณาราก็เอาแต่มองข้างทาง จนกระทั่งเผลอหลับไป พอรถแล่นเข้ามาจอดที่ด้านหน้าวิลล่า อันโตนีโอ้ที่ยืนรออยู่ รีบเปิดประตูทางเข้าให้ผู้เป็นนายอุ้มสาวเจ้าเดินผ่านล็อบบี

เหล่าพนักงานต่างพากันมองตาค้างอีกครั้ง กับการกระทำของเจ้าชายน้ำแข็งที่ดูใส่ใจและอ่อนโยนอย่างไม่เคยเห็นมาก่อน 

ออร์แลนโด้อุ้มหญิงสาวเดินตรงไปยังลิฟต์ที่คนสนิทกดรอ ก่อนจะหันไปเอ่ยถามอีกฝ่าย “ที่สั่งเรียบร้อยใช่ไหม อาหารขึ้นไปหรือยัง”

“เรียบร้อยแล้วครับ อาหารจะพร้อมในอีกห้านาที เดี๋ยวพนักงานจะยกขึ้นไปครับ” อันโตนีโอ้บอกด้วยสีหน้ายิ้มๆ ‘ตั้งแต่ติดตามทำงานมา เพิ่งจะเห็นอาการที่ผู้เป็นนายปฏิบัติกับผู้หญิงแปลกไปก็วันนี้ อาจจะเป็นเพราะเลือดของสาวพรหมจรรย์ที่ติดอยู่บนผ้าปูที่นอนที่เมดรายงานก็ได้ ที่ทำให้เจ้านายเขาทั้งหวงทั้งห่วงใยสาวเจ้ามากมายขนาดนี้’

“ดีมาก! กระเป๋าของมิกิอยู่ในรถ ในนั้นมีกุญแจห้อง ไปขนของใช้และเสื้อผ้ามาให้หมด เพราะเธอจะย้ายเข้ามาอยู่ที่นี่กับฉัน อ่อ! แล้วให้คนหาเสื้อผ้าผู้หญิงและชุดชั้นในมาด้วยสักห้าสิบชุด ไซส์ 36-21-31!” ออร์แลนโด้สั่งการ

“ครับบอส!” อันโตนีโอ้ตอบรับยิ้มๆ ก่อนจะรีบโทร. สั่งชุดชั้นในและเสื้อผ้าสวมใส่แบรนด์ดังให้นำมาส่งที่สกาล่าด่วน! จากนั้นก็ส่งการ์ดไปขนเสื้อผ้าของสาวเจ้ามายังห้องพักของผู้เป็นนาย

ชั้นบนสุดของสกาล่า...

ออร์แลนโด้เดินตรงไปที่ห้องนอน พร้อมกับวางสาวเจ้าลงบนเตียงอย่างเบามือ จากนั้นมองสำรวจเรื่อนร่างบอบบางอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะตัดสินใจปลุกสาวเจ้าให้ตื่นขึ้นมาอาบน้ำ และไปทานข้าวด้วยกัน

“มิกิ! มิกิ! ตื่นเร็วคนดี!” ออร์แลนโด้เอ่ยเรียกพร้อมกับหอมที่แก้มนวลเบาๆ ไปทีหนึ่ง อย่างอดใจไม่ไหว หญิงสาวขยับตัวนิดหนึ่งแล้วทำท่าจะหลับต่อ

“ถ้าไม่ตื่น! ผมจะกินคุณอีกซักสองสามรอบแทนข้าวไปเลยดีไหม หืม!” ออร์แลนโด้จ้องมองอะไรต่อมิอะไร ที่ล่อตาล่อใจทุกครั้งที่สาวเจ้าหายใจเข้าออก เอ่ยเสียงเข้ม

“อื้อ! ตื่นแล้วค่ะ ว้าย!!” แพรณาราบอกเสียงงัวเงีย ก่อนจะตกใจที่อยู่ๆ อีกฝ่ายอุ้มเธอขึ้น แล้วพาเดินตรงไปยังห้องน้ำอย่างรวดเร็ว

ชายหนุ่มเกือบอดใจไม่ไหว เพราะเสื้อเชิ้ตของตัวเองที่สาวเจ้าใส่อยู่ ชายเสื้อมันร่นขึ้นมาอยู่บนหน้าท้องแบนเรียบ ทำให้ลูกชายของเขาปั่นป่วนขึ้นมาทันทีทันใด

‘ให้ตายสิ! เมื่อคืนตั้งหกรอบ ตอนนี้ก็ยังรู้สึกต้องการอีกนี่เขากลายเป็นพวกไม่รู้จักพอไปแล้วหรือไง! ทำไมต้องมีอารมณ์  ทุกครั้งที่อยู่ใกล้กับเธอด้วยวะ? หรือว่าเธอจะเป็นแม่มด ถึงทำให้เขาหลงได้ขนาดนี้ ยิ่งเธอทำตัวน่ารักว่านอนสอนง่าย เขาก็ยิ่งอยากจะเข้าไปในตัวเธอ สัมผัสตรงนั้นตรงนี้

เธอทำให้เขาไม่เป็นตัวของตัวเอง แถมยังทำอะไรบ้าๆ พระเจ้า! นี่เขาจะทำตัวเหมือนพี่ชายของเขาหรือเปล่านะ!’ ชายหนุ่มเริ่มหวาดหวั่นกับการกระทำของตัวเองที่เริ่มจะคล้ายกับแพททริกสันเข้าไปทุกที

ในห้องน้ำขนาดใหญ่มีหมอกไอลอยขึ้นบางๆ จากอ่างจากุซซี่ ที่มีสายน้ำอุ่นๆ ไหลวนไปมา ออร์แลนโด้รีบจัดการถอดเสื้อเชิ้ตสีขาวที่สาวเจ้าใส่ออก ท่ามกลางเสียงประท้วงและสายตาไม่พอใจ

“ว้าย!” แพรณารารีบยกมือขึ้นปิดตรงนั้นตรงนี้ให้พ้นสายตาของคนตรงหน้า ที่แม้จะทำท่าเบือนหน้าหนี แต่ก็ไม่วายแอบเหลือบหันมามองเป็นพักๆ จนเธอรู้สึกกลัวขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก

“ให้เวลาสิบนาที ถ้านานกว่านี้ เดี๋ยวผมจะเข้ามาอาบให้ เข้าใจนะ!” 

ออร์แลนโด้บอกเสียงเข้ม ก่อนจะรีบเดินออกไปอย่างตัดใจ  เขาไม่อยากจะหักหาญน้ำใจของสาวเจ้าจนเกินไป กลัวเธอจะมองว่าหื่น หรือคิดว่าเขาเป็นพวกบ้ากามไปซะก่อน!

พอชายหนุ่มออกไป แพรณาราก็รีบวิ่งไปกดล็อกประตู และรีบอาบน้ำอย่างรวดเร็ว พออาบเสร็จก็เดินแกมวิ่งออกมาที่ห้องนอน เพราะไม่ไว้ใจคนหื่นสักเท่าไหร่ เธอมองเสื้อเชิ้ตที่วางอยู่บนเตียงพร้อมกับกางเกงบ็อกเซอร์สีขาวขาสั้นก็เดาว่าอีกฝ่ายคงเตรียมเอาไว้ให้ จึงรีบหยิบขึ้นมาสวมใส่ แม้จะรู้สึกวาบหวิว และเขินอายเพราะไม่ได้ใส่ชั้นในก็ตาม

จากนั้นแพรณาราก็รีบออกไปข้างนอก เพราะท่าทางที่ไม่น่าไว้ใจ  เมื่อครู่ ทำให้เธอรู้สึกไม่ปลอดภัยเท่าไหร่ ถึงแม้ว่าอีกฝ่ายจะพูดและทำดีด้วย  ก็ตาม แต่เธอก็ยังรู้สึกกลัวเขาอยู่ดี!