LOGINShare
แจ้งจับผมหรือจับหมา
Last Updated:
2025-03-27 21:04:30
Related chapters
อ้อนรักหนุ่มบ้านไร่ เออ...นั่นสิ เธอควรแจ้งจับใครก่อนดี
หญิงสาวบ่นในใจ พลางเข็นรถจักรยานไปจอดไว้ข้างต้นลั่นทมหน้าบ้านที่กำลังออกดอกสะพรั่ง พลางนึกเหน็บเจ้าของไร่เอาเข้าไปๆ นอกจากจะปลูกแห้ว ระกำ ลำไยแล้วเขายังอุตส่าห์มีต้นลั่นทมไว้หน้าบ้านอีก ชีวิตจะชอกช้ำรันทดไปไหนล่ะพ่อบรรยากาศรอบตัวบ้านเงียบเชียบราวกับไม่มีคนอยู่ เจ้าของบ้านคงเข้าไปทำงานในไร่ล่ะสิ อย่ากระนั้นเลยรีบหาเจ้าตัวแสบแล้วรีบเผ่นกลับก่อนที่เจ้าของไร่จะมาเจอว่าเธอแอบบุกบ้านเขาดีกว่าแต่ทว่า...“นั่นใคร!” เสียงห้าวดุตะโกนออกมาจากในบ้านทำเอาผู้บุกรุกสาวสะดุ้งโหยง หันขวับไปมองทางต้นเสียงก็เห็นเป็นชายหนุ่มร่างสูงที่เดินออกมาจากในกระท่อมทรงแปลกตาแต่สวยน่าอยู่นั่น ในสภาพที่เรียกว่า...ล่อตาล่อใจสายหื่นไม่หยอก“อ้าว! คุณรจนาเมียเจ้าเงาะนั่นเอง มาหาผมถึงกระท่อมมีอะไรเหรอ หรือว่าคิดถึง...”รจนาค้อนคนปากดีจนหน้าคว่ำ โดยพยายามไม่มองแผงอกเปลือยเปล่าที่ทั้งขาว ทั้งล่ำแถมยังอุดมมัดกล้ามเซ็กซี่ที่มีหยดน้ำเกาะพราวบอกให้รู้ว่าเจ้าตัวคงเพิ่งอาบน้ำมา น่าเสียดาย เอ๊ย! ต้องบอกว่ายังดีที่ด้านล่างยังมีผ้าขาวม้าพันรอบเอวหาไม่เธอคงได้เป็นตากุ้งยิงแล้วนี่ทำไมเธอต้องมาเจอเขาในสภาพนี้ตลอดเลยล่ะเนี่ย คราวก่
Last Updated : 2025-03-27อ้อนรักหนุ่มบ้านไร่ โอ๊ยยยย อีรจ! อีบ้า! อีหื่น!
“หึ งั้นคุณก็รีบไปแจ้งเร็วๆ เถอะ ถ้าเขารับแจ้งก็มาบอกผมด้วยนะ ผมจะได้ไปแจ้งบ้าง ข้อหาที่หมาคุณบุกรุกเข้ามาข่มขืนหมาผมถึงในบ้าน แถมเจ้าของหมายังมาหมิ่นประมาทจะแจ้งความจับผมทั้งๆ ที่ไม่มีความผิดด้วยอีกกระทง เผื่อต้องติดคุกพร้อมกันจะได้มีเพื่อนคุยไม่เหงา”“ไม่รู้ล่ะ คุณเป็นเจ้าของหมาหื่นตัวนั้น ถ้าหมาฉันเกิดตั้งท้องขึ้นมาคุณต้องรับผิดชอบ!”สาธุคุณงุนงง ทวนคำ“รับผิดชอบ? ยังไงล่ะ หรือคุณจะให้ผมรับเป็นพ่อของลูกในท้องคุณ เอ๊ย! ลูกในท้องหมาคุณน่ะเหรอ”รจนาฟังแล้วโมโหจนควันออกหู แต่ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่มองดูหมาของเธอที่กำลังเข้าด้ายเข้าเข็มกับหมาพันธุ์ทางของหนุ่มเจ้าของไร่ข้างกาย มันใช่เหรอเนี่ย แล้วทำไมสาวโสดแถมซิงแบบฉันต้องมานั่งดูหมาเอากันแบบนี้ด้วยวะ แถมไม่ได้ดูคนเดียวต้องมาดูพร้อมกับหนุ่มหล่อล่ำกล้ามแน่นในชุดวาบหวิวน่าปล้ำเสียด้วย เวรของกรรม!“นี่...ใจคอคุณจะยืนดูแบบนี้ต่อไปหรือ ผมว่าคงอีกนานเลยนะนั่นกว่าเขาจะเสร็จภารกิจ ผมว่าเราไปหาอะไรทำฆ่าเวลากันก่อนดีกว่านะ”สาธุคุณเอาน้ำเย็นเข้าลูบเพราะเห็นอีกฝ่ายทำหน้าเหมือนพร้อมจะกินหัวทุกคนที่ขวางหน้า“นี่คุณ...เราไป ‘เด้า’ กันก่อนดีไหม” เฮือก!!!
Last Updated : 2025-03-27อ้อนรักหนุ่มบ้านไร่ จ๋า น้องรจ...
สุดท้ายรจนาก็มาลงเอยที่โต๊ะอาหารกับเจ้าของบ้านที่ตอนนี้แต่งตัวใหม่ด้วยเสื้อยืดสีขาวและกางเกงยีนส์ขาสั้นสีซีดแต่นั่นก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้เขาน่ามอง คนหล่อทำอะไรไม่ผิด“ไงคุณ พอกินได้ไหม มื้อนี้ผมมีแต่กับข้าวบ้านๆ”แขกไม่ได้รับเชิญยื่นหน้ามองอาหารที่วางบนขันโตกไม้สาน มีจอผักกาดใส่กระดูกหมู ไข่เจียวฟูๆ หอมๆ แล้วก็มีน้ำพริก แคปหมูกับผักสดแนมดูน่ากินกับข้าวบ้านๆ จริงๆ ด้วย แต่นาทีที่ท้องหิวจะบ้านไม่บ้านเธอก็กินได้ทั้งนั้น“สบายมาก ว่าแต่กับข้าวพวกนี้คุณทำเองเหรอ”“เปล่า ฝีมือเมียลุงบุญที่คุณเจอหน้าไร่ทำแบ่งมาให้น่ะ ฝีมือผมน่ะก็แค่เก็บผักสดในไร่มากินกับน้ำพริก แล้วก็หุงข้าวแค่นั้น”“ฉันก็ว่างั้น” รจนาพยักพเยิด “แล้วนี่ฉันมาแย่งคุณกินแบบนี้ แล้วคุณจะอิ่มเหรอ”สาธุคุณตักข้าวสวยร้อนๆ ใส่จานส่งให้คนช่างถาม“ไม่อิ่มก็เจียวไข่เพิ่ม ของหาได้ในไร่ไม่ได้เสียเงินซื้อ คุณกินให้อิ่มเถอะไม่ต้องห่วง ผู้หญิงตัวอวบๆ คนเดียวผมเลี้ยงได้น่า”ทั้งประโยคดูเหมือนจะมีคำเดียวที่ไม่เข้าหู“คุณว่าใครอวบ...”“ก็คุณไง...เดี๋ยวๆ อย่าเพิ่งอาละวาด ผมว่าสาวอวบๆ แต่สุขภาพดีมีเนื้อมีหนังแบบคุณน่ะสวยออกนะ ดีกว่าพวกสาวผอมๆ
Last Updated : 2025-03-27อ้อนรักหนุ่มบ้านไร่ รจมีแฟนหรือยัง
“ไม่ชอบเหรอ หรือจะให้เรียกว่าที่ระ...”“หยุดค่ะ! ไม่เอา! ไม่ต้องเรียกอะไรทั้งนั้น เรียกรจเฉยๆ พอ”“งั้นรจก็เรียกพี่ว่าพี่แล้วกันจะพี่ธุ หรือพี่สาจ๋าก็ตามใจ” เป็นอันว่าเธอก็ยังไม่อาจเอาชนะคนตรงหน้าได้เหมือนเดิมสิน่าสาธุคุณตักไข่เจียวใส่จานให้หญิงสาวด้วยความรู้สึกที่แปลกไปจากเดิมปกติเขาชอบนั่งกินข้าวคนเดียวเงียบๆ แต่พอมีเธอเข้ามาชวนคุยชวนต่อปากต่อคำเป็นเพื่อน ก็ทำให้อาหารธรรมดาๆ อร่อยขึ้นมาได้น่าแปลกที่กับรจนา แม้เธอจะช่างพูดช่างคุยแต่เขากลับไม่รู้สึกเบื่อหน่าย รำคาญ หรือกดดันจนอยากจะเดินหนีเหมือนเวลาต้องคุยกับคนแปลกหน้า หรือพวกสาวๆ คนอื่นๆ ที่แวะเวียนเข้ามาหา“จริงสิ อยู่คนเดียวเงียบๆ แบบนี้ ทำไมคุณ เอ๊ย! พี่ไม่หาแฟนมาอยู่เป็นเพื่อนแก้เหงาสักคนล่ะ รจได้ยินยัยเมรีบอกว่ามีสาวๆ มาตามจีบพี่ตั้งเยอะไม่ใช่เหรอ”“ก็ยังไม่เจอใครที่อยากเป็นแฟนด้วย ที่มีเข้ามาก็มีแต่น่ารำคาญ เลยอยู่คนเดียวดีกว่า”“อะไรกัน ไอ้ที่เขามาจีบๆ นี่ไม่มีเข้าตาพี่สักคนเชียวเหรอ ยัยดาวเรืองที่ร้านขายของชำนั่นไง วันนั้นเห็นส่งสายตาให้ว้านหวาน”“ไม่เอาล่ะ ไม่อยากได้ลูกสาวเจ้ากรมข่าวลือมาไว้ที่บ้าน”รจนาหัวเราะเบาๆ เมื่อน
Last Updated : 2025-03-27อ้อนรักหนุ่มบ้านไร่ อย่ามาท้านะ
“บอกแล้ว แต่ไม่ฟัง”“แล้วกัน” หญิงสาวหัวเราะคิกคัก ก่อนมองใบหน้าหล่อที่ยุ่งเหยิง เสียงเรียกแจ๋วๆ ยังดังต่อเนื่องจนน่ารำคาญหู นั่นคนหรือนกแก้วอะไรจะเสียงเจื้อยแจ้วได้ขนาดนั้น“งั้นให้รจช่วยไหมล่ะ”ชายหนุ่มชะงักก่อนมองสบตาสวยเฉี่ยวที่แฝงความซุกซนของหญิงสาวตรงหน้า“ช่วยยังไงล่ะ”รจนาไม่ตอบ แต่ยักคิ้วแผล็บๆ พร้อมกระตุกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์“พี่สาธุจ๋า อยู่ไหมเอ่ย...อุ๊ย!” นกแก้วปากแดงถึงกับผงะเมื่อจู่ๆ ประตูก็บ้านก็เปิดออก โดยฝีมือสาวแปลกหน้า“หล่อนเป็นใครยะ แล้วเข้าไปทำอะไรในบ้านพี่สาธุของฉัน”รจนายิ้มหวานทำหน้าใสซื่อ“แล้วทำไมฉันจะเข้าไปในบ้านพี่เขาไม่ได้ เธอล่ะเป็นใคร มาทำอะไรที่บ้านพี่สาธุของฉัน” หญิงสาวแกล้งย้อนถามเอ...จะว่าไปไดอะล็อกนี้มันก็คุ้นๆ แฮะ“ฉันมาหาพี่สาธุ เอาปิ่นโตมาให้ พี่สาธุอยู่ไหน” ยิ่งพูดก็ยิ่งห้วน แต่สายตานี่สิจิกเป็นไก่เชียวนะแม่คุณ แต่ขอโทษที่ทำอะไรคนอย่างรจนาไม่ได้“พี่สาจ๋า...ใครก็ไม่รู้มาหาจ้า ออกมาดูหน่อยสิจ๊ะ”รอเพียงไม่นานเจ้าของบ้านก็เดินออกมา รจนาจึงได้ทีเข้าไปกอดเอวสอบอย่างออเซาะ โดยไม่สนดวงตาลุกวาวๆ ของผู้หญิงอีกคน“พี่สาธุจ๊ะ นังนี่ใคร”รจนาเบ้หน้า มาจิกห
Last Updated : 2025-03-27อ้อนรักหนุ่มบ้านไร่ จูบแรกในชีวิต
แทนที่พอเขารู้ตัวว่าผิดคิวจะรีบละริมฝีปากออกจากปลายนิ้วของเธอ แต่สาธุคุณกลับดึงมือเธอมาจูบอีกหนเสียนี่รจนาเผลอเงยหน้าสบตาคมกริบที่มองลงมาอย่างตกใจ ดีที่เธอถนัดดึงสีหน้านิ่งเก่ง ทำให้ไม่ได้เผลอหลุดจนมีพิรุธให้ใครจับได้“เอิ่ม! พี่สาจ๋า ทำอะไรเนี่ย ไม่อายชาวบ้านบ้าง รจเขินนะ”“แต่พี่ชอบให้รจเขินพี่ แก้มแดงแบบนี้น่ารักดี” ไม่พูดเปล่าใบหน้าหล่อเหลาพร้อมกับจมูกโด่งยังโน้มเข้าหาแก้มที่แดงน่ารักของเธอประกอบเสียด้วยรจนาใจหายวาบ ตัวแข็งทื่อ เมื่อถูกขโมยหอมแก้มซึ่งๆ หน้า ชักจะไม่ไหวแล้วนะ อย่าเล่นนอกบทแบบนี้สิโว้ย!“กรี๊ดดดด พี่สาธุทำไมพี่ทำแบบนี้กับผ่อง ฮือ คนใจร้าย อย่ากงอย่ากินมันเลยกับข้าวนี่ ฉันจะเอาไปเททิ้งให้หมากิน”หากพอคนพูดเหลียวซ้ายแลขวาก็หันไปเห็นหมาที่กำลังจู๋จี๋กันอย่างหวานชื่นบาดตาเข้าพอดี หญิงสาวอ้าปากหวอ ก่อนรีบสะบัดหน้าหนีพรืด กระแทกเท้าเดินกลับไปอย่างหัวเสียทันทีรอจนแขกไม่ได้รับเชิญหายลับตาไป นางเอกจำเป็นก็สั่งคัทตัวเองหันไปฟาดที่อกแกร่งดังพลั่ก“พี่มาหอมแก้มรจทำไมเนี่ย”สาธุคุณหลุดขำ “พี่หอมรจที่ไหน เมื่อกี้พี่หอมแฟนพี่ต่างหาก”“อย่ามาเล่นลิ้นนะ คนอุตส่าห์ช่วยเล่นละครไ
Last Updated : 2025-03-27อ้อนรักหนุ่มบ้านไร่ จะหวานให้หมาอายเลย คอยดู!
“พูดแล้วยังจะมายิ้มอีก เดี๋ยวปั๊ดต่อยปากแตกเสียดีไหม”คำนั้นทำให้คนฟังนึกขำ หากเป็นสาวอื่นเสียจูบแรกโดยไม่ทันตั้งตัวแบบนี้ก็ควรเขินอาย ไม่ก็วิ่งหนี แต่แม่สาวตรงหน้ากลับจะต่อยปากเขาเสียนี่“จะต่อยก็ได้ แต่ต้องใช้ปากรจต่อยพี่นะ เพื่อความยุติธรรม กล้าไหมล่ะ”รจนาไม่ได้โง่ที่จะหลงกลเขาง่ายๆ แต่รสจูบที่ยังติดตรึงที่ริมฝีปากนั่น ถามว่ารังเกียจไหม น่าแปลกที่เธอก็บอกได้ไม่เต็มปากว่ารังเกียจเขา แค่ตกใจไม่ทันตั้งตัวเท่านั้น หากเป็นคนอื่นแม้กระทั่งจักรินแฟนเก่า หรืออดีตเจ้านายชีกอหากมาทำแบบนี้ล่ะก็ เธอคงต่อยปากจนฟันร่วงไปแล้ว แต่นี่กับคนที่เพิ่งพบกันไม่กี่ครั้ง ทำไมนะ...“คิดนานจัง”“เดี๋ยวนะ ที่พี่มาขยันอ่อยกันแบบนี้ อย่าบอกนะว่าพี่คิดจะจีบรจ” ถึงคราวชายหนุ่มเป็นฝ่ายอึ้งบ้าง“ถ้าพี่บอกว่าใช่ล่ะ รจจะยอมให้พี่จีบไหม”เอาเข้าไป! ก็ไหนแม่กับยัยเมรีว่าเขาจีบยากนักไง ไหงเป็นงี้ล่ะ“อย่ามาตลก นี่ใคร...รจนาศิษย์แม่สีดาเชียวนะแค่จูบเดียวไม่ทำให้คนอย่างไอ้รจหวั่นไหวง่ายๆ หรอก ขอบอก...อุ๊บ!”พอขาดคำ จูบที่สองก็ตามมาทดสอบขันติของคนปากเก่ง รจนาเบิกตากว้าง แต่ประสบการณ์สอนให้รู้ว่าควรป้องกันตัวเองจึงรีบเม้มป
Last Updated : 2025-03-27อ้อนรักหนุ่มบ้านไร่ ถ้ารจตกลงคบกัน พี่จะยอมให้รจจูบพี่ได้ทุกที่ ทุกเวลาตามใจชอบ
“ถ้ารจตกลงคบกัน พี่จะยอมให้รจจูบพี่ได้ทุกที่ ทุกเวลาตามใจชอบ หรือจะมากกว่าจูบก็ตามใจรจเลย พี่จะไม่บังคับหรือขัดขืน พี่จะตามใจรจทุกอย่างเลยดีไหม”หูย! โปรอะไรนี่ คนหรือค่ายมือถือ คิดแพคเกจนี้นานไหมเนี่ยคุณพี่ พีอาร์เก่าค่อนขอดในใจ แต่ก็นั่นแหละ เธอเพิ่งอกหักถูกคนรักทรยศมา แผลยังไม่ทันหายดีเลย มาเจอโปรโมชั่นของหนุ่มบ้านไร่เจ้าเสน่ห์แบบนี้ มันก็ต้องมีระแวงไว้หน่อย“แล้วถ้า...เราไปกันไม่รอดล่ะ คือรจไม่ได้แช่งนะ แต่แค่ถามเผื่อไว้น่ะ ก็อย่างที่รจเล่า ตอนคบกันใหม่ๆ อะไรๆ ก็ดี แต่พอนานไปรจจะมั่นใจได้ไงว่าพี่จะไม่ออกลายกลายพันธุ์เหมือนคนอื่น”“ก็ถ้าคบกันแล้ว รจอึดอัด หรืออยากกลับมาเป็นเหมือนเดิมก็ขอแค่มาบอกกันตรงๆ แต่พี่ขอรับปากอย่างลูกผู้ชายตรงนี้ว่าจะไม่นอกใจรจในระหว่างที่เราคบกัน ถ้าพี่ผิดสัญญา หรือเราลองปรับตัวทุกวิธีแล้วยังเข้าหากันไม่ได้ พี่ก็จะยอมปล่อยรจไป ดีไหม”หญิงสาวแอบหงุดหงิดกับคำว่ายอมปล่อยรจไปนั่นชะมัด แต่สิ่งที่เขาเสนอมาก็แฟร์ดี ถ้าตกลงตอนนี้เขาจะหาว่าเธอใจง่ายไปไหมนะ แต่มันก็ไม่ได้เสียหายที่จะลองไม่ใช่หรือ“งั้นรจขอเวลาคิดหน่อยได้ไหม”สาธุคุณลอบถอนหายใจเบาๆ ก่อนพยักหน้า“ได้สิ
Last Updated : 2025-03-27
Latest chapter
อ้อนรักหนุ่มบ้านไร่ รจรักพี่สาจ๋าที่สุดเลย (ตอนจบ)
รจนาเลยไม่ใช่แค่หนู แต่เธอเป็นโครตของโครตหนูที่ตกบ่อเพชร หลังแต่งงานหญิงสาวก็ย้ายไปอยู่ที่กระท่อมกลางไร่กับสามีสองคน ระหว่างที่รอเรือนหอที่เจ้าบ่าวทุ่มทุนสร้างให้ใหม่เสร็จ เพื่อต้อนรับสมาชิกใหม่ที่กำลังอยู่ในท้องแม่สาวขี้อ้อนอีกสองหน่อนี่ยังไม่นับสมาชิกลูกหมาพันธุ์บีเกิ้ลผสมพันธุ์ทางอีกโขยงที่เธอและสามียังทะเลาะกันเรื่องตั้งชื่อไม่เสร็จ และคงทะเลาะกันไปจนกระทั่งลูกแฝดในท้องของรจนาคลอดไร่ของสาธุเริ่มมีชื่อเสียงไปทั่วเพราะสองผัวเมียช่วยกัน รจนาคืออดีตพีอาร์มือโปรเก่า เธอทำงานดีเยี่ยมจนทำให้ไร่ของสามีโด่งดังไปไกล จนเพื่อนที่ทำงานเก่าพลอยอิจฉาพอพูดถึงที่ทำงานเก่า ข่าวล่าสุดที่รจนาได้รับคือ...เพื่อนร่วมงานรุ่นน้องอย่างดาริกาถูกจับได้ว่าแอบกิ๊กกับอดีตเจ้านายหัวงูในที่ทำงาน เพราะเมียของอีกฝ่ายบุกมาหาพร้อมด้วยของกำนัลเป็นน้ำกรดอย่างดี แต่คนให้ดันมือไม่แม่น แทนที่จะสาดหน้าชู้รักของผัว แต่ดันสาดผิดไปโดนเป้าของผัวตัวเองแทนจนต้องตัดทิ้งทั้งพวง!ตอนเห็นข่าวแรกๆ รจนาตัดสินใจไม่ถูกเหมือนกันว่าควรสงสารหรือสมน้ำหน้าคนเจ้าชู้พรรค์นั้นดีส่วนดาต้าก็ถูกไล่ออกเพราะทำงานไม่ได้เรื่องแต่ใช้เต้าไต่เพื่อแย่
อ้อนรักหนุ่มบ้านไร่ พี่สาจ๋า...มันจะเจ็บมากไหม
“พี่สาจ๋า...มันจะเจ็บมากไหม รจกลัว”โอ๊ย...ทำไมน่ารักแบบนี้วะเมียกู! แค่นี้ก็รักจนจะคลั่งตายแล้วมั้ยเนี่ย แบบนี้เขาจะไปไหนรอดวะ ต่อให้ไปได้ก็ไม่ไปแล้วสาธุคุณส่งยิ้มหวานปลอบขวัญสาวเวอร์จิ้น เขาพอรู้ว่าครั้งแรกนั้นยอมมีเสียเลือดเสียเนื้อกันบ้าง ชายหนุ่มกดจูบเธอที่แก้มและหน้าผากก่อนมาหยุดที่ริมฝีปากช่างเจรจา ก่อนมอบคำหวานที่มาจากหัวใจและความรู้สึกที่มอบให้เธอเพียงคนเดียวเท่านั้น“พี่รู้ว่ารจกลัว และรู้ด้วยว่านี่เป็นครั้งแรก แต่พี่จะพยายามไม่ทำให้รจเจ็บมากนักดีไหมครับ แต่ถ้ารจเจ็บหรืออยากจะหยุดก่อนก็ค่อยบอกพี่ พี่รับปากว่าจะไม่หักหาญน้ำใจรจ จะรอให้รจเป็นของพี่ด้วยความเต็มใจดีไหม”รจนาฟังแล้วน้ำตาคลอ ก่อนพยักหน้าข่มความกลัวเมื่อตัดสินใจแล้ว และอีกฝ่ายก็น่ารักกับเธอขนาดนี้เป็นไงเป็นกัน! จัดมาเลยพี่ เจ็บหน่อยแต่ฟินก็เอาวะนาทีนี้หญิงสาวกัดฟันแน่นเมื่อถูกความใหญ่โตของเขากดเข้ามาภายใน แต่ความคับแคบทำให้สาธุคุณต้องค่อยๆ ใจเย็น และปลุกเร้าอารมณ์เธอให้ผ่อนคลายไม่เกร็งเพื่อให้ความเจ็บทุเลาเบาบางและเปลี่ยนเป็นความฟินในที่สุดเสียงหวานคลอเคล้ากับเสียงพร่ากระเส่าขับขานเป็นห้วงทำนองรักที่สอดรับประสา
อ้อนรักหนุ่มบ้านไร่ จ๋า...รจนาของพี่
“ขวัญเอ๊ย ขวัญมา...”เสียงหวานกระซิบก่อนจะเงยหน้าสบตา “หายหรือยังจ๊ะ”สาธุคุณแกล้งส่ายหน้า “ยังไม่หาย”พอขาดคำหญิงสาวก็กดจูบที่ปากเขาไปอีกที คราวนี้ทำใจกล้าใช้ปลายลิ้นละเลงและแกล้งดูดดึงกลีบปากล่างของเขาเล่นเบาๆ อีกที“แล้วแบบนี้ล่ะ หายไหม”สาธุคุณใจเต้นแรง ลมหายใจสะดุดเบาๆ ก่อนส่ายหน้า“ไม่หาย”“ทำไมขวัญอ่อนจังล่ะสาจ๋า...” หญิงสาวยิ้มพลางยื่นริมฝีปากไปจูบอีกครา คราวนี้เขารีบเผยอปากรอรับ และเมื่อเธอทำใจกล้าสอดลิ้นเข้าไปในปากเขา ชายหนุ่มก็ครางเบาๆ อย่างชอบใจในความน่ารักของแฟนสาว ก่อนที่จะโต้ตอบกลับมาให้เธอหลงเขาหัวปักหัวปำบ้างรจนาถูกรสจูบหวานครอบงำจนใจกระเจิง ยามที่เขาพรมปลายลิ้นเข้าหาและจุมพิตเธอแบบสูบวิญญาณทั้งเป็นนั่น หญิงสาวก็เริ่มจะหายใจไม่ทันทำให้ต้องวิงวอนเขาทางสายตาสาธุคุณจึงยอมผ่อนแรงจูบให้เธอได้หายใจหายคออีกครั้ง ชายหนุ่มโอบกอดเธอเข้ามาจนชิดใกล้“เราแต่งงานเสียพรุ่งนี้เลยไหม พี่ไม่อยากโสดแล้ว อยากมีรจเป็นเมีย อยากให้เมียจูบรับขวัญแบบนี้ทุกวันทุกคืนเลย”จะน่ารักไปไหนวะแฟนฉัน หลงจนหัวจะทิ่มแล้วเนี่ย“ดีเหมือนกัน พี่รีบไปขอรจกับพ่อแม่สิ หอบสินสอดไปเยอะๆ ล่ะจะได้ตบปากพวกชอบนินทา
อ้อนรักหนุ่มบ้านไร่ แต่งงานกันดีไหม
“รจจะทิ้งพี่ได้ลงคอจริงเหรอ” ชายหนุ่มถามเสียงเว้าวอน“ใครทิ้งใครกันแน่ โอ๊ย! ช่างเถอะ เอาเป็นว่าต่างคนต่างอยู่แล้วกัน เรายังเป็นเพื่อนบ้านกันได้”“แต่พี่ไม่อยากเป็นเพื่อนบ้านกับรจแล้วนี่”รจนาถอนหายใจพรืด อะไรวะ ขนาดสถานะเพื่อนบ้านเขาก็ไม่อยากให้ งกอะไรขนาดนั้น“งั้นเป็นศัตรูเลยดีไหม จะได้จบๆ ไม่ต้องเห็นหน้า ตายไปไม่ต้องเผาผี จะเอาแบบนี้ก็ได้นะ” บอกว่าจะพูดจาดีๆ แต่ไหงอินเนอร์มาเต็มอีกแล้วนี่“รจพูดจบหรือยัง”“อืม...จบแล้ว งั้นก็แยกย้ายเนอะ” หญิงสาวเอ่ยพลางจะตรงไปอุ้มหมากลับบ้าน แต่ยังไม่ทันเดินไปไหน ก็ถูกอุ้มจนตัวลอยขึ้นจากพื้นเสียก่อน“นี่! จะทำอะไร”“ทำน้ำปลาหวานให้เมียกินไง”“ไปทำให้ยัยนางเอกปากแดงนั่นกินสิไป เขาอาจจะชอบ ปล่อยฉันลงนะ”“พี่ไม่ได้กลับไปคบกับลูกเกด!”“ก็เรื่องของคุณสิ มาบอกฉันทำไม...เอ๊ะ! เมื่อกี้คุณว่าไงนะ” หญิงสาวชะงักกึก หน้าตาเหรอหราอย่างน่าเอ็นดูในสายตาชายหนุ่ม“พี่บอกว่าพี่ไม่ได้กลับไปคบกับลูกเกด ไม่มีทางกลับไปคบเขาด้วย เลิกแล้วเลิกเลยลาขาด” รจนาขมวดคิ้วแน่น“แล้วรูปที่คุณไปกอดแฟนเก่านั่นล่ะคืออะไร”“เขาขอให้พี่ช่วยเรื่องงานในวงการ พี่ก็ช่วยไปตามประสาคนเคยรู้จั
อ้อนรักหนุ่มบ้านไร่ รจไม่คิดถึงพี่บ้างเลยหรือไง
รจนาฟังแล้วอยากจะกรี๊ด เธอหรืออุตส่าห์ไม่ไปที่นั่น แล้วนี่อะไรกัน เจ้าเอริบ้านี่ ดันมาทำเสียเรื่อง แล้วทีนี้จะยังไง ถ้าไปที่นั่นก็ต้องเจอเขา หรืออาจเจอแฟนเก่าที่กลายเป็นแฟนใหม่เขาอีกครั้งล่ะสิเอาไงดีวะเนี่ย ตัดหางปล่อยวัดเสียดีไหม ไอ้หมาไม่รักดีนี่“เมรีว่างไหม พี่วานไปดูเจ้าเอริที่ท้ายซอยหน่อยสิ”“เมรีก็อยากไปให้นะพี่รจ แต่ต้องทำงานที่อาจารย์สั่งน่ะสิ เยอะเสียด้วย ทำทั้งคืนจะเสร็จไหมไม่รู้ ทำไมพี่ไม่ลองโทรถามเจ้าของไร่ทางนั้นเขาดูล่ะว่าเห็นหมาเราไหม”โทรไปให้เขาได้ใจน่ะสิ เรื่องอะไรเธอจะทำให้โง่“เออๆ พี่ไปเองก็ได้ คอยดูนะ ถ้าเจอจะตีให้ ไม่ได้สิมันท้องอยู่ตีไม่ได้ งั้นให้อดขนมสามวันละกัน” หญิงสาวบ่นอุบ ก่อนคว้าจักรยานปั่นออกไป พอคล้อยหลังพี่สาว คนที่บอกต้องทำงานส่งอาจารย์ก็เงยหน้าตาวาว หันไปคว้าโทรศัพท์มากดส่งไลน์รัวๆ“ขอโทษนะพี่รจ น้องทำเพื่อพี่ อโหสิให้กันเถอะนะ” ไร่ของเขาก็ยังคงเป็นเหมือนครั้งสุดท้ายตอนวันที่เธอจากมา รจนามองบ้านของเจ้าของไร่ที่วันนี้ปิดเงียบเชียบราวกับไม่มีคนอยู่ เจ้าของไร่คงไปทำงานในไร่ หรือไม่แน่ว่าอาจจะกำลังพาแฟนไปเปิดตัวให้คนงานรู้จักในฐานะว่าที่นายหญิงคนใหม
อ้อนรักหนุ่มบ้านไร่ คิดจะหาผัวใหม่งั้นเหรอ
พอไปถึงหน้าบ้านสาวที่คิดถึง ทุกอย่างก็ยังเหมือนเดิม บ้านปิดเงียบเชียบราวกับไม่มีคนอยู่ ชายหนุ่มชะเง้อคอยาวมองเข้าไปในบ้านหวังจะเห็นใครออกมาเปิดประตูให้“มีใครอยู่ไหมครับ”“โฮ่ง!” ชายหนุ่มหันขวับไปทางเสียงทักทายจากใต้แคร่ไม้ไผ่ก็เห็นเจ้าหมาบีเกิ้ลของเธอนอนพังพาบอยู่ ดูเหมือนมันจะอ้วนขึ้นกว่าตอนที่เห็นครั้งสุดท้ายจนแปลกตาสาธุคุณขมวดคิ้วคำนวนเวลาในใจ หรือว่า...หมาของเธอจะท้องลูกเจ้าวายของเขาเสียแล้ว“เอริ...มานี่มา”เพราะความคุ้นเคยที่มุดรั้วเข้าบ้านเขาอยู่เป็นเดือนๆ ทำให้เจ้าหมาน้อยยอมเดินมาหาชายหนุ่มอย่างดีใจ หากพูดได้มันคงถามหาแฟนหนุ่มที่นอนเหงาซึมกระทืออยู่ที่บ้านเขาเป็นกระบุงไปแล้ว“คิดถึงเจ้าวายล่ะสิ ไม่ได้เจอกันกี่วันแล้วเนี่ย”“โฮ่งๆ!” ชายหนุ่มเผลอยิ้ม ก่อนที่ทำหน้าเซ็ง“ฉันก็คิดถึงเจ้านายแกเหมือนกัน แกรู้ไหมว่าเขาหายไปไหน”“รู้สิ!”คราวนี้ไม่ใช่เสียงหมา แต่เป็นเสียงของ...“น้องเมรี...”คนถูกเรียกยืนหน้าบึ้งไม่ยิ้มแย้มให้เขาเหมือนเคยเอาล่ะสิ ไม่ใช่แค่แฟน กระทั่งน้องสาวแฟน หรือพ่อแม่ของเธอก็คงจะโกรธเขาเหมือนกัน งานเข้าแล้วไอ้สาธุ!“พี่สาธุมาทำอะไรที่นี่เหรอ มาหาใคร” เมรีถามเสียง
อ้อนรักหนุ่มบ้านไร่ คิดถึงเมียจะตายอยู่แล้วเนี่ย
“แม่จ๋าพ่อจ๋าพี่รจอยู่ไหน”เสียงเอะอะดังมาก่อนตัวทำให้คนเป็นแม่ถึงกับส่ายหน้า“กลับมาถึงก็โวยวายเชียวนะยัยเมรี มีอะไรๆ เบาหน่อย พี่รจเขาไม่สบายนอนพักอยู่ แกเล่นตะโกนปาวๆ เดี๋ยวเขาก็ตื่น อ้าว! นั่นไงตื่นจนได้” นางสีดาค้อนลูกสาวตัวแสบ“มีอะไรกันเหรอแม่ ยัยเมรีเอะอะอะไร”“ก็เมื่อกี้หนูลงรถที่หน้าปากซอยว่าจะไปซื้อของที่ร้านป้าสายหยุด เลยไปได้ยินข่าวมา” คนพูดมีทีท่าอึกอัก “พี่ดาวเรืองเขาบอกว่าพี่รจถูกผู้ชายทิ้งเพราะกลับไปคบแฟนเก่า”รจนาตัวชาด้วยความตกตะลึง“ปากคนก็พูดไป คราวก่อนก็บอกพี่แกท้อง คราวนี้ก็โดนผู้ชายทิ้งคราวหน้าอะไรอีกล่ะ” นางสีดาบ่น“แม่อย่าเพิ่งขัดสิหนูยังเล่าไม่จบ ผู้ชายที่ว่าน่ะ เขาบอกว่าเป็นพี่สาธุนะ!”“หา! ว่าไงนะ” ทุกคนอุทานแทบพร้อมกัน พลางหันไปมองหน้ารจนาเป็นตาเดียว“จริงแม่ เขาเห็นกับตาว่าพี่สาธุกอดผู้หญิงคนนั้นแน่นเลย เขายังเอารูปในโทรศัพท์ให้ฉันดูด้วย เห็นหน้าพี่สาธุชัดเลย”คนเป็นข่าวถึงกับหน้าถอดสี หัวใจปลิวหล่นไปที่ตาตุ่ม พยายามข่มความอ่อนแอที่กำลังมารออยู่ที่ดวงตาไว้ไม่ยอมให้มันไหลออกมาพอนางสีดาหันมาเห็นสีหน้าลูกสาวก็นึกรู้ว่าข่าวคงมีมูล“ยัยเมรีเรื่องนี้แกไม่ต้อง
อ้อนรักหนุ่มบ้านไร่ ใช่ว่าไม่เคยอกหักสักหน่อย
ฝ่ายรจนาเมื่อกลับถึงบ้านเธอก็เข้าห้องปิดประตูเงียบ รวมถึงปิดโทรศัพท์แล้วโยนมันลงในตะกร้าผ้าเตรียมซัก เผื่อว่าใครโทรมาก็คุยกับตะกร้าผ้านั่นไปแล้วกัน เชอะหญิงสาวนอนตาลอยมองเพดาน พลางคิดถึงเหตุการณ์วาบหวามระหว่างเขาและเธอก่อนหน้า ไออุ่นของเขา สัมผัสของเขา รสจูบของเขา ไหนจะคำหวานที่กระซิบข้างหูนั่นอีก ยิ่งคิดก็ยิ่งหงุดหงิดไม่น่าเลย เธอไม่น่ายอมให้เขาใกล้ชิดลึกซึ้งขนาดนั้น ถึงจะยังไม่ทันได้มีอะไรกันจนสุดทางก็เถอะ ทำไมนะ ยัยปากแดงนั่นถึงไม่ยอมมาให้ไวกว่านี้ เธอจะได้ไม่ต้องมานั่งเป็นทุกข์คิดมากแบบนี้เฮ้อ...ป่านนี่สองคนนั่นกำลังทำอะไรกันอยู่นะ ไม่แน่ว่า ยัยนางเอกนั่นอาจจะกำลังออดอ้อนออเซาะขอคืนดีกับสาธุคุณสำเร็จแล้วก็เป็นได้คืนดีกันแล้วไง เลิกๆ เลิกคิดถึงเขาให้ปวดใจซักทีไอ้รจ ใช่ว่าไม่เคยอกหักสักหน่อย ไม่กี่เดือนก่อนตอนเลิกกับจักริน เธอก็ยังไม่ตายนี่นา มันก็แค่ต้องทำใจให้ได้ ลุกให้ไวเท่านั้น ดีแค่ไหนแล้วที่ไม่ถลำตัวมากไปกว่านี้นอนไปก็คิดฟุ้งซ่าน อย่ากระนั้นเลยลองเปิดคอมดูดีกว่า ไวเท่าความคิด หญิงสาวรีบคว้าโน้ตบุ๊กมาเปิดดูอีเมล์ และดูตามเว็ปที่เธอฝากใบสมัครไว้ ตั้งแต่ที่คบกับสาธุเธอก็เลิก
อ้อนรักหนุ่มบ้านไร่ ขอกอดคุณในฐานะเพื่อน
“พี่จะเอาแบบนี้จริงเหรอ” ถามย้ำอีกทีเผื่อเปลี่ยนใจ แต่อีกฝ่ายกลับพยักหน้ายืนยัน ทำให้แฟนเก่าแอบยิ้มร่าสมใจ“งั้นก็ตามใจแล้วกัน”สาธุคุณชะงักกึก เมื่อเห็นสายตาขุ่นเย็นชาที่แฟนสาวส่งกลับมาให้ ก่อนเดินผละไปทางที่หมาของเธอนั่งหมอบอยู่กับแฟนพันธุ์ทางสุดที่รัก“ไป! เอริ! กลับบ้าน!”พอเห็นเจ้าหมาไม่รักดียังคงนิ่งจึงหมั่นไส้เลยเข้าไปอุ้มมันเดินกลับบ้าน ทิ้งจักรยานไว้ โดยไม่ยอมเหลียวหลังไปมองเจ้าของบ้านอีก จึงไม่เห็นสายตาห่วงใยที่ส่งมาให้สาธุคุณรู้ว่าอีกฝ่ายไม่พอใจ เขากำลังจะตามไป แต่กลับโดนกรรณิกาดึงมือไว้“สาธุคะ”ชายหนุ่มชักไม่สบอารมณ์ เขาหันกลับไปมองหน้าแฟนเก่า และดึงมือออกอย่างไม่ไยดี“รีบๆ พูดธุระของคุณมาเสียทีจะได้จบๆ ผมจะได้ไปจัดการธุระของผมบ้าง” คำนั้นทำเอาคนฟังสะอึก จากตอนแรกที่คิดดีใจว่าสาธุคุณยังมีเยื่อใยหลงเหลืออยู่บ้าง เลยไล่ยัยเด็กกะโปโลนั่นกลับไป แต่พอเห็นสายตาเย็นชาปนรำคาญก็นึกรู้ว่าตัวเองสำคัญตัวผิดอย่างแรง“ลูกเกดอยากขอโทษคุณที่ทำให้คุณเสียใจวันนั้น ลูกเกดรู้แล้วว่าตัวเองโง่เองที่เลือกคนผิด”“เข้าเรื่องเถอะ บอกมาเรื่องคอขาดบาดตายที่ว่าคืออะไร”กรรณิกาแอบกลืนน้ำลาย ไม่คิดว่า
