นานๆ ทีเลยได้ปล่อยผี

หลังจากแยกกับท่านประธานสุดหล่อที่ลากเธอไปตะลอนมาทั้งวันจนที่สุดท้ายก็เลยเวลาเลิกงานจนได้ หลังไปส่งภาสกฤตไปอาบน้ำแต่งตัวที่ห้องส่วนตัวในออฟฟิศของเขาเพื่อจะไปงานเลี้ยงต่อช่วงหัวค่ำเสร็จ คุณเลขาสาวก็ได้เวลาเด้งออกจากออฟฟิศไปทำสวยเหมือนกัน

นานๆ ทีจะเลิกงานแล้วได้เห็นท้องฟ้าสีฟ้าในยามเย็น แทนที่จะเป็นสีดำมืดมิดเพราะเลยเวลาเลิกงานมาจนค่ำมืด ทำให้หญิงสาวค่อนข้างอารมณ์ดีเป็นพิเศษ

นพรดามองตัวเองในกระจกหลังจากแปลงโฉม ทำผมแต่งหน้า และเปลี่ยนชุดสวยเสร็จสรรพ วันนี้เธอสวมเดรสสีเงินเมทัลลิกเข้ารูปอวดงานผิว งานหุ่นที่อุตส่าห์เจียดเวลาที่เหลือจากการทำงานอันน้อยนิดไปปั้นมาจนเป๊ะปัง โดยเฉพาะหน้าอกหน้าใจอวบอิ่มที่โดดเด้งเตะตาสุดๆ แต่ไม่ค่อยได้อวดใครที่ออฟฟิศเพราะต้องแต่งตัวด้วยชุดสูทสีสุภาพแบบเรียบร้อยเพื่อเป็นหน้าเป็นตาให้เจ้านาย

ตอนเข้างานมาใหม่ ฝ่ายบุคคลมาแอบกระซิบบอกว่าเจ้านายของเธอนั้นไม่โปรดเลขาที่แต่งตัวจัดจ้านหรือโป๊เกินไป คนที่มาก่อนๆ เลยต้องคุมโทนเสื้อผ้าหน้าผมให้เป็นทางการให้เรียบร้อยแบบไม่มีที่ติ เธอเลยต้องปรับตัวแบบเข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตาม เรียบร้อยกว่านี้อีกนิดเธอคงไปสมัครเป็นชีได้

นานๆ ทีเลยได้ปล่อยผี ก็เลยต้องจัดเต็มกันหน่อย ดูเสื้อผ้าหน้าผม และดูเวลานัดที่เพื่อนจะมารับหน้าแล้วก็ยังพอมีเวลาเหลืออีกนิดหน่อยให้สำรวจตัวเองอีกครั้ง จนกระทั่งได้ยินเสียงโทรศัพท์จากเพื่อนรักที่มารับ

“แม่เจ้าโว้ย! สวยเป๊ะปังสุดๆ เลยแก” พลอยพราวถึงกับร้องทักเมื่อเห็นแม่เพื่อนสาวถอดรูปจากลุคคุณเลขาสายแม่ชี กลายเป็นเสือสาวสุดเซ็กซี่

“แกก็ใช่ย่อยที่ไหน สวยแซ่บเหมือนกัน แล้วนี่ถอยรถใหม่อีกแล้วเหรอ”

“อืม คันเก่ามันเกเรบ่อย พอดีเพิ่งได้โบนัสมาเลยจัดซักคัน แกก็ควรถอยสักคันได้แล้วไหม เป็นถึงเลขาผู้บริหารใหญ่มาตั้งหลายปี มัวแต่โหนรถเมล์นั่งรถแท็กซี่ไปทำงานทุกวันทำไม เลขาที่อื่นเขามีรถประจำตำแหน่งให้ใช้ด้วยซ้ำ”

“ไม่มีก็เหมือนมีแหละแก ทุกวันนี้ถ้าคนขับรถของบอส ไม่ว่างก็ต้องเรียกฉันไปขับให้ทุกที” พลอยพราวค้อนใส่แม่คนโลกสวย

“นั่นเขาเรียกคนขับรถค่ะเพื่อน มีรถของตัวเองอยากไปไหนก็ไปได้ ซื้อความสบายให้ตัวเองบ้างเถอะ เอาไหม วันไหนว่างๆ แวะไปที่โชว์รูมฉัน เดี๋ยวแนะนำรุ่นใหม่ตัวท็อปให้”

“จะหายอดจองก็บอกสิ” คนฟังดักคออย่างรู้ทัน “โชว์รูมแกมีแต่ซุปเปอร์คาร์ราคาแพงหูฉี่ ใครจะไปซื้อไหว ฉันมนุษย์เงินเดือนนะยะไม่ใช่มหาเศรษฐี”

“เอาน่า ก็ถ้าวันนี้แกตกคุณบอสสุดหล่อของฉันไปได้ ไม่แน่นะอาจจะได้ส่วนลดถล่มทลาย ไม่ก็ได้รถฟรีแถมลูกชายเจ้าของโชว์รูมไปเลยก็ได้ รายนั้นทั้งโสดทั้งสายเปย์จะตายไป” คนพูดหัวเราะคิกคัก

“ดีขนาดนั้นแล้วทำไมแกไม่จีบซะเองล่ะยะ อุตส่าห์ได้อยู่บริษัทเดียวกันเห็นหน้ากันทุกวัน แกไม่ปิ๊งเขาบ้างเหรอ”

“จีบติดก็ดีสิ” คนพูดเบ้ปาก

“พูดเป็นเล่นไป ขนาดสวยแซ่บอย่างแกยังจีบไม่ติด เอาอะไรให้ฉันไปจีบติดกัน เดี๋ยวนะ พูดแบบนี้แสดงว่าเคยจีบ?”

“ก็นะ เผื่อฟลุกไงแก เอาน่า วันนี้ไม่ได้มีแค่บอสฉันนี่นา มีเพื่อนๆ เขาก็มาด้วย ไหนจะเพื่อนเซลล์หนุ่มๆ ที่บริษัทฉันอีก คืนนี้แกกับฉันต้องตกผู้ชายได้สักคนแหละน่า”

นพรดายิ้มขำเพื่อนสาว เธอไม่ได้คาดหวังเรื่องความสัมพันธ์ฉาบฉวย แต่อยากได้คนที่จะคบหาดูใจกันยาวๆ และมองอนาคตร่วมกันมากกว่าความสนุกเรื่องบนเตียงชั่วครั้งชั่วคราว ยอมรับว่าค่อนข้างหัวโบราณอยู่บ้าง แม้สมัยนี้จะเปิดกว้างเรื่องเซ็กซ์แล้วก็ตาม

กว่าจะถึงผับที่นัดหมายก็กินเวลาไปเกือบชั่วโมงกว่าเพราะเป็นวันศุกร์แห่งชาติที่รู้ๆ กันว่ารถติดหนัก เพียงสองสาวก้าวเข้าไปด้านในร้าน สายตาหลายคู่ก็มองมาที่พวกเธออย่างสนใจ

“อุ๊ย นั่นไงแก บอสฉันนั่งที่โต๊ะนั่น วันนี้หล่อเช็ดเลย ไปกันเถอะ”

นพรดาหันไปมองชายหนุ่มหน้าตาดีที่ออกจะดูตี๋ๆ ไปสักหน่อย แต่โดยรวมบอสของเพื่อนสาวก็หล่อสมคำล่ำลือ แม้ความหล่อเหลายังห่างชั้นกับภาสกฤตเจ้านายของเธอหลายขุม แต่กระนั้นก็ทำให้หญิงสาวอดจะประหม่าเขินอายไม่ได้เมื่อเห็นสายตาที่อีกฝ่ายมองตรงมาทอประกายระยิบระยับ

“นี่น่ะหรือครับ เพื่อนสนิทที่คุณพลอยเล่าให้ผมฟังบ่อยๆ ตัวจริงสวยกว่าที่ผมคิดไว้เสียอีกนะ”

“แน่นอนสิคะ ยัยเก้าเขาเคยเป็นดาวคณะตอนอยู่มหาวิทยาลัยด้วยนะคะบอส” พลอยพราวรีบอวดสรรพคุณเพื่อนรัก

“แกก็พูดไปพลอย”

นพรดาอดเขินไม่ได้ ที่จริงเธอก็ลืมไปแล้วว่าเคยเป็นดาวคณะอะไรนั่น เพราะจริงๆ เธอไม่ได้สมัครเอง แต่เพื่อนๆ ยุแถมจัดการสมัครให้ทั้งนั้น ตั้งแต่ทำงานมาก็ไม่เคยบอกใครสักคน แม้จะมีหนุ่มๆ อยากจะเข้ามาแค่ไหน แต่อาศัยบารมีความโหดของเจ้านายเธอ ก็ไม่มีใครกล้าแหยมเข้ามาจีบแล้ว จนเธอเป็นโสดมาถึงทุกวันนี้ ถ้าขืนไม่ทำอะไรสักอย่าง คงมีหวังได้จองคานทองแท้นิเวศน์ หรือไม่ก็คงหัวใจวายตายคาโต๊ะทำงานตามเลขาคนก่อนไปเป็นแน่