“บ้าเอ๊ย!”หญิงสาวสะดุ้งโหยง เมื่อได้ยินเสียงเข้มสบถลั่นห้อง นั่นเขาด่าใครบ้า เธอหรือ?“บอสจำได้แล้วใช่ไหมคะว่าเมื่อคืนก่อวีรกรรมอะไรไว้บ้าง”เสียงนั้นทำให้ชายหนุ่มตวัดสายตามองใบหน้าสวยแปลกตาไปจากเดิม ด้วยสีหน้ายุ่งเหยิง“คุณมาได้ไงเนี่ย”“ก็บอสนั่นแหละที่ลากเก้ามาเอง สั่งให้ไปรับที่คลับนั่นแล้วก็ลากมา เอ่อ...จบลงที่นี่”“เวรเอ๊ย! แล้วทำไมคุณไม่ห้ามผม” เขาสบถเสียงเข้ม“ห้ามยังไงก่อน มาถึงก็ฟัดเอาฟัดเอา แรงเยอะอย่างกับควายเปลี่ยว...” หญิงสาวรีบแก้เมื่อเห็นสายตาดุเข้มที่ตวัดมองมา “เอ๊ย! ช้างตกมัน”ปากตอบแต่สายตาเจ้ากรรมดันเลื่อนไปมองเรือนร่างบุรุษอันเปลือยเปล่าตรงหน้า ซิกซ์แพกอย่างแน่น เอวสอบวีเชฟ ก่อนมาหยุดที่จุดศูนย์กลางความโอฬารที่เล่นงานเธอจนสะบักสะบอมทั้งคืนนั่น ก่อนเมินหนีกลัวติดใจ เอ๊ย! กลัวตาเป็นกุ้งยิง“มองอะไรของคุณน่ะ”“ปะ...เปล่าค่ะ” คนถูกจับได้รีบเมินหน้าหนี ปากตอบตะกุกตะกักเสียงสั่น หูแว่วได้ยินเสียงเคลื่อนไหว ก่อนที่ผ้าห่มผืนเดิมจะถูกโยนมาคลุมหัวเธอ พร้อมกับที่เตียงอีกฝั่งยุบยวบ และผ้าห่มอีกครึ่งถูกดึงไปคลุมร่างของเขา“หันมาได้แล้ว” ไม่อยากจะทำตามคำสั่ง แต่ก็ขัดไม่ได้“เฮ
“ผมก็ไม่ได้พูดเล่น” นพรดามองสบตาคมเข้มวาววามที่เหมือนมีเปลวไฟลุกโชนอยู่ในดวงตาคู่นั้น“ผมอยากได้คุณจริงๆ อยากมาก...” หญิงสาวถึงกับสะดุดลมหายใจ กลืนน้ำลายฝืดคอเมื่อเห็นความอยากที่ว่าแผ่ซ่านออกมาจากคนพูดชัดเจน“แต่ฉันไม่อยาก...อ๊ะ!”คำปฏิเสธนั่นถูกกลืนลงคอแล้วแทนที่ด้วยเรียวปากร้อนผ่าวที่ทาบทับลงมาอย่างอุกอาจ นพรดาตัวแข็งทื่อเมื่อโดนขโมยจูบอย่างเร่าร้อนและดูดดื่มจากบอสตัวร้ายตรงหน้าเธอพยายามจะขัดขืน และทุบตีให้เขาหยุดการกระทำห่ามๆ ที่ชวนใจหวิวนี่ลงเสียก่อนที่จะถลำลึกไปให้เขาคิดว่าเธอเป็นของเล่นของตายเหมือนผู้หญิงคนอื่น แต่ทว่าจูบของเขามันช่างร้ายกาจเกินต้าน และน่าหลงใหลในเวลาเดียวกันเพียงไม่นานก็ทำเธอตัวอ่อนระทวยเป็นเทียนโดนไฟลนจนใจละลาย จากที่คิดต่อต้าน กลับกลายเป็นตอบโต้กลับตามที่ได้ลักจำมาจากเขาเมื่อคืน แถมความหัวไวอันเป็นคุณสมบัติของเลขามืออาชีพทำให้รู้ใจคนเป็นเจ้านายไปหมดว่าเขาชอบแบบไหน ต้องการอะไร รวมถึงต้องตอบสนองอย่างไรให้เขาพึงพอใจสูงสุดภาสกฤตครางกระหึ่มในลำคอเมื่ออีกฝ่ายสู้ลิ้นของเขากลับด้วยปลายลิ้นนุ่มหวานซุกซนไม่ยอมให้เขาจูบฝ่ายเดียวง่ายๆ เสียด้วย ยิ่งจูบก็ยิ่งติดใจ ยิ่ง
“บอสเลียเก่งจัง เก้าชอบ อา...”แม้จะกระดากปาก แต่เธอก็ชมออกไป พลางส่งเสียงครางออกมาให้เขารู้ว่าเธอพอใจกับสิ่งที่เขาทำให้แค่ไหน เธอเคยดูรายการในยูทูปมาว่าเซ็กซ์ที่ดีต้องสื่อสารให้อีกฝ่ายรู้ถึงสิ่งที่เราชอบหรือไม่ชอบ“แรงอีกได้ไหม เก้าไม่...ไม่เจ็บแล้ว” เลขาสาวข่มความอายบอกพลางสูดปากราวกับกินของเผ็ดร้อนภาสกฤตกระตุกยิ้มร้าย เหลือบมองใบหน้าหวานที่แดงซ่านบ่งบอกอารมณ์หวามไหวของเธอ ก่อนจะกระชากปลายลิ้นออกจากช่องทางรักแสนหวานอย่างฉับพลัน และฉกพุ่งเข้าใส่ระรัว พร้อมกับส่งปลายนิ้วยาวเข้าร่วมบดขยี้ติ่งเกสรของเธอแบบเนื้อๆ เน้นๆ“อ๊ายยย...”ร่างอรชรถึงกลับสะท้านเฮือก และยกสะโพกถอยร่นหนี มือและปากอันช่ำชองนั่น แต่เขาไม่ยอมให้เธอหนีได้ง่ายๆไม่มีใครหนีพ้น หากเขาต้องการ นพรดาก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น แม้ที่ผ่านมาเขาจะปล่อยผ่านไม่เคยคิดแตะต้องเธอตามกฎที่ตัวเองตั้งไว้ว่าจะไม่กินลูกน้องที่บริษัทตัวเอง อีกทั้งเธอไม่ใช่สเปกสาวที่ชอบแต่เมื่อเขาได้ลองชิมไก่วัดแสนอร่อยตัวนี้แล้ว เขาก็ไม่คิดจะปล่อยเธอไปง่ายๆ จนกว่าเขาจะกินจนเบื่อ
“บอส!” หญิงสาวส่งเสียงประท้วงเมื่ออีกฝ่ายเริ่มหนักมือขึ้นเรื่อยๆ และเกมส์นี้จะไม่หยุดลงง่ายๆ จนกว่าเขาจะได้ปลดปล่อยความดิบเถื่อนออกมาจนสุดทางซึ่งถ้าหากเธอต้องการจะมัดใจเขาให้อยู่หมัด การจะยอมตามใจเขาฝ่ายเดียวเหมือนที่ผู้หญิงคนอื่นเคยทำ มันคงง่ายไป อะไรที่ได้ง่ายไป ไม่นานเขาคงเบื่อ และทิ้งขว้างกันง่ายๆ เหมือนผู้หญิงพวกนั้นน่ะสิ“บอสขา...”“...” ดวงตาเข้มตวัดมองมาดูหงุดหงิดที่โดนขัดจังหวะ“คราวนี้ให้เก้าช่วยบอสบ้างดีไหมคะ”“ช่วย...”ภาสกฤตที่เตรียมจะลงมือเผด็จศึกด้วยอาวุธคู่ใจถึงกับชะงักไป เมื่อได้ยินสิ่งที่เธอเสนอ“คุณจะช่วยยังไง”หญิงสาวไม่ตอบ แต่กลับฉุดมือของเขาให้เอนลงนอนแทนที่ตน ดวงตาคู่สวยดูซุกซนเหมือนเด็กได้ของเล่น หากทว่ากลับทำให้เขารู้สึกตื่นเต้นและอยากรู้ว่าอีกฝ่ายจะทำอะไรกับเขาบ้างเพียงได้เห็นนัยน์ตาคมกล้าที่ลุกโชนของอีกฝ่าย นพรดาย่อมอ่านออกได้ทันทีว่าอีกฝ่ายต้องการอะไร“บอสหลับตาก่อนได้ไหมคะ”“ทำไม เขินเหรอ...อุ๊บ!”ไม่รอให้เขาขายหน้าเธอจบ นพรดาก็รีบจัดการปิดปากร้ายๆ นั่นด้วยริมฝีปากอวบอิ่มของตัวเองทันทีภาสกฤตครางกระหึ่มในลำคออย่างพอใจ เขายอมให้เธอได้เป็นฝ่ายคุมเกมส์เพียง
“หมายความว่ายังไง” เขาเค้นเสียงถาม“ถ้าบอสตกลง เราก็ลองมาคบหาดูใจกัน และตั้งแต่วันนี้ไปนอกจากเก้าแล้ว บอสจะไม่มีอะไรกับผู้หญิงคนอื่นอีก เก้าไม่อยากให้บอสทำแบบที่ทำให้เก้าเมื่อคืนหรือเมื่อกี้กับใครทั้งนั้น...”พอขาดคำ คนฟังก็หลุดขำพรืดบ่อยครั้งที่ผู้หญิงของเขาเสนอข้อต่อรองในการมีความสัมพันธ์ลึกซึ้ง แต่คนอื่นๆ อย่างมากก็อยากได้ข้าวของเงินทอง รถ คอนโดจากเขา แต่แม่สาวตรงหน้ากลับขอในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ และถึงจะแม้จะติดใจอยากกินแม่เลขาสาวต่อ แต่เขาก็ไม่ยอมตกหลุมพรางของเธอง่ายๆ จนกลายเป็นบ่วงรัดคอตัวเองจนดิ้นไม่หลุดหรอก“ขออย่างอื่นเถอะนะ ถ้าคุณอยากได้เงินทอง ข้าวของแพงๆ กระเป๋ารองเท้าแบนด์เนม เสื้อผ้าสวยๆ รถหรูๆ สักคัน หรือว่าจะเป็นคอนโด ผมอาจจะพิจารณาให้ไม่ยาก”นพรดาถอนหายใจฮึดฮัด ก่อนส่ายหน้า“ก็บอกแล้วไงคะ ว่าเก้าไม่ได้ขายตัว” หญิงสาวทำหน้างอใส่“เก้าต้องการความสัมพันธ์ที่มั่นคงกว่า อย่างน้อยก็มีสถานะมีตัวตนมากกว่าการเป็นคู่นอนของคุณ เราสามารถคบหากัน เรียนรู้กันไป หากลองแล้วเข้ากันไม่ได้ ถึงวันนั้นค่อยว่ากันอีกทีก็ยังไม่สายนี่คะ”“เพ้อเจ้อ! คุณก็รู้ว่าสิ่งที่ขอมันเป็นไปไม่ได้ คิดว่าเซ็ก
“สำส่อน!” ภาสกฤตทวนคำหน้าหงิกที่ถูกลูกน้องสาวบริภาษด้วยข้อหารุนแรง“ใช่ค่ะ การที่ผู้ชายเปลี่ยนคู่นอนไม่ซ้ำหน้าไปเรื่อยๆ ไม่เรียกสำส่อนแล้วจะให้เรียกว่าไงมิทราบ”“ผมป้องกันหรอกน่า แล้วก็ตรวจสุขภาพเป็นประจำ คุณก็รู้ไม่ใช่เหรอ ในเมื่อคุณเป็นคนโทรนัดหมอให้ผมเองนี่” ชายหนุ่มโต้กลับ ถึงเขาจะเป็นผู้ชายรักสนุกไม่ผูกพัน แต่ก็รักสะอาดไม่ได้กินมั่วซั่วอย่างที่ถูกอีกฝ่ายตราหน้าพอพูดถึงการป้องกัน หญิงสาวก็ชะงักกึกอย่างนึกขึ้นได้“แล้วเมื่อคืนบอสได้ เอ่อ...ป้องกันหรือเปล่าคะ”คำถามนั้นทำเอาคนถูกถามอ้ำอึ้งไปชั่วขณะ เมื่อคืนเขาโดนวางยา ไม่ได้ตั้งใจจะมีเซ็กซ์กับใคร แต่ก็นะ...“เปล่า ผมไม่ได้ป้องกัน”นพรดาถึงกับเม้มปาก สูดหายใจแรง มองดูเสาธงยักษ์ที่ยังตั้งโด่ท้าทายสายตาแล้วนึกอยากจะหาอะไรมาเฉือนมันทิ้งเสียเดี๋ยวนั้น“ทำหน้าแบบนั้นคืออะไร ผมไม่ได้เป็นโรคน่ารังเกียจอะไรที่คุณคิดสักหน่อย”“แล้วฉันจะมั่นใจได้ยังไง โอ๊ย...อย่าบอกนะว่าเมื่อคืนบอส...ปล่อยในทุกรอบด้วย”“อืม...” คนโดนวางยาพยักหน้ารับโดยดี ก็ตอนนั้นใครมันจะไปทันมีสติคิดวะ“แล้วนี่ถ้าเกิดเก้าท้องขึ้นมาล่ะ จะทำยังไง” หญิงสาวแหวใส่พลางกุมขมับ“สาม
ติ๊ง!นพรดาคว้าโทรศัพท์มือถือขึ้นมาดูข้อความเตือนจากแอปพลิเคชั่นธนาคารออนไลน์ว่ามีเงินโอนเข้ามาให้ถึงหกหลัก ยังไม่ทันต้องสืบว่าใครที่ใจดีโอนเงินมา เพียงแค่เห็นเลขที่บัญชีเธอก็จำได้แม่นว่าเป็นของใครหากเป็นยามปกติเธอคงดีใจจนเนื้อเต้นที่เจ้านายเมตตาเอ็นดูให้โบนัสก้อนใหญ่ก่อนเวลาอันควรได้ แต่ตอนนี้ดวงตาคู่งามกลับคุกรุ่น“สามแสนงั้นเหรอ...”อีตาบอสบ้านั่นตีราคาค่าตัวเธอด้วยเงินแค่สามแสนเนี่ยนะ ถึงมันจะมากกว่าเรตปกติที่เขาเคยจ่ายให้เด็กในสังกัดทุกคนที่เคยผ่านมาก็เถอะ คิดจะใช้เงินฟาดหัวกันแก้ปัญหาง่ายๆตาบอสนั่นเห็นเธอเป็นตัวอะไรเนี่ยหญิงสาวถอนหายใจฟึดฟัดอย่างหัวเสีย นึกอยากจะเดินกลับเข้าไปหยุมหัวคนอวดรวยผิดเวลาในห้องอีกหนให้หนำใจ เสียดายวันเวลาที่ทุ่มเททำงานเป็นควายเปลี่ยวให้กับคนแบบนี้ชะมัด คิดไม่ทันขาดคำก็มีเสียงโทรศัพท์เข้า จะใครถ้าไม่ใช่เจ้าของเงินแต่ตอนนี้เธอไม่มีอารมณ์จะรับสายหรือคุยกับเขาเลยกดตัดสายทิ้ง พอเขาโทรเข้าอีกก็ตัดอีก หากเป็นยังปกติ ถ้าเธอทำแบบนี้คงโดนด่า ไม่ก็โดนใบเตือนไปแล้ว เพราะตามกฎของเขา เลขาทุกคนต้องพร้อมสแตนบายรับสายจากเจ้านายตลอด 24 ชั่วโมง ไม่รับไม่ได้ เธอเองก็ท
พลอยพราวยิ้มแหย เธอก็แค่ปากดีไปอย่างนั้น ถึงจะหัวสมัยใหม่เปิดกว้าง และยอมรับว่าเซ็กซ์เป็นเรื่องปกติธรรมดาที่ใครก็มีความต้องการทางเพศได้ไม่ว่าหญิงหรือชาย แต่เธอก็ไม่ได้ใจกว้างพอจะแบ่งปันผู้ชายของตัวเองให้ผู้หญิงอื่นร่วมใช้ด้วย“งั้นก็ลาออกเถอะว่ะ หางานใหม่ดีกว่า”“ฉันก็หาอยู่ แต่มันยังหาไม่ได้สักทีนี่สิ ถ้าออกตอนนี้ก็ตกงาน ลำพังเงินเก็บที่มีก็คงพอให้อยู่ได้สักปีหากไม่ฟุ่มเฟือย หรือได้งานใหม่เร็วก็ดีไป ฉันต้องส่งคอนโดอีกตั้งหลายเดือนแกอย่าลืม”“เฮ้อ ทำไมแกไม่เรียกค่าเสียหายตาบอสของแกสักหลายๆ ล้านหน่อยวะ ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว ขนหน้าแข้งเขาไม่ร่วงอยู่แล้ว ออกจะรวยขนาดนั้น”“ฉันไม่ได้ขายตัวนะแก แล้วก็ไม่คิดจะหาเงินด้วยการเอาตัวเข้าแลกแบบนี้ด้วย อีกอย่าง...” จู่ๆ คนพูดก็นิ่งไป เพราะความรู้สึกที่ซ่อนภายในหัวใจมาเนิ่นนานกำลังตีตื้นขึ้นมาในอกจนตีบตันพูดไม่ออก“อีกอย่างอะไร”“เปล่าแก ช่างมันเถอะ”“อืม...งั้นมาทำงานกับบอสฉันไหมล่ะ คุณเวธิศคนที่เจอที่ผับเมื่อคืนไง ฉันเห็นเขาก็สนใจแกมากนี่ เห็นแลกไลน์กับให้นามบัตรแกไว้ด้วยไม่ใช่หรือ ปกติเขาถือตัวจะตาย ไม่ให้ไลน์หรือช่องทางติดต่อใครง่ายๆ ด้วย ฉันยังแปลก
เอาเถอะ นาทีนี้ชีวิตคนต้องมาก่อนเรื่องอื่นค่อยว่ากันทีหลัง หญิงสาวหลับตาเพื่อเลี่ยงภาพบาดใจ แต่ทว่า...“ผมผายปอดไม่เป็น!”หญิงสาวลืมตามองคนพูดทันใด“ขอโทษครับ ใครผายปอดแบบเม้าท์ทูเม้าท์ได้บ้าง” ธิเบศหันไปถามเหล่าไทยมุงหน้าตาเฉย และไม่นานก็มีพลเมืองดีอาสา“ผมทำได้ครับ ผมเคยฝึกมา” คนพูดคือชายวัยกลางคนตัวใหญ่ผิวคล้ำ แม้ท่าทีจะดูน่ากลัวไปนิด แต่ถือว่าเขามีน้ำใจ“งั้นช่วยกันหน่อยนะครับ ถือว่าเอาบุญ” ธิเบศลงเสียงหนักในประโยคสุดท้าย ก่อนรีบขยับหลีกทางให้พลเมืองดีเข้ามาทำหน้าที่แทน ส่วนเขาก็รีบยืนข้างๆ ภรรยาที่ตอนนี้ทำหน้าเหวอ ก่อนกระซิบที่ข้างหูเธอเบาๆ“รอดูฉากเด็ดนะ”ฉากเด็ด! ฉากเด็ดอะไรล่ะ หญิงสาวได้แต่มองหน้าสามีสุดหล่ออย่างงุนงง ก่อนหันไปจ้องมองนาทีชีวิตของเมลดาตาแทบไม่กะพริบพลเมืองดีคนนั้นท่าทางจะมีความรู้ในการปฐมพยาบาลเบื้องต้นคนจมน้ำจริงอย่างที่พูด เขาจัดการลงมือช่วยหญิงสาวอย่างคล่องแคล่ว หากทว่าตอนที่เขากำลังจะทำการเป่าปากแบบเม้าท์ทูเม้าท์นั้นเอง จู่ๆ คนที่นอนนิ่งก็ล
จารุพัชรเหลือบมองใบหน้าหล่อเหลาที่ดุขึ้งจากอารมณ์ขุ่นมัวที่ค้างมาจากอดีตแฟนเก่า มืออุ่นๆ ของเขายังกุมมือเธอไว้แน่น และวงแขนแข็งแรงก็โอบอุ้มยอดดวงใจตัวน้อยไว้ไม่ปล่อยเธอไม่เคยเห็นเขาโมโหมากเท่านี้มาก่อน หากสิ่งที่เมลดาทำนั้นก็สมควรที่จะทำให้เขาไม่พอใจ“คุณธิมคะ” อดไม่ได้เลยเรียกเขาเบาๆ“หืม...คุณมีอะไรเหรอ เมื่อกี้เจ็บตรงไหนหรือเปล่า”“แจนไม่ได้เป็นอะไรค่ะ ส่วนลูกก็คงตกใจแต่ยังไม่ทันโดนทำร้ายอะไร”ธิเบศถอนหายใจ พลางหยุดเดินแล้วหันมาสบตา“ผมขอโทษนะ”“ขอโทษเรื่องอะไรคะ แจนกับลูกต้องขอบคุณคุณต่างหากที่เข้ามาปกป้องเราสองคน ขอบคุณนะคะ” หญิงสาวส่งยิ้มให้ ทำให้สีหน้าดุๆ คลายลง“ขอบคุณเฉยๆ เหรอ แล้วรางวัลของผู้กล้าล่ะ”จารุพัชรมองคนพูดอย่างหมั่นใส้ แต่ทว่าเธอก็ยอมเขย่งปลายเท้าขึ้นและบรรจงจูบที่แก้มของเขาเบาๆ ไปทีหนึ่ง แต่เจ้าตัวกลับยื่นปากให้ หญิงสาวยิ้มเขินๆ“พอแล้วค่ะ อายลูกบ้าง”“อายทำไมเนอะลูกเนอะ หนูชอบให้พ่อกับแม่ส
“นี่แก!” เมลดามองศัตรูหัวใจราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ เจ็บใจที่ผิดแผน ต้องโทษที่ยัยเด็กบ้านี่ทำให้เธอเสียอาการจนดูแย่ในสายตาบุรุษที่หมายปอง“ธิมคะ...เมไม่ได้ตั้งใจจริงๆ นะคะ...”“ไม่ตั้งใจงั้นเหรอ...คนที่คุณควรขอโทษคือลูกและเมียผมต่างหาก อ้อ! แล้วที่คุณว่าลูกผมว่าพ่อแม่ไม่สั่งสอนน่ะ ผมว่าคงไม่ใช่ลูกผมหรอกที่ควรโดนว่า แต่เป็นคุณต่างหาก...” เมลดาสะอึก หน้าเสีย ดวงตาคู่งามมีน้ำตาคลอ ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะปากร้ายขนาดนี้“ธิมคะ ทำไมคุณว่าเมหนักแบบนี้ เมบอกแล้วไงว่าไม่ได้ตั้งใจ แล้วเมก็ยังไม่ได้ทำร้ายลูกคุณเลยนะคะ”“พอเถอะนะเม ผมไม่อยากฟังคำแก้ตัวอะไรของคุณ เอาเป็นว่า เราต่างคนต่างอยู่ดีกว่านะ คุณจะทำเป็นไม่รู้จักผมเลยก็ได้ ผมไม่สน แต่อย่ามายุ่งกับลูกเมียผมอีก จะให้ดีคุณช่วยหายไปเหมือนวันนั้นได้ไหม ผมจะขอบคุณมาก”โอ้...จารุพัชรนิ่วหน้านิดๆ แอบเจ็บแทนคนฟัง ธิเบศเวอร์ชั่นปราบมารนี้อาจดูใจร้ายไปสักหน่อยสำหรับเมลดา แต่กลับกร้าวใจคนเป็นภรรยาเหลือเกิน พ่อคนหวงลูกหวงเมีย พ่อพระเอกนอกจอโอ๊ย...พ่อทูนหั
“จะรีบไปไหนล่ะคะ”เมลดาก้าวเข้ามาหาสองแม่ลูก วันนี้เธอสวมชุดว่ายน้ำทูพีชมีเสื้อคลุมเนื้อบางเบาสวมทับไว้อย่างสวยเก๋และดูเซ็กซี่ เรือนร่างของนางแบบสาวตรงหน้างดงามอย่างไม่มีที่ติ“คุณนั่นเอง มาเดินเล่นเหรอคะ”จารุพัชรยิ้มให้อีกฝ่ายอย่างเป็นมิตร ไม่มีเหตุผลที่จะต้องแสดงท่าทีเป็นปฏิปักษ์ต่อกัน“เมมาดูพระอาทิตย์ขึ้นน่ะค่ะ พอดีเห็นคุณกับ...ลูกเสียก่อน” เมลดาส่งยิ้มหวานให้ “นี่ลูกคุณเหรอคะ หนูชื่ออะไรเอ่ย”“ชื่อน้องทับทิมค่ะ”ชื่อนั้นทำให้คนฟังหน้าเสียไปนิดๆตั้งชื่อพ้องกับชื่อพ่อขนาดนี้ กลัวใครไม่รู้หรือไงว่าสามีชื่ออะไร เมลดาค่อนขอดคนตรงหน้าในใจอย่างหมั่นไส้ แต่ใบหน้าสวยยังคงยิ้มหวาน“แหม...ถ้าไม่บอกคงไม่รู้นะคะว่าเป็นลูกธิม”คนฟังชักทะแม่งหู ใครๆ ก็บอกว่าลูกสาวเธอหน้าเหมือนพ่ออย่างกับแกะจากพิมพ์เดียวกัน คำพูดของคนตรงหน้ามีนัยยะใดแอบแฝงหรือเปล่านะ“ขอโทษนะคะที่ฉันพูดตรงไปหน่อย แต่จริงๆ ฉันอยากบอกว่าหนูทับทิมหน้าเหมือนคุณมากกว่า ไม่ค่อยมีเค้าธิ
เมลดากัดฟันแน่น เมื่อเห็นอดีตคนที่เธอเคยทิ้งไปอย่างไม่ไยดีคอยเอาใจผู้หญิงหน้าตาบ้านๆ คนนั้นอย่างหวานชื่น ทั้งที่ยัยนั่นไม่มีอะไรคู่ควรกับเขาสักอย่าง คนที่ไม่อาจเทียบกับเมลดานางแบบสาวสวยไฮโซคนนี้แม้ปลายเล็บด้วยซ้ำคิดไปแล้วก็แสนจะเจ็บใจ ค่าที่วันนั้นเธอไม่น่าใจเร็วด่วนได้หลงไปกับเปลือกนอกจอมปลอมของสามีไฮโซคนปัจจุบันอ้อ! ไม่ใช่สิ เขาคนนั้นกำลังจะกลายเป็นอดีตสามีต่างหาก ในเมื่อเธอกำลังจะฟ้องหย่าเร็วๆ นี้แล้วดวงตาสวยเฉี่ยวมองไปที่ใบหน้าหล่อเหลาของอดีตแฟนเก่า ธิเบศในวันนี้หล่อเหลาและมีออร่าจับ ต่างจากธิเบศคนเก่าที่เธอทิ้งไปอย่างไม่ลังเลในวันนั้น ก็ใครจะรู้เล่าว่าเขาจะกลายเป็นพระเอกซุปเปอร์สตาร์เหมือนอย่างวันนี้ เพราะถ้ารู้คนที่นั่งตรงหน้าเขาต้องเป็นเธอไม่ใช่ผู้หญิงกระจอกๆ คนนั้นยิ่งเห็นเขาเอาอกเอาใจภรรยา ดูเหมือนว่าเขาจะรักเธอคนนั้นมากเท่าไหร่ หัวใจเธอก็ยิ่งร้อนรนราวกับไฟเผาผลาญ นึกอยากย้อนวันเวลากลับไปในวันที่เคยรักกันอีกครั้ง เธอยังจำได้ว่าธิเบศทั้งรักและเอาอกเอาใจเธอมากแค่ไหน ความเร่าร้อนของเขาทำให้เธอติดใจไม่หาย แม้สามีคนปัจจุบันก็ยังไม่ทำให้เธอพอใจเท่า
“กุ้งผัดกระเทียมพริกไทยดำนี่อร่อยดี เดี๋ยวผมแกะให้นะ” ธิเบศ เอ่ยหน้าตาเฉย พลางแกะกุ้งตัวโตในจานตนก่อนตักให้เธอราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นโอ๊ย...อีพี่ธิมเวอร์ชั่นเลือดเย็น!!!นี่เธอควรดีใจหรือสงสารผู้หญิงคนนั้นดีล่ะเนี่ย“ทำแบบนั้นกับเธอจะดีเหรอคะ”“หรือคุณอยากให้ผมบอกเบอร์ตัวเองล่ะ” คนถูกถามชะงักไป“ถ้าคุณอยากบอก แจนจะไปห้ามอะไรได้”“ได้สิ แต่คุณไม่ต้องห่วงหรอก ผมรู้ดีว่าอะไรควรทำ อะไรไม่ควรทำ ผมไม่อยากให้เราต้องมีปัญหากันทีหลัง” คนฟังชะงักไป พลางคิดตามมันก็จริงแฮะ เธอเคยเห็นในละครบ่อยๆ ฉากที่นางร้ายพยายามเข้ามายุแหย่ทำให้พระเอกกับนางเอกเข้าใจผิด แล้วส่วนใหญ่มันก็สำเร็จสมใจนางร้าย 99% เสียด้วย ใครจะไปนึกว่าเธอต้องมาเจอเหตุการณ์แบบในละครน้ำเน่าพวกนั้น ยังดีที่ไม่ต้องมีฉากลุกขึ้นตบธิเบศถอนหายใจเบาๆ พลางยื่นมือมากุมมือภรรยาสาวไว้“ผมชอบอยู่กับปัจจุบันมากกว่าอดีตนะ อะไรที่ผ่านมาแล้วน่าจดจำก็จำ แต่ถ้ามันไม่น่าจำ ผมก็ไม่อยากเก็บไว้ให้รกสมอง”“แ
“นี่คุณแจน ภรรยาของผม แจนครับ นี่คือคุณเมลดา เขาเป็น ‘อดีตคนเคยรู้จัก’...” เมลดาชะงักกึก“แค่คนรู้จักเท่านั้นเองหรือคะ แต่เท่าที่เมจำได้ตอนนั้นเรารักกันมาก มากเสียจนคุณเคยบอกว่าอยากแต่งงานกับเมด้วยซ้ำนะคะ”จารุพัชรถึงกับสะอึก อึ้งไปชั่วขณะ พอหันไปมองสามีก็เห็นสีหน้านิ่ง แต่แววตาดุขึ้ง ดูท่าเรื่องที่ว่าคงมีมูลอยู่มากทีเดียว“เมยังไม่เคยลืมช่วงเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน เมคิดถึงธิมมากเลยนะคะ”หืม...คิดจะเปิดเกมส์บุกกันแบบนี้เลยเหรอแม่คุณ“ยินดีที่ได้รู้จักนะคะคุณเมลดา” จารุพัชรส่งยิ้มให้ ราวกับไม่ถือสา แต่ตามองคนตรงหน้าอย่างประเมินผลเงียบๆผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าทั้งสวยทั้งรูปร่างดีราวกับดารานางแบบ การแต่งกาย หรือบุคลิกภาพก็ไม่ได้ต่ำทรามอะไร ดูไปแล้วก็เหมาะสมกับธิเบศไม่น้อย ยกเว้นก็แต่แววตาของเจ้าหล่อนที่เผยความปรารถนาออกมาชัดเจนโจ่งแจ้งไปหน่อย แต่ทุกอย่างไม่สำคัญสิ่งที่สำคัญที่สุดคือคนข้างกายเธอต่างหากที่คิดอย่างไร ยังอาวรณ์กับอดีต หรือไม่คิดอะไรด้วยแล้ว นี่ต่างหากที่สำคัญ และเท่
“ความแน่นอนคือความไม่แน่นอน อย่าไปยึดติดอะไรมากเลยค่ะ นั่นลูกหลับแล้ว” ธิเบศหันไปมองเจ้าตัวน้อยที่เอียงคอซบไหล่พ่อหลับปุ๋ยไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้“ถ้าถึงวันนั้น วันที่ผมไม่ได้เป็นดาราชื่อดัง ไม่ใช่ธิม-ธิเบศที่ใครๆ ก็ชื่นชอบ แต่กลายเป็นนายธิเบศผู้ชายธรรมดา คุณจะว่าไง”“จะไปว่าอะไร ก็แค่หาสามีใหม่สิคะ” คำนั้นทำให้ชายหนุ่มหันขวับ“ว่าไงนะ”“ฮ่าๆ ฉันล้อเล่นค่ะ ดูคุณทำหน้าเข้าสิ” จารุพัชรหัวเราะคิก ก่อนที่จะหันไปมองสบตาเขา“คุณจะเป็นดาราดัง หรือเป็นคนธรรมดาแล้วไง ตราบใดที่คุณเป็นพ่อของลูกและเป็นสามีที่ดีของแจนแบบนี้ ก็พอแล้วนี่คะ”“ไดอะล็อกนี้คุ้นๆ จัง แต่ผมชอบแฮะ”“แจนก็แค่ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง ไม่ได้ต้องการอะไรมากมาย ขอแค่มีคุณกับลูก แจนก็มีความสุขแล้ว” หญิงสาวเงยหน้าสบตาเขาอย่างจริงใจ ก่อนที่จะเผยอริมฝีปากรับจุมพิตแสนหวานของสามีที่โน้มลงมาทาบทับอย่างนุ่มนวลชวนฝันสองหนุ่มสาวและลูกน้อยโอบกอดกันท่ามกลางบรรยากาศยามเย็นที่ตะวันใกล้ลับขอบ
“ไงธิม...ที่พักโอเคไหม”เสียงทักทายมาตามสายของผู้จัดการคู่ใจทำให้พระเอกหนุ่มที่กำลังทอดสายตามองไปที่ชายหาดซึ่งมีร่างเพรียวบางนั่งอยู่บนผืนทรายสีขาวละเอียดราวกับแป้ง ข้างกายมีลูกสาวตัวน้อยนั่งจุมปุ๊ก ทั้งสองกำลังเล่นของเล่นกันอย่างสนุกสนาน เสียงหัวเราะใสๆ คลอกับเสียงคลื่นทะเลทำให้เขาพลอยเพลิดเพลินไปด้วย“ธิม...ฟังพี่อยู่หรือเปล่า”“ครับ ฟังอยู่ครับ”“แล้วเรื่องละครเรื่องใหม่ที่พี่ส่งไปธิมจะว่ายังไงรับหรือเปล่า บทพระเอกพ่อลูกอ่อนน่ะ”ธิเบศยิ้มกับตัวเอง เมื่อได้ยินคำนั้น“ถ้าพี่บีอ่านแล้วโอเค ก็ตอบรับไปได้เลยครับ อ้อ! แจ้งทางกองไปด้วยว่า...”“ไม่จูบจริงทุกกรณี เลิฟซีนต้องไม่ถึงเนื้อถึงตัวมาก” ศุภกรดักคอพระเอกในสังกัดอย่างรู้แกว เพราะหลังๆ ชายหนุ่มค่อนข้างเคร่งเรื่องนี้มาก จะบทไหนเขาก็ไม่เกี่ยงทั้งนั้น หากตกลง เขาก็รับเล่น“เท่านี้ใช่ไหมครับ”“เดี๋ยวๆ จะรีบไปไหนกัน พี่ยังพูดไม่จบ มีอีกงานเพิ่งเข้ามาวันนี้ เป็นงานถ่ายโฆษณาสินค้าพวกสเปรย์