LOGINShare
ความจริง
Last Updated:
2025-03-19 10:18:48ความจริง
“คือหนู.....” มายาพยายามรวบรวมความกล้าทั้งหมด แต่ก็ไม่พอที่จะกล้าตอบไป
“ตอบมาตามที่คิดเลย ฉันกับภรรยาเป็นคนมีเหตุผลพอ” กิตติช่วยพูดให้หญิงสาว กล้าพูดในสิ่งที่คิดมากขึ้น
“หนูมีคนรักอยู่แล้วค่ะ แล้วหนูคิดว่าหนูกับลูกชายคุณท่าน เราน่าจะไม่เคยรู้จักกัน คนเราถ้าไม่ได้รักกัน อยู่ด้วยกันไปก็ไม่มีความสุข”
มายารวบรวมความกล้าทั้งหมดเพื่อพูดสิ่งที่เธอคิด ถึงแม้ลึกๆเธออยากจะประชดเบน ที่เขาหายหน้าไปเลย เหมือนได้เธอแล้วก็คิดจะทิ้ง แต่หัวใจของเธอมันรักเขาเกินกว่าจะทำอย่างที่คิดได้
“คนรักของเธอใช่คนนี้ไหม”
“คุณเบน” เสียงสองพี่น้องเรียกชื่อชายหนุ่มพร้อมกันอย่างตกใจ
“นี่เบน ลูกชายคนเดียวของฉัน ทั้งสองคนคงรู้จักดีแล้ว”
มายารู้สึกทั้งโกรธ ทั้งน้อยใจ ที่ในที่สุดเธอก็ถูกเขาหลอกเหมือนที่ถูกแมนหลอก
“หนูยังไม่ตอบฉันเลย ว่าผู้ชายคนนี้ใช่คนรักของหนูไหม” กิตติทวงคำตอบ
“ไม่ใช่ค่ะ คนรักของหนูชื่อเบน เขาเป็นแค่เพียงพนักงานคนหนึ่งที่ท่านไว้ใจมาก ไม่ใช่ลูกชายเจ้าของบริษัท”
คนทั้งห้องต่างพากันอมยิ้ม ที่เห็นมายาฝีปากเก่งขึ้นมาทันทีเมื่อรู้สึกโกรธในตัวคนรัก
“พระเอกปลอมตัวมาหารักแท้ไง ไม่เคยอ่านนิทานหรือไงตอนเด็กๆ” เบนพยายามพูดให้หญิงสาวยิ้มได้
“ถ้าอย่างนั้นก็ไปหลอกเด็กเถอะค่ะ แค่นี้ฉันยังโง่ไม่พอใช่ไหม”
ชายหนุ่มเดินจากที่ยืนอยู่ข้างๆบิดา มาโอบไหล่กอดหญิงสาวไว้ โดยที่ไม่สนใจสายตาของคนที่มอง
“แต่งงานกับผมนะ”
เบนคุกเข่าลงต่อหน้าหญิงสาว และจับมือซ้ายของเธอเพื่อสวมแหวน
“แหวนวงนี้ฉันเป็นคนเลือกเองกับมือเลยนะ”
ธิดารีบพูด เพราะเห็นว่าที่ลูกสะใภ้ทำท่าจะขัดขืน เธอไม่อยากเห็นลูกชายเสียใจ อย่างน้อยหญิงสาวต้องเกรงใจเธอบ้าง
“ขอบคุณในความเมตตาของทั้งสองท่านที่มีกับหนู ทั้งที่หนูเป็นคนไม่ดีเลย”
“คนเราทำผิดกันได้ แต่ต้องรู้จักกลับตัว เรื่องนี้ก็เหมือนกัน หนูใช้ความรู้สึกตัดสินใจนะ อย่าใช้อารมณ์ ทุกอย่างมันย้อนกลับมาไม่ได้อีกแล้ว”
กิตติในฐานะที่เป็นพ่อ เขาเห็นแล้วว่าลูกชายรักผู้หญิงคนนี้แค่ไหน และจากบทพิสูจน์เขาก็เชื่อว่าหญิงสาวก็รักลูกชายเขาเหมือนกัน รักตั้งแต่ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่า เบนเป็นถึงลูกชายนักธุรกิจพันล้าน
“แต่งงานกับผมนะ เราจะพาลูกๆไปเที่ยวทะเลกัน”
มายาส่งมือซ้ายให้เบนสวมแหวนให้ด้วยความอาย เมื่อได้ยินชายหนุ่มพูดถึงลูก
งานแต่งงานถูกจัดขึ้นที่เมืองไทยหลังจากวันนั้นเพียงไม่ถึงเดือน
“ฉันสองคนอายุมากแล้ว อยากเลี้ยงหลานไวๆ หวังว่าหนูจะไม่ทำให้คนแก่สองคนผิดหวังนะ”
กิตติต้อนรับลูกสะใภ้ด้วยภารกิจยิ่งใหญ่ คือการรีบปั๊มหลานให้เขา เพราะทั้งสองคนอยากมีเด็กๆมาวิ่งที่บ้านนานแล้ว
“ทำอะไรคะยังไม่ได้เปลี่ยนเสื้อผ้า อาบน้ำเลย”
มายาตกใจเมื่อเดินเข้าห้องนอนมายังไม่ทันจะได้ถอดชุดเจ้าสาว ชายหนุ่มก็มาจูบเธอทั่วทั้งใบหน้าและลำคอ จนเธอตั้งตัวไม่อยู่
“เดี๋ยวผมถอดให้ เรามาทำหลานให้คุณพ่อคุณแม่ก่อน แล้วเดี๋ยวค่อยไปอาบน้ำด้วยกัน”
สิ้นเสียงพูดเบนก็ใช้เวลไม่นานในการจัดการกับชุดเจ้าสาวแสนสวย ให้ออกไปจากเรือนร่างขาว หุ่นบาง
“คุณเบน...” มายาเรียกชื่อชายหนุ่มเมื่อเขากำลังจะถอดชุดชั้นในของเธอ
“ทำไมคุณไม่รักผมเหรอ ผมอยากจะรักคุณไปทั้งตัวแล้ว” ชายหนุ่มทำท่าเหมือนคนกำลังหิวแล้วถูกห้ามไม่ให้กิน
“ปิดไฟก่อนค่ะ ฉันอาย”
โคมไปถูกปิดลง ร่างทั้งสองทาบทับกัน เวทีแห่งรักในครั้งนี้ไม่มีใครยอมใคร บางห้วงเวลาแห่งความสุข มายาเปลี่ยนบทจากผู้ตามขึ้นมาเป็นผู้นำบ้าง
“อ่า...ช้าๆ คุณเก่งมากมายา”
เบนส่งเสียงครางอย่างพอใจ เมื่อหญิงสาวนั่งคร่อมอยู่บนส่วนล่างของเขา ความเป็นชายของเบนถูกทาบทับลงด้วยถ้ำสวาทของหญิงสาว
สะโพกกลมยกขึ้นลงตามจังหวะมือหนาที่จับสะโพกของหญิงสาวไว้
ประตูสวรรค์ใกล้เปิดรอรับทั้งคู่ ชายหนุ่มจับคนร่างเล็กพลิกตัวลงมานอนอยู่ด้านล่างทันที ก่อนที่เขาจะบรรเลงบทรักอย่างไม่ปราณี จนมายาเองครางออกมาจนระงมไปทั้งห้อง ด้วยความเสียวซ่าน จนต่อมในถ้ำน้อยกระตุกบีบรัดตัว หญิงสาวจึงรู้สึกผ่อนคลายและมีความสุขอิ่มเอิบกับรสรักที่สามีมอบให้
************4เดือนต่อมา************
“คุณพ่อคุณแม่ พร้อมหรือยังครับ”
เบนบินไปสิงคโปร์เพื่อไปฉลองงานวันเกิดให้กับคุณแม่ พร้อมกับนำข่าวดีไปฝากทั้งคู่
“พร้อมอะไร อย่าบอกนะว่าพ่อกำลังจะได้เป็นคุณปู่”
“ใช่ครับคุณพ่อ มายาท้องได้สามเดือนแล้ว”
กิตติกับธิดาโผเข้ากอดกันด้วยความดีใจ ทั้งคู่รอคอยที่จะมีหลานมานานเหลือเกินในที่สุดก็สมหวังได้เป็นคุณปู่กับคุณย่าเสียที
ตั้งแต่ตั้งท้องหลานของนักธุรกิจพันล้าน มายาไม่เคยต้องทำอะไรเลย เพราะทั้งคู่กลัวว่าหลานจะได้รับอันตราย
“ผู้หญิงค่ะ”
วันที่ทุกคนรอคอยก็มาถึง มายาคลอดลูกออกมาเป็นลูกสาว ถึงแม้ครอบครัวของเบนจะมีเชื้อสายจีน แต่สำหรับกิตติไม่ว่าหลานจะเป็นเพศไหนก็ไม่สำคัญ เขาพร้อมจะรักและดูแลให้ดีที่สุด
“น่าชังแบบนี้ต้องชื่อน้องใบบัว” ธิดารีบจัดแจงตั้งชื่อเล่น เพราะกลัวจะถูกคุณปู่จอมเห่อแย่งไปตั้งเอง
“ใบบัวหนูมาให้คุณปู่อุ้มนะ คุณแม่เขาจะเข้าไปหาหมอ”
วันนี้ทุกคนพามายามาฝากครรภ์ที่โรงพยาบาลหลังจากที่เธอตั้งท้องลูกคนที่สองของเบน
“ให้หมอเขาตรวจให้ดีเลยนะ แม่ว่าท้องใหญ่ไปเพิ่งจะท้องได้สามเดือนเอง”
ธิดากังวลเพราะเธอสังเกตว่าท้องของมายาใหญ่มากกว่าคนท้องสามเดือนปกติ และท้องนี้หญิงสาวเพิ่งคลอดใบบัวได้เพียงแค่ห้าเดือน ธิดาเลยอดเป็นห่วงไม่ได้
“คราวนี้ไม่ต้องแย่งกันแล้วนะครับ”
“หมายความว่าอะไรตาเบน แม่ยิ่งใจคอไม่ค่อยดีเลย” ธิดาดุลูกชาย
“คุณหมอบอกว่าที่มายาท้องใหญ่ เพราะ....เธอกำลังท้องลูกแฝดอยู่ครับ”
“คุณเป็นไงเรารอหลานมาเสียหลายปี พอตาเบนมีเมียเท่านั้นและยังไม่ถึงสองปีเลย เราจะมีหลานถึงสามคนเลยนะ ลูกพ่อฝีมือดีติดพ่อจริงๆเลย”
ใบบัวมองหน้าทุกคนที่พากันหัวเราะด้วยรอยยิ้มด้วยแววตาสงสัย
“ใบบัวจะมีน้องแล้วนะลูก” กิตติหอมแก้มหลายสาวคนแรกอย่างเอ็นดูและรักสุดหัวใจ
เมื่ออายุครรภ์ครบตามกำหนด มายายืนยันจะคลอดเอง เพราะตั้งใจที่จะมีลูกอีก และทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดี
“เด็กผู้ชายทั้งสองคนค่ะ”
นางพยาบาลอุ้มเด็กทั้งสองคนมาให้คุณพ่อได้เห็นหน้า เบนจับนิ้วเล็กของลูกชายทั้งสอง ก่อนจะส่งให้นางพยาบาลเอาไปดูแลต่อ
“ขอบคุณนะ ที่คุณเข้ามาเติมเต็มชีวิตครอบครัวผม” ชายหนุ่มกระซิบข้างหูภรรยา
“คุณกับลูกคือลมหายใจของฉันนะคะ” มายารู้สึกเหมือนที่พูด เธอคิดตลอดถ้าวันใดไม่มีเบนกับลูก วันนั้นเธอคงไม่ขอมีชีวิตอยู่
หลังจากมายาออกจากโรงพยาบาล กิตติทวงถามเรื่องการจดทะเบียนสมรส เพราะเขาลืมไป ว่าเขาสั่งห้ามไว้ นอกจากการจดทะเบียน คุณปู่ยังยกบริษัทที่ประเทศไทยทั้งหมดให้กับมายา เพื่อเป็นของขวัญที่หญิงสาวมอบของขวัญชิ้นพิเศษให้เขากับภรรยาถึงสามคน
“มายาคุณรู้ไหม อะไรที่ผมกลัวที่สุด”
ชายหนุ่มคว้าภรรยามากอดก่อนจะถามภรรยา หลังจากโคมไฟหัวเตียงถูกดับลง
“คุณกลัวอะไรคะ” มายาทำสีหน้าสงสัย
“ผมกลัวที่จะตื่นมา แล้วไม่เห็นคุณกับลูก ผมคงต้องตายแน่ๆ” ชายหนุ่มดึงภรรยามากอดจนแน่น
“มันจะไม่มีวันนั้น ฉันรักคุณนะคะคุณเบน”
ชายหนุ่มจูบลงบนหน้าผากของภรรยา ที่เพิ่งคลอดลูกมาได้สองเดือน ก่อนจะเริ่มกระบวนการปั๊มลูกคนที่สี่ต่อทันที
จบบริบูรณ์
Related chapters
อุ้มรักสามีมาเฟีย โอ้ดวงใจเจ้าเอย
ตอนที่1คิดถึงความหลัง ดาวิกาเพิ่งเสร็จสิ้นจากงานศพแม่ที่ต่างจังหวัด พอเดินทางมาถึงกรุงเทพ เธอก็ต้องมารีบมาเปิดร้านขายข้าวราดแกงทันที เพราะหยุดไปนานเดี๋ยวลูกค้าประจำจะหายหมด ความเหนื่อยล้าปกติหัวถึงหมอน หญิงสาวก็แทบจะหลับทันที แต่วันนี้เธอกลับคิดถึงความหลังที่ผ่านมาเกือบห้าปีแล้ว แต่เธอยังไม่เคยลืมมัน5ปีที่แล้ว เด็กสาวในวัยเพียงสิบสี่ปี เธอต้องมานั่งรอมารดาขายข้าวราดแกงที่หน้าห้างสรรพสินค้าทุกวัน เธอใช้เวลานั้นเข้ามานั่งอ่านหนังสือโดยการซื้อไอศกรีมหนึ่งแท่งและนั่งจนกว่าแม่ของเธอจะเก็บร้านเสร็จ “ใกล้สอบแล้วเหรอ ช่วงนี้เห็นอ่านหนังสือทุกวันเลย” ปองภพยามของห้างมักจะเดินมาทักทายกับดาวิกาแบบนี้บ่อย ๆ บางครั้งก็มีขนมมาฝาก หญิงสาวเงยหน้าจากหนังสือด้วยความดีใจ เพราะวันนี้เธอนั่งจนห้างใกล้ปิดแล้ว แต่ยังไม่เห็นวี่แววของปองภพเลย “พรุ่งนี้ก็สอบแล้วค่ะ เหนื่อยไหมคะพี่ภพวันนี้ เห็นแม่บอกว่ามีคนเข้ามาทะเลาะกันในห้างด้วย” ชายหนุ่มถอนหายใจแต่ยังคงยิ้มอยู่ เขามองหน้าคนถามเหมือนมีคำพูดมากมายแต่ก็พูดออกมาเพียงสั้น ๆ
Last Updated : 2025-03-19อุ้มรักสามีมาเฟีย ห่วงอยู่ห่าง ๆ
ตอนที่ 2ห่วงอยู่ห่าง ๆ “รีบไปซื้อของเลย เจ้านายเราสั่งหลายอย่าง จะได้รีบกลับมาช่วยกันทำ” ดาวิกาดีใจที่วันนี้เธอจะมีรายได้หลายทาง เพราะกำไรจากอาหารที่เจ้านายของน้องชายสั่ง พอค่าน้ำค่าไฟเดือนนี้เลย “ทำให้สุดฝีมือเลยนะพี่ดา วันหลังเขาจะได้สั่งอีก พนักงานก็จะได้ประหยัดกันด้วย” ดอมดูตื่นเต้นกว่าพี่สาวเสียอีก อาจเป็นเพราะเขาดีใจที่สามารถทำให้ครอบครัวมีรายได้เพิ่มขึ้น หลังจากวันนั้นมาปองภพก็สั่งกับข้าวมาเลี้ยงลูกน้องอยู่บ่อย ๆ จนทุกคนพากันแปลกใจ ที่นายของพวกเขาช่วงนี้ใจดีเป็นพิเศษ “ดอมต่อไปนี้ทุกเช้า เอาผัดกระเพราใส่หน่อไม้และหมูทอด มาให้ผมทุกวันเลยนะ เออแล้วอย่าลืมข้าวด้วยล่ะ” ปองภพส่งปิ่นโตของเขาให้กลับลูกน้อง ปิ่นโตอันนี้เป็นแบบเดียวสีเดียวกับที่ดาวิกาเคยซื้อให้เขาในวันเกิด แต่อันที่หญิงสาวซื้อให้ เขาไม่ได้เอามาจากวัดจึงซื้อใหม่ให้เหมือน ทุกอย่าง ชายหนุ่มหวังว่า เมนูอาหารที่เขาสั่ง กับปิ่นโตจะทำให้ ดาวิกา นึกถึงเขาขึ้นมาบ้าง เพื่อน ๆ ในอู่ต่างแปลกใจที่เจ้านายพวกเขา ติดใจฝีมือพี่สาวของดอ
Last Updated : 2025-03-20อุ้มรักสามีมาเฟีย ลองใจ
ตอนที่ 3ลองใจ นับจากวันนั้น วันที่ปองภพมาหาดาวิกา เธอก็ไม่ได้รับการติดต่อจากเขาอีกเลย ทุกวันเธอจะเหลือเมนูที่เขาชอบไว้ เพราะกลัวว่าถ้าเกิดวันใดที่ปองภพมาเขาจะไม่ได้กิน เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นเป็นเบอร์แปลกที่หญิงสาวไม่ได้บันทึกเบอร์ไว้ เธอภาวนาขอให้ใช่คนที่เธอรอคอย “สวัสดีค่ะขอสายพี่นกค่ะ” “ไม่มีค่ะ คุณคงโทรผิดเบอร์” หญิงสาวถอนหายใจ ให้กับฝันสลายที่หายวับไปทันใด สุดท้ายเป็นแค่เพียงคนโทรผิด ดอมกลับมาที่ร้านทั้งที่เขาเพิ่งจะออกไปทำงานไม่ถึงสองชั่วโมง “พี่ดา นายให้มาเหมากับข้าวให้หมดเลย วันนี้นายจะเลี้ยงอาหารกลางวันลูกน้องและถ้าเหลือจะให้แบ่งกันกลับบ้าน” ดาวิกายืนงงด้วยความแปลกใจทำอะไรไม่ถูก ดอมและเพื่อนช่วยกันขนหม้อขึ้นรถ ปล่อยให้แม่ค้าคนสวยยืนงงอยู่คนเดียว “แล้วข้าวของพี่จะได้คืนเมื่อไหร่ พรุ่งนี้พี่ต้องทำกับข้าวแต่เช้ามืดนะ” “บ่ายนี้ผมจะเอาไปไว้ที่ห้องเอง ไม่ต้องเป็นห่วง” กับข้าวถูกขนไปหมดแล้ว ดาวิกาจึงเก็บร้าน เพราะจะได้กลับไปทำงานบ้านต่อ โชคดีของเธอที่มีคนมาเหมาจะได้มีเวลาทำงานบ้านบ้าง
Last Updated : 2025-03-20อุ้มรักสามีมาเฟีย ความในใจ
ตอนที่ 4ความในใจ ดาวิกากลับมาถึงบ้าน ภาพที่เธอเห็นคือข้าวของทุกอย่างที่ดอมเอาไปถูกล้างอย่างเรียบร้อย ตอนแรกเธอคิดว่าต้องกลับมาล้างเอง เพิ่งจะเคยเห็นเหมาไปแล้วยังล้างมาให้อีก หญิงสาวคิดขึ้นมาได้ว่าลืมบอกปองภพว่า หัวหน้ายามที่นี่ก็บ่นหาอยู่ อยากให้แวะมาหาเขาบ้าง เธอจึงลองโทรศัพท์กลับไปที่เบอร์ที่ชายหนุ่มโทรมา แต่ปรากฏว่าปิดเครื่อง “อะไร แยกกันได้ไม่ถึงชั่วโมงปิดเครื่อง” คนโทรได้แต่บ่นกับตัวเอง มีด้วยเหรอคนเราจะออกจากบ้านเดินทางไปที่อื่นจะปล่อยให้แบตเตอรี่หมด ดอมกลับมาจากทำงานพอดี แต่นี่ไม่ใช่เวลาเลิกงาน ดาวิกาสงสัยว่าน้องชายทำไมกลับมาก่อน “กลับมาเอาอะไร ยังไม่ใช่เวลาเลิกงานนี่” “กลับมาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เย็นนี้นายจะให้ทำโอทีคงกลับประมาณห้าทุ่มให้ชั่วโมงละ300เลยนะ ลองคิดสิตั้งแต่หกโมงเย็นจนถึงห้าทุ่ม 1500เลย เดือนนี้ได้เงินจ่ายค่าห้องไม่ต้องควักเงินเดือนแล้ว แต่ทำสองวันติดเลยนะพี่” หญิงสาวฟังน้องชายและคิดตาม แค่เงินเดือนตอนนี้ดอมก็ได้ถึงหมื่นสาม ยังจะมีโอให้อีกสามพัน มันดูมากไปสำหรับพนักงานใหม่
Last Updated : 2025-03-20อุ้มรักสามีมาเฟีย การให้ที่ยิ่งใหญ่
ตอนที่ 5การให้ที่ยิ่งใหญ่ วันนี้ปองพลนัดดาวิกามาเจอทั้งที่ไม่ใช่วันหยุด หญิงสาวจึงต้องทำกับข้าวมาขายให้น้อยกว่าเดิมเพื่อที่จะได้หมดไวขึ้น “มีอะไรด่วนเหรอคะ พี่พลถึงต้องนัดดามาเจอวันนี้” ปองพลยื่นซองสีน้ำตาลให้กับหญิงสาว พร้อมกับซอง สีขาวเล็กอีกซองหนึ่ง “มสธ. กำลังใกล้จะปิดรับสมัครและนี่เงินลงทะเบียน เรียนต่อนะ” “เพื่ออะไรคะ พี่พลจะให้ดาเรียนต่อด้วยเงินของพี่เพื่ออะไร” ชายหนุ่มจับไหล่ทั้งสองข้างของคนรัก ด้วยท่าทีที่จริงจังและแววตาที่มั่นคง “เพื่อเรา พี่อยากสร้างครอบครัวกับดา อย่างน้อยถ้าดาเรียนจบปริญญาตรี ลูกเราจะได้ไม่ลำบาก ทำเพื่อเรานะ” ปองพลไม่รอให้อีกฝ่ายได้คิดและปฎิเสธ เขาก็ขึ้นรถรับจ้างออกไปทันที ดาวิกามองซองทั้งสองซองด้วยความไม่เข้าใจ ตอนนี้เธออายุยี่สิบกว่าแล้ว อยู่ดี ๆ ทำไมปองพลเขาถึงอยากให้เธอเรียนต่อ แต่ในเมื่อคนรักต้องการ เธอก็จะทำให้ดีที่สุด “นั่งเขียนอะไรพี่ดา เห็นทำหน้าจริงจังเชียว” ดอมถามเพราะวันนี้เขาทำโอทีแค่สองทุ่มกลับมาก็เห็นพี่สาวนั่งเขียนอะไรบางอย่างถึงขั
Last Updated : 2025-03-21อุ้มรักสามีมาเฟีย บอกผู้ใหญ่
ตอนที่ 6บอกผู้ใหญ่ ยมโดยแม่บุญธรรมของปองภพมีอาการไม่ค่อยดี เพราะเธอเดินไม่ได้แต่ยังพยายามที่จะลุก จนล้มหน้าคว่ำกับพื้น ทรงธรรมมีเรื่องยุ่ง ๆ เกี่ยวกับการสั่งเครื่องจักรเข้ามาในอู่ที่ใต้ ขาจึงต้องเดินทางไปจีน จึงให้ปองภพลงมาดูแลยมโดยแทนเขา “เมื่อคืนแม่ก็อยู่คนเดียวได้ ไม่เห็นต้องยุ่งยากให้ภพมาดูแม่เลย” ยมโดยเป็นผู้หญิงเก่ง เธอมาจากครอบครัวที่ยากจนเป็นชาวประมงและมาพบรักกับทรงธรรมที่เป็นลูกชายเจ้าของอู่ต่อเรือ แต่ทรงธรรมไม่ใช่ลูกชายคนโปรดเพราะดันไปรักกับผู้หญิงจน ๆ อย่างยมโดย จึงได้สมบัติมาแค่เพียงหยิบมือและมาเริ่มต้นสร้างฐานะกันใหม่ “อยู่ได้ผมเชื่อ แต่แม่ไม่อยากให้ผมมาอยู่ด้วยเหรอ” ปองภพก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเขารู้จักกับครอบครัวนี้แค่ไม่กี่ปี แต่ทำไมเขารู้สึกผูกพันกับทั้งสองคนมากและเขาก็คิดว่าทั้งสองคนก็รักเขาเหมือนลูกจริง ๆ “แม่เหงาจังเลย เกิดมาก็ดันมีกรรมไม่มีลูกอย่างใครเขา เมื่อไหร่ภพจะมีเมียแม่อยากอุ้มหลาน” สายตาที่เว้าวอนของคนที่เดินไม่ได้ มันทำให้หัวใจของปองภพรู้สึกใจหาย “คุณแม่ครับ คือตอนนี้ผมมีแฟน
Last Updated : 2025-03-21อุ้มรักสามีมาเฟีย เสียความรู้สึก
ตอนที่ 7 เสียความรู้สึก “เป็นอะไรวันนี้ กลับบ้านทำหน้าตาเหมือนเบื่อโลก” ดาวิกาเห็นหน้าน้องชายแล้วอดถามไม่ได้ เพราะปกติกลับมาจากที่ทำงานจะร่าเริงและจะต้องมาอวดว่าวันนี้ทำงานได้เงินเท่าไหร่ แต่วันนี้กลับเดินเข้ามาด้วยใบหน้าเศร้า ๆ เหมือนมีความกังวลอยู่ในใจ “พี่ดาวันเสาร์นี้ที่อู่จัดงานเลี้ยง เจ้านายผมบอกให้พี่ไปด้วย ตกลงนะ” ดอมถามเองตอบเอง และไม่ยอมมองหน้าพี่สาว ด้วยกลัวตัวเองจะเผลอแสดงพิรุธอะไรไป “พี่ไม่รู้จักใครแล้วจะให้พี่ไปทำไม” หญิงสาวเดินตามน้องชายเพื่อต้องการอยากรู้เหตุผล เพราะเธอไม่ใช่พนักงานที่นั่น “เขากินกับข้าวพี่กันทุกคน เขาก็รู้จักพี่กันทั้งนั้นและ เพื่อนผมก็ไอ้พวกที่มาช่วยยกของ ล้างของบ่อย ๆ ไปเถอะ หาซื้อชุดสวย ๆ ใส่ไปด้วยนะ งานเริ่มหนึ่งทุ่มเสาร์นี้” ดาวิกาไม่อยากขัดใจน้องชายและเห็นดอมดูอารมณ์ไม่ค่อยดีจึงไม่อยากถามต่อ ดอมปิดไฟได้เวลาเข้านอน ห้องเช่าสี่เหลี่ยมที่ไม่เล็กมาก พอให้สองพี่น้องมีมุมแยกกันส่วนตัว แต่ก็มองเห็นกันได้ ชายหนุ่มนอนมองพี่สาวที่เอาแต่เฝ้าจับโทรศัพท์ตลอด เ
Last Updated : 2025-03-21อุ้มรักสามีมาเฟีย เจ้าของอู่..สู่..พ่อค้าขายแกง
ตอนที่ 8เจ้าของอู่..สู่..พ่อค้าขายแกง “พ่อกับแม่ชักอยากจะเห็นหน้าอนาคตลูกสะใภ้คนนี้จัง แก้เกมได้ทันคนจริง ๆ ” ทรงธรรมฟังเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดจากปากของลูกชาย เขารู้สึกเห็นด้วยกับดาวิกา การที่ปองภพยืนยันว่าเขาคือคนเดิม เขาก็ต้องกลับไปลำบากอีกครั้งให้ได้ แล้วเวลาหนึ่งเดือน ไม่ใช่เรื่องที่จะฝืนทนกันได้ถ้าไม่เต็มใจ “ปองภพแล้วลูกล่ะคิดว่าทำได้ไหม” ชายหนุ่มถามคำถามนี้กับตัวเองมาทั้งคืนแล้ว และเขาก็มีคำตอบเดียวในหัวใจ “บ้านไม่มีอยู่ นอนใต้ต้นไม้ ขอข้าววัดกิน ผมก็ผ่านมาแล้ว เพิ่งจะได้เป็นคุณปองภพแค่ไม่กี่ปี ผมว่าตัวเองยังคุ้นชินกับความจนมากกว่าความรวยเสียอีก” พ่อกับแม่ได้ยินลูกชายบุญธรรมพูดแบบนี้ก็ทั้งสบายใจและดีใจ เพราะทั้งสองคนตั้งใจจะยกสมบัติทั้งหมดที่เขาสองคนหามาได้ให้กับปองพล ส่วนสมบัติที่ได้จากบรรพบุรุษ ทั้งคู่จะคืนให้กับคนในตระกูล ยมโดยหันไปพูดกับสาวมี ด้วยน้ำตานองหน้า จนทรงธรรมตกใจรีบเดินมานั่งข้าง ๆ แล้วกอดภรรยา “เราเลือกคนไม่ผิดจริง ๆ ค่ะ ภพไม่เคยลืมตัว ถึงเขาจะไม่ใช่สายเลือดแต่เขาคือผู้ให้ชี
Last Updated : 2025-03-21
Latest chapter
อุ้มรักสามีมาเฟีย เติมเต็ม
ตอนที่ 11เติมเต็ม ดาวิกาก้าวเข้ามาเป็นสะใภ้ในครอบครัวของทรงธรรมอย่างเต็มตัวและเต็มใจ เธอเป็นที่รักของยมโดยอย่างมาก เพราะหญิงสาวทำกับข้าวได้ถูกปากแม่สามี วันนี้เป็นวันที่ทรงธรรมจะได้กลับบ้านหลังจากที่ต้องไปนอนรักษาตัวในโรงพยาบาลเกือบสองเดือน ในส่วนของคดีก็ยังดำเนินต่อไป โดยที่ทรงธรรมปล่อยให้เป็นหน้าที่ของทนาย เขาไม่อยากคิดถึงเรื่องนี้แล้ว เพราะมันทำให้เขาเจ็บปวด หลานสาวทั้งสองคนที่เป็นลูกของผจญ ทรงธรรมในฐานะลุงได้ยกที่ดินให้คนละสองไร่ ซึ่งราคาตอนนี้ก็ไร่ละเป็นล้าน พร้อมเงินในบัญชีที่ทั้งคู่จะเบิกไปใช้ได้ก็ต่อเมื่ออายุยี่สิบปีบริบูรณ์อีกคนละห้าแสนบาท “ที่พ่อทำแบบนี้ พ่อไม่ได้คิดจะให้ผจญมันสำนึกได้ แต่เพราะหลานทั้งสองคนไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ ถ้าผจญต้องติดคุก จะได้มีที่ดินเอาไว้ขายเอาเงินมาใช้จ่ายกัน เราโตแล้ว ต้องแยกให้ออกว่าเรื่องบางเรื่องมันก็ไม่ได้เกี่ยวข้องกับทุกคน” ปองภพชื่นชมในการตัดสินใจของบิดา คนดี ๆ แบบนี้ไม่น่าจะมีใครมาคิดร้ายด้วยเลย เพราะท่านมีแต่ให้จริง ๆ ยมโดยเรียกลูกชายและลูกสะใภ้เข้ามาใกล้ๆ เธอมีบางอย่างอ
อุ้มรักสามีมาเฟีย ความจริงที่เจ็บปวด
ตอนที่ 10ความจริงที่เจ็บปวด ยมโดยโอบกอดลูกชายด้วยความดีใจและเรียกดาวิกาเข้ามากอดด้วย เธอร้องไห้แต่เหมือนยังมีสติ “ฟังแม่นะพล พ่อถูกทำร้าย แม่คิดว่าเมื่อครั้งที่แล้วก็ใช่ แต่ครั้งนี้มันคงหวังให้พ่อพิการหรือไม่ก็ตายเองจากอาการสาหัส และแม่ก็พอเดาออกว่าใคร” ปองพลฟังด้วยความตื่นเต้น เพราะเขาไม่เคยรู้เลยว่าพ่อแม่บุญธรรมของเขามีศัตรู “ใครกันครับ” “น้องชายของพ่อ เพราะวันที่ลูกมาหาแม่และกลับไป เราสองคนได้พูดถึงเรื่องการทำพินัยกรรม พ่อกับแม่จะยกเงินและหุ้นในอู่ต่อเรือของครอบครัวพ่อคืนให้พี่น้องเขา ส่วนทรัพย์สินที่พ่อกับแม่สร้างกันขึ้นมาเอง เราจะยกให้ลูก และวันที่เราพูดเรื่องนี้ก็มีเพียงแม่บ้านที่อยู่ด้วย แต่อีกวันน้องชายคนเล็กของพ่อก็พาหลาน ๆ มาหา” ปองพลตกใจมาก เพราะในบรรดาพี่น้องของพ่อบุญธรรมเขา มีน้องชายคนเล็กเพียงคนเดียวที่ยังไปมาหาสู่กันตลอด “คุณผจญ ท่านดูเป็นคนอ่อนโยนและดูเป็นห่วงพ่อมาก มันจะเป็นเรื่องจริงเหรอครับ” “เขามาที่นี่พร้อมหลาน ๆ และถามพ่อกับแม่เรื่องอู่ที่พ่อกับแม่มีอยู่ เขาพยายามพูดให้เห็นว่าพลเป็นเพียงแค่ล
อุ้มรักสามีมาเฟีย อุบัติเหตุ
ตอนที่ 9อุบัติเหตุ ปองภพดีใจที่สุดที่วันนี้มาถึง วันที่เขาได้พูดความจริงและดาวิกาก็ยอมที่จะแต่งงานตามคำขอของเขา ข่าวเรื่องที่ปองภพไม่สบายทำให้ทรงธรรมร้อนใจมากจึงได้รีบเดินทางมาหา โชคดีที่จังหวัดที่เขาอยู่มีสนามบินอยู่ไม่ไกล จึงไม่ใช่เรื่องยากในการเดินทาง “ปองภพลูก” ดอมพาทรงธรรมมาหาปองภพที่ห้องเช่าของเขา ภาพห้องเช่า ข้าวของที่ใช้สำหรับทำกับข้าวขาย และดาวิกากับน้อง อดทำให้ทรงธรรมรู้สึกสงสารไม่ได้ “พ่อได้ข่าวว่าไม่สบาย แม่เขาก็ร้อนใจสั่งให้พ่อมาดูด้วยตาตัวเอง” ปองภพดีขึ้นแล้ว พยายามทรงตัวขึ้นมานั่งคุยกับบิดาที่เดินทางไกลมาด้วยความเป็นห่วง “ไข้ลดตั้งแต่เมื่อเช้าแล้วครับพ่อ” คนป่วยพูดจบก็หันไปทางดาวิกา เพราะทั้งสองคนยังไม่ได้รู้จักกันเลย “ดา พ่อของพี่” หญิงสาวยกมือไหว้ หัวใจของเธอมันสั่นอย่างบอกไม่ถูก บุคลิกท่าทางของทรงธรรมมีความเป็นทั้งผู้ใหญ่และผู้ดี จนเธอรู้สึกต่ำต้อยเกินไปที่จะไปเป็นสะใภ้ของเขา “น่ารักกว่าที่ฉันคิดไว้นะ เห็นพลเล่าให้ฟังว่าทำกับข้าวเก่งมาก ไว้แต่งงานกันแล้ว ไปหาทำเลเปิดร้
อุ้มรักสามีมาเฟีย เจ้าของอู่..สู่..พ่อค้าขายแกง
ตอนที่ 8เจ้าของอู่..สู่..พ่อค้าขายแกง “พ่อกับแม่ชักอยากจะเห็นหน้าอนาคตลูกสะใภ้คนนี้จัง แก้เกมได้ทันคนจริง ๆ ” ทรงธรรมฟังเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดจากปากของลูกชาย เขารู้สึกเห็นด้วยกับดาวิกา การที่ปองภพยืนยันว่าเขาคือคนเดิม เขาก็ต้องกลับไปลำบากอีกครั้งให้ได้ แล้วเวลาหนึ่งเดือน ไม่ใช่เรื่องที่จะฝืนทนกันได้ถ้าไม่เต็มใจ “ปองภพแล้วลูกล่ะคิดว่าทำได้ไหม” ชายหนุ่มถามคำถามนี้กับตัวเองมาทั้งคืนแล้ว และเขาก็มีคำตอบเดียวในหัวใจ “บ้านไม่มีอยู่ นอนใต้ต้นไม้ ขอข้าววัดกิน ผมก็ผ่านมาแล้ว เพิ่งจะได้เป็นคุณปองภพแค่ไม่กี่ปี ผมว่าตัวเองยังคุ้นชินกับความจนมากกว่าความรวยเสียอีก” พ่อกับแม่ได้ยินลูกชายบุญธรรมพูดแบบนี้ก็ทั้งสบายใจและดีใจ เพราะทั้งสองคนตั้งใจจะยกสมบัติทั้งหมดที่เขาสองคนหามาได้ให้กับปองพล ส่วนสมบัติที่ได้จากบรรพบุรุษ ทั้งคู่จะคืนให้กับคนในตระกูล ยมโดยหันไปพูดกับสาวมี ด้วยน้ำตานองหน้า จนทรงธรรมตกใจรีบเดินมานั่งข้าง ๆ แล้วกอดภรรยา “เราเลือกคนไม่ผิดจริง ๆ ค่ะ ภพไม่เคยลืมตัว ถึงเขาจะไม่ใช่สายเลือดแต่เขาคือผู้ให้ชี
อุ้มรักสามีมาเฟีย เสียความรู้สึก
ตอนที่ 7 เสียความรู้สึก “เป็นอะไรวันนี้ กลับบ้านทำหน้าตาเหมือนเบื่อโลก” ดาวิกาเห็นหน้าน้องชายแล้วอดถามไม่ได้ เพราะปกติกลับมาจากที่ทำงานจะร่าเริงและจะต้องมาอวดว่าวันนี้ทำงานได้เงินเท่าไหร่ แต่วันนี้กลับเดินเข้ามาด้วยใบหน้าเศร้า ๆ เหมือนมีความกังวลอยู่ในใจ “พี่ดาวันเสาร์นี้ที่อู่จัดงานเลี้ยง เจ้านายผมบอกให้พี่ไปด้วย ตกลงนะ” ดอมถามเองตอบเอง และไม่ยอมมองหน้าพี่สาว ด้วยกลัวตัวเองจะเผลอแสดงพิรุธอะไรไป “พี่ไม่รู้จักใครแล้วจะให้พี่ไปทำไม” หญิงสาวเดินตามน้องชายเพื่อต้องการอยากรู้เหตุผล เพราะเธอไม่ใช่พนักงานที่นั่น “เขากินกับข้าวพี่กันทุกคน เขาก็รู้จักพี่กันทั้งนั้นและ เพื่อนผมก็ไอ้พวกที่มาช่วยยกของ ล้างของบ่อย ๆ ไปเถอะ หาซื้อชุดสวย ๆ ใส่ไปด้วยนะ งานเริ่มหนึ่งทุ่มเสาร์นี้” ดาวิกาไม่อยากขัดใจน้องชายและเห็นดอมดูอารมณ์ไม่ค่อยดีจึงไม่อยากถามต่อ ดอมปิดไฟได้เวลาเข้านอน ห้องเช่าสี่เหลี่ยมที่ไม่เล็กมาก พอให้สองพี่น้องมีมุมแยกกันส่วนตัว แต่ก็มองเห็นกันได้ ชายหนุ่มนอนมองพี่สาวที่เอาแต่เฝ้าจับโทรศัพท์ตลอด เ
อุ้มรักสามีมาเฟีย บอกผู้ใหญ่
ตอนที่ 6บอกผู้ใหญ่ ยมโดยแม่บุญธรรมของปองภพมีอาการไม่ค่อยดี เพราะเธอเดินไม่ได้แต่ยังพยายามที่จะลุก จนล้มหน้าคว่ำกับพื้น ทรงธรรมมีเรื่องยุ่ง ๆ เกี่ยวกับการสั่งเครื่องจักรเข้ามาในอู่ที่ใต้ ขาจึงต้องเดินทางไปจีน จึงให้ปองภพลงมาดูแลยมโดยแทนเขา “เมื่อคืนแม่ก็อยู่คนเดียวได้ ไม่เห็นต้องยุ่งยากให้ภพมาดูแม่เลย” ยมโดยเป็นผู้หญิงเก่ง เธอมาจากครอบครัวที่ยากจนเป็นชาวประมงและมาพบรักกับทรงธรรมที่เป็นลูกชายเจ้าของอู่ต่อเรือ แต่ทรงธรรมไม่ใช่ลูกชายคนโปรดเพราะดันไปรักกับผู้หญิงจน ๆ อย่างยมโดย จึงได้สมบัติมาแค่เพียงหยิบมือและมาเริ่มต้นสร้างฐานะกันใหม่ “อยู่ได้ผมเชื่อ แต่แม่ไม่อยากให้ผมมาอยู่ด้วยเหรอ” ปองภพก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเขารู้จักกับครอบครัวนี้แค่ไม่กี่ปี แต่ทำไมเขารู้สึกผูกพันกับทั้งสองคนมากและเขาก็คิดว่าทั้งสองคนก็รักเขาเหมือนลูกจริง ๆ “แม่เหงาจังเลย เกิดมาก็ดันมีกรรมไม่มีลูกอย่างใครเขา เมื่อไหร่ภพจะมีเมียแม่อยากอุ้มหลาน” สายตาที่เว้าวอนของคนที่เดินไม่ได้ มันทำให้หัวใจของปองภพรู้สึกใจหาย “คุณแม่ครับ คือตอนนี้ผมมีแฟน
อุ้มรักสามีมาเฟีย การให้ที่ยิ่งใหญ่
ตอนที่ 5การให้ที่ยิ่งใหญ่ วันนี้ปองพลนัดดาวิกามาเจอทั้งที่ไม่ใช่วันหยุด หญิงสาวจึงต้องทำกับข้าวมาขายให้น้อยกว่าเดิมเพื่อที่จะได้หมดไวขึ้น “มีอะไรด่วนเหรอคะ พี่พลถึงต้องนัดดามาเจอวันนี้” ปองพลยื่นซองสีน้ำตาลให้กับหญิงสาว พร้อมกับซอง สีขาวเล็กอีกซองหนึ่ง “มสธ. กำลังใกล้จะปิดรับสมัครและนี่เงินลงทะเบียน เรียนต่อนะ” “เพื่ออะไรคะ พี่พลจะให้ดาเรียนต่อด้วยเงินของพี่เพื่ออะไร” ชายหนุ่มจับไหล่ทั้งสองข้างของคนรัก ด้วยท่าทีที่จริงจังและแววตาที่มั่นคง “เพื่อเรา พี่อยากสร้างครอบครัวกับดา อย่างน้อยถ้าดาเรียนจบปริญญาตรี ลูกเราจะได้ไม่ลำบาก ทำเพื่อเรานะ” ปองพลไม่รอให้อีกฝ่ายได้คิดและปฎิเสธ เขาก็ขึ้นรถรับจ้างออกไปทันที ดาวิกามองซองทั้งสองซองด้วยความไม่เข้าใจ ตอนนี้เธออายุยี่สิบกว่าแล้ว อยู่ดี ๆ ทำไมปองพลเขาถึงอยากให้เธอเรียนต่อ แต่ในเมื่อคนรักต้องการ เธอก็จะทำให้ดีที่สุด “นั่งเขียนอะไรพี่ดา เห็นทำหน้าจริงจังเชียว” ดอมถามเพราะวันนี้เขาทำโอทีแค่สองทุ่มกลับมาก็เห็นพี่สาวนั่งเขียนอะไรบางอย่างถึงขั
อุ้มรักสามีมาเฟีย ความในใจ
ตอนที่ 4ความในใจ ดาวิกากลับมาถึงบ้าน ภาพที่เธอเห็นคือข้าวของทุกอย่างที่ดอมเอาไปถูกล้างอย่างเรียบร้อย ตอนแรกเธอคิดว่าต้องกลับมาล้างเอง เพิ่งจะเคยเห็นเหมาไปแล้วยังล้างมาให้อีก หญิงสาวคิดขึ้นมาได้ว่าลืมบอกปองภพว่า หัวหน้ายามที่นี่ก็บ่นหาอยู่ อยากให้แวะมาหาเขาบ้าง เธอจึงลองโทรศัพท์กลับไปที่เบอร์ที่ชายหนุ่มโทรมา แต่ปรากฏว่าปิดเครื่อง “อะไร แยกกันได้ไม่ถึงชั่วโมงปิดเครื่อง” คนโทรได้แต่บ่นกับตัวเอง มีด้วยเหรอคนเราจะออกจากบ้านเดินทางไปที่อื่นจะปล่อยให้แบตเตอรี่หมด ดอมกลับมาจากทำงานพอดี แต่นี่ไม่ใช่เวลาเลิกงาน ดาวิกาสงสัยว่าน้องชายทำไมกลับมาก่อน “กลับมาเอาอะไร ยังไม่ใช่เวลาเลิกงานนี่” “กลับมาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เย็นนี้นายจะให้ทำโอทีคงกลับประมาณห้าทุ่มให้ชั่วโมงละ300เลยนะ ลองคิดสิตั้งแต่หกโมงเย็นจนถึงห้าทุ่ม 1500เลย เดือนนี้ได้เงินจ่ายค่าห้องไม่ต้องควักเงินเดือนแล้ว แต่ทำสองวันติดเลยนะพี่” หญิงสาวฟังน้องชายและคิดตาม แค่เงินเดือนตอนนี้ดอมก็ได้ถึงหมื่นสาม ยังจะมีโอให้อีกสามพัน มันดูมากไปสำหรับพนักงานใหม่
อุ้มรักสามีมาเฟีย ลองใจ
ตอนที่ 3ลองใจ นับจากวันนั้น วันที่ปองภพมาหาดาวิกา เธอก็ไม่ได้รับการติดต่อจากเขาอีกเลย ทุกวันเธอจะเหลือเมนูที่เขาชอบไว้ เพราะกลัวว่าถ้าเกิดวันใดที่ปองภพมาเขาจะไม่ได้กิน เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นเป็นเบอร์แปลกที่หญิงสาวไม่ได้บันทึกเบอร์ไว้ เธอภาวนาขอให้ใช่คนที่เธอรอคอย “สวัสดีค่ะขอสายพี่นกค่ะ” “ไม่มีค่ะ คุณคงโทรผิดเบอร์” หญิงสาวถอนหายใจ ให้กับฝันสลายที่หายวับไปทันใด สุดท้ายเป็นแค่เพียงคนโทรผิด ดอมกลับมาที่ร้านทั้งที่เขาเพิ่งจะออกไปทำงานไม่ถึงสองชั่วโมง “พี่ดา นายให้มาเหมากับข้าวให้หมดเลย วันนี้นายจะเลี้ยงอาหารกลางวันลูกน้องและถ้าเหลือจะให้แบ่งกันกลับบ้าน” ดาวิกายืนงงด้วยความแปลกใจทำอะไรไม่ถูก ดอมและเพื่อนช่วยกันขนหม้อขึ้นรถ ปล่อยให้แม่ค้าคนสวยยืนงงอยู่คนเดียว “แล้วข้าวของพี่จะได้คืนเมื่อไหร่ พรุ่งนี้พี่ต้องทำกับข้าวแต่เช้ามืดนะ” “บ่ายนี้ผมจะเอาไปไว้ที่ห้องเอง ไม่ต้องเป็นห่วง” กับข้าวถูกขนไปหมดแล้ว ดาวิกาจึงเก็บร้าน เพราะจะได้กลับไปทำงานบ้านต่อ โชคดีของเธอที่มีคนมาเหมาจะได้มีเวลาทำงานบ้านบ้าง
