“อะไรนะคะคุณท่าน!! ท้องเหรอคะ?”
ทิชาตกใจกับคำพูดของคุณท่าน คืออะไรกัน ยอมท้องกับหลานชายของคุณท่านงั้นเหรอ บ้าไปแล้ว เขาคิดได้ยังไงกัน
“ใช่ ฉันอยากได้เหลนที่เป็นสายเลือดของหลานฉัน นั่นก็คือตาแทนหลานชายคนที่สองของฉัน ท้องกับตาแทนและคลอดลูกออกมาทุกอย่างก็จะหมดสิ้นกัน เธอก็จะมีเงินอีกห้าล้าน สบายๆ”
“หนูขอปฏิเสธค่ะคุณท่าน”
ทิชาไม่ต้องเสียเวลาคิดมากมาย เรื่องนี้มันไม่เคยอยู่ในหัวของเธอมาก่อนเลย ถึงแม้ว่าเธอจะไม่มีเงิน ต้องเป็นหนี้ แต่เธอจะไม่ยอมเอาตัวเองเข้าแลกอย่างแน่นอน
“งั้น ฉันก็จำเป็นที่จะต้องทวงหนี้สินของฉันคืนล่ะนะ เงินทั้งหมด ฉันขอคืนภายในหนึ่งปีก็แล้วกัน”
เจิมจันทร์รู้ว่าทุกอย่างที่เธอพูดไปนั้นมันจะดูโหดร้ายสักหน่อย แต่เธอไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว
“แต่หนูไม่มีเงินคืนคุณท่านครบในเวลาหนึ่งปีหรอกนะคะ ถ้าคุณท่านจะกรุณาสักหกปีจะได้มั้ยคะ”
ทิชาคิดว่าถึงตอนนั้นเธอคงเรียนจบและทำงานหาเงินมาใช้ได้แน่นอน
“ฉันใจดีกับเธอและวรรณามามากแล้ว บ้านที่พวกเธออาศัยอยู่ฉันก็เป็นคนสร้างให้ ทำไมเธอไม่คิดที่จะตอบแทนบุญคุณฉันบ้างล่ะ...ที่ฉันเลือกเธอก็เพราะฉันเห็นเธอมาตั้งแต่เล็ก และเหมาะสมกับสายเลือดของตระกูลฉัน ทำไมตอนนี้ฉันต้องมาอ้อนวอนร้องขอเธอด้วยเล่า ฉันให้เวลาเธอแค่หนึ่งปี ถ้าใช้หนี้ไม่ได้ เธอ แม่ของเธอ และวรรณาก็เตรียมย้ายของออกจากบ้านฉันไปได้เลย”
นี่คือวิธีการสุดท้ายของเจิมจันทร์แล้ว มันโหดร้ายและใจดำเอามากๆ แต่เธอก็ไม่รู้จะหาทางไหนมาบีบบังคับให้เด็กคนนี้ยอมจำนนอีกแล้ว แม้จะต้องแลกกับความสัมพันธ์ที่แตกหัก ระหว่างเธอกับวรรณาก็ตาม
“ทำไมคุณท่านถึงพูดแบบนี้ล่ะคะ”
เพื่อต้องการได้ในสิ่งที่คุณท่านต้องการ คุณท่านถึงกับตัดความสัมพันธ์กับยายของเธอเชียวเหรอ ทำไมคุณท่านถึงโหดร้ายขนาดนี้ การอุ้มท้องตั้งเก้าเดือน ถ้าเธอทำแบบนั้น อนาคตของเธอล่ะ แล้วถ้าถึงตอนนั้นเธอจะยอมทิ้งลูกของตัวเองและไปใช้ชีวิตได้อย่างนั้นเหรอ
“เธอบีบฉันให้ต้องทำแบบนี้เองนะ...ทิชา...ถ้าเธอคิดถึงบุญคุณทุกอย่างที่ฉันให้พวกเธอ ฉันถือว่ามันมากพอ ที่เธอจะต้องสำนึกถึงเรื่องนี้บ้างนะ เธอเกิดที่นี่ บริเวณบ้านของฉัน และใช้ชีวิตมาจนเธออายุสิบเก้า เธอคิดดูสิมันนานขนาดไหน นี่ยังไม่รวมยายกับแม่ของเธออีกนะ”
เจิมจันทร์งัดประโยคที่แสนจะโหดร้ายขึ้นมา เพื่อให้เด็กสาวคนนี้ยอมศิโรราบกับเธอให้ได้
“แล้วสิ่งที่ยายของหนูและตัวหนูทำล่ะคะคุณท่าน มันยังไม่มากพอจะลบล้างได้อีกเหรอคะ ยายได้ยินสิ่งที่คุณท่านพูดคงจะเสียใจมากนะคะ ยายไม่เคยคิดเลย ว่าคุณท่านจะใช้เรื่องนี้มาเป็นข้ออ้างให้หนูยอมทำตามคุณท่านค่ะ”
ทิชารู้สึกโกรธแค้นขึ้นมาทันที การโดนบีบให้ยอมจำนนทุกทางแบบนี้ เธอรู้สึกเสียใจอย่างที่สุด ไม่มีใครที่จะยอมให้อะไรมาโดยง่ายๆ สินะ บุญคุณนั้นมันมีมูลค่าที่ต้องชดใช้ขนาดนี้เชียวเหรอ
“เธอจะคิดอะไรก็แล้วแต่เธอนะ ถ้าเธอไม่ยอมทำตามข้อเสนอของฉัน งั้น ฉันก็คงจะต้องใจร้ายกับพวกเธอแล้ว ความจริง ถ้าฉันเป็นเธอ ฉันจะเลือกข้อเสนอที่ทำให้ยายของเธอสบายนะ ทั้งที่ปากของเธอก็บอกอยู่ว่า ยายของเธอแก่แล้ว ไม่มีแรงที่จะทำงาน เงินห้าล้าน เธอหากี่ปีที่จะได้แบบนี้”
“ค่ะคุณท่าน หนูเข้าใจในสิ่งที่คุณท่านพูดทุกอย่างแล้วค่ะ งั้น หนูยอมตกลงค่ะ ตกลงยอมทำตามที่คุณท่านต้องการก็ได้ค่ะ”
ทิชาไม่มีเวลาที่จะคิดอะไรมากมาย เธอโกรธอย่างที่สุด แต่เธอก็ต้องมีสติด้วย ในเมื่อผู้มีพระคุณท่านนี้ ท่านมองไม่เห็นถึงความสัมพันธ์ของยายเธอแล้ว ทิชาก็ไม่จำเป็นที่จะต้องรักษาความสัมพันธ์นั้นอีกต่อไป
“ดี! ยอมตกลงตั้งแต่แรก ฉันก็คงไม่ต้องใช้วิธีบีบบังคับเธอหรอกนะ...ทิชา”
ความเย่อหยิ่งทะนงในศักดิ์ศรีของเด็กสาวคนนี้ มันยิ่งทำให้เจิมจันทร์ชอบใจเป็นอย่างมาก เหมาะสมที่จะเป็นแม่ของเหลนเธอ และเหมาะสมที่จะเป็นสายเลือดของภัทรจุฑาธานันท์มาก
“หนูขอทำข้อตกลงกับคุณท่านก่อนได้มั้ยคะ”
“ว่ามาสิ ฉันพร้อมอยู่แล้ว”
“ข้อตกลงของหนูก็คือ ลบล้างหนี้สินและเงินห้าล้านนี้ หนูขอรับก่อนที่จะทำภารกิจของคุณท่านค่ะ...และหนูต้องการสัญญาด้วยค่ะว่าถ้าหนูไม่ท้องตามระยะเวลาที่คุณท่านกำหนด หนูจะถือว่ามันไม่ใช่ความผิดของหนูค่ะ”
“ได้สิ...ถ้าในหนึ่งปีเธอไม่ท้องกับตาแทน ฉันถือว่าเธอหลุดพ้นจากทุกอย่าง...แต่ว่า...ก่อนที่เธอทำภารกิจนี้ ฉันขอให้เธอตรวจร่างกายก่อน ว่าเธอไม่ได้เป็นหมันหรือร่างกายไม่แข็งแรงใดๆ”
“ได้ค่ะคุณท่าน...งั้นคุณท่านจะให้หนูไปตรวจสุขภาพร่างกายวันไหนคะ”
“วันพรุ่งนี้ ฉันจะให้คนของฉันพาเธอไปตรวจร่างกาย หวังว่าเธอเองคงไม่คิดที่จะ*ตุกติกกับฉันหรอกนะ”
“ไม่หรอกค่ะคุณท่าน...หนูไม่ทำอย่างนั้นแน่นอน”
ทิชาไม่จำเป็นจะต้องเป็นคนดีต่อไปอีกแล้ว ความโกรธแค้นกับคำพูดของคุณท่านวันนี้ มันทำให้ทิชาอยากเอาคืนคนพวกนี้ด้วยเช่นกัน นายแทนคุณ อริเก่าของเธอ เราเกลียดหน้ากัน ท่าทางเย่อหยิ่ง พรรค์นั้น เธอเองก็ไม่เคยนึกอยากจะสนใจเขาเลย แค่หน้าตาดี มีฐานะที่ร่ำรวยก็เท่านั้น คนอย่างทิชาไม่เคยสน...
********************
เวลาต่อมา...
“ทิชาทำแบบนั้นทำไมลูก มันไม่จำเป็นเลย คุณท่านก็แค่โกรธ เลยใช้คำพูดมาข่มขู่เราก็เท่านั้นเอง ยายรู้จักคุณท่านดี”
ถึงแม้ว่าสิ่งที่หลานของวรรณาจะเล่ามานั้น มันจะเป็นคำพูดที่ออกมาจากปากของผู้มีพระคุณกับเธอ คุณท่านไม่ได้เป็นอย่างที่ตัวของท่านแสดงออกมาเลยสักนิด วรรณารู้ดี เธออยู่กับคุณท่านมาหลายสิบปี เธอรู้จักนิสัยใจคอของคุณท่าน ว่าท่านไม่ได้เป็นอย่างที่ท่านพูดแน่นอน
“ทำไมยายยังมองคุณท่านในแง่ดีอีกคะ สิ่งที่ทิชาเล่ามันเป็นเรื่องจริงนะคะยาย คุณท่านใจร้ายมาก จะให้ทิชาท้องกับนายแทนคุณหลานชายของตัวเอง โดยไม่คิดถึงจิตใจทิชาเลย ยายยังเข้าข้างคุณท่านอีกเหรอคะ”
“ไปเรียกคุณหนูแทนแบบนั้นได้ยังไงทิชา...เขาเป็นเจ้านายเรานะลูก”
“ทำไมทิชาจะเรียกไม่ได้คะ แล้วทำไมคุณท่านต้องเลือกให้ทิชาไปมีอะไรกับนายนั่นด้วยคะ”
“คุณหนูเทวาไม่ชอบผู้ชาย คุณหนูทอฝันเธอก็เป็นทอมบอย ก็คงจะเหลือแต่คุณหนูแทนคุณแค่คนเดียวนี่แหละมั้ง ความเป็นจริงยายเองก็เห็นใจคุณท่านเหมือนกันนะทิชา”
“ยาย! ทำไมยายพูดแบบนี้คะ ทิชาไม่เข้าใจยายเลยค่ะ”
“คุณท่านเลือกทิชาก็เพราะคุณท่านต้องการให้สายเลือดวงศ์ตระกูลของคุณท่านอยู่กับคนที่เหมาะสม อีกอย่าง ยายมาคิดทบทวนดูแล้ว ความทุกข์ของคุณท่านก็คงผูกติดอยู่กับคำสัญญาของนายท่านที่สั่งเสียไว้ก่อนจากไป ตอนนี้คุณท่านเองก็อายุมากแล้ว ก็คงจะคิดมากเป็นธรรมดา”
“ผู้หญิงคนอื่นเยอะแยะ ฐานะ ชาติตระกูลดีๆ ทำไมคุณท่านถึงไม่เลือกคะ ทิชาไม่ชอบวิธีการของคุณท่านค่ะ คุณท่านใช้วิธีสกปรก หลอกล่อให้แม่เอาเงินจากท่านไป แล้วสุดท้ายก็ใช้หนี้สินเอามาบีบบังคับพวกเราอีกที”
ทิชาพอจะอ่านเกมของคุณท่านออก ในเมื่อคุณท่านใช้วิธีสกปรกกับเธอ ต่อไป เธอเองก็จะใช้วิธีการเหมือนกับท่านเช่นกัน
“ก็แล้วทำไม...ทิชาถึงต้องไปตกลงกับคุณท่านล่ะ เราหาวิธีใช้เงินคืนท่านได้นี่ ถ้าเราไม่มี จริงๆ คุณท่านทำอะไรเราไม่ได้หรอกนะ ยายเชื่อว่า คุณท่านไม่ไล่พวกเราออกจากบ้านแน่นอน ยายรู้จักคุณท่านดี”
“ทิชาตอบตกลงไปแล้วค่ะยาย ไม่มีคืนคำ ไม่เป็นไรค่ะยาย ทิชาจะทำตามข้อตกลงของคุณท่านค่ะ แค่ปีเดียวเอง ไม่นานหรอกค่ะ ทิชาไม่ท้อง ทุกอย่างก็จบ”
แผนการแรกของทิชาก็คือ เธอจะทำให้นายแทนคุณเกลียดเธอให้มากที่สุด เพื่อถ่วงเวลาไปเรื่อยๆ เพราะทิชาเชื่อว่า หลานของคุณท่านก็คงไม่ยอมเรื่องนี้อย่างแน่นอน นายนั่นเย่อหยิ่งจะตาย คงไม่ยอมลดศักดิ์ศรีของตัวเอง มามีอะไรกับเด็กรับใช้ในบ้านอย่างเธอแน่นอน
*********************
กดหัวใจ คอมเมนท์ = หนึ่งกำลังใจนะคะ
ฝากกดติดตาม เพิ่มเข้าชั้น
และรับแจ้งเตือนตอนใหม่ เรื่องใหม่ค่ะ
ร้าน Good Time พิซซ่า... “ทิชา...” “ว่าไงธารา” “คุณทอฝันเรียกพบน่ะ เธอบอกให้ไปที่ห้องรับรอง” “โอเค...” “แกไม่ถามหน่อยเหรอว่าคุณทอฝันเรียกแกไปทำไม” “ฉันรู้อยู่แล้วน่า...จะพูดเรื่องอะไร...นอกจาก...” “เรื่องแกเหรอ อย่าบอกนะว่าคุณทอฝันรู้เรื่องนี้แล้ว” “จะไม่รู้ได้ยังไง คุณหญิงภารวีคงบอกลูกสาวแล้วแหละ” “งั้น แกก็ให้คุณหนูทอฝันช่วยสิ” “เรื่องที่คุณหนูทอฝันมาเปิดร้านพิซซ่านี่ คุณท่านยังโกรธไม่หายเลยนะ จะให้คุณหนูเธอช่วยอะไรฉันอีกธารา ฉันไม่อยากเอาเรื่องนี้ไปเป็นภาระของคนอื่นอีก ฉันมีวิธีจัดการเรื่องนี้เองน่า...” “งั้นสิ...ก็แกมันเก่งนี่ ร้ายไม่เบาเลยนะแกเนี่ย” “ก็ร้ายกับฉันก่อนป่ะล่ะ ฉันก็ต้องเอาคืนบ้างแหละ โอเค...งั้นเดี๋ยวฉันไปพบคุณหนูก่อนนะ”ทิชาวางภารกิจลง พร้อมกับถอดผ้ากันเปื้อนออกและเดินตรงไปยังห้องรับรองที่มีเจ้านายของเธอรออยู่ คุณหนูทอฝันเป็นคนขอร้องให้เธอมาช่วยงานที่ร้าน ทิชาไม่ปฏิเสธเลย เพราะรายได้ที่คุณหนูให้นี้ จะช่วยยายของเธอได้อีกแรง และเป็นค่าใช้จ่ายในการเรี
1 สัปดาห์ต่อมา...ณ...สนามบิน (ประเทศไทย) “เฮ้อ...อากาศประเทศไทยนี่มันแสนจะชุ่มปอดเลยจริงๆ”จิณณ์ยืนกางแขนทั้งสองข้างเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า เพื่อสูดอากาศบริสุทธิ์ของถิ่นบ้านเกิดที่เขาจากไปเกือบสามปี “ขึ้นรถได้แล้ว ฉันรอนายอยู่นะจิณณ์” “ขอสูดอากาศให้หายคิดถึงหน่อยก็ไม่ได้ คุณแทนจะรีบไปไหนครับ หรือว่าจะรีบไปรับมรดกหรือไงครับ” “ฉันบอกให้นายรีบขึ้นรถ จะขึ้นหรือไม่ขึ้น...งั้น...ปรีชาออกรถได้เลย!” “เดี๋ยวๆ สิครับ ขึ้นก็ขึ้น อะไรกันเนี่ย โมโหอะไรกันครับ หรือว่าคิดถึงน้องเดียร์น่าอยู่หรือไงครับ ยังล่ำลากันไม่ถึงใจเหรอครับเนี่ย” “จิณณ์! นายนี่มัน!!” “โอเคๆ ครับ...ไปเลยครับน้าปรีชา ออกรถได้เลย คิดถึงกับข้าวคุณยายวรรณาจะแย่อยู่แล้ว อยากกินจริงๆ” “ยายวรรณาก็ทำรอคุณจิณณ์แล้วครับ รู้ว่าคุณจิณณ์จะมา ดีใจใหญ่เลยครับ” “อ่าวเหรอ...ดีเลย...ป่านนี้ยัยทิชาจะเป็นยังไงบ้างนะ แชทก็ไม่เคยตอบ Face ก็ไม่อัพเดท ไอจีก็เงียบ สามปีนี่จะโตขนาดไหนกันนะ” “นายเงียบสักทีจะได้มั้ย อยากเดินกลับบ้านหรือไง” “โอเคครับ
บ้านหลังเล็ก...ภายในอาณาเขตคฤหาสน์ภัทรจุฑาธานันท์ “อีกสักเดี๋ยวทิชาก็จะกลับแล้วแหละลูก เป็นไงกับข้าวยายอร่อยมั้ยลูก ดูสิผอมลงกว่าเดิมเยอะเลย อยู่ที่โน้นคงไม่ได้กินอะไรเลยสินะ”วรรณามองเด็กหนุ่มที่เธอนั้นเลี้ยงมาตั้งแต่ยังแบเบาะ กำลังตักอาหารใส่ปากอย่างเอร็ดอร่อย ‘จิณณ์’ เป็นเด็กที่น่าสงสารพอๆ กับหลานสาวของเธอเลย ทั้งสองถูกเลี้ยงดูมาด้วยกัน ความสนิทสนมนั้นราวกับพี่ชายน้องสาว วรรณาอยากเห็นในวันที่ทั้งสองคนเป็นฝังเป็นฝาจริงๆ เธอคงจะมีความสุขไม่น้อยเลยทีเดียว “ครับยาย อาหารที่โน้นไม่อร่อยเท่าฝีมือของยายหรอกครับ ผมคิดถึงยายจังเลยครับ” “กินให้เยอะๆ เลยลูก แต่เดี๋ยวถ้าทิชามา ก็คงต้องนั่งคุยกันนานเลยสินะ ไปตั้งเกือบสามปีไม่เคยส่งข่าวมา น้องคงคิดถึงเราแย่เลยนะจิณณ์” “อะไรกันครับยาย ทิชาต่างหากล่ะครับ ที่ไม่ยอมส่งข่าวอะไรเลย ไม่ยอมเปิดแชทเปิดไลน์เลย ผมติดต่อทิชาเป็นร้อยครั้งพันครั้ง ก็ไม่เคยตอบกลับ ไม่รู้เป็นยังไงบ้างครับ” “น้องทำงานด้วยเรียนด้วย คงไม่มีเวลาน่ะ” “ทำงานเหรอครับ”จิณณ์ไม่เคยรับรู้ความเคลื่อนไหวของน้องสาวเขาเลย ‘ทิชาต้องล
ณ Lifestyle nightclub... “คุณย่าจ้างพี่มาเท่าไหร่ครับ พี่ถึงไม่ยอมฟังที่ผมพูดเลย” “ไม่ได้จ้างสักบาท แต่คุณย่าบังคับพี่ต่างหากล่ะ นายจะให้พี่ทำยังไง คุณย่าบอกว่า ความจริงเรื่องที่นายจะทำ มันเป็นหน้าที่ของพี่ คุณย่ายื่นคำขาดขนาดนั้น พี่จะทำอะไรได้แทนคุณ” “ทำไมพวกเราถึงปล่อยให้คุณย่าต้องทำอะไรแบบนี้ครับพี่เทวา พวกเราน่าจะรวมตัวกันและคุยกับคุณย่านะครับ” “นายไม่รู้จักคุณย่าหรือไง นายจำได้มั้ย ตอนที่พี่เปิดตัวยอมรับว่าตัวเองเป็นเกย์ คุณย่าเดือดขนาดไหน นายไม่เห็นหรือไง” “เห็นสิครับ แต่พี่เองก็รอดมาได้นี่ครับ คุณย่าโกรธไม่นาน สุดท้ายก็กลับมาคุยกับพี่เหมือนเดิม” “พี่ว่า...นายทำตามที่คุณย่าให้ทำเถอะ...ทำๆ ไปเดี๋ยวก็จบ เรื่องนี้นายเก่งอยู่แล้วนี่” “ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่น ผมทำได้ครับพี่เทวา ผมไม่ติด” “ทิชาสวยมากรู้มั้ย นายเคยเห็นเธอตอนนี้หรือยัง”ความสวยและน่ารักของเธอ ขนาดเทวาเองที่คิดว่าตัวเองชอบผู้ชาย พอเห็นเด็กสาวคนนั้นเขายังรู้สึกหวั่นไหวอยู่เหมือนกัน “ผมไม่สนหรอกครับว่าเธอจะสวยมากขนาดไหน ให้คุณย่าเลือกคน
ร้าน Good Time พิซซ่า... “คุณท่านให้เวลาฉันอีกสามวัน ให้ฉันเตรียมความพร้อม หลังจากที่ฉันไปตรวจร่างกายมาแล้ว และทำสัญญากับคุณท่านเรียบร้อย ตอนนี้ก็แค่รอเวลาเท่านั้นเอง” “แกแน่ใจนะทิชาว่าแกจะทำแบบนี้ ถ้าคุณท่านรู้เข้า แกจะลำบากเอานะ” “ฉันบอกเรื่องนี้กับแกแค่คนเดียว ถ้าคุณท่านรู้ ก็คงมาจากแกนี่แหละธารา” “อ่าว...แล้วแกมาบอกฉันทำไมล่ะ ซวยแล้ว” “ฉันต้องบอกแกอยู่แล้วธารา แกคือเพื่อนเพียงคนเดียวของฉันนะ ถึงแม้แกจะไม่อยากรู้ก็ตาม ยังไงฉันก็ต้องเล่าให้แกฟังอยู่ดี” “ฉันเป็นห่วง กลัวว่าคุณท่านจะรู้ว่าแกมีแผนน่ะ” “อืม...มันก็พอกันมั้ยล่ะ ฉันต้องเสียความบริสุทธิ์วัยสาวของฉันให้กับนายนั่น เพื่อแลกกับหนี้สินและเงินห้าล้าน แต่ถ้าภายในหนึ่งปี ฉันไม่ท้อง ทุกอย่างก็จบ” “แกจะท้องได้ยังไง แกเล่นคุมกำเนิดแบบนี้ คุณท่านรู้ เอาแกตายแน่ทิชา” “คุณท่านทำฉันก่อนป่ะล่ะ ฉันไม่สนหรอกธารา เผลอๆ นายนั่นจะไม่ยอมแตะฉันเลยด้วยซ้ำ แต่ใดๆ เลย ฉันก็ต้องกินยาป้องกันไว้ก่อน ฉันจะท้องไม่ได้เด็ดขาด” “ร้ายสุดเหมือนกันนะแกเนี่ย แต่
ณ ห้องนอนใหญ่คฤหาสน์ภัทรจุฑาธานันท์... เวลา 20.00 น. ร่างอวบอิ่มนั่งอยู่บนเตียงใหญ่ เธอมองนาฬิกาบนโต๊ะตลอดเวลา ทิชาตัดสินใจแล้ว ไม่มีอะไรมาเปลี่ยนแปลงเธอได้แล้ว อีกไม่กี่นาทีข้างหน้านี้แล้วสินะ ที่เธอจะได้เจอเขาในรอบหลายปี นายแทนคุณจะหน้าตาเปลี่ยนไปแค่ไหนกันนะ เธอกับเขาจะต้องมีอะไรกัน โดยที่ก่อนหน้านั้นเกลียดกันจะตาย ทิชาจะมองหน้านายนั่นได้หรือเปล่านะ ตอนแรกทิชาคิดว่า นายแทนคุณจะถ่วงเวลาคุณท่านได้ซะอีก ไม่เคยคิดเลยว่า จากวันที่ทำสัญญากับคุณท่าน ผ่านมาแค่สามวันเธอก็ต้องเริ่มทำภารกิจตามเงื่อนไขสัญญาที่กำหนดไว้ก่อนที่ทิชาจะขึ้นมาบนห้องนี้ คนของคุณท่านก็เตรียมความพร้อมให้กับเธอจนหมดแล้ว อาบน้ำ เตรียมชุดนอนอันวาบหวิวให้เธอใส่ ‘นี่มันอะไรกัน ทำไมคนพวกนี้ถึงได้เลือดเย็นกันขนาดนี้นะ’ ถึงแม้ว่าทุกอย่างจะพร้อมแล้ว สิ่งที่มันไม่พร้อมตอนนี้คือ ใจของทิชาเองที่มันเต้นโครมครามจนแทบจะควบคุมตัวเองไม่อยู่ เธอห้ามตัวเองไม่ให้ตื่นเต้นไม่ได้เลย ยิ่งเวลาใกล้เข้ามาเธอก็เหมือนจะเป็นลม หายใจติดขัด มือไม้เย็นไปหมด ทั้งที่ก่อนหน้านี้ เธอพยายามเตรียมตัวเตรียมใจมาแล้วนะ...แกร๊ก! เส
“เฮอะ! เก่งนี่! โอเค! งั้นก็มาทำให้มันเสร็จๆ ไป!”สันกรามของเขาขบกันแน่น ร่างกำยำพรวดไปที่เตียงใหญ่ทันทีที่พูดจบ แทนคุณคงประเมินเธอต่ำไป คิดว่าเธอเป็นแค่เด็กสาวจะกลัวการมีเพศสัมพันธ์ซะอีก ที่ไหนได้ เธอกลับเก่งกว่าที่เขาคิดไว้มาก หรือเธออาจจะมีเคยมีประสบการณ์มาแล้วก็เป็นได้“อุ้ย!” ทิชาร้องเสียงหลง เมื่อร่างของเธอโดนกระชากอย่างแรง จนเธอถลาล้มลงบนเตียงใหญ่โดยมีร่างของเขาขึ้นมากดทับเอาไว้ ดวงตากลมโตเบิกกว้าง มองไปที่ใบหน้าคมอย่างหวาดหวั่น ทิชาพยายามบังคับอาการตื่นกลัวของตัวเองเอาไว้ ใบหน้าเขาห่างกันไม่ถึงคืบเลยด้วยซ้ำ เธอรู้สึกถึงลมหายใจของอีกฝ่ายเป่ารดลงมาที่ใบหน้าของเธอ หัวใจของทิชามันเต้นรัวเร็วขึ้นเกือบร้อยเท่า มือบางยกขึ้นมายันอกกว้างเอาไว้“ปากดี! จังเลยนะ...ทิชา!”แทนคุณกัดฟันกรอดด้วยความโมโหที่ตัวเองโดนท้าทาย สายตาของเขากวาดมองใบหน้าเนียน แสงไฟสลัวกระทบไปที่ใบหน้างาม ระยะความใกล้ มันทำให้แทนคุณได้เห็นดวงหน้าของเธอชัดเจนมากขึ้น ‘ยัยเด็กแสบนี่...สวยเอาเรื่องอยู่เหมือนกันนะ’ ลมหายใจของเขาเริ่มติดขัดเมื่อมองไปที่ปากบาง“ทำสิคะ...รออะไร”ทิชายื่นหน้าเข้าไปใกล้เขาอย่างท้าทาย ความกลัวมี
“มะ-ไม่! เจ็บ!” ร่างบางดิ้นพล่าน พยายามกระถดร่างของตัวเองออกจากร่างใหญ่ ‘ทำไมมันเจ็บขนาดนี้ ไม่เอาแล้ว เธอไม่อยากทำภารกิจนี้แล้ว’“โอ๊ะ! อย่าดิ้น! ทำให้มันเสร็จไป! เธอเป็นคนเลือกเอง!”เสียงหอบหายใจกระเส่า มาพร้อมกับคำพูดที่เตือนสติคนใต้ร่าง ความกระสันสวาทได้ครอบงำร่างของเขาไปหมดแล้ว แทนคุณไม่อาจถอยกลับไม่ได้อีกแล้ว ภารกิจบ้าบอนี้เขาควรจะทำให้มันจบไปเสียที“ฮึก! แต่มันเจ็บ! อึก!” ริมฝีปากบางสั่นระริก เอ่ยประท้วงบอกคนตัวใหญ่ด้วยน้ำเสียงเจือสะอื้น ทิชาคิดว่าครั้งแรกมันคงเจ็บ แต่ก็ไม่คิดว่ามันจะเจ็บขนาดนี้ มือบางกุมท้องน้อยของตัวเองเอาไว้ เผื่อว่ามันจะคลายความเจ็บปวดนี้ลงบ้าง“เจ็บก็ต้องทน! ในเมื่อเธอเต็มใจที่จะทำเองนี่!”เสียงทุ้มแหบพร่ากระเส่าตอบไปด้วยความเสียวซ่านปวดหนึบ แทนคุณก็ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน ครั้งแรกกับสาวคนไหน ก็ไม่เหมือนเธอคนนี้เลยสักคน มือหนาจับล็อกร่างเล็กไว้ พร้อมกดแก่นกายใหญ่จ้วงลึกอีกครั้งอย่างหนักหน่วงลึกจนสุดลำ! จนทำให้น้ำสีขุ่นเข้มไหลไปตามช่องรักคับแคบทะลักออกมาเพราะความบริสุทธิ์ของวัยสาว“ฮึก! กรี๊ดดดดดด!! เจ็บ! ฮึก!” เด็กสาวกรีดร้องออกมาอย่างสุดเสียง ความเจ็บปวดแท
ณ โรงแรมสุดหรู ประเทศสิงคโปร์... “ปล่อยผมนะ! นี่คุณทำบ้าอะไรของคุณ...ทอฝัน”จิณณ์กำลังปัดมือเล็กๆ ของคนที่คร่อมอยู่บนร่างของเขาออก ยัยตัวแสบหลอกเขามาประชุมที่สิงคโปร์ สุดท้ายไม่มีเรื่องการประชุม ไม่มีติดต่อใดๆ เกี่ยวกับงานเลย พอรู้ว่าโดนเธอหลอก เขาก็โมโหเป็นอย่างมาก แสบจริงนะ! “ก็จะปล้ำนายไง...นี่อย่าบอกนะ...ว่านายไม่รู้ว่าฉันจะทำอะไรนาย...อืม...แต่ไม่เป็นไร...รออีกสักสิบนาที นายก็จะไม่พูดกับฉันแบบนี้แน่นอน” “ทำไม! คุณจะทำอะไร” “นายนี่*ซื่อบื้อจริงๆ เลยนะจิณณ์ ฉันถามนายหน่อย เมื่อกี้นายกินอะไรไปบ้าง นายไม่สังเกตตัวเองบ้างเลยเหรอ...อืม...ยานี้เขาบอกว่าประมาณสิบห้านาทีก็จะออกฤทธิ์ ตอนนี้นายก็อยู่เฉยๆ สักพักนะ”แผนการร้ายของทอฝันก็คือการใช้ทางลัด นายนี่ต้องใช้วิธีแบบนี้ถึงจะเอาอยู่ รอให้มาจีบเธอก่อน ชาตินี้ก็คงไม่มีวันสำเร็จแน่นอน “ทอฝัน! คุณใส่อะไรลงไป!”จิณณ์จำได้แค่ว่าเธอยื่นน้ำอัดลมกับน้ำเปล่าให้เขา ตอนเขาเปิดมันก็ผนึกอย่างดี เหมือนไม่ได้ถูกเปิดมาก่อนหน้านี้นี่ แล้วเธอจะใส่อะไรไปตอนไหนกัน “ฉันใส่ยาปลุกเซ็กส์ลงไป นายกระหายน้ำ
รถสปอร์ตคันหรู... “นี่คุณจะพาฉันไปไหนคะ มันไม่ใช่ทางกลับบ้านนะ” “ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณส่วนตัว” “เราคุยกันแล้วนี่คะ คุณยังไม่เข้าใจตรงไหนอีกคะ” “ไม่เข้าใจตรงที่ ทำไมคุณไม่ยอมตกลงแต่งงานกับผมสักที” “นี่มันผ่านมาไม่กี่วันเองนะคะ ไหนคุณบอกว่า จะให้เวลาฉันหนึ่งเดือน แล้วนี่อะไรคะ” “ผมใจร้อน ไม่อยากรออีกแล้ว” “คุณบ้าไปแล้ว จอดรถเดี๋ยวนี้นะ ฉันไม่ไปกับคุณหรอก” “ไม่จอด ทำไมผมจะต้องเชื่อคุณด้วย” “นายแทนคุณ!” “ครับผม เรียกซะเต็มยศเลย มีอะไรเหรอครับ ^^”******************** ในขณะเดียวกัน...อีกด้านหนึ่ง... คฤหาสน์ภัทรจุฑาธานันท์... “ฉันดีใจนะวรรณาที่เธอกับเหลนมาเยี่ยมฉันวันนี้ ตาแทนบอกฉัน ตอนแรกฉันยังไม่เชื่อเลยด้วยซ้ำว่าทิชาจะยอมให้เธอกับเหลนมา แสดงว่าทิชาคงหายโกรธฉันแล้วใช่มั้ย” “ทิชาไม่เคยโกรธคุณท่านเลยนะเจ้าคะ เรื่องที่ผ่านมามันเป็นการเข้าใจผิดกันระหว่างทิชากับคุณท่านก็เท่านั้นเอง อิฉันเข้าใจทุกอย่างเจ้าค่ะ คุณท่านอย่าคิดมากเลยนะเจ้าคะ วันนี้ทิชากับคุณห
“อุ๊บ!” เสียงของเขาขาดหายไป ริมฝีปากบางอ่อนนุ่มปิดปากของเขาเอาไว้ ลิ้นเล็กลากไล้ไปมา กระตุ้นความรู้สึกของเขาเป็นอย่างมาก มันวาบหวิวจนทำให้ลิ้นใหญ่อดใจไม่ไหวต้องสอดแทรกตอบกลับปากนุ่มนั้นทันที “อื้อ...” จูบ นี่คือจูบใช่มั้ย มันคือจูบแรกของธารา ทำไมรู้สึกดีและวาบหวิวขนาดนี้นะ มันดูนุ่มเบาสบายและที่สำคัญมันเสียวแบบแปลกๆ ด้วยนะ ^^ “ดีมั้ย” “ดีสิคะ เอาอีกค่ะ พี่จูบตรงอื่นบ้างสิ...”ความรู้สึกของธาราตอนนี้มันปั่นปวนไปหมด ริมฝีปากของเขาช่างมีมนต์วิเศษอะไรขนาดนี้ ลากไปตรงไหนมันก็รู้สึกซาบซ่านตรงนั้น เนี่ยเหรอ ความสุขของการมีเซ็กส์ “ได้สิ...พี่มีอารมณ์กับเรามากๆ นะธารา พี่...”ริมฝีปากหนาซุกไซร้เข้าไปยังซอกคอขาวผ่องดอมดมกลิ่นหอมของกายสาว ผิวขาวเนียนละเอียดนุ่มดุจแพรไหมอดใจไม่ไหวเลยต้องดูดดุนสร้างรอยรักเอาไว้หลายจุดเลยทีเดียว “อื้ออ...พี่จะพูดแบบนี้ตลอดเลยเหรอคะ...อ๊า! ตอนนี้หนูไม่ไหวแล้วนะคะพี่...อื้มมม์”สมองของธาราขาวโพลนไปหมด เธอกำลังจะล่องลอยไปบนห้วงอวกาศ เธอรู้สึกดีกับสัมผัส ธาราไม่เคยนึกเสียใจเลยที่ตัดสินใจแบบนี้ เขาคือคนที่ธาราชอบมาตลอด
บริษัทภัทรจุฑาธานันท์ฟู๊ด จำกัด... “ที่คุณเรียกผมมามีเรื่องแค่นี้ใช่มั้ยคุณทอฝัน” “ใช่...นายจะตอบฉันมาได้ยัง ว่าเพราะอะไรนายถึงถอนตัวไม่ไปประชุมกับฉันที่สิงคโปร์”ทอฝันแค่อยากรู้ เขาหลบหน้าเธอมาตลอด ทั้งที่ทำงานอยู่บริษัทเดียวกัน วันนี้ทอฝันจะไม่ขอทนอีกต่อไปแล้ว เธอจะถามเขาให้รู้กันไปเลย “ผมถอนตัวมันก็คือคำตอบอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ คุณทอฝันยังจะอยากรู้เหตุผลอะไรอีก”จิณณ์พยายามหลบเลี่ยงเธอก็เพราะ เขารู้ว่าผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าเขานั้นคิดอะไร ทั้งบริษัทรู้กันหมด ถ้าจิณณ์ไม่รู้ก็บ้าแล้ว เธอไม่สนใจภาพลักษณ์ของตัวเองว่าคนอื่นจะมองเธอยังไง เขาก็แค่เด็กในบ้านที่ตระกูลภัทรจุฑาธานันท์อุปการะ ไม่มีสิทธิ์ที่จะคิดอะไรกับคุณหนูผู้สูงส่งหรอก “ถ้าไม่ใช่ฉัน เป็นคนอื่น นายจะไปมั้ยจิณณ์” “มันไม่ได้เกี่ยวว่าจะเป็นใคร ผมไม่ไป ก็คือไม่ไป คุณทอฝันอยากจะรู้เหตุผลไปทำไมอีกไม่ทราบ” “ฉันอยากให้นายไปกับฉัน...” “ผมไม่อยากไปกับคุณ” “นี่ไง...นายไม่อยากไปกับฉันก็เพราะว่า นายรู้ใช่มั้ย ว่าฉันคิดยังไงกับนาย” “รู้แล้วยังไงครับ...”
“ผมไม่มีแฟน และผมก็ไม่มีใคร คุณไม่ต้องห่วง ว่าจะมีใครมาตามรังควานคุณแน่นอน” “ดิฉัน...ก็แค่ถามเฉยๆ เพราะก่อนหน้านั้น แฟนคุณหวงคุณอย่างกะอะไรดี แล้วมาตอนนี้เธอคนนั้นไปไหนซะล่ะ”อะไรกันยัยทิชา นี่แกเผลอถามเรื่องแฟนกับเขาเนี่ยนะ บ้าจริง... “ผมเคลียร์ทุกอย่างหมดแล้ว คุณจะยอมตกลงแต่งงานกับผมหรือเปล่า...ทิชา” “ขอดิฉันคิดดูก่อนค่ะ ยังให้คำตอบคุณตอนนี้ไม่ได้หรอกค่ะคุณแทน” “คุณจะใช้เวลาคิดกี่วัน” “หนึ่งเดือน” “อะไรนะ...เดือนนึง...มันนานเกินไป” “ไม่นานหรอกค่ะ หรือคุณจะต้องการสามเดือนเหรอคะ” “ผมขอต่อรองคุณสักสิบวันได้มั้ยทิชา คุณจะต้องคิดอะไรอีก คุณแต่งงานกับผมไป เราใช้ชีวิตแบบผัวเมีย วันหนึ่งถ้าคุณไม่โอเค คุณก็ยังมีเวลาที่จะตัดสินใจนี่ อายุคุณแค่ 22 ถ้าผมไม่โอเคสำหรับคุณ คุณเองก็มีเวลาที่จะหาใหม่ได้นี่ สวยแบบนี้ผมว่า ไม่ทันข้ามวันคุณก็หาได้แล้ว” “คุณแทน! ดิฉันไม่ได้เป็นเหมือนคุณนะ ที่จะมีใครก็ได้ อย่าเอาตัวเองมาเป็นบรรทัดฐานคนอื่นสิ” “คุณทำไมต้องคิดมากล่ะ ทั้งที่ก่อนหน้านี้ เราสองคนก็เคยเป็นผัวเมี
สายสนทนาในรถสปอร์ตคันหรู... “สรุปวันนี้ นายจะนั่งรอทิชาอยู่ในรถแบบนี้ทั้งวันเลยเหรอแทนคุณ” “ก็ไม่ได้คิดจะอยู่ในนี้หรอกพี่เทวา ผมกำลังคิด ว่าผมจะเริ่มต้นพูดกับทิชาว่าไง อยู่ๆ ก็มาหาแบบนี้ พี่เทวาช่วยคิดคำพูดหน่อยสิครับ” “นี่นายลืมไปแล้วเหรอ ว่านายน่ะเป็นเสือ แค่เข้าไปคุยกับผู้หญิงเนี่ยนะ” “มันไม่ได้เหมือนกันนี่ครับพี่เทวา ผมกับทิชา เราเคยคุยกันดีๆ กันซะที่ไหนล่ะพี่” “ไม่คุยอะไรกัน...ครั้งนี้นายก็ต้องคุยแล้ว นายต้องเริ่มก่อนนะแทน” “ผมก็ต้องเริ่มก่อนอยู่แล้ว แต่ว่าผมจะเริ่มยังไงนี่แหละคือปัญหา ผมไม่รู้จะใช้*มุขไหนเริ่มกับเธอเลยครับพี่เทวา” “นายก็เข้าทางคุณยายวรรณาสิ อ้างว่าคุณย่ามีเรื่องฝากมาบอก หาเรื่องอะไรก็ได้ ฉันเชื่อว่าคุณยายวรรณาจะช่วยนายได้แน่นอน” “อืม...ก็เป็นความคิดที่ดีเลยนะครับพี่เทวา งั้น ผมทำตามที่พี่บอกแล้วกันนะครับ” “อะไรของนาย เป็นเสือสิ้นลายไปแล้วหรือไงน้องพี่” “ผมไม่เคยง้อผู้หญิงนี่” “ก็ลองซะสิ” “ครับ” แทนคุณก็คงจะต้องลองแล้วแหละ เธอจะเป็นยังไงบ้างนะที
“ห๊ะ! อะไรนะคะ!”ร่างกายของธาราชาวูบตั้งแต่หัวจรดเท้า ราวกับว่าเธอกำลังโดนไฟฟ้าแรงสูงช็อตอยู่ เมื่อเธอได้ยินสิ่งที่เขาพูดออกมา ‘บ้าไปแล้ว...เขาต้องบ้าไปแล้วจริงๆ’ “ผมอยากจะลองมีอะไรกับคุณ ฟังไม่ผิดหรอก...ธารา” “ให้ดิฉันลอง...มีอะไรกับท่านประธานงั้นเหรอคะ...” “ใช่ครับ...ผมอยากรู้ ว่าผมมีอะไรกับผู้หญิงได้หรือเปล่า คุณอย่าพึ่งโกรธผมนะ ผมแค่จะแชร์เรื่องของผมให้คุณฟังก็เท่านั้นเอง ถ้าคุณจะปฏิเสธก็ได้นะ” “แล้วทำไมต้องเป็นดิฉันคะ?”ธาราจะโกรธเขาทำไมกัน เธอก็แค่ช็อกในสิ่งที่เขาพูดออกมา มันเหมือนกับในอดีต ตอนที่เธอเคยพูดกับทิชาเล่นๆ ไว้ก็เท่านั้นเอง ‘ทำไมเขาไม่มาจ้างฉันสร้างทายาทบ้างวะ...ถ้าเขาจ้าง...ฉันจะรีบเลยแหละ’ “ไม่รู้สิ ผมก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรต้องเป็นคุณ...อืม...หรือเป็นเพราะว่าคุณเป็นคนที่น่าจะรับเรื่องแปลกๆ อะไรแบบนี้ได้มั้งครับ ผมสงสัยตัวเองมาตลอด แต่ก็ไม่เคยลองสักที” “คุณแค่อยากลองเหรอคะ?”สำหรับธารา แค่ได้ลองสักครั้งก็ถือว่าเด็ดสุดแล้ว ใครจะมองว่าเธอบ้าก็ช่าง สำหรับผู้ชายที่ชอบ ต่อให้มอบกายถวายตัว เธอก็ยอม กำไรเห็นๆ ^^
วันต่อมา...ณ...บ้านเช่าหลังเล็ก ภายในรถสปอร์ตคันหรู...สายตาคมเข้มกำลังจับจ้องไปยัง บ้านเช่าหลังหนึ่ง ที่อยู่ในซอยเล็กๆ แทนคุณเฝ้ามองอยู่ในรถตั้งแต่เช้าผ่านมานานหลายชั่วโมง ไม่มีใครออกจากบ้านหลังนั้นเลย ‘ทิชา...เป็นคนที่มีจิตใจเด็ดเดี่ยวและเข้มแข็งมาก ขนาดผมเองยังเข้าไม่ถึงเธอเลยสักครั้ง เราโตมาด้วยกัน เธอมองผมเป็นพี่ชาย แต่ว่า ผมไม่ได้มองเธอแบบนั้นหรอกนะครับ เมื่อก่อนผมคิดกับเธอมากกว่าพี่ชายด้วยซ้ำ...แต่...ไม่ว่าผมจะมองเธอแบบไหน ทิชาก็ไม่เคยแม้แต่จะคิดกับผมมากไปกว่านั้นเลย...ตอนนี้...ผมเลยไม่รู้จะแนะนำคุณแทนยังไง...เพราะตัวผมเองก็ไม่เคยจีบทิชาสำเร็จสักที...คุณแทนคงต้องหาวิธีการเอาเองแล้วแหละครับ...ยังไง...ผมก็ขอให้คุณแทนโชคดีนะครับ...ผมจะเอาใจช่วยครับ’ คำพูดของจิณณ์ที่บอกเขาก่อนมาที่นี่มันทำให้แทนคุณคิดหนักอยู่เหมือนกันนะ ทิชาเป็นคนที่มีจิตใจแน่วแน่เข้มแข็ง แทนคุณจะพิชิตใจเธอได้งั้นเหรอ ‘ยัยทิชามีจุดอ่อน...คือความจริงใจ และถ้าคุณแทนจะเอาชนะยัยนั่นได้...คุณต้องมีความจริงใจ และใช้ความจริงใจนี้เข้าหาทิชา...คุณแทนต้องทนนางหน่อยนะ จะสักสิบครั้งยี่สิบครั้ง คุณแ
คฤหาสน์ภัทรจุฑาธานันท์... “ทิชาอยู่ใกล้เราขนาดนี้ ทำไมพวกเราไม่เคยเอะใจเลยนะ” “แต่ทิชาก็ระวังตัวมาก พี่ตามเธอไปด้วยตัวเอง ถ้าจ้างนักสืบก็คงอาจจะไม่ทันเธอแน่” “อะไรจะกลัวพวกเราขนาดนั้นนะ ทิชาคิดมากเกินไปแล้ว ดีนะ ที่น้องบอกให้พี่เทวาเลิกตามทิชาไป ตอนแรกพี่เทวาก็จะตามทิชาไปเหมือนกัน” “ตอนนี้นายก็รู้ที่อยู่ของเธอแล้ว นายจะทำยังไงต่อ” “ก็เฝ้าดูสักวันสองวัน เธออยู่นนทบุรี ใกล้เราไม่ถึงห้าสิบกิโลเลย แต่เรากลับตามเธอไปทั้งเหนือและใต้ทั่วทุกสารทิศ แต่เธอกลับอยู่ใต้จมูกของเรานี่เอง” “น้องคิดว่า ทิชาฉลาดมากค่ะ ใกล้ๆ พวกเราอาจจะคิดไม่ถึงไงคะ ที่อันตรายเท่ากับที่ปลอดภัยค่ะพี่แทน” “ทางคุณย่าเอง ก็กล่อมคุณยายวรรณาไปเหมือนกันนะ แต่ดูเหมือนจะให้นายแต่งงานกับทิชาด้วย นายจะว่ายังไงเรื่องนี้” “ผมแต่งงานกับเธออยู่แล้วครับพี่เทวา แต่ว่าเธอนี่สิ ผมไม่รู้ว่าเธอจะยอมมั้ย” “ยอมไม่ยอม พี่ก็ลองจีบทิชาสิ ครั้งแรกๆ พี่โดนบังคับ แต่ครั้งนี้พี่ลองเริ่มจีบทิชาแบบจริงๆ จังๆ น้องเชื่อว่า ทิชาอาจจะ Say yes พี่ก็ได้นะ พี่ต้องลองดูค