รักเร้นใจใต้เงาองครักษ์ ตอนที่ 16

ลู่อิงยิ้มออกมาอย่างสดใส นางพยักหน้ารับอย่างกระตือรือร้น แม้จะไม่พูดอะไร แต่ความดีใจของนางก็ชัดเจนในแววตา เซี่ยหานปิงเห็นเช่นนั้นก็รู้สึกสงสัยในใจ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ เขาหายเข้าไปในบ้านแล้วกลับออกมาพร้อมอุปกรณ์ทำแผลที่เตรียมไว้

ลู่อิงคุ้นเคยกับการทำแผลจากประสบการณ์ที่เคยดูแลองค์หญิงจอมแก่น นางไม่รู้สึกหวาดกลัวแต่อย่างใด มือของนางจับกรรไกรอย่างมั่นคง ก่อนจะค่อย ๆ ตัดเสื้อที่เปื้อนเลือดออกจากไหล่ของเซี่ยหานปิงอย่างระมัดระวัง

เซี่ยหานปิงนั่งนิ่ง ปล่อยให้ลู่อิงทำแผลให้โดยไม่เอ่ยอะไร แต่สายตาของเขาจับจ้องอยู่ที่ใบหน้าของนางตลอดเวลา ใบหน้าที่เกลี้ยงเกลา คิ้วที่เรียงตัวสวย และริมฝีปากที่ขยับเล็กน้อยเวลานางขมวดคิ้วด้วยความตั้งใจ เซี่ยหานปิงรู้สึกได้ถึงความรู้สึกบางอย่างที่เริ่มก่อตัวขึ้นในใจ ราวกับมีอะไรบางอย่างมากระตุ้นให้เขารู้สึกคันยุบยิบอยู่ในใจ

ลู่อิงค่อย ๆ ใช้สุราล้างแผลอย่างเบามือ แม้จะเป็นแผลที่ไม่ได้ลึกมากนัก แต่นางก็ดูแลอย่างประณีต หลังจากเช็ดจนเลือดหยุดไหล นางก็เริ่มพันแผลให้เขา มือเล็ก ๆ ของนางที่เคลื่อนไหวด้วยความอ่อนโยน ทำให้เซี่ยหานปิงรู้สึกได้ถึงความใส