Mag-log inShare
บทที่ 12 น่าสนใจ
Huling Na-update:
2025-04-12 20:00:14นั่งดื่มกันจนเวลาผ่านไปสักพักใหญ่เหล้าที่ดื่มเข้าไปก็เริ่มมีปฏิกิริยากับร่างกายจนอลินตารู้สึกอยากจะปลดปล่อยมันออกมา
“เดี๋ยวลินไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ” ลินลุกขึ้นยืนหมายจะเดินออกไปเข้าห้องน้ำแต่ก็โดนจับมือเอาไว้ทั้งสองข้าง ฝั่งขวาคือคีรันฝั่งซ้ายคือสายฟ้า
“เดี๋ยวผมพาลินไปเข้าห้องน้ำเอง” คีรันบอกสายฟ้า เขาจึงยอมปล่อยมือของลิน
ทำธุระในห้องน้ำเสร็จเรียบร้อยลินก็เดินออกมาล้างมือที่ก๊อกน้ำด้านหน้าซึ่งมีชายหนุ่มร่างสูงหน้าตาไม่เป็นมิตรเท่าไรยืนล้างมืออยู่ก่อนหน้าเขาอยู่แล้ว ผู้ชายคนนั้นเหลือมองอลินตาเป็นระยะจนคนตัวเล็กมั่นใจว่าอีกคนมองตัวเองแน่ๆ จึงหันไปถาม
“มองอะไร” อีกฝ่ายส่งยิ้มที่น่าขยะแขยงมาให้ลิน จนเขารู้สึกขนลุกแปลกๆ
“คืนนี้ไปต่อกับเจ้านายพี่มั้ย หน้าสวยหุ่นดีแบบนี้เจ้านายพี่จ่ายไม่อั้นแน่นอน”
“เจ้านายอะไร?”
“เจ้านายพี่เป็นเสี่ยกระเป๋าหนักของที่นี่เลยนะ”
“นายมึงจะเป็นเสี่ยที่ไหนก็ช่างกูไม่ใช่เด็กขายไปซื้อที่อื่น!&
Kaugnay na kabanata
อลินตคีรัน บทที่ 13 อีกไม่นาน
“ทาดาาา~ เพื่อนลินกูซื้อขนมร้านดังมาฝาก” สกายเปิดประตูห้องเข้ามาพร้อมถือถุงขนมเจ้าดังเจ้าประจำที่ลินกับสกายชอบกินสมัยเรียนมหาลัย สกายถือเดินเข้ามาในห้องทำงานของลินก่อนจะนั่งลงบนเก้าอี้ตรงข้ามกันลินเงยหน้าขึ้นมองเพื่อนสนิทที่เดินเข้ามาในห้องทำงานพร้อมขนมอีกหลายถุงที่อยู่บนโต๊ะตรงหน้าเขา ขนมที่ลินบอกว่าพี่ฟ้าชอบกินและหลังจากนั้นมาเจ้าขนมพวกนี้ก็มักจะถูกเพื่อนเขาซื้อมาฝากอยู่ประจำ เรียกได้ว่ากินจนเขาเบื่อ“แน่ใจว่าซื้อมาฝากกู”“อันนี้ของมึง ส่วนอันนี้ของพี่ฟ้า” สกายหยิบถุงขนมหนึ่งถุงให้เพื่อนส่วนที่เหลือก็เก็บไว้ให้พี่ชายของเพื่อนลินส่ายหน้าให้เพื่อนขำๆ กับการทุ่มเทเพื่อจีบพี่ฟ้า ก่อนจะก้มหน้าทำงานต่อและปล่อยให้เพื่อนเดินไปนั่งเล่นที่โซฟารับแขกรอ“กูถามมึงจริงๆ นะกาย มึงจะจีบพี่ฟ้าจริงเหรอวะ”“เออกูจะจีบพี่มึง แล้วมึงก็ไม่ต้องมาห้ามด้วยเพราะกูไม่กลัวมึงหรอก”“กูไม่ได้จะห้าม แต่กูอยากบอกมึงเอาไว้ว่าพี่ฟ้าไม่ค่อยสนใจเรื่องรักๆ ใคร่ๆ เท่าไรกูกลัว
Huling Na-update : 2025-04-13อลินตคีรัน บทที่ 14 ความจริงเมื่อแปดปีที่แล้ว
ลินอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็เดินออกมาหาคีรันที่ห้องครัว พอดีกับที่อีกฝ่ายจัดโต๊ะเสร็จ คีรันที่เห็นลินเดินออกมาจากห้องนอนก็หันมายิ้มให้เขาและเลื่อนเก้าอี้ให้ลินได้นั่งที่โต๊ะกินข้าว“ขอบคุณครับ”ลินมองข้าวผัดที่มีไข่เจียวหอมๆ สีเหลืองทองปกคลุมอยู่ด้วยความหิวและคิดถึงเมนูโปรดที่เมื่อก่อนเขาขอให้คนตรงข้ามทำให้กินอยู่บ่อยๆ“ลองชิมดูสิครับยังอร่อยเหมือนเดิมมั้ย” ลินตักข้าวชิมไปหนึ่งคำและรสชาติของมันก็ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน“ยังอร่อยเหมือนตอนนั้นเลยครับ” ลินพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือเล็กน้อยเมื่อนึกไปถึงตอนที่เขาทั้งคู่อยู่ด้วยกันสมัยเรียนมหาลัยและย้ายมาอยู่คอนโดด้วยกันคีรันลุกขึ้นเดินมานั่งคุกเข่าข้างหนึ่งมองคนรักที่ก้มหน้าซ่อนใบหน้าที่เจ็บปวดเอาไว้ไม่ให้เขาเห็น คีรันเอื้อมมือไปจับมือเล็กมาแนบที่แก้มของตัวเองทั้งสองข้าง เพื่อให้คนที่กำลังบังคับไม่ให้ตัวเองร้องไห้อยู่มองหน้าเขา“คนดีมองหน้าพี่สิครับ” คนตัวเล็กมองหน้าของคีรันตามที่เขาบอกใบหน้าสวยเปรอะเปื้อนไปด้วยหยดน้ำตาที
Huling Na-update : 2025-04-14อลินตคีรัน บทที่ 15 คนคุมเกม
จูบอันดูดดื่มถูกส่งมอบให้คนตัวเล็กใต้ร่าง มือหนาล้วงเข้าไปในเสื้อนอนผ้าลื่นสีเขียวก่อนจะเจอเข้ากับยอดอกที่ชูชันอยู่ภายใต้เสื้อนอน คีรันเลิกเสื้อของอลินตาขึ้นเผยให้เห็นยอดอกสีชมพูกระเพื่อมขึ้นลงตามแรงหายใจ ลิ้นร้อนชื้นแตะเข้าที่ยอดอกของอลินตาจนเจ้าตัวถึงกับสะดุ้งตกใจก่อนที่ริมฝีปากหนาจะเปลี่ยนจะโลมเลียเป็นดูดดึงจนร่างบางส่งเสียงครางออกมา มืออีกข้างของคีรันที่ว่างอยู่ก็บดขยี้ตุ่มไตสีชมพูอีกข้าง“อ๊ะ อ่าส์” อลินตานอนบิดกายไปด้วยความเสียวซ่านบริเวณหน้าอกที่คนตัวสูงสลับดูดไปมาซ้ายขวาพร้อมกับขยำจนเกิดรอยแดง คีรันมองภาพตรงหน้าอย่างพอใจเมื่อได้เห็นคนตัวเล็กนอนบิดเร่า เขาก้มหน้าลงไปกดจูบที่ริมฝีปากของคนตัวเล็กอีกรอบพร้อมยกตัวของอีกคนให้ขึ้นมานอนทับตัวของเขาเอาไว้“วันนี้พี่ให้ลินคุมเกมเองเลยครับ” อลินตากัดริมฝีปากเล็กน้อยด้วยความเขินอายเมื่อมองไปที่ใบหน้าคมของอีกฝ่ายที่กำลังจ้องมองมาที่ตัวเองด้วยสายตาที่พร้อมจะกลืนกินเขาเข้าไปร่างเล็กก้มลงจูบกับคีรันพร้อมกับมือบางลูบไปไล้ไปตามหน้าอกแกร่งจนลงไปถึงซิกแพคแน่นปึ๊กที่บ่งบอกว่าอีกฝ่ายรักษาสุขภาพของตัวเองเป็นอย่างดี ลินผละจากริมฝีปากของคีรันเคลื่อนใ
Huling Na-update : 2025-04-16อลินตคีรัน บทที่ 16 ลูกค้ารายใหม่
เสียงเคาะประตูดังขึ้นทำให้เจ้าของห้องจำต้องละจากงานตรงหน้าเงยหน้าขึ้นมองคนที่เปิดประตูเข้ามาก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ ร่างบางก้าวเดินเข้ามาในห้องทำงานของสายฟ้าและนั่งลงเก้าอี้ตรงหน้าเขา“ดีครับพี่ฟ้าผมซื้อของมาฝาก” ถุงของฝากถูกวางลงตรงหน้า สายฟ้ามองไปยังถุงของฝากที่คนตรงหน้าซื้อมาฝาก นี่ก็ผ่านมาเกือบจะสองอาทิตย์แล้วที่เขาต้องโดนคนตัวเล็กตรงหน้าตามจีบทั้งๆ ที่ไม่มีอะไรคืบหน้าไปมากกว่าที่เขากินขนมพวกนี้ให้อีกฝ่ายดีใจเก้อคนอะไรอดทนเก่งเป็นบ้า“มีธุระอะไรหรือเปล่า”“ผมแค่แวะเข้ามาหาพี่ฟ้าเฉยๆ เดี๋ยวก็ต้องรีบไปทำธุระต่อ แล้วนี่ไอ้ลินมาทำงานหรือยังครับ”“วันนี้ตัวเล็กไม่เข้าบริษัท”“อย่างนี้นี่เอง งั้นเดี๋ยวผมขอตัวกลับก่อนนะครับ” สกายลุกขึ้นยืนเต็มความสูงและหันหลังเตรียมจะเดินออกจากห้อง แต่ก่อนประตูห้องจะปิดลงเจ้าตัวก็ยังไม่วายย้ำคนตัวสูงที่นั่งหน้านิ่งอยู่โต๊ะทำงานให้อีกฝ่ายรำคาญเล่น“ตอนกินขนมพวกนี้ก็อย่าลืมคิดถึงหน้าคนซื้อมาฝากด้วยนะครับ ทานให้อร
Huling Na-update : 2025-04-17อลินตคีรัน บทที่ 17 ดูแลคนเมา
คีรันขับรถเดินทางมาพบป๊าที่บ้านพักทันทีเมื่อคนของเขาที่แฝงตัวเข้าไปทำงานบ่อนของเสี่ยสิงห์ส่งข่าวเรื่องเกี่ยวกับการตายของหม่าม้ามาให้ป๊าของเขา เมื่อขับรถมาถึงคีรันก็รีบวิ่งเข้าไปในบ้านเพื่อถามถึงเรื่องที่คนนั้นส่งมา“ป๊าคนของเราว่าไงบ้านครับ”“มันรู้แล้วว่าใครเป็นคนยิงลดา” คีรันใจเต้นระรัวเมื่อเรื่องที่เขาอยากรู้มาตลอดเริ่มจะคลี่คลายออกมาเรื่องๆ ถึงแม้จะใช้เวลานานลากยาวมาเกือบแปดปีก็ตาม“แล้วมันได้บอกมั้ยครับว่าเป็นใคร”“มือปืนที่มีคนจ้างมายิงลดาชื่อทิศเป็นลูกพี่ลูกน้องกับมือขวาของเสี่ยสิงห์ แต่มันไม่รู้ว่าไอ้คนนั้นคือใครเพราะเข้าใกล้พวกมันมากไม่ได้เดี๋ยวพวกมันจะสงสัยเอาและเดือนหน้ามันก็จะออกมาจากที่นั่นแล้วเพราะลูกน้องเสี่ยสิงห์เริ่มสงสัยตัวมันแล้ว” ไท่บอกกับลูกชายทั้งหมดที่เขาคุยกับคนของเขาที่แฝงตัวเข้าไปอยู่ที่บ่อนของเสี่ยสิงห์เพื่อสืบเรื่องนี้ให้เขา“งั้นก็บอกให้มันรีบหาทางออกมาจากที่นั่นให้เร็วที่สุดเลยนะครับป๊า ส่วนเรื่องคนชื่อทิศเดี๋ยวผมจัดการเอง” คีรันบอก
Huling Na-update : 2025-04-18อลินตคีรัน บทที่ 18 ข้อเสนอ
ป๊าเดินทางไปต่างประเทศได้สองวันแล้วซึ่งทางนั้นก็ต้องรับป๊าของเขาเป็นอย่างดีเพราะไปมาหาสู่กันประจำจึงไม่เป็นปัญหาสำหรับการเดินไปทางไปที่นั่นสักเท่าไรหลังจากที่นั่งประชุมงานกับลูกน้องเกือบครึ่งค่อนวันคีรันที่ไม่มีงานที่ไหนต้องไปทำแล้วเขาจึงรีบขับรถไปหาคนรักที่บริษัททันที วันนี้ทั้งวันเขายังไม่ได้โทรหาหรือเห็นหน้าคนตัวเล็กเลยสักครั้งเพราะงานที่บริษัทของเขาช่วงนี้มีปัญหานิดหน่อยขายาวก้าวเดินไปยังห้องทำงานของประธานบริษัท คีรันไม่ลืมที่จะเอ่ยทักเลขาของอลินตาที่กำลังเปิดประตูเดินออกมาจากห้องทำงานของเจ้านาย“สวัสดีค่ะคุณคีรัน”“สวัสดีครับ พอดีผมมาหาลินไม่ทราบว่าตอนนี้เขาว่างอยู่หรือเปล่าครับ”“ว่างค่ะคุณรันเข้าไปได้เลยครับ” คีรันเอ่ยขอบคุณ คุณเลขาของคนรักก่อนจะผลักประตูห้องเข้าไปอลินตาเงยหน้ามองคนมาใหม่ที่เปิดประตูห้องทำงานของเขาเข้ามาก่อนรอยยิ้มหวานจะปรากฏต่อหน้าของอีกฝ่าย ร่างสูงเดินอ้อมมาหยุดยืนอยู่ข้างๆ เขาก่อนจะก้มหน้าลงมาแนบริมฝีปากลงบนอวัยวะเดียวกัน ลมหายใจร้อนริ
Huling Na-update : 2025-04-19อลินตคีรัน บทนำ
เสียงประกาศจากประชาสัมพันธ์ในสนามบินดังขึ้นรอบทิศทาง ผู้คนมากหน้าหลายตาต่างเดินสวนกันไปมาในสนามบินแห่งนี้ สองขายาวก้าวเดินไปตามทางเมื่อเจอเข้ากับคนที่มายืนรอรับ เดินมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าคนที่มารอรับ ‘คีรัน’ ทักทายเพื่อนด้วยความคิดถึงเพราะไม่ได้เจอกันเป็นเวลานานหลายปี“เป็นไงบ้างมึงกว่าจะกลับมาให้กูเจอหน้า” ‘ศิลา’ เพื่อนของคีรันเอ่ยทักขึ้นเมื่อคีรันเดินมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้า“สบายดีมึงละ”“ก็โอเคดี”“อืม งั้นกลับกันเถอะกูง่วงมากตอนนี้”สองเพื่อนรักเดินคู่กันไป ก่อนสายตาของคีรันจะหันไปสบเข้ากับร่างของใครสักคนที่ยืนอยู่ท่ามกลางผู้คนมากมาย แม้เวลาจะผ่านมานานแต่เขาก็ยังจำคนคนนั้นได้ ผู้ชายในชุดสูทสีน้ำเงินที่กำลังยืนมองซ้ายมองขวาเหมือนรอใครสักคนอยู่ตรงนั้น“มึงเดี๋ยวยืนรอกูอยู่นี่นะ”“มึงจะไปไหน”“ทักทายคนรู้จัก” คีรันปล่อยให้ศิลายืนเคว้งอยู่ตรงนั้นก่อนจะเดินไปหาใครบางคน“อ๊ะ!!”“sorry!คุณเจ็บตรงไหนมั้ยครับ” เสียงทุ้มเอ่ยกันคนตัวเล็กที่ตัวเองเดินชนเข้าเมื่อสักครู่‘อลินตา’ ที่กำลังยืนรอคนมารับจู่ๆ ก็โดนใครที่ไหนก็ไม่รู้เดินมาชนไหล่เขาจนตัวของลินเซไปด้านหลังเล็กน้อยเพราะมัวแต่มองหาเพื่อนโดยไม่
Huling Na-update : 2025-04-01อลินตคีรัน ตอนที่ 1 จำไม่ได้
อลินตาเดินออกมาจากห้องด้วยประชุมใบหน้านิ่งที่ไม่แสดงอาการใดๆ ให้ใครเห็นก่อนจะเดินมุ่งตรงไปที่ห้องทำงานของตัวเองพร้อมกับล็อกประตูเอาไว้ไม่ให้ใครเข้าไปรบกวนแม้แต่พี่กันต์ที่เดินตามหลังเขามาก็ตามประตูห้องปิดลงพร้อมกับร่างบางทรุดตัวนั่งลงตรงหน้าประตูบานใหญ่อย่างหมดภาพลักษณ์ของประธานบริษัท น้ำตาสีใสที่อลินตากักเก็บเอาไว้ข้างใน ส่วนลึกของร่างกายตอนนี้มันกำลังเอ่อคลอรอบดวงตาของเขา พลันในที่สุดน้ำตาหยดแรกก็หยดแหมะลงบนกางเกงอันแสนแพงของเขาและหยดต่อๆ ไปก็ร่วงรินไหลออกมาตามๆ กัน“ฮึก อะ อึก” เสียงร้องไห้ดังเล็ดลอดออกมาเบาๆ พร้อมกับน้ำตาเจ้ากรรมที่ไหลออกมาไม่หยุด ความในใจที่มีมากจนเอ่อล้นออกมาเป็นน้ำตาที่ตนไม่สามารถพูดออกมาได้เมื่อเจอคนที่ตัวเองไม่คิดว่าชาตินี้จะได้เจอ อลินตานั่งร้องไห้อยู่หน้าประตูห้องสักพักใหญ่จนคลายสะอื้นลง จึงค่อยๆ ดันตัวเองลุกขึ้นยืนก่อนจะเดินไปที่เก้าอี้ทำงานของตัวเองเพื่อสงบสติอารมณ์ทางฝั่งของคีรันหลังจากที่อลินตาพูดประโยคนั้นใส่หน้าเต็มๆ ขาแกร่งที่ยืนอยู่ก็แทบทรุดลงตรงนั้น แต่ก็ต้องยอมรับความเป็นจริงให้ได้เพราะเขาเป็นคนเลือกให้เรื่องมันเป็นแบบนี้เอง แม้ตอนนี้เขาอยากจะอ
Huling Na-update : 2025-04-01
Pinakabagong kabanata
อลินตคีรัน บทที่ 18 ข้อเสนอ
ป๊าเดินทางไปต่างประเทศได้สองวันแล้วซึ่งทางนั้นก็ต้องรับป๊าของเขาเป็นอย่างดีเพราะไปมาหาสู่กันประจำจึงไม่เป็นปัญหาสำหรับการเดินไปทางไปที่นั่นสักเท่าไรหลังจากที่นั่งประชุมงานกับลูกน้องเกือบครึ่งค่อนวันคีรันที่ไม่มีงานที่ไหนต้องไปทำแล้วเขาจึงรีบขับรถไปหาคนรักที่บริษัททันที วันนี้ทั้งวันเขายังไม่ได้โทรหาหรือเห็นหน้าคนตัวเล็กเลยสักครั้งเพราะงานที่บริษัทของเขาช่วงนี้มีปัญหานิดหน่อยขายาวก้าวเดินไปยังห้องทำงานของประธานบริษัท คีรันไม่ลืมที่จะเอ่ยทักเลขาของอลินตาที่กำลังเปิดประตูเดินออกมาจากห้องทำงานของเจ้านาย“สวัสดีค่ะคุณคีรัน”“สวัสดีครับ พอดีผมมาหาลินไม่ทราบว่าตอนนี้เขาว่างอยู่หรือเปล่าครับ”“ว่างค่ะคุณรันเข้าไปได้เลยครับ” คีรันเอ่ยขอบคุณ คุณเลขาของคนรักก่อนจะผลักประตูห้องเข้าไปอลินตาเงยหน้ามองคนมาใหม่ที่เปิดประตูห้องทำงานของเขาเข้ามาก่อนรอยยิ้มหวานจะปรากฏต่อหน้าของอีกฝ่าย ร่างสูงเดินอ้อมมาหยุดยืนอยู่ข้างๆ เขาก่อนจะก้มหน้าลงมาแนบริมฝีปากลงบนอวัยวะเดียวกัน ลมหายใจร้อนริ
อลินตคีรัน บทที่ 17 ดูแลคนเมา
คีรันขับรถเดินทางมาพบป๊าที่บ้านพักทันทีเมื่อคนของเขาที่แฝงตัวเข้าไปทำงานบ่อนของเสี่ยสิงห์ส่งข่าวเรื่องเกี่ยวกับการตายของหม่าม้ามาให้ป๊าของเขา เมื่อขับรถมาถึงคีรันก็รีบวิ่งเข้าไปในบ้านเพื่อถามถึงเรื่องที่คนนั้นส่งมา“ป๊าคนของเราว่าไงบ้านครับ”“มันรู้แล้วว่าใครเป็นคนยิงลดา” คีรันใจเต้นระรัวเมื่อเรื่องที่เขาอยากรู้มาตลอดเริ่มจะคลี่คลายออกมาเรื่องๆ ถึงแม้จะใช้เวลานานลากยาวมาเกือบแปดปีก็ตาม“แล้วมันได้บอกมั้ยครับว่าเป็นใคร”“มือปืนที่มีคนจ้างมายิงลดาชื่อทิศเป็นลูกพี่ลูกน้องกับมือขวาของเสี่ยสิงห์ แต่มันไม่รู้ว่าไอ้คนนั้นคือใครเพราะเข้าใกล้พวกมันมากไม่ได้เดี๋ยวพวกมันจะสงสัยเอาและเดือนหน้ามันก็จะออกมาจากที่นั่นแล้วเพราะลูกน้องเสี่ยสิงห์เริ่มสงสัยตัวมันแล้ว” ไท่บอกกับลูกชายทั้งหมดที่เขาคุยกับคนของเขาที่แฝงตัวเข้าไปอยู่ที่บ่อนของเสี่ยสิงห์เพื่อสืบเรื่องนี้ให้เขา“งั้นก็บอกให้มันรีบหาทางออกมาจากที่นั่นให้เร็วที่สุดเลยนะครับป๊า ส่วนเรื่องคนชื่อทิศเดี๋ยวผมจัดการเอง” คีรันบอก
อลินตคีรัน บทที่ 16 ลูกค้ารายใหม่
เสียงเคาะประตูดังขึ้นทำให้เจ้าของห้องจำต้องละจากงานตรงหน้าเงยหน้าขึ้นมองคนที่เปิดประตูเข้ามาก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ ร่างบางก้าวเดินเข้ามาในห้องทำงานของสายฟ้าและนั่งลงเก้าอี้ตรงหน้าเขา“ดีครับพี่ฟ้าผมซื้อของมาฝาก” ถุงของฝากถูกวางลงตรงหน้า สายฟ้ามองไปยังถุงของฝากที่คนตรงหน้าซื้อมาฝาก นี่ก็ผ่านมาเกือบจะสองอาทิตย์แล้วที่เขาต้องโดนคนตัวเล็กตรงหน้าตามจีบทั้งๆ ที่ไม่มีอะไรคืบหน้าไปมากกว่าที่เขากินขนมพวกนี้ให้อีกฝ่ายดีใจเก้อคนอะไรอดทนเก่งเป็นบ้า“มีธุระอะไรหรือเปล่า”“ผมแค่แวะเข้ามาหาพี่ฟ้าเฉยๆ เดี๋ยวก็ต้องรีบไปทำธุระต่อ แล้วนี่ไอ้ลินมาทำงานหรือยังครับ”“วันนี้ตัวเล็กไม่เข้าบริษัท”“อย่างนี้นี่เอง งั้นเดี๋ยวผมขอตัวกลับก่อนนะครับ” สกายลุกขึ้นยืนเต็มความสูงและหันหลังเตรียมจะเดินออกจากห้อง แต่ก่อนประตูห้องจะปิดลงเจ้าตัวก็ยังไม่วายย้ำคนตัวสูงที่นั่งหน้านิ่งอยู่โต๊ะทำงานให้อีกฝ่ายรำคาญเล่น“ตอนกินขนมพวกนี้ก็อย่าลืมคิดถึงหน้าคนซื้อมาฝากด้วยนะครับ ทานให้อร
อลินตคีรัน บทที่ 15 คนคุมเกม
จูบอันดูดดื่มถูกส่งมอบให้คนตัวเล็กใต้ร่าง มือหนาล้วงเข้าไปในเสื้อนอนผ้าลื่นสีเขียวก่อนจะเจอเข้ากับยอดอกที่ชูชันอยู่ภายใต้เสื้อนอน คีรันเลิกเสื้อของอลินตาขึ้นเผยให้เห็นยอดอกสีชมพูกระเพื่อมขึ้นลงตามแรงหายใจ ลิ้นร้อนชื้นแตะเข้าที่ยอดอกของอลินตาจนเจ้าตัวถึงกับสะดุ้งตกใจก่อนที่ริมฝีปากหนาจะเปลี่ยนจะโลมเลียเป็นดูดดึงจนร่างบางส่งเสียงครางออกมา มืออีกข้างของคีรันที่ว่างอยู่ก็บดขยี้ตุ่มไตสีชมพูอีกข้าง“อ๊ะ อ่าส์” อลินตานอนบิดกายไปด้วยความเสียวซ่านบริเวณหน้าอกที่คนตัวสูงสลับดูดไปมาซ้ายขวาพร้อมกับขยำจนเกิดรอยแดง คีรันมองภาพตรงหน้าอย่างพอใจเมื่อได้เห็นคนตัวเล็กนอนบิดเร่า เขาก้มหน้าลงไปกดจูบที่ริมฝีปากของคนตัวเล็กอีกรอบพร้อมยกตัวของอีกคนให้ขึ้นมานอนทับตัวของเขาเอาไว้“วันนี้พี่ให้ลินคุมเกมเองเลยครับ” อลินตากัดริมฝีปากเล็กน้อยด้วยความเขินอายเมื่อมองไปที่ใบหน้าคมของอีกฝ่ายที่กำลังจ้องมองมาที่ตัวเองด้วยสายตาที่พร้อมจะกลืนกินเขาเข้าไปร่างเล็กก้มลงจูบกับคีรันพร้อมกับมือบางลูบไปไล้ไปตามหน้าอกแกร่งจนลงไปถึงซิกแพคแน่นปึ๊กที่บ่งบอกว่าอีกฝ่ายรักษาสุขภาพของตัวเองเป็นอย่างดี ลินผละจากริมฝีปากของคีรันเคลื่อนใ
อลินตคีรัน บทที่ 14 ความจริงเมื่อแปดปีที่แล้ว
ลินอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็เดินออกมาหาคีรันที่ห้องครัว พอดีกับที่อีกฝ่ายจัดโต๊ะเสร็จ คีรันที่เห็นลินเดินออกมาจากห้องนอนก็หันมายิ้มให้เขาและเลื่อนเก้าอี้ให้ลินได้นั่งที่โต๊ะกินข้าว“ขอบคุณครับ”ลินมองข้าวผัดที่มีไข่เจียวหอมๆ สีเหลืองทองปกคลุมอยู่ด้วยความหิวและคิดถึงเมนูโปรดที่เมื่อก่อนเขาขอให้คนตรงข้ามทำให้กินอยู่บ่อยๆ“ลองชิมดูสิครับยังอร่อยเหมือนเดิมมั้ย” ลินตักข้าวชิมไปหนึ่งคำและรสชาติของมันก็ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน“ยังอร่อยเหมือนตอนนั้นเลยครับ” ลินพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือเล็กน้อยเมื่อนึกไปถึงตอนที่เขาทั้งคู่อยู่ด้วยกันสมัยเรียนมหาลัยและย้ายมาอยู่คอนโดด้วยกันคีรันลุกขึ้นเดินมานั่งคุกเข่าข้างหนึ่งมองคนรักที่ก้มหน้าซ่อนใบหน้าที่เจ็บปวดเอาไว้ไม่ให้เขาเห็น คีรันเอื้อมมือไปจับมือเล็กมาแนบที่แก้มของตัวเองทั้งสองข้าง เพื่อให้คนที่กำลังบังคับไม่ให้ตัวเองร้องไห้อยู่มองหน้าเขา“คนดีมองหน้าพี่สิครับ” คนตัวเล็กมองหน้าของคีรันตามที่เขาบอกใบหน้าสวยเปรอะเปื้อนไปด้วยหยดน้ำตาที
อลินตคีรัน บทที่ 13 อีกไม่นาน
“ทาดาาา~ เพื่อนลินกูซื้อขนมร้านดังมาฝาก” สกายเปิดประตูห้องเข้ามาพร้อมถือถุงขนมเจ้าดังเจ้าประจำที่ลินกับสกายชอบกินสมัยเรียนมหาลัย สกายถือเดินเข้ามาในห้องทำงานของลินก่อนจะนั่งลงบนเก้าอี้ตรงข้ามกันลินเงยหน้าขึ้นมองเพื่อนสนิทที่เดินเข้ามาในห้องทำงานพร้อมขนมอีกหลายถุงที่อยู่บนโต๊ะตรงหน้าเขา ขนมที่ลินบอกว่าพี่ฟ้าชอบกินและหลังจากนั้นมาเจ้าขนมพวกนี้ก็มักจะถูกเพื่อนเขาซื้อมาฝากอยู่ประจำ เรียกได้ว่ากินจนเขาเบื่อ“แน่ใจว่าซื้อมาฝากกู”“อันนี้ของมึง ส่วนอันนี้ของพี่ฟ้า” สกายหยิบถุงขนมหนึ่งถุงให้เพื่อนส่วนที่เหลือก็เก็บไว้ให้พี่ชายของเพื่อนลินส่ายหน้าให้เพื่อนขำๆ กับการทุ่มเทเพื่อจีบพี่ฟ้า ก่อนจะก้มหน้าทำงานต่อและปล่อยให้เพื่อนเดินไปนั่งเล่นที่โซฟารับแขกรอ“กูถามมึงจริงๆ นะกาย มึงจะจีบพี่ฟ้าจริงเหรอวะ”“เออกูจะจีบพี่มึง แล้วมึงก็ไม่ต้องมาห้ามด้วยเพราะกูไม่กลัวมึงหรอก”“กูไม่ได้จะห้าม แต่กูอยากบอกมึงเอาไว้ว่าพี่ฟ้าไม่ค่อยสนใจเรื่องรักๆ ใคร่ๆ เท่าไรกูกลัว
อลินตคีรัน บทที่ 12 น่าสนใจ
นั่งดื่มกันจนเวลาผ่านไปสักพักใหญ่เหล้าที่ดื่มเข้าไปก็เริ่มมีปฏิกิริยากับร่างกายจนอลินตารู้สึกอยากจะปลดปล่อยมันออกมา“เดี๋ยวลินไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ” ลินลุกขึ้นยืนหมายจะเดินออกไปเข้าห้องน้ำแต่ก็โดนจับมือเอาไว้ทั้งสองข้าง ฝั่งขวาคือคีรันฝั่งซ้ายคือสายฟ้า“เดี๋ยวผมพาลินไปเข้าห้องน้ำเอง” คีรันบอกสายฟ้า เขาจึงยอมปล่อยมือของลินทำธุระในห้องน้ำเสร็จเรียบร้อยลินก็เดินออกมาล้างมือที่ก๊อกน้ำด้านหน้าซึ่งมีชายหนุ่มร่างสูงหน้าตาไม่เป็นมิตรเท่าไรยืนล้างมืออยู่ก่อนหน้าเขาอยู่แล้ว ผู้ชายคนนั้นเหลือมองอลินตาเป็นระยะจนคนตัวเล็กมั่นใจว่าอีกคนมองตัวเองแน่ๆ จึงหันไปถาม“มองอะไร” อีกฝ่ายส่งยิ้มที่น่าขยะแขยงมาให้ลิน จนเขารู้สึกขนลุกแปลกๆ“คืนนี้ไปต่อกับเจ้านายพี่มั้ย หน้าสวยหุ่นดีแบบนี้เจ้านายพี่จ่ายไม่อั้นแน่นอน”“เจ้านายอะไร?”“เจ้านายพี่เป็นเสี่ยกระเป๋าหนักของที่นี่เลยนะ”“นายมึงจะเป็นเสี่ยที่ไหนก็ช่างกูไม่ใช่เด็กขายไปซื้อที่อื่น!&
อลินตคีรัน บทที่ 11 พี่ชายเพื่อน
รถหรูสีดำขับเข้ามาจอดที่หน้าบ้านใหญ่หลังหนึ่ง ประตูรถเปิดออกกว้างตามมาด้วยร่างสูงก้าวลงมายืนเต็มความสูงอยู่ข้างรถและตามมาด้วยอีกคนที่เปิดประตูตามลงมา สองพ่อลูกมองหน้ากันนิ่งก่อนจะเดินเข้าไปในบ้านหลังนั้นบ้านหลังใหญ่ตกแต่งสไตล์โมเดิร์น คีรันมองไปรอบๆ บ้านอย่างสำรวจเพราะไม่ได้มาที่นี่นาน สองขาวยาวก้าวเดินไปข้างหน้าช้าๆ ก่อนจะมีแม่บ้านออกมาต้อนรับและพาเดินไปพบกับเจ้าของบ้าน“คุณพ่อคุณแม่สวัสดีครับ” ไท่ยกมือไหว้สวัสดีผู้ใหญ่ทั้งสองคนที่เปรียบเสมือนพ่อและแม่อีกคน ที่กำลังนั่งเล่นกันอยู่ที่สวนหลังบ้าน“คุณตาคุณยายสวัสดีครับ” คีรันไหว้ตากับยายทั้งสองท่านเช่นกัน“อ้าว! ไท่ รัน กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่มาๆ มานั่งก่อนลูก"ทั้งสองคนมองมาที่ไท่กับคีรันอย่างตกใจปนดีใจก่อนจะเรียกให้ทั้งคู่มานั่งที่โต๊ะด้วยกัน“กลับมาเมื่อวานนี้ครับเลยเพิ่งจะได้แวะมาหาพ่อกับแม่ คุณพ่อคุณแม่สบายดีนะครับ” ไท่เอ่ยถามท่านทั้งสองผู้ใหญ่ทั้งสองมองหน้ากันก่อนคนเป็นพ่อจะหันไปตอบ“สบายดี แล้วทั้ง
อลินตคีรัน บทที่ 10 ไม่ได้ผมหวง
คีรันพาคนตัวเล็กมาเดินเล่นที่ริมหาดในช่วงเย็นที่พระอาทิตย์ใกล้จะตกดินแล้ว ทั้งสองคนจับมือกันเดินไปตามชายหายมองวิวไปด้วยและมองคนข้างๆ ไปด้วย“ถ้าร้อนหรือรู้สึกไม่สบายบอกพี่นะครับ” คนตัวเล็กพยักหน้าตอบก่อนที่ทั้งสองจะเดินจูงมือกันไปก่อนจะเดินมาหยุดอยู่ที่หน้าหาดเมื่อพระอาทิตย์กำลังจะลาลับขอบฟ้า ดวงตาสีใสสะท้อนภาพที่พระอาทิตย์กำลังค่อยๆ เลื่อนลง อลินตากระชับมือข้างที่จับมือของคีรันเอาไว้แน่นจนไม่มีช่องให้อากาศลอดผ่าน ดวงอาทิตย์ค่อยๆ ลาลับขอบฟ้าไปจนในที่สุดก็จมลงสู่ทะเลผืนกว้าง นั่นหมายถึงว่าเวลายามค่ำคืนกำลังคืบคลานเข้ามาแทนที่ยืนมองพระอาทิตย์ตกดินกันเสร็จทั้งสองคนก็เดินมานั่งที่โต๊ะอาหารหน้าหาดที่ศิลาจองเอาไว้ ทั้งสี่คนนั่งคุยกันรออาหารสักพักอาหารก็มาเสิร์ฟ นั่งกินข้าวกันจนอิ่มก็ตบท้ายด้วยของหวานมีแค่สกายกับลินเท่านั้นที่กิน ส่วนคีรันกับศิลาก็สั่งน้ำผลไม้ที่ลินกับสกายกินเมื่อคืนมากิน“หนูทำไมกินเลอะจังเลยหื้ม?” ร่างสูงพูดขึ้นอย่างเอ็นดูก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบทิชชู่ออกมาเพื่อเช็ดมุมปากที่เลอะขนมหวานให้คนรัก โดยมีอีกสองชีวิตที่นั่งร่วมวงอยู่มองทั้งคู่ตาปริบๆบทจะหวานกันก็หวานจนใจหาย บทจะเ
