ตอนที่ 16 

กว่าพริมโรสจะมาถึงที่พักก็เย็นแล้ว     เตวิชส่งข้อความมาบอกเกี่ยวกับเรื่องที่เธอให้เขาไปสืบเมื่อวันก่อน ว่ามีความคืบหน้าแล้ว เธอเลยบอกเจ้าของบ้านว่าเพลียของดอาหารเย็น แล้วรีบหนีเข้าห้องมาก่อน จากนั้นก็หยิบโทรศัพท์โทรกลับไปอย่างไว

“แหม! เลือกเวลาโทรได้ดีจริงๆ! ช้าอีกวินาทีเดียวฉันจะหยิ่งไม่รับสายเธอแล้วนะ!” 

เตวิชโวยวายทันทีที่รับสาย

“ทำไมล่ะ? นายปีกกล้าขาแข็งพอที่จะต่อต้านฉันแล้วหรือไง!”

“มิกล้า! ฉันกำลังจะเอาโดรนขึ้นบินสำรวจ ไม่ช่วยออกแรงแล้วยังมาก่อกวน ยัยจิ้งจอกเหม็น!”

“อ้อ! งั้นก็บอกมาคร่าวๆ ที่สำคัญๆ ก็พอ”

“ฉันให้คนสืบในหน่วยอื่นๆ กลับไม่มีข้อมูล พอดีมีเพื่อนที่ไว้ใจได้แฝงตัวอยู่ในองค์กรลับใต้ดิน เลยขอให้เขาช่วยสืบให้ ได้ข้อมูลมาว่าเป็นคนขององค์กรภราดรภาพต่อต้านรัฐบาลเผด็จการ ชื่อที่เธอบอกมาเป็นตัวตนปลอม สำหรับเข้าทำงานที่สถานทูตโดยเฉพาะ เริ่มแฝงตัวเข้าไปเมื่อปีที่แล้ว แล้วก็…”

“แล้วก็อะไร?”

“มีข่าวลือที่ยังไม่ได้กรองมาว่า เป็นอดีตแฟนเก่าของคู่หมั้นเธอ นัยว่าสนิทสนมกันมากเกินเพื่อนร่วมงาน และเลิกกันไปเกือบปี ก่อนที่เขาจะมาคบกับเธอ”

“เดี๋ยว! พวกเขาไปรู้จักกันได้ยังไง? แสดงว่าณัทธรก็มีสองตัวตนเหรอ?”

“ใช่! นอกจากกลาโหมแล้ว เขายังทำงานให้กับองค์กรภราดรภาพด้วย เรื่องนี้แม้แต่กลาโหมเองก็ไม่เคยระแคะระคาย”

“ประเด็นคือองค์กรภราดรภาพ มาเกี่ยวข้องอะไรกับคดีนี้ด้วยล่ะ?”

“ที่ฉันรู้ ถ้าองค์กรภราดรภาพออกโรง แสดงว่าต้องได้กลิ่นอะไรที่ไม่ดีสักอย่าง! ภารกิจที่เราได้รับอาจไม่โปร่งใส!”

“อืม..ถ้าอย่างนั้น ที่เร่งด่วนตอนนี้คือช่วยจักริน อย่างอื่นเอาไว้ก่อน ฉันจะค่อยๆ สืบไปทีละเรื่องเอง”

“โอเค วันนี้ฉันกำลังจะเอาโดรนขึ้นบิน แล้วพรุ่งนี้จะลอบเข้าไปสำรวจพื้นที่เป้าหมาย”

“นายระวังตัวด้วย!”

“เธอเป็นห่วงฉันหรอ? งั้นอวยพรหวานๆ ให้ฉันหน่อยสิ” เตวิชพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อน

“ไปไกลๆ เลย!” 

พริมโรสพูดด้วยเสียงเยียบเย็นออกมา แต่เขากลับรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น จนอดที่จะเผลอปิดเปลือกตาลงไม่ได้ ความเครียดเกร็งที่เกิดจากอาการระมัดระวังตัวในสถานการณ์อันตรายรอบด้านก่อนหน้านี้เริ่มลดน้อยลง เขาคลี่ยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว

“เฮอะ! คนไร้น้ำใจ!”

…

หลังจากวางสาย เธอตั้งใจว่าจะหาข้อมูลจากแหวนก่อน จึงไปเอาโคมไฟและแอลอีดีวงแหวนมาตั้งล้อมกรอบโต๊ะหน้าโซฟาเอาไว้ เธอต้องการแสงสว่างให้มากที่สุดเท่าที่หาได้ จากนั้นไปค้นกระเป๋าเดินทางหากล่องเครื่องมืออิเล็กทรอนิกส์ พอได้แล้วก็เดินไปนั่งที่โซฟา

มือเรียวปลดสร้อยออกจากคอ รูดแหวนที่ญาณิณให้ไว้ออกมา ดูจากภายนอกอาจจะเหมือนแหวนธรรมดาๆ วงหนึ่ง แต่จะมีความพิเศษตรงที่ มันจะซ่อนข้อความเอาไว้ด้านใน และเมื่อผู้ที่สวมใส่แหวนได้ถอดมันออกมา ก็จะพบกับข้อความลับทิ้งไว้บนนิ้วมือของผู้สวม 

ซึ่งในแหวนวงนี้จะมีข้อความคำว่าว่าเลิฟเป็นภาษาอังกฤษ 

พริมโรสเฉลียวใจแหวนที่ตัวเองสวมอยู่ เพราะวันนั้นเธอไม่ทันได้สังเกต เลยคิดจะถอดแหวนหมั้นที่ผู้พันอิฟราอิมให้ไว้ออกมาดูบ้าง ปรากฏว่าพอเธอขยับแหวนออกจากตำแหน่งเดิม กลับทิ้งรอยกดทับรูปหัวใจเอาไว้ที่โคนนิ้ว ความอบอุ่นสายหนึ่งแผ่ซ่านไปทั่วร่างเมื่อได้เห็น ไม่คิดว่าเขาจะเป็นผู้ชายที่ละเอียดอ่อน และรู้จักใส่ใจคนอื่น สามารถทำให้คนคนหนึ่งรู้สึกประทับใจได้ แม้เป็นเพียงรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ เธอเริ่มรู้สึกอิจฉาผู้หญิงในอนาคตของเขาขึ้นมานิดหน่อย

 พริมโรสรีบสลัดความคิดเหลวไหลออกจากหัวสมอง แล้วลงมือทำงานต่อ เธอเปิดกล่องเครื่องมือ หยิบไขควงมินิที่มีปลายเรียวเล็กที่สุดออกมา ค่อยๆ แซะไปที่อักษรรูปตัวอี 

ที่เธอรู้ความลับนี้เพราะว่าจักรินเป็นคู่หูของเธอ มักจะส่งข่าวกันด้วยวิธีนี้บ่อยๆ นอกจากเขาจะเป็นแฮกเกอร์ที่เก่งแล้ว ยังเป็นนักออกแบบฮาร์ดแวร์ตัวฉกาจที่หาใครมาเทียบได้ยาก อีกทั้งยังเป็นคนมีสติและมีเหตุผลที่สุดในทีม การที่เขาทำอะไรไปโดยพลการในครั้งนี้ เชื่อว่าต้องไปรับรู้เรื่องร้ายแรงอะไรมาบางอย่าง และจำเป็นต้องแบกความรับผิดชอบไว้คนเดียว ไม่ยอมให้เพื่อนร่วมทีมเดือดร้อน

ติ๊ดๆๆ ตี๊ดดด!!  ติ๊ดๆๆ ตี๊ดดด!! 

เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์มือถือ ดังขึ้นท่ามกลางความเงียบ เธอสะดุ้งเล็กน้อย แต่ไม่ใส่ใจจะไปรับ ปล่อยให้ดังอยู่อย่างนั้น แต่ไม่ถึงนาทีก็เงียบเสียงลง 

เธอแงะอักษรตัวอีให้แยกออกจากแหวนได้สำเร็จ แล้วค่อยๆ ดึงออกมาอย่างเบามือ ด้านล่างคือไมโครเอสดีการ์ดขนาดจิ๋วที่จักรินเป็นคนออกแบบ จากนั้นก็สอดไมโครเอสดีการ์ดเข้าไปในการ์ดรีดเดอร์ที่มีช่องเสียบขนาดเท่ากัน แล้วนำสายยูเอสบีโอทีจีของการ์ดรีดเดอร์เสียบกับพอร์ตของโน้ตบุ๊ค

ขณะที่กำลังโอนถ่ายข้อมูลในการ์ดมาไว้ที่ฮาร์ดดิสต์ เธอก็รู้สึกร้อนผ่าวบริเวณลำคอจึงยกมือขึ้นลูบ แต่แล้วก็ต้องตกใจสะดุ้งสุดตัวเมื่อมีฟันคมๆ มางับไว้ เธอรีบลุกพรวดหันหลังตั้งรับโดยอัตโนมัติ

“คุณ! เข้ามาตอนไหน?” หญิงสาวทำท่าชะงัก นึกออกในทันที “อ๊ะ! เสียงโทรศัพท์!”

“เก่งนี่! ถ้าผมไม่กลบด้วยเสียงมือถือคุณก็รู้ตัวน่ะสิ”

“ฉันเอากาวซิลิโคนติดไว้โดยรอบแล้ว ทำไมยังเข้ามาได้อีกล่ะ!?!”

“วิธีการเด็กๆ แบบนั้น ยังกล้าเอามาใช้อีก! นี่มันบ้านผม มีตั้งหลายสิบวิธีให้เลือก คุณจะกีดกันไม่ให้ผมเข้านอกออกในบ้านตัวเองได้ไง!” พริมโรสกัดริมฝีปาก

ผู้ชายน่าตาย! ไร้ยางอายที่สุด! นึกจะย่องเข้าหาผู้หญิงก็ทำได้ตามใจหรือไง!!

“คุณมันโรคจิต! พฤติกรรมไม่ต่างอะไรกับโจรลามก! ออกไปเลยนะ! ไม่อย่างงั้นฉันจะ…ฉันจะ..” เธอยังคิดไม่ทันว่า จะขู่ให้อีกฝ่ายหวาดกลัวได้อย่างไร

“จะอะไร?” เขาพูดพร้อมเดินอ้อมโซฟาเข้ามาหา

“ฉันจะ..จะไม่ไว้หน้าคุณอีกแล้ว! ถ้าบาดเจ็บขึ้นมาก็อย่าหาว่าฉันไร้น้ำใจ!” ในที่สุดก็คิดได้ แอบคาดหวังว่าจะทำให้เขากลัวได้อย่างแท้จริง

“ทำยังกับทุกครั้งคุณออมมือให้ผมงั้นแหละ ถ้ามั่นใจว่าผมรับมือคุณไม่ได้ ก็มาสิ” เขาเดินก้าวเข้ามาอีก พูดอย่างท้าทาย การข่มขู่ล้มเหลวโดยสิ้นเชิง

“หยุดตรงนั้นเลย! ฉันกำลังทำงาน เดี๋ยวข้าวของพังหมด คุณอยากรู้เรื่องความลับในแหวนใช่ไหมล่ะ แต่ข้อมูลส่วนใหญ่ในนี้เป็นข้อมูลลับระดับชาติ ฉันให้คุณดูไม่ได้!” 

“ไม่ดูก็ไม่ดู แต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน”

“คุณนี่! เคยยอมอะไรดีๆ บ้างไหม!” 

“ไม่เคย!" เขายอมรับอย่างหน้าชื่นตาบาน "ผมจะออกไปก็ได้ แต่คุณต้องยอมทำตามคำขอของผม”

“ได้ๆ ถ้าไม่มีอะไรที่ต้องฝืนใจ ฉันจะทำให้โดยไม่เกี่ยงงอนเลย” หญิงสาวตกปากรับคำอย่างไม่ใยดี ขอแค่ทำให้เขาออกไปให้ได้ก่อน

“เด็กดี! ว่าง่ายเกินไปแล้ว!” เขาพูดพร้อมหันตัวเดินไปที่เตียง แล้วทิ้งตัวลงนอน “รีบทำงานเร็วๆ ตั้งแต่คืนนี้เราต้องย้ายไปพักที่เรือนตะวันออก ป้องกันคนนอกไม่ให้เข้ามาในเขตนี้”

“คืนนี้เลยเหรอคะ? งั้นคุณออกไปก่อนสิ ฉันทำงานเสร็จแล้วจะตามออกไป”

“คุณก็ทำไป เสร็จแล้วค่อยเรียกแล้วกัน รับรองว่าไม่แอบดู” พอพูดจบ เขาก็หันตัวนอนคว่ำ แล้วปิดตาทันที

พริมโรสถอนหายใจ รู้สึกเหนื่อยหน่ายกับความดื้อด้านเอาแต่ใจของเขา จึงหันกลับไปทำงานต่อ 

ผ่านไปสักครู่ใหญ่ๆ เธอได้ยินเสียงเขาลุกขึ้นจากเตียง จึงหันไปดู เห็นเขาเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้า แล้วเอาออกมาทั้งหมด วางพาดไว้ที่เตียง จากนั้นเดินไปที่โต๊ะโทรศัพท์ กดโทรเรียกให้คนมาเอาไป

“พวกอุปกรณ์ทำงานทิ้งไว้ที่นี่ เอาไปแต่เสื้อผ้า” เธอพยักหน้ารับรู้ แล้วหันไปทำงานต่อ

พออัพโหลดไฟล์ขึ้นคลาวด์เรียบร้อย เธอจึงดึงการ์ดออกมาประกอบเก็บเข้าไปในตัวแหวน แล้วร้อยใส่สร้อยคอไว้เหมือนเดิม จากนั้นปิดเครื่องเก็บอุปกรณ์

“เสร็จแล้ว?”

“ค่ะ”

“งั้นไป ผมจะพาคุณไปดูทางเดินลับ” เขาเดินมาคว้าข้อมือแล้วพาเดินไปด้วยกัน

“เดี๋ยวค่ะ ฉันจะเอาอุปกรณ์สำหรับอัดวีดีโอไปด้วย” เธอพูดแล้วเดินไปหยิบกระเป๋าสัมภาระขึ้นมาสะพาย คว้าแอลอีดีวงแหวนทั้งสองตัวมาด้วย เขาเลยรับมาถือไว้เอง

  แต่แทนที่จะออกทางประตูหน้า เขาพาเดินมาหยุดที่หน้ากรอบภาพเขียนขนาดใหญ่ในห้อง ส่ายหัวเล็กน้อยที่เห็นเธอติดกาวซิลิโคนไว้รอบ แต่เพียงแค่เขาขยับแรงๆ กาวก็หลุดออกโดยง่าย เขาดันกรอบรูปไปทางหนึ่ง แล้วมุดหายเข้าไปก่อน เธอส่งอุปกรณ์ให้เขา แล้วตามเข้าไป

ที่แท้ห้องเธอกับห้องเขามีผนังที่สามารถทะลุถึงกัน ถึงแม้ประตูทางเข้าจะอยู่กันคนละทิศ 

เขาเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าที่บิวท์อินติดผนัง รูดเสื้อผ้าที่แขวนไว้ไปทางหนึ่ง แล้วเปิดประตูเข้าไปยืนรอให้เธอเดินตาม

จากนั้นก็พาไปตามทางเดินแคบ กว้างขนาดสองคนเดินคู่กันได้สะดวก ทางยาวประมาณห้าสิบเมตร จนมาถึงทางแยกสามทาง เขาดึงมือให้เลี้ยวตามไปทางขวา ไม่นานก็ถึงประตูทางออก พอเขาเปิดออกไป ปรากฏว่าเป็นทางเข้าออกลักษณะเดียวกับห้องพักทางเรือนตะวันตก

“มีทางเดินสองทางที่สามารถมาที่เรือนตะวันออก คนอื่นๆ ต้องเข้าออกผ่านห้องครัว แต่ของเรามีทางเข้าออกผ่านทะลุห้องนอนได้เลย”

ผู้พันอิฟราอิมเดินตรงไปผลักภาพเขียนออก แล้วก้าวข้ามไป พริมโรสก้าวตามไปด้วย ห้องนี้ตกแต่งเหมือนกับห้องของเธอที่ฝั่งตะวันตกทุกอย่าง เธอเดินไปวางอุปกรณ์ลงบนโต๊ะ 

“ทำไมคุณมาเปิดเผยความลับให้ฉันรู้ล่ะคะ ถ้าฉันนำความลับของคุณไปขายฝ่ายตรงข้ามจะทำยังไง?” เขายกมือข้างหนึ่งประคองแก้มนวล ไล้ท้องนิ้วโป้งเบาๆ จ้องนัยน์ตากลมหวานนิ่ง

“ถ้าคุณตัดใจขายผมได้ ผมก็จะยอมให้ทำได้ตามชอบใจ สุดแต่คุณจะย่ำยียังไงก็ได้”

พริมโรสมองสบตา ไม่เข้าใจว่าที่เขาพูดหมายถึงอะไร กำลังล้อเล่น หรือแฝงความนัยอะไรบางอย่างหรือเปล่า

ชายหนุ่มมองแววตาที่เต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถามของหญิงสาว นึกย้อนไปถึงตอนที่เจอเธอครั้งแรก เขาตกหลุมรักดวงตาคมหวานคู่นี้ทันที่พบหน้า ดวงตาดำขลับลึกล้ำคล้ายน้ำในบ่อลึก แต่กลับซุกซ่อนเพลิงอันร้อนแรงที่สามารถหลอมจนหินละลายเอาไว้อยู่ภายใน 

เพียงแค่ได้สบตา ก็ทำเอาคนมองแทบลืมหายใจไปกับความดึงดูดใจที่อยู่ตรงหน้า เขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะมีผู้หญิงคนไหนที่งดงามราวกับภาพวาด และหญิงสาวตรงหน้าเขาคนนี้ ให้ความความรู้สึกได้เช่นนั้นจริงๆ

พริมโรสมองดวงตาคมกริบที่เอาแต่จับจ้องเธอเงียบๆ ไม่วางตา วันนี้เขาไม่ได้ติดหนวดเคราที่ยาวจนรกรุงรังนั่น เผยให้เห็นใบหน้าสะอาดหล่อเหลาคมคายที่มีเพียงไรเคราเขียวครึ้มบางๆ ที่เพิ่งจะขึ้นใหม่ 

ภายใต้บุคลิกที่ดูดีมีเสน่ห์อย่างร้ายกาจนี้ กลับแฝงเร้นไปด้วยกลิ่นอายบางอย่าง ที่ให้ความรู้สึกถึงความหยิ่งทะนงสูงส่งเหนือผู้คนทั่วไป และภายใต้ความเป็นสุภาพบุรุษ ยังแอบซ่อนความเผด็จการ  และฝีปากที่ร้ายกาจเอาไว้ได้อย่างมิดชิดแนบเนียน

…………………….

::ไมโครเอสดีการ์ด:: - การ์ด SD ขนาดจิ๋ว ใช้เพื่อเพิ่มพื้นที่จัดเก็บข้อมูลให้กับสมาร์ทโฟน โดรน เครื่องเล่นเกม และกล้อง

::การ์ดรีดเดอร์:: - เป็นอุปกรณ์ฮาร์ดแวร์ที่สามารถอ่านข้อมูลในเมมโมรี่การ์ดชนิดต่างๆ ได้ง่ายและรวดเร็ว ซึ่งการ์ดรีดเดอร์จะมีให้เลือกใช้งานได้แบบมีเพียงช่องเสียบเดียว หรือสามารถเสียบได้พร้อมกันทีละหลายช่อง

::สายยูเอสบีโอทีจี:: - สาย USB On-To-GO หรือที่คนนิยมเรียกกันว่าสาย OTG เป็นสายที่ใช้ได้กับมือถือระบบ Android และระบบ iOS ออกแบบมาเพื่อให้เราได้ใช้งาน ผ่านการเชื่อมต่อมือถือเข้ากับอุปกรณ์ต่างๆ

::พอร์ต:: - ช่องเสียบอุปกรณ์สำหรับคอมพิวเตอร์ หรือโทรศัพท์มือถือ