เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 20 เมีย? & เมีย?
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-25 00:21:06
บทที่เกี่ยวข้อง
อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนที่ 21 คนในความลับ
ตอนที่ 21 คนในความลับหน้าตึกคณะวิศวะ(เวล)สวัสดีครับกระผมเวลสุดหล่อคนเดิมเพิ่มเติมเดี๋ยวบอก 555' ณ ตอนนี้ผมอยู่กลับไอ้แฝดนรกและไอ้อาร์มครับ กำลังรอไอ้คุณชายซันที่ตอนนี้มันหายหัวไปไหนก็ไม่รู้ครับ..." เชี้ยเวลไอ้คุณชายมันหายหัวไปไหนวะ " ไอ้อาร์มครับมันถามหาไอ้ซันที่ตอนนี้มันไปมุดหัวอยู่ที่ไหนไม่รู้...มันจะรู้ไหมว่าเพื่อนรอมันอยู่เนี้ย!" ไอ้อาร์มมึงถามกูแล้วกูจะถามใครวะกูก็มาพร้อมมึงเนี้ย! " ใช่ครับพวกผมทั้ง 4 คนมาพร้อมกันเพราะเมื่อคืนวานนี้เรากลับพร้อมกัน ไปนอนที่ห้องไอ้อาร์มเพราะขี้เกียจกลับคอนโดตัวเอง!" เออใช่ไอ้เวลเมื่อคืนมึงว่าไอ้ซันมันเมาจริงเปล่าวะ กูล่ะสงสัยฉิบหาย? " เสียงไอ้ริวครับ" แล้วพวกมึงคิดว่าไงล่ะ? หึ "" มันตอแหล! " โห่พวกมันตอบกันประสานเสียงเลยครับทั้งไอ้ริว ไอ้เรียว ไอ้อาร์ม" เออ! กูก็คิดเหมือนมึงระดับไอ้ซันเนี้ยนะเมากูไม่เชื่ิอเด็ดขาด...มึงจำตอนงานวันเกิดไอ้เรียวไอ้ริว ตอนนั้นได้ไหมพวกเราดื่มกันยันเช้าไอ้ซันมันเป็นคนเดียวที่ไม่ค่อยเมา" ใช่ครับไอ้ซันมันไม่เมาง่ายๆ หรอกกับเหล้าปริมาณเท่าเมื่อวานนี้เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด!พวกผมคุยกันไปสักพักรถคันหรูของคนที่พวกผมพึ่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-25อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนที่ 22 หมาป่ากับกระต่าย
ตอนที่ 22 หมาป่ากับกระต่าย(ข้าวหอม)นายซันคิดอะไรอยู่นะถึงจะไปทานข้าวกันที่ห้อง น่าสงสัย? แต่ช่างมันเหอะจะกินที่ไหนมันก็เหมือนกันแหละคอนโด (ซันเดย์)" ถึงแล้ว! หึ " ยิ้มอะไรของเขา?" อืม...ว่าแต่นายยิ้มอะไรของนายบ้าหรือเปล่าเนี้ย! "" ยิ้มบ้าอะไรของป้า! ฉันบอกว่าไม่ได้ยิ้มก็ไม่ได้ยิ้มดิ! " แต่ฉันเห็นหมอนี่ยิ้มจริงๆ นะ ฉันไม่ได้โกหก...." แต่.... " ฉันกำลังจะพูดแต่ว่าหมอนี่แทรกมาซะก่อน..." ป้า! ฉันหิวแล้ว! " นายซันพูดแค้นี้แล้วก็เดินนำฉันเข้าไปในคอนโดหลังจากจอดรถแล้ว..." เหอะ! โอเคนายไม่ได้ยิ้ม ก็ไม่ได้ยิ้ม ฉันยอมแพ้ ชิเป็นแบบนี้ทุกที " ใช่เป็นแบบนี้ทุกทีฉันยังสงสัยว่าฉันเคยชนะหมอนี่หรือเปล่าเนี้ย!ห้อง (ซันเดย์)เราสองคนเข้ามาในห้องหลังจากนั้นนายซันก็ให้ฉันไปทำอาหาร...ฉันก็ต้องไปทำตามคำบัญชาติของคุณชายอะนะ... ฉันจะทำข้าวผัดปูละกันง่ายดีหลังจากเราสองคนทานอาหารเสร็จพวกเราก็นั่งดูหนังกันจนเวลาผ่านไปเรื่อยๆเวลา 15:30 นาที" นี่ป้า...จำข้อตกลงเราได้ไหม? " เอ๋...ข้อตกลง?" ข้อตกลงอะไร.... "" นี่ยัยแว่น ยัยป้าเอ๋ย! ความจำปลาทองหรือไงวะ! แค่นี้ก็ลืม" ก็คนมันลืมทำไงได้เล่าตาบ้า" ก็...
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-25อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนที่ 23 ไปร์คือใคร ?
ตอนที่ 23 ไปร์คือใคร ?" โหล..." ฉันรับสายใครก็ไม่รู้เบอร์ไม่คุ้นเลยอะ..."(โหล...ข้าวจำพี่ได้ไหม ?) " เสียงคุ้นๆ เหมือนจะรู้จักแหะ...มันก็แค่เหมือน... 😜"เอ่อ...ขอโทษนะค่ะ...จำไม่ได้อะค่ะ T_T""( น่าน้อยใจจัง.." เสียงคุ้นจริงๆนะเนี้ย...แต่ก็จำไม่ได้อะ)"ไม่ทราบว่าคุณเป็นใครค่ะเนี้ย ถ้าไม่บอกฉันขอว่างสายนะค่ะ""( เดี๋ยววว !....ข้าวจำพี่ไม่ได้จริงๆอะ...ไม่เจอกันแค่ปีเดียวลืมพี่แล้วหรอ )" พี่...ไม่เจอกันแค่ปีเดียวงั้นหรอ... เห้ย! อย่าบอกนะว่าเป็น...." พี่ไปร์ ! ""( ดีใจจัง...ที่ข้าวจำพี่ได้แล้ว...เมื่อกี้พี่เสียใจเลยนะเนี้ย...)" พี่ไปร์จริงๆด้วย...ว่าแต่พี่เขารู้เบอร์ฉันได้ยังไงเนี้ย ?"พี่ไปร์...รู้เบอร์ข้าวได้ไงค่ะเนี้ย" ฉันถามพี่ไปร์" (อ๋อ...คุณน้าบอกพี่...พอดีเมื่อวานพี่ไปหาข้าวที่บ้านแต่ข้าวไม่อยู่คุณน้าเลยให้เบอร์ข้าวมาน่ะ...ว่าแต่ตอนนี้ข้าวอยู่ไหนค่ะ)" คุณแม่จริงๆด้้วย !"เอ่อ...คือข้าวอยู่บ้านเพื่อนนะค่ะพี่ไปร์ ว่าแต่พี่ไปกลับมาจากอเมริกาเมื่อไหร่ค่ะเนี้ย ? "" (พี่พึ่งกลับมาถึงไทยเมื่อวานแล้ว...พอพี่ลงเครื่องปุ๊บพี่ก็รีบไปหาเราเลยนะแต่เราไม่อยู่ซะได้...รู้ไหมพี่คิดถึงเราม
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-25อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนที่ 24 เรื่องวุ่นๆ
ตอนที่ 24 เรื่องวุ่นๆ"( โหล ข้าวพี่เองนะ คือ คืนนี้เราออกมาเจอพี่หน่อยได้ไหนเจอกันที่ผับ xxx ห้อง 12 นะพี่มีเรื่องจะคุยกับเรา พี่จะรอนะ ") ตุ๊ด ! (เสียงตัดสาย )ผมว่างานนี้มีนองเลือดแน่ๆ ซวยแล้วไอ้ผู้ชายคนนั้นเล่นกับใครไม่เล่นไปเล่นกับไอ้ซัน เหอะๆ น่าส่งสารจัง ....คิดจะตีท้ายครัวเพื่อนผมคุณคิดผิดแล้วครับ... บายย !ผับ xxx20 : 20 น.(ซันเดย์ )ผมมาผับที่ไอ้หน้าปลาไหลมันนัดผมมา...จริงๆมันไม่ได้นัดผมหรอกมันนัดเมียผมแต่บังเอิญผมเปลี่ยนโทรศัพท์กับยัยป้าไว้ ...ผมเลยเป็นคนที่มาหามันเองถึงที หึ..." เห้ย ! ใจเย็นๆนะมึงไอ้ซันอย่าเอาถึงตายนะเอาแค่เข้านอนโรงบาลพอ ... " เสียงไอ้เวลครับ" เชี้ย ! เวลแท้ที่มึงจะห้ามมันดันไปยุมันอีก " เสียงไอ้อาร์ม" อ้าว ! ไอ้อาร์ม มึงว่ามึงห้ามมันแล้วมันจะฟังมึงปะล่ะ มันไม่ฟังมึงก็ไม่ต้องห้ามทางที่ดีมึงเตรียมรถพยาบาลมาไว้หน้าผับเลยดีกว่าเชื่อกู ... " ไอ้เวลแล้วพวกมันก็เถียงอะไรกันก็ไม่รู้ผมก็เดินหาห้องที่มันนัดผมมา หึ...มึงเจอกูแน่ ! ผมเดินหาเมาเรื่อยๆจนมาเจอห้องที่มันนัดมา ห้อง 12 นี่ไง" เจอแล้วหรอวะ.... " ไอ้ริว" เออ...ห้อง 12 "" เดี๋ยวพวกกูไปด้วย...
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-25อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนที่ 25 เวล&เจน (1)
ตอนที่ 25 เวล&เจน (1)(เวล)น่า ! น่า ! น่าเบื่อว่ะทำไมมันช่างหน้าเบื่ออย่างนี้..." ไอ้ซันมึงจะไปไหน ? " ผมถามไอ้ซันหลังจากที่ผมเห็นมันลุกจากเก้าอี้" ไปหาป้า "" กูไปด้วยดิ..."" มึงจะไปกับไอ้ซันทำไมวะมันไปหาเมียมัน ! " ไม่ใช่ไอ้ซันที่ตอบผมครับแต่เป็นไอ้แฝดเรียวครับ" กูรู้ทำไมมันถึงอยากไปกับไอ้ซัน.."ไอ้ริว" ทำไมวะ... " ไอ้อาร์ม" มันก็จะไปหาว่าที่ 'เมีย' มันไงวะ 5555 " หึๆเบื่อจริงไอ้พวกรู้ดีเนี้ย" อ๋อ...น้อง...ซาร่าอะหรอวะ 5555" ไอ้เชี้ยอาร์ม" ถุย! ตีนกูนี่..." ผมบอกไอ้อาร์มมันคิดได้ไงว่าหน้าตาอย่างผม หล่อขนาดนี้ชอบเข้าข้างหลังผมนี่ 'เวลร้อยเมีย' นะครับเข้าข้างหลังผมไม่ถนัดถ้าเข้าข้างหน้าผมนี่เต็มที่เลยครับ !" เออๆ มึงจะไปก็ตามมาแล้วพวกมึงจะไปกับกูด้วยไหม ? " ไอ้ซัน" ไปดิ...ไปไหนไปกันเพื่อนจ๋าาาา " ไอ้เรียว" เออๆ "12 : 23 น. ( โต๊ะหินอ่อนหน้าคณะการตลาด)พวกผมมาหาน้องข้าวหอมที่คณะครับ...มาถึงผมก็เจอยัยเด็กปากเสียกำลังหัวเราะร่าอยู่เลยแต่พอเห็นหน้าผมเท่านั้นแหละหน้าบึ้งเลยครับ" เป็นอะไรของแกย่ะ...ชะนี....กรี๊ดดดดด! พี่ซันมาหาซาร่าหรอค่ะ 😘 "ไอ้ซันมันไม่สนใจมันเดินเลยไปห
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-25อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนที่ 26 เวล&เจน (2)
ตอนที่ 26 เวล&เจน (2)เราสามคนแยกย้ายกันกลับคอนโดทันที... เฮอะวันพรุ่งนี้เรื่องมันจะยุ่งขนาดไหนกันเนี้ย! เจนอยากจะบ้าตาย! ~T_T~เจนหลังจากที่พวกเราเลิกเรียนของอาจารย์แม่แล้วพวกฉันก็รีบเดินไปนั่งที่โต๊ะประจำทันทีแต่พวกคุณรู้อะไรไหมไอ้ซาร่ามันสร้างความรำคาญตลอดทางที่เดินมาเล่นไม่รู้มันจะบ่นอะไรนักหนานี่ถ้ามีแข่งบ่นชิงแชมป์โลกฉันจะส่งยัยซาร่าและแม่บังเกิดเกล้าของฉันลงแข่งเลยเจ๊งจริงงงงงงคงได้แชมป์เลยแหละ!9 : 30 น. (มหาลัยเจน)" เฮอะ...กว่าจะปล่อยอาจารย์แม่นี่ไม่เข้าใจวัยรุ่นเลยจริงๆ น่าเบื่อ! " ไอ้ซาร่ามันเริ่มบ่นอีกแล้วหลังจากที่พวกเรามาที่โต๊ะ ฉันล่ะเพลียจิต" ไอ้ซาร่านั่นอาจารย์นะแก" ยัยน้ำเตือนยัยซาร่า" แล้วไงย่ะ...ฉันก็ไม่ได้ด่าว่าอะไรนี่ฉันแค่บ่นๆ เองแกน่ะแหละคิดอะไรระวังนรกจะกินสมองนะยัยชะนีมันสมองแกมันยิ่งน้อยๆ อยู่ฉันเป็นห่วง " ดูดูมันนรกกินกระบาลไปแล้วมั้ง (อย่าว่าแต่ซาร่าเลยเจนแกก็กิน! @ไรท์เตอร์ผู้น่ารัก)" อ้าว...ฉันผิดเฉยแกดูไอ้ซาร่ามันพูดดิข้าว! " ยัยน้ำหาเรื่องไอ้ซาร่าไม่ได้มันเลยหันไปขอความช่วยเหลือจากยัยข้าวแทน 5555" 5555 ครั้งนี้ฉันเห็นด้วยกับซาร่านะ " แต่จนแล้วจนล
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-25อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนที่27 ของขวัญที่ดีที่สุดในชีวิต
ตอนที่27 ของขวัญที่ดีที่สุดในชีวิตต่อ จากตอนที่แล้ว"กรี๊ดอะไรครับน้องซาร่าสุดสวยได้ยินเสียงมาแต่ไกลเลยนะครับ" เวล“ห่า...” เสียงซาร่าตกใจ“ห่าอะไรครับน้องนี่พวกพี่เอง” นายเวล“พี่เวล พี่ซัน พี่ริว พี่เรียวสวัสดีค่ะ...พวกพี่เล่นมาไม่ให้สุ้มให้เสียงหนูก็ตกใจสิคะเนี้ย”“ครับๆ ...นี่ยัยผู้หญิงปากดีไหนล่ะแฟนเธอ” หมอนี่ตาถั่วหรือเปล่าเนี้ย“นี่ไอ้ปากปีจอนายตาบอดไง!” หมอนี่ตาถั่วหรือเปล่าเนี้ยคนทั้งคนยืนหน้าหล่ออยู่ข้างๆ ฉันยังไม่เห็นอีก”“อ้าวหมอนี่หรอ...หึไม่เห็นจะหล่อเลย” หล่อกว่าหน้ายังนายแล้วกันไปหน้าหมาแบร่“นายดูยังไงไม่หล่อห่ะ...ยัยข้าวยัยน้ำไอ้ซาร่ายังบอกว่าหล่อเลย” พอฉันพูดออกไปเท่านั้นแหละคนที่เดือดร้อนที่สุดคงจะเป็นไอ้ข้าวทันทีที่ฉันพูดจบพี่ซันมองมันตาขวางเลย...เก๊าขอโทษเพื่อนรัก“ป้า! เธอชมผู้ชายคนอื่นหรอห่ะ...กลับไปเจอดีแน่!”“เจนเพราะแก...” ขอโทษแก“เอ่อ...สวัสดีครับผมชื่อข้าวโอ๊ตนะครับเป็นแฟนน้องเจน” พี่ข้าวโอ๊ตรีบแทรกศึกของยัยข้าวกับพี่ซันโดยการรีบแนะนำตัวเองทันที...แต่พี่เขาบอกว่าฉันเป็นแฟนด้วยอะเขินโว๊ยยยยยย“อ่อ...สวัสดีครับผมริว” พี่ริวแนะนำตัว“ผมเรียว..”“ผมอาร์ม...ส
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-25อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนที่28 ซันเดย์เปลี่ยนไป...
ตอนที่28 ซันเดย์เปลี่ยนไป...“ป้าๆ สองขีด สองขีดป้า”“อืม”“แสดงว่า...”“ใช่ฉันท้อง” ท้อง! ท้อง! ท้อง! ท้องงงงง! นี่ผมไม่ได้ฝันไปใช่ไหมเนี้ยผม ผมกำลังจะเป็นพ่อคนหรอเนี้ย...ความรู้สึกตอนนี้ผมอธิบายไม่ถูกเลยครับ...มันทั้งดีใจ...ทั้งตื่นเต้น...ผมดีใจจนพูดอะไรไม่ออกเลยแล้วอยู่ๆ น้ำตาผมก็ไหลออกมามันไม่ได้ไหลออกมาเพราะความเสียใจแต่มันไหลออกมาเพราะความดีใจ นี่คือข่าวดีที่สุดในรอบหลายปีของผมเลยก็ว่าได้“นายชัน...นายร้องไห้ทำไม”“ป้า...ขอบคุณนะ จุ๊บ!” ผมบอกเธอพร้อมกับดึกเธอเข้ากอดและจูบเธออีกครั้ง“อืม” เธอยิ้มให้ผมและผมก็ยิ้มให้เธอแล้วผมก็คุกเข่าต่อหน้าเธอพร้อมกับรั้งเอวของเธอมากอดผมเอาหูแนบลงไปที่หน้าท้องที่แบนราบของเธอ“ตัวเล็กครับ...หนูอยู่ในนี้ใช่ไหมครับ...นี่คุณพ่อนะครับอึก...ได้ยินไหมครับ อึก...” ผมคุยกับลูกของผม ใช้เขาคือลูกของผมผมไม่รู้ว่าตาหนูหรือยัยหนูของผมจะได้ยินไหมผมรู้แค่ว่าผมอยากเจอเขาแล้วผมรอเวลานี้มานานแล้วในที่สุดฝันผมก็เป็นจริง...“ฮือๆ ...ลูกไม่ได้ยินสิ่งที่นายพูดหรอกตาบ้า อึก...” ผมไม่ได้ตอบอะไรเธอผมยังคงแนบหูที่หน้าท้องของเธอพร้อมกับจูบลงไปที่หน้าท้องของเธออย่างเบาๆ“รีบ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-25
บทล่าสุด
อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนพิเศษ ครอบครัว
ตอนพิเศษ ครอบครัวณ บ้านซันเดย์“อุแว๊ๆ อุแว๊ๆ”เสียงเด็กดังขึ้นอีกครั้งในรอบหนึ่งปีที่ผ่านมา...เป็นเด็กทารกเพศหญิงชื่อว่า “ใบข้าว” ลูกสาวคนสุดท้องของซันเดย์หลังจากตอนนั้นคุณพ่อสุดหล่อได้หมายมั่นเอาไว้ว่าจะมีน้องให้ลูกชายฝาแฝดของเขาในที่สุดเขาก็ทำมันได้สำเร็จ“ไอ้ซันกูว่ามึงเบาๆ หน่อยก็ได้มีลูกทุกปีแม่งเกินไปสงสารน้องข้าวบ้าง” เวลบอกกับเพื่อน“ทำไมวะอิจฉาหรือไงมึงก็จีบน้องเจนติดแล้วก็รีบมีลูกตามกูมาดิวะ” ซันเดย์บอกกับเวล“ถ้ามันทำง่ายขนาดนั้นกูทำไปนานแล้ว”“ไร้น้ำยา”“ไอ้ซัน!ไอ้เวร”“พอเลยมึงสองตัวทะเลาะกันเป็นเด็กๆ ไปได้” เรียว“หลานกูนี้หน้าตาดีทุกคนเลยนี้หว่า” ริว“แน่นอนก็พ่อหล่อลูกก็ต้องหน้าตาดีอยู่แล้ว”“หลงตัวเองสุด” เวล“มึงออกจากบ้านกูไปเลยไอ้เวล”“กูไม่กลับกูพึ่งมากูจะดูหลาน” พูดจบเวลก็เดินไปดูใบข้าวที่อยู่กับพี่เลี้ยงและข้าวหอม“ไอ้ซันหลานชายจอมแสบกูไปไหนวะไม่เห็นเลย” อาร์ม“ปู่กับย่ามารับไปอยู่ด้วยคิดถึงหลานชายคนโปรดของเขา”“แล้วยังไงมึงจะมีอีกไหมลูกเนี่ย...กูว่าพอแล้วมั้งสามคนแล้วมึง”“ความจริงกูก็อยากมีอีกสักสองคนแต่สงสารเมียวะกูคงมีแค่สามคนเนี้ยแหล่ะคงไม่มีแล้ว” ซันเดย์
อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนพิเศษวันคลอด
ตอนพิเศษวันคลอดณ โรงพยาบาลแห่งหนึ่งเก้าเดือนต่อมาอุ๊แว๊ๆ อุ๊แว๊ๆ อุ๊แว๊ๆ อุ๊แว๊ๆเสียงเด็กทารกเพศชายร้องดังขึ้นทำให้ผู้เป็นพ่อดีใจจนน้ำตาลที่กั้นมันเอาไว้ไหลออกมาด้วยความดีใจเขามองไปที่ภรรยาด้วยสายตาที่สื่อความหมายด้วยความรักและห่วงใยแล้วมองไปยังเด็กทารกเพศชายทั้งสองคน....“ยินดีด้วยนะครับคุณพ่อคุณแม่ได้ลูกชายฝาแฝดครับ” เสียงทุ่มของหมอที่มาทำคลอดให้กับข้าวหอมพูดดังขึ้นหลังจากลูกชายผมได้ออกมาลืมตาดูโลกเป็นครั้งแรก“ที่รัก...ลูกเรา...ลูกเรา...อึกๆ” ผมบอกด้วยน้ำเสียงที่สะอึก“ที่รักข้าวอยากเห็นลูก...”“ดะ...ได้...หมอครับผมขออุ้มลูกให้ภรรยาดูได้ไหมครับ”“ได้ครับคุณพ่อเดี๋ยวหมอให้พยาบาลทำความสะอาดทารกแล้วมาให้คุณพ่อคุณแม่ดูนะครับ” หลังจากหมอพูดจบได้ไม่นานพยาบาลก็เดินเอาลูกขอผมและข้าวหอมมาให้อุ้ม“คนนี้คนพี่นะคะคุณพ่อคุณแม่” พยาบาลคนหนึ่งนำเด็กทารกน่าตาน่ารักคนหนึ่งมาให้ผม“ค...ครับ” ผมบอกพร้อมกับรับมาอุ้มเองเพราะผมฝึกอุ้มเด็กทารกมาแล้วช่วงที่ข้าวหอมท้องและเตรียมคลอด“ส่วนคนนี้คนน้องนะคะ...ห่างกันไม่กี่เองค่ะคุณแม่” พยาบาลอีกคนก็นำเด็กผู้ชายอีกคนให้กับข้าวหอมที่นอนมองลูกอยู่บนเตียงทำคลอด
อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนพิเศษวันแต่งงาน!!
ตอนพิเศษวันแต่งงาน!!"จะเอาชุดนี้แล้ว! ""ไม่เอา...เลือกใหม่มันสั้นไป!" และนี้คือเสียงที่ฉันได้ยินมาตลอดหนึ่งชั่วโมงที่เลือกชุดแต่งงานกันจากรูปภาพที่ร้านส่งมาให้เลือก...และเสียงนี้ไม่ใช่เสียงใครที่ไหนเสียงนายซันเดย์ยังไงละ"งั้นเอาชุดนี้! " ฉันชี้ไปที่อีกชุดที่อยู่ใกล้ๆด้วยความหงุดหงิด" อืมมมม! ยาวไปเดี๋ยวล้ม...เลือกใหม่! ""ชิ! อะชุดนี้"" ไม่เอา...เลือกใหม่! ""เห้ย! ทำไมไม่ได้...ก็เค้าชอบชุดเนี้ย!""ข้าวหอมเธอเชื่อฉันเถอะว่าเธอใส่มันไม่ได้!"" ทำไมจะใส่ไม่ได้!! "" ก็.....เฮ้ออออ! " เอ๊ะ! อารายยยยย! คือสามีมองมาที่หน้าอกเมียแล้วถอนหายใจ!!!"ก็อะไรพูมาให้ชัดๆสิ! "" เฮ้อออ!เพราะเธอไม่มีหน้าอกให้เกาะ! " หืมมม! ขึ้นนี้ขึ้นเลยมันจะมากไปแล้วนะ...เรื่องนี้ข้าวหอมจะไม่ทน!โครม! (เสียงข้าวหอมถีบซันตกเตียง!)" อ๊ากก! โอ๊ย! ทำบ้าอะไรของเธอเนี้ยห๊ะ!"" แค่นี้ยังน้อยไปด้วยซ้ำ...ออกไปนอนนอกห้องเลยนะ...ฉันไม่แต่งกับนายแล้วไอ้บ้าซัน! ออกไป!! ออกไปสิ! "" เห้ย! เป็นบ้าอะไรของเธออีกเนีิ้ย! "" นายสิบ้า! ไอ้นิสัยไม่ดี! ออกไปเลยนะ! "" เห้ย! อย่าวิ่งดิ...ข้าวหอมฉันบอกให้หยุดงัย! "" นายก็ออกไปดิ! "
อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนพิเศษ1
ตอนพิเศษ1คอนโด (เวล)10 : 10 น.ตอนนี้ผมโคตรมีความสุขเลยยิ่งคิดถึงเรื่องเมื่อคืนแล้วมันยิ่งมีความสุขแล้วทำไมวันนี้ผมต้องมานั่งทำโปรเจคกับพวกไอ้เวลด้วยเนี้ยจะดูแลลูกเมียไม่ได้เลยหรือไงวะ" เฮ้ย! ว่าไงไอ้คุณชายยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เลย...มีเรื่องอะไรให้ยินดีวะ! น้องข้าวดีด้วยแล้วรึไงห๊ะ! " เสียงของเจ้าของห้องดังขึ้นขัดความสุขผมจริงๆ" เผือก! " ผมว่ามัน"ห๊ะ! มึงอยากกินเผือกหรอได้ๆ เดี๋ยวกูบอกพวกไอ้มอสมันซื้อมาให้พวกมันกำลังมา " ไอ้เวลมันกวนผมกลับอ๋อแล้วก็ไอ้มอสเนี้ยคือเพื่อนในห้องและยังมีอีก คน ไอ้อัน กับไอ้ ซิม" หึๆ "" ไอ้เวลไอ้ซันมันว่ามึงเสือก...มันไม่ได้อยากกินเผือก!! " ไอ้ริว" ไอ้ริว...กูไม่ได้โง่กูรู้ว่ามันว่ากู...กูหน้าด้านงัยกูเลยไม่รับ...แล้วตกลงมีอะไรน่ายินดีว่ายิ้มน้อยยิ้มใหญ่เชียว "" นั้นดิกูก็อยากถามตั้งนานแหละ...กูไม่หน้าด้านเท่าไอ้เวลกูเลยเงียบ " เรียว" เออไอ้พวกหน้าบาง...แล้วตกลงมีเรื่องอะไรวะ " ผมมองหน้าพวกมัน 3 ตัวก่อนที่จะหันได้ดูไอ้อาร์มที่กำลังเดินมาตรงที่ผมนั่งอยู่" มึงด้วยหรอ! " ผมหันได้พูดกับไอ้อาร์มแต่ไอ้อาร์มกับยิ้มมุมปากมาให้ผมซะงั้น" เมื่อคืนกูโดนกระต่ายจั
อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนที่ 37 แต่งงานกันนะ END
ตอนที่ 37 แต่งงานกันนะ END"...ได้ข้าวหอมถ้าเธอต้องการอย่างนั้น...ต่อจากวันนี้ไปฉันจะไม่ยุ่งกับเธออีก...แต่ขอให้เธอจำเอาไว้นะข้าวหอม...ทุกคำสัญญาที่ฉันเคยให้ไว้กับเธอฉันไม่เคยทำผิดคำสัญญาที่ให้ไว้กับเธอเลยสักครั้ง...และฉันจะทำแบบนี้ตลอดไป..." ซันเดย์เงยหน้าสบตากับข้าวหอมพร้อมกับน้ำใสๆ ที่ไหลออกมาจากดวงตาของเขาที่พยายามกักเก็บมันไว้แต่เขาก็ทำมันไม่ได้ในเมื่อความรู้สึกของเขามันเจ็บมากเหลือเกิน...หลังจากนั้นซันเดย์ก็เดินออกจากห้องไปพร้อมกับเพื่อนๆ ของเขา"ข้าวแก...คิดดีแล้วหรอ "" ฮือๆ ...ไม่รู้...ฮือออ...ฉันไม่รู้...ฮือๆ ๆ "หลังจากนั้นก็ไม่มีใครถามอะไรข้าวหอมอีก...ได้แต่กอดเพื่อนรักอยู่อย่างนั้นด้านซันเดย์(อาร์ม)หลังจากที่ไอ้ซันมันเดินออกมาจากห้องของน้องข้าวมันก็เอาแต่เงียบ...จนไอ้เวลมันทนต่อไปไม่ไหว...ผลั๊ว! เสียงไอ้เวลซัดไอ้ซัน" ไอ้เหี้ยซัน! ทำไมมึงไม่บอกน้องไปว่ามันเกิดอะไรขึ้นวะ! ห๊ะ! ถามก็ตอบดิวะ! ไอ้ซัน! " ไอ้เวลเข้าไปกระชากตัวไปซันและซัดเข้าที่หน้าไอ้ซันทันที" เห้ยๆ ใจเย็นดิวะไอ้เวล!! " ไอ้ริวเข้าไปห้ามไอ้เวลไอ้เรียวและวีเจไปล็อกตัวไอ้เวลไว้" ปล่อยกู! ปล่อยกูดิวะ! "" ปล
อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนที่ 36 ความรู้สึก??
#สงสารเฮียซันเดย์ ฮือๆ ๆ T_Tตอนที่ 36 ความรู้สึก??"ฮือๆ ... พาเราไปให้ไกลจากตรงนี้ที...เราไม่อยากเห็น...เราเจ็บ...เราเจ็บตรงนี้...ฮือ...อึ๊ก..." เธอพูดด้วยเสียงที่เจ็บปวดและชี้ไปที่หัวใจของตัวเอง"ใจเย็นๆ ข้าว...ได้เดี๋ยวเราพากลับห้องนะ" ผมบอกเธอและค่อยๆ พาเธอเดินออกมาจากที่ตรงนั้นก่อนออกมาผมหันไปมองไปที่ทั้งคู่อีกครั้ง...แต่ครั้งนี้ผมเข้าใจแล้วว่ามันเกิดอะไรขึ้นแต่ถ้าผมจะพูดหรืออธิบายอะไรให้ข้าวฟังตอนนี้ผมว่าข้าวหอมคงไม่รับฟังอะไรแน่ๆ ...ในเมื่อสิ่งที่เธอเห็นกับสิ่งที่ผมเห็นมันไม่เหมือนกันเลย...ผมพาข้าวหอมเดินมาจนถึงโต๊ะที่มีพวกเฮียเวลอยู่พอผมกับข้าวหอมมาถึงทุกคนก็ทำท่าตกใจที่เห็นผมเดินประคองข้าวหอมที่กำลังร้องไห้ด้วยความตกใจ"เฮ้ย! ไอ้วีมึงทำอะไรน้องข้าววะ...ทำไมน้องข้าวร้องไห้แบบนี้!! " เฮียเวลถามผมทันทีที่ที่เห็นสภาพของข้าวหอม"เดี๋ยวผมเล่าให้ฟังเฮีย...นี่พวกเธอพาข้าวหอมขึ้้นห้องไปก่อนเถอะ..." ผมบอกเฮียและหันไปพูดกับเพื่อนๆ ของข้าวหอมที่ตอนนี้ตกใจที่เห็นเพื่อนรักร้องไห้หนักขนาดนี้"เอ่อ...ได้ๆ " เป็นเจนที่มีสติก่อนจึงรีบเดินมาประคองร่างของข้าวหอมทันที"เธอดูแลข้าวข้าวหอมด้วยนะ.
อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนที่ 35 เดิมพันด้วยหัวใจ!
ตอนที่ 35 เดิมพันด้วยหัวใจ!" ฮัลโหล...แยมเราซันเดย์นะคือ...พรุ่งนี้เราจะไปทะเลเราอยากให้แยมไปด้วยแต่แยมต้องล่วงหน้าไปก่อนเลยนะ...ใช่ๆ นั่นแหละก็อย่างที่เราเคยบอกไปตอนนั้นเลย...แล้วก็เรื่องนี้อย่าให้ข้าวหอมรู้เด็ดขาดนะ....หึๆ ...รักมากดิถ้าไม่รักมากซันจะทำแบบนี้หรอ...อืมดีแล้วที่เข้าใจอย่าให้ข้าวหอมจับได้แหละ.....อืมแล้วเจอกันนะ" หลังจากที่ซันเดย์คุยโทรศัพท์เสร็จเขาก็ล้มตัวลงนอนกอดข้าวหอมเหมือนที่เขาเคยทำอยู่ทุกคืนวัน...เขานอนอย่างมีความสุข...แต่เธอนอนด้วยความทรมาร..."ฮือ ๆ อึ๊ก " ไม่ข้าวหอมเธอต้องไม่ร้องไห้...เธอต้องไม่ร้องไห้ฮือๆ ๆ ...สิ่งที่เธอได้ยินเธออาจจะเข้าใจผิดใช่เธอต้องเข้าใจผิด...ฮือๆ ...ต้องเป็นเรื่องเข้าใจผิดสิ...ตะตะต้องเข้าใจผิด...อึ๊ก ฮือๆ ๆข้าวหอมได้แต่ท่องประโยคหล่าวนี้ซ้ำๆ พร้อมกับน้ำตาของเธอที่ไหลไม่หยุดตลอดทั้งคืนด้วยความทรมารใจ...เช้าวันต่อมา (วันออกเดินทางไปทะเล)"ข้าวหอม...จัดของเสร็จแล้วใช่ไหมไม่ลืมอะไรใช่ไหม" ผมถามยัยป้าหลังจากที่ผมออกมาจากห้องน้ำ...แต่ไม่ได้ยินเสียงตอบรับอะไรกลับมาเลย"เฮ้...ข้าวหอม! ข้าวหอม! เธอเป็นอะไรฉันเรียกตั้งนานแล้ว " หลังจากที่ผม
อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนที่ 34 จับผิดสามี!!
ตอนที่ 34 จับผิดสามี!!คณะการตลาด..." ยัยข้าว!! เหม่ออะไรของแกเนี้ย"" ห่ะ...ใช่ๆ ฉันเห็นด้วยกับยัยเจน"" เห็นด้วยอะไรของแกฉันถามว่าแกเหม่ออะไรไอ้ซาร่าเรียกแกตั้งนานแล้วแกได้ยินไหมเนี้ย!! "" แกเรียกฉันหรอซาร่า"" ก็ใช่นะซิฉันกับยัยน้ำเรียกแกตั้งนานแล้วถามจริงแกไม่ได้ยินอะไรเลยหรือไงยะ "" แกๆ ฉันขอโทษพอดีคิดอะไรอยู่นิดหน่อยน่ะแล้วแกเรียกฉันมีอะไรหรอ "" มันก็ไม่ใช่เรื่องอะไรสำคัญหรอก...ว่าแต่แกเหอะคิดเรื่องอะไรหรอ? " เจน" เอ่อ...คือช่วงนี้นายซันดูแปลกๆ "" พี่ซันหรอแปลก....ฉันว่าก็ไม่นะก็ยังหล่อน่ากินเหมือนเดิมชะนีมีผัวหล่อแกคิดมากยิ่งหล่อนท้องแบบนี้มันยิ่งคิดมากรู้ไหมย่ะ "" แต่ว่า... "" เอาอย่างนี้ข้าวที่ว่าแปลอะแปลกยังไง " น้ำ" ก็คือแบบว่า 2-3 วันมาเนี้ยฉันเห็นหมอนั้นทำหน้าตาเคลียดๆ เหมือนคิดอะไรอยู่แต่พอฉันถามก็บอกว่าเปล่าๆ อ่ะแล้วอย่างเมื่อเช้านี้นะบ่นอะไรก็ไม่รู้อยู่คนเดียวพอฉันเดินเข้าไปใกล้ก็ทำหน้าตกใจอ่ะแก...แกว่าแปลกไหมล่ะ "" ลักษณะนี้อ่ะน่ะคิดได้อยู่อย่างเดียวพี่ซันมีคนอื่น!!! " เจน" ห่ะ! "" ยัยเจนแกไปพูดแบบนั้นได้ยังไงเดี๋ยวยัยข้าวก็คิดมากหรอกมันท้องอยู่นะเว้ย! ""
อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนที่ 33 คืนดี!!!
ตอนที่ 33 คืนดี!!!2 สัปดาห์หลังจากจบเรื่องของเนย(วีเจ)หลังจากจบเรื่องพี่เนยในวันนั้นทุกอย่างก็เริ่มจะดีขึ้นพี่เนยหลังจากวันนั้นเธอก็บินกลับต่างประเทศไปเลยส่วนพ่อของเธอก็โดนอยู่หลายคดีเขาก็พยายามสู้คดีอยู่แต่คงยากเพราะหลักฐานเยอะส่วนตัวผมก็พยายามตัดใจจากข้าวหอมได้แล้วแต่ก็ยังคงมีความรู้สึกดีๆ ที่มีให้เธออยู่แน่นอนทุกคนก็รู้มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะตัดใจจากรักครั้งแรกมันไม่ง่ายเลยจริงๆ สำหรับผมแต่ผมว่าผมโชคดีนะพี่มีพวกไอ้ตูนค่อยอยู่ข้างๆ เสมอพวกมันค่อยกวนผมชวนผมทำโน้นทำนี้เพื่อให้ผมลืมบอกตรงมันก็ช่วยได้นิดหนึ่ง...แต่ก็เนอะอยู่ที่ตัวผมเองแหละพี่ยังตัดใจไม่ได้เอง....วันนี้ผมจะมาเคลียร์กับพี่เวลพี่ชายของผมที่ไม่ได้เจอหน้ากันเป็นชาติแล้วผมจะมาขอโทษพวกพี่ซันในสิ่งที่ผมไม่ควรทำกับพี่เขาด้วยอย่างน้อยมันก็ทำให้ผมสบายใจล่ะน่ะ...ด้านซันเดย์โต๊ะกลุ่มซันเดย์.(ซันเดย์)" ︶︿︶ " หน้าซัน" เป็นอะไรวะครับเจ้าชายซันเดย์ทำหน้าเหมือนปวดขี้มาหลายวัน" เสียงหมาดังขึ้นแทรกกลางความคิดของผม" อยากโดนส้นหรอครับไอ้คุณเวลเอาไหมครับผมให้ฟรี!! "" ขอบคุณครับ...แต่ไม่ต้องผมเกรงใจ "" แล้วมึงเป็นอะไรวะไอ้ซันก
