LOGINShare
ตอนที่ 34 จับผิดสามี!!
Last Updated:
2025-02-25 00:31:13
Related chapters
อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนที่ 35 เดิมพันด้วยหัวใจ!
ตอนที่ 35 เดิมพันด้วยหัวใจ!" ฮัลโหล...แยมเราซันเดย์นะคือ...พรุ่งนี้เราจะไปทะเลเราอยากให้แยมไปด้วยแต่แยมต้องล่วงหน้าไปก่อนเลยนะ...ใช่ๆ นั่นแหละก็อย่างที่เราเคยบอกไปตอนนั้นเลย...แล้วก็เรื่องนี้อย่าให้ข้าวหอมรู้เด็ดขาดนะ....หึๆ ...รักมากดิถ้าไม่รักมากซันจะทำแบบนี้หรอ...อืมดีแล้วที่เข้าใจอย่าให้ข้าวหอมจับได้แหละ.....อืมแล้วเจอกันนะ" หลังจากที่ซันเดย์คุยโทรศัพท์เสร็จเขาก็ล้มตัวลงนอนกอดข้าวหอมเหมือนที่เขาเคยทำอยู่ทุกคืนวัน...เขานอนอย่างมีความสุข...แต่เธอนอนด้วยความทรมาร..."ฮือ ๆ อึ๊ก " ไม่ข้าวหอมเธอต้องไม่ร้องไห้...เธอต้องไม่ร้องไห้ฮือๆ ๆ ...สิ่งที่เธอได้ยินเธออาจจะเข้าใจผิดใช่เธอต้องเข้าใจผิด...ฮือๆ ...ต้องเป็นเรื่องเข้าใจผิดสิ...ตะตะต้องเข้าใจผิด...อึ๊ก ฮือๆ ๆข้าวหอมได้แต่ท่องประโยคหล่าวนี้ซ้ำๆ พร้อมกับน้ำตาของเธอที่ไหลไม่หยุดตลอดทั้งคืนด้วยความทรมารใจ...เช้าวันต่อมา (วันออกเดินทางไปทะเล)"ข้าวหอม...จัดของเสร็จแล้วใช่ไหมไม่ลืมอะไรใช่ไหม" ผมถามยัยป้าหลังจากที่ผมออกมาจากห้องน้ำ...แต่ไม่ได้ยินเสียงตอบรับอะไรกลับมาเลย"เฮ้...ข้าวหอม! ข้าวหอม! เธอเป็นอะไรฉันเรียกตั้งนานแล้ว " หลังจากที่ผม
Last Updated : 2025-02-25อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนที่ 36 ความรู้สึก??
#สงสารเฮียซันเดย์ ฮือๆ ๆ T_Tตอนที่ 36 ความรู้สึก??"ฮือๆ ... พาเราไปให้ไกลจากตรงนี้ที...เราไม่อยากเห็น...เราเจ็บ...เราเจ็บตรงนี้...ฮือ...อึ๊ก..." เธอพูดด้วยเสียงที่เจ็บปวดและชี้ไปที่หัวใจของตัวเอง"ใจเย็นๆ ข้าว...ได้เดี๋ยวเราพากลับห้องนะ" ผมบอกเธอและค่อยๆ พาเธอเดินออกมาจากที่ตรงนั้นก่อนออกมาผมหันไปมองไปที่ทั้งคู่อีกครั้ง...แต่ครั้งนี้ผมเข้าใจแล้วว่ามันเกิดอะไรขึ้นแต่ถ้าผมจะพูดหรืออธิบายอะไรให้ข้าวฟังตอนนี้ผมว่าข้าวหอมคงไม่รับฟังอะไรแน่ๆ ...ในเมื่อสิ่งที่เธอเห็นกับสิ่งที่ผมเห็นมันไม่เหมือนกันเลย...ผมพาข้าวหอมเดินมาจนถึงโต๊ะที่มีพวกเฮียเวลอยู่พอผมกับข้าวหอมมาถึงทุกคนก็ทำท่าตกใจที่เห็นผมเดินประคองข้าวหอมที่กำลังร้องไห้ด้วยความตกใจ"เฮ้ย! ไอ้วีมึงทำอะไรน้องข้าววะ...ทำไมน้องข้าวร้องไห้แบบนี้!! " เฮียเวลถามผมทันทีที่ที่เห็นสภาพของข้าวหอม"เดี๋ยวผมเล่าให้ฟังเฮีย...นี่พวกเธอพาข้าวหอมขึ้้นห้องไปก่อนเถอะ..." ผมบอกเฮียและหันไปพูดกับเพื่อนๆ ของข้าวหอมที่ตอนนี้ตกใจที่เห็นเพื่อนรักร้องไห้หนักขนาดนี้"เอ่อ...ได้ๆ " เป็นเจนที่มีสติก่อนจึงรีบเดินมาประคองร่างของข้าวหอมทันที"เธอดูแลข้าวข้าวหอมด้วยนะ.
Last Updated : 2025-02-25อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนที่ 37 แต่งงานกันนะ END
ตอนที่ 37 แต่งงานกันนะ END"...ได้ข้าวหอมถ้าเธอต้องการอย่างนั้น...ต่อจากวันนี้ไปฉันจะไม่ยุ่งกับเธออีก...แต่ขอให้เธอจำเอาไว้นะข้าวหอม...ทุกคำสัญญาที่ฉันเคยให้ไว้กับเธอฉันไม่เคยทำผิดคำสัญญาที่ให้ไว้กับเธอเลยสักครั้ง...และฉันจะทำแบบนี้ตลอดไป..." ซันเดย์เงยหน้าสบตากับข้าวหอมพร้อมกับน้ำใสๆ ที่ไหลออกมาจากดวงตาของเขาที่พยายามกักเก็บมันไว้แต่เขาก็ทำมันไม่ได้ในเมื่อความรู้สึกของเขามันเจ็บมากเหลือเกิน...หลังจากนั้นซันเดย์ก็เดินออกจากห้องไปพร้อมกับเพื่อนๆ ของเขา"ข้าวแก...คิดดีแล้วหรอ "" ฮือๆ ...ไม่รู้...ฮือออ...ฉันไม่รู้...ฮือๆ ๆ "หลังจากนั้นก็ไม่มีใครถามอะไรข้าวหอมอีก...ได้แต่กอดเพื่อนรักอยู่อย่างนั้นด้านซันเดย์(อาร์ม)หลังจากที่ไอ้ซันมันเดินออกมาจากห้องของน้องข้าวมันก็เอาแต่เงียบ...จนไอ้เวลมันทนต่อไปไม่ไหว...ผลั๊ว! เสียงไอ้เวลซัดไอ้ซัน" ไอ้เหี้ยซัน! ทำไมมึงไม่บอกน้องไปว่ามันเกิดอะไรขึ้นวะ! ห๊ะ! ถามก็ตอบดิวะ! ไอ้ซัน! " ไอ้เวลเข้าไปกระชากตัวไปซันและซัดเข้าที่หน้าไอ้ซันทันที" เห้ยๆ ใจเย็นดิวะไอ้เวล!! " ไอ้ริวเข้าไปห้ามไอ้เวลไอ้เรียวและวีเจไปล็อกตัวไอ้เวลไว้" ปล่อยกู! ปล่อยกูดิวะ! "" ปล
Last Updated : 2025-02-25อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนพิเศษ1
ตอนพิเศษ1คอนโด (เวล)10 : 10 น.ตอนนี้ผมโคตรมีความสุขเลยยิ่งคิดถึงเรื่องเมื่อคืนแล้วมันยิ่งมีความสุขแล้วทำไมวันนี้ผมต้องมานั่งทำโปรเจคกับพวกไอ้เวลด้วยเนี้ยจะดูแลลูกเมียไม่ได้เลยหรือไงวะ" เฮ้ย! ว่าไงไอ้คุณชายยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เลย...มีเรื่องอะไรให้ยินดีวะ! น้องข้าวดีด้วยแล้วรึไงห๊ะ! " เสียงของเจ้าของห้องดังขึ้นขัดความสุขผมจริงๆ" เผือก! " ผมว่ามัน"ห๊ะ! มึงอยากกินเผือกหรอได้ๆ เดี๋ยวกูบอกพวกไอ้มอสมันซื้อมาให้พวกมันกำลังมา " ไอ้เวลมันกวนผมกลับอ๋อแล้วก็ไอ้มอสเนี้ยคือเพื่อนในห้องและยังมีอีก คน ไอ้อัน กับไอ้ ซิม" หึๆ "" ไอ้เวลไอ้ซันมันว่ามึงเสือก...มันไม่ได้อยากกินเผือก!! " ไอ้ริว" ไอ้ริว...กูไม่ได้โง่กูรู้ว่ามันว่ากู...กูหน้าด้านงัยกูเลยไม่รับ...แล้วตกลงมีอะไรน่ายินดีว่ายิ้มน้อยยิ้มใหญ่เชียว "" นั้นดิกูก็อยากถามตั้งนานแหละ...กูไม่หน้าด้านเท่าไอ้เวลกูเลยเงียบ " เรียว" เออไอ้พวกหน้าบาง...แล้วตกลงมีเรื่องอะไรวะ " ผมมองหน้าพวกมัน 3 ตัวก่อนที่จะหันได้ดูไอ้อาร์มที่กำลังเดินมาตรงที่ผมนั่งอยู่" มึงด้วยหรอ! " ผมหันได้พูดกับไอ้อาร์มแต่ไอ้อาร์มกับยิ้มมุมปากมาให้ผมซะงั้น" เมื่อคืนกูโดนกระต่ายจั
Last Updated : 2025-02-25อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนพิเศษวันแต่งงาน!!
ตอนพิเศษวันแต่งงาน!!"จะเอาชุดนี้แล้ว! ""ไม่เอา...เลือกใหม่มันสั้นไป!" และนี้คือเสียงที่ฉันได้ยินมาตลอดหนึ่งชั่วโมงที่เลือกชุดแต่งงานกันจากรูปภาพที่ร้านส่งมาให้เลือก...และเสียงนี้ไม่ใช่เสียงใครที่ไหนเสียงนายซันเดย์ยังไงละ"งั้นเอาชุดนี้! " ฉันชี้ไปที่อีกชุดที่อยู่ใกล้ๆด้วยความหงุดหงิด" อืมมมม! ยาวไปเดี๋ยวล้ม...เลือกใหม่! ""ชิ! อะชุดนี้"" ไม่เอา...เลือกใหม่! ""เห้ย! ทำไมไม่ได้...ก็เค้าชอบชุดเนี้ย!""ข้าวหอมเธอเชื่อฉันเถอะว่าเธอใส่มันไม่ได้!"" ทำไมจะใส่ไม่ได้!! "" ก็.....เฮ้ออออ! " เอ๊ะ! อารายยยยย! คือสามีมองมาที่หน้าอกเมียแล้วถอนหายใจ!!!"ก็อะไรพูมาให้ชัดๆสิ! "" เฮ้อออ!เพราะเธอไม่มีหน้าอกให้เกาะ! " หืมมม! ขึ้นนี้ขึ้นเลยมันจะมากไปแล้วนะ...เรื่องนี้ข้าวหอมจะไม่ทน!โครม! (เสียงข้าวหอมถีบซันตกเตียง!)" อ๊ากก! โอ๊ย! ทำบ้าอะไรของเธอเนี้ยห๊ะ!"" แค่นี้ยังน้อยไปด้วยซ้ำ...ออกไปนอนนอกห้องเลยนะ...ฉันไม่แต่งกับนายแล้วไอ้บ้าซัน! ออกไป!! ออกไปสิ! "" เห้ย! เป็นบ้าอะไรของเธออีกเนีิ้ย! "" นายสิบ้า! ไอ้นิสัยไม่ดี! ออกไปเลยนะ! "" เห้ย! อย่าวิ่งดิ...ข้าวหอมฉันบอกให้หยุดงัย! "" นายก็ออกไปดิ! "
Last Updated : 2025-02-25อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนพิเศษวันคลอด
ตอนพิเศษวันคลอดณ โรงพยาบาลแห่งหนึ่งเก้าเดือนต่อมาอุ๊แว๊ๆ อุ๊แว๊ๆ อุ๊แว๊ๆ อุ๊แว๊ๆเสียงเด็กทารกเพศชายร้องดังขึ้นทำให้ผู้เป็นพ่อดีใจจนน้ำตาลที่กั้นมันเอาไว้ไหลออกมาด้วยความดีใจเขามองไปที่ภรรยาด้วยสายตาที่สื่อความหมายด้วยความรักและห่วงใยแล้วมองไปยังเด็กทารกเพศชายทั้งสองคน....“ยินดีด้วยนะครับคุณพ่อคุณแม่ได้ลูกชายฝาแฝดครับ” เสียงทุ่มของหมอที่มาทำคลอดให้กับข้าวหอมพูดดังขึ้นหลังจากลูกชายผมได้ออกมาลืมตาดูโลกเป็นครั้งแรก“ที่รัก...ลูกเรา...ลูกเรา...อึกๆ” ผมบอกด้วยน้ำเสียงที่สะอึก“ที่รักข้าวอยากเห็นลูก...”“ดะ...ได้...หมอครับผมขออุ้มลูกให้ภรรยาดูได้ไหมครับ”“ได้ครับคุณพ่อเดี๋ยวหมอให้พยาบาลทำความสะอาดทารกแล้วมาให้คุณพ่อคุณแม่ดูนะครับ” หลังจากหมอพูดจบได้ไม่นานพยาบาลก็เดินเอาลูกขอผมและข้าวหอมมาให้อุ้ม“คนนี้คนพี่นะคะคุณพ่อคุณแม่” พยาบาลคนหนึ่งนำเด็กทารกน่าตาน่ารักคนหนึ่งมาให้ผม“ค...ครับ” ผมบอกพร้อมกับรับมาอุ้มเองเพราะผมฝึกอุ้มเด็กทารกมาแล้วช่วงที่ข้าวหอมท้องและเตรียมคลอด“ส่วนคนนี้คนน้องนะคะ...ห่างกันไม่กี่เองค่ะคุณแม่” พยาบาลอีกคนก็นำเด็กผู้ชายอีกคนให้กับข้าวหอมที่นอนมองลูกอยู่บนเตียงทำคลอด
Last Updated : 2025-02-25อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนพิเศษ ครอบครัว
ตอนพิเศษ ครอบครัวณ บ้านซันเดย์“อุแว๊ๆ อุแว๊ๆ”เสียงเด็กดังขึ้นอีกครั้งในรอบหนึ่งปีที่ผ่านมา...เป็นเด็กทารกเพศหญิงชื่อว่า “ใบข้าว” ลูกสาวคนสุดท้องของซันเดย์หลังจากตอนนั้นคุณพ่อสุดหล่อได้หมายมั่นเอาไว้ว่าจะมีน้องให้ลูกชายฝาแฝดของเขาในที่สุดเขาก็ทำมันได้สำเร็จ“ไอ้ซันกูว่ามึงเบาๆ หน่อยก็ได้มีลูกทุกปีแม่งเกินไปสงสารน้องข้าวบ้าง” เวลบอกกับเพื่อน“ทำไมวะอิจฉาหรือไงมึงก็จีบน้องเจนติดแล้วก็รีบมีลูกตามกูมาดิวะ” ซันเดย์บอกกับเวล“ถ้ามันทำง่ายขนาดนั้นกูทำไปนานแล้ว”“ไร้น้ำยา”“ไอ้ซัน!ไอ้เวร”“พอเลยมึงสองตัวทะเลาะกันเป็นเด็กๆ ไปได้” เรียว“หลานกูนี้หน้าตาดีทุกคนเลยนี้หว่า” ริว“แน่นอนก็พ่อหล่อลูกก็ต้องหน้าตาดีอยู่แล้ว”“หลงตัวเองสุด” เวล“มึงออกจากบ้านกูไปเลยไอ้เวล”“กูไม่กลับกูพึ่งมากูจะดูหลาน” พูดจบเวลก็เดินไปดูใบข้าวที่อยู่กับพี่เลี้ยงและข้าวหอม“ไอ้ซันหลานชายจอมแสบกูไปไหนวะไม่เห็นเลย” อาร์ม“ปู่กับย่ามารับไปอยู่ด้วยคิดถึงหลานชายคนโปรดของเขา”“แล้วยังไงมึงจะมีอีกไหมลูกเนี่ย...กูว่าพอแล้วมั้งสามคนแล้วมึง”“ความจริงกูก็อยากมีอีกสักสองคนแต่สงสารเมียวะกูคงมีแค่สามคนเนี้ยแหล่ะคงไม่มีแล้ว” ซันเดย์
Last Updated : 2025-02-25อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนที่ 1 ความลับของเจ้าชาย
ตอนที่ 1 ความลับของเจ้าชายห้องหนึ่งในคอนโดหรูสองร่างชายหญิงกำลังร่วมรักกันอย่างถึงพริกถึงขิง" อ่าส์ ยัยขี้เหร่ ขยับแรงๆ ซี๊ดดดด อ่าส์อย่างนั้นั่นแหละ อืมมมม"ชายหนุ่มพูดจบสะโพกเล็กก็ขยับโยกแรงๆ และหนักหน่วงขึ้นตามแรงอารมณ์ จนซันเดย์จนไม่ไหวต้องเด้งรับด้วยความเสียวซ่านอย่างถึงขีดสุด ยิ่งข้าวหอมยกขึ้นซันเดย์ก็กระแทกกระทั้นรุนแรงเช่นเดียวกัน เขาตอบสนองข้าวหอมเป็นอย่างดีไม่เหมือนตอนทำกับผู้หญิงคนอื่นๆ ที่เคยผ่านมา...เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นห้องของทั้งสอง ผสมกับเสียงครางที่เต็มไปด้วยแรงเสน่ห์หาของทั้งคู่" อ่าส์ ซันเดย์ ซี๊ดดดดเบาๆ ฉันเจ็บนะ " ข้าวหอมบอกสามีด้วยความเจ็บที่สามีของเธอกระแทกสวนขึ้นมาอย่างแรง ' เฮอะพรุ่งนี้จะไปมหาลัยไหวไหมเนี้ย '" ซี๊ดดด! เบาไม่ได้ยัยแว่น อ่าส์ ต้องโทษตัวเธอเองที่ยังฟิตเหมือนครั้งแรกเองอ่าๆ"“อ่าส์ๆ ซันเดย์ ฉะ...ฉันจะเสร็จแล้วนะ อ่าสสสส์”“อย่าพึ่งเสร็จนะยัยแว่น...อ่าส์ๆ เสร็จพร้อมกันยัยแว่นอีกนิดเดียว ซี๊ดดดด! ตอดแรงฉิบหาย...ซี๊ดดด อ่าส์ สะ...เสร็จแล้ว ซี๊ดดดดด” ชายหนุ่มเปลี่ยนท่ามาให้หญิงสาวนอนหงายแล้วจัดท่าให้หญิงสาวอ่าขาเป็นรูปตัวเอ็มชายหนุ่มจึงจั
Last Updated : 2025-02-25
Latest chapter
อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนพิเศษ ครอบครัว
ตอนพิเศษ ครอบครัวณ บ้านซันเดย์“อุแว๊ๆ อุแว๊ๆ”เสียงเด็กดังขึ้นอีกครั้งในรอบหนึ่งปีที่ผ่านมา...เป็นเด็กทารกเพศหญิงชื่อว่า “ใบข้าว” ลูกสาวคนสุดท้องของซันเดย์หลังจากตอนนั้นคุณพ่อสุดหล่อได้หมายมั่นเอาไว้ว่าจะมีน้องให้ลูกชายฝาแฝดของเขาในที่สุดเขาก็ทำมันได้สำเร็จ“ไอ้ซันกูว่ามึงเบาๆ หน่อยก็ได้มีลูกทุกปีแม่งเกินไปสงสารน้องข้าวบ้าง” เวลบอกกับเพื่อน“ทำไมวะอิจฉาหรือไงมึงก็จีบน้องเจนติดแล้วก็รีบมีลูกตามกูมาดิวะ” ซันเดย์บอกกับเวล“ถ้ามันทำง่ายขนาดนั้นกูทำไปนานแล้ว”“ไร้น้ำยา”“ไอ้ซัน!ไอ้เวร”“พอเลยมึงสองตัวทะเลาะกันเป็นเด็กๆ ไปได้” เรียว“หลานกูนี้หน้าตาดีทุกคนเลยนี้หว่า” ริว“แน่นอนก็พ่อหล่อลูกก็ต้องหน้าตาดีอยู่แล้ว”“หลงตัวเองสุด” เวล“มึงออกจากบ้านกูไปเลยไอ้เวล”“กูไม่กลับกูพึ่งมากูจะดูหลาน” พูดจบเวลก็เดินไปดูใบข้าวที่อยู่กับพี่เลี้ยงและข้าวหอม“ไอ้ซันหลานชายจอมแสบกูไปไหนวะไม่เห็นเลย” อาร์ม“ปู่กับย่ามารับไปอยู่ด้วยคิดถึงหลานชายคนโปรดของเขา”“แล้วยังไงมึงจะมีอีกไหมลูกเนี่ย...กูว่าพอแล้วมั้งสามคนแล้วมึง”“ความจริงกูก็อยากมีอีกสักสองคนแต่สงสารเมียวะกูคงมีแค่สามคนเนี้ยแหล่ะคงไม่มีแล้ว” ซันเดย์
อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนพิเศษวันคลอด
ตอนพิเศษวันคลอดณ โรงพยาบาลแห่งหนึ่งเก้าเดือนต่อมาอุ๊แว๊ๆ อุ๊แว๊ๆ อุ๊แว๊ๆ อุ๊แว๊ๆเสียงเด็กทารกเพศชายร้องดังขึ้นทำให้ผู้เป็นพ่อดีใจจนน้ำตาลที่กั้นมันเอาไว้ไหลออกมาด้วยความดีใจเขามองไปที่ภรรยาด้วยสายตาที่สื่อความหมายด้วยความรักและห่วงใยแล้วมองไปยังเด็กทารกเพศชายทั้งสองคน....“ยินดีด้วยนะครับคุณพ่อคุณแม่ได้ลูกชายฝาแฝดครับ” เสียงทุ่มของหมอที่มาทำคลอดให้กับข้าวหอมพูดดังขึ้นหลังจากลูกชายผมได้ออกมาลืมตาดูโลกเป็นครั้งแรก“ที่รัก...ลูกเรา...ลูกเรา...อึกๆ” ผมบอกด้วยน้ำเสียงที่สะอึก“ที่รักข้าวอยากเห็นลูก...”“ดะ...ได้...หมอครับผมขออุ้มลูกให้ภรรยาดูได้ไหมครับ”“ได้ครับคุณพ่อเดี๋ยวหมอให้พยาบาลทำความสะอาดทารกแล้วมาให้คุณพ่อคุณแม่ดูนะครับ” หลังจากหมอพูดจบได้ไม่นานพยาบาลก็เดินเอาลูกขอผมและข้าวหอมมาให้อุ้ม“คนนี้คนพี่นะคะคุณพ่อคุณแม่” พยาบาลคนหนึ่งนำเด็กทารกน่าตาน่ารักคนหนึ่งมาให้ผม“ค...ครับ” ผมบอกพร้อมกับรับมาอุ้มเองเพราะผมฝึกอุ้มเด็กทารกมาแล้วช่วงที่ข้าวหอมท้องและเตรียมคลอด“ส่วนคนนี้คนน้องนะคะ...ห่างกันไม่กี่เองค่ะคุณแม่” พยาบาลอีกคนก็นำเด็กผู้ชายอีกคนให้กับข้าวหอมที่นอนมองลูกอยู่บนเตียงทำคลอด
อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนพิเศษวันแต่งงาน!!
ตอนพิเศษวันแต่งงาน!!"จะเอาชุดนี้แล้ว! ""ไม่เอา...เลือกใหม่มันสั้นไป!" และนี้คือเสียงที่ฉันได้ยินมาตลอดหนึ่งชั่วโมงที่เลือกชุดแต่งงานกันจากรูปภาพที่ร้านส่งมาให้เลือก...และเสียงนี้ไม่ใช่เสียงใครที่ไหนเสียงนายซันเดย์ยังไงละ"งั้นเอาชุดนี้! " ฉันชี้ไปที่อีกชุดที่อยู่ใกล้ๆด้วยความหงุดหงิด" อืมมมม! ยาวไปเดี๋ยวล้ม...เลือกใหม่! ""ชิ! อะชุดนี้"" ไม่เอา...เลือกใหม่! ""เห้ย! ทำไมไม่ได้...ก็เค้าชอบชุดเนี้ย!""ข้าวหอมเธอเชื่อฉันเถอะว่าเธอใส่มันไม่ได้!"" ทำไมจะใส่ไม่ได้!! "" ก็.....เฮ้ออออ! " เอ๊ะ! อารายยยยย! คือสามีมองมาที่หน้าอกเมียแล้วถอนหายใจ!!!"ก็อะไรพูมาให้ชัดๆสิ! "" เฮ้อออ!เพราะเธอไม่มีหน้าอกให้เกาะ! " หืมมม! ขึ้นนี้ขึ้นเลยมันจะมากไปแล้วนะ...เรื่องนี้ข้าวหอมจะไม่ทน!โครม! (เสียงข้าวหอมถีบซันตกเตียง!)" อ๊ากก! โอ๊ย! ทำบ้าอะไรของเธอเนี้ยห๊ะ!"" แค่นี้ยังน้อยไปด้วยซ้ำ...ออกไปนอนนอกห้องเลยนะ...ฉันไม่แต่งกับนายแล้วไอ้บ้าซัน! ออกไป!! ออกไปสิ! "" เห้ย! เป็นบ้าอะไรของเธออีกเนีิ้ย! "" นายสิบ้า! ไอ้นิสัยไม่ดี! ออกไปเลยนะ! "" เห้ย! อย่าวิ่งดิ...ข้าวหอมฉันบอกให้หยุดงัย! "" นายก็ออกไปดิ! "
อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนพิเศษ1
ตอนพิเศษ1คอนโด (เวล)10 : 10 น.ตอนนี้ผมโคตรมีความสุขเลยยิ่งคิดถึงเรื่องเมื่อคืนแล้วมันยิ่งมีความสุขแล้วทำไมวันนี้ผมต้องมานั่งทำโปรเจคกับพวกไอ้เวลด้วยเนี้ยจะดูแลลูกเมียไม่ได้เลยหรือไงวะ" เฮ้ย! ว่าไงไอ้คุณชายยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เลย...มีเรื่องอะไรให้ยินดีวะ! น้องข้าวดีด้วยแล้วรึไงห๊ะ! " เสียงของเจ้าของห้องดังขึ้นขัดความสุขผมจริงๆ" เผือก! " ผมว่ามัน"ห๊ะ! มึงอยากกินเผือกหรอได้ๆ เดี๋ยวกูบอกพวกไอ้มอสมันซื้อมาให้พวกมันกำลังมา " ไอ้เวลมันกวนผมกลับอ๋อแล้วก็ไอ้มอสเนี้ยคือเพื่อนในห้องและยังมีอีก คน ไอ้อัน กับไอ้ ซิม" หึๆ "" ไอ้เวลไอ้ซันมันว่ามึงเสือก...มันไม่ได้อยากกินเผือก!! " ไอ้ริว" ไอ้ริว...กูไม่ได้โง่กูรู้ว่ามันว่ากู...กูหน้าด้านงัยกูเลยไม่รับ...แล้วตกลงมีอะไรน่ายินดีว่ายิ้มน้อยยิ้มใหญ่เชียว "" นั้นดิกูก็อยากถามตั้งนานแหละ...กูไม่หน้าด้านเท่าไอ้เวลกูเลยเงียบ " เรียว" เออไอ้พวกหน้าบาง...แล้วตกลงมีเรื่องอะไรวะ " ผมมองหน้าพวกมัน 3 ตัวก่อนที่จะหันได้ดูไอ้อาร์มที่กำลังเดินมาตรงที่ผมนั่งอยู่" มึงด้วยหรอ! " ผมหันได้พูดกับไอ้อาร์มแต่ไอ้อาร์มกับยิ้มมุมปากมาให้ผมซะงั้น" เมื่อคืนกูโดนกระต่ายจั
อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนที่ 37 แต่งงานกันนะ END
ตอนที่ 37 แต่งงานกันนะ END"...ได้ข้าวหอมถ้าเธอต้องการอย่างนั้น...ต่อจากวันนี้ไปฉันจะไม่ยุ่งกับเธออีก...แต่ขอให้เธอจำเอาไว้นะข้าวหอม...ทุกคำสัญญาที่ฉันเคยให้ไว้กับเธอฉันไม่เคยทำผิดคำสัญญาที่ให้ไว้กับเธอเลยสักครั้ง...และฉันจะทำแบบนี้ตลอดไป..." ซันเดย์เงยหน้าสบตากับข้าวหอมพร้อมกับน้ำใสๆ ที่ไหลออกมาจากดวงตาของเขาที่พยายามกักเก็บมันไว้แต่เขาก็ทำมันไม่ได้ในเมื่อความรู้สึกของเขามันเจ็บมากเหลือเกิน...หลังจากนั้นซันเดย์ก็เดินออกจากห้องไปพร้อมกับเพื่อนๆ ของเขา"ข้าวแก...คิดดีแล้วหรอ "" ฮือๆ ...ไม่รู้...ฮือออ...ฉันไม่รู้...ฮือๆ ๆ "หลังจากนั้นก็ไม่มีใครถามอะไรข้าวหอมอีก...ได้แต่กอดเพื่อนรักอยู่อย่างนั้นด้านซันเดย์(อาร์ม)หลังจากที่ไอ้ซันมันเดินออกมาจากห้องของน้องข้าวมันก็เอาแต่เงียบ...จนไอ้เวลมันทนต่อไปไม่ไหว...ผลั๊ว! เสียงไอ้เวลซัดไอ้ซัน" ไอ้เหี้ยซัน! ทำไมมึงไม่บอกน้องไปว่ามันเกิดอะไรขึ้นวะ! ห๊ะ! ถามก็ตอบดิวะ! ไอ้ซัน! " ไอ้เวลเข้าไปกระชากตัวไปซันและซัดเข้าที่หน้าไอ้ซันทันที" เห้ยๆ ใจเย็นดิวะไอ้เวล!! " ไอ้ริวเข้าไปห้ามไอ้เวลไอ้เรียวและวีเจไปล็อกตัวไอ้เวลไว้" ปล่อยกู! ปล่อยกูดิวะ! "" ปล
อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนที่ 36 ความรู้สึก??
#สงสารเฮียซันเดย์ ฮือๆ ๆ T_Tตอนที่ 36 ความรู้สึก??"ฮือๆ ... พาเราไปให้ไกลจากตรงนี้ที...เราไม่อยากเห็น...เราเจ็บ...เราเจ็บตรงนี้...ฮือ...อึ๊ก..." เธอพูดด้วยเสียงที่เจ็บปวดและชี้ไปที่หัวใจของตัวเอง"ใจเย็นๆ ข้าว...ได้เดี๋ยวเราพากลับห้องนะ" ผมบอกเธอและค่อยๆ พาเธอเดินออกมาจากที่ตรงนั้นก่อนออกมาผมหันไปมองไปที่ทั้งคู่อีกครั้ง...แต่ครั้งนี้ผมเข้าใจแล้วว่ามันเกิดอะไรขึ้นแต่ถ้าผมจะพูดหรืออธิบายอะไรให้ข้าวฟังตอนนี้ผมว่าข้าวหอมคงไม่รับฟังอะไรแน่ๆ ...ในเมื่อสิ่งที่เธอเห็นกับสิ่งที่ผมเห็นมันไม่เหมือนกันเลย...ผมพาข้าวหอมเดินมาจนถึงโต๊ะที่มีพวกเฮียเวลอยู่พอผมกับข้าวหอมมาถึงทุกคนก็ทำท่าตกใจที่เห็นผมเดินประคองข้าวหอมที่กำลังร้องไห้ด้วยความตกใจ"เฮ้ย! ไอ้วีมึงทำอะไรน้องข้าววะ...ทำไมน้องข้าวร้องไห้แบบนี้!! " เฮียเวลถามผมทันทีที่ที่เห็นสภาพของข้าวหอม"เดี๋ยวผมเล่าให้ฟังเฮีย...นี่พวกเธอพาข้าวหอมขึ้้นห้องไปก่อนเถอะ..." ผมบอกเฮียและหันไปพูดกับเพื่อนๆ ของข้าวหอมที่ตอนนี้ตกใจที่เห็นเพื่อนรักร้องไห้หนักขนาดนี้"เอ่อ...ได้ๆ " เป็นเจนที่มีสติก่อนจึงรีบเดินมาประคองร่างของข้าวหอมทันที"เธอดูแลข้าวข้าวหอมด้วยนะ.
อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนที่ 35 เดิมพันด้วยหัวใจ!
ตอนที่ 35 เดิมพันด้วยหัวใจ!" ฮัลโหล...แยมเราซันเดย์นะคือ...พรุ่งนี้เราจะไปทะเลเราอยากให้แยมไปด้วยแต่แยมต้องล่วงหน้าไปก่อนเลยนะ...ใช่ๆ นั่นแหละก็อย่างที่เราเคยบอกไปตอนนั้นเลย...แล้วก็เรื่องนี้อย่าให้ข้าวหอมรู้เด็ดขาดนะ....หึๆ ...รักมากดิถ้าไม่รักมากซันจะทำแบบนี้หรอ...อืมดีแล้วที่เข้าใจอย่าให้ข้าวหอมจับได้แหละ.....อืมแล้วเจอกันนะ" หลังจากที่ซันเดย์คุยโทรศัพท์เสร็จเขาก็ล้มตัวลงนอนกอดข้าวหอมเหมือนที่เขาเคยทำอยู่ทุกคืนวัน...เขานอนอย่างมีความสุข...แต่เธอนอนด้วยความทรมาร..."ฮือ ๆ อึ๊ก " ไม่ข้าวหอมเธอต้องไม่ร้องไห้...เธอต้องไม่ร้องไห้ฮือๆ ๆ ...สิ่งที่เธอได้ยินเธออาจจะเข้าใจผิดใช่เธอต้องเข้าใจผิด...ฮือๆ ...ต้องเป็นเรื่องเข้าใจผิดสิ...ตะตะต้องเข้าใจผิด...อึ๊ก ฮือๆ ๆข้าวหอมได้แต่ท่องประโยคหล่าวนี้ซ้ำๆ พร้อมกับน้ำตาของเธอที่ไหลไม่หยุดตลอดทั้งคืนด้วยความทรมารใจ...เช้าวันต่อมา (วันออกเดินทางไปทะเล)"ข้าวหอม...จัดของเสร็จแล้วใช่ไหมไม่ลืมอะไรใช่ไหม" ผมถามยัยป้าหลังจากที่ผมออกมาจากห้องน้ำ...แต่ไม่ได้ยินเสียงตอบรับอะไรกลับมาเลย"เฮ้...ข้าวหอม! ข้าวหอม! เธอเป็นอะไรฉันเรียกตั้งนานแล้ว " หลังจากที่ผม
อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนที่ 34 จับผิดสามี!!
ตอนที่ 34 จับผิดสามี!!คณะการตลาด..." ยัยข้าว!! เหม่ออะไรของแกเนี้ย"" ห่ะ...ใช่ๆ ฉันเห็นด้วยกับยัยเจน"" เห็นด้วยอะไรของแกฉันถามว่าแกเหม่ออะไรไอ้ซาร่าเรียกแกตั้งนานแล้วแกได้ยินไหมเนี้ย!! "" แกเรียกฉันหรอซาร่า"" ก็ใช่นะซิฉันกับยัยน้ำเรียกแกตั้งนานแล้วถามจริงแกไม่ได้ยินอะไรเลยหรือไงยะ "" แกๆ ฉันขอโทษพอดีคิดอะไรอยู่นิดหน่อยน่ะแล้วแกเรียกฉันมีอะไรหรอ "" มันก็ไม่ใช่เรื่องอะไรสำคัญหรอก...ว่าแต่แกเหอะคิดเรื่องอะไรหรอ? " เจน" เอ่อ...คือช่วงนี้นายซันดูแปลกๆ "" พี่ซันหรอแปลก....ฉันว่าก็ไม่นะก็ยังหล่อน่ากินเหมือนเดิมชะนีมีผัวหล่อแกคิดมากยิ่งหล่อนท้องแบบนี้มันยิ่งคิดมากรู้ไหมย่ะ "" แต่ว่า... "" เอาอย่างนี้ข้าวที่ว่าแปลอะแปลกยังไง " น้ำ" ก็คือแบบว่า 2-3 วันมาเนี้ยฉันเห็นหมอนั้นทำหน้าตาเคลียดๆ เหมือนคิดอะไรอยู่แต่พอฉันถามก็บอกว่าเปล่าๆ อ่ะแล้วอย่างเมื่อเช้านี้นะบ่นอะไรก็ไม่รู้อยู่คนเดียวพอฉันเดินเข้าไปใกล้ก็ทำหน้าตกใจอ่ะแก...แกว่าแปลกไหมล่ะ "" ลักษณะนี้อ่ะน่ะคิดได้อยู่อย่างเดียวพี่ซันมีคนอื่น!!! " เจน" ห่ะ! "" ยัยเจนแกไปพูดแบบนั้นได้ยังไงเดี๋ยวยัยข้าวก็คิดมากหรอกมันท้องอยู่นะเว้ย! ""
อย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!! ตอนที่ 33 คืนดี!!!
ตอนที่ 33 คืนดี!!!2 สัปดาห์หลังจากจบเรื่องของเนย(วีเจ)หลังจากจบเรื่องพี่เนยในวันนั้นทุกอย่างก็เริ่มจะดีขึ้นพี่เนยหลังจากวันนั้นเธอก็บินกลับต่างประเทศไปเลยส่วนพ่อของเธอก็โดนอยู่หลายคดีเขาก็พยายามสู้คดีอยู่แต่คงยากเพราะหลักฐานเยอะส่วนตัวผมก็พยายามตัดใจจากข้าวหอมได้แล้วแต่ก็ยังคงมีความรู้สึกดีๆ ที่มีให้เธออยู่แน่นอนทุกคนก็รู้มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะตัดใจจากรักครั้งแรกมันไม่ง่ายเลยจริงๆ สำหรับผมแต่ผมว่าผมโชคดีนะพี่มีพวกไอ้ตูนค่อยอยู่ข้างๆ เสมอพวกมันค่อยกวนผมชวนผมทำโน้นทำนี้เพื่อให้ผมลืมบอกตรงมันก็ช่วยได้นิดหนึ่ง...แต่ก็เนอะอยู่ที่ตัวผมเองแหละพี่ยังตัดใจไม่ได้เอง....วันนี้ผมจะมาเคลียร์กับพี่เวลพี่ชายของผมที่ไม่ได้เจอหน้ากันเป็นชาติแล้วผมจะมาขอโทษพวกพี่ซันในสิ่งที่ผมไม่ควรทำกับพี่เขาด้วยอย่างน้อยมันก็ทำให้ผมสบายใจล่ะน่ะ...ด้านซันเดย์โต๊ะกลุ่มซันเดย์.(ซันเดย์)" ︶︿︶ " หน้าซัน" เป็นอะไรวะครับเจ้าชายซันเดย์ทำหน้าเหมือนปวดขี้มาหลายวัน" เสียงหมาดังขึ้นแทรกกลางความคิดของผม" อยากโดนส้นหรอครับไอ้คุณเวลเอาไหมครับผมให้ฟรี!! "" ขอบคุณครับ...แต่ไม่ต้องผมเกรงใจ "" แล้วมึงเป็นอะไรวะไอ้ซันก
