LOGINShare
ตอนที่19. ย่อมได้...ข้าเล่นด้วย!
Last Updated:
2024-12-28 00:56:40ชินอ๋องกุมมือข้างหนึ่งของจ้าวชิงเฟิงเอาไว้ไม่ปล่อย รับรู้ได้ถึงอาการสั่นน้อยๆ ของมือเรียวงามในอุ้งมือ เขาเหลือบมองหน้าคุณชาย เห็นสีหน้าย่ำแย่ยิ่งนัก จึงรู้สึกทั้งโกรธทั้งหงุดหงิด ถามคู่กรณีไปตรงๆ ว่า
“ท่านมหาอำมาตย์...ท่านมาฟ้องร้องครั้งนี้ต้องการอะไร?”
มหาอำมาตย์เกาชงสูดลมหายใจลึกๆ กล่าวว่า “ขอความเป็นธรรมให้กับบุตรสาว จิ่นเอ๋อร์ตายอย่างน่าอนาถ ข้าน้อยไม่อาจปล่อยให้นางตายตาไม่หลับได้ ดังนั้นข้าน้อยจึงบังอาจขอร้องท่านอ๋องให้อนุญาตให้คุณชายจ้าวชิงเฟิงแต่งงานกับป้ายวิญญาณของจิ่นเอ๋อร์ขอรับ”
สีหน้าชินอ๋องดำทะมึน...เจ้าเฒ่าหัวรั้นนี่แสนน่าชังนัก
ชินอ๋องคิดจะพาคุณชายกลับจวนซะเดี๋ยวนั้น...ไม่สนใจเรื่องบ้าบอคอแตกอะไรนี่แล้ว
แต่ทว่าจ้าวชิงเฟิงกลับเอ่ยขึ้นเสียก่อนว่า
“ข้ารับปาก”
“ข้าไม่อนุญาต”
ชินอ๋องแย้งสวนขึ้นทันที
“ท่านอ๋องได้โปรดอนุญาตเถิดขอรับ” จ้าวชิงเฟิงเอ่ยขอร้อง “ข้าติดค้างคุณหนูเกาซิ่วจิ่นและใต้เท้าเกามากมายนัก”
ชินอ๋องมองสีหน้าซีดเซียวของคุณชาย แล้วได้แต่เค้นเสียงว่า “ตามใจเจ้า”
แล้วหันไปทางมหาอำมาตย์เกาชง
“เท่านี้ใช่หรือไม่ใต้เท้าเกา?”
“ยังมีอีกขอรับ...บุตรธิดาที่เกิดจากท่านเขย ต้องเป็นของตระกูลเกา”
“มีอีกมั้ย?” ชินอ๋องพูดลอดไรฟัน
“ท่านเขยจะต้องมาอยู่ที่จวนตระกูลเกาอย่างน้อยสามปี”
“แล้วอย่างไรต่อ?”
“มิมีแล้วขอรับท่านอ๋อง” มหาอำมาตย์เกาชงเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ดีขึ้นมาก
“หึ...” ชินอ๋องแค่นเสียงในลำคอ...คิดจะต่อรองกันเป็นพ่อค้าในตลาดหรือ?
ย่อมได้...ข้าเล่นด้วย!
“หากฟูเหรินของข้ามีบุตรธิดา พวกเขาย่อมต้องเป็นของข้า...ลูกเก็บไว้ แม่ประหาร!
เรื่องที่จะให้ฟูเหรินของข้าไปอยู่จวนตระกูลเกานั้น อย่าว่าแต่สามปีเลย แม้แต่วันเดียวก็ไม่ได้”
สีหน้าของมหาอำมาตย์เกาชงเคร่งเครียดขึ้นทันที
“ท่านอ๋องบีบคั้นคนเกินไป!”
“ใต้เท้าก็ได้คืบจะเอาศอก!”
“ท่านทั้งสองโปรดใจเย็นๆ” อำมาตย์เฉาเอ่ยขึ้นพลางเดินลงจากที่นั่งอ้อมโต๊ะใหญ่ลงมากระซิบกับมหาอำมาตย์เกา
“ใต้เท้าเกา พบกันคนละครึ่งทางเถิดนะ...จ้าวฟูเหรินยินยอมแต่งงานกับป้ายวิญญาณคุณหนูเกาซิ่วจิ่น ท่านอ๋องก็อนุญาตแล้ว หากบีบคั้นกันเกินไป เกรงว่าคนลำบากจะเป็นจ้าวฟูเหริน ท่านคิดดูเมื่อสามปีก่อนจ้าวฟูเหรินถูกส่งมาเป็นของบรรณาการ ฝ่ายเรามีองค์หญิงรุ่นราวคราวเดียวกัน ฝ่ายชายรูปงามฝ่ายหญิงอ่อนหวาน เหมาะสมกันราวกับกิ่งทองใบหยก ฮ่องเต้ไยไม่จับคู่ให้ กลับพระราชทานจ้าวชิงเฟิงให้แก่ชินอ๋องที่รู้จักแต่ฆ่าคนในสนามรบ...เฮ้อออ”
มหาอำมาตย์เกาชงเองก็พลอยถอนหายใจยาว พิจารณาตามเหตุผลที่อำมาตย์เฉากล่าวมานั้นแล้ว เห็นว่าหากยังใช้วิธีแข็งต่อแข็ง เกรงว่าได้ไม่คุ้มเสีย จึงประสานมือให้ชินอ๋อง แล้วกล่าวว่า “ท่านอ๋อง ข้าน้อยเคารพมิสู้เชื่อฟัง ท่านโปรดกำหนดวันรับเจ้าสาวมาเถิด”
ชินอ๋องสีหน้าเรียบนิ่งเย็นชา
“พรุ่งนี้ จวนชินอ๋องจะส่งเกี้ยวเจ้าสาวไปรับเจ้าสาวที่จวนตระกูลเกา”
“ตกลงตามนี้?” มหาอำมาตย์เกาชงถามย้ำเพื่อความแน่นอน
“ใช่” ชินอ๋องรับคำสั้นๆ
ที่ศาลอาญา...คดีแปลกประหลาดก็ปิดลง...แต่กลับกระจายจากปากสู่ปากไปทั่วทั้งเมืองหลวงอย่างรวดเร็ว
อ๋องห้าครึ่งนั่งครึ่งนอนอยู่บนเตียงนอนหนานุ่มในหอหอมบุปผา ข้างกายมีหนุ่มน้อยหน้าใสคอยปรนนิบัติคลอเคลียเอาใจ
“หึๆๆๆ...” อ๋องห้าหัวเราะในลำคอ เมื่อได้รู้ถึงข่าวที่ลือกันสนั่นเมือง “ตาเฒ่าหนังเหนียวยังงัดข้อกับชินอ๋องไม่ได้รึ...น่าเสียดายจริงๆ”
“น่าเสียดายอะไรหรือขอรับ...นายท่าน?” หนุ่มน้อยหน้าใสถามด้วยทีท่าออดอ้อน
ทั้งสองเสื้อผ้าไม่เรียบร้อยเหลือเพียงเสื้อตัวในที่หลุดลุ่ยจนเกือบจะเปลือย
“น่าเสียดายที่ตาเฒ่าเกาไม่สามารถเอาตัวบุตรเขยมาอยู่ที่จวนตระกูลเกาได้อย่างไรเล่า”
“ก็ชินอ๋องไม่ยินยอมนี่นา” หนุ่มน้อยหน้าใสคาบองุ่นลูกหนึ่งด้วยปากมาป้อนอ๋องห้าถึงปากด้วยกิริยายั่วยวน
อ๋องห้ารับองุ่นด้วยปาก ทำให้คนทั้งสองปากประกบปากเหมือนจูบปากกันกลายๆ
“เล่ากันว่า ผู้ที่รับปากยินยอมแต่งงานกับป้ายวิญญาณคือจ้าวฟูเหริน แม้แต่ชินอ๋องยังขัดขวางไม่ได้...ท่าทางจ้าวฟูเหรินผู้นี้คงเป็นที่โปรดปรานของชินอ๋องยิ่งนัก” หนุ่มน้อยหน้าใสเอ่ยพลางไล้มือไปตามแผ่นอกของอ๋องห้า “อยากเห็นนักว่าจะรูปงามเพียงไร”
“งามเหมือนแสงจันทร์คืนเพ็ญ!”
“นายท่านเคยเห็นหรือขอรับ?”
“เคย...” อ๋องห้าตอบ “ถึงเสียดายที่เขาไม่ได้ไปอยู่ที่จวนตระกูลเกาอย่างไรล่ะ”
“อยู่จวนชินอ๋องกับอยู่จวนตระกูลเกาผิดกันตรงไหนหรือขอรับ?”
อ๋องห้ามิได้ตอบ เพียงเหยียดยิ้ม...ผิดกันที่ลักพาตัวคนจากจวนชินอ๋องย่อมยากกว่าลักพาตัวคนจากจวนตระกูลเกาเป็นร้อยเท่าพันทวี!
ที่จวนตระกูลเกา...
ท่านมหาอำมาตย์เรียกเสี่ยวเตี๋ยสาวใช้คนสนิทของบุตรสาวมาพบตามลำพังในห้องหนังสือ
“เสี่ยวเตี๋ย ข้าจะขอร้องเจ้าให้เสียสละทำเพื่อจิ่นเอ๋อร์กับตระกูลเกาของข้าสักอย่างจะได้หรือไม่?”
“นายท่านโปรดสั่ง...เสี่ยวเตี๋ยแม้ต้องบุกน้ำลุยไฟ ก็ยินดีรับใช้นายท่านและคุณหนูเจ้าค่ะ”
เสี่ยวเตี๋ยคุกเข่าลงกล่าวอย่างหนักแน่นจริงจัง
“พรุ่งนี้...” มหาอำมาตย์เกาชงอธิบายแผนการ “เจ้าจงอุ้มป้ายวิญญาณของจิ่นเอ๋อร์เป็นตัวแทนของนางขึ้นเกี้ยวเจ้าสาวไปยังจวนชินอ๋อง เข้าพิธีแต่งงานกับคุณชายจ้าว หลังจากแต่งงานแล้วจงหาวิธีให้ได้อยู่ใกล้ชิดเขาให้จงได้ หากรู้ตัวว่ามีครรภ์ ก็ให้รีบกลับมาที่จวน ข้าจะส่งเจ้าไปอยู่ในที่ปลอดภัย และข้าสัญญาว่าพวกเจ้าสองแม่ลูกจะเป็นบุตรสาวและหลานของข้าอย่างชอบธรรม!”
Related chapters
อนุชายาบรรณาการ ตอนที่20. ตำหนักพระชายา
ชินอ๋องส่งขบวนเกี้ยวมารับเจ้าสาวที่จวนมหาอำมาตย์เกาชงตามสัญญา ฝ่ายมหาอำมาตย์ก็ให้เสี่ยวเตี๋ยสวมชุดเจ้าสาวสีแดงสดสวยงามอุ้มป้ายวิญญาณของคุณหนูเกาซิ่วจิ่นขึ้นเกี้ยว มีสินเดิมตามมาด้วยเป็นขบวนเหมือนแต่งบุตรสาวจริงๆ พอเกี้ยวเจ้าสาวมาถึงจวนชินอ๋อง แม่สื่อก็จูงเจ้าสาวไปที่เรือนของคุณชายที่ชินอ๋องยกให้ ทำพิธีกราบไหว้ฟ้าดินและคำนับซึ่งกันและกันตามประเพณี แล้วให้ตั้งป้ายวิญญาณของคุณหนูเกาซิ่วจิ่นไว้ที่เรือนนั้น ส่วนคุณชายถูกชินอ๋องพาตัวกลับตำหนักใหญ่ในทันที ที่ตำหนักพระชายา... “ฮะๆๆ...” พระชายาส่งเสียงหัวเราะ “เรื่องน่าขายหน้าเช่นนี้ท่านอ๋องยังทนไหวหรือ...พระชายารองแต่งภรรยา ช่างน่าขันสิ้นดี คงเป็นที่ขบขันกันไปทั่วเมืองหลวงแล้วละมั้ง” อาซานที่มาเสนอหน้ากล่าวประจบประแจงว่า “จริงของพระชายาเจ้าค่ะ...นี่ก็เป็นที่ร่ำลือไปทั่วบ้านทั่วเมืองแล้วว่า จะเรียกจ้าวชิงเฟิงว่าอย่างไรดี จ้าวฟูเหรินหรือท่านเขยจ้าว?” แล้วใช้ผ้าเช็ดหน้าปิดปากหัวเราะ “อย่ามัวแต่หัวเราะ” ตงเหมยที่ยืนอยู่ตรงนั้นด้วยเอ่ยขัดขึ้น “เรื่องที่พระชายาให้เจ้าไปทำล่ะ ไปถึงไหนแล้ว?” “อ
Last Updated : 2024-12-28อนุชายาบรรณาการ ตอนที่21. เสียงเอะอะเอ็ดตะโร
เสียงเอะอะเอ็ดตะโรจากนักพรตวัยสี่สิบผู้หนึ่งและนักพรตลูกศิษย์อีกสองคนดังอยู่ข้างนอกประตูจวน โดยมีชาวบ้านรายล้อมมุงดูอยู่จำนวนมาก “ปีศาจจิ้งจอกอยู่ในจวนนี้!” นักพรตประกาศเสียงดังก้อง “ท่านนักพรต ท่านไม่กลัวตายหรือ? นี่จวนชินอ๋องเชียวนะ!” มีชาวบ้านเอ่ยตักเตือน “ผู้บำเพ็ญเซียนอย่างข้า มีหรือจะขี้ขลาดตาขาว เมื่อเห็นมีปีศาจก็จำเป็นต้องปราบเสียให้สิ้นซาก ที่นี่กลิ่นไอปีศาจรุนแรงยิ่งนัก ปล่อยเอาไว้เกรงว่าจะทำร้ายคนดี ทำร้ายชาวบ้านบริสุทธิ์” เสียงพูดคุยกันดังระงม “เมื่อสามวันก่อนอาไฉ่ที่ตรอกฆ่าสุกรอยู่ๆ ก็ตายทั้งที่ยังหนุ่มยังแน่น” “อืมๆๆ...ข้าก็ได้ยินมาว่าพระชายารองเป็นปีศาจจิ้งจอกแปลงกายมา” “คำเล่าลือลอยๆ ไม่มีหลักฐานเชื่อถือไม่ได้” “เป็นสาวใช้ในจวนบอกเองว่า เขาไม่น่าจะใช่มนุษย์ กลิ่นกายหอมฟุ้ง ผิวพรรณละเอียดราวหยกเนื้อดี กิริยาท่าทางก็ยั่วยวน” “ว่ากันว่า ชินอ๋องหลงรักเขาหัวปักหัวปำ” “เมื่อหลายวันก่อนเขายังแต่งงานกับป้ายวิญญาณของคุณหนูเกา” “ก่อนหน้านั้นเขากับคุณหนูเกาเกิดเรื่องอื้
Last Updated : 2024-12-28อนุชายาบรรณาการ ตอนที่22. จับให้หมดทุกคน
แต่ไม่ทันได้ดื่ม...วัตถุชิ้นหนึ่งก็พุ่งมากระแทกชามหลุดจากมือของจ้าวชิงเฟิง เพล้งงงง ! ชามตกแตก...น้ำในชามสาดกระจาย ก่อนที่ใครจะทันได้ตั้งสติ “จับให้หมดทุกคน” เหล่าองครักษ์ที่กรูกันเข้ามาจับบ่าวของพระชายาไว้ทุกคนทันที ส่วนนักพรตและสองศิษย์ที่มีฝีมือหมัดมวยอยู่บ้าง ได้ต่อสู้อย่างสุดกำลัง แต่เพียงไม่กี่กระบวนท่าก็ถูกองครักษ์จับกุมเอาไว้อย่างแน่นหนา ช่วงเวลาชุลมุนวุ่นวาย...แต่ละคนหน้าเปลี่ยนสีแล้วเปลี่ยนสีอีก มีเพียงคุณชายคนเดียวเท่านั้นที่หน้าไม่เปลี่ยนสี ยังคงสงบนิ่งดังเดิม! ชินอ๋องมองหน้าคุณชายอย่างโกรธเกรี้ยว...แต่คุณชายก็ทำเพียงเมินมองไปทางอื่น “ท่านอ๋องเจ้าคะ...” พระชายาตู้ซึ่งไม่ถูกองครักษ์จับกุมตัว เพราะตำแหน่งพระชายา เหล่าองครักษ์จึงไม่กล้าแตะต้องตัวนาง พอรวบรวมสติได้ ก็รีบลุกขึ้นยืนละล่ำละลักเอ่ยขึ้น “เรื่องนี้เป็นเพียงการเข้าใจผิดกันเท่านั้นเจ้าค่ะ” ชินอ๋องไม่ตอบว่าอะไร เจียงจ้านใช้เข็มเงินแตะหย่อมน้ำบนพื้น เข็มเงินปรากฏสีดำเคลือบชั้นหนึ่ง “มีพิษขอรับ” “นำตัวทุกคนที่อยู่ใ
Last Updated : 2024-12-28อนุชายาบรรณาการ ตอนที่23. อนุญาตให้ส่งเสียงครางเท่านั้น
“เจ้ากำลังทำให้ข้าบ้าคลั่งรู้ไหม ฟูเหริน” ชินอ๋องขยับขึ้นไปหยอกเอินกับปลายยอดสีชมพูระเรื่อ ทั้งขบเม้มลามเลียจนเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นสีเข้ม เขาก็ขยับไปทำแบบเดียวกันกับอีกข้าง “หน้าอกของเจ้าสวยเหลือเกิน”“....” คุณชายจะตอบอะไรได้ ได้แต่ข่มความเจ็บปวดเอาไว้จนปากสั่นเมื่ออิ่มหนำกับยอดอกสีระเรื่อแล้ว ชินอ๋องก็ขยับตัวลงมาชิมแก่นกายน่ารักที่มีขนาดพอเหมาะกับเจ้าของบ้าง กลิ่นกายคุณชายช่างหอมยั่วยวนจนเขาอยากจะฝังตัวตนลงไปเสียเดี๋ยวนี้ แต่ก็ต้องอดทนอีกหน่อย เพราะไม่อยากให้คุณชายทรมานจนเกินไป แค่นี้ก็คงเจ็บปวดใจมากแล้วที่ต้องฝืนทนมาร่วมรักกับเขาทันทีที่ลิ้นร้อนลากผ่านส่วนล่างของคุณชาย ร่างกายก็สั่นสะท้านอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน คุณชายพยายามเบี่ยงตัวหนีความรู้สึกแปลกใหม่ที่ไม่เคยพานพบ แต่ก็ถูกตรึงด้วยมือใหญ่ทั้งสองข้าง ทำให้ไม่สามารถขยับตัวไปไหนได้ จึงได้แต่กัดฟันเพื่อไม่ให้มีเสียงเล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากคู่งาม แต่มันไม่ง่ายเลยเพราะชินอ๋องเข้าครอบครองส่วนล่างทั้งหมด และกำลังทำให้คุณชายหัวสมองขาวโพลนและเสียวซ่าน“พอเถอะท่านอ๋อง ข้าไม่ได้ต้องการแบบนี้! ” จ้าวชิงเฟิงบอกอย่างขอร้อง เพราะไม่อาจต้านทานควา
Last Updated : 2024-12-28อนุชายาบรรณาการ ตอนที่24.จิตใจอันร้อนรุ่ม
ที่ตำหนักพระชายา... พระชายาผุดลุกผุดนั่งด้วยจิตใจอันร้อนรุ่ม ขณะนี้นางถูกกักบริเวณ แม้มีบ่าวมาคอยส่งข้าวปลาอาหาร แต่ไม่เหลือบ่าวรับใช้ข้างกายเลยสักคนเดียว แม้แต่ตงเหมยยังถูกจับตัวไปสอบสวนด้วย ถ้าความลับเปิดเผย...นางจะมีโทษมากน้อยแค่ไหน? พระชายากลัดกลุ้มแทบเป็นบ้า แต่โทษของภรรยาเอกที่คิดร้ายต่อภรรยาน้อย...ยังไงก็ไม่ต้องถึงตาย อย่าว่าถึงตายเลย แม้แต่หย่าก็ยังทำไม่ได้ ทว่า...หากโทษอีกอย่างถูกเปิดเผยล่ะ! กลุ้ม...กลุ้ม...กลุ้ม... “ข้ากลุ้มจะตายอยู่แล้ว!” ชินอ๋องให้เจียงกงกงเฝ้าอยู่หน้าเตียงนอนที่พระชายารองนอนสลบไสลอยู่ ส่วนตนเองออกไปที่ห้องโถงรับรองซึ่งกลายเป็นที่พิพากษาไปแล้ว คนแรกที่ถูกลากมาให้การคือนักพรตกับสองศิษย์ ซึ่งทั้งสามมีสภาพถูกทารุณทรมานจนยับเยินไปทั้งตัว พ่อบ้านเหลียงนำขวดยาพิษมาให้ชินอ๋องดู “นี่คือยาพิษที่ค้นได้จากตัวนักพรต และเป็นชนิดเดียวกันกับที่อยู่ในชามน้ำยันต์ขอรับ” “ทำไมเจ้าถึงคิดจะฆ่าฟูเหรินของข้า?” ชินอ๋องถามเสียงเย็นชา “ข้าน้อยมิกล้าขอรับ”
Last Updated : 2024-12-28อนุชายาบรรณาการ ตอนที่25. แท้จริงแล้ว
ใช้เหตุผลให้มากไว้...คำเตือนของท่านหมอทำให้ชินอ๋องคิด เขารู้จักจ้าวชิงเฟิงมากน้อยแค่ไหน? แท้จริงแล้ว...น้อยนิดยิ่งนัก แต่หัวใจของเขากลับถลำลึก ตกหลุมรัก จนตะเกียกตะกายขึ้นมาไม่ไหว หรือถึงจะไหว เขาก็ไม่เต็มใจจะขึ้นมา! ทว่าจ้าวชิงเฟิงที่อายุน้อยเพียงนี้ กลับมีดวงตางามที่แฝงแววเศร้า ราวกับเก็บซ่อนความในใจเอาไว้มากมาย... ชินอ๋องจึงเรียกจางจงมาพบที่ห้องหนังสือ จางจงคุกเข่าหมอบคำนับอยู่ตรงหน้าชินอ๋อง “คารวะท่านอ๋อง” “ไม่ต้องมากพิธี” จางจงจึงลุกขึ้นแล้วยืนอย่างสำรวม “จางจง เจ้าจงเล่าเรื่องราวของฟูเหรินมาให้ข้าฟังอย่างละเอียดถี่ถ้วน” “ขอรับ” จางจงรับคำ “คุณชายเป็นโอรสของฮ่องเต้แคว้นเป่ย ที่เกิดจากนางสนมหูนางสนมไร้ยศ จึงมิได้โดดเด่นเป็นที่โปรดปรานของฮ่องเต้ บ่าวได้รับใช้คุณชายตั้งแต่แรกเกิด พอคุณชายอายุสิบสี่ก็ถูกส่งมาเป็นของบรรณาการแก่ต้าหนาน ถูกท่านอ๋องรับเป็นอนุชายา อาศัยอยู่ที่เรือนเล็กท้ายจวนมานานสามปี โดยไม่เคยก้าวเท้าออกจากจวนเลยแม้แต่ก้าวเดียว จนกระทั่งได้พบท่านอ๋องที่กลับมาคราวนี้...เรื่องราวของคุณ
Last Updated : 2024-12-28อนุชายาบรรณาการ ตอนที่26. ตอบคำถาม
งานศพของพระชายาตู้จินเหลียนจัดเป็นเวลาเจ็ดวันแล้วทำพิธีฝัง ตงเหมยย่อมต้องตอบคำถามของราชครูตู้เสียงผู้เป็นบิดาของพระชายาตู้จินเหลียน ในทิศทางเดียวกันกับที่ชินอ๋องสั่ง เพื่อเป็นการปกป้องตัวของนางเองด้วย... ราชครูตู้เสียงจึงได้แต่ร้องไห้รำพันว่า “ลูกเอ๊ย...ไม่น่าเลย ไม่น่าเชื่อถือคนเลวอย่างนักพรตชั่วช้าพวกนั้นเลย” ชาวบ้านชาวเมืองที่ได้รู้ได้เห็นเหตุการณ์ที่พระชายาตู้เชื้อเชิญให้นักพรตเข้าจวนด้วยตัวของนางเอง ก็กลายเป็นพยานอย่างดี และร่ำลือกันไปทั่วว่า พระชายาตู้เคราะห์ร้ายนักหลงเชื่อนักพรตชั่วจนตัวตาย ส่วนพระชายารองก็พลอยถูกพิษเล่นงานจนป่วยหนัก...แม้นักพรตชั่วต้องโทษประหารก็ไม่สาสมกับความผิด แต่พระชายาตู้จินเหลียนเพิ่งจะฝังเสร็จ...ก็มีเสนาอำมาตย์ส่งรูปเหมือนของบุตรสาวพร้อมจดหมายบรรยายคุณสมบัติต่างๆ นานา มาที่จวนชินอ๋องถึงสี่ราย ในท้องพระโรงที่ประชุมขุนนาง ก็มีการกล่าวถึงเรื่องหาพระชายาใหม่ให้ชินอ๋องเช่นกัน “ชินอ๋องเป็นแม่ทัพใหญ่แห่งต้าหนาน ต้องมาสูญเสียพระชายาอันเป็นที่รักดั่งดวงใจไปอย่างกะทันหัน ฝ่าบาทโปรดเร่งจัดงานมงคลแต่งตั้งพ
Last Updated : 2024-12-28อนุชายาบรรณาการ ตอนที่27.แต่งตั้ง
ข่าวการแต่งตั้งพระชายารองเป็นพระชายาเอกแห่งจวนชินอ๋องรู้ไปทั่วทั้งเมืองหลวงอย่างรวดเร็ว รวมถึงราชครูตู้เสียงกับบุตรบุญธรรมตู้หยางป๋อด้วย ตู้หยางป๋อ...แท้ที่จริงเป็นบุคคลมีสองสกุล(แซ่) ชื่อเดิมคือหยางป๋อ เป็นบุตรชายของน้องสาวราชครูตู้เสียง เนื่องจากบิดามารดาเสียชีวิต และไม่มีญาติทางบิดาเหลืออยู่ จึงมาอาศัยอยู่กับราชครูตู้เสียงผู้เป็นลุงตั้งแต่อายุสิบสอง ราชครูตู้เสียงไม่มีบุตรชายจึงรับหยางป๋อเป็นบุตรบุญธรรม ให้ใช้สองสกุล คือสกุลตู้กับสกุลหยาง หวังจะให้เป็นผู้สืบทอดสกุลทั้งสอง หยางป๋อมีวัยเดียวกันกับตู้จินเหลียน ทั้งสองจึงสนิทสนมกันมาก จนถึงวัยแตกเนื้อหนุ่มเนื้อสาว ทั้งสองใกล้ชิดกันจนเกินเลยกลายเป็นชู้สาว เรื่องนี้คนทั้งคู่ปิดบังมิให้ราชครูตู้เสียงล่วงรู้ พอได้ข่าวว่าจ้าวชิงเฟิงได้รับการแต่งตั้งเป็นพระชายาเอกของชินอ๋อง...หยางป๋อก็รู้สึกคาใจกับการเสียชีวิตของตู้จินเหลียนขึ้นมาทันที เขารีบไปพบราชครูตู้เสียงที่ห้องหนังสือ “ท่านพ่อ” “อืม...มีเรื่องอะไรหรือ?” ท่านราชครูกำลังนั่งจิบน้ำชา “ท่านได้ข่าวพระชายาใหม่จวนชินอ๋องหรือยังขอ
Last Updated : 2024-12-28
Latest chapter
อนุชายาบรรณาการ ตอนที่45.ยืนยันหนักแน่น
ชินอ๋องสั่งปิดประตูเมือง ให้ทหารตรวจค้นทุกซอกทุกมุม เป็นเรื่องเอิกเกริกจนฮ่องเต้ส่งคนมาถาม “ท่านอ๋อง...นี่มันเกิดเรื่องอะไรขอรับ?” ขันทีจากวังหลวงค้อมกายถามเสียงนุ่ม “อ๋องห้าลักพาตัวพระชายาของข้าไป” ชินอ๋องตอบเสียงมะนาวไม่มีน้ำ “ว้าย...ตายแล้ว...นี่มันเกิดขึ้นได้อย่างไร? วันนี้มิใช่อ๋องห้าแต่งพระชายาหรอกหรือ?” ชินอ๋องหงุดหงิดรำคาญ จึงให้ขันทีจากวังหลวงไปไถ่ถามเรื่องราวจากองครักษ์คนหนึ่งแทน สลัดหลุดจากขันทีจากวังหลวง ก็มาเจอมหาเสนาบดีชิวสงส่งเสียงเอะอะโวยวาย “บุตรสาวข้าอยู่ที่ไหนๆ...” ชินอ๋องพยักหน้าให้องครักษ์อีกนายหนึ่ง เอ่ยเสียงรำคาญว่า “เจ้าไปจัดการที” องครักษ์ค้อมศีรษะรับคำสั่ง แล้ววิ่งไปรับหน้ามหาเสนาบดีทันที “คุณหนูชิวอยู่ทางนี้ขอรับ” องครักษ์บอกมหาเสนาบดีแล้ว พาไปยังห้องห้องหนึ่งของตำหนักอ๋องห้า “คุณหนูชิวอยู่ในห้องนี้ขอรับ” มหาเสนาบดีได้ยินเสียงกุกกักๆ พอเปิดประตูเข้าไป ก็เห็น...ชิวมู่ตานถูกมัดมือมัดเท้ามีผ้าอุดปาก นั่งอยู่บนเตียง กำลังดิ้นรน “ทำไมพวกเจ้าทำกับบุตรสาว
อนุชายาบรรณาการ ตอนที่44.ชุลมุนวุ่นวาย
เจ็ดวันต่อมา... คณะทูตของซีเซี่ยก็เดินทางกลับ พร้อมกับนำขบวนเดินทางไปอภิเษกสมรสขององค์หญิงหลี่หมิงจูไปด้วย ทางด้านอ๋องห้าได้ส่งแม่สื่อไปทาบทามสู่ขอคุณหนูชิวมู่ตาน บุตรสาวคนเล็กของมหาเสนาบดีชิวสง “ท่านเจ้าขา...บุตรเขยเช่นอ๋องห้า มิใช่จะหาได้ง่ายๆ นะเจ้าคะ” แม่สื่อจีบปากจีบคอกล่าว “อ๋องห้ารูปโฉมงามสง่า ข้าไม่เถียง แต่เขามีอนุหญิงชายมากมาย นิสัยเสเพลไม่เอาการเอางาน...ข้าเกรงว่าบุตรสาวของข้าแต่งไปแล้วต้องกลัดกลุ้มเพราะเหล่าอนุเป็นเหตุ” มหาเสนาบดีกล่าวตรงๆ ไม่อ้อมค้อม “โหะๆๆ...” ลิ้นแม่สื่อมีหรือจะจนหนทาง “คำโบราณกล่าวเอาไว้ว่า...ภรรยาที่ดีสามารถเปลี่ยนแปลงสามีได้ คุณหนูมู่ตานทั้งสวยทั้งฉลาด ย่อมสามารถชักนำให้ท่านอ๋องห้าเลิกความเคยชินเก่าก่อน ให้ท่านอ๋องห้ากลับกลายเป็นเปี่ยมล้นด้วยความสามารถและสง่าราศีได้ไม่ยาก ส่วนเรื่องอนุหญิงชายนั้น มีผู้ใดสามารถกล้าเปรียบเทียบกับคุณหนูมู่ตานเล่า คุณหนูมู่ตานจะแต่งไปเป็นพระชายาเอกนะเจ้าคะ จะให้อนุคนใดเป็นหรือตายก็ย่อมได้ อีกประการหนึ่งคุณหนูก็อายุสิบเจ็ดแล้ว รอช้านักจะกลายเป็นดอกไ
อนุชายาบรรณาการ ตอนที่43.งานเลี้ยงต้อนรับคณะทูตจากแคว้นซีเซี่ย
คณะทูตจากซีเซี่ยมาเยือนต้าหนาน... ฮ่องเต้ทรงอนุญาตให้ราชทูตเข้าเฝ้าในท้องพระโรง ราชทูตแห่งซีเซี่ยถวายเครื่องบรรณาการ และราชสาส์นสู่ขอองค์หญิงหมิงจูให้กับรัชทายาทซีเซี่ย ฮ่องเต้ขอเวลาพิจารณาเรื่องสู่ขอสามวัน อีกสามวันจะจัดเลี้ยงคณะทูตและให้คำตอบ อ๋องห้าไปที่ตำหนักขององค์หญิงหมิงจู เล่าเรื่องที่ราชทูตจากซีเซี่ยมาสู่ขอนางให้นางฟัง “ทำไมข้าต้องแต่งไปซีเซี่ยด้วย?” องค์หญิงหมิงจูกล่าวด้วยดวงหน้าบูดบึ้ง “เจ้าปีนี้อายุสิบเจ็ดแล้วนะ...ไม่แต่งตอนนี้ แล้วจะรอถึงเมื่อไหร่?” “ข้าไม่ได้ชอบรัชทายาทซีเซี่ยสักหน่อย” องค์หญิงตอบเสียงสะบัด “แล้วเจ้าชอบใคร?” “.....” “อย่าบอกนะว่าชอบจ้าวชิงเฟิง?” “.....” “ข้าล่ะเห็นใจเจ้าจริงๆ...คู่ยวนยาง(นกเป็ดน้ำแมนดาริน มักจะอยู่กันเป็นคู่แบบผัวเดียวเมียเดียว เป็นตัวแทนรักแท้ของชายหญิง)ที่ดี กลับถูกชินอ๋องฉกชิงไปเสียนี่” “พี่ห้า อย่าพูดถึงเรื่องนี้อีก” องค์หญิงเสียงเครือ “ไม่ให้ข้าพูดออกมาบ้าง ข้าก็รู้สึกได้รับความไม่เป็นธรรมแท
อนุชายาบรรณาการ ตอนที่42. เข้ามาสิ
“ตาเฒ่าเกาชงเป็นพ่อตาของคนแซ่จ้าว” พระสนมเอกซูเฟยกัดริมฝีปากล่าง ก่อนจะกล่าวต่อ “เมื่อหลายวันก่อน ข้าเรียกคนแซ่จ้าวมาสนทนาด้วยเรื่องของมู่ตาน เขาทำท่าทางสงบเสงี่ยม แต่ก็บ่ายเบี่ยงไม่ยอมรับปาก ข้าจึงพูดถึงอิทธิพลอำนาจของตระกูลชิว เพื่อข่มขวัญเขา คิดไม่ถึงว่าเขาจะมารยาออดอ้อนชินอ๋องให้ไปผูกไมตรีกับตระกูลเกาเสียได้” “เช่นนี้...เรื่องที่จะให้มู่ตานเป็นพระชายารองของชินอ๋อง ดูท่าจะยากเสียแล้ว” มหาเสนาบดีถอนหายใจ “ในยามนี้บุรุษที่มีฐานะคู่ควรกับมู่ตานก็มีไม่มากนัก ชินอ๋องเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด ส่วนอ๋องห้าก็เสเพลไม่ได้เรื่องได้ราว เอาแต่เสพสุขไปวันๆ” “เอาเช่นนี้สิท่านพ่อ” พระสนมเอกซูเฟยเสนอความคิด “รอดูบัณฑิตใหม่ของปีนี้ ว่าบัณฑิตทั้งสามคน ผู้ใดหน่วยก้านดี ก็เลือกคนนั้น ข้าจะขอสมรสพระราชทานให้กับมู่ตาน...ตาเฒ่าเกาชงสนับสนุนบุตรบุญธรรมของเขา ท่านพ่อก็สนับสนุนบุตรเขย...ดูซิว่า ระหว่างบุตรบุญธรรมคนเดียวของตาเฒ่าเกาชง จะสู้บุตรทั้งสองคนและบุตรเขยตระกูลชิวได้หรือไม่” “เกรงจะไม่ง่ายเช่นนั้นน่ะสิ” มหาเสนาบดีมีสีหน้าระอา “มู่ตานเอาแต่ใจ ร่ำร้องแต่จะแต่งกับชินอ๋อง ตั้
อนุชายาบรรณาการ ตอนที่41.นี่คือของกำนัล
มหาอำมาตย์เกาชงมองผู้มาเยือนอย่างประหลาดใจ พอได้สติก็รีบประสานมือน้อมคำนับ “คารวะท่านอ๋องและพระชายา” “ไม่ต้องมากพิธี” ชินอ๋องกล่าว “วันนี้ข้าตั้งใจพาฟูเหรินมาเยี่ยมท่านโดยเฉพาะ” “ขออภัยที่ข้าน้อยต้อนรับบกพร่อง” มหาอำมาตย์เกาชงกล่าวพลางผายมือ “เชิญท่านอ๋องกับพระชายาเข้าไปนั่งด้านในก่อนขอรับ” เมื่อทั้งสามเข้าไปนั่งในห้องโถงรับรองของจวนมหาอำมาตย์เรียบร้อย บ่าวทาสจากจวนชินอ๋องก็นำของฝากล้ำค่ามีราคาเข้ามาสี่หาบใหญ่ มาวางไว้ในห้องโถงแห่งนั้น ของเหล่านั้นเป็นชินอ๋องสั่งให้จัดหามาทั้งสิ้น “นี่คือของกำนัลที่ฟูเหรินของข้านำมาคารวะท่านซึ่งเป็นพ่อตาของเขา” ชินอ๋องกล่าว พลางผายมือไปที่สิ่งของในหีบห่อสีแดง มหาอำมาตย์เกาชงมองมาที่จ้าวชิงเฟิงด้วยนัยน์ตาแดงระเรื่อขึ้น...อดคิดถึงบุตรสาวที่จากไปไม่ได้ จ้าวชิงเฟิงรับรู้ได้...จึงถามเสียงเบา “ท่านพ่อตา...หมู่นี้สบายดีหรือไม่?” “ดีๆ...ข้าสบายดี” “ข้าขออภัย ที่มาเยี่ยมเยียนท่านช้านัก” “มาก็ดีแล้ว...เอ้อ...พระชายา” “ท่านอย่าเรียกข้า.
อนุชายาบรรณาการ ตอนที่40.ในความอ่อนโยนมีความสง่างาม
พระสนมเอกซูเฟยชิวเหมยกุ้ย อายุ 22 ปี รูปร่างหน้าตาสวยงามปานภาพวาด ในความอ่อนโยนมีความสง่างาม นางต้อนรับจ้าวชิงเฟิงที่ศาลาชมอุทยาน เป็นการป้องกันการครหานินทาด้วย จ้าวชิงเฟิงประสานมือน้อมคำนับ “คารวะพระสนมเอกขอรับ” นางพยักหน้ารับการคารวะ “เชิญนั่งก่อนพระชายา” จ้าวชิงเฟิงรอให้นางนั่งลงก่อน จึงนั่งลงฝั่งตรงข้ามกับนาง บนโต๊ะหินที่กั้นระหว่างคนทั้งสองมีชุดน้ำชา และจานขนมมากมายวางอยู่ “พระสนมเอกมีธุระอันใดกับข้าน้อยขอรับ?” จ้าวชิงเฟิงกล่าวถามตรงๆ พระสนมเอกหัวเราะเสียงหวาน “เรื่องไม่สลักสำคัญอะไร เพียงแค่ข้าเหงา อยากหาเพื่อนสนทนาเท่านั้น” จ้าวชิงเฟิงรู้สึกแปลกๆ กับถ้อยคำของนาง นางจะมาไม้ไหน? “นักปราชญ์กล่าว...ยิ่งสูงยิ่งหนาว...ช่างเป็นความจริงนัก” นางยกถ้วยน้ำชาที่นางกำนัลรินให้ขึ้นดื่มก่อนจะกล่าวต่อ “ฐานะยิ่งสูงส่ง ยิ่งหาเพื่อนสนทนาด้วยไม่ได้...ในเวลานี้ ผู้ที่มีฐานะเหมาะสมที่ข้าจะสนทนาด้วย ก็เห็นจะมีแต่พระชายาเท่านั้น” “.....” “ในฐานะที่เป็นภรรยาเอก ข้าต้อง
อนุชายาบรรณาการ ตอนที่39. กลับคำตอนนี้ยังทันไหม?
ที่หอหมื่นบัณฑิต...จ้าวชิงเฟิงได้พบกับบุคคลที่ไม่ได้คิดว่าจะได้พบ เขาคืออี้อัน วันนี้เขาแต่งกายสุภาพเรียบร้อย แม้ไม่หรูหรา แต่เนื้อผ้าดีสีเขียวหยก อี้อันมองเห็นจ้าวชิงเฟิงกับชินอ๋องก็ตรงเข้ามาประสานมือน้อมคำนับ “คารวะท่านอ๋อง คารวะพระชายา” “อืม/อืม” ชินอ๋องกับจ้าวชิงเฟิงต่างพยักหน้ารับคารวะ “คุณชายอี้อัน...มาทำอะไรที่หอหมื่นบัณฑิตนี่?” จ้าวชิงเฟิงถาม “เรียนพระชายา...ข้าน้อยมาแสดงผลงาน เพื่อฟังคำติชมของเหล่าบัณฑิตขอรับ และถือโอกาสศึกษาผลงานของผู้อื่นไปด้วยขอรับ” อี้อันกล่าวด้วยทีท่านอบน้อม “ที่แท้ท่านก็เป็นบัณฑิตผู้หนึ่ง...นับถือ ๆ” “หามิได้พระชายา...ข้าน้อยเป็นเพียงนักศึกษาต่ำต้อยคนหนึ่งเท่านั้น ที่เข้าหอหมื่นบัณฑิตนี้ได้ ล้วนอาศัยบารมีของท่านมหาอำมาตย์ช่วยส่งเสริมขอรับ” อี้อันกล่าวตามจริง... หอหมื่นบัณฑิตจะต้องเป็นบัณฑิตจึงจะเข้าเป็นสมาชิกได้ หรือมิฉะนั้นก็ต้องมีเจ้าใหญ่นายโตค้ำประกัน ยิ่งกว่านั้น การแสดงผลงานจะต้องเสียค่าเช่าพื้นที่ ซึ่งเป็นจำนวนเงินมิใช่น้อย เรื่องนี้ไม่เพียงเป็นปัญหาสำห
อนุชายาบรรณาการ ตอนที่38.โวยวายเพราะความเมา
จ้าวชิงเฟิงถูกชินอ๋องอุ้มออกจากงานเลี้ยงไปขึ้นรถม้ากลับจวน พอถึงจวนก็ถูกอุ้มเข้าตำหนักใหญ่ “ข้าม่ายมาว ปล่อยข้า ข้าจาเดินเอง” จ้าวชิงเฟิงเอะอะโวยวายเพราะความเมา “ลูกผู้ชายอกสามศอกถูกอุ้มด้ายยางงาย...” “อกเจ้าไม่ถึงสามศอก ย่อมต้องถูกอุ้ม” ชินอ๋องเอ่ยอย่างนึกขัน “อย่าดิ้นสิฟูเหริน” พอถึงห้องนอน...ชินอ๋องก็วางจ้าวชิงเฟิงนอนลงบนเตียงอย่างเบามือ จ้าวชิงเฟิงผวาลุกขึ้น “ข้าจาอ้วก...โอ้กกกก” เจียงจ้านว่องไว คว้ากระโถนมารองรับไว้ทัน จ้าวชิงเฟิงอาเจียนจนหมดไส้หมดพุง ชินอ๋องก็ช่วยลูบหลังให้ พออาเจียนเสร็จ...จ้าวชิงเฟิงก็ผล็อยหลับไป ชินอ๋องจัดการเช็ดหน้าตาเนื้อตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าให้พระชายาด้วยตัวเอง เจียงจ้านจะช่วยทำให้ก็ไม่ยอม จัดการทุกอย่างเสร็จแล้ว ชินอ๋องจึงให้เจียงจ้านช่วยปรนนิบัติอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าของตนเองบ้าง ก่อนเข้านอนชินอ๋องยังสั่งเจียงจ้านว่า “พรุ่งนี้เช้าจัดน้ำแกงสร่างเมาให้ฟูเหรินด้วย” “ขอรับ” เจียงจ้านรับคำ แล้วออกจากห้องไป ชินอ๋องจึงล้มตัวลงนอนเค
อนุชายาบรรณาการ ตอนที่37. หยุดเลย...ข้าไม่ใช่สตรี
หลังจากมีราชโองการถอดถอนชื่อตู้จินเหลียนออกจากตำแหน่งพระชายาแห่งชินอ๋องแล้ว ลำดับชื่อในราชวงศ์ของตู้จินเหลียนก็ถูกลบทิ้ง ชื่อของจ้าวชิงเฟิงขยับขึ้นมาเป็นพระชายาชินอ๋องโดยไม่ต้องอยู่ภายใต้ชื่อของนางอีกต่อไป วันนี้...ชินอ๋องจะพาจ้าวชิงเฟิงมาร่วมงานฉลองวันพระราชสมภพขององค์ฮ่องเต้ จ้าวชิงเฟิงถูกบรรดาขันทีกับสาวใช้ช่วยกันจับแต่งตัวเสียยกใหญ่ “หยุดก่อน” จ้าวชิงเฟิงยกมือห้ามเสี่ยวหงที่กำลังจะทำอะไรสักอย่างบนดวงหน้าของเขา “เจ้าจะทำอะไร?” “ผัดแป้ง เขียนคิ้ว เติมชาด เจ้าค่ะ” “หยุดเลย...ข้าไม่ใช่สตรี” “พระชายา...” เสี่ยวชุ่ยเอ่ยแทรกขึ้น “พวกคุณชายผู้ดีมีตระกูลทั้งหลายล้วนผัดแป้งแต่งหน้ากันทั้งนั้น ไม่ปล่อยให้หน้าหมอง มันเยิ้ม มอมแมม หรอกเจ้าค่ะ” “ข้าเห็นซือหมิงก็ไม่ได้ผัดแป้งแต่งหน้า” จ้าวชิงเฟิงยกตัวอย่าง เสี่ยวชุ่ยเบะปาก “บุรุษหยาบกร้าน” “ท่านอ๋องก็ด้วย” จ้าวชิงเฟิงยังไม่ยอมแพ้ “ท่านอ๋องเป็นข้อยกเว้นเจ้าค่ะ” เสี่ยวหงกล่าว “อย่างไรเสีย...ข้าก็ไม่ยอมแต่งหน้า” จ
