บทที่ 296

ในจวนอ๋องซิ่น

หลังได้ฟังคำพูดของหยางลี่ ฉินหยางก็ถามอย่างตกใจ "เจ้าพูดจริงหรือ? เจ้าว่าอ๋องหนิงพ่ายแพ้ให้กับองค์รัชทายาทจริง ๆ หรือ?!"

หยางลี่ตอบอย่างหนักแน่น "เป็นเรื่องจริงแท้แน่นอน ในตอนนั้นก็ดูเหมือนว่าองค์จักรพรรดิจะมีท่าทีเอนเอียงไปทางอ๋องหนิงอยู่ แต่ทนคำค้านของหวังฉือและองค์รัชทายาทไม่ไหว ทำให้องค์จักรพรรดิต้องถอดมงกุฏอ๋องของอ๋องหนิงออก ถอดมงกุฏอ๋องและส่งตัวเขาเข้าคุกหลวงเพื่อรอการสอบสวน"

ดวงตาของฉินหยางเป็นประกาย ก่อนจะหัวเราะอย่างสะใจ

"ฮ่าฮ่า เจ้าฉินเซียวช่างไร้ประโยชน์นัก ก่อนหน้านี้ทำเป็นวางท่า ข้ายังนึกว่าเขาเก่งนักหนา สุดท้ายก็พ่ายแพ้ให้แก่องค์รัชทายาท ช่างน่าหัวเราะนัก!"

"ท่านอ๋อง ถึงอ๋องหนิงจะล้มไปอีกคนแล้ว เส้นทางการแย่งชิงตำแหน่งรัชทายาทของท่านก็เหลือศัตรูน้อยลงอีกหนึ่ง แม้เรื่องนี้จะน่ายินดี แต่ก็ยิ่งต้องระวังองค์รัชทายาทให้มากขึ้น"

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ฉินหยางก็หยุดหัวเราะทันที

เขาครุ่นคิด "เจ้าหกและฉินเซียวต่างพ่ายแพ้ให้องค์รัชทายาทไปทีละคน เห็นทีว่าข่าวลือคงจะไม่เกินจริง องค์รัชทายาทต้องมีคนคอยชี้นำจากเบื้องหลัง! ใต้เท้าหยาง เราต้องหาวิธีกำจัดคนผู้นั้น มิฉะ