บทที่ 153

กระแสลมรุนแรงโหมกระหน่ำ เฝิงไป่จงถูกกระแสพลังฝ่ามือกระแทกจนร่างระเบิดกลายเป็นละอองเลือด!

ผู้อาวุโสเซี่ยงตกใจจนวิญญาณแทบหลุดจากร่าง รีบหันหลังวิ่งหนีไปทันที

ชายชุดดำมิแม้แต่จะชายตามองเขา และมิได้ไล่ตามด้วย แต่เพียงฟาดฝ่ามือไปกลางอากาศในทิศทางที่ผู้อาวุโสเซี่ยงกำลังหลบหนีไป

เสียง“ปัง” ดังขึ้นอีกครั้ง ร่างของผู้อาวุโสเซี่ยงระเบิดกลายเป็นละอองเลือดเช่นกัน

เมื่อเห็นชายชุดดำใช้เพียงสองฝ่ามือก็จัดการเฝิงไป่จงและผู้อาวุโสเซี่ยจนร่างกลายเป็นละอองเลือด ใบหน้าของฉงชูโม่ก็เต็มไปด้วยความเคารพนับถือเป็นอย่างมาก

นางกำลังจะลุกขึ้นกล่าวขอบคุณ แต่ชายชุดดำกลับโบกมือแล้วกล่าวว่า “ตั้งใจดูดซับพลังจากแก่นแท้พลังให้ดี ของสิ่งนี้หาได้ยาก อย่าให้สูญเปล่า”

“ขอบคุณท่านผู้อาวุโสที่ชี้แนะ”

ฉงชูโม่กล่าวขอบคุณด้วยความจริงใจ ก่อนจะนั่งลงขัดสมาธิและเริ่มฝึกหมุนเวียนลมปราณ

ในขณะนั้นเอง

มีเสียงคำรามกึกก้องดังมาจากที่มิไกลนัก

ฉงชูโม่สะดุ้งเฮือก มองไปยังทิศทางที่เสียงดังมาด้วยความตกใจ

เบื้องหน้านั้นคือหุบเขาเล็ก ๆ ที่ยามนี้ฝูงนกจำนวนมากพากันบินหนีขึ้นฟ้ากันไปอย่างตื่นตระหนก

ชายชุดดำหรี่ตาลง