บทที่ 157

"นี่ ๆ งั้นก็ตกลงตามนี้ ถึงยามนั้นข้าจะไปหาท่านที่สำนักกระบี่สักการะ"

ฉงชูโม่ถามด้วยความมิสบายใจ "พี่สวี เหตุใดท่านถึงแต่งงานกับบุตรีของสำนักกระบี่สักการะอย่างกะทันหันเช่นนี้ หรือว่ามีเรื่องยากลำบากอะไรอยู่หรือ?"

สวีหลายยิ้มเล็กน้อย สีหน้าเปี่ยมไปด้วยความรักใคร่ "ข้ากับเสวี่ยเอ๋อร์รักใคร่กันดี ไม่มีเรื่องยากลำบากอะไรเลย นางที่แต่งงานกับข้าต่างหากที่ต้องลำบาก"

เมื่อฉงชูโม่ได้ยินเช่นนั้น ในใจของนางรู้สึกว้าวุ่น มีความรู้สึกหลากหลายผสมปนเป นางมิรู้ว่าจะพูดอะไรออกมาดี

ตู๋กูโฉ่วเยวี่ยรีบเปลี่ยนเรื่องพูดขึ้นว่า "ชูโม่ พวกเรารีบไปดูองค์รัชทายาทกันเถอะ หากเกิดอะไรขึ้นกับพระองค์ พวกเราคงอธิบายต่อฝ่าบาทมิได้แน่"

"อืม"

ฉงชูโม่พยักหน้า แล้วมุ่งหน้าไปยังทิศทางที่ฉินซูอยู่ทันที

สวีหลายและตู๋กูโฉ่วเยวี่ยตามไปติด ๆ

มินานนัก

พวกเขาก็มาถึงป่าเต้นเฟิง

เสียงของฉินซูดังมาจากยอดไม้ "นี่ ชูโม่ เจ้ากลับมาได้ถูกเวลา รีบมาช่วยข้าที ข้าลงไปมิได้!"

เมื่อฉงชูโม่และคนอื่น ๆ มองไปบนต้นไม้ พวกเขาก็อดที่จะหัวเราะออกมามิได้

ภาพที่เห็นคือ ฉินซูกำลังโอบกอดต้นไม้แน่น เสื้อคลุมของเขาพันก