บทที่ 743

“นี่มันเติบโตขึ้นมาจากดินจริงๆ!”

“ฝ่าบาท!”

“นี่คือสิ่งมงคลพ่ะย่ะค่ะ!”

เสนาบดีคลังและเกษตร ถึงกับร้องไห้ด้วยความปลื้มปีติ เขาชูมันเทศไว้ในมือ ก่อนจะคุกเข่าลงตรงหน้าฮ่องเต้หวู่

ฮ่องเต้หวู่พยายามเก็บอาการตื่นเต้นไว้ในใจ พลางหันไปมองหลี่หลงหลิน “เจ้าเก้า มันเทศนี่ให้ผลผลิตสูงขนาดนี้ หมู่ละมากกว่าพันชั่ง การปลูกมันจะต้องยุ่งยากมากแน่เลยใช่หรือไม่? ต้องรดน้ำและใส่ปุ๋ยบ่อยๆ เลยใช่หรือไม่?”

เหล่าขุนนางที่ได้ยินต่างเงยหน้าขึ้นมองหลี่หลงหลินด้วยความสนใจ

ทุกคนล้วนคิดว่า แปลงมันเทศนี้ที่ให้ผลผลิตมหาศาลเช่นนี้

คงเป็นเพราะหลี่หลงหลินทุ่มเทแรงกายแรงใจ ดูแลอย่างพิถีพิถันแน่นอน

การรดน้ำคงไม่ใช่ปัญหาใหญ่

แต่พวกเขากังวลว่า หลี่หลงหลินอาจใช้ปุ๋ยราคาแพงบางอย่างเพื่อให้ได้ผลผลิตสูงขนาดนี้!

หลี่หลงหลินอธิบายว่า “เสด็จพ่อ มันเทศชอบความแห้งและกลัวน้ำขัง จึงไม่จำเป็นต้องรดน้ำบ่อยๆ! สำหรับพื้นที่ปลูกก็ไม่ต้องเป็นพื้นที่ดีๆ อะไร! แค่เนินเขาที่หันเข้าหาแสงอาทิตย์และระบายน้ำได้ดีก็เพียงพอแล้ว”

“แม้ว่าจะไม่ได้ปลูกในที่ที่รับแสงได้เต็มที่ ก็ไม่เป็นไร แค่โตช้าลงเล็กน้อย แต่สุดท้ายก็ยังเติบโตได้