Share
บทที่ 356
Related chapter
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 357
มันช่างเป็นคำชื่นชมที่ขัดต่อกฎธรรมชาติจริงๆซูเฟิ่งหลิงละอายใจจริงๆ!หลี่หลงหลินมองไปที่ธงเกียรติยศเขาทิศประจิมทั้งหมดที่กำลังกระพือ กลับรู้สึกพอใจมากธงเกียรติยศ!คำด้านบนนี้อาจจะฟังดูเลี่ยนหน่อย ถึงจะมีประโยชน์ในการโฆษณา!แต่ว่าธงเกียรติยศเป็นเพียงผลพลอยได้ การโฆษณาจริงๆ คือหนิงชิงโหวและจางอี้สองคนนั้นต่างหากหลี่หลงหลินโบกมือเรียกหนิงชิงโหวมาและอธิบายให้ชนชั้นสูงทุกคนได้ฟัง “ชื่อของเขาคือหนิงชิงโหว เขาคือบัณฑิตจอหงวนในการสอบขุนนางพระราชทานครั้งนี้!”ขุนนางต่างรู้สึกตื่นเต้นอย่างยิ่ง พร้อมกับยกมือขึ้นคำนับ “ชื่นชมชื่อเสียงมานานแล้ว!”หนิงชิงโหวไม่ชอบเลียแข้งเลียขาผู้มีอำนาจ เขาคุ้นเคยกับการหยิ่งผยอง เขาเพียงยกมือขึ้นแล้วกล่าวว่า “มิกล้า!”นั่นก็ยิ่งทำให้เหล่าชนชั้นสูงรู้สึกตื่นเต้นมากขึ้นเรื่อยๆ“สมแล้วที่เป็นบัณฑิตจอหงวน!”“ช่างน่าชื่นชมมากจริงๆ!”“ข้าได้ยินมาว่าหนิงเซิงผู้นี้ก่อนเป็นบัณฑิตจอหงวน เขาถูกขนานนามว่าเป็นบัณฑิตหยิ่งยโสอันดับหนึ่งในใต้หล้า!”“ช่างเป็นยอดฝีมือมาก! น่าทึ่งมากจริงๆ!”เหล่าชนชั้นสูงล้วนเป็นคนหยาบกระด้าง สำหรับบัณฑิต และยิ่งกับหนิงชิงโหวที่เป็น
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 358
ตามที่หลี่หลงหลินคาดไว้ เหล่าชนชั้นสูงที่มักจะแย่งชิงก่อนใคร กลับไม่มีใครเดินออกมาสมัคร“ข้าหูฝาดไปหรือไม่? องค์ชายเก้าเมื่อครู่นี้เพิ่งจะพูดเรื่องเงินหรือ?”“ครึ่งปีการศึกษาละหนึ่งพันตำลึงเลยหรือ แบบนี้หนึ่งปีไม่เท่ากับว่าต้องจ่ายสองพันตำลึงหรือ!”“แม้จะเป็นหนึ่งในสี่สถาบันหลัก ค่าเล่าเรียนก็ไม่แพงขนาดนี้!”“พวกเราเป็นคนชนชั้นสูง เรียนตำราไปจะมีประโยชน์อะไร หรือว่าจะสามารถเข้าไปเป็นขุนนางในราชสำนัก สุดท้ายมันก็แค่เพื่อหน้าตาเท่านั้น!”“ถูกต้อง! เพื่อหน้าตา กลับต้องจ่ายเงินไปมากมายขนาดนั้น มันไม่คุ้มค่าเลยจริงๆ!”พวกชนชั้นสูงพากันถอยทันทีแม้พวกเขาทุกคนจะอิจฉาหรงกั๋วกงที่มีลูกชายอย่างจางอี้แต่พวกเขากลับต้องใช้เงินก้อนใหญ่หนึ่งพันตำลึง เพื่อจะส่งลูกหลานไปเรียนที่เขาทิศประจิมพวกเขาจึงปฏิเสธทันที!“องค์ชาย เจ้าเก็บค่าเล่าเรียนสูงเกินไปหรือไม่ เลอะเทอะสิ้นดี...”หนิงชิงโหวมีสีหน้าร้อนรนเล็กน้อยตอนนี้เขาเป็นครูที่โรงเรียนทหารซีซาน หากไม่ได้รับนักเรียน แล้วเขาจะสอนใคร?หลี่หลงหลินกลับไม่ได้แสดงสีหน้าตื่นตระหนกเลยและพูดด้วยรอยยิ้ม “พวกเจ้าทุกคนเป็นชนชั้นสูง! แม้ว่าลูกหลานของพว
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 359
ถือเป็นโอกาสอันดีในการสร้างอาชีพ!พวกชนชั้นสูงต่างก็เดือดพล่าน“องค์ชายเก้า ข้าจะส่งลูกชายข้าไปเรียนที่โรงเรียนทหารซีซาน!”“ข้าก็ขอสมัครด้วย!”“ข้าขอสมัครให้หลานชายของข้า!”“องค์ชายเก้า ข้าขอสมัครก่อน แล้วจะรีบกลับไปเอาตั๋วเงินจากจวนมาให้!”“ข้ามีตั๋วเงินติดตัวมาด้วย แต่ไม่ถึงหนึ่งพันตำลึง ข้าขอมัดจำก่อน!”เหล่าชนชั้นสูงโบกตั๋วเงินในมือและลงทะเบียนอย่างกระตือรือร้นหลี่หลงหลินเผยรอยยิ้มบนใบหน้า แล้วพูดกับหนิงชิงโหว “หนิงเซิงนับรายชื่อ แล้วส่งให้ข้าโดยเร็วที่สุด!”เมื่อพูดจบแล้วหลี่หลงหลินก็เอามือไพล่หลังแล้วเดินไปที่ห้องใต้หลังคาบนเนินเขาอย่างช้าๆนักเรียนคนหนึ่ง หนึ่งภาคเรียนใช้เงินหนึ่งพันตำลึงหนึ่งร้อยคนก็เท่ากับหนึ่งแสนตำลึง!หนึ่งพันคนก็หนึ่งล้านตำลึง!มิน่าล่ะ สำนักศึกษาขงจื๊อถึงได้ยืนหยัดมาเป็นเวลาหลายพันปี สำนักศึกษาใหญ่ๆ ก็เจริญรุ่งเรืองไปทุกที่ในใต้หล้านี้ มีกิจการใดที่สามารถทำเงินได้เท่ากับกิจการการศึกษาหรือไม่ถ้ามีล่ะก็คงจะเป็นด้านที่ดินอสังหาเท่านั้น!แต่หลี่หลงหลินไม่ได้รีบร้อนกินข้าวต้องกินทีละคำ จะกินให้อ้วนในมื้อเดียวไม่ได้!ก่อนอื่นต้องรับนัก
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 360
“หลอกลวงหรือไม่?”“เงินสามตำลึง มันสูงเกินไป!”“เพื่อนบ้านของข้าก็ถูกหลอกด้วยราคาที่สูง เกือบถูกขายไปเป็นกุลีในเขา!”“โลกนี้ช่างยากลำบาก การระวังผู้อื่นนั้นมิควรขาด!”ผู้ลี้ภัยมองดูหลี่หลงหลินด้วยสายตาที่น่าสงสัยพวกเขาเดิมทีก็เป็นชาวบ้านที่ใจดีและใสซื่อ ไม่มีความระแวงใดๆแต่หลังจากที่พวกเขามาถึงเมืองหลวง ช่วงนี้พวกเขาถูกหลอกจนน่าสงสาร!กลางวันทำงานบ่อยๆ ไม่ได้รับค่าจ้าง ทั้งถูกคนทุบตี ถูกเตะ กระทั่งไปบอกทางการ ก็ยังถูกปล่อยผ่านโดนหลอกก่อนถึงจะได้รับบทเรียนผู้ลี้ภัยได้เรียนรู้ที่จะปกป้องตัวเอง จึงไม่วางใจเชื่อคนอื่นปัจจุบันนี้ค่าแรงในเมืองหลวงอยู่ที่เดือนละหนึ่งตำลึงเท่านั้นชายหนุ่มที่แต่งตัวหรูหราตรงหน้าเสนอเงินให้สามตำลึง ซึ่งเป็นราคาสามเท่า แถมยังสรุปบัญชีทุกวัน ไม่ว่าคิดอย่างไรก็ปกติ!!หลิวเกินเซิงก็อยู่ในฝูงชนเช่นกัน เขาขยี้ตาแล้วอุทานว่า “องค์ชายเก้า! นั่นองค์ชายเก้า!”หลังจากเสียงเตือนขึ้นมาเช่นนั้น ผู้ลี้ภัยก็จำหลี่หลงหลินได้ “ท้องฟ้ามืดแล้ว เมื่อครู่นี้มองไม่ชัด นั่นองค์ชายเก้าจริงๆ!”“องค์ชายเก้าไม่เคยโกหกใคร ถ้าเขาบอกว่าเดือนละสามตำลึงก็คือสามตำลึง!”ปัจจ
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 361
แม้แต่องค์ชายก็ไม่ได้! หลายวันต่อมา ฮ่องเต้หวู่ที่เพิ่งเลิกจากการว่าราชการ เมื่อเดินทางมาถึงห้องทรงพระอักษร ก็เห็นฎีกาของเหล่าบัณฑิตที่กล่าวโทษองค์ชายเก้า หลังจากอ่านฎีกาแล้ว ฮ่องเต้หวู่ขมวดคิ้วเล็กน้อย: “เจ้าเก้ากำลังทำอะไรอยู่? เขาบอกว่าจะไปช่วยเหลือผู้ประสบภัยไม่ใช่หรือ? ทำไมถึงไปเปิดโรงเรียนทหารที่ภูเขาทิศประจิม แล้วยังฉวยโอกาสหาเงินอีก?” “ภายในเวลาไม่กี่วันสั้นๆ เขาก็เก็บภาษีอย่างไม่เป็นธรรมไปกว่าแสนตำลึงแล้วหรือ?” “ช่างน่ารังเกียจจริงๆ!” ที่จริงแล้วฮ่องเต้หวู่รู้สึกอิจฉา เราจนถึงขั้นเหลือแค่เหรียญ เจ้าน่ะเป็นถึงองค์ชาย กลับออกไปกอบโกยเงินทองเป็นกอบเป็นกำ? ใครจะทนได้? โดยเฉพาะเมื่อฮ่องเต้หวู่ทรงทราบว่า องค์ชายเก้าจงใจนำจี้ที่ตนประทานให้ ไปแขวนไว้ที่โรงเรียนทหารซีซาน ก็ยิ่งทรงกริ้วมากขึ้น! “เจ้าเก้าคนนี้!” “ถึงกับใช้ชื่อของเราไปหลอกลวงต้มตุ๋น!” “สหายเว่ย ประกาศพระราชโองการของเราออกไป ให้เจ้าเก้ารีบมาที่นี่ เราจะต้องตำหนิเขาสักหน่อย เพื่อไม่ให้เขาเหลิงจนเกินไป แล้วก่อเรื่องใหญ่ขึ้นมา!” ฮ่องเต้หวู่สั่งเว่ยซวิน เว่ยซวินถูกหลี่หลงหลินซื้อตัวไปแล้ว และเป
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 362
ที่จริงแล้วเว่ยซวินได้เตรียมการเรื่องหน่วยองครักษ์เสื้อแพรไว้เกือบเสร็จแล้ว ทุกอย่างพร้อมแล้ว ขาดเพียงลมตะวันออก รอเพียงชุดมัจฉาบินและดาบปักลาย เพื่อจะไปรีดไถพวกชนชั้นสูงให้หนัก แต่เมื่อเวลาผ่านไป หลี่หลงหลินก็ยังไม่มีข่าวคราว เว่ยซวินเริ่มสงสัย องค์ชายเก้า ทำไมถึงเชื่อถือไม่ได้เลย? ก็แค่ดาบเล่มหนึ่ง เสื้อผ้าชุดหนึ่ง ทำไมต้องใช้เวลานานขนาดนี้? ดูเหมือนว่า วันนี้หลังจากทำงานเสร็จแล้ว เราต้องออกจากวังไปถามองค์ชายเก้าสักหน่อยว่าเกิดอะไรขึ้น! ณ หอละอองฝนใน จวนตระกูลซู เมื่อหลี่หลงหลินได้รับข่าวว่าชุดมัจฉาบินเสร็จแล้ว ก็รีบพาซูเฟิ่งหลิงมาที่นี่อย่างตื่นเต้น: “พี่สะใภ้สี่ ชุดมัจฉาบินเสร็จแล้วหรือยัง?” หลิ่วหรูเยียนส่งยิ้มหวานดุจบุปผาพลางชี้นิ้วไปที่เสื้อผ้าบนโต๊ะ: “เสร็จแล้ว! ให้น้องหญิงเล็กไปลองสวมดูสิ!” หลี่หลงหลินหยิบชุดมัจฉาบินขึ้นมา ดูอย่างละเอียด แล้วก็อดที่จะประหลาดใจไม่ได้ หลิ่วหรูเยียนมีฝีมือที่ยอดเยี่ยม ชุดมัจฉาบินชุดนี้ เหมือนกับที่เขาจินตนาการไว้ไม่มีผิด ซูเฟิ่งหลิงถามอย่างอยากรู้อยากเห็น: “ชุดนี้น่ะ เท่และสง่างามอย่างที่เจ้าพูดจริงหรือ?” หลี่หลง
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 363
ฉึบฉึบฉึบ ๆ ๆ... แสงดาบสาดส่องไปทั่ว ดุจพายุที่พัดกระหน่ำจนไม่อาจต้านทาน ใบไผ่ร่วงหล่นไม่ขาดสาย กระทบกับคมดาบแล้วแหลกเป็นผุยผง! ในหัวของหลี่หลงหลิน ก็ภาพจากภาพยนตร์เรื่อง “ศัตรูรอบด้าน”ผุดขึ้นมา สาวงามผู้กล้าหาญอย่างซูเฟิ่งหลิง สวมชุดมัจฉาบิน โบกสะบัดดาบปักลาย ช่างงดงามและสง่ามากจริงๆ! แป๊ะแป๊ะแป๊ะ... ทันใดนั้นก็มีคนปรบมืออยู่ข้างหลัง และชมเชยว่า: “ดาบก็คม! คนก็สง่างาม!” หลี่หลงหลินหันกลับไปมอง พบว่าลั่วอวี้จู๋ได้พาขันทีเฒ่าในชุดปักลายหม่างมาด้วย และเขาก็คือพระเก้าพันปีเว่ยซวิน “เว่ยกงกง!” หลี่หลงหลินตกใจเล็กน้อย และถามด้วยความประหลาดใจ: “ท่านมาที่นี่ได้อย่างไร?” เว่ยซวินสีหน้าเศร้าหมอง เขาเอ่ยพลางถอนหายใจ: “องค์ชายเก้า ท่านไปกอบโกยเงินอยู่ที่ภูเขาทิศประจิม ทำให้ผลประโยชน์ของเหล่าบัณฑิตเสียหาย พวกเขารวมตัวกันฟ้องร้องท่าน ทำให้ฝ่าบาททรงกริ้วมาก!” หลี่หลงหลินสีหน้าเคร่งขรึม บัณฑิตผู้ยิ่งใหญ่ ใจแคบขนาดนี้เชียว?ข้าเปิดโรงเรียนทหารของข้า พวกท่านก็เปิดสำนักศึกษาของพวกเขา มันเกี่ยวอะไรกับพวกเขาด้วย? เดิมทีก็ต่างคนต่างอยู่ ไม่ก้าวก่ายกัน เหมือนถนนใหญ่ที่มุ่งสู่ฟ้า
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 364
เว่ยซวินจากไปอย่างมีความสุข ฝ่ายลั่วอวี้จู๋ยังคงอยู่ลูบๆ ถูๆ ดาบปักลายอย่างลังเล: “ดาบที่ดีขนาดนี้ เรียกได้ว่าเป็นอาวุธเทพ! ขายแค่ร้อยตำลึง ถูกเกินไปแล้ว!” หลี่หลงหลินยิ้ม: “แล้วท่านว่าควรขายเท่าไหร่?” ลั่วอวี้จู๋ขมวดคิ้ว: “อาวุธเทพ หายากยิ่ง! ถ้าเอาดาบปักลายเล่มนี้ไปขายในตลาด อย่างน้อยก็ต้องพันตำลึง หรืออาจจะแพงกว่านั้น! ครั้งนี้พวกเราขาดทุนแล้ว!” หลี่หลงหลินเอ่ยคล้ายจะยิ้มแต่ก็ไม่ยิ้ม: “พันตำลึง มันคุ้มค่าขนาดนั้นจริงหรือ?” กงซูหว่านพยักหน้า: “นั่นคือเหล็กกล้าที่ตีหนึ่งร้อยครั้งนะ! ต่อให้ไม่ตีเป็นดาบ แค่เหล็กกล้าที่ตีหนึ่งร้อยครั้งก้อนหนึ่ง ราคาในตลาดก็เกินห้าร้อยตำลึงแล้ว...” หลี่หลงหลินยิ้ม และเอ่ยอย่างไม่ใส่ใจ: “ช่างมันเถอะ! ถือว่าขายให้หน่วยองครักษ์เสื้อแพรในราคาถูกก็แล้วกัน!” ซูเฟิ่งหลิงเบ้ปาก เอ่ยอย่างไม่พอใจ: “ทำไมเจ้าไม่ขายให้กองทัพตระกูลซูในราคาถูกบ้างล่ะ? ดาบดีขนาดนี้ ทำไมต้องขายให้หน่วยองครักษ์เสื้อแพรก่อน? ของดีไม่ควรตกไปอยู่ในมือคนนอก หรือว่ากองทัพตระกูลซูคู่ควรแค่ใช้ดาบห่วย ๆ?” หลี่หลงหลินส่ายหัว: “ความคิดของเจ้าน่ะดี แต่ทำได้ยาก” ซูเฟิ่งหลิงไม่เข้าใจ:
Latest chapter
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 394
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 393
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 392
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 391
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 390
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 389
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 388
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 387
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 386
