Share
บทที่ 315
Related chapter
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 316
หลี่หลงหลินไม่หันหน้ากลับ หนีจนไปถึงวังว่านโซ่วงานเลี้ยงวันคล้ายวันพระราชสมภพของไทเฮาก็จัดขึ้นที่นี่หน้าประตูประดับโคมไฟหลากสีสัน บรรยากาศครึกครื้นมากเวทีการแสดงถูกจัดตั้งไว้ในพระราชวัง เชิญคณะละครมีชื่อเสียงของเมืองหลวงมา ร้องทำการแสดง ‘เทพสามองค์อำนวยพร’ชนชั้นสูงไม่น้อยมาถึงก่อนล่วงหน้าแล้ว นั่งหน้าเวทีรับชมการแสดงหลี่หลงหลินรอนานมากแล้ว เห็นงานเลี้ยงใกล้เริ่มเต็มที รถม้าของสกุลซูเพิ่งเดินทางมาถึงลั่วอวี้จู๋ กงซูหว่านและหลิ่วหรูเยียนเรียงลำดับกันลงจากรถม้า ไม่หันมองหลี่หลงหลินเลยสักครั้ง ประคองฮูหยินผู้เฒ่าซูเข้าวังว่านโซ่ว เห็นได้ชัดว่ากำลังอึดอัดคับข้องใจซูเฟิ่งหลิงมาหยุดข้างกายหลี่หลงหลิน เอ่ยปากยิ้มเย็น “ท่านตายแน่! พี่สะใภ้โกรธมาก ผลที่ตามมาร้ายแรงมากนัก!”หลี่หลงหลินยิ้มกว้างเรื่องนี้เป็นเขาคิดไม่รอบคอบจริง เกิดความวุ่นวายใหญ่โตสกุลซูเกือบกลายเป็นนรกไปแล้ว โชคดีตนเองหนีออกมาว่องไว!แต่เรื่องพวกพี่สะใภ้โมโห อาจไม่เป็นเช่นนั้นอย่างไรเสียพวกนางก็มิได้ดึงปิ่นทองประดับมุกแดนใต้บนศีรษะลงมา มองออกว่าชมชอบอย่างแท้จริง ก็แค่รู้สึกเก้อกระดากอยู่บ้าง แสร้งขุ่นเคืองไป
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 317
ถูกหลี่หลงหลินกดดันมานานมากเพียงนี้คืนนี้จะต้องคิดบัญชีหลี่หลงหลินทั้งต้นและดอก ให้เขาชดใช้อย่างสาสม!ซูเฟิ่งหลิงโมโหมาก คิ้วเรียวดุจกิ่งหลิวเหยียดตรง “ท่าน...”หลี่หลงหลินจับมือหยกของซูเฟิ่งหลิง ยิ้มเย็นพลางพูด “อย่าโวยวาย! คืนนี้ใครเสียหน้า พวกเรายังรอดูต่อไปเถอะ!”งานเลี้ยงวันคล้ายวันพระราชสมภพของไทเฮาเริ่มขึ้นแล้วหลี่หลงหลินและซูเฟิ่งหลิงจับมือกันเข้าร่วมงานเลี้ยงเหล่าขุนนางชนชั้นสูงมีหน้ามีตาล้วนนั่งรวมกันเปล่งประกายที่สุดก็คือองค์ชายทั้งหกตรงหน้าองค์ชายใหญ่และองค์ชายรอง หนึ่งคนปกครองหนานเจียง หนึ่งคนปกครองตงไห่ ถูกแต่งตั้งไปอยู่ภายนอกตั้งแต่แรกแล้ว อยู่ห่างไกลภูเขาขวางกั้น ไม่สะดวกเข้าเมืองหลวงทว่า ของขวัญล้วนถูกส่งมาแล้วมีเพียงองค์ชายสามหลี่เฟิงอวิ๋น เขาเป็นซีเหลียงอ๋อง อยู่ไกลหมื่นลี้แต่ยังเดินทางกลับเมืองหลวงเว้นเสียแต่เขาแล้วยังมีองค์ชายสี่ องค์ชายห้า องค์ชายเจ็ด องค์ชายแปดไปจนถึงองค์ชายเก้าหลี่หลงหลินส่วนองค์ชายหกหลี่เซวียน บัดนี้อยู่ภายในคุก ไม่สามารถมาที่นี่ได้“เสด็จแม่!”ฮ่องเต้หวู่ประคองไทเฮาด้วยพระองค์เอง มาหยุดตรงหน้าทุกคน“ถวายพระพรไทเฮา!
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 318
“ฝ่าบาท!”เพราะมองไม่เห็น ไทเฮาจึงตรัสถามฮ่องเต้หวู่ทางด้านข้าง “ตกลงของขวัญที่เจ้าสามส่งมาคือสิ่งใด?”ฮ่องเต้หวู่แย้มพระโอษฐ์ตรัสว่า “ทูลเสด็จแม่ เป็นกวนอิมหยกสูงเท่าตัวคนพ่ะย่ะค่ะ!”หลี่เฟิงอวิ๋นเอ่ยปากยิ้มๆ “มิใช่เพียงกวนอิมหยกธรรมดาเพียงนั้น! ใบหน้าของกวนอิมหยกนี้เป็นข้าหากช่างแกะสลักโดยอิงตามพระบรมสาทิสลักษณ์ของเสด็จย่าทำขึ้น! กวนอิมหยกนี้ก็คือเสด็จย่าท่านพ่ะย่ะค่ะ!”“กวนอิมอำนวยพร!”“หลานขอให้ท่านอายุยืนนาน!”ไทเฮาซาบซึ้งพระทัยเป็นอย่างมาก เดินสั่นๆ มาหยุดตรงหน้ากวนอิมหยกโดยมีฮ่องเต้หวู่คอยประคอง ยื่นมือออกไปลูบแล้วลูบอีก เย็นมือดังคาด หยกเรียบลื่น เป็นหยกหยางจือชั้นดี“เจ้าสาม...”“เจ้ามีน้ำใจแล้ว!”“เจ้าก็เป็นเด็กดีกตัญญูคนหนึ่ง!”“ย่า...ย่าไม่รู้ต้องพูดอะไรถึงจะดี!”ไทเฮาน้ำตาคลอ ไหลลงมาอย่างสุดระงับฮ่องเต้หวู่ทอดพระเนตรหลี่เฟิงอวิ๋นอย่างลุ่มลึกแวบหนึ่ง สายพระเนตรสับสนพูดตามสัตย์จริงฮ่องเต้หวู่เองก็คิดไม่ถึง ของขวัญวันคล้ายวันพระราชสมภพของไทเฮาที่หลี่เฟิงอวิ๋นมอบให้ ถึงขั้นมีค่ามากเพียงนี้!ยังไม่ต้องพูดว่ากวนอิมหยกไม่สามารถประเมินราคาได้ต่อให้เป็นเพียงหยกห
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 319
ที่สามารถนำออกมาได้ เว้นเสียแต่วัวแกะม้า ก็คือหยกที่มีราคาแล้วหากซีเหลียงอ๋องวางแผนก่อกบฏ จะต้องใช้เงินมหาศาล ไปซื้อเสบียงอาหารและอาวุธ รับสมัครทหารมาฝึกกวนอิมหยกนี้ ก็คือสมบัติล้ำค่าประเมินค่าไม่ได้จริง ต่อให้นำไปขายเป็นชิ้น ก็เพียงพอให้ฝึกทหารม้าฝีมือดีนับพันคนได้หลี่เฟิงอวิ๋นมอบให้โดยไม่หวังผลจริงหรือ?หลี่หลงหลินรู้สึกเหลือจะเชื่อเว้นเสียแต่เรื่องนี้แล้วกวนอิมหยกงดงามแตกง่ายเพียงนี้ หลี่เฟิงอวิ๋นต้องใส่ใจและเสียเวลามากน้อยเพียงใด ถึงจะสามารถขนย้ายจากซีเหลียงมายังเมืองหลวงได้?เรื่องที่หลี่หลงหลินไม่เข้าใจ ซูเฟิ่งหลิงเองก็ไม่เข้าใจ ส่ายหน้า “บางที ซีเหลียงอ๋องอาจกตัญญูจริงกระมัง?”“กตัญญู?”ลั่วอวี้จู๋ทางด้านข้างหัวเราะออกมา “กลอุบายเล็กๆ ขององค์ชายสามตบตาได้เพียงฝ่าบาทและไทเฮาที่มองไม่เห็นเท่านั้น!”หลี่หลงหลินอึ้งงัน กระซิบถามเสียงค่อย “พี่สะใภ้ใหญ่ กลอุบายเล็กๆ อะไรหรือ?”ดวงตาคู่งามของลั่วอวี้จู๋ทอประกาย ยิ้มเย็นพลางพูด “ท่านเคยได้ยินเรื่องประกบหยกหรือไม่?”หลี่หลงหลินเข้าใจแล้ว “ท่านกำลังพูดว่ากวนอิมหยกนี้ถูกประกบเข้าด้วยกัน?”ลั่วอวี้จู๋พยักหน้า เอ่ยปากอย่างม
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 320
ห้องใต้หลังคาแห่งหนึ่งของวังว่านโซ่ว ตกแต่งได้อย่างหรูหรางดงามเหล่าสนมในวังหลังนั่งอยู่ที่ฝั่งหนึ่ง ด้านบนวางผลไม้ไว้แล้วหลินกุ้ยเฟยมารดาของหลี่หลงหลินเองก็อยู่ด้วย สีหน้าอึดอัดอยู่บ้างไม่เพียงเพราะตำแหน่งของนางในตอนนี้คือกุ้ยเฟยแต่ยังเพราะฮองเฮาหลู่นั่งอยู่ข้างกายนาง สวมใส่ชุดชาววังหรูหรางดงาม ศีรษะประดับไปด้วยเครื่องประดับราคาแพง ใบหน้าสง่างาม สมเป็นมารดาของคนทั่วหล้าฮองเฮาหลู่งดงามมาก วัยกำดัดเองก็งดงามไม่ด้อยไปกว่าหลินกุ้ยเฟยแต่ไม่รู้เพราะเหตุใดความสัมพันธ์ระหว่างฮ่องเต้หวู่และฮองเฮาไม่ใกล้ชิดสนิทสนม ยังมีข่าวลือออกมาบ่อยๆ ว่าไม่ลงรอยกันอีกด้วยแต่นี่มิได้สั่นคลอนตำแหน่งเจ้านายแห่งวังหลังของฮองเฮาหลู่เว้นเสียแต่ความงามแล้ว ทั้งความคิดและฝีมือของฮองเฮาท่านนี้ล้วนร้ายกาจ!ยามหลินกุ้ยเฟยเพิ่งเข้าวังก็ถูกฮองเฮาทำให้หวาดกลัวแม้พูดว่าฉินกุ้ยเฟยไม่ได้รับความโปรดปรานแล้ว ถูกส่งเข้าตำหนักเย็น หลินกุ้ยเฟยเป็นรองเพียงฮองเฮา อยู่เหนือสนมทั้งหมดแต่ยามเผชิญหน้ากับฮองเฮา หลินกุ้ยเฟยยังอึดอัด ประหม่าไปทุกจุด!“ฮึ!”“กวนอิมหยกดีนักนะ!”“ดูท่าแล้วงานเลี้ยงวันนี้ เจ้าสามได้หน้า
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 321
เกรงว่าชีวิตในวังหลังของตนภายภาคหน้าคงต้องลำบากยิ่งกว่านี้แล้ว!"ลูกชาย..."หลินกุ้ยเฟยจ้องมองไปที่เงาร่างของหลี่หลงหลินทั้งน้ำตา "คนที่เดียวที่แม่พึ่งพาได้ก็คือเจ้า..."เมื่อหลี่เฟิงอวิ๋นมอบหยกเจ้าแม่กวนอิม ไทเฮาทรงมีพระทัยเบิกบานยิ่งนัก รีบจับมือเขาไม่ยอมปล่อยดังนั้น หลี่เฟิงอวิ๋นก็เข้าไปนั่งประจบประแจงไทเฮาเหมือนกับฮ่องเต้หวู่“เจ้าลูกทรพีผู้นี้ ช่างแสดงละครเก่งยิ่งนัก!”ฮ่องเต้ทรงขมวดคิ้ว แม้ในใจจะไม่ชอบ แต่ไม่ควรเกิดโทสะเมื่ออยู่ต่อหน้าไทเฮา ทำได้เพียงระงับความโกรธเอาไว้เท่านั้น “เสด็จย่า”เจ้าสี่หลี่จือก็รีบก้าวเข้ามา มอบลูกท้อหยกออกมาด้วยสองมือ “หลานขอถวายลูกท้อหยกนี้ ขอให้เสด็จย่ามีโชควาสนาเหมือนมหาสมุทร อายุยืนยาวดั่งขุนเขาพ่ะย่ะค่ะ!”องค์ชายอีกหลายองค์ก็รีบแย่งชิงตัดหน้ากันเดินเข้ามามอบของขวัญให้“เสด็จย่า สิ่งที่หลานมอบให้คือต้นสนไท่ซานนิรันดร์ที่แกะสลักจากปะการังแดงพ่ะย่ะค่ะ!”“เสด็จย่า ของขวัญชิ้นนี้ของหลานคือหรูอี้งาช้าง ขอให้เรื่องต่างๆ ผ่านไปอย่างราบรื่น คิดสิ่งใดก็ขอให้สมปรารถนาพ่ะย่ะค่ะ!”“เสด็จย่า...”ไทเฮาพยักหน้าอย่างต่อเนื่อง แล้วเอ่ยชม “ดี! ดีมาก!
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 322
เมื่อหลี่หลงหลินออกมาบรรยากาศภายในงานเลี้ยงพลันเปลี่ยนไปอย่างฉับพลันงานเลี้ยงที่เดิมทีคึกคักมีสีสัน กลับกลายเป็นความเยือกเย็น!เหล่าสตรีจากตระกูลซู ใบหน้างดงามนั้นก็เผยความประหม่ามากขึ้นฮูหยินผู้เฒ่าซูที่เดิมทีหลับตาพักผ่อนอยู่นั้น ในเวลานี้ดวงตาทั้งสองข้างพลันเบิกกว้างภายในห้องโถงหลินกุ้ยเฟยจ้องมองไปที่หลี่หลงหลิน สองมือกำแน่นจนเหงื่อออกเต็มไปหมดฮองเฮาหลู่ยังกล่าวเหน็บแนมอยู่ข้างๆ “เจ้าเก้าช่างสร้างศัตรูเอาไว้ไม่น้อยเลยนะ!”ภายใต้สายตาที่จ้องมองของทุกคน ไม่นานหลี่หลงหลินก็เดินมาถึงด้านหน้าไทเฮา แล้วหยิบกล่องไม้ทรงสี่เหลี่ยมออกมา “เสด็จย่า นี่คือของขวัญจากหลายพ่ะย่ะค่ะ!”ไทเฮาทรงมองเห็นไม่ชัด จึงกล่าวด้วยความสงสัย “มันคืออะไร?”หลี่หลงหลินเปิดกล่องไม้ออกแล้วกล่าวด้วยรอยยิ้ม “สิ่งนี้เรียกว่าแว่นสายตายาวพ่ะย่ะค่ะ!”ทุกคนต่างก็ยืดคอยาวมองสิ่งที่อยู่ในกล่อง แล้วตะลึงงันทันที???นี่มันคือสิ่งใดกันเล็กไม่ว่ามันเป็นแค่ท่อนไม้สองท่านเก่าๆ ที่มีผลึกสองแผ่นอยู่ตรงกลางเท่านั้นไม่ใช่หรือ?นี่คือของขวัญวันเกิดที่องค์ชายเก้ามอบให้ไทเฮาหรือ?มันไม่ดูยากจนข้นแค้นไปหน่อยหรือ!
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 323
“หากราษฎรทุกคนทำตามองค์ชายเก้า ไม่ให้ความเคารพต่อผู้อาวุโสเช่นนี้! ต้าเซี่ยอันยิ่งใหญ่ มารยาทพิธีกรรมถูกทำลาย ศีลธรรมคุณธรรมสาบสูญ”สีหน้าของขุนนางทุกคนต่างเคียดแค้นชิงชัง พากันตำหนิหลี่หลงหลินอย่างเดือดดาลมันก็แค่ของขวัญเล็กๆ น้อยๆ แต่พวกเขากลับทำให้เรื่องที่ดูธรรมดาๆ กลายเป็นเรื่องใหญ่ ทำให้มันเป็นถึงระดับแคว้น ระดับคุณธรรมดาศีลธรรม“แย่แล้ว! แย่แล้ว!”นอกจากกงซูหว่านแล้ว สตรีตระกูลซูทุกคนล้วนมีสีหน้าประหม่ากันมากลั่วอวี้จู๋บ่นว่า “ข้าเคยเตือนองค์ชายเก้าแล้ว ทั้งที่เขาพูดเป็นมั่นเป็นเหมาะว่าเตรียมของขวัญวันเกิดเสร็จแล้ว”ซูเฟิ่งหลิงกำหมัดแน่น กล่าวด้วยความขุ่นเคือง “ข้ารู้ว่าองค์ชายเก้าพึ่งพาไม่ได้ เขารนหาที่ตายให้ตัวเองยังไม่พอ แต่ยังลากพวกเราตระกูลซูลงหลุมไปด้วย”ฮูหยินผู้เฒ่าซูนิ่งเงียบ ในมือดึงลูกประคำพร้อมกับพึมพำว่าอามิตาพุทธ อวยพรให้พระพุทธคุณคุ้มครองในท้องพระโรงหลินกุ้ยเฟยก็ตะลึงเช่นกัน พุ่งไปตรงหน้าราวจับบันไดโดยไม่สนภาพลักษณ์ใดๆ สติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว “ทำอย่างไร? ทำอย่างไรดี?”ไทเฮายิ่งไม่พอพระทัยมากกว่า นางไม่พูดกับหลี่หลงหลิน แต่พูดกับฮ่องเต้หวู่ “ฮ่องเต้
Latest chapter
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 408
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 407
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 406
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 405
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 404
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 403
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 402
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 401
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 400
