เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 10
บทที่เกี่ยวข้อง
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 11
ฮูหยินผู้เฒ่าซูพยักหน้า “มีเหตุผล! แต่ว่า จะตามหาผู้อยู่เบื้องหลังอย่างไร?”หลี่หลงหลินยิ้ม “ง่ายมาก! เจ้าหกร่วมมือกับโม่เป่ยเผ่าหมาน ต้องมีการส่งจดหมายหากันอย่างแน่นอน! จดหมายเหล่านี้ มีความเป็นไปได้สูงที่จะซ่อนในห้องหนังสือ! ขอเพียงลอบเข้าไปในห้องหนังสือ ขโมยจดหมายออกมา ก็จะได้หลักฐาน!”ซูเฟิ่งหลิงขมวดคิ้วเป็นปม “ง่ายดายเช่นนี้เชียวหรือ?”หลี่หลงหลินยักไหล่ “มิเช่นนั้นเล่า? เมียจ๋า หรือเจ้ามีความคิดอื่นที่ดีกว่านี้?”ดวงหน้างดงามของซูเฟิ่งหลิงฉายความโมโห “ขืนท่านเรียกข้าว่าเมียจ๋าอีก ข้าจะฆ่าท่านทิ้ง!”ฮูหยินผู้เฒ่าซูเป็นคนกลางคอยไกล่เกลี่ย “พอแล้วๆ! พวกเจ้าสองสามีภรรยาหยุดทะเลาะกันได้แล้ว! ข้าคิดว่า ความคิดเห็นหลงหลิน ก็ใช้ได้! แต่ว่า ต้องเก็บเรื่องนี้เป็นความลับ ห้ามแพร่งพรายออกไปเด็ดขาด!”“เฟิ่งหลิง ด้วยความสามารถของเจ้า ลอบเข้าไปในห้องหนังสือขององค์ชายหก ขโมยจดหมาย ไม่ใช่เรื่องยากกระมัง?”ซูเฟิ่งหลิงลังเลเล็กน้อย “ไม่ใช่เรื่องยากเจ้าค่ะ แต่ข้าไม่รู้ว่าผังจวนขององค์ชายหกเป็นเช่นไร ไม่รู้แม้กระทั่งว่าห้องหนังสืออยู่ที่ใด”หลี่หลงหลินตบแผงอกแล้วพูด “เรื่องนี้ง่าย! เมื่อก่อนข
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 12
พรึ่บ!ม่านฉีกขาดโบกพลิ้วตามสายลมยามค่ำคืน ทว่าหลังม่านกลับว่างเปล่าไม่มีผู้ใด!หลี่เซวียนขมวดคิ้วเป็นปม!หรือตนคิดผิดแล้ว?เมื่อครู่รู้สึกได้อย่างชัดเจน มีคนซ่อนตัวอยู่หลังม่าน!หรือว่า อาศัยจังหวะตอนที่ตนส่งหลี่หลงหลินเพียงครู่หนึ่ง คนๆ นั้นหนีไปแล้ว?หลี่เซวียนหัวใจหล่นวูบ เดินไปที่โต๊ะหนังสือทันที พบว่าจดหมายมีร่องรอยถูกรื้อค้น“แย่แล้ว!”“ตกหลุมพรางแล้ว!”หลี่เซวียนรู้สึกคล้ายโลกหมุน รีบคว้าโต๊ะ ไม่ได้ล้มลงหลังจากผ่านไปนานในที่สุดหลี่เซวียนก็ตั้งสติได้ รีบเรียกพบซุนกวางเสี้ยวคนสนิทของตนซุนกวางเสี้ยวคุกเข่าทำความเคารพ “องค์ชาย องค์ชายมีอะไรให้รับใช้พ่ะย่ะค่ะ?”หลี่เซวียนพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น “ทหารหน่วยกล้าตายเตรียมไปถึงไหนแล้ว?”ซุนกวางเสี้ยวตอบ “ทหารหน่วยกล้าตายแปดร้อยนายเตรียมพร้อมแล้วพ่ะย่ะค่ะ! เคลื่อนกำลังพลได้ทุกเมื่อ!”หลี่เซวียนพยักหน้า “เยี่ยม! จางไป่เจิงนำทหารรักษาพระองค์หนึ่งแสนนาย เดินทางข้ามคืนออกนอกเมืองหลวงไปแล้ว เพื่อรบกับชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือ! รุ่งสางวันพรุ่งนี้ เราเคลื่อนกำลังพลก่อกบฏ เปลี่ยนราชวงศ์!”ซุนกวางเสี้ยวได้ยินเช่นนั้น ตะลึงงัน
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 13
องค์ชายหกวางแผนมานานหลายปี ในการก่อกบฏ คล้ายทุกอย่างแยบยลทว่าแท้จริงแล้วไม่ใช่เช่นนั้น!กุญแจสำคัญในการพลิกสถานการณ์ คือทหารพันนายของตระกูลซู!หลี่เซวียนอยากจะเป็นเขยของตระกูลซู อยากใช้ทหารตระกูลซูในการก่อกบฏทว่าหลี่หลงหลินชิงลงมือก่อน ใช้ทหารตระกูลซูรักษาความสงบ!ความสำเร็จของจักรพรรดิ คือการขยายอณาเขต ความสำเร็จของข้าราชบริพาร คือการรักษาความสงบและฟังคำสั่งของจักรพรรดิ!หากตระกูลซูพลิกวิกฤตได้ สยบความโกลาหล สร้างคุณงามความดีครั้งใหญ่ เช่นนั้นก็พลิกชะตาของตระกูลได้!เมื่อฮ่องเต้หวู่โสมนัส ต้องตกรางวัลอย่างงามแน่นอน!เวลานี้ตระกูลซูไร้บุรุษ เหลือเพียงหญิงหม้าย ภายใต้การสนับสนุนของจักรพรรดิ ใช่ว่าจะไม่อาจกลับมายิ่งใหญ่อีกครั้ง!เพียงแต่องค์ชายหกก็ไม่ได้โง่เขลา ในเมื่อเขารู้แล้วว่าจดหมายหายไป ต้องเตรียมความพร้อมอย่างแน่นอน วางกำลังทหารซุ่มโจมตีระหว่างทางออกจากเมืองหลวง!สีหน้าของหลี่หลงหลินเคร่งขรึม ถอนหายใจ “ทางออกเดียวของตระกูลซู คือใช้ตราพยัคฆ์มาช่วย นำทหารที่เหลืออยู่มาสยบความโกลาหลในเมืองหลวง! แต่ว่า องค์ชายหกต้องขัดขวางอย่างแน่นอน การเดินทางครั้งนี้เปี่ยมไปด้วยอันตร
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 14
ฟ้าสลัวเพี๊ยะ! เพี๊ยะ! เพี๊ยะ...เสียงแส้แทรกผ่านอากาศ ดังก้องไปทั่วพระราชวังต้องห้ามขุนนางฝ่ายบุ๋นและฝ่ายบู๊แบ่งเป็นสองแถว เดินเข้าไปในท้องพระโรงฮ่องเต้หวู่ในชุดเสื้อคลุมมังกร สวมมงกุฎ นั่งอยู่บนบัลลังก์มังกรเหนือศีรษะมีแผ่นป้ายสลักคำว่า ‘เที่ยงตรงโปร่งใส’ ทอประกายเจิดจ้า“ฝ่าบาททรงพระเจริญหมื่นปี หมื่นปี หมื่นหมื่นปี!”บรรดาข้าราชบริพารคุกเข่าทำความเคารพ กล่าวคำสรรเสริญท่ามกลางขุนนาง หลี่หลงหลินคุกเข่าทำความเคารพเช่นเดียวกัน เก็บอาการวางตัวปกติ ทว่าสายตากลับกลอกไปมา พิจารณารอบๆเขาไม่ได้ตกใจในความน่าเกรงขามของฮ่องเต้ทว่ากำลังสังเกตสีหน้าขององค์ชายทุกคนโดยเฉพาะองค์ชายหก คือคนที่หลี่หลงหลินสังเกตเป็นพิเศษองค์ชายหกสัมผัสได้ถึงสายตาของหลี่หลงหลิน แต่กลับแกล้งทำหน้านิ่ง สายตามองตรง ไม่มองมาที่เขาสิ่งนี้ทำให้หลี่หลงหลินหัวเราะในใจดูเหมือนกำลังร้อนตัว!“ทุกคนยืนขึ้นได้!”เสียงน่าเกรงขามของฮ่องเต้หวู่ ดังขึ้นจากด้านบนหลังจากบรรดาขุนนางลุกขึ้น ขันทีเว่ยซวินที่ยืนอยู่ข้างฮ่องเต้หวู่พูด “ผู้ใดต้องการถวายฎีกา นำขึ้นมาได้เลย!”บรรดาขุนนางนิ่งเงียบ ไม่มีใครเดินออกมาแ
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 15
ณ ท้องพระโรงเรื่องน่าตกใจเกิดขึ้นติดต่อกัน สีหน้าของบรรดาขุนนางด้านชาไปหมดขโมยเข้าไปในห้องหนังสือขององค์ชายหก เป็นเรื่องที่น่าตกตะลึงมากแล้วไม่มีใครคิดว่า องค์ชายเก้าจะก้าวออกมาด้วยตนเอง ยอมรับว่าตนคือคนร้ายคนนั้น?สมองของเขา ถูกลาเตะแล้วหรืออย่างไร?เขาคงไม่คิดว่า ฮ่องเต้หวู่ปล่อยเขาไปครั้งหนึ่งแล้ว จะยอมปล่อยเขาไปครั้งที่สองกระมังเวลานี้ ฮ่องเต้หวู่เหยียดกายลุกขึ้นจากบัลลังก์มังกร หัวเราะด้วยความพิโรธ “เจ้าเก้า เจ้าคิดอยากจะตาย เจตนาทำชั่ว อย่ากล่าวโทษข้าที่ไม่เห็นแก่ความสัมพันธ์พ่อลูก จับตัวลูกทรพีคนนี้ซะ!”“ช้าก่อนพ่ะย่ะค่ะ!”หลี่หลงหลินเงยหน้าขึ้น ไม่แข็งกร้าวจนดูเย่อหยิ่ง และไม่ถ่อมตัวจนดูอ่อนแอ “เสด็จพ่อ กระหม่อมมีเรื่องอยากจะกราบทูลพ่ะย่ะค่ะ!”ฮ่องเต้หวู่หัวเราะในลำคอ “ว่ามา!”ฮ่องเต้หวู่ดื้อรั้นไม่ฟังความเห็นของผู้อื่นก็จริง แต่ไม่ถึงขั้นไม่ให้โอกาสลูกชายในการอธิบายยิ่งไปกว่านั้น เขาเองก็นึกสงสัยเช่นเดียวกันเจ้าเก้าเป็นคนขี้ขลาด ไม่เอาถ่าน ทว่าไม่ได้โง่เขลาและบ้าคลั่งถึงขั้นนี้!หลี่หลงหลินพูด “เสด็จพ่อ ตอนกระหม่อมไปขอโทษพี่หก ในห้องหนังสือของเขา กระหม่อมบัง
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 16
ฟึบฟึบฟึบ...ลูกศรพุ่งทะลุชั้นอากาศ ปลิดชีพทหารรักษาพระองค์ด้านข้างองค์ชายหกทันที!ซุนกวางเสี้ยวในชุดเกราะเดินสับเท้าเข้ามาหาหลี่เซวียนอย่างรวดเร็ว สองมือยื่นชุดเกราะและมีดยาวให้เขา : “กระหม่อมมาช้าไปหนึ่งก้าว ทำให้องค์ชายต้องตระหนก โปรดทรงอภัยด้วยพะยะค่ะ!”หลี่เซวียนสวมชุดเกราะพลางเหน็บมีด เอ่ยอย่างยิ้มเยาะ: “ไม่เป็นไร! ทุกอย่างอยู่ในแผนของเรา! ”เรา?เมื่อได้ยินหลี่เซวียนเรียกตัวเองว่าข้า ทุกคนในท้องพระโรงต่างก็แตกตื่น!ฝ่าบาทนั่งอยู่บนพระที่นั่งมังกร สีหน้ามืดมนและน่ากลัวมาก!เหล่าข้าราชการพลเรือนและทหารหลายร้อยคนพากันเอ่ยตำหนิ: “องค์ชายหก พระองค์กล้าที่จะกบฏ นี่เป็นความผิดร้ายแรง!" ”“เราคำนี้ พระองค์สามารถใช้แทนพระองค์เองได้งั้นหรือ?”“หรือว่า ท่านต้องการที่จะฆ่าบิดาแล้วก่อกบฏ? การเสียสติเช่นนี้ ฟ้าดินไม่อาจยอมรับได้! ท่านไม่กลัวถูกฟ้าผ่าหรือ? ”“ใช่! ท่านไม่กลัวจะถูกบันทึกไว้ในหนังสือประวัติศาสตร์หรือว่าท่านก่อกบฏ จนชื่อเสียงฉาวโฉ่ไปหมื่นปี! ”หลี่เซวียนถือมีดยาวในมือ ยกขึ้นเหนือศีรษะและหัวเราะอย่างดุเดือด: “ฮ่าฮ่าฮ่า! ฉาวโฉ่ไปหมื่นปี? ช่างน่าขัน! ในโลกนี้ ผู้อ่อนแอเป็
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 17
ว่ากันว่าพ่อเป็นเสือลูกไม่เป็นหมา!แต่ลูกชายตัวเองแต่ละคน ล้วนไร้ประโยชน์!เขาจะวางใจได้แต่งตั้งองค์รัชทายาท และมอบบ้านเมืองของต้าเซี่ย และประชาชนหลายล้านคนให้ไปอยู่ในมือพวกเขาได้ยังไง?“ห๊ะ?”และในขณะนี้ จู่ๆฝ่าบาทก็พบว่ามีร่างหนึ่งยืนอยู่กับที่ ไม่เพียงแต่ไม่กระวนกระวาย แต่เขายังแสดงสีหน้าสงบนิ่งอีกด้วย!แม้ภูเขาไท่ซานจะถล่มลงมาตรงหน้าสีหน้ายังไม่เปลี่ยน แม่น้ำหวงเหอตีบตันใบหน้าก็ยังไม่ตระหนก!เขาก็คือองค์ชายเก้าหลี่หลงหลิน!ฝ่าบาทขยี้ตามองอย่างสงสัยว่าตนมองผิดไปหรือไม่เจ้าเก้าเป็นบุตรของพระชายาโหรวดังคํากล่าวที่ว่า รักบ้านก็รักอีกาที่อยู่บนหลังคาบ้านนั้นด้วยพระชายาโหรวคือนางสนมคนโปรดของฝ่าบาท ย่อมต้องรักลูกชายของนางมาก อย่างไรก็ตาม เจ้าเก้าเป็นคนไร้ประโยชน์จริงๆ ทำตัวไร้สาระมากๆ ทำให้ฝ่าบาทผิดหวังครั้งแล้วครั้งเล่า สุดท้ายที่เข้มงวดกับเขาก็หวังที่จะให้เขาดีขึ้น จึงไม่ได้คาดหวังอะไรอีก!หากเป็นก่อนหน้านี้ เมื่อเจ้าเก้าต้องเผชิญกับการก่อกบฏ คงต้องร้องไห้หาพ่อร้องไห้หาแม่ และถึงขั้นกลัวจนฉี่รดได้! แต่ครั้งนี้การแสดงออกของเจ้าเก้านั้นเกินความคาดหมายของฝ่าบาทมากเขาไม
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 18
“ทหารตระกูลซู!”“คุ้มกัน!”ซูเฟิ่งหลิงถือทวนไว้ในมือ ชี้ขึ้นไปบนฟ้า!ทหารตระกูลซูตะโกนอย่างพร้อมเพรียงกัน: “ฆ่า! ฆ่า! ฆ่า! ”ไอสังหารอันมหึมา สะเทือนโลก!ฉากนี้ทําให้ทุกคนตะลึง!เหล่าองค์ชายและเหล่านางทหารต่างไม่ต้องพูดอะไร เมื่อเห็นกองกำลังเสริมมาถึง ทุกคนต่างก็ดีใจและร้องไห้ออกมา“รอดแล้ว!”“เรารอดแล้ว!”“แม่ทัพหญิงคนนี้น่าเกรงขาม สตรีผู้ไม่ยอมเป็นรองบุรุษ นางเป็นใคร?”แม้ว่าชื่อเสียงของซูเฟิ่งหลิงจะโด่งดังมากอย่างไรก็ตาม มีเพียงไม่กี่คนที่เคยเห็นซูเฟิ่งหลิงตัวจริงนอกจากนี้ คนส่วนใหญ่ก็ยากมากที่จะจับคู่แม่ทัพหญิงผู้เลอโฉมสวยในชุดเกราะสีเงินและเสื้อคลุมสีแดง กับฉายาที่ร่ำลือกันว่าเป็นเสือโคร่งฝ่าบาทเองก็ตกใจเช่นกัน: “ผู้หญิงคนนี้เป็นแม่ทัพของใคร”หลี่หลงหลินยกยิ้มเล็กน้อย: “เสด็จพ่อนางก็คือซูเฟิ่งหลิงคู่หมั้นของกระหม่อมพะยะค่ะ!"ฝ่าบาทแสดงสีหน้าตกตะลึงอย่างไม่สามารถเก็บซ่อนได้: “ซูเฟิ่งหลิงหรือ? หรือนี่คือหมากที่เจ้าวางไว้? เจ้าคาดเดาไว้นานแล้วว่าเจ้าหกจะก่อกบฏหรือ? ”หลี่หลงหลินพูดอย่างถ่อมตัว: “เป็นเพียงเรื่องบังเอิญ”“บังเอิญ...”ฝ่าบาทเหลือบมองหลี่หลงหลินอย่าง
บทล่าสุด
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 924
สามวันต่อมาพระราชวังต้องห้าม ตำหนักฉางเล่อฮ่องเต้หวู่ตื่นจากความอบอุ่น พลันรู้สึกสดชื่นและกระปรี้กระเปร่าไม่ได้รู้สึกผ่อนคลายเช่นนี้นานแล้ว! ฮ่องเต้หวู่ร่ำลาฮองเฮาหลิน เดินไปยังห้องทรงพระอักษรอย่างองอาจ“สหายเว่ย!”“องค์ชายใหญ่ส่งเงินสิบล้านตำลึงมาหรือยัง?”ฮ่องเต้หวู่นั่งลงบนเก้าอี้ สิ่งแรกที่ถามคือเรื่องเงินเว่ยซวินรีบนำกล่องผ้าไหมมายื่นให้ “ทูลฝ่าบาท เช้าตรู่วันนี้ องค์ชายใหญ่ได้นำเงินมาส่งแล้ว โปรดทรงทอดพระเนตรพ่ะย่ะค่ะ”ฮ่องเต้หวู่ไม่รอช้า รีบเปิดกล่องผ้าไหมทันที เมื่อเห็นตั๋วเงินสีขาวเรียงรายอยู่ภายใน ถึงกับยิ้มจนหุบไม่ลง“หนึ่งล้าน...”“สองล้าน...”“…”“เก้าล้าน สิบล้าน!”“ครบสิบล้านตำลึง!”ฮ่องเต้หวู่เหมือนคนขี้เหนียว นับธนบัตรซ้ำแล้วซ้ำเล่า ยืนยันว่าเป็นเงินหนึ่งหมื่นตำลึง ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะลั่น “ข้ามีเงินแล้ว! ฮ่า ฮ่า ฮ่า!”“องค์ชายใหญ่ ครั้งนี้มีความดีความชอบมาก!”ที่ผ่านมา ฮ่องเต้หวู่มีความอคติต่อองค์ชายใหญ่หลี่เทียนฉี่อย่างมากสันดอนขุดง่าย สันดานแก้ยากเขารู้สึกมาตลอดว่าหลี่เทียนฉี่จะก่อกบฏครั้งนี้ หลี่เทียนฉี่กลับนำเงินสิบล้านตำลึงมาถวายนี
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 923
แต่มันเหมือนกันที่ไหน?ประกาศก็เหมือนกับราชโองการที่ติดไว้ที่ประตูเมือง ใช้เพื่อแจ้งข่าวสารสำคัญต่อสำนักศึกษาทั่วแผ่นดินเช่น บัณฑิตผู้หนึ่งเขียนบทความอะไร จะไปบรรยายที่ไหนพูดง่ายๆ ก็คือ ไม่ต่างจากราชโองการแล้วหนังสือพิมพ์วิชาการต้าเซี่ยคืออะไร?เป็นเพียงสิ่งบันเทิง ใช้ฆ่าเวลาสำหรับชาวบ้านแม้แต่บทความของฮ่องเต้และเรื่องราวของบ้านเมืองที่ตีพิมพ์ไว้ด้านหน้านั้น จริงๆ แล้วก็เพื่อให้ชาวบ้านได้มีหัวข้อสนทนามากขึ้นหลังอาหารเย็นเท่านั้น!หนังสือพิมพ์วิชาการต้าเซี่ย ราชโองการ และประกาศ มีบทบาทที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง เหมือนความแตกต่างระหว่างแอปเปิลกับสาลี่ แม้ว่าจะเป็นผลไม้ทั้งคู่ แต่จริงๆ แล้วไม่ใช่สิ่งเดียวกันอย่างไรก็ตาม เห็นได้ชัดว่าเสิ่นชิงโจวตั้งใจจะผสมปนเปสองสิ่งนี้เข้าด้วยกันแม้จะดูฝืนๆ ไปบ้างแต่หมวกของการลอกเลียนแบบก็ถูกโยนจากหัวของเขาไปสวมบนหัวของหลี่หลงหลินโดยตรงในใจของหลี่เทียนฉี่รู้สึกดีขึ้นมากเสิ่นชิงโจวกล่าวต่อ “หนังสือพิมพ์วิชาการต้าเซี่ยของหลี่หลงหลินเลียนแบบประกาศของสำนักศึกษา! สามารถเห็นได้จากตัวอักษรเพียงตัวเดียว! แม้ว่าเขาจะมีโรงเรียนทหารซีซานอยู่ใต้บัง
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 922
หากต้องการยึดครองแผ่นดิน จำต้องยกทัพก่อกบฏทัพยังไม่เคลื่อน เสบียงต้องพร้อมก่อนหากมอบเงินทั้งหมดให้ราชสำนัก แล้วจะก่อกบฏได้อย่างไร?สมองของหลี่เทียนฉี่ติดอยู่ในวงจรความคิด“องค์รัชทายาท!”เสิ่นชิงโจวเอ่ยขึ้น “การหาเงินมีอะไรยากหรือ?”หลี่เทียนฉี่ตะลึง งุนงงถามว่า “ท่านอาจารย์ ท่านมีวิธีหาเงินหรือ?”ไม่เคยบริหารบ้านเมือง ไม่รู้ว่าข้าวของแพงเพียงใดแม้เสิ่นชิงโจวจะเป็นราชครู เป็นบัณฑิต ปัญญาเหนือล้ำกว่าผู้ใดในใต้หล้าแต่เขากลับไม่สนใจเรื่องทางโลก มุ่งมั่นเพียงศึกษาคัมภีร์ปราชญ์สำหรับวิถีแห่งการค้า เสิ่นชิงโจวไม่ถนัดเลยหลี่เทียนฉี่เคยเป็นถึงองค์รัชทายาทที่ถูกปลด เคยว่าราชการแผ่นดิน ช่วยฮ่องเต้หวู่บริหารบ้านเมืองเขาย่อมรู้ซึ้งถึงความยากลำบากในการหาเงินเสิ่นชิงโจวยิ้มเล็กน้อย “ข้าไม่ใช่พ่อค้าที่ต่ำต้อย จะมีช่องทางหาเงินได้อย่างไร แต่ข้ารู้จักคนผู้หนึ่งที่เป็นอัจฉริยะด้านการค้าโดยกำเนิด”หลี่เทียนฉี่ตกใจ ก่อนจะตื่นเต้นถามว่า “อาจารย์ ท่านรู้จักคนเช่นนี้ด้วยหรือ! เขาเป็นใคร?”ลูกน้องในมือของเขายังขาดคนเก่งที่ดูแลเรื่องการเงินและเสบียงหากเสิ่นชิงโจวสามารถแนะนำคนเก่งได้ใ
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 921
นับตั้งแต่หลี่เทียนฉี่ถูกปลดจากตำแหน่งเขาก็ไม่เคยได้รับความโปรดปรานจากฮ่องเต้อีกเลยทุกเดือน หลี่เทียนฉี่จะเขียนจดหมายทูลถามสารทุกข์สุกดิบต่อฮ่องเต้หวู่แต่จดหมายเหล่านั้นกลับหายไปในทะเลไร้ข่าวคราว ไม่เคยได้รับคำตอบใดๆราวกับว่าฮ่องเต้หวู่กับตนเองมิใช่บิดาบุตรกันอีกต่อไป แต่กลับกลายเป็นคนแปลกหน้าที่เย็นชาต่อกัน!ไม่สิ!แม้แต่คนแปลกหน้ายังอาจจะพูดคุยทักทายกันบ้างตนเองกับฮ่องเต้หวู่ แม้เป็นพ่อลูกกัน แต่กลับเป็นศัตรูคู่อาฆาตที่ไม่สามารถอยู่ร่วมฟ้าเดียวกันได้!ในขณะที่องค์ชายเก้ากำลังโด่งดัง ได้รับความโปรดปรานอย่างล้นหลามหลี่เทียนฉี่มองเห็นเงาของตนเองในอดีต จากตัวของหลี่หลงหลินความริษยา ทำให้ใบหน้าของหลี่เทียนฉี่บิดเบี้ยวและดุร้าย“ฮู้...”หลังจากนั้นไม่นาน หลี่เทียนฉี่ก็ถอนหายใจออกมาเฮือกหนึ่ง “ท่านอาจารย์พูดถูก! ความโปรดปรานที่ข้าเคยได้รับ หากเทียบกับองค์ชายเก้าแล้ว ช่างแตกต่างกันราวฟ้ากับเหว!”ในที่สุดหลี่เทียนฉี่ก็เข้าใจแล้วว่า เหตุใดตนจึงพ่ายแพ้ต่อหลี่หลงหลินอย่างหมดรูปดูเหมือนว่ากำลังต่อสู้กับหลี่หลงหลิน แต่แท้จริงแล้วหาเป็นเช่นนั้นไม่ศัตรูที่แท้จริงที่เขาต้องเผช
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 920
หลี่เทียนฉี่ตกตะลึงหน้าถอดสี หันมองเสิ่นชิงโจว “ท่านอาจารย์ นั่นจะทำเช่นไร? แผนเข้าเมืองหลวงของข้า ยังไม่เริ่ม ก็ล้มเหลวแล้ว!”เสิ่นชิงโจวถอนหายใจเฮือกหนึ่ง “ตั้งแต่เริ่มจนจบเป็นเจ้าดูเบาหลี่หลงหลินมากจนเกินไป!”สีหน้าหลี่เทียนฉี่แดงเรื่อแม้ว่าสืบข่าวมาไม่น้อย รู้ว่าหลี่หลงหลินพลิกฟื้นขึ้นมาในเวลาเพียงชั่วข้ามคืน จะต้องไม่ใช่เรื่องบังเอิญทว่า ความประทับใจแรกของคน มักลึกซึ้งยากจะเปลี่ยนแปลงภายในส่วนลึกของหัวใจหลี่เทียนฉี่ หลี่หลงหลินคือไอ้คนชอบร้องไห้น้ำมูกไหล ตัวไร้ประโยชน์ตั้งแต่หัวจรดหาง ไล่ตามอยู่ข้างหลังที่สุดคนนั้น “ท่านอาจารย์ ข้ายังไม่เข้าใจ”หลี่เทียนฉี่ถามสิ่งที่กำลังสงสัยภายในใจ “เจ้าเก้าเด็กคนนี้ ตกลงไปเอาเงินสองล้านตำลึงมากจากที่ใด! หรือว่า เขาสามารถแตะหินเป็นทองได้กระนั้น?”เสิ่นชิงโจวสบมองหลี่เทียนฉี่สายตาลุ่มลึกแวบหนึ่ง ทันใดนั้นเอ่ยปาก “เมื่อคืน โจวซิงตายแล้ว! ถูกหลี่หลงหลินนำทหาร ฆ่าตายที่ศาลาสิบลี้ของเมืองทางทิศเหนือ!”หลี่เทียนฉี่ขมวดคิ้ว “ข้าได้ยินข่าวลือมาบางส่วน! หรือว่า ระหว่างทั้งสองฝ่ายมีความเกี่ยวข้องกัน?”อย่างไรเสียเขาก็เป็นศิษย์รักของเสิ่นชิงโ
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 919
ฮ่องเต้หวู่ชะงักไป พูดอย่างไม่เข้าใจ “ความดีความชอบของเรา? อย่างไรกัน?”หลี่หลงหลินพูดยิ้มๆ “เสด็จพ่อ ท่านจะต้องแปลกใจแน่ เงินสองล้านตำลึงนี้ ได้มาจากที่ใด เหตุใดลูกสามารถร่ำรวยได้ในเวลาเพียงชั่วข้ามคืน!”ฮ่องเต้หวู่พยักหน้าอย่างต่อเนื่อง “อันที่จริงเราเองก็อยากรู้คำตอบ”หลี่หลงหลินหัวเราะคิกๆ “เงินเหล่านี้ แท้จริงแล้วล้วนเป็นเงินสินบนของโจวซิงพ่ะย่ะค่ะ!”ฮ่องเต้หวู่ตกตะลึงเหม่อไปเงินสินบนของโจวซิง?นั่นก็มีเหตุผล!นี่ไม่ใช่เงินของหลี่หลงหลิน แต่เป็นเงินของราชสำนัก เป็นเงินของเรา!นั่นก็หมายความว่า หลี่หลงหลินมิได้ออกเงินแม้ตำลึงเดียว ยังไม่ต้องพูดว่าหลอกหลี่เทียนฉี่ สร้างชื่อเสียงให้ตน!จับหมาป่าด้วยมือเปล่า!หากหลี่เทียนฉี่รู้เรื่องนี้ จะต้องโมโหจนกระอักโลหิตแน่!“เจ้าเก้า...”ฮ่องเต้หวู่ตบบ่าหลี่หลงหลิน พูดอย่างจริงใจ “เจ้าช่างทำให้เรา ตกตะลึงดีใจครั้งแล้วครั้งเล่าจริงๆ! แต่ความกล้าของเจ้า มากเกินไปแล้ว! หวังว่าความตกตะลึงดีใจนี้ จะไม่กลายเป็นตกตะลึงขวัญผวาในสักวันหนึ่ง!”หลี่หลงหลินค้อมตัว “ลูกซื่อสัตย์ภักดีต่อเสด็จพ่อ ฟ้าดินตะวันจันทราล้วนสามารถเป็นพยานได้!”ใบหน้าฮ
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 918
ท้องพระโรง เสียงเงียบกริบขุนนางทั้งหลาย ตกตะลึงลืมตาอ้าปากค้างพวกเขาล้วนไม่กล้าเชื่อสายตาของตน!สองล้านตำลึง!ยิ่งไปกว่านั้นยังไม่ใช่ตั๋วเงิน แต่เป็นเงินทองของจริงตั๋วเงิน อาจปลอมขึ้นมาได้เงินทองของจริง ไม่สามารถปลอมแปลงได้!ขณะเดียวกัน เหล่าขุนนางต่างโล่งอก มีหลี่เทียนฉี่รับผิดชอบแทนหาไม่แล้วพวกเขาทุกคน ล้วนต้องสูญเสียมหาศาล นำเงินออกมาชดใช้สำหรับขุนนางส่วนมาก นี่มิใช่จำนวนน้อยแต่มากเพียงพอให้พวกเขาล้มละลายเงินมากถึงเพียงนี้ ทั้งหมดล้วนรวมอยู่บนตัวหลี่เทียนฉี่ จึงกลายเป็นจำนวนมหาศาลชวนให้คนตกใจ!ทั้งหมดสิบล้านตำลึง“รัชทายาทร้ายกาจเกินไปแล้ว!”“องค์ชายใหญ่เพิ่งกลับถึงเมืองหลวง ก็ถูกรัชทายาทขูดรีดเอาเงินก้อนโต!”“สิบล้านตำลึง หากข้าเป็นองค์ชายใหญ่ หัวใจจะต้องหลั่งเลือดแน่!”“ไม่เพียงแค่หัวใจหลั่งเลือด สมองเองก็มีเลือดออก!”เหล่าขุนนางต่างพากันไว้อาลัยหลี่เทียนฉี่หลี่เทียนฉี่วิญญาณหลุดลอยไปแล้ว เสียงสั่นเครือ “ข้า...เมื่อครู่พูดว่าจะช่วยรับผิดชอบแทนพวกเจ้า แต่มิได้พูดว่ารับผิดชอบแทนพวกเจ้าทั้งหมด! อย่างมากที่สุด ข้าก็ช่วยพวกเจ้าออกได้แค่ครึ่งหนึ่ง!”? ? ?เห
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 917
ปรมาจารย์ยอดเยี่ยมเยี่ยงไร ก็ไม่สามารถเทียบกับอาจารย์ของฮ่องเต้เสิ่นชิงโจวได้!หลี่เทียนฉี่สำรวจรายงานของเจ้าเก้าอย่างละเอียด ตกตะลึงพรึงเพริดอย่างต่อเนื่องเจ้าเก้าคนนี้ ต่อให้เป็นตัวไร้ประโยชน์ก็เป็นผู้มีพรสวรรค์ในหมู่ผู้มีพรสวรรค์!ที่แท้ เขาแสร้งทำตัวต่ำต้อยเพื่อเก็บซ่อนความสามารถ เหมือนหมาป่าที่แสร้งเป็นหมูเพื่อจับเสือ เจ้าเก้าคิดค้นสิ่งของออกมาไม่น้อยยกตัวอย่างเช่นน้ำตาล สุราเหินเวหา ยังมีหนังสือพิมพ์วิชาการต้าเซี่ยที่ได้รับความนิยมในระยะอันใกล้นี้สินค้าเหล่านี้ล้วนมีโอกาสเติบโต หากให้เวลาอีกสักหน่อย จะต้องไม่มีปัญหาแน่!แท้จริงแล้วก่อนหน้านี้เจ้าเก้าก็ใช้กลโกง จัดตั้งโรงเรียนทหารซีซาน หาเงินได้มหาศาล มั่งคั่งร่ำรวยทว่าหลังไฟมังกรเผายุ้งฉาง เมืองหลวงขาดแคลนธัญพืช เพื่อบรรเทาทุกข์ เจ้าเก้าใช้เงินไปจนหมดแล้วสถานการณ์การเงินของภูเขาทิศประจิม ไม่สู้ดีนักในรายงานนี้แสดงให้เห็นอย่างชัดเจน ยังไม่ต้องพูดถึงหนึ่งล้านตำลึงบัดนี้หลี่หลงหลิน แม้แต่สามแสนตำลึงก็นำออกมาไม่ได้!การเดิมพันครั้งนี้ หลี่หลงหลินต้องพ่ายแพ้แล้ว!เมื่อครู่ เขาต้องแสร้งทำเป็นโอ้อวดแน่!จากนั้
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 916
เหล่าขุนนางต่างถกเถียงกันโดยเฉพาะเหล่าขุนนางบุ๋น แต่ละคนล้วนมีสีหน้ากระตือรือร้น โทสะสุมทรวงฮ่องเต้หวู่เอียงหน้า สบมองเว่ยซวินขันทีใหญ่หนึ่งปราดเพียะ!เว่ยซวินฟาดแส้ในมือทีหนึ่ง สะบัดลงบนพื้นเงาวาววับ ตวาดเสียงเฉียบ “เงียบ!”กลุ่มขุนนางเงียบลงในทันใดสายตาฮ่องเต้หวู่กวาดมองกลุ่มขุนนาง เปล่งเสียงเยียบเย็นน่าครั่นคร้าม “เจ้าเก้า หากเจ้านำเงินออกมาไม่ได้ เราจะลงโทษเจ้าข้อหาหลอกลวงเบื้องสูง!”แท้จริงแล้วฮ่องเต้หวู่ก็รู้สึกอึดอัดภายในใจเจ้าเก้าเด็กคนนี้ เหตุใดจึงอาจหาญถึงเพียงนี้ ขวัญกล้าเดิมพัน กับองค์ชายใหญ่และเหล่าขุนนางบุ๋นบู๊ในราชสำนักหลายวันก่อน เขายังร้องไห้เพราะความจนกับเราอยู่เลยมิใช่หรือ?เพิ่งผ่านไปไม่กี่วันในระยะเวลาสั้นๆ หรือว่าภายในมือเขาจะมีเงินแล้ว?ได้ยินถ้อยคำนี้ของฮ่องเต้หวู่ เหล่าขุนนางบุ๋นต่างดีใจหลอกลวงเบื้องสูง แม้ว่าสำหรับหลี่หลงหลินรัชทายาทคนนี้ ไม่สะทกสะท้านแต่ระยะนี้หลี่หลงหลิน โอหังเกินไปแล้วจริงๆ!องค์ชายใหญ่กลับเมืองหลวง ก็ลิดรอนอำนาจของหลี่หลงหลินนี่คือสัญญาณดี!องค์ชายคนอื่น อาจไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหลี่หลงหลินองค์ชายใหญ่กลับไม่เหมือนก
