Share
บทที่ 774
Related chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 775
แม้ว่าฉินลิ่วก่านจะตีฉินชีหู่อยู่ แต่ก็พอรู้ขอบเขตบ้างเพียงแค่ต้องการให้ฉินชีหู่เจ็บที่ผิวหนังเท่านั้น ไม่ได้เจ็บไปถึงกระดูหรือปราณภายในหลังจากตีไปยกใหญ่ ฉินลิ่วก่านก็ลากตัวฉินชีหู่กลับไปในห้อง“เรื่องเว่ยเหวินจงจริงแท้แค่ไหน?”ทันทีที่เข้ามาในห้อง ฉินลิ่วก่านก็ถามด้วยสีหน้าเรียบนิ่งทันที“จริงแท้แน่นอน”ฉินชีหู่มองฉินลิ่วก่านแวบหนึ่ง แล้วตอบว่า “ตอนที่องค์หญิงเจียเหยาแห่งเป่ยหวนมอบจดหมายให้กับองค์ชายหก ข้ากับตู๋กูเช่อก็อยู่ด้วย! ถึงแม้ว่าจดหมายฉบับนั้นจะไม่ใช่ลายมือของเว่ยเหวินจง แต่มีเพียงเว่ยเหวินจงเท่านั้นที่จะทำเรื่องพรรค์นั้นได้…”กล่าวจบ ฉินชีหู่ก็เล่าเนื้อหาในจดหมายให้เขาฟังหลังจากฟังจบแล้ว ฉินลิ่วก่านก็ขมวดคิ้วมุ่นขึ้นอย่างอดไม่ได้เมื่อพูดเช่นนี้แล้ว ก็เป็นฝีมือของเว่ยเหวินจงแท้แน่นอน!เพราะอย่างไร การเคลื่อนย้ายกำลังพลทหารขนส่งเสบียงเหล่านั้น มีเพียงเว่ยเหวินจงเท่านั้นที่จะทำได้หลังจากครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง ฉินลิ่วก่านก็ถามขึ้น “เหตุใดองค์หญิงอ่อนหัดของเป่ยหวนนั่นถึงต้องมอบจดหมายให้องค์ชายหกด้วย?”“ก็เพราะคิดว่าชัยชนะอยู่ในมือแล้วน่ะสิ!”ฉินชีหู่ฟุดฟิดจมูก แล้
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 776
ฉินลิ่วก่านสีหน้าอึมครึม ด่ากราดรุนแรง “จับตาแก่สารเลวบ้านเจ้าสิ!”“……”ฉินชีหู่สีหน้าเอือมระอาและกล่าวพึมพำ “ท่านไม่ใช่ตาแก่ของข้าหรือไร?”“ข้า...”ฉินลิ่วก่านโกรธตัวสั่น ยกมือขึ้นหมายจะตบศีรษะฉินชีหู่อีกครั้งฉินชีหู่หนังตากระตุก กุมศีรษะไว้ทันทีแต่ว่า เขารออยู่นานสองนาน มือของฉินลิ่วก่านก็ยังไม่หวดลงมาฉินชีหู่เงยหน้า มองบิดาด้วยสายตาผิดปกติมือของฉินลิ่วก่านยกค้างไว้เช่นนั้น ทว่าก็ไม่ฟาดลงมา ราวกับถูกคนร่ายเวทมนต์ใส่ฉินชีหู่เห็นดังนั้น ในใจยิ่งรู้สึกผิดปกติตาแก่ ผิดปกติ!เนิ่นนาน ฉินลิ่วก่านค่อยๆ เก็บมือของตน จากนั้นก็ถอนหายใจอย่างไร้เรี่ยวแรง “ข้าจับตัวเขาไปได้หรือไม่ก็ยังไม่แน่! เจ้าหนุ่มนี่นับว่าเป็นวีรบุรุษของต้าเฉียนเรา หากข้าจับเขาจริง ชาตินี้ทั้งชาติข้าคงไม่สงบใจ...”“ใช่ๆ!”ฉินชีหู่ดีใจ พยักหน้าหงึกๆ “ข้าก็คิดเช่นนี้! เขารบชนะมากมาย ทำลายชาวเป่ยหวนไปมากมายเพียงนั้น ทั้งยังใกล้ช่วยต้าเฉียนพิชิตดินแดนกลับมาได้แล้ว หากท่านลักพาตัวเขา เช่นนั้นก็ไม่เป็นโจรเฒ่าทรราชหรือ?”“โจรเฒ่าทรราชยายเจ้าสิ!”ฉินลิ่วก่านผรุสวาทด้วยสีหน้าบึ้งตึง แทบจะยกมือขึ้นมาตกอีกครั้งคร
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 777
เป่ยหวนตั้งแต่หยุนเจิงบุกฝ่าวงล้อมสำเร็จ ปานปู้ป่วยจนลุกไม่ขึ้นอีกครั้งครั้งนี้ รุนแรงกว่าก่อนหน้านี้ปานปู้เข้าใจ อาการเขาดีขึ้นก่อนหน้านี้ เป็นเพียงผลข้างเคียงเป็นเพราะเขาอยากเอาชนะหยุนเจิงมาก อยากจับเป็นหยุนเจิงมากจึงกลายเป็นความเชื่อมั่นที่สนับสนุนเขา ทำให้รางกายของเขาดีขึ้นอย่างอัศจรรย์แต่ตอนนี้ ความหวังของเขาหมดสิ้นแล้วด้วยความคิดความเชื่อมั่นหายไปแล้ว ชีวิตของเขาก็เดินมาถึงสุดทางแล้วมองดูอาจารย์ที่เป็นดั่งตะเกียงใกล้ดับไฟ เจียเหยาน้ำตาไหลเป็นสายอาจารย์เมื่อหกปีก่อน ภาคภูมิสูงส่งเพียงใด!เขาในตอนนั้น เป็นวีรบุรุษของทั่วทั้งเป่ยหวน!วันนี้ อาจารย์กลับมีตัวเล็กลีบซีดเซียวในชั่วเวลานั้น สมองของนางปรากฎภาพอาจารย์เมื่อสิบปีก่อนนางในเวลานั้น เพิ่งอายุครบเก้าขวบ“อาจารย์ ข้ากราบท่านเป็นอาจารย์ได้หรือไม่?”“เอ๋? องค์หญิงหลายวันก่อนเพิ่งกราบปู้ตูเป็นอาจารย์ไม่ใช่หรือ เหตุใดจึงคิดจะกราบข้าเป็นอาจารย์อีก?”“ข้ากราบปู้ตูเป็นอาจารย์ เป็นเพราะอยากเรียนวิชาธนูกับเขา ข้ากราบราชครูเป็นอาจารย์ เพราะอยากเรียนการทหารทำศึก! เสด็จพ่อกล่าวว่า ราชครูเป็นคนที่ฉลาดทที่สุดในทุ่งหญ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 778
หากขวัญกำลังใจทหารของพวกเขาฮึกเหิม วิธีที่อาจารย์กล่าวก็อาจทำได้แต่สถานการณ์ตรงหน้า ขวัญกำลังใจทหารของพวกเขาไม่มีหลงเหลือเวลาแค่ไม่กี่วัน ภายในค่ายเกิดการหนีทัพจำนวนนับพันแล้วเวลานี้ ความจริงก็ไม่นับว่าเป็นปัญหาร้ายแรงแล้วปัญหาที่ร้ายแรงที่สุดคือ ตอนนี้ทหารเหล่านี้ถูกต้าเฉียนทำร้ายจนกลัวแล้ว เหมือนกับเชือกธนูที่ถูกขึงไว้แน่นเพียงลมเล็กน้อยพัดหญ้าไหว เชือกธนูก็สามารถขาดได้ทุกเมื่อเวลานี้ ปัญหาไม่ใช่ป้องกันได้หรือไม่!แต่เป็นปัญหาว่าค่ายจะแตกหรือไม่!หากเปลี่ยนเป็นนาง นางมีวิธีมากมายทำให้ค่ายของทัพศัตรูแตก!นางเชื่อ คนเจ้าเล่ห์อย่างหยุนเจิง ต้องมีวิธีแน่นอนผลของการที่ค่ายแตก ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขารับได้เมื่อได้ฟังการวิเคราะห์ของเจียเหยา ปานปู้อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมาอย่างไร้เรี่ยวแรง“เห้อ...”ใช่แล้ว!ค่ายแตก!กองทัพเป่ยหวนตอนนี้ อาจค่ายแตกได้ทุกเวลาแค่ทัพศัตรูส่งคนสักหลายสิบคนแอบเข้ามากลางดึก การที่ค่ายแตกก็สามารถบอกได้ว่าเป็นเรื่องหลีกเลี่ยงไม่ได้ ทันทีที่ค่ายพวกเขาแตก คาดว่าชาวต้าเฉียนคงดีใจจนเป็นบ้าไม่ต้องป้องกันแล้ว!จำเป็นต้องถอยจริงด้วย!ไม่สร้างขวัญ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 779
หลังจากเตรียมตัวแล้วห้าวัน ตู๋กูเช่อนำทัพสี่หมื่นคนคุ้มกันขนส่งเสบียงสู่ชายแดนเมืองกู้ด้วยตัวเองในนั้นเป็นทหารม้าสองหมื่นคน ทหารราบสองหมื่นคนก่อนออกเดินทาง หยุนเจิงย้ำหนักหนา ไม่ต้องรีบร้อนยึดชายแดนเว่ยและชิง บ้านเรือนและค่ายที่ชายแดนเมืองกู้ สามารถค่อยๆ ซ่อมบำรุง ต้องซ่อมกำแพงเมืองชายแดนกู้ให้เรียบร้อยก่อน ขณะเดียวกัน ต้องส่งหน่วยลาดตระเวนออกไปมากหน่อย จับตาความเคลื่อนไหวของเป่ยหวนตลอดเวลาหลังตู๋กูเช่อนำทัพออกไป กำลังทหารที่เหลือก็ไปรวมตัวกันที่แนวหน้าสองป้อมเมืองรอให้กำลังทหารรวบตัวกันเรียบร้อยแล้ว หยุนเจิงต้องการเคลื่อนทัพด้วยตัวเองทว่าสถานการณ์ตรงหน้า เรื่องที่สำคัญที่สุดของหยุนเจิงคือช่วยทำให้การจัดสรรของกองทหารมณฑลทางเหนือมั่นคงบวกกับทหารชาวนา กองทหารมณฑลทางเหนือในตอนนี้มีกองทัพจำนวนสองแสนห้าหมื่นคนกองทัพที่ยิ่งใหญ่เพียงนี้ ไม่มีการจัดสรรเสบียง ผ่านไปไม่กี่เดือนข้างหน้าจะเป็นเรื่องยากมากมีเพียงทำให้การจัดสรรมั่นคง พวกเขาจึงสามารถเดินทางไปบุกเป่ยหวน ยึดครองทุ่งหญ้าหม่ามู่และสถานที่สำคัญได้อีกครั้งหลังจากทิ้งเฝิงอวี้ให้ช่วยสนับสนุนฟู่เทียนเหยียนปกป้องเมืองติ้งเป่ย
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 780
เช่นนี้เมื่อนับดูแล้ว ไม่ว่าเช่นไรกำลังทหารก็ล้วนมีจำกัดหากต้องรวบรัดตัดทอนอีก กำลังทหารไม่เหลือเพียงพอแน่นอน!หยุนเจิงส่ายหน้ายิ้ม “ดังนั้นที่ตอนนี้พวกเจ้าคิดว่ากำลังทหารไม่พอ เป็นเพราะยังไม่ถึงฤดูใบไม้ผลิ สถานที่ที่พวกเราต้องป้องกันมีมากมายเกินไป! ขอแค่น้ำแข็งที่แม่น้ำไป๋สุ่ยละลาย กำลังทหารของพวกเราก็เพียงพอแล้ว ขอแค่พวกเราจับไปเป่ยหวนไปข้างหลังอีกห้าร้อยลี้ ทหารประจำการก็สามารถลดได้ครึ่งนึงแล้ว”กองทัพสองแสนห้าพันคน มีมากเกินความจำเป็น!ที่สำคัญคือ ใกล้จะถึงฤดูเพาะปลูกช่วงใบไม้ผลิแล้วสถานการณ์ตามความคิดคือทหารประจำการของกองทหารมณฑลทางเหนือลดเหลือสองแสนคน ให้คนมากมายไปทำการเพาะปลูกในฤดูใบไม้ผลิ มีเพียงเช่นนี้ ทำให้เสบียงอาหารของพวกเขาเพียงพอโดยเร็วที่สุด“ยังต้องทำให้เป่ยหวนล่าถอยไปห้าร้อยลี้?”เยี่ยจื่อมองเขาอย่างหัวเราะไม่ออกร้องไห้ไม่ได้ “เจ้าคิดตีเมืองไปจนถึงราชสำนักเป่ยหวนหรือ?”“แน่นอนสิ!”หยุนเจิงนัยน์ตาเด็ดเดี่ยว “การป้องกันที่ดีที่สุดคือการโจมตี! ตอนนี้เป่ยหวนถูกตีจนพิการแล้ว หากไม่ฉวยโอกาสตอนนี้ทำให้พวกเขาถอย ยังต้องรอไปถึงเมื่อใด?”แม้ว่าเป่ยหวนจะสามารถรับสมัคร
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 781
เมืองจักรพรรดิจวนจิ้งกั๋วกงหยุนลี่ได้รับข่าวที่หยุนเจิงส่งไปแล้วทว่า จดหมายนี้ไม่ได้ส่งถึงมือเขาโดยตรง แต่ส่งไปยังจวนสวีสือฝู่เมื่อเห็นเนื้อหาในจดหมาย หยุนลี่อดสาปแช่งด้วยถอยคำรุนแรงไม่ได้ ทักทายบรรพบุรุษสิบแปดของหยุนเจิงไปหนึ่งรอบหลังด่าจบ หยุนลี่พลันนึกขึ้นได้ บรรพบุรุษของเจ้าหกก็เป็นบรรพบุรุษของเขาเช่นกันแต่หากเขาไม่ทักทายบรรพบุรุษสิบแปดรุ่นของเจ้าหกจอมเจ้าเล่ห์นี่สักหน่อย เขาทนกล่ำกลืนไม่ไหวจริงๆ!“ไอสุนัข! ไอสุนัขเจ้าเล่ห์!”“สวะ! เว่ยเหวินจงไปสวะ! เหตุใดสวะนี่ไม่ตายไปซะ?”“เจ้าหก เจ้ารอก่อนเถอะ! ช้าเร็วข้าจะสับร่างเจ้าให้เป็นหมื่นชิ้น!”“……”หยุนลี่โมโห กัดฟันผรุสวาทด้วยความโกรธ หยุนลี่ยังด่าจักรพรรดิเหวินด้วยอยู่ดีไม่ว่าดี เมาเหล้ากระไรกัน?เมาเหล้าก็เมาเหล้าสิ นางสนมในวังมีมากมายเจ้าไม่โปรดปราน เจ้ากลับโปรดปรานนางกำนัลผู้หนึ่ง?โปรดปรานนางกำนับ ก็ไม่เป็นไร!เรื่องหลังจากนั้น อย่างน้อยเจ้าต้องประทานยาให้นางสักชามสิ!หากเขาประทานยาหนึ่งชาม คงไม่ให้กำเนิดคนเจ้าเล่ห์อย่างเจ้าหกออกมา!เขาไม่รู้ เหตุใดบนโลกนี้ถึงได้มีไอสารเลวไร้ยางอายอย่างเจ้าหกด้วย!ยังกล้
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 782
หยุนลี่สะลึกเล็กน้อย ถามด้วยสีหน้าหงุดหงิด “เช่นนั้นเจ้าว่าควรทำเช่นไร?”สวีสือฝู่นิ่งเงียบเนิ่นนาน ถอนหายใจกล่าวว่า “ดูสถานการณ์ก่อนเถอะ ดูว่าจะให้ใครคุ้มกันเว่ยเหวินจง ตอนนี้ ฉินลิ่วก่านอยู่ซั่วเป่ย! แต่สิ่งที่ข้าเป็นห่วงที่สุดคือฝ่าบาทสั่งให้ตาแก่ฉินลิ่วก่านคุ้มกันเว่ยเหวินจง...”หากเป็นแม่ทัพคนอื่นรับผิดชอบคุ้มกัน พวกเขาสามารถซื้อตัวได้แต่หากฉินลิ่วก่านรับผิดชอบเรื่องนี้ พวกเขาไม่มีทางซื้อตัวฉินลิ่วก่านได้แน่นอนหากเป็นเช่นนั้นจริง เช่นนั้นก็ลำบากแล้ว!ขณะที่ทั้งสองคนกลัดกลุ้มหน้านิ่วคิ้วขมวด คนในวังก็เข้ามา“องค์รัชทายาท จิ้งกั๋วกง ฝ่าบาทเรียกประชุมขุนนางด่วน!”เมื่อได้ฟังคำของขันที ทั้งสองคนหนังตากระตุก รีบไปเข้าวังรอจนพวกเขามาถึงท้องพระโรง จักรพรรดิเหวินประทับอยู่ตรงนั้นแล้ว ทว่าเหล่าขุนนางน้อยใหญ่ที่อยู่ห่างจากวังยังมาไม่ถึงจักรพรรดิเหวินรอเหล่าขุนนาง เป็นสิ่งที่พบเห็นได้ยากยิ่งภายในท้องพระโรง เหล่าขุนนางยืนตามตำแหน่งของตนเองบรรยากาศทั่วท้องพระโรงน่าอึดอัดอย่างยิ่ง ทุกคนเจ้ามองข้า ข้ามองเจ้า ต่างไม่รู้เกิดเรื่องใดขึ้นทว่าใช้หัวแม่เท้าคิดก็คิดออก ต้องไม่ใช่เรื่
Latest chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 918
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 917
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 916
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 915
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 914
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 913
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 912
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 911
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 910
