เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 779
บทที่เกี่ยวข้อง
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 780
เช่นนี้เมื่อนับดูแล้ว ไม่ว่าเช่นไรกำลังทหารก็ล้วนมีจำกัดหากต้องรวบรัดตัดทอนอีก กำลังทหารไม่เหลือเพียงพอแน่นอน!หยุนเจิงส่ายหน้ายิ้ม “ดังนั้นที่ตอนนี้พวกเจ้าคิดว่ากำลังทหารไม่พอ เป็นเพราะยังไม่ถึงฤดูใบไม้ผลิ สถานที่ที่พวกเราต้องป้องกันมีมากมายเกินไป! ขอแค่น้ำแข็งที่แม่น้ำไป๋สุ่ยละลาย กำลังทหารของพวกเราก็เพียงพอแล้ว ขอแค่พวกเราจับไปเป่ยหวนไปข้างหลังอีกห้าร้อยลี้ ทหารประจำการก็สามารถลดได้ครึ่งนึงแล้ว”กองทัพสองแสนห้าพันคน มีมากเกินความจำเป็น!ที่สำคัญคือ ใกล้จะถึงฤดูเพาะปลูกช่วงใบไม้ผลิแล้วสถานการณ์ตามความคิดคือทหารประจำการของกองทหารมณฑลทางเหนือลดเหลือสองแสนคน ให้คนมากมายไปทำการเพาะปลูกในฤดูใบไม้ผลิ มีเพียงเช่นนี้ ทำให้เสบียงอาหารของพวกเขาเพียงพอโดยเร็วที่สุด“ยังต้องทำให้เป่ยหวนล่าถอยไปห้าร้อยลี้?”เยี่ยจื่อมองเขาอย่างหัวเราะไม่ออกร้องไห้ไม่ได้ “เจ้าคิดตีเมืองไปจนถึงราชสำนักเป่ยหวนหรือ?”“แน่นอนสิ!”หยุนเจิงนัยน์ตาเด็ดเดี่ยว “การป้องกันที่ดีที่สุดคือการโจมตี! ตอนนี้เป่ยหวนถูกตีจนพิการแล้ว หากไม่ฉวยโอกาสตอนนี้ทำให้พวกเขาถอย ยังต้องรอไปถึงเมื่อใด?”แม้ว่าเป่ยหวนจะสามารถรับสมัคร
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 781
เมืองจักรพรรดิจวนจิ้งกั๋วกงหยุนลี่ได้รับข่าวที่หยุนเจิงส่งไปแล้วทว่า จดหมายนี้ไม่ได้ส่งถึงมือเขาโดยตรง แต่ส่งไปยังจวนสวีสือฝู่เมื่อเห็นเนื้อหาในจดหมาย หยุนลี่อดสาปแช่งด้วยถอยคำรุนแรงไม่ได้ ทักทายบรรพบุรุษสิบแปดของหยุนเจิงไปหนึ่งรอบหลังด่าจบ หยุนลี่พลันนึกขึ้นได้ บรรพบุรุษของเจ้าหกก็เป็นบรรพบุรุษของเขาเช่นกันแต่หากเขาไม่ทักทายบรรพบุรุษสิบแปดรุ่นของเจ้าหกจอมเจ้าเล่ห์นี่สักหน่อย เขาทนกล่ำกลืนไม่ไหวจริงๆ!“ไอสุนัข! ไอสุนัขเจ้าเล่ห์!”“สวะ! เว่ยเหวินจงไปสวะ! เหตุใดสวะนี่ไม่ตายไปซะ?”“เจ้าหก เจ้ารอก่อนเถอะ! ช้าเร็วข้าจะสับร่างเจ้าให้เป็นหมื่นชิ้น!”“……”หยุนลี่โมโห กัดฟันผรุสวาทด้วยความโกรธ หยุนลี่ยังด่าจักรพรรดิเหวินด้วยอยู่ดีไม่ว่าดี เมาเหล้ากระไรกัน?เมาเหล้าก็เมาเหล้าสิ นางสนมในวังมีมากมายเจ้าไม่โปรดปราน เจ้ากลับโปรดปรานนางกำนัลผู้หนึ่ง?โปรดปรานนางกำนับ ก็ไม่เป็นไร!เรื่องหลังจากนั้น อย่างน้อยเจ้าต้องประทานยาให้นางสักชามสิ!หากเขาประทานยาหนึ่งชาม คงไม่ให้กำเนิดคนเจ้าเล่ห์อย่างเจ้าหกออกมา!เขาไม่รู้ เหตุใดบนโลกนี้ถึงได้มีไอสารเลวไร้ยางอายอย่างเจ้าหกด้วย!ยังกล้
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 782
หยุนลี่สะลึกเล็กน้อย ถามด้วยสีหน้าหงุดหงิด “เช่นนั้นเจ้าว่าควรทำเช่นไร?”สวีสือฝู่นิ่งเงียบเนิ่นนาน ถอนหายใจกล่าวว่า “ดูสถานการณ์ก่อนเถอะ ดูว่าจะให้ใครคุ้มกันเว่ยเหวินจง ตอนนี้ ฉินลิ่วก่านอยู่ซั่วเป่ย! แต่สิ่งที่ข้าเป็นห่วงที่สุดคือฝ่าบาทสั่งให้ตาแก่ฉินลิ่วก่านคุ้มกันเว่ยเหวินจง...”หากเป็นแม่ทัพคนอื่นรับผิดชอบคุ้มกัน พวกเขาสามารถซื้อตัวได้แต่หากฉินลิ่วก่านรับผิดชอบเรื่องนี้ พวกเขาไม่มีทางซื้อตัวฉินลิ่วก่านได้แน่นอนหากเป็นเช่นนั้นจริง เช่นนั้นก็ลำบากแล้ว!ขณะที่ทั้งสองคนกลัดกลุ้มหน้านิ่วคิ้วขมวด คนในวังก็เข้ามา“องค์รัชทายาท จิ้งกั๋วกง ฝ่าบาทเรียกประชุมขุนนางด่วน!”เมื่อได้ฟังคำของขันที ทั้งสองคนหนังตากระตุก รีบไปเข้าวังรอจนพวกเขามาถึงท้องพระโรง จักรพรรดิเหวินประทับอยู่ตรงนั้นแล้ว ทว่าเหล่าขุนนางน้อยใหญ่ที่อยู่ห่างจากวังยังมาไม่ถึงจักรพรรดิเหวินรอเหล่าขุนนาง เป็นสิ่งที่พบเห็นได้ยากยิ่งภายในท้องพระโรง เหล่าขุนนางยืนตามตำแหน่งของตนเองบรรยากาศทั่วท้องพระโรงน่าอึดอัดอย่างยิ่ง ทุกคนเจ้ามองข้า ข้ามองเจ้า ต่างไม่รู้เกิดเรื่องใดขึ้นทว่าใช้หัวแม่เท้าคิดก็คิดออก ต้องไม่ใช่เรื่
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 783
“พูดมาเถอะ! ตอนนี้ควรทำเช่นไร?”จักพรรดิเหวินเงยหน้ามองทุกคน บนใบหน้าไม่มีแววโกรธกริ้วเลยแม้แต่น้อยเผชิญหน้ากับคำถามของจักรพรรดิเหวิน เหล่าขุนนางไม่รู้ควรตอบเช่นไรที่สำคัญคือท่าทางของจักรพรรดิเหวินตอนนี้ผิดปกติอย่างยิ่ง!หากเป็นก่อนหน้าหนี้ จักรพรรดิเหวินคงบันดาลโทสะไปแล้วแต่วันนี้กลับสงบนิ่งจนประหลาดพวกเขาสงสัย จักรพรรดิเหวินทรงกริ้วจนชินชาไปแล้วใช่หรือไม่!เมื่อเห็นไม่มีคนพูดจา นานๆ ทีที่จักรพรรดิเหวินจะไม่บันดาลโทสะ ทำเพียงทอดพระเนตรหยุนลี่นิ่ง “ในเมื่อทุกคนไม่ยอมพูด เช่นนั้นรัชทายาทเจ้าพูกก่อนเถอะ!”“นี่...”หยุนลี่ขมวดคิ้ว เวลานี้ไม่รู้ควรกล่าวสิ่งใด“ไม่เป็นไร หากเจ้ายังคิดไม่ออก สามารถปรึกษากับขุนนางทุกท่านได้”จักรพรรดิเหวินสงบอย่างประหลาด “ถึงเช่นไร ตอนนี้ข้าก็ไม่มีสิ่งใดให้โกรธแล้ว! มีลูกชายชำนาญการทำสงครามช่วยข้ากอบกู้ดินแทนกลับมา ข้าควรดีใจถึงจะถูก! หากพูดไม่น่าฟัง ต่อให้ตอนนี้ข้าไปยังซั่วเป่ย เจ้าหกก็ไม่กล้าทำอะไรข้า แล้วยังจัดหาอาหารเครื่องดื่มชั้นดีให้ข้า! แต่เจ้า ก็พูดยากแล้ว...”กล่าวจบ จักรพรรดิเหวินจ้องมองหยุนลี่อย่างมีเลศนัยในระหว่างนั้น จักรพรรดิเ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 784
ไม่มีผู้ใดรู้ว่าวันนี้จักรพรรดิเหวินเป็นเช่นไรรู้เพียงว่าทุกการกระทำของจักรพรรดิเหวินวันนี้ล้วนผิดปกติหลายปีแล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่เห็นจักรพรรดิเหวินอารมณ์ดีเช่นนี้จักรพรรดิเหวินไม่สนใจทุกคน หลังจากดื่มสุราหนึ่งคำ ก็ถามมู่ซุ่นอีกครั้ง “ฤดูเพาะปลูกใบไม้ผลิคงเริ่มแล้วกระมัง?”“ใช่พ่ะย่ะค่ะ”มู่ซุ่นตอบ “หลายพื้นที่ในด่านเริ่มเพาะปลูกในฤดูใบไม้ผลิแล้ว...”เวลานี้ แม้แต่มู่ซุ่นที่ติดตามจักรพรรดิเหวินมาหลายปีก็สับสนมึนงงเช่นกันเรื่องนี้ ประกาศบนประตูสำนักขุนนางเขียนไว้ชัดเจนไม่ใช่หรือ?เหตุใดฝ่าบาทจึงถามขึ้นมา?“จิ้งกั๋วกง”จักรพรรดิเหวินเงยหน้ามองสวรสือฝู่ “งบประมาณการซ่อมแซมช่องชลประทานของแต่ละมณฑลส่งรายงานขึ้นมาหรือยัง?”สวีสือฝู่กล่าวด้วยความตื่นเต้น “กราบทูลฝ่าบาท รายงานแล้วพ่ะย่ะค่ะ”“เงินของกรมคลังพอหรือไม่?”จักรพรรดิเหวินถามอีกครั้ง“ตอนนี้เพียงพอพ่ะย่ะค่ะ”สวีสือฝู่ตอบ “ทว่า หากต้องใช้ทหารซั่วเป่ย เงินของกรมคลังต้องขาดแคลนเป็นจำนวนมาก หากเกิดน้ำท่วมหรือภัยแล้ง เกรงว่าราชสำนักคงไม่อาจนำเงินออกมาช่วยขจัดภัยได้แล้ว...”“เงินขจัดภัยจำเป็นต้องเก็บเอาไว้”จักรพรรดิเห
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 785
เรื่องนี้ สุดท้ายก็ไม่ได้ข้อสรุปในราชสำนักจักรพรรดิเหวินก็ไม่ได้รีบร้อน สั่งให้ทุกคนกลับไปพักผ่อน วันพรุ่งนี้ค่อยปรึกษากันต่อก็พอแล้วตอนออกจากท้องพระโรง หยุนลี่เรียกคนสนิทและสวีสือฝู่มาพบที่จวนรัชทายาทเมื่อรู้ว่าหยุนเจิงต้องการให้หยุนลี่คุ้มกันเว่ยเหวินจงด้วยตัวเอง ทุกคนโกรธจนกัดฟันกรอดคราวนี้ ปัญหายากถูกโยนให้หยุนลี่แล้วต่อให้หยุนลี่ตกลงข้อเสนอของหยุนเจิง ก็คงหนีไม่พ้นโทษโดนเฆี่ยนอย่างหนัก“ตกลงเถอะ!”เนิ่นนาน สวีสือฝู่ถอนหายใจอย่างไร้เรี่ยวแรงตอนนี้ไม่ตกลงคงไม่ได้แล้ว!ที่สำคัญคือจักรพรรดิเหวินตัดสินใจเรื่องนี้แล้วไม่สู้!ในเมื่อไม่สู้ เช่นนั้นก็ทำได้เพียงรักษาความสามัคคีเพียงผิวเผินนี่ต่อไป“แต่หากในการคุ้มกันเว่ยเหวินจงตายระหว่างทาง เจ้าคิดว่าเสด็จพ่อจะลงโทษข้าเช่นไร?”หยุนลี่กัดฟันถาม“ตาย มีตั้งหลายวิธี!”สวีสือฝู่ตอบเสียงต่ำ “เว่ยเหวินจงสามารถป่วยตาย หรือฆ่าตัวตายหนีความผิด ในเมื่อท่านนำทหารคุ้มกันเว่ยเหวินจงด้วยตัวเอง ตัวเลือกก็อยู่ที่ท่านแล้ว...”“แต่...”หยุนเจิงหน้ากระตุก กล่าวด้วยความโมโห “แต่ไม่ว่าจะพูดเช่นไร ข้าก็ไม่พ้นความผิดที่คุ้มกันไม่ดี!”ฮั่
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 786
จักรพรรดิเหวินไม่เพียงแต่อนุญาตให้หยุนเจิงดูแลกองทหารมณฑลทางเหนือเท่านั้น คำขอที่หยุนเจิงเสนอ ล้วนได้ทุกอย่างหยุนลี่พาพวกตู๋กูเช่อและครอบครัวเดินทางไปยังฟู่โจว และจ้าวจี๋ก็ได้รับบัญชาจากจักรพรรดิเหวินแล้ว ให้คุ้มกันเสบียงมายังด่านเป่ยลู่อีกอย่าง จักรพรรดิเหวินสั่งให้เหล่าราชองครักษของหันจิ้นอยู่ที่ซั่วเป่ยต่อ ยืนยันว่าหยุนเจิงได้กอบกู้สามเมืองชายแดนแล้ว ค่อยกลับมารับคำสั่งที่เมืองจักรพรรดิเมื่อได้ฟังเนื้อหาในราชโองการ หยุนเจิงและเสิ่นลั่วเยี่ยนอดไม่ได้ที่จะมองหน้ากันพวกเจาเดาได้ว่าจักรพรรดิเหวินต้องตกลงคำขอของหยุนเจิง ทว่าคิดไม่ถึง จักรพรรดิเหวินจะใจกว้างเช่นนี้ ยกสิทธิ์ทางทหารทั้งหมดของซั่วเป่ยให้หยุนเจิงแม้แต่ตำแหน่งเจี๋ยตู้สื่อของราชสำนักก็ยกให้ด้วยนั่นก็กล่าวได้ว่า ตอนนี้หยุนเจิงไม่ใช่เพียงแค่องค์ชายที่ระเมิดกฎแต่งตั้งเป็นอ๋องผู้เดียวเท่านั้น ยังเป็นเจี๋ยตู๋สื่อเพียงคนเดียวของต้าเฉียน!แม้หยุนเจิงจะยึดกองทหารมณฑลทางเหนือได้แล้ว แต่ความแตกต่างระหว่างมีราชโองการและไม่มีราชโองการนั้นต่างกันมากเมื่อมีราชโองการ หยุนเจิงก็จะมีความชอบธรรมโดยสมบูรณ์!นี่เป็นผลจากจดหมายส่วนต
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 787
ราชโองการของจักรพรรดิเหวินสำหรับพวกหยุนเจิงแล้ว เป็นเรื่องดีแน่นอนตอนกลางคืน หยุนเจิงและพวกเสิ่นลั่วเยี่ยนฉลองด้วยกัน“บอกตามตรง ฝ่าบาททำการตัดสินใจเช่นนี้ เป็นเรื่องที่หาได้ยากยิ่ง!”ฮูหยินเสิ่นใบหน้าเปื้อนยิ้มแล้วก็เรื่องนี้ นางเลื่อมใสจักรพรรดิเหวินจากใจจริงแม้การตัดสินใจของจักรพรรดิเหวินจะมีการบีบบังคับไม่มากก็น้อย แต่จักรพรรดิเหวินให้สิทธ์ทางทหารกับหยุนเจิงอย่างถูกต้องชอบธรรม กลับต้องใช้ความกล้าอย่างมากเมื่อมีราชโองการของจักรพรรดิเหวิน แม่ทัพนายกองทหารมณฑลทางเหนือก็ไม่จำเป็นต้องกังวลอีกต่อไปอีกทั้ง จักรพรรดิเหวินยังมอบตำแหน่งเจี๋ยตู้สื่อซั่วเป่ยให้กับหยุนเจิง ให้กำกับดูแลกิจการทหารของซั่วเป่ยนั่นก็เท่ากับว่าทิ้งทั้งซั่วเป่ยให้หยุนเจิงแล้วเป็นเรื่องที่ต้องใช้ความกล้าอย่างยิ่ง“หาได้ยากยิ่งจริงแท้”หยุนเจิงพยักหน้ากล่าว “ข้ากลัวเสด็จพ่ออารมณ์ร้อน สั่งให้กองทัพจ้าวจี๋ที่เมืองฟู่โจมเดินทัพมาตีด่านเป่ยลู่“เจ้าหนุ่มรู้จักกลัวด้วยหรือ!”ฉินลิ่วก่านจ้องหยุนเจิงด้วยความหงุดหงิด “ตาแก่ของเจ้าทำเช่นนี้แล้ว ต่อไปหากเจ้ากล้านำทหารก่อกบฏ ก็รอคนทั้งใต้หล้าเลาะกระดูกสันหลังขอ
บทล่าสุด
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1146
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1145
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1144
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1143
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1142
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1141
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1140
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1139
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1138
