แชร์

บทที่ 675

ความผิดปกติกะทันหันของปานปู้ทำให้เจียเหยาตกใจกลัว

“อาจารย์!”

เจียเหยาอุทานด้วยความตกใจ จากนั้นก็ร้องตะโกนออกไปข้างนอก “เร็ว เรียกหมอ!”

ปานปู้โบกมืออย่างไร้เรี่ยวแรง กล่าวด้วยสีหน้าโศกเศร้า “องค์หญิง ท่าน...ท่านถูกหยุนเจิงหลอกแล้ว!”

“อะไรนะ?” เจียเหยาไม่อยากเชื่อ

ปานปู้ส่ายหน้าอย่างไร้เรี่ยวแรง กล่าวด้วยลมหายใจโรยริน “นี่...นี่ไม่ใช่โสม! สิ่งนี้คือจางหลิว! นี่คือ...จางหลิวที่มีพิษร้ายแรง...”

ปานปู้กล่าวจบ ก็ทนไม่ไหวไอออกมา

การค้า...จางหลิว?

มีพิษมาก?

เจียเหยามองปานปู้ด้วยความมึนงง

นี่...เห็นชัดๆ ว่านี่คือโสมคน!

เหตุใด...เหตุใดกลายเป็นจางหลิวแล้ว?

หรือว่าอาจารย์ป่วยหนัก ตาลายแล้ว?

ไม่นาน องครักษ์ด้านนอกพาท่านหมอเข้ามา

เจียเหยาถามท่านหมอเป็นสิ่งแรกว่าที่จริงแล้วสิ่งนี้เป็นโสมคือหรือว่าจางหลิว

ท่านหมอกล่าวอย่างหนักแน่น “นี่คือจางหลิว สิ่งนี้แม้จะหน้าตาเหมือนกับโสมมาก ทว่ามีพิษร้ายแรง...”

ตูม!

เจียเหยารู้สึกเหมือนได้ยินเสียงระเบิดในหัว

จางหลิว!

นี่เป็นจางหลิวจริงด้วย!

นางต่อให้ระวังเพียงใด สุดท้าย ก็ยังคงถูกหยุนเจิงหลอกแล้ว?

ม้าศึกหนึ่งพันกว่าตัว สำหรับเป่ยหวนแล้ว ไม่นั
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status